เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่2 แค่นี้ก็สุขใจ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-07 14:04:07ตอนที่2 แค่นี้ก็สุขใจ
“พรุ่งนี้ฝากดูตัวเล็กหน่อยนะแม่ หนูจะไปตลาดซื้อของใช้ของลูกนิดหน่อยนะจ่ะ พวกแพมเพิสหมดไวขนาดนี้คงต้องซื้อมาตุนเอาไว้เยอะๆหน่อย”
โบตั๋นรับประทานอาหารบนโต๊ะญี่ปุ่นที่มีอาหารเพียงไม่กี่อย่างกับมารดาที่บ้านพักแม่บ้านหลังคฤหาสน์หลังงาม นัยน์ตากลมละจากทีวีจอเล็กมามองมารดาที่ละสายตาจากทีวีพร้อมกัน
“อืมไปเถอะ! ถ้าเงินไม่พอเอาของแม่ไปใช้จ่ายได้นะโบตั๋นเอ้ย ยังไงนังหนูใบหม่อนมันก็หลานแม่!”
ท่านเอ่ยเท่านั้นแล้วยิ้มให้กับเด็กน้อยในเปลอย่างเต็มใจช่วยเหลือบุตรสาวและรักลูกกับหลานสุดหัวใจจริงๆ ไม่เคยต้องการอยากจะรับรู้ว่าเรื่องราวความผิดพลาดของโบตั๋นจะเป็นอย่างไร ขอแค่เรามีความสุขกับปัจจุบัน
ให้ได้มีลมหายใจและนั่งกินข้าวดูทีวีร่วมกันนั้นก็เพียงพอแล้วสำหรับคนเป็นแม่
“ไม่เอาหรอกจ่ะ หนูทำผิดกับแม่ขนาดนี้แล้วหนูไม่อยากเป็นภาระของแม่ มีแต่ลูกที่ต้องดูแลพ่อแม่กันทั้งนั้น หนูขอโทษนะแม่ที่เอาใบปริญญามาให้แม่ไม่สำเร็จแถมยังเพิ่มภาระให้กับแม่อีก!”
ความผิดพลาดนี้หนักหนาเอาการทว่าเป็นความผิดพลาดที่มีความสุขที่สุดสำหรับคนเป็นแม่ โบตั๋นก็เพิ่งจะเข้าใจในวันนี้ว่าการได้เป็นแม่คนมันวิเศษขนาดนี้ การที่เรารักใครสักคนหนึ่งแบบไม่คิดถึงชีวิตนั้นมีอยู่จริง
“ไม่เป็นไรเลยโบตั๋นเอ้ย อย่าไปคิดมากเรื่องแค่นั้นเลย สำหรับแม่แกจะเป็นยังไงผิดพลาดตรงไหนมาแม่ไม่เคยเสียใจเลยสักนิด เลิกโทษตัวเองได้แล้ว สำหรับแม่เอ็งเก่งและเป็นลูกที่ดีของแม่มากแล้วจริงๆนะโบตั๋น!” ดวงใจเอ่ยแล้วตักข้าวเข้าปากเคี้ยวแก้มตุ่ย แล้วหันกลับไปใส่อารมณ์กับทีวีที่ชักไม่ดี เริ่มติดๆขัดๆตามกาลเวลา
ทีวีตัวนี้มีความสำคัญกับดวงใจมาก เมื่อยามมันใช้ไม่ได้การ ผู้เป็นสามีที่ล่วงลับไปนั้นคอยซ่อมจนใช้ได้ในทุกๆครั้งท่านจึงต้องการเอาทีวีตัวนี้ไว้ดูเป็นต่างหน้าจนกว่ามันจะใช้งานไม่ได้กันไปข้าง
คุณหญิงท่านเองก็ซื้อสิ่งอำนวยความสะดวกให้เราๆกันทุกห้อง เห็นก็จะมีแต่ดวงใจที่ไม่ยอมกับไอ่แค่ทีวีเครื่องเดียวนี้แหล่ะ ของบางอย่างก็มีคุณค่าทางจิตใจมากจริงๆ
“หนูรักแม่นะ!”
โบตั๋นมองแม่และบอกรักท่านในขณะที่ท่านก็สาวเท้าไวๆไปที่หน้าจอทีวีและตบฝ่ามือทั้งห้าลงที่หลังทีวีตัวกลมเข้าอย่างจัง
ปั๊งงงง!
“แม่ละเบื่อเอ็งจริงๆชอบชวนกินน้ำตาแทนข้าวอยู่เรื่อย ต่อไปนี้ไม่เอาละนะ....เค็ม”
น้ำเสียงตื้นตันและพยายามเก็บกลั้นน้ำตาเอาไว้ พยายามเปลี่ยนเรื่องแล้วก็ยังไม่สำเร็จ โบตั๋นเคยสัญญากับพ่อแม่ว่าจะเอาใบปริญญามาให้ท่านทั้งสอง เคยพูดในตอนที่เรานั่งทานข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตาตรงนี้นี่เอง ทีวีก็มักจะติดๆดับๆให้หวนคิดถึงอดีตเพราะเหตุการณ์เหมือนซ้ำสอง แบบนี้เเล้วจึงเรียกน้ำตาจากสองแม่ลูกเอาไว้ไม่อยู่
“อึก!จ่ะแม่ ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหล่ะ” มือเรียวยกขึ้นปาดน้ำตาแล้วทานข้าวกับมารดาต่อที่ยิ้มทั้งน้ำตาไม่ต่างกันด้วยความสุข มาพร้อมกับความคิดถึงคนที่ล่วงลับสุดหัวใจ
@เช้าวันใหม่ ณ บริษัทอนันตรากรุ๊ป
ปึกกกกก!!!!!
“โปรดใส่ใจในมติที่เป็นเอกฉันท์ของผมกันด้วยนะครับ....เพราะผมไม่ชอบพูดย้ำๆซ้ำๆทุกคนก็รู้”
เขม เขมราช อนันต์ธการณ์ นักธุรกิจหนุ่มหล่อไฟแรงอันดับต้นๆของประเทศ ฮอตทั้งหน้าตาและหน้าที่การงาน สูงสมาท สุขุม จริงจังเด็ดขาดเป็นที่สุด
สมกับที่ว่ารูปหล่อพ่อรวยและเขาก็รวยมากจริงๆอีกด้วย และหล่อราวกับไปเป็นดารานายแบบได้สบายๆ
ผู้คนภายในบริษัทอสังหาฯชื่อดังต่างก็สะดุ้งกันอย่างพร้อมเพรียงใจหล่นหายวาบไปหลายต่อหลายครั้งแล้วตลอดการพูดคุยนี้
คำกล่าวและการทุบกำปั้นแกร่งลงกลางโต๊ะของห้องประชุมดังก้องกังวาน น้ำเสียงเยือกเย็นเด็ดขาดอย่างที่ทุกคนก็ขยาดกลัวกันถ้วนหน้า เขมราชลงมติพูดเองเออเองอย่างเอาแต่ใจ
เขมราชว่ายังไงก็ต้องว่าไปตามนั้น และไม่ต้องการฟังคำหารือกันที่ฟังไม่เข้าหู คนที่จะสามารถคัดค้านได้นั้นต้องมีเหตุผลมากพอ
บริษัทอสังหาฯชื่อดังครบวงจร ได้แก่ การพัฒนาที่ดินในรูปแบบต่างๆ เช่นที่ดินเพื่อการเกษตรกรรม ที่อยู่อาศัย อาคารสำนักงาน ศูนย์การค้า นิคมอุตสาหกรรม ตลอดจนอสังหาริมทรัพย์เพื่อการพักผ่อน โดยมีลักษณะประกอบการจัดสรรที่ดิน หรือก่อสร้างอาคารขึ้นมาแบ่งเป็นห้องชุด หรือแบ่งให้เช่าเป็นส่วนๆเพื่อการค้า
เขมราชบริหารงานต่อจากบิดาหรือท่านอดิศร อนันต์ธการณ์ เข้าปีที่แปดแล้ว ทุกอย่างดำเนินไปอย่างเติบโตและก้าวกระโดดจนอนันตรากรุ๊ปหยิบจับอะไรก็เป็นเงินเป็นทอง
“เอาหล่ะ จบการประชุมเพียงเท่านี้!”
เสียงสุดท้ายแห่งวาระการประชุมสิ้นสุดลง ร่างสูงสมาทลุกขึ้นยืนตัวสูงและสาวเท้าไวๆกลับเข้าไปยังห้องทำงานใหญ่ของตนเองด้วยใบหน้าราบเรียบ แต่เมื่อร่างหนาได้ย่างกายเดินผ่านไปที่มุมใด พนักงานที่อยู่ใกล้เขานั้นก็ต่างจัดแจงและตั้งใจทำงานกันอย่างแข็งขันและเงียบสงบอย่างอัตโนมัติ
“ฮัลโหลเคนวันเกิดแม่ฉันวันนี้ใช่หรือเปล่า ถ้าจำไม่ผิด?” เขมราชละสายตาจากตัวหนังสือในแผ่นเอกสารวางปากกาลง นั่งเอนหลังพิงพนักแล้วเอื้อมไปหยิบมือถือราคาแพงขึ้นมาต่อสายหาเลขาคนสนิท
เขามีเลขาถึงสองคน หญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกันที่หน้าห้องนั้นทำงานด้านเอกสารให้ ส่วนเคนคอยช่วยลงพื้นที่และเป็นเหมือนเพื่อนสนิทเสียมากกว่าตามประสาผู้ชายด้วยกัน
และไม่ใช่ว่าเขมราชลืมวันเกิดมารดาของตนเอง แค่เขาทำงานหามรุ่งหามค่ำเป็นเวลานานจนกลัวว่าจะเบลอหลงๆลืมๆ จนอยากจะถามย้ำเคนให้แน่ใจอีกครานั่นเอง
“ครับ วันนี้วันเกิดคุณหญิง คุณเขมจะไปซื้อของขวัญให้ท่านด้วยตนเองหรือให้ผมจัดการให้ครับ!?”
เคนเลขาคนสนิทเอ่ยขึ้นเสียงเรียบที่หน้าที่ของเขาคือคอยเสนอทางเลือกให้กับเขมราชในทุกๆเรื่อง
“ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงให้นายจัดการให้ แต่วันนี้ไม่หล่ะ ฉันจะไปซื้อด้วยตนเอง!”
“ครับนาย!”
“แค่นี้แหล่ะเคน ขอบใจมาก!”
เขมราชวางสายแล้วนั่งไขว่ห้างคิดอะไรเพลินๆในความชอบของคุณหญิงขจีว่าท่านให้ความสนใจอะไรเป็นพิเศษกันแน่ เขารู้แค่ว่าท่านชอบดอกทานตะวัน และเคนมักจะเสนอให้ซื้อนาฬิกาเรือนละหลายหลักล้านให้กับมารดาในวันเกิดทุกๆปีซึ่งซ้ำซากจำเจ
ท่านคงเบื่อไปแล้ว แต่หากซื้อเพียงช่อดอกไม้ก็คงจะไม่ได้ คิดแบบนั้นเขมราชจึงลุกขึ้นยืนตัวสูง หยิบกุญแจรถแล้วเดินออกจากห้องไปในทันที
เป็นเวลาเกือบปีแล้วที่เขาใช้ชีวิตบินไปกลับไทยกับอเมริกาอยู่อย่างนี้เพราะต้องบินไปหาหวานใจคนดีของเขมราช น้ำหวาน สาวสวยลูกนักการเมืองชื่อดังที่พิชิตหัวใจของเขาได้สำเร็จ เธอมีอายุน้อยกว่าเขมราชเพียงสามปี เธอมีธุรกิจแฟชั่นที่โกอินเตอร์เอามากๆจึงต้องใช้ชีวิตส่วนใหญ่ที่นั่น และเขมราชคนคลั่งรักก็มักจะบินไปหาเธออยู่บ่อยครั้งและไฟลท์บินในปีนี้ก็นับไม่ถ้วนเลยจริงๆ
เขาเด็ดขาดกับทุกคนยกเว้นกับน้ำหวาน เพราะเธอหวานสมชื่อ เอาใจเก่ง น่ารักขี้อ้อน แถมยังเซ็กซี่ขยี้ใจหนุ่มเจ้าสำราญอย่างเขมราชสะจนอยู่หมัด
พอเขมราชนึกถึงเเฟนสาวทีไรก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ในทันที เพราะในอีกไม่กี่เดือนที่เคลียร์งานให้ว่าง
เสร็จสรรพเขาจะขอเธอแต่งงานในทันทีอย่างไม่คิดรีรอ เขมราชรักเธอมากจนรู้สึกว่าชีวิตนี้คงไม่มีผู้หญิงคนไหนรู้ใจ ถูกใจเขาได้เท่ากับเธออีกแล้ว
เขมราช ใช้ชีวิตอยู่บนเพนส์เฮ้าท์สุดหรูไม่ค่อยกลับไปที่บ้านเพราะไม่ว่างจริงๆ รวมทั้งการสร้างเรือนหอหลังงามและบินบ่อยอีกด้วย เรียกได้ว่าหลงหญิงจนลืมพ่อและแม่เลยก็ว่าได้
แต่บิดามารดาก็ใช่ว่าจะมีเวลามานั่งรอเขาอยู่ที่บ้านเสียเมื่อไหร่ ท่านทั้งสองออกเที่ยวไปทั่วทุกมุมโลกใช้ชีวิตบั้นปลายให้คุ้มที่สุดต่างหาก ไม่
เคยโทรตามโทรจิกเขมราชเลยสักนิด ราวกับว่าพวกท่านกำลังอินเลิฟกันตอนแก่อย่างไงอย่างงั้น
บทที่เกี่ยวข้อง
สาวใช้จำยอม ตอนที่3 สาวใช้คนเดิม
ตอนที่3 สาวใช้คนเดิม"อย่าดื้อกับยายนะลูก เดี๋ยวแม่มานะคะคนเก่ง!"ฟอดดดดด!!!!!โบตั๋นส่งเด็กอ้วนไปไว้กับผู้เป็นยายแล้วกดจมูกลงบนพวงแก้มซาลาเปาก่อนไปตลาด อย่างอาวรอาลัยไม่แพ้กับคนที่เบะปากกำลังจะปล่อยเสียงแหลมร้องก้องกังวานในไม่ช้านี้โบตั๋นรีบยกมือขึ้นบ๊ายบายตัดใจรีบเดินจากไป แค่นี้ก็ทำให้คนเป็นแม่ใจอ่อนยวบได้ทั้งๆที่ก็ไปไม่นานแค่ห่างลูกไม่กี่ชั่วโมงก็ทำให้คลั่งแล้วจริงๆ เด็กอ้วนของเธอทำให้เธอเสพติดกลิ่นหอมจากตัวนุ่มๆนั่น กลิ่นแป้งเด็ก ทุกๆอย่างเลยจริงๆเป็นช่วงบ่ายของวันที่ร่างบางนั่งรถโดยสารมาถึงตลาดแต่เธอเกิดนึกได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของคุณหญิงท่าน ทำให้โบตั๋นนิ่งฉุกคิดไม่ยอมลงจากรถโดยสาร เพื่อจะไปเส้นทางหนึ่งที่กำลังจะมุ่งหน้าไปห้างสรรพสินค้าชื่อดังการเเต่งตัวของสาวใช้อย่างเธอก็ไม่มีอะไรมากกางเกงยีนส์สีซีดตัวเก่งและเสื้อคอปกสีขาวสะอาดติดกระดุม เธอพกถุงผ้าเป็นกระเป๋า ขาเรียวยาวลงจากรถโดยสารเป็นที่เรียบร้อยแล้วสาวเท้าเข้าไปในที่หมายใหม่ในทันทีอันดับแรกโบตั๋นหาตู้กดเงิน เธอยืนกดเงินและมองยอดในบัญชีของตนเองอย่างพอใจ เพราะเธอมีเงินเก็บจำนวนหนึ่งเอาไว้เลี้ยงลูกไม่ให้อดๆอยากๆอย่างแน่น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07สาวใช้จำยอม ตอนที่4 คนรู้ใจของคุณหญิง
ตอนที่4 คนรู้ใจของคุณหญิงเค้กวันเกิดในปีนี้ของคุณหญิงมีเพียงก้อนเดียวนั้นคือจากโบตั๋นที่ตั้งใจทำให้กับคุณท่านของเธอเองครอบครัวอนันต์การณ์เพียงแค่รับประทานอาหารมื้อค่ำของวันนี้ร่วมกันเท่านั้น คุณหญิงต้องการแค่ลูกชายกลับบ้านมาหาก็เพียงพอแล้ว ส่วนเค้กวันเกิดก็ได้ในทุกปีจากท่านอดิศรสามีสุดที่รัก ปีนี้จึงสั่งกับทุกคนว่าไม่อยากได้เค้กอีกแล้วอายุปูนนี้ ต้องการเพียงความสุข...โบตั๋นให้คนมาเสริฟเค้กนมสดของเธอขึ้นโต๊ะอาหาร เพราะตัวเธอเองไม่มีเวลาว่างเลยจริงๆ หนูน้อยใบหม่อนกำเริบ ร้องหน้าดำหน้าแดงใหญ่เมื่อเห็นผู้เป็นแม่อยู่ตรงหน้าแล้วไม่เข้าไปอุ้มตนเสียที“ฝากขอบใจโบตั๋นด้วยนะองุ่น นังหนูคงพยศละสิถึงไม่ได้ออกมาให้ด้วยตนเอง!” ท่านรับกล่องของขวัญจากสาวใช้อีกคนพร้อมกับเอ่ยถึงแม่ลูกอ่อน“ค่ะคุณท่าน หนูใบหม่อนร้องลั่นยังไม่หยุดเลยค่ะ!”“พอพูดถึง ฉันก็อยากจะฟัดสะนี่ พรุ่งนี้อุ้มมาหาฉันด้วยหล่ะ!”“ค่ะคุณท่าน” องุ่นขานรับอย่างนอบน้อมไหนจะเค้กที่หน้าตาน่าทานนั่นอีก ไม่บอกก็รู้ว่าใครเป็นคนทำและรู้ใจจริงๆ นึกอยากทานขนมจ่ามงกุฎทว่าทานเยอะไม่ได้เบาหวานก็ขึ้นอีก และวันนี้ก็มีเค้กวันเกิดจนได้ อุตส่าห์จะงดห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07สาวใช้จำยอม ตอนที่5 หัดอุ้มเด็ก
ตอนที่5 หัดอุ้มเด็ก“อย่าตบแรงสิแม่ เดี๋ยวก็ได้พังกันพอดี!” “ก็มันของขึ้นนี่ ไอ่ตอนสำคัญๆเวลาพระเอกนางเอกจูบกันก็เป็นอยู่เรื่อย เอ็งจะไม่ให้แม่โมโหได้ยังไงหล่ะ!!!”ปึกก!!! ปึก!ยังคงตบไม่หยุด“แต่แม่ก็เลือกที่จะใช้ทีวีเครื่องเก่าเนี้ยนะ?”โบตั๋นเอียงคอถาม ในมือถือขวดนมที่ถูกปั๊มนมใส่มาถึงครึ่งขวดจนเสร็จสรรพแล้วยัดเข้าปากเล็กของเด็กน้อยที่นอนมองตาแป๋วแหวว เวลาสี่ทุ่มแม่เธอยังดูละครอยู่เลย แค่ฝากหนูใบหม่อนไว้แป๊ปเดียวก็แทนที่จะลดเสียงเบาๆหน่อยกลับทึ่งทีวีเสียงดังสะนี่ แม่นะแม่.....“โบตั๋น ไอ่อะไรนะ ผัวเอ็งหน่ะมันขับแท็คซี่มาจอดคอยเอ็งอยู่หน้ารั้วตั้งพักนึงนะวันนี้ สงสัยคงมาง้อขอคืนดีเอ็งแล้วหล่ะ จะเอายังไงต่อหล่ะ!”ดวงใจเอ่ยขึ้นเมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าพ่อตาหนูมา ถอนหายใจพรืดยาวตามมาเมื่อรู้สึกได้ว่าแม่ยายอย่างตนจะเชียร์ให้ลูกสาวไปใช้ชีวิตครอบครัวให้พร้อมหน้า หรือเชียร์ให้ออกจากขุมนรกดี ดวงใจกำลังสับสนแทนโบตั๋นไปแล้ว มือหยาบยกขึ้นมากุมขมับทันที“พี่กบแม่ เขาชื่อพี่กบ” โบตั๋นบอกกับแม่เเละเเม่ก็ไม่เคยรู้จักชื่อและเคยเห็นหน้าคร่าตาเขาเลยสักครั้ง“มันระหองระแหงเกินไป แม่ว่าไปกันไม่รอดก็อย่าฝืน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07สาวใช้จำยอม ตอนที่6 โหงวเฮ้งดี
ตอนที่6 โหงวเฮ้งดี“ก็ให้น้ำหวานจัดการเรื่องลูกทั้งหมด แค่นั้นก็จบแล้วไงครับคุณแม่” เขายังคงปฏิเสธอย่างไม่ยอมขยับตัวไปไหน คุณหญิงก็ทำเป็นหูทวนลมเดินอุ้มเด็กน้อยไปหาเขมราชที่นั่งไขว่ห้างปั้นหน้ายักษ์อยู่ตรงข้ามกัน อย่างแกล้งๆ“พ่อที่ไหนจะไม่เคยอุ้มลูกตัวเองกัน คิดแบบนั้นเมียคงเคืองตาย หอบหลานแม่หนี ทิ้งไปแน่ๆตาเขมเอ้ย! ให้เขาเลี้ยงลูกอยู่คนเดียวได้ยังไงกัน ความคิดแบบนี้ใช้ไม่ได้เลยนะ!”“ก็ผม....!”เขมราชจำต้องยอมฝืนทนและส่งมือหนาไปรับเด็กตัวน้อยแล้วเอามาวางตรงหน้าตักของตนเอง คุณหญิงอมยิ้มในทันทีที่ได้แกล้งลูกชายเขาถอนหายใจพรืดยาวมองไปที่แม่ของเด็ก แถมสายตายังคาดโทษอีกด้วย ก็คนมันไม่ชอบเด็กจะให้ทำยังไงได้ และก็ยังไม่อยากแตะต้อง ยังไม่พร้อมยุ่งเกี่ยวกับเด็กเล็กในตอนนี้ แค่ทำงานก็ปวดประสาทจะแย่อยู่แล้วเอาไว้เขาใจร่มๆก่อนก็ไม่ได้ แล้วยัยเด็กรับใช้คนนี้ก็ดันมามีลูกให้แม่เขาคลั่งจนอดใจไม่ไหวอยากจะมีหลานเร็วขึ้นมาเร่งเขาอีก ทั้งที่ประเด็นสำคัญมันอยู่ที่หวานใจของเขา เธอไม่ค่อยจะมีเวลาว่างแล้วจะผลิตหลานให้คุณแม่ได้อย่างไรทันใจท่านกัน“แอ้!”“ชื่อหนูใบหม่อนนะเขม เป็นไงน่ารักไหม?”“ครับน่ารักด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07สาวใช้จำยอม ตอนที่7 หวานใจนอกใจ nc+
ตอนที่7 หวานใจนอกใจ nc+19.30น.“ทำไมถึงไม่รับสายสักทีนะ!”เขมราชโยนบุหรี่ทิ้งลงโถ พ่นควันขาวสุดท้ายออกมาจากปากและจมูกโด่งๆด้วยใบหน้าบอกบุญไม่รับ ตาคมยังคงจดจ้องที่หน้าจอมือถือในมือก่อนจะถอนหายใจพรืดยาวตามมาเวลานี้เขมราชกลับมาที่เพนส์เฮ้าท์หรู เขาอยู่ที่ระเบียงมุมโปรดโดยการนั่งมองภาพวิวบนตึกสูงตระการตา มือหนาหยิบแก้วไวน์ข้างๆขึ้นมากระดกกำลังพินิจพิจารณาอยู่ว่าเขาจะยกโขยงครอบครัวไปหาหวานใจที่นั่นตามที่มารดาได้แนะเอาไว้ดีหรือเปล่าเมื่อช่วงเที่ยงในขณะที่รับประทานอาหารร่วมกัน ก่อนจะกลับ ท่านแนะเอาไว้แบบนั้นและเขาก็เห็นดีเห็นงามเพราะอดคิดถึงหวานใจคนสวยของตนเองไม่ไหวพอๆกับที่มารดาต้องการพบกับเธอ“…..”เเต่เวลานี้ชักไม่แน่ใจแล้วว่า คนที่ไม่มีเวลาอย่างน้ำหวานจะพึงพอใจหรือเปล่า เพราะเธอคงไม่คิดว่าเราไปรบกวนเวลาหรอกกระมัง………….“อื้ออส์ อ๊า!”อีกซีกโลก หญิงสาวดีไซน์เนอร์ชื่อดังเจ้าของหุ่นเพรียวเซ็กซี่ หรือน้ำหวาน กศิญา เธอเป็นหญิงสาวพราวเสน่ห์ที่เดินผ่านชายใดในทุกหย่อมหญ้าก็มักจะมีคนมองตาเป็นมัน เธอเป็นคนปากหวานชั่งพูดที่คุณสมบัตินี้ใช้ทำมาหากินและมัดใจแฟนหนุ่มของเธออีกด้วย แม้กระทั่งไม่มีเวล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07สาวใช้จำยอม ตอนที่8 ช่วยเหลือ
ตอนที่8 ช่วยเหลือ“เเม็กเวลล์ดาราในดวงใจของฉันมาซั่มเธอแทบทุกวันแบบนี้ เธอจะให้ฉันนอนหมอนเปียกไปถึงไหนกันหะ?”เสียงของน้องสาวต่างมารดาเอ่ยขึ้นไม่จริงจังนัก เธอปรายตามองเพียงเล็กน้อย จากนั้นยักหัวไหล่ให้อย่างโนสนโนแคร์“แล้วแม็กซ์เวลล์มาบ้านทุกวันไม่ดีหรือไง เธอจะได้เห็นดาราดังทุกวันเลยนะ จะขอลายเซ็น ถ่ายรูปก็ว่ามาสิ กอด หอมได้หมด ขออย่างเดียวห้ามมีเซ็กส์ก็พอ!?” เธอว่าอย่างยิ้มๆและรู้ใจอะตอมดี เธอรู้ว่าน้องสาวของเธอก็รักเธอไม่ได้อิจฉาตาร้อนจริงๆสะหรอก เราทั้งสองคนเป็นพวกปากร้ายใจดีร่างระหงเดินนวดนาดไปหยิบแก้วมัคเทกาแฟแล้วยกขึ้นดื่ม“ดีเลยสิ ถ้ามาในฐานะอื่นอะ!” ยังคงว่าอย่างเสียงขุนมัวแบบปลงๆ เพราะอะตอมเห็นแม็กซ์เวลล์ทุกครั้งที่มาและเขินเอามากๆและเขาก็สุภาพบุรุษคุยเก่งสะจนอะตอมปลื้มแล้วปลื้มอีก ถึงกับปฏิญาณตนเลยว่ารักคนไม่ผิดและจะรักตลอดไป“แต่ขอโทษทีนะ เขาเป็นของฉันไปแล้วหน่ะ! เธอเป็นน้องของฉัน พี่น้องกันแบ่งกันไม่ได้หรอกนะ”น้ำหวานยังแหย่ผู้เป็นน้องไม่หยุดด้วยถ้อยคำเจ็บแสบตามความเคยชิน เพราะเพิ่งจะญาติดีกันได้ไม่นานและเธอก็รักน้องสาวมากเห็นแบบนี้ แต่เราสะดวกพูดคุยกันทำนองนี้ก็เท่าน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07สาวใช้จำยอม ตอนที่9 ที่ปรึกษา
ตอนที่9 ที่ปรึกษา“เอ่อ....ขอโทษทีนะฉันไม่ได้ตั้งใจมอง!” เขมราชรีบละสายตาจากเต้าอวบๆขาวๆของแม่ลูกอ่อนในทันที ลำคอหนาลอบกลืนน้ำลายลงคอไปอย่างไม่เข้าใจตนเองเวลานี้ เพราะโบตั๋นมีเนื้อหนังมังสา ผิวพรรณเนียนละเอียดเปร่งปลั่ง หุ่นดี เอวคอด สมบูรณ์แบบไปหมดทุกส่วนรวมถึงใบหน้าคร่าตาของเจ้าหล่อน โบตั๋นมีดวงตาสีดำสนิทที่คมคาย เธอสวยเขารู้ดี เหมาะที่จะไปเป็นดารา นางแบบดีๆนี่เองเขาไม่ได้ชมเธอเกินไปจริงๆ เขมราชคิดแบบนั้นและไม่ได้เอ่ยออกมาให้เจ้าตัวได้ยินหรอก“ไม่เป็นไรค่ะ!”“เจ้าหนูนั่นป็นอะไรถึงเข้าโรงพยาบาลหล่ะ?” เขมราชก็เอ่ยสัพเพเหระขึ้นมาเพื่อทำลายความเงียบ “ท้องเสียค่ะ!” เธอตอบเสียงเรียบไปแค่นั้นอย่างจ้องมองไปข้างหน้าโดยไม่ได้หันไปมองเจ้านายหนุ่ม“อ๋อ แล้วนี่หายดีเเล้วหรือไง?” เขมราชยังคงเอ่ยถามพลางคิดในใจถึงเจ้าเด็กอ้วนในอ้อมกอดแม่ ว่ากินเก่งแบบนั้นจนท้องเสียเฉยเลย น่าสงสารและน่าเอ็นดูขึ้นมาอย่างประหลาด คงเพราะหนูใบหม่อนเป็นเด็กคนแรกที่เขาได้สัมผัสเป็นครั้งแรกละมั้ง และคงติดเชื้อมาจากคุณหญิงขจี ที่คะยั้นคะยอให้รักเด็ก เขาเองก็มีความรู้สึกดีๆขึ้นมาหน่อยแล้ว“ค่ะ!”“ฉันมีเรื่องอยากจะขอปรึกษ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07สาวใช้จำยอม ตอนที่10 รอเพียงเธอ
ตอนที่10 รอเพียงเธอ“แอ้!!!ๆ”“ชู่ว!!!อย่าร้องสิเจ้าหนู เดี๋ยวแม่ก็มาแล้ว”ดวงตาคมละสายตาจากแผ่นหลังของหญิงสาวแม่ลูกอ่อนมาสบตากับเด็กน้อยในอ้อมกอดที่ดวงตากลมเปียกท่วมไปด้วยน้ำตาสีใส เด็กน้อยหลับตาปี๋ร้องไห้ในทันทีเมื่อออกจากอ้อมกอดของผู้เป็นแม่ได้ไม่นานมือหนาตบลงก้นของเด็กน้อยเบาๆด้วยท่าทีเก้ๆกังๆ ที่ม้านั่งตัวยาวอย่างไม่กล้าขยับไปไหนเพราะกลัวจะทำเจ้าหนูหลุดมือ เขาอุ้มไม่เป็นแล้วยังเสือกให้ความช่วยเหลือเธอ ดวงตาคมยากที่จะละสายตาจากร่างของเธอและชายคนขับแท็กซี่คนหนึ่งที่เขาเห็นมันมาจอดรอใครสักคนตั้งนานแล้ว และคุณหญิงเคยพูดลอยๆให้ฟังว่าสามีของโบตั๋นเป็นคนขับรถแท็กซี่ ก็น่าจะเป็นชายคนนี้“แอ้!ๆ”ผ่านไปสักพัก โบตั๋นที่ได้ยินเสียงร้องไห้จากลูกน้อยที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆจึงรีบตัดบทสนทนาในทันที“ขอบคุณนะคะคุณเขมที่อุ้มหนูใบหม่อนให้” โบตั๋นสังเกตุเห็นใบหน้าของเขาดูไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ก็นึกสงสัยว่าทำไมเขาต้องมาช่วยอุ้มลูกของเธอกัน“อื้ม ไม่เป็นไร!”เขาค่อยๆประครองตัวหนูน้อยส่งไปถึงมือแม่แล้วเอ่ยเสียงเรียบตามแบบฉบับของเขมราช “ฉันไม่ได้อยากจะดุเธอเรื่องนี้หรอกนะโบตั๋น แต่ไอ่ผู้ชายคนนั้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07
บทล่าสุด
สาวใช้จำยอม ตอนที่63 จบตอนพิเศษ
ตอนที่63 จบตอนพิเศษหมูน้อยขุนเขาหน้าตาละม้ายคล้ายผู้เป็นแม่มากกว่าพ่อเป็นหนุ่มนักยิ้มอารมณ์ดีที่คุณย่าหวงเป็นพิเศษ เวลานี้กำลังถูกจับใส่คาร์ซีท หนูใบหม่อนก็เช่นกัน วันนี้เป็นวันที่เขมราชนัดกับเพื่อนแฮงเอ้าท์แต่เปลี่ยนนัดครั้งนี้เป็นพบปะพูดคุยเรื่องครอบครัว เรื่องการเลี้ยงลูก ร่างหนาเข้ามานั่งเป็นพลขับรถให้กับภรรยาสุดที่รัก ดวงตาที่แข็งกร้าวดุดันแบบเมื่อก่อนนั้นไม่หลงเหลืออยู่เลย ตั้งแต่มีลูกๆสมหวังเรื่องความรักเขมราชเปลี่ยนไปจนกลับไปเป็นคนเดิมไม่ได้อีกแล้วชายหนุ่มชำเลืองมองร่างผอมเพรียวยังสวยเปร่งปลั่งไม่เสื่อมคลายของเมียแล้วยกยิ้มชื่นชมแม่คุณที่ลูกสองก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน กลับกันเธอยังดูสวยขึ้นเป็นกอง“บางทีคุณก็ทำเกินไปนะคะ” น้ำเสียงตั้งแง่มีเล่ห์นัยดังขึ้นหลังจากที่รถหรูเคลื่อนตัวออกจากบ้านอนันต์ธการณ์ไปได้ไม่นาน“หือ!??”“ทำเกินไปจริงๆ เรื่องที่อยู่ดีๆก็ทำให้อดีตสาวใช้คนหนึ่งมีชีวิตที่น่าอิจฉาแบบนี้ อยู่ดีๆคุณเขมก็ยกสมบัติให้โบตั๋นกับลูกๆ” ในตอนแรกสามีก็หน้าซีดเป็นไก่ต้ม แต่พอรู้ว่าภรรยาคนสวยแกล้งชมเขาในความเป็นสามีที่ดีเกินเบอร์ ชายหนุ่มจึงยกยิ้มแบบที่หัวใจอิ่มเอมไปหมดแล้
สาวใช้จำยอม ตอนที่62 พิเศษ
ตอนที่62 พิเศษ“อื้อ!!!” เสียงครางดังระงมบวกกับเสียงเนื้อแนบเนื้อเป็นจังหวะเชื่องช้าเนิบนาบ นุ่มนวลและตราตรึงใจทุกช่วงขณะ เขมราชสอดใส่แก่นกายใหญ่ยักษ์จากทางด้านหลังของเมียตัวน้อยในท่านอนช้อนหลังกัน ปั๊ก ปั๊ก!!!!ปั๊กก!!!ปั๊กกก!!!จมูกโด่งกดลงตรงซอกคอขาวชั่งหอมหวานและสมดั่งใจหวังเสียที ตลอดการรอคอยนั้นทรมานเหลือเกิน วันนี้เป็นวันสุดแสนจะพิเศษเลยก็ว่าได้“อื้อ~คุณเขมทำไมมันดีขนาดนี้คะ อื้อ!!”ปั๊ก!!!ปั๊กก!!“รู้อย่างนี้ใจอ่อนตั้งนานแล้ว~” เสียงหวานๆครางไม่หยุด แถมแต่ละถ้อยคำนั้นทำเอาเขมราชใจชื้นนึกอยากจะหอมเมียวันละร้อยหน ที่บทจะใจอ่อนก็น่ารักเสียจนหลงหัวปักหัวปลำแล้ว“หึ!! ก่อนหน้านี้คิดถึงฉันละสิที่รัก!?” มือสากลูบคลึงเต้าอาบอิ่มไปอย่างมันมือ เอวสอบก็ทำงานได้ดี พร้อมฉีดเข้าไปในตัวของเจ้าหล่อนอยู่เต็มประดา เพราะทุกจังหวะมันเสียวส่วนปลายหัวเห็ดเหลือเกินจนต้องกัดกรามเอาไว้แน่น หากเปิดไฟคงได้เห็นกรอบหน้าขึ้นเป็นสันกรามแน่“ที่สุดค่ะ โบตั๋นรักคุณนะคะ”ฟอดดดดด!“ฉันก็รักเธอคนดีของฉัน”ปั๊ก!! ปั๊ก!!!!“แรงๆเลยค่ะผัวขาของหนู~” ใกล้ถึงฝั่งฝันเข้ามาทุกที โบตั๋นจิกเล็บลงบนเตียงนอน ขบเม้มริม
สาวใช้จำยอม ตอนที่61 Happy Ending
ตอนที่61 Happy Ending“เมียจ๋าท้องจริงๆใช่ไหมจ๊ะ!?” ร่างหนาเดินตามต้อยๆเป็นลูกติด มือปลาหมึกคว้าเอาเอวคอดกิ่วที่ตอนนี้เริ่มกลมนูนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เป็นเครื่องยืนยันว่ามีอะไรอยู่ในท้องของเมีย ไม่ไขมันเพราะอ้วนก็ต้องท้องนั้นแหล่ะ ใครมันจะเล่นละครได้แนบเนียนขนาดนั้นกัน โบตั๋นเจ้าเล่ห์ไม่เบาจริงๆใบหน้าหล่อเหลายิ้มกรุ้มกริ่ม ใจเต้นรัวแรงแทบหลุดออกมาเต้นข้างนอกเสื้อ ตวัดสายตามองลูกสาวที่กำลังพ่วงตำแหน่งเป็นพี่ใบหม่อนเสียแล้ว เวลานี้มันชั่งมีความสุขล้นเกินคำบรรยายใด“ฉันแค่หลอกพี่คมให้ยอมใจอ่อนก็เท่านั้น ปล่อยได้แล้วค่ะแล้วอย่าพูดจาเลี่ยนๆเรียกฉันแบบนี้อีกนะคะ!!!”แต่เอ๊ะ....โบตั๋นเคยบอกว่าฝังยาคุมทำไมถึงท้องหล่ะ เขมราชเริ่มฉุกคิดไปพร้อมกับอาการฝันสลายลงในพริบตาขึ้นมา สีหน้าไม่สู้ดีของชายหนุ่มทำให้คุณแม่ยังสาวลอบกระตุกยิ้ม แน่นอนว่าอีกคนไม่ทันได้เห็นสะหรอก เธอตั้งใจจะแกล้งและปั่นประสาทคนปากดีให้หัวหมุน ใจจริงตอนแรกกะจะไม่บอกใครอีกนาน รอถึงวันที่เขมราชทำให้เชื่อได้อย่างสนิทใจเสียก่อนแต่พลั้งปากบอกไปตอนเหตุการณ์ฉุลมุนที่อันตรายแบบนั้นก็นับว่าดีแล้วและการฝังเข็มยาคุมอะไรนั่นที่เคยบอกเขม
สาวใช้จำยอม ตอนที่60 ตลอดไปได้ไหม
ตอนที่60 ตลอดไปได้ไหมคนสำนึกผิดสารภาพรักแถมเล่าเหตุการณ์ที่ตราตรึงใจให้ฟัง ก็ตอนที่เขมราชไม่พอใจเอะอะก็เรียกไปพบในพักนั้นเอง ใบหน้าหวานละมุนระบายยิ้มกว้างออกมา ทุกคำพูดที่ออกมาจากปากของเขมราชล้วนน่าฟังด้วยกันทั้งนั้น พลิกหน้ามือเป็นหลังมือราวกับคนละคนเลยจริงๆ“แล้วเธอหล่ะ ไม่หลงรักฉันบ้างเลยหรือไง?” เขมราชตั้งคำถามกลับแล้วกระพริบตาปริบๆใส่เมีย“ฉันเคยหลอกตัวเองว่าคุณอาจจะเห็นใจฉันกับลูกบ้าง เผลอรู้สึกดีนะคะ แต่คุณรุนแรงกับฉันจนมากเกินไป ฉันเกลียดคนไม่มีเหตุผลยึดอารมณ์เป็นที่ตั้งแบบคุณที่สุด”“ฉันเกลียดคุณที่บอกว่าฉันหน้าเงิน ตอนนี้ฉันโอนเงินคืนคุณท่านไปแล้วนะคะและต่อให้คุณเอาเงินมากองตรงหน้าฉันอีก ฉันก็ไม่เอาแม้แต่แดงเดียว” ว่าอย่างเหลืออดเพราะเกลียดจริงเกลียดแรง แต่ก็รักแรงไม่ต่างกัน“ฉันเกลียดที่คุณเอาแต่ใจ เอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางของโลก ฉับเบื่อขี้หน้าคุณที่สุด”“คุณรักใครก็รักแรงเกลียดแรง จนฉันกลัวไปหมดแล้ว”“แต่ตอนนี้ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นแล้ว เธอยังไม่เชื่อฉันอีกเหรอ?” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยเเผ่วเบา สายตาหวานเยิ้มเปลี่ยนเป็นละหดละเหี่ยใจในทันที“ตลอดไปไหมคะ คุณจะเป็นแบบนี้ตลอดไปหรือเปล
สาวใช้จำยอม ตอนที่59 เจ้าเหมียวออดอ้อน
ตอนที่59 เจ้าเหมียวออดอ้อนบนฟูกนอนภายในคอกกั้นของลูกน้อยมีร่างบึกบึนของเขมราชนอนขดตัวอยู่ สองคนกำลังนอนกอดกัน เด็กน้อยนอนหนุนแขนพ่อ ตากลมใสจดจ้องตัวการ์ตูนในหนังสือนิทานเล่มโปรด โบตั๋นอยากจะถอนคำพูดที่คิดในใจว่า’เพื่อลูกเธอทำได้ทุกอย่าง’ เพราะเรื่องที่ยอมเขมราชให้มาก้าวก่ายพื้นที่ส่วนตัวเธอไม่ต้องการแบบนี้เลยแต่เด็กอ้วนเปล่งเสียงลั่นบ้านเมื่อได้ยินเสียงของพ่อที่หน้าประตู แต่คนเป็นแม่ไม่ยอมให้พบ เวลานี้หมูอ้วนก็สมดั่งใจหวังได้คนเล่านิทานคนใหม่ไม่สนใจแม่อีกต่อไปแล้ว นึกน้อยเนื้อต่ำใจและฉุนให้กับลูกสาวตัวน้อยเหลือเกิน แต่โบตั๋นก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย ทำได้เพียงข่มตานอนในที่สุดไม่มีบทสนทนาใดๆอีกเลย เปลือกตาของเด็กน้อยหนักอึ้งไปเป็นที่เรียบร้อยเมื่อเขมราชชะโงกหน้าดูเขาเองก็ได้นอนกอดลูกสมใจจึงมีความสุขล้นในตอนนี้ ใบหน้าหล่อเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อมีสัญญาณที่ดีขึ้นมาในทุกวัน วันใดวันหนึ่งต้องมีสักวันที่โบตั๋นคงให้อภัยอย่างสนิทใจ……….เช้าวันใหม่เป็นวันพักผ่อนของหญิงแกร่งอย่างโบตั๋น เขมราชเองก็ใช้เวลาอยู่กับลูกเมียเต็มที่ไม่ต่างกัน ร่างอรชรนอนซบลูกสาวดูทีวีไปอย่างสบายใจ แอร์ธรรมชาติกำลังทำ
สาวใช้จำยอม ตอนที่58 เธอมาได้ทันเวลาพอดี
ตอนที่58 เธอมาได้ทันเวลาพอดีเขมราชนั่งกุมขมับในทันทีหลังปลายสายกดวาง ร่างกายไม่พร้อมอย่างไรก็เห็นจะต้องฝืนเพื่อลูกและเมีย ตลอดการงอนง้อเมียทำให้เขามีภาวะเครียดสะสมอย่างรู้ตัวดีว่าร่างกายแทบรับไม่ไหวแล้วจริงๆแต่สิ่งที่ได้รับรู้จากคนสนิทที่เขาว่าจ้างให้คอยสังเกตการณ์ คอยดูแลเมียและลูกอยู่ห่างๆนั้น สายรายงานมาว่ามีชายฉกรรจ์มาด้อมๆมองๆเข้าไปในบ้านของเธอตั้งแต่เขาไม่อยู่เพียงสองคืนยังคงต้องใช้ความคิดไม่วู่วามจนเกินไป เพราะไม่อย่างนั้นตัวเขาเองที่จะซวยเพราะไม่มีหลักฐานจับมันคาหนังคาเขา เวลานี้ความรู้สึกปนเปไปหมด ทั้งคิดถึง ทั้งเป็นห่วง ………“อ้าวคุณเขม กลับมาไวจังเลยนะคะ”“สวัสดีครับคุณเเม่ แล้วหนูใบหม่อนหล่ะครับ?” แม่ยายรับไหว้พร้อมกับส่งยิ้มให้ ชี้นิ้วไปที่บ้านหลังข้างๆ เห็นแบบนี้แล้วยิ่งพลานให้เขมราชหน้าถอดสีขึ้นมาเลยจริงๆ“....” ร่างหนาสาวเท้าเข้าไปอุ้มลูกกลับมาในทันทีอย่างที่ไม่ทำให้กระต่ายตื่นตูม เพราะโชคดีหน่อยที่คนอุ้มหมูอ้วนคือป้าของเมียเขา หน้าบ้านไม่มีรถกระบะของสองผัวเมียนั่นก็แปลว่ามันไม่ได้อยู่ที่นี่ในเวลานี้ จึงทำให้โล่งใจอยู่บ้างแต่นั่นก็เป็นเพียงเศษเสี้ยว เพราะมันจะกลับ
สาวใช้จำยอม ตอนที่57 รูปในกระเป๋าสตางค์
ตอนที่57 รูปในกระเป๋าสตางค์ร่างบอบบางของคุณแม่ยังสาวเดินหอบผ้านวมผืนโตมาให้คนที่นอนขดหนาวสั่นอยู่หน้าทีวี โบตั๋นตระหนักถึงความเป็นจริงว่าที่นี่คือจุดสูงสุดของประเทศไทยจึงซื้อผ้านวมไว้หลายผืน อากาศจะหนาวจัดในช่วงเดือนใดและช่วงนี้ก็เข้าหน้าหนาวเป็นที่เรียบร้อยแล้วและถึงยังไม่เข้าหน้าหนาว ก็ยังมีความเยือกเย็นบริเวณซอกภูเขาและพื้นที่สูงบนเนินเขาฟุ่บบบบ!มือเล็กรูดซิปมุ้งสปริงแล้วห่มผ้าให้คนที่นอนขดอยู่อย่างไม่ได้ตั้งใจมากนัก“อื้อ!!” เสียงทุ้มครวญครางในลำคอ เปิดเปลือกตาขึ้นมามองหน้าเธอและลุกขึ้นมานั่งส่งยิ้มหวานๆให้ ย้ำว่าทุกเวลาจริงๆ เหมือนคนเมากาวอะไรทำนองนั้น“ผ้าห่มค่ะ ข้างนอกอากาศหนาวมากจริงๆ แต่ฉันว่าผืนนี้ก็หนักและอุ่นน่าจะพอดีค่ะ” บริเวณห้องรับแขกไม่อบอุ่นเท่ากับในห้องนอนจึงทำให้เขมราชนอนขดอยู่แบบนี้นั่นเอง“ไม่ ไม่พอดีหรอก” ส่งสายตาอาวรณ์หาไปยังร่างเล็ก“พอดีค่ะ หรือถ้ายังไงฉันจะไปเอามาให้อีกก็ได้นะคะ” เสนอทางเลือกให้กับคนดื้อแบบเขา เขาจะเอาห้ากี่ผืนเธอก็จะหามาให้ ขอแค่นอนตรงนี้ไม่ต้องมาก้าวก่ายพื้นที่ส่วนตัวของเธอกับลูกจนมากเกินไปก็พอความเสียใจในแต่ละครั้งย่อมมีเกาะป้องกันให
สาวใช้จำยอม ตอนที่56 ไม่ใช่ลุงสักหน่อย
ตอนที่56 ไม่ใช่ลุงสักหน่อยกลิ่นกาแฟหอมกรุ่นในช่วงเวลาฟ้ามืดมิดเป็นเวลาตีสี่นั่นเอง เขมราชบริการตนเองในช่วงเช้าของวันเพราะได้สอบถามแม่ยายแล้วว่าเมียตัวน้อยจะตื่นและเตรียมตัวไปขายข้าวแกงในเวลาใดร่างหนาอยู่ในชุดทะมัดทะแมงพร้อมลุยเป็นพ่อค้าเหมือนกันกับเมียตัวน้อย ทนเห็นเธอลำบากไม่ได้และเธอก็ดื้อไม่ยอมท่าเดียว แบบนี้แล้วก็คงต้องช่วยเธอในแบบที่เธอต้องการ ไม่ใช่กำลังทรัพย์หรืออื่นใด แต่เป็นเรี่ยวแรงกายและความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่เขมราชพร้อมเปลี่ยนแปลงตนเองได้ทุกเมื่อ ขอแค่ทำให้โบตั๋นได้เห็นถึงความพยายามและความจริงใจจากเขาและเราทั้งสามคนใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันทุกวัน ก็เพียงพอแล้วจริงๆท่านอดิศรและคุณหญิง รวมทั้งเลขาคนสนิททั้งสองต่างรวมตัวกันช่วยงานให้กับเขมราชอยู่ทางนั้น เพื่อปฏิบัติการง้อของเขมราชจะได้สำเร็จพาลูกและเมียกลับบ้านไปให้ได้ ทุกคนจึงพร้อมใจช่วยเหลืออย่างไม่เกี่ยงงอนมีบ้างที่เขมราชต้องเดินทางไปประชุมครั้งใหญ่ด้วยตนเอง โครงการบ้านหรูและเพนส์เฮ้าท์ที่อยู่ในมือก็ยากที่จะวาง เขาจึงบินกลับกรุงเทพฯเพียงสองวันต่อสัปดาห์เท่านั้นถ้ามากกว่านี้คงไม่ได้ เพราะทนคิดถึงลูกสาวตัวน้อยไม่ไหวจริงๆ
สาวใช้จำยอม ตอนที่55 ยอมทุกอย่างแล้ว
ตอนที่55 ยอมทุกอย่างแล้ว“บอกว่าอย่ามาเจอกันอีก คุณเขมฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอคะ?”เขมราชจ้องมองในแววตาขุ่นมัวของเจ้าของประโยคไปด้วยหัวใจที่ปวดหนึบไม่คลายเสียที คงต้องจองจำยอมรับชะตากรรมของตนเอง เป็นบททดสอบชีวิตอะไรสักอย่างเพื่อให้โบตั๋นได้เห็นว่าเขารักเธอสุดหัวใจไปแล้ว คนหยิ่งผยองคนนี้ไม่อาจรักใครได้อีกโบตั๋นเข้ามาอยู่ในหัวใจของเขาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวเลยจริงๆ รู้ตัวอีกที ก็ทำความผิด ปากร้ายใส่เธอเสียจนไม่น่าให้อภัย“เธอจะมองว่าฉันเป็นคนหน้าด้านหรืออะไรก็ได้ แต่ฉันขอบอกความรู้สึกของตัวเองในตอนนี้ให้เธอได้รับรู้ได้ไหมโบตั๋น” ใบหน้าและกระบอกตาของเขมราชร้อนผ่าวไปด้วยความเสียใจที่กำลังสุมลุมเข้ามาตรงอกข้างซ้าย ตอนนี้อาจจะไม่น่าให้อภัย แต่เขาต้องการเพียงโอกาส หวังว่าเธอคงไม่ใจร้ายถึงขนาดนั้น“ฉันรักเธอกับลูกและคิดถึงอยู่ทุกเวลาเลยจริงๆ เธอจะให้ฉันทำอะไรเป็นการไถ่โทษก็ว่ามาสิ”“แต่ขอร้องหล่ะ อย่าไล่ฉันได้ไหมโบตั๋น?”ริมฝีปากหยักได้รูปสั่นผับๆ ร่ำไห้ออกมาจนได้ เธอกับลูกทำให้เจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์เขื่อนแตกไปไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้ว “แค่รักอย่างเดียวมันไม่พอหรอกนะคะคุณเขม” น
