Share

บทที่ 34

“ขอบคุณคุณหานมากสำหรับวันนี้นะคะ อาจจะมีข้อผิดพลาดไปบ้างต้องขออภัยด้วย!”

ที่หน้าประตูบ้านของตระกูลฉู่ ฉู่เหมียนกำลังกล่าวขอโทษจากใจจริง

หานซือหลี่ยืนพิงรถ พลางยักคิ้วด้วยสีหน้าสบาย ๆ “แค่มีความสุขก็พอแล้วครับ เรื่องพวกนั้นไม่สำคัญเลย”

ฉู่เหมียนยิ้มแย้ม “ขอบคุณค่ะ”

“ไม่เป็นไรครับ อย่าปล่อยให้คนนอกมามีผลต่ออารมณ์นะครับ!” หานซือหลี่กล่าว

ฉู่เหมียนพยักหน้า “อืม ไว้เจอกันใหม่ค่ะ”

หานซือหลี่ฮัมเพลง พลางขึ้นรถแล้วขับออกไป

ฉู่เหมียนยืนอยู่ที่ประตูจนกระทั่งรถของหานซือหลี่หายไป จากนั้นเธอก็ปล่อยตัวตามสบายและคิดจะกลับเข้าบ้าน

ผู้ชายที่มีความเป็นสุภาพบุรุษแบบนี้หายาก

น่าเสียดายที่เธอเป็นคนที่แย่เกินไปจึงไม่คู่ควรกับเขา

ขณะที่ฉู่เหมียนกำลังจะกลับเข้าบ้าน จู่ ๆ ก็มีเสียงอันคุ้นเคยดังมาจากข้างหลัง “ฉู่เหมียน”

เสียงเรียกนั้นแหบแห้งเล็กน้อย แต่คล้ายจะเจือไปด้วยความอบอุ่นจนเผาใจของฉู่เหมียนไหม้เป็นรู

ฉู่เหมียนรีบหันกลับไปและเห็นรถมายบัคสีดำจอดอยู่ไม่ไกล กู้ว่างเชินกำลังยืนพิงหน้ารถ พลางมองเธอด้วยสายตาลึกซึ้ง

เมื่อครู่ที่ฉู่เหมียนบอกลาหานซือหลี่ เธอไม่ทันได้สังเกตว่ามีใครอยู่ตรงนี้อีก

เขามา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status