LOGINShare
รักเมียก่อนไปรับน้องสาว
Last Updated:
2025-02-15 20:12:42
Related chapters
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง พี่อยากมีลูกกับเจ้า
ในที่สุดเซียวจ้านก็ทนไม่ไหวเร่งขยับรุนแรงก่อนที่ทั้งคู่ก็กระตุกเกร็งพร้อมกัน จูเหมยลี่รู้สึกถึงแรงฉีดที่อุ่นในท้องน้อยวันนี้เขากินยาโด๊ปมาหรือไงนะ ทำไม่ถึงได้กินดุขนาดนี้กัน หยาดรักของทั้งสองคนเอ่อล้นออกมาเซียวจ้านเป่ยฟุบหน้ากับทรวงอกอิ่ม ปากหยักไล่งับปลายถันมือหนากอบกุมจนเต็มมืออย่างประกาศความเป็นเจ้าของ จูเหมยลี่ขาอ่อนจริงๆ ให้ตายสิคนบ้านี่เอาดุชะมัดเลย"ท่านพี่ จะหนึ่งชั่วยามแล้วเดี๋ยวท่านพี่เซี่ยกับท่านพี่จางมารอนะเจ้าคะ""อืม รอพี่นะจะรีบไปรีบกลับ บางทีหากพี่กำจัดศัตรูได้ก่อนอาจไม่ต้องไปเป็นทหารแล้วก็ได้""ข้าจะรอท่านเจ้าค่ะ ข้ารักท่านนักมาเถอะข้าช่วยท่านแต่งตัว"เซียวจ้านเป่ยไม่ยอมถอดถอนแก่นกายออกจากความอ่อนนุ่ม เขาอุ้มนางไปอาบน้ำและเขาก็ไม่ให้เสียเปล่าจับนางกินในอ่างอีกรอบจนน้ำกระฉอกหกเต็มพื้นไปหมดจูเหมยลี่เท้าแขนไปด้านหลังมือบางยึดขอบอ่างเอาไว้ สะโพกถูกเขาช้อนจนเนินสาวลอยเด่น เซียวจ้านเป่ยขยับกระแทกเข้าออกหายใจครือคราด เขาชอบที่เวลาได้อยู่ในตัวนางเสียจริงๆ ชอบเวลาเมียร้องขอ ชอบตอนนางสุขสม อ่าห์ ลี่เอ๋อรเจ้าทำให้ข้าคลั่งจริงๆเซียวจ้านเป่ยช้อนแผ่นหลังนางให้ขึ้นมาหา หน้าผากของท
Last Updated : 2025-02-15สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เจอน้องสาวทั้งสองคน
อ้ายซินที่ได้ยินก็มองหน้าเขาทันที นางคลับคล้ายคลับคลา แต่สายตาจากอีกสองโต๊ะมองมาทำให้ต้องเมินแล้วมองไปข้างหน้า แผ่นยันต์เป็นรูบวิหคเพลิง นี่เป็นสัญลักษณ์สกุลเซียว คนนอกไม่มีทางรู้ได้"นักพรตท่านเอ่ยเรื่องอันใดกันข้าฟังไม่เข้าใจ อย่ามาเกะกะ บ้านข้าไม่มีคนป่วยอย่ามาเซ้าซี้"เซี่ยตงหยางถอนหายใจ เด็กคนนี้หัวรั้นเหมือนพี่ชายจริงๆ ยังไม่ทันคิดอะไรอยู่ๆอ้ายซินก็ลุกขึ้นมาคว้าแส้ในมือฟาดใส่เขาทันที เซี่ยตงหยางไม่ตั้งตัวจึงโดนเข้าที่ไหล่ซ้ายเต็มๆ"ไอ้นักพรตหลอกลวงแช่งบิดาข้าหรือ มานี่ข้าจะฟาดเจ้าให้ตาย"จากนั้นอ้ายซินก็ใช้แซ่ตวัดรัดข้อมมือเขาดึงเข้าหาตัวก่อนจะเอ่ยรอดไรฟัน"ท่านคือใต้เท้าหยางข้าจำได้ พี่ชายเล่าอยู่ที่ใดกัน ไอ้สารเลวจอมหลอกลวง หนีหรือเจ้าไม่รอดหรอกมานี่เดี๋ยวนี้นะ"เซี่ยตงหยางวิ่งหนีที่นางปล่อย ท่านหญิงท่านกับซื่ออจื่อเป็นพี่น้องที่ไม่ควรหาเรื่องจริงๆ อ้ายซินวิ่งตามกวดไปจนถึงท่าเรือที่มีคนพลุกพล่าน เซี่ยตงหยางล่ะเชื่อนางเลยวิ่งมาสักพักเซียวจ้านเป่ยที่เดินเขยกๆก็เดินมาชนร่างบางก่อนจะโอบเอวนางไว้ อ้ายซินได้กลิ่นกายที่คุ้นเคยก็จำได้ทันที"อยู่นิ่งๆพี่จะพาหลบสายตาพวกมัน รั่วสุ่ยเจ้า
Last Updated : 2025-02-15สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง จูยวี่ซานกับเฝิงอันหยวน
สองวันต่อมาเรือก็เทียบท่าที่ลี่เป่ย เซียวจ้านเป่ยพากันขึ้นรถม้าไปจนถึงอี้โจวก่อนจะเดินทางกลับจิ่วโจวทันทีภายในรถม้าสองสาวนั่งขนาบเซียวจ้านเป่ยคนละข้าง แขนแกร่งถูกสองสาวกอดเอาไว้แนบใบหน้ากับลำแขนนั่น ปากน้อยๆ ยู่ไปด้วยเพราะกำลังโดนพี่ชายบ่น"รู้ไหมว่ามันตรายแค่ไหนหึ แล้วหนีอกกมาไม่บอกเสด็จอาเลย ซินเอ๋อร์รู้ไหมว่าเสด็จอาทั้งเป็นห่วงทั้งโมโห เจ้าด้วยนะเย่วเอ๋อร์""อืมพี่ใหญ่ข้ารู้น่า ข้ากับพี่หกแอบส่งสารบอกเสด็จอาก่อนแล้ว ใครใช้ให้เขาเอาแต่ทำงานๆ จนไม่อ่านสารเล่าเจ้าค่ะ""ใช่ๆ ซินเอ๋อร์กล่าวถูก เสด็จพ่อวันๆ ทำแต่งานไม่สนใจข้าเลย แล้วก็บอกว่ารักข้าที่สุด อีกอย่าที่ข้าหนีมาเพราะว่ารัชทายาทแคว้นฉีเดินทางมาหาองค์หญิงแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์เจ้าค่ะ""หืมว่าไงนะ...แต่งงานเชื่อสัมพันธ์งั้นหรือ รัชทายาทแคว้นฉีหรือ""เจ้าค่ะพี่ใหญ่ ฉู่ซินหรานไปกราบทูลฉู่กุ้ยเฟยให้ส่งข้าหรือพี่หกแต่งไปเชื่อมสัมพันธ์ ข้าได้ยินพวกนางปรึกษากันเจ้าค่ะ""พี่ชาย ถ้าท่านแม่ของข้ายังไม่ตายข้าก็คงมีคนปกป้องบ้าง"เซียวจ้านเป่ยลูบหัวองค์หญิงหก ท่านน้าเซียวหงเป็นลูกพี่ลูกน้องกับท่านแม่ นางแต่เป็นสนมให้เสด็จอาจนมีอ้ายเย่วจากน
Last Updated : 2025-02-15สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง แม่ตัวดี
นางโลมทั้งสองคนไปแล้ว แต่กลับมีเสียงเคาะประตูห้องดังขั้น จูยวี่ซานกับเฝิงอันหยวนเปิดประตูพร้อมกัน หากนางโลมสองคนตื้อไม่เลิกละก็เขาจะจัดการตามวิธีของเขาแต่พอเปิดมากลับเป็นดรุณีน้อยหน้าตาสะสวยสองคน ทั้งคู่หันมามองหน้ากันส่งสายตาถามว่าใครเป็นคนเรียกมาก่อนที่เฝิงอันหยวนจะกล่าวขึ้น"แม่นาง หอนางโลมของเจ้าใจดีถึงขนาดส่งมาให้อีกสองคนเชียวหรือ ยวี่ซานเจ้าว่าไงหน้าตาสะสวยยิ่งนัก ไม่เอาเสียดายนะ"มือหนาจับปลายคางอ้ายเย่วก่อนจะส่งสายตาโลมเลียมองนางทั้งตัว เพิ่งสุขสมไปแท้ๆแต่สตรีตรงหน้าทำให้เขาอยากเอานางไว้ใต้ร่างจริงๆ งามนัก"แม่สาวน้อย ข้าจะสงเคราะห์ให้เจ้าสักคืนก็ได้ไหนๆก็มาแล้ว อืมกลิ่นกายเจ้าหอมจริงๆ ไม่ฉุนเหมือนสองคนก่อนหน้าสักนิดว่าไงยวี่ซาน""ท่านเลือกคนนั้นถ้าเช่นงั้นคนนี้ก็ของข้าสิ ว่าไงคนงามปากจิ้มลิ้มซะด้วยจะเข้าได้ไหมปากบนเจ้าเล็กเพียงนี้ปากล่างไม่ทำข้าแน่นจนขาดหรืออ้ายเย่วปัดมือเฝิงอันออกก่อนจะตบหน้าเขาทันที เพี๊ยะ !!! เฝิงอันหยวนหันไปตามแรงตบทันที ก่อนจะหันมาจ้องนางด้วยสายตาลุกวาว นางกล้ามากนักเป็นแค่นางโลมคนนึงไม่อยากขายเจ้าก็ไม่ควรมาเคาะห้องข้าสิเฝิงอันหยวนจับแขนเรียวเล็กกระชา
Last Updated : 2025-02-15สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เขาเคยเป็นคนรักเก่ามารดานาง
สองดรุณีน้อยหลับไปแล้ว แต่บุรุษที่เอาเปรียบนางกับนอนไม่หลับ กล้ามากนะกล้าตบหน้าเขาเชียวหรือ เขาไม่ปล่อยนางแน่เฝิงอันหยวนมีหน้าที่เกี่ยวกับเครื่องบรรณาการก็จริงแต่เกลียดการเข้าวังยิ่งนัก จึงไม่เคยเห็นองค์หญิงหก ได้ยินแค่ว่าเป็นดวงใจฝ่าบาทกับไทเฮาเท่านั้นส่วนจูยวี่ซานเองก็นอนไม่หลับ ต้องอาศัยบ้านหลานสาวคงไม่ดีแน่ เด็กอ้ายซินนั้นจะทำเขาขาดสติแล้วจับนางโยนลงเหวแน่ๆ ต่อให้เป็นน้องสาวของหลานเขยก็เถอะต้องบอกเสี่ยวลี่ว่าอย่าให้นางเลี้ยงผิงผิงเด็ดขาด เขารักผิงผิงแม้ว่าจะเป็นเพียงลูกติดของเซียวจ้านเป่ย นางเป็นเด็กน่ารักรู้ความยิ่งนัก มีอาแบบอ้ายซินไม่ใช่ตัวอย่างที่ดีนักยามเฉินทุกคนลงมารวมตัวกันที่ด้านล่าง เซียวจ้านเป่ยสั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว จูยวี่ซานกับเฝิงอันหยวนลงมาพอดี เซียวจ้านเป่ยเรียกให้พวกเขานั่งด้วยกันก่อนที่เด็กสาวทั้งสองจะลงมาทีหลัง ทันทีที่เห็นพวกเขาหน้าก็งอลงโดยเฉพาะอ้ายเย่วนางเป็นถึงองค์หญิงไม่เคยมีใครมาทำเรื่องชั่วช้าเช่นนี้กับนาง เขาทำให้นางถูกพี่ชายดุ ตั้งแต่เกิดมาพี่ชายตามใจนางตลอดแต่เมื่อคืนเขาดุนางเพราะเขาเข้าข้างคนอื่น"วันหลังอย่าทำแบบนี้อีก หากพี่มาไม่ทันเล่าจะโทษพ
Last Updated : 2025-02-15สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง พวกนางช่างเหมือนกันยิ่งนัก
เซียวจ้านเป่ยรับเซียวลี่ผิงกลับบ้าน ทันทีที่มาถึงบ้านเขาก็เห็นจูเหมยลี่กำลังทำอาหาร โดยมีน้องสาวสองคนคอยถามนั่นนี่ตลอดเวลา พวกนางดูชอบเมียเขามากนักแต่อีกสองคนนั่งหน้างอไม่พอใจ ต้องหาบ้านให้พวกเขาไปอยู่ต่างหากเสียแล้ว เจ้าหกหน้าเหมือนท่านน้ามากนัก หากคนคุ้นเคยย่อมต้องมองออก ตอนนั้นเขาไม่ได้เจอเฝิงอันหยวนเพราะเอาแต่ร่ำเรียนท่านตารับท่านน้ามาดูแลเพราะท่านพ่อของท่านน้าถูกโจรปล้นเสียชีวิตรวมถึงน้องสาวท่านตาที่เป็นมารดานางด้วยเขาเคยเห็นท่านน้าร้องไห้ตัดพ้อท่านตาว่าเห็นแก่ตระกูลจนยอมขายความสุขบุตรสาวหลานสาวตนเอง เพื่อรักษาตระกูล ท่าตาร่ำรวยมากนักตระกูลเซียวที่เป็นเหมือนชิ้นปลามันท่านน้าจึงแต่งกับเสด็จอา ท่านแม่ก็แต่งกับผู้ชายคนนั้นเพื่ออาศัยตำแหน่งพระชายารักษาสมบัติตระกูลเช่นกัน ตระกูลเซียวมีแต่สตรีไร้บุตรชายอีกไม่กี่วันเซียวจ้านเป่ยต้องไปชายแดนแล้ว ต้องหาทางเจอคังหยุนก่อนที่เขาจะมาหาจางลู่เหลียน แล้วเจอกับอ้ายเย่วเขาไม่เคยเจออ้ายซินยังพอหลบหลีกใครจะรู้ว่าอ้ายเย่วจะซุกซนจนหนีตามกันมา แต่อ้ายเย่วนั้นไม่เหมือนอ้ายซิน คงต้องบอกความจริงว่าเขาเป็นใคร คังหยุนคือบุตรบุตรธรรมคังกุ้ยเฟยเข
Last Updated : 2025-02-19สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ตามสืบ
มื้อค่ำผ่านไปแล้ว จูยวี่ซานเอ่ยกับหลานสาวว่าพรุ่งนี้จะไปคุยกับชาวบ้าน ส่วนเรื่องขึ้นเขาๆจะให้เสี่ยวทงไปจัดการ จูเหมยลี่พาบุตรสาวเข้านอน ยังดีทีตอนที่ซ่อมบ้านนางขอร้องเซียวจ้านเป่ยให้ต่อห้องออกไปอีกสามห้อง ตอนนี้ห้องจึงพอให้เข้าพัก แต่อาสามแจ้งว่าจะไปเช่าบ้านของลุงแปดเพราะบ้านนางมีแต่สตรี อีกอย่าเซียวจ้านเป่ยไม่อยู่จะได้กันผู้คนครหาเมื่อแยกย้ายกันแล้วสองสาวก็มาคุยกับพี่ชาย เซียวจ้านเป่ยเตือนพวกนางเพราะที่นี่ไม่ใช่วังหลวง"ที่นี่จิ่วโจวไม่ใช่วังหลวงจะทำอะไรให้ระวัง โดยเฉพาะเจ้าอ้ายเย่วอย่าเข้าใกล้เฝิงอันหยวนคนนั้น เขาเป็นคนไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่ แต่เพราะป็นเพื่อนอาสามข้าเองก็พูดมากไม่ได้ อย่าทำพี่สะใภ้เจ้าลำบากใจ รู้หรือไม่""พี่ใหญ่ จูยวี่ซานก็ไม่ใช่คนดีนักหรอก ข้าว่านอกจากพี่สะใภ้แล้วหาคนดีไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ พี่หกหรือว่าพวกเราตามพี่ใหญ่ไปชายแดนดี""อย่าเหลวไหลซินเอ๋อร์ เรียกเขาดีๆเรียกอาสามหรือท่านอา""พี่ชาย ข้ารู้แล้วข้าไม่มีทางเข้าใกล้เฝิงอันหยวนตาแก่นิสัยไม่ดีคนนั้นหรอกเจ้าค่ะ อืมนี่เป็นสิ่งที่เสด็จพ่อให้ข้านำมาให้ท่าน"อ้ายเย่วส่งกล่องไม้ให้เชียวจ้านเป่ย เขารับมันมาก่อนจะศึกษาลวดลาย
Last Updated : 2025-02-19สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง รักเมียก่อนออกเดินทาง
เซียวจ้านเป่ยอุ้มจูเหมยลี่มาถึงบริเวณน้ำตกบนภูเขา ที่นี่เขาเจอมันเมื่อห้าปีก่อนเขามักจะมาพักในถ้ำด้านล่างเวลามาหาล่าสัตว์ป่า ร่างสูงอุ้มเมียสาวเดินเข้าไปด้านในก่อนจะสะบัดมือเพื่อเร่งแสงตะเกียงผนังด้านในถ้ำสวยมากเมื่อกระทบแสงไฟสวยระยิบระยับยังเปล่งประกายราวกับโคมไฟราคาแพงในยุคก่อนเชียว บนหินก้อนใหญ่มีผ้าปูเอาไว้เป็นขนสัตว์อ่อนนุ่ม มีผ้าห่มแปลว่าเขาเคยใช้ชีวิตที่นี่หรือ"ท่านพี่ ที่นี่สวยจังเลยเจ้าค่ะท่านอยู่ที่นี่บ่อยไหมเจ้าคะ""เมื่อก่อนข้าหนีหงซิ่วน่ะ รำคาญไม่อยากอยู่ไม่อยากเห็นหน้านาง หากไม่ถูกท่านปู่วางยาจนได้เสียกับนางแล้วกำเนิดผิงผิงข้าคงไม่กลับไปบ้านหรอกลี่เอ๋อร์""ห๊า ผิงผิงเกิดมาจากท่านถูกวางยาหรือ จุ๊ๆๆ น่าสงสารท่านจริงๆ รูปงามเสียเปล่า คิกๆ อื้ออออ"เซียวจ้านเป่ยลงโทษคนตัวเล็กที่หัวเราะเยาะเขา จูเหมยลี่จูบตอบสามีพวกเขาอ้อยอิ่งอยู่นาน จนเซียวจ้านเป่ยถินริมฝีปากออกมา"เมียข้าจูบเก่งขึ้นเยอะเชียวหื้ม""คนบ้า ท่านนี่นะจะเอ่ยให้อายทำไมกัน""ลี่เอ๋อร์จ๋าไม่อยู่ห้าคืนคิดถึงจะบ้าแล้ว อืม หอมตรงนี้ก็หอม ตรงนั้นก็หอมเจ้าหอมไปทั้งตัวเลย"เซียวจ้านเป่ยหอมพวงแก้มสีระเรื่อจากนั้นก
Last Updated : 2025-02-19
Latest chapter
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ในที่สุดน้องสาวก็มีคนที่รักจริง
บรรดาคนที่อยู่ในห้องสนทนาถึงกับตกใจกับข่าวใหม่ หานรั่วสุ่ยมีภรรยาแล้วอีกทั้งมีบุตรแล้วด้วย จ้านอ๋องก็มีพระชายาแล้วเช่นกัน พวกเขาสนทนาโดยไม่สนใจบุคคลที่อยู่ในห้องด้วยสักนิด "อืมพี่เมีย ข้าจะล่วงหน้าไปก่อนคิดถึงเหลี่ยนเอ๋อร์ของข้าแล้ว พวกท่านค่อยเดินทางทีหลังแล้วกัน""องค์ชายคังหยุนท่านจะไปเมื่อใดหรือพ่ะย่ะค่ะ""ออกเดินทางวันนี้ ข้าคิดถึงเมีย มีบางคนคิดถึงจูเว่ยเว่ยจนแทบจะขาดใจอยู่แล้ว น่ารำคาญยิ่งนัก อ้อนวอนข้าทุกวันจะกลับจิ่วโจวให้ได้""เอ๋เสด็จพี่ ข้าคิดถึงเว่ยเว่ยไม่ได้หรืออย่างไร ทีท่านคิดถึงพี่สะใภ้ได้เล่าหรือไม่เล่า ท่านพี่ล่ะคิดถึงพี่สะใภ้แสนงามของข้าหรือไม่ "อืม หยุนเอ๋อร์ รั่วสุ่ยพวกเจ้าคุยกันไปเถอะ อ้อพวกท่านทั้งหลายก็กลับไปเถอะนะ ไม่ว่าของขวัญของฝากที่ใครๆไหว้วานพวกท่านนำมานั้น ก็จงนำกลับไปด้วย ข้าอ้ายจ้านมีภรรยาแล้ว และข้าไม่แต่งเมียเพิ่ม ข้าไปล่ะพวกเจ้าปรึกษากันต่อเถอะ" "เอ่อพี่เมีย แล้วยายเฒ่าตาเฒ่าสกุลหานเหล่านั้นท่านจะว่าอย่างไรหรือ" คังหยุนแม้จะเป็นองค์ชายแต่ก็ไม่อยากใช้อำนาจกับพวกเขา แต่น่ารำคาญเหลือเกินโดยเฉพาะยายเฒ่าหานนั่น ตอนจาง
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง สกุลหานที่น่ารำคาญ
“เอ๋ เสด็จพ่อตาใครกันนะว่ากระหม่อมเป็นตาเฒ่าหลอกเด็กรุ่นลูกมาเป็นเมีย นี่ๆพี่อันหยวนของข้าสามสิบเก้า ท่านสี่สิบสอง บางคนสี่สิบห้าแล้วนะ เหอะ”ซูฟางหรูอายหน้าแดง อ้ายเฉิงถลึงตาใส่จูยวี่ซานก่อนจะเอ่ย“มีอะไรคุยพรุ่งนี้ เมียข้าหิวข้าว หากไม่หยุดข้าจะเอาลูกสาวข้าคืนตาแก่จู”จูยวี่ซานและเฝิงอันหยวนหัวเราะก่อนจะพากันออกไป ปล่อยคู่รักต่างวัยให้อยู่ด้วยกัน จูเหมยลี่รับรู้จากอาสามว่าพ่อสามีกับซูฟางหรูข้าวสารเป็นข้าวสุกเรียบร้อยแล้วตอนนี้ซูฟางหรูนอนอยู่ในอ้อมกอดอ้ายเฉิง เขาลูบไหล่นางเบาๆ พูดคุย“อาให้คนไปรับมารดากับบิดาเจ้ามาแล้ว พรุ่งนี้บ่ายๆ ถึงจิ่วโจว”“ท่านอาพูดจริงหรือเจ้าคะ”“อารู้ว่าเจ้าเคยหมั้นหมาย แต่เพราะห่วงบิดากับมารดา จนคู่หมั้นถอนหมั้นเจ้า”“ท่านอา คือว่าเรื่องนั้น”“ข้ารู้ เจ้าห่วงพวกเขาจนฝ่ายนั้นรำคาญ แต่ก็ดีแล้วมิใช่หรือหากตอนนั้นเจ้าแต่งออกไป ใครจะนอนหนุนแขนอาเล่าตอนนี้หื้ม”“ท่านอา ท่านอายุสี่สิบห้าจริงๆ หรือ เหตุใดถึงเหมือนพี่น้องกับท่านพี่เซียวนัก ใบหน้าท่านเด็กกว่าอาสามอีก”“ปากหวานแบบนี้ต้องให้รางวัลแล้วไหม”อ้ายเฉิงเริ่มปลดอาภรณ์นางอีกครั้ง ซูฟางหรูจับมือเขาไว้ก่อนจะเอ่
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ความรักครั้งใหม่
ซูฟางหรูกลับมาที่ริมแม่น้ำ อ้ายเฉิงนั่งรออยู่ พอเห็นนางก็เอามือกุมท้องดังเดิม ซูฟางหรูไม่รู้เลยว่าหมาป่ากำลังมองจ้องลูกแกะตัวน้อยเนื้อขาวๆ“ท่านอาเฉิง ยามาแล้วเจ้าค่ะเอ่อ ทะ ท่านอาทาเองได้ไหมเจ้าคะ”“ข้าจะทาอย่างไรกันมันไม่ถนัด เจ้าช่วยหน่อยสิอาหรู”“แต่ข้าเป็นสตรี ท่านเป็นบุรุษใกล้ชิดกันคงไม่ดีนักคือๆ ว่าข้า”“ช่างเถอะ เจ้ากลับไปเถอะเดี๋ยวข้านั่งหายเจ็บก็กลับเอง ไม่รบกวนเจ้าหรอก”“ท่านอา กะ ก็ได้แต่ว่าถ้าหากใครมาเห็นคงไม่ดี ว้าย!!”พูดไม่ทันจบนางก็ตัวลอยขึ้น อ้ายเฉิงอุ้มนางดีดตัวผ่านยอดไม้ก่อนจะมาถึงเรือนของตน ซูฟางหรูซบกับหน้าอกเขาแน่นเพราะกลัวตก จึงไม่เห็นบรรดาข้าราชบริพารที่ถอยหลังออกจากเรือนพักจนหมด องครักษ์เงาหายไปจากบริเวณนั้นทันทีอ้ายเฉิงวางร่างบางระหงลงบนเตียงของตน ซูฟางหรูมองเขาหน้าตาเหรอหรา ยิ่งมองยิ่งน่ารักเหลือเกินจนอ้ายเฉิงอดใจไม่ไหว รั้งนางมาจูบทันที“อื้อ” ซูฟางหรูเองนี่เป็นครั้งแรกที่นางใกล้ชิดบุรุษเพศ นางทำอะไรไม่ถูกยอมให้คนตัวโตชักจุงในที่สุดนางก็ถูกเขาลอกคราบจนเปลือยเปล่า“อาหรูเจ้างามนัก ขออาเฉิงนะเด็กดี”“อื้อ ท่านอาแบบนี้ไม่ถูกต้องนะเจ้าคะ ไหนท่านบอกว่าเจ็บท้อง
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง คนมารยา
จูเหมยลี่ออกเดือนได้หลายวันแล้ว ตอนนี้บุตรชายอ้ายหลิวเหว่ยได้สองเดือนกว่าแล้ว เมื่อวานอ้ายซินมาบอกว่าเซียวจ้านเป่ยจัดการกลุ่มกบฏเรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงแค่กวาดล้างกากเดนที่เหลืออยู่ ฮ่องเต้แต่งตั้งเขาเป็นอ๋อง เดิมทีอีกเจ็ดวันจะเดินทางมาจิ่วโจวแต่เพราะมีเหตุต้องอยู่ต่อ อีกครึ่งเดือนจึงจะมาพร้อมขบวนต้อนรับพระชายาจูเหมยลี่ส่งหลิวเหว่ยให้กับหรงหรง ก่อนจะเดินออกไปด้านนอก ก็เห็นซูฟางหรูเดินหิ้วตระกร้ามาหา เด็กสาวคนนี้หน้าตาสะสวยจริงๆ เป็นเด็กกตัญญูยิ่งนัก“พี่ฟางหรู ท่านเอาอะไรมาอีกละนั่นข้าเกรงใจจะแย่แล้ว”“อาซ้อเซียวท่านเกรงใจไปแล้ว หากไม่ได้ท่านคอยช่วยเหลือข้ากับพี่สาวและหลานๆ คงลำบากไม่น้อย เอ่อ นี่เป็นขนมดอกหยางไหวของท่านอาเฉิงเจ้าค่ะ”ซูฟางหรูส่งห่อใบบัวให้จูเหมยลี่ เว่ยเว่ยเดินออกมาจากในบ้านก่อนจะรับแล้วเอ่ยกับจูเหมยลี่“เสี่ยวลี่ พี่จะไปบ้านท่านยายสักสามวัน ทางนี้ไม่ขาดคนพอดีท่านยายป่วยอีกแล้ว พักนี้ท่านยายไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่”“อืม ท่านอาเสี่ยวทงรบกวนท่านมานี่สักหน่อย”เสี่ยวทงเป็นคนของนางไปแล้ว อาสามยกให้เขาคอยดูแลจูเหมยลี่กับเซียวลี่ผิงโดยเฉพาะ จูยวี่ซานไปข้างนอกบ่อยๆ เขากลัว
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง วังหลวงกลับมาสงบ
เมื่อเรื่องในวังหลังเรียบร้อย ยามเฉินฮ่องเต้ก็สวมฉลองพระองค์นั่งอยู่บนบัลลังก์ในท้องพระโรง วันนี้ขุนนางมาเข้าเฝ้าโดยไม่รู้ว่าเรื่องราวอะไรกำลังจะเกิดขึ้นแต่สิ่งหนึ่งที่พวกเขาเห็นคืออ้ายจ้านซื่อจื่อที่กลับมาแล้ว อีกคนหยางตงเซี่ย และหานรั่วสุ่ยทั่นฮวาน้อย"ฝ่าบาท วันนี้ประชุมเช้า เหตุใดซื่อจื่อจึงพกอาวุธเข้ามายังท้องพระโรงกันพ่ะย่ะค่ะ นี่มิเท่ากับทำผิดร้ายแรงหรอกหรือ""รองเจ้ากรมอาลักษณ์พูดจาน่าขัน พวกเราอารักขาฝ่าบาท มีอะไรไม่สมเหตุสมผลหรอกหรือ" จางรั่วสุ่ยเอ่ยขึ้น คนที่จ้องเขาตาถลนกำลังกำมือแน่น เขาคือหานรั่วท่านปู่ของเขา "รั่วสุ่ย อย่าเสียมารยาท นี่คือขุนนางเจ้าเป็นเพียงทหารปลายแถวจงสำรวม""โย่ว ใต้เท้าหานกล่าววาจาอันใดกัน ท่านดูไม่ออกหรือว่าข้ามีตำแหน่งใด สายตาฝ้าฟางเช่นนี้ควรลาออกไปเลี้ยงหลานอยู่บ้านจะดีกว่าหรือไม่"หานรั่วถึงกับหน้าเขียว เป็นเด็กเลวจริงๆ เลือดชั้นต่ำของมารดาคงแรง"อ้อ ใต้เท้าหานที่แท้เขาก็คือทั่นฮวาน้อยหานรั่วสุ่ย หลานชายของท่านนั่นเอง ""รองเจ้ากรมท่านกล่าวผิดแล้ว ข้าแซ่จาง จางรั่วสุ่ย แซ่หานนั้นข้าไม่เคยใช้"หานรั่วถึงกับหน้าคล้ำกว่าเดิ
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง กวาดล้างกบฎในวัง
สิบวันต่อมาเซียวจ้านเป่ยมารวมกับทัพใหญ่เรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็เรียกหานอี้มาหา หานอี้เป็นคนสนิทของแม่ทัพจ้าว"ตอนข้าไม่อยู่มีเรื่องอันใดหรือไม่""เป็นอย่างที่ท่านคาดการณ์ นายกองหูออกจากค่ายไปบ่อยๆ เขานัดพบคนๆหนึ่ง เราสืบดูแล้วเป็นคนของซีเป่ย ไท่ซ่างหวงทิ้งข้อความไว้ให้ท่านแม่ทัพขอรับ"เซียวจ้านเป่ยหยิบกระดาษที่วาดรูปออกมา เป็นเหมือนรูปวาดธรรมดา แต่เซียวจ้านเป่ยรู้ดีว่าเสด็จปู่กำลังจะสื่อถึงอะไร ภูเขา ลำธารหรือ นี่มันทางเข้าหลังตำหนักร้างนี่ รอยเท้าย้อนกลับเดินถอยหลังเช่นนั้นหรือ มีบางคนส่งข่าวจากช่องทางนั้น "รั่วสุ่ยเขียนอักษรถึงองค์ชายสี่หน่อย เขียนแค่ว่าชมจันทร์ในคืนที่ไร้เมฆบัง"จางรั่วสุยเขียนโครงตามที่เซียวจ้านเป่ยบอก ชมจันทร์ในคืนที่ไร้เมฆบัง แปลว่าอะไร พี่น้องคู่นี้หน้าสิ่วหน้าขวานยังมีแก่ใจต่อกลอนกันด้วยหรือ อินทรีปากเหล็กรับข้อความไปแล้ว ยามอิ๋นจึงได้จดหมายตอบกลับมา มีเพียงรูปวาดของเด็กทั้งห้า ที่มีสัญลักษณ์แตกต่างกันไป แต่เด็กคนหนึ่งหายไป"เป็นเจ้าจริงองค์ชายรอง คิดจะเปิดประตูหลังตำหนักร้างให้คนของท่านตาเจ้าเข้าไปก่อกบฏหรือ หึ สำคัญผิดเสียแล้ว"
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เตรียมกวาดล้างกบฎ
หลังจากจูเหมยลี่คลอดบุตรชายให้เซียวจ้านเป่ยเรียบร้อยแล้วนางก็พักฟื้น ตอนนี้บริเวณหมู่บ้านกับตำบลจิ่วโจวทั้งตำบล มีทหารคอยอารักขาเต็มไปหมด จูเก่อคังที่ตอนนี้นั่งดื่มกับอาเฉิงอยู่ เขาไม่รู้ว่าคนตรงหน้าคือเชื้อพระวงศ์ จึงได้พูดคุยทุกเรื่อง"นี่ๆน้องเฉิง บุตรชายเจ้าเก่งนัก ไปทหารไม่นานก็ได้ตำแหน่งใหญ่โตกลับมา เฮ้อ วาสนาเสี่ยวลี่ของข้าจริงๆ อยากให้น้องรองกับน้องสะใภ้ของข้าได้รับรู้เหลือเกินว่าตอนนี้นางมีชีวิตที่ดีเพียงใด""พี่เก่อคัง หลานสาวท่านคนนี้บุตรชายของข้าดูท่าจะรักนางมาก""เสี่ยวลี่เป็นเด็กดี ขยันขันแข็ง หากไม่ใช่ว่าถูกลุงใหญ่กับป้าสะใภ้กลั่นแกล้งชีวิตนางคงไม่เลวร้าย โชคดีที่วันนั้นสองคนนั้นตัดสินใจขายเสี่ยวลี่ให้บุตรชายท่าน ไม่เช่นนั้นข้าไม่อาจเดาชะตากรรมนางได้เลย""กฎหมายซื้อขายคนคงต้องแจ้งฝ่าบาทให้ปรับจริงๆ แต่พวกขุนนางเก่าแก่คงไม่ยอม"เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้กำลังกอดรักเมีย เขาต้องไปแล้วคนของเขาแจ้งมาแล้วว่ากลุ่มกบฏมีกี่พรรคพวก แล้วหลบซ่อนอยู่ที่ใดบ้าง"ลี่เอ๋อร์ พี่ต้องไปแล้ว พี่สัญญาว่าจะทำรีบจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย แล้วกลับมารับเจ้ากับลูก""ท่านพี่
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ได้บุตรชายสืบสกุล
"ฮือๆๆ เสด็จพ่อ" อ้ายเฉิงกางแขนกอดรับบุตรสาวที่ตอนนี้ร้องไห้กับอกเขา"ร้องทำไมเจ้าตัวดี ใครใช้ให้เจ้าหนีออกจากวังกันหึ"แม้คำพูดจะตำหนิแต่น้ำเสียงกับอาทรห่วงใยบุตรสาวยิ่งนัก อ้ายซินมองหน้าก่อนจะทำสีหน้าสงสัย"เสด็จมาได้อย่างไรเพคะ แล้วคนของฉู่หรานซินที่เฝ้าเสด็จพ่อในทุกๆวันเล่า""เรื่องราวยากกว่าที่เจ้าเข้าใจ นางกำลังพาบุตรชายหนีน่ะ""อ้ายฉางหรือเพคะ หม่อมฉันรู้ว่าเขาไม่ใช่บุตรเสด็จพ่อ หม่อมฉันเคยได้ยินนางกับรองเจ้ากรมอาลักษณ์ติดต่อกัน เขาบอกว่าต้องอดทนถึงเมื่อไหร่อ้ายฉางจึงจะเรียกเขาว่าท่านพ่อสักที""ลูกเห็นว่าพ่อหลับนอนกับนางหรือ เห็นตาแก่ใกล้ตายคนนั้นที่ร่วมสังวาสกับสตรีคือพ่อหรือ"อ้ายซินทำสีหน้าสงสัย เซียวจ้านเป่ยจึงเอ่ยกับนาง"มีคนที่ใบหน้าคล้ายเสด็จพ่อน่ะ เราวางหมากตั้งแปดปีที่แล้ว ก่อนที่ฉู่หรานซินจะแต่งเข้ามา เสด็จพ่อก็อยู่ที่ตำหนักเย็นของพระราชวังหลังเก่านอกเมืองมาตลอด ไม่มีใครรู้นอกจากฝ่าบาทเสด็จปู่แล้วก็พี่ เฉิงอ๋องคนนั้นที่อยู่กับฉู่หรานซินทุกวันคือคนสนิทของเสด็จพ่อ ที่ปลอมแปลงใบหน้า"จากนั้นทุกคนก็เข้าใจ จางรั่วสุ่ยรีบกลับไปหาภรรยา เพราะว่านางกำลังอยู่เดือน เซี่ยตงหยางม
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เซียวจ้านเป่ยกลับมา
อ้ายซินเอ่ยจบประโยคลมสายหนึ่งก็ผ่านตัวนางไป เห็นด้านหลังเป็นบุรุษใส่ชุดกองทัพ เขาคือพี่ชายของนาง อ้ายซินดิ้นลงจากตักสามีรีบเดินไปหา"พี่ชาย ท่านกลับมาแล้ว ฮือๆๆ"เซียวจ้านเป่ยหันมามองหน้าน้องสาวก่อนจะรั้งนางเข้ามากอด"ซินเอ๋อร์ เสี่ยวลี่อยู่ในนั้นหรือ""เจ้าค่ะ พี่สะใภ้เจ็บท้องมาสองชั่วยามแล้ว พี่ชายไหนว่าท่านอยู่ชายแดนไงเจ้าคะ""ทางนั้นเรียบร้อยแล้วล่ะ เหลือแค่ทางวังหลวง ฉู่ฉางเกินมุ่งหน้าเข้าวัง พี่สกัดเขาไว้ได้แต่ยังไม่รู้ว่ากองกำลังของเขาที่ยังซุกซ่อนอยู่มีเท่าไหร่ พอดีจิ่วโจวเป็นทางผ่านพี่จึงแวะหาลี่เอ๋อร์กับผิงผิงน่ะ"อ้ายซินกำมือแน่น ก่อนจะมองหน้าสามี จูยวี่ซานถอนหายใจ เขาคงปกป้องพี่ชายพี่สะใภ้และจูหมิงซูไม่ได้หรอก ได้ข่าวว่าแค่สตรีนางหนึ่งกล่าวหาเสี่ยวลี่คำเดียวก็ถูกโยนไปอยู่ก้นเหวแล้ว"ผิงผิงป่วยเจ้าค่ะ คือว่า""พี่รู้เรื่องหมดแล้ว ระหว่างทางที่มามีคนรายงานพี่ สามคนพ่อแม่ลูกนั้นพี่ให้ส่งไปชายแดนใต้หมดแล้ว ที่นั่นมีเหมืองแร่ให้พวกมันไปชดใช้ที่นั่น โดยเฉพาะจูหมิงซูคนนั้น หากรอดจากแผลบนใบหน้าได้นับว่านางดวงแข็งแล้ว""จ้านเป่ยอาสามต้องขออภัยเจ้าจริงๆ หากมิใช่ว่าอาสามต้องไปเจราจาก
