บทที่ 1

ในวันที่ฉันค้นพบว่าเสิ่นเจ๋อเฉิงนอกใจ ฉันก็ไปทำลายข้าวของในบ้าน

แม่บ้านรีบโทรหาเขาครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างลนลาน

"คุณเสิ่นคะ คุณนายเกิดคลั่งที่บ้านอีกแล้วค่ะ"

ฉันตะลึงงันไปครู่หนึ่ง ก่อนจะล้มตัวนั่งลงบนพรม

ขณะที่เสิ่นเจ๋อเฉิงกลับมาถึงบ้าน เขามีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า

"ซูซู คุณเป็นอะไรไปอีก?"

เขาพูดไปพลางก็ยกมือดึงเนคไทที่คอออกไปพลาง

ขณะที่มองเห็นเนคไทที่เขากดไว้ชัดๆ ฉันก็รู้สึกมึนงงไปชั่วขณะ

ตอนเช้าก่อนออกจากบ้าน ฉันผูกเนคไทให้เขาเป็นแบบวินเซอร์

แต่ตอนนี้มันกลับกลายเป็น...

การผูกแบบปมสนที่ซับซ้อน

ซึ่งเป็นสไตล์ที่เจียงชิงฉือ อดีตเลขาของเขาผูกได้เพียงคนเดียว

ขณะที่เธอเป็นเลขานั้น เวลาทำอะไรเธอมักจะซุ่มซ่ามอยู่เสมอ

เสิ่นเจ๋อเฉิงกลับมีความอดทนกับเธอมาก

ฉันเคยถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาอธิบายกับฉันว่า

"ซูซู หล่อนดูมีความมุ่งมั่นไม่ยอมแพ้คล้ายๆ กับเธอ"

ตอนนั้นฉันไม่ได้ใส่ใจมากนัก

คิดเพียงว่าเขาคงอยากให้โอกาสกับพนักงานใหม่มากขึ้น

จนกระทั่งเสิ่นเจ๋อเฉิงเริ่มพูดถึงเธอบ่อยขึ้น

ถึงแม้จะบ่นว่าเธอมักทำผิด แต่บนใบหน้าของเขากลับมีความเอ็นดูที่หามองได้ยากนัก

ฉันทะเลาะกับเขาอย่างรุนแรง พร้อมกับอ้อนวอนให้เขาไล่เจียงชิงฉือออก

เขาขมวดคิ้วมองฉัน กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

"หลีซู คุณชอบทำตัวไร้เหตุผลแบบนี้อยู่เสมอ"

สุดท้ายเขาก็ยอมจำนน

ในช่วงเวลานั้น ฉันแอบดีใจมากเหมือนต่อสู้ชนะ

แต่ฉันกลับลืมไป

เมื่อผู้ชายคนหนึ่งอยากจะเปลี่ยนใจ จะขวางอย่างไรก็ขวางเอาไว้ไม่ได้

เสิ่นเจ๋อเฉิงเปลี่ยนเจียงชิงฉือในบริษัทจริงๆ

แต่กลับพาเธอไปนอนด้วยและเลี้ยงดูด้วยความรักและเอาใจใส่มาจนถึงทุกวันนี้

จากนั้นก็นั่งมองฉันถูกหลอกอย่างเฉยเมย

เหมือนคนโง่

ฉันนั่งอยู่บนพรม พร้อมกับเงยหน้ามองเขา

"เจียงชิงฉือไปที่ไหนหลังจากลาออก?"

วินาทีนั้นเสิ่นเจ๋อเฉิงทำหน้าหมองลงทันที

"วันนี้ที่คุณเสียสติเพราะว่ากำลังคิดฟุ้งซ่านเรื่องนี้อยู่เหรอ?"

ฉันรู้จักเขาดีเกินไป

ดังนั้นฉันจึงเห็นความรู้สึกผิดที่ซ่อนอยู่ในความโกรธของเขาอย่างง่ายๆ

ดังนั้น ฉันก็วางรูปภาพที่ได้รับมาเรียงต่อหน้าเขา

ภาพถ่ายใบแล้วใบเล่า

ที่ถ่ายความใกล้ชิดของเสิ่นเจ๋อเฉิงและเจียงชิงฉือออกมาได้อย่างชัดเจน

ทำให้เขาไม่มีทางโต้เถียงได้

ฉันพยายามเก็บอารมณ์ แต่ร่างกายกลับไม่สามารถหยุดสั่นได้

เมื่อเผชิญหน้ากับคำถามที่ฉันตั้งขึ้น เสิ่นเจ๋อเฉิงกลับไม่พูดอะไรออกสักคำเดียว

นานพอสมควร จนในที่สุดเสิ่นเจ๋อเฉิงก็พูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

"คุณรู้หมดแล้วสินะ"

เสิ่นเจ๋อเฉิงเปิดใจพูดเกี่ยวกับเรื่องราวระหว่างเขากับเจียงชิงฉือ

ราวกับพล็อตเรื่องของไอดอลที่เต็มไปด้วยความซ้ำซาก

ในตอนแรกเขาจริงๆ ไม่ชอบพนักงานใหม่ที่ดูซุ่มซ่าม

แต่ต่อมา ขณะที่เขาพบกับหลายอย่างที่ไม่เป็นไปตามที่หวัง

ก็มีเพียงเธอที่เต็มไปด้วยความสดใสและมีชีวิตชีวาคอยอยู่เคียงข้างเขาตลอด