แม่ตัวดี

นางโลมทั้งสองคนไปแล้ว แต่กลับมีเสียงเคาะประตูห้องดังขั้น จูยวี่ซานกับเฝิงอันหยวนเปิดประตูพร้อมกัน หากนางโลมสองคนตื้อไม่เลิกละก็เขาจะจัดการตามวิธีของเขา

แต่พอเปิดมากลับเป็นดรุณีน้อยหน้าตาสะสวยสองคน ทั้งคู่หันมามองหน้ากันส่งสายตาถามว่าใครเป็นคนเรียกมาก่อนที่เฝิงอันหยวนจะกล่าวขึ้น

"แม่นาง หอนางโลมของเจ้าใจดีถึงขนาดส่งมาให้อีกสองคนเชียวหรือ ยวี่ซานเจ้าว่าไงหน้าตาสะสวยยิ่งนัก ไม่เอาเสียดายนะ"

มือหนาจับปลายคางอ้ายเย่วก่อนจะส่งสายตาโลมเลียมองนางทั้งตัว เพิ่งสุขสมไปแท้ๆแต่สตรีตรงหน้าทำให้เขาอยากเอานางไว้ใต้ร่างจริงๆ งามนัก

"แม่สาวน้อย ข้าจะสงเคราะห์ให้เจ้าสักคืนก็ได้ไหนๆก็มาแล้ว อืมกลิ่นกายเจ้าหอมจริงๆ ไม่ฉุนเหมือนสองคนก่อนหน้าสักนิดว่าไงยวี่ซาน"

"ท่านเลือกคนนั้นถ้าเช่นงั้นคนนี้ก็ของข้าสิ ว่าไงคนงามปากจิ้มลิ้มซะด้วยจะเข้าได้ไหมปากบนเจ้าเล็กเพียงนี้ปากล่างไม่ทำข้าแน่นจนขาดหรือ

อ้ายเย่วปัดมือเฝิงอันออกก่อนจะตบหน้าเขาทันที เพี๊ยะ !!! เฝิงอันหยวนหันไปตามแรงตบทันที ก่อนจะหันมาจ้องนางด้วยสายตาลุกวาว นางกล้ามากนักเป็นแค่นางโลมคนนึงไม่อยากขายเจ้าก็ไม่ควรมาเคาะห้องข้าสิ

เฝิงอันหยวนจับแขนเรียวเล็กกระชา