LOGINShare
ไหว้บรรพบุรุษ
Last Updated:
2025-02-15 20:10:38
Related chapters
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง รักเมียก่อนไปรับน้องสาว
เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้กำลังคุยกับเซี่ยตงหยางอยู่ด้านนอก หน้าดำคร่ำเครียดอยู่ ดูเหมือนน้องสาวจะถูกคนของสกุลฉู่ติดตาม เซียวจ้านเป่ยบอกเซี่ยตงหยางว่าจะไปดักรอน้องสาวที่ลี่เป่ยก่อนจะวนกลับๆไปที่อี้โจว"ฉู่หรานซินนางมีความพยายามเสียจริงๆ ข้าอยากกรู้นักเสด็จพ่อหลงไหลนางเพียงนี้เชียวหรือ""ซื่อจื่อ มีคนของฝ่าบาทคอยคุ้มกันด้วยพวกเขาถึงลงมือกับท่านหญิงไม่ได้ขอรับ""ซินเอ๋อร์น่าจะรู้ตัวว่าถูกติดตามจึงมาช้ากว่าที่นัดแนะกันไว้ ท่านพี่เซี่ยลำบากท่านแล้ว ข้าจะส่งสารไปหาเจ้าตัวยุ่งสักหน่อยว่าให้เปลี่ยนเป้าหมายไปลี่เป่ยแล้วให้นางมุ่งไปเมืองเหอเป่ยแทน พวกเราจะไปรับนางที่ตำบลชิงลั่ว ที่นั่นไกลจากอี้โจวแปดร้อยลี้ ค่อยวกกลับมา""อาจจะเสียเวลาเพิ่มนะขอรับซื่อจื่อ""ท่านพี่เซี่ย หากเป็นข้าตัวคนเดียวข้าไม่กลัวสกุลฉู่หรอก แต่นี่มีทั้งเมียกับลูกข้าเป็นห่วงพวกนาง""ได้ งั้นข้ากลับไปเตรียมตัวก่อน ภรรยาข้านางไม่แพ้ท้องมากแล้ว คงต้องรบกวนฮูหยินน้อยแล้วในช่วงที่ข้าไม่อยู่"ทั้งสองคุยกันอยู่จางรั่วสุ่ยก็เดินมาหาก่อนจะเอ่ยปากขอไปด้วย" ซื่อจื่อ ใต้เท้าหยางข้าขอไปด้วยได้หรือไม่ขอรับ หากมีอะไรเกิดขึ้นจะได้เพิ่มอีกแรง"
Last Updated : 2025-02-15สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง พี่อยากมีลูกกับเจ้า
ในที่สุดเซียวจ้านก็ทนไม่ไหวเร่งขยับรุนแรงก่อนที่ทั้งคู่ก็กระตุกเกร็งพร้อมกัน จูเหมยลี่รู้สึกถึงแรงฉีดที่อุ่นในท้องน้อยวันนี้เขากินยาโด๊ปมาหรือไงนะ ทำไม่ถึงได้กินดุขนาดนี้กัน หยาดรักของทั้งสองคนเอ่อล้นออกมาเซียวจ้านเป่ยฟุบหน้ากับทรวงอกอิ่ม ปากหยักไล่งับปลายถันมือหนากอบกุมจนเต็มมืออย่างประกาศความเป็นเจ้าของ จูเหมยลี่ขาอ่อนจริงๆ ให้ตายสิคนบ้านี่เอาดุชะมัดเลย"ท่านพี่ จะหนึ่งชั่วยามแล้วเดี๋ยวท่านพี่เซี่ยกับท่านพี่จางมารอนะเจ้าคะ""อืม รอพี่นะจะรีบไปรีบกลับ บางทีหากพี่กำจัดศัตรูได้ก่อนอาจไม่ต้องไปเป็นทหารแล้วก็ได้""ข้าจะรอท่านเจ้าค่ะ ข้ารักท่านนักมาเถอะข้าช่วยท่านแต่งตัว"เซียวจ้านเป่ยไม่ยอมถอดถอนแก่นกายออกจากความอ่อนนุ่ม เขาอุ้มนางไปอาบน้ำและเขาก็ไม่ให้เสียเปล่าจับนางกินในอ่างอีกรอบจนน้ำกระฉอกหกเต็มพื้นไปหมดจูเหมยลี่เท้าแขนไปด้านหลังมือบางยึดขอบอ่างเอาไว้ สะโพกถูกเขาช้อนจนเนินสาวลอยเด่น เซียวจ้านเป่ยขยับกระแทกเข้าออกหายใจครือคราด เขาชอบที่เวลาได้อยู่ในตัวนางเสียจริงๆ ชอบเวลาเมียร้องขอ ชอบตอนนางสุขสม อ่าห์ ลี่เอ๋อรเจ้าทำให้ข้าคลั่งจริงๆเซียวจ้านเป่ยช้อนแผ่นหลังนางให้ขึ้นมาหา หน้าผากของท
Last Updated : 2025-02-15สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เจอน้องสาวทั้งสองคน
อ้ายซินที่ได้ยินก็มองหน้าเขาทันที นางคลับคล้ายคลับคลา แต่สายตาจากอีกสองโต๊ะมองมาทำให้ต้องเมินแล้วมองไปข้างหน้า แผ่นยันต์เป็นรูบวิหคเพลิง นี่เป็นสัญลักษณ์สกุลเซียว คนนอกไม่มีทางรู้ได้"นักพรตท่านเอ่ยเรื่องอันใดกันข้าฟังไม่เข้าใจ อย่ามาเกะกะ บ้านข้าไม่มีคนป่วยอย่ามาเซ้าซี้"เซี่ยตงหยางถอนหายใจ เด็กคนนี้หัวรั้นเหมือนพี่ชายจริงๆ ยังไม่ทันคิดอะไรอยู่ๆอ้ายซินก็ลุกขึ้นมาคว้าแส้ในมือฟาดใส่เขาทันที เซี่ยตงหยางไม่ตั้งตัวจึงโดนเข้าที่ไหล่ซ้ายเต็มๆ"ไอ้นักพรตหลอกลวงแช่งบิดาข้าหรือ มานี่ข้าจะฟาดเจ้าให้ตาย"จากนั้นอ้ายซินก็ใช้แซ่ตวัดรัดข้อมมือเขาดึงเข้าหาตัวก่อนจะเอ่ยรอดไรฟัน"ท่านคือใต้เท้าหยางข้าจำได้ พี่ชายเล่าอยู่ที่ใดกัน ไอ้สารเลวจอมหลอกลวง หนีหรือเจ้าไม่รอดหรอกมานี่เดี๋ยวนี้นะ"เซี่ยตงหยางวิ่งหนีที่นางปล่อย ท่านหญิงท่านกับซื่ออจื่อเป็นพี่น้องที่ไม่ควรหาเรื่องจริงๆ อ้ายซินวิ่งตามกวดไปจนถึงท่าเรือที่มีคนพลุกพล่าน เซี่ยตงหยางล่ะเชื่อนางเลยวิ่งมาสักพักเซียวจ้านเป่ยที่เดินเขยกๆก็เดินมาชนร่างบางก่อนจะโอบเอวนางไว้ อ้ายซินได้กลิ่นกายที่คุ้นเคยก็จำได้ทันที"อยู่นิ่งๆพี่จะพาหลบสายตาพวกมัน รั่วสุ่ยเจ้า
Last Updated : 2025-02-15สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง จูยวี่ซานกับเฝิงอันหยวน
สองวันต่อมาเรือก็เทียบท่าที่ลี่เป่ย เซียวจ้านเป่ยพากันขึ้นรถม้าไปจนถึงอี้โจวก่อนจะเดินทางกลับจิ่วโจวทันทีภายในรถม้าสองสาวนั่งขนาบเซียวจ้านเป่ยคนละข้าง แขนแกร่งถูกสองสาวกอดเอาไว้แนบใบหน้ากับลำแขนนั่น ปากน้อยๆ ยู่ไปด้วยเพราะกำลังโดนพี่ชายบ่น"รู้ไหมว่ามันตรายแค่ไหนหึ แล้วหนีอกกมาไม่บอกเสด็จอาเลย ซินเอ๋อร์รู้ไหมว่าเสด็จอาทั้งเป็นห่วงทั้งโมโห เจ้าด้วยนะเย่วเอ๋อร์""อืมพี่ใหญ่ข้ารู้น่า ข้ากับพี่หกแอบส่งสารบอกเสด็จอาก่อนแล้ว ใครใช้ให้เขาเอาแต่ทำงานๆ จนไม่อ่านสารเล่าเจ้าค่ะ""ใช่ๆ ซินเอ๋อร์กล่าวถูก เสด็จพ่อวันๆ ทำแต่งานไม่สนใจข้าเลย แล้วก็บอกว่ารักข้าที่สุด อีกอย่าที่ข้าหนีมาเพราะว่ารัชทายาทแคว้นฉีเดินทางมาหาองค์หญิงแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์เจ้าค่ะ""หืมว่าไงนะ...แต่งงานเชื่อสัมพันธ์งั้นหรือ รัชทายาทแคว้นฉีหรือ""เจ้าค่ะพี่ใหญ่ ฉู่ซินหรานไปกราบทูลฉู่กุ้ยเฟยให้ส่งข้าหรือพี่หกแต่งไปเชื่อมสัมพันธ์ ข้าได้ยินพวกนางปรึกษากันเจ้าค่ะ""พี่ชาย ถ้าท่านแม่ของข้ายังไม่ตายข้าก็คงมีคนปกป้องบ้าง"เซียวจ้านเป่ยลูบหัวองค์หญิงหก ท่านน้าเซียวหงเป็นลูกพี่ลูกน้องกับท่านแม่ นางแต่เป็นสนมให้เสด็จอาจนมีอ้ายเย่วจากน
Last Updated : 2025-02-15สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง แม่ตัวดี
นางโลมทั้งสองคนไปแล้ว แต่กลับมีเสียงเคาะประตูห้องดังขั้น จูยวี่ซานกับเฝิงอันหยวนเปิดประตูพร้อมกัน หากนางโลมสองคนตื้อไม่เลิกละก็เขาจะจัดการตามวิธีของเขาแต่พอเปิดมากลับเป็นดรุณีน้อยหน้าตาสะสวยสองคน ทั้งคู่หันมามองหน้ากันส่งสายตาถามว่าใครเป็นคนเรียกมาก่อนที่เฝิงอันหยวนจะกล่าวขึ้น"แม่นาง หอนางโลมของเจ้าใจดีถึงขนาดส่งมาให้อีกสองคนเชียวหรือ ยวี่ซานเจ้าว่าไงหน้าตาสะสวยยิ่งนัก ไม่เอาเสียดายนะ"มือหนาจับปลายคางอ้ายเย่วก่อนจะส่งสายตาโลมเลียมองนางทั้งตัว เพิ่งสุขสมไปแท้ๆแต่สตรีตรงหน้าทำให้เขาอยากเอานางไว้ใต้ร่างจริงๆ งามนัก"แม่สาวน้อย ข้าจะสงเคราะห์ให้เจ้าสักคืนก็ได้ไหนๆก็มาแล้ว อืมกลิ่นกายเจ้าหอมจริงๆ ไม่ฉุนเหมือนสองคนก่อนหน้าสักนิดว่าไงยวี่ซาน""ท่านเลือกคนนั้นถ้าเช่นงั้นคนนี้ก็ของข้าสิ ว่าไงคนงามปากจิ้มลิ้มซะด้วยจะเข้าได้ไหมปากบนเจ้าเล็กเพียงนี้ปากล่างไม่ทำข้าแน่นจนขาดหรืออ้ายเย่วปัดมือเฝิงอันออกก่อนจะตบหน้าเขาทันที เพี๊ยะ !!! เฝิงอันหยวนหันไปตามแรงตบทันที ก่อนจะหันมาจ้องนางด้วยสายตาลุกวาว นางกล้ามากนักเป็นแค่นางโลมคนนึงไม่อยากขายเจ้าก็ไม่ควรมาเคาะห้องข้าสิเฝิงอันหยวนจับแขนเรียวเล็กกระชา
Last Updated : 2025-02-15สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เขาเคยเป็นคนรักเก่ามารดานาง
สองดรุณีน้อยหลับไปแล้ว แต่บุรุษที่เอาเปรียบนางกับนอนไม่หลับ กล้ามากนะกล้าตบหน้าเขาเชียวหรือ เขาไม่ปล่อยนางแน่เฝิงอันหยวนมีหน้าที่เกี่ยวกับเครื่องบรรณาการก็จริงแต่เกลียดการเข้าวังยิ่งนัก จึงไม่เคยเห็นองค์หญิงหก ได้ยินแค่ว่าเป็นดวงใจฝ่าบาทกับไทเฮาเท่านั้นส่วนจูยวี่ซานเองก็นอนไม่หลับ ต้องอาศัยบ้านหลานสาวคงไม่ดีแน่ เด็กอ้ายซินนั้นจะทำเขาขาดสติแล้วจับนางโยนลงเหวแน่ๆ ต่อให้เป็นน้องสาวของหลานเขยก็เถอะต้องบอกเสี่ยวลี่ว่าอย่าให้นางเลี้ยงผิงผิงเด็ดขาด เขารักผิงผิงแม้ว่าจะเป็นเพียงลูกติดของเซียวจ้านเป่ย นางเป็นเด็กน่ารักรู้ความยิ่งนัก มีอาแบบอ้ายซินไม่ใช่ตัวอย่างที่ดีนักยามเฉินทุกคนลงมารวมตัวกันที่ด้านล่าง เซียวจ้านเป่ยสั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว จูยวี่ซานกับเฝิงอันหยวนลงมาพอดี เซียวจ้านเป่ยเรียกให้พวกเขานั่งด้วยกันก่อนที่เด็กสาวทั้งสองจะลงมาทีหลัง ทันทีที่เห็นพวกเขาหน้าก็งอลงโดยเฉพาะอ้ายเย่วนางเป็นถึงองค์หญิงไม่เคยมีใครมาทำเรื่องชั่วช้าเช่นนี้กับนาง เขาทำให้นางถูกพี่ชายดุ ตั้งแต่เกิดมาพี่ชายตามใจนางตลอดแต่เมื่อคืนเขาดุนางเพราะเขาเข้าข้างคนอื่น"วันหลังอย่าทำแบบนี้อีก หากพี่มาไม่ทันเล่าจะโทษพ
Last Updated : 2025-02-15สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง พวกนางช่างเหมือนกันยิ่งนัก
เซียวจ้านเป่ยรับเซียวลี่ผิงกลับบ้าน ทันทีที่มาถึงบ้านเขาก็เห็นจูเหมยลี่กำลังทำอาหาร โดยมีน้องสาวสองคนคอยถามนั่นนี่ตลอดเวลา พวกนางดูชอบเมียเขามากนักแต่อีกสองคนนั่งหน้างอไม่พอใจ ต้องหาบ้านให้พวกเขาไปอยู่ต่างหากเสียแล้ว เจ้าหกหน้าเหมือนท่านน้ามากนัก หากคนคุ้นเคยย่อมต้องมองออก ตอนนั้นเขาไม่ได้เจอเฝิงอันหยวนเพราะเอาแต่ร่ำเรียนท่านตารับท่านน้ามาดูแลเพราะท่านพ่อของท่านน้าถูกโจรปล้นเสียชีวิตรวมถึงน้องสาวท่านตาที่เป็นมารดานางด้วยเขาเคยเห็นท่านน้าร้องไห้ตัดพ้อท่านตาว่าเห็นแก่ตระกูลจนยอมขายความสุขบุตรสาวหลานสาวตนเอง เพื่อรักษาตระกูล ท่าตาร่ำรวยมากนักตระกูลเซียวที่เป็นเหมือนชิ้นปลามันท่านน้าจึงแต่งกับเสด็จอา ท่านแม่ก็แต่งกับผู้ชายคนนั้นเพื่ออาศัยตำแหน่งพระชายารักษาสมบัติตระกูลเช่นกัน ตระกูลเซียวมีแต่สตรีไร้บุตรชายอีกไม่กี่วันเซียวจ้านเป่ยต้องไปชายแดนแล้ว ต้องหาทางเจอคังหยุนก่อนที่เขาจะมาหาจางลู่เหลียน แล้วเจอกับอ้ายเย่วเขาไม่เคยเจออ้ายซินยังพอหลบหลีกใครจะรู้ว่าอ้ายเย่วจะซุกซนจนหนีตามกันมา แต่อ้ายเย่วนั้นไม่เหมือนอ้ายซิน คงต้องบอกความจริงว่าเขาเป็นใคร คังหยุนคือบุตรบุตรธรรมคังกุ้ยเฟยเข
Last Updated : 2025-02-19สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ตามสืบ
มื้อค่ำผ่านไปแล้ว จูยวี่ซานเอ่ยกับหลานสาวว่าพรุ่งนี้จะไปคุยกับชาวบ้าน ส่วนเรื่องขึ้นเขาๆจะให้เสี่ยวทงไปจัดการ จูเหมยลี่พาบุตรสาวเข้านอน ยังดีทีตอนที่ซ่อมบ้านนางขอร้องเซียวจ้านเป่ยให้ต่อห้องออกไปอีกสามห้อง ตอนนี้ห้องจึงพอให้เข้าพัก แต่อาสามแจ้งว่าจะไปเช่าบ้านของลุงแปดเพราะบ้านนางมีแต่สตรี อีกอย่าเซียวจ้านเป่ยไม่อยู่จะได้กันผู้คนครหาเมื่อแยกย้ายกันแล้วสองสาวก็มาคุยกับพี่ชาย เซียวจ้านเป่ยเตือนพวกนางเพราะที่นี่ไม่ใช่วังหลวง"ที่นี่จิ่วโจวไม่ใช่วังหลวงจะทำอะไรให้ระวัง โดยเฉพาะเจ้าอ้ายเย่วอย่าเข้าใกล้เฝิงอันหยวนคนนั้น เขาเป็นคนไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่ แต่เพราะป็นเพื่อนอาสามข้าเองก็พูดมากไม่ได้ อย่าทำพี่สะใภ้เจ้าลำบากใจ รู้หรือไม่""พี่ใหญ่ จูยวี่ซานก็ไม่ใช่คนดีนักหรอก ข้าว่านอกจากพี่สะใภ้แล้วหาคนดีไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ พี่หกหรือว่าพวกเราตามพี่ใหญ่ไปชายแดนดี""อย่าเหลวไหลซินเอ๋อร์ เรียกเขาดีๆเรียกอาสามหรือท่านอา""พี่ชาย ข้ารู้แล้วข้าไม่มีทางเข้าใกล้เฝิงอันหยวนตาแก่นิสัยไม่ดีคนนั้นหรอกเจ้าค่ะ อืมนี่เป็นสิ่งที่เสด็จพ่อให้ข้านำมาให้ท่าน"อ้ายเย่วส่งกล่องไม้ให้เชียวจ้านเป่ย เขารับมันมาก่อนจะศึกษาลวดลาย
Last Updated : 2025-02-19
Latest chapter
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ความรักนิรันด์กาล
ผ่านไปจนเกือบถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์ เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้กำลังพาหลิวเหว่ยเดินเล่น บุตรชายวิ่งเตาะแตะๆ ไปมา หลิวเซียงสาวใช้อุ้มอยู่ หรงหรงตั้งครรภ์จึงทำได้เพียงเดินตามบรรดาซื่อจื่อกับท่านหญิง จูเหมยลี่ที่กำลังตั้งครรภ์บุตรคนที่สามมองไปยังลานบ้าน อ้ายลี่ผิงตอนนี้อายุแปดขวบแล้วยิ่งโตยิ่งงามมากนัก จูเหมยลี่ที่เห็นบุตรสาวก็ถอนหายใจ"เป็นอะไรไปหรือเมียข้าหืม""ผิงผิงยิ่งโตยิ่งงาม พระองค์ไม่หวงแต่หม่อมฉันหวงเพคะ หากลูกยังไม่สิบแปดไม่ให้ออกเรือนนะเพคะท่านอ๋อง""อีกสิบปีเชียวนะ เซี่ยตงชิงจะรอไหวหรือ""รอไม่ไหวก็ไปหาแต่งคุณหนูจวนอื่นโน่นเพคะ"จูเหมยลี่ยอมรับนางหวงบุตรสาวคนโตยิ่งนัก บุตรสาวนางงามเพียงนี้ไม่อยากให้ใครมามองเลย"พระชายา กระหม่อมรอได้พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่แต่งสตรีอื่นนอกจากผิงผิงเท่านั้น"เซียวจ้านเป่ยยิ้มให้กับจูเหมยลี่ เจ้าตัวน้อยที่ไม่รู้ว่าทุกคนพูดถึงนางก็วิ่งมา เห็นพี่ชายของนางมีเหงื่อเต็มไปหมดก็ปีนขึ้นเก้าอี้ให้ตัวพอดีกับเขาก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเหงื่อให้"พี่ตงชิง ท่านเหนื่อยมากหรือไม่ ท่านน้าเสี่ยวอี้ทำน้ำหวานไว้ข้าไปเอามาให้นะเจ้าคะ"เซี่ยตงชิงสบสายตากลมโตของเด็กผู้หญิงตรง
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง จับเมียกินบนรถม้า
จูยวี่ซานกอดภรรยาจากนั้นก็หอมหน้าผากของนาง ก่อนจะรับเอาห่อผ้าของจูเหวินบุตรชายมากอดแล้วก้มลงหอม"อย่าดื้อกับท่านแม่ พ่อไปไม่นานนักหรอกเด็กดี"ผิงผิงที่วิ่งออกมาจากในบ้านกอดเอวอ้ายเฉิงเอาไว้ก่อนจะเงยหน้าแล้วเอ่ยขึ้น"เสด็จปู่เพคะ เทศกาลไหว้พระจันทร์น้องชายจะได้สองขวบเสด็จพ่อกับเสด็จแม่จะพาหลานไปหาเสด็จปู่ที่เมืองหลวง ถึงแม้ว่าผิงผิงอยากให้เสด็จปู่อยู่ที่นี่มากกว่าก็ตาม""ผิงผิงของปูน่ารักที่สุด ตั้งใจเรียนวรยุทธกับท่านปู่ฝางให้ดีๆ เจอกันปีหน้าต้องเก่งขึ้นกว่าเดิมรู้หรือไม่""เพคะ ผิงผิงจะตั้งใจเรียนวรยุทธ และตั้งใจยิงธนูให้เก่งต่อไปผิงผิงจะเป็นเจ้าสาวของพี่ตงชิงเพคะ"จูเหมยลี่อมยิ้ม เด็กหนอเด็กยังไม่รู้อะไรเลย โตอีกหน่อยจะอายหากจำได้ว่าเคยพูดอะไรไว้ จากนั้นก็อุ้มอ้ายหลิวเหว่ยส่งให้กับพ่อสามี อ้ายเฉิงรับเอาหลานชายมาอุ้มก่อนจะเอ่ยกับจูเหมยลี่"ลี่เอ๋อร์ที่ผ่านมาพ่อยังมิได้ขอบใจเจ้า จ้านเอ๋อร์ต้องแบกรับหลายสิ่งหลายอย่าง เขาต้องทุกข์เพียงใด ยิ่งหลังจากที่ปู่หลงจากไปเขายิ่งโดดเดี่ยว การที่ มีเจ้าเข้ามาในชีวิตทำให้ความมืดมนในใจเขามลายหายไป ทุกอย่างเป็นเพราะเจ้า ขอบใจเจ้ามากนัก""เสด็จพ่อทรงก
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง แก้วตาดวงใจของพระชายา
จูเหมยลี่ไม่อยากฆ่าคน ไม่อยากเปิดเผยเรื่องของนางมากนักอยากใช้ชีวิตกับสามีและลูกอย่างเงียบๆ นางคว้าคันธนูที่ทหารกับลูกศรมา ส่งสายตาให้บุตรสาวว่านางขอโทษ อ้ายลี่ผิงพยักหน้าว่าไม่เป็นไร ก่อนจะหลับตาตามที่ท่านแม่สั่งส่งสารมาให้"ท่านอ๋อง เตรียมรับลูกกลับมานะเพคะ" จูเหมยลี่ยกคันธนูขึ้นลูกศรถูกทาบไปพร้อมปล่อยออก ก่อนจะเล็งที่ศีรษะนาง เพราะหงซิ่วจับอ้ายลี่ผิงยืนข้างหน้า มือกำอยู่รอบคอ เด็กน้อยสูงเพียงเอวของนางทำให้เปิดจังหวะการยิงมากนักหงซิ่วเห็นว่าจูเหมยลี่มีไอสังหารนางจะพลิกตัวเพื่อเหวี่ยงอ้ายลี่ผิงลงเหวแต่ไม่ทัน ลูกศรที่จูเหมยลี่ยิงออกไปนั้นเจาะกะโหลกนางพอดี หงซิ่วหงายหลังจะตกลงไป อ้ายลี่ผิงที่ถูกมือนางกำไว้ก็จะพลัดตกไปด้วย จ้านอ๋องจะไปรับบุตรสาว แต่เซี่ยตงชิงไวกว่า เขากระโดดที่เดียวก็คว้าอ้ายลี่ผิงไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะกระแทกลงทำให้แผลที่ถูกฟันเลือดไหลไม่หยุด ก่อนจะถามอ้ายลี่ผิงนางว่าไม่เป็นไรใช่ไหม แล้วสลบไปจ้านอ๋องรีบให้คนอุ้มเซี่ยตงชิงกลับไปที่จวน ให้แจ้งแก่เซี่ยฮูหยินว่าคุณชายใหญ่จะอยู่ช่วยงานที่ตำหนักใหม่หลายวัน โจรเร่ร่อนที่รวมกันจับอ้ายลี่ผิงวันนี้จูเหมยล
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ผิงผิงหายไป
เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้กลับมาอยู่จิ่วโจวก็เตรียมหาทางสร้างอาชีพให้ชาวบ้าน เพราะเขาได้รับพระราชทานให้ดูแลทั้งสิบมณฑลจึงต้องดูแลราษฎร จูเหมยลี่ที่กำลังดูแลคนงานตากดอกเหมยกุ้ยอยู่ก็เดินมาหาสามีที่กำลังคุยงาน "ท่านอ๋อง ไม่ทรงพักผ่อนหรือเพคะนี่ก็บ่ายแล้วหม่อมฉันทำของว่างเอาไว้ เมื่อเช้าเสด็จพ่อแจ้งมาว่าจะเดินทางกลับเมืองหลวงพร้อมกับไท่จื่อ เลื่อนเวลาออกไปอีกครึ่งเดือนเพคะ""อืม เหนื่อยหรือไม่เด็กดี ผิงผิงเล่าไปไหนเสียแล้ว""ลูกไปหัดยิงธนูกับตงชิงเพคะ เสี่ยวเหว่ยท่านตาพาไปนั่งรถม้าเล่น พอดีซินซินอยากเข้าตำบลหาซื้อของใช้" สองสามีภรรยาพูดคุยกันไม่นานสาวใช้ก็นำขนมมา วันนี้จูเหมยลี่ทำขนมบัวลอยเนื่องจากขุดเผือกและมันได้มาก อีกทั้งฟักทองก็ให้ผลผลิตที่ดีนัก เนื้อทั้งเหนี่ยวแน่นยังมีน้ำบ๊วยที่หอมชื่นใจ ลำธารตรงหลังบ้านจะมีอยู่ช่วงหนึ่งที่เย็นตลอดเวลา จูเหมยลี่นำไหเปล่าไปแช่ในนั้นก่อนจะมาบรรจุน้ำบ๊วย แล้วผนึกฝาไหนำลงแช่อีกที น้ำบ๊วยจึงทั้งเย็นทั้งหอมชื่นใจสาวใช้แจกจ่ายของว่างให้คนงาน หลังจากงานแต่งรัชทายาททุกคนจึงรู้ว่าสามีของจูเหมยลี่คือจ้านอ๋องทำเอาชาวบ้านทำตัวไม่ถูกกันเ
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ไท่จื่อแต่งงาน
เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้มาถึงจิ่วโจวได้หลายวันแล้ว บางวันก็ไปคุมการต่อเติมซ่อมแซมจวน อย่างเช่นวันนี้เขาพาจูเหมยลี่มาด้วย เนื่องจากอยากขุดสระบัวและทำบ่อเลี้ยงปลาที่เมียเคยบอกว่าอยากได้"ลี่เอ๋อร์ ตรงนี้มีบ่อน้ำพุร้อน จวนสกุลหลิวที่ยึดมาที่ดินกว้างมาถึงตรงนี้ พี่ให้คนสร้างห้องอาบน้ำไว้แล้ว เจ้าอยากล้างตัวหรือไม่""สายตาพระองค์ดูก็รู้ว่าไม่ได้อยากอาบน้ำพุ เซียวจ้านเป่ยคนเจ้าเล่ห์ท่านจับข้ากินทุกเวลาแบบนี้ท้องข้าจะว่างไหมเล่า""ลี่เอ๋อร์เด็กดี ไปอาบน้ำกันนะคนงามของพี่"จูเหมยลี่รู้ดีว่าไม่รอดอีกตามเคย ตั้งแต่มาถึงเขากักนางไว้บนเขาสี่วันสามคืน พอมาถึงบ้านก็ไม่สนใจจับนางกินตลอดเวลา บ่าวไพร่ต้องไปอยู่ไกลๆเรือน เนื่องจากบ้านของเซี่ยตงหยางสร้างเสร็จแล้ว ซูฟางหรานกลับไปบ้านตัวเองแล้วในบ่อน้ำพุ เซียวจ้านเป่ยยังคงช้อนสะโพกเมียรักขยับแก่นกายใส่นางไม่หยุด เขารักนางมากนางช่างหอมหวานเหลือเกิน "แน่นนัก เหตุใดยังแน่นเหมือนตอนรักเจ้าครั้งแรกเมียจ๋า รัดจนทำนบพี่จะแตกทันทีที่เข้ามา""ท่านอ๋องเร่งเถอะเพคะ เมียอยากสุขสมแล้ว อ๊ายย ท่านกินเก่งกินดุแบบนี้หม่อมฉันจะไหวไหม อื้อ เสียวเพคะ
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ไร้ซึ่งความอาวรณ์
เซียวจ้านเป่ยจุมพิตหน้าผากเล็กของเมียรัก ก่อนจะจูบซับเหงื่อที่ชื้นทั่วกรอบหน้าและซอกคออย่างไม่รังเกียจ พักได้ไม่นานก็อุ้มนางไปที่น้ำพุร้อนในถ้ำ รักนางในบ่อน้ำพุอีกหลายครั้ง จนจูเหมยลี่หมดแรงกอดคอเขาไว้"ไม่ไหวแล้ว เมียขาอ่อนแล้ว ยืนไม่ไหวพักนะเจ้าคะ ขอนอนพักก่อนเถอะท่านพี่"ยามอู่ของวันที่สามเขาจึงแต่งตัวให้นางแล้วอุ้มพาเดินออกมา เซียวจ้านเป่ยกักนางไว้ในถ้ำถึงสามคืน พอออกมาเจอแสงข้างนอกจูเหมยลี่ถึงกับตาหยีเลย"คนบ้า ไม่ให้ข้าเห็นเดือนเห็นตะวันเลย ป่านนี้เป็นห่วงกันทั้งเรือนแล้วกระมัง""พี่ยังไม่อิ่มนะ แต่เห็นเจ้าคิดถึงลูกพี่เลยพอแค่นี้ก่อน เดี๋ยวเข้าจวนอ๋องเมื่อไหร่จะไม่ให้ลงจากเตียงเลย จนกว่าจะมีน้องให้เสี่ยวเหว่ยกับผิงผิงอีกคน""ท่านมันคนหื่น" "หึๆ พี่ยังมีแรงรักเจ้าได้อีกนะคนงาม" เขาไม่รีบ เนื่องจากขบวนที่มารับพระชายาของเขามาถึงหมู่บ้านตั้งแต่สองวันก่อน ตอนนี้ทั้งบุตรชายบุตรสาวต่างมีสาวใช้และองครักษ์ดูแล เขาอ้อยอิ่งพานางเดินชมนกชมไม้จนกระทั่งมาถึงบ้านก็ยามเซินพอดี ทุกคนเข้าแถวรอรับทั้งคู่พร้อมคำสรรเสริญ"ถวายพระพรท่านอ๋อง""ถวายพระพรพระชายา"คังหยุนและอ้าย
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ทำลูกคนที่สอง
จูเหมยลี่ลุกขึ้นมาปลดอาภรณ์ตนเองออกช้าๆ เซียวจ้านเป่ยส่งสายตายั่วยวนเมียรัก จนอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายหลุดออกไป ร่างงามขึ้นคร่อมบนตักแกร่งก่อนจะมองหน้าเขา เซียวจ้านเป่ยมอบจุมพิตแสนหวานให้นาง มือบางล้วงไปยังด้านล่างของตนเอง ค่อยๆคลี่กลีบดอกเหมยแสนบอบบางออก เซียวจ้านเป่ยจับแท่งทวนร้อนผ่าวตั้งตรง สะโพกงามค่อยๆกดลงมาหาสิ่งใหญ่โตที่รอคอยนางอยู่จูเหมยลี่ค่อยบดสะโพกส่ายไปมา บางทีก็กดลงเข้าหาความใหญ่โตจนสุดทางรัก แขนเรียวโอบรอบคอสามีเอาไว้ โยกเอวขึ้นลงช้าๆ เซียวจ้านเป่ยอยากขยับสะโพกสอบขยับใส่นางแต่นางกับกดสะโพกนิ่ง มือหนาละจากที่คล้องคอเขามากอดเอวหนาเอาไว้ บดสะโพกยั่วยวนเขาแน่นไม่ให้เขาได้ขยับ"อืม ลี่เอ๋อร์คนงามของพี่ เจ้ายั่วยวนเพียงนี้แต่เมื่อไหร่กัน พี่จะคลั่งตายแล้ว หลงเจ้าไม่ไหวแล้วเมียข้า""ใครใช้ให้ท่านยั่วยวนข้าก่อนเล่า นั่งดีๆข้าจะลงโทษที่ท่านกลั่นแกล้งข้าตอนที่มาถึง ท่านพี่กินอะไรมาหรือยังหิวหรือไม่เจ้าคะ""อืม รีบมายังมิได้กินข้าวคิดถึงเจ้านัก""งั้น ดื่มนมรองท้องก่อนไหมเจ้าคะ""หึๆๆ เมียรักของข้า วันนี้เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกหรือยั่วยวนเร่าร้อนเหลือเกิน" "หื
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง พาเมียไปพรอดรัก
สองคนเดินเข้าบ้าน จูเหมยลี่ถอดเสื้อนอกเขาออก เซียวจ้านเป่ยไม่เอาแต่ใจเขานอนกอดนางไว้ ก่อนจะขอนางดื่มด่ำทรวงอกคู่งาม ที่เขาห่างหายไปนานจูเหมยลี่ตามใจเขา เซียวจ้านเป่ยทั้งดูดเม้มตวัดลิ้นเลียไปมาจนร่างงามสะท้านผวาแอ่นอกขึ้นหาเขา ครางเบาๆด้วยความเสียวซ่าน จนกระทั่งเขาละจากดอกบัวทั้งสอง เลื่อนขึ้นมาหาสบตากับนาง นัยตาสีน้ำหมึกของเขาช่างดึงดูดนางให้หลงใหลยิ่งนัก มือน้อยๆยกขึ้นมาลูบใบหน้าของเขา"โกนหนวดครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่เจ้าคะ เขียวครึ้มแล้ว""อยากกลับมานอนหนุนตักให้เจ้าโกนให้ ไปที่ริมธารกันไหมเด็กดี""ไม่ได้ คนเต็มบ้านสายตากี่คู่กันไม่ได้มีแค่ผิงผิงเช่นเมื่อก่อนแล้วนะเจ้าคะ""หืม เมียข้าเจ้าคิดอันใดหรือ พี่หมายถึงโกนหนวดเท่านั้น เมียจ๋าเจ้าคิดมากกว่านั้นหรือ หื้ม""เซียวจ้านเป่ยคนบ้านี่ ข้าไม่คุยกับท่านแล้ว จะไปดูลูก งานในมือยังไม่เสร็จเลย"เซียวจ้านเป่ยหัวเราะในลำคอเขารู้แล้วว่าเมียงอน เขากับนางห่างหายเรื่องผัวเมียไปปีกว่า เขามาถึงก้ปลุกเร้านางขนาดนี้ยังแกล้งนางอีก ก่อนจะอมยิ้มเซียวจ้านเป่ยผูกสาบเสื้อให้นางก่อนจะอุ้มจูเหมยลี่ขึ้นเอ่ยกระซิบ"ไม่ได้ไปเรือนหอบนเขาเสี
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เซียวจ้านเป่ยกลับมาแล้ว
ตอนนี้ขบวนของจ้านอ๋องรอพักอยู่ที่ตำบล ส่วนท่านอ๋องนั้นทนคิดถึงเมียกับลูกไม่ไหวควบม้ากลับหมู่บ้านจิ่วโจวเรียบร้อยแล้ว จูเหมยลี่ที่ตอนนี้กำลัง เดินดูแปลงผักที่ให้คนงานช่วยกันปลูกเพื่อทำผักดอกสามรส อากาศหนาวๆนำมาต้มกับเต้าหู้รสชาติอร่อยซดน้ำแกงคล่องคอมากนัก พริกออกดอกออกผลดกดี นำมาทำน้ำมันพริกส่งออกไปขายได้กำไรพอควร เนื่องจากคนยังไม่นิยมกินรสจัด ส่วนใบชาย่อมขายดีมาก อ้ายเฉิงที่ตอนนี้ได้รับข่าวดีว่าซูฟางหรูตั้งครรภ์แล้วด็ดีใจ จูยวี่ซานกับเฝิงอันหยวนไปไหนไม่ได้เพราะอ้ายซินกับอ้ายเย่วใกล้คลอดเต็มที "เสี่ยวลี่ ผักดองคราวก่อนอร่อยมากนัก ท่านยายเบื่ออาหารมานานแล้ว พอได้ผักดองของเจ้าก็ทำให้กินได้มากขึ้นน่ะ ขอบใจนะ อีกอย่างเรื่องท่านหมออีกหยวนอีก""พี่เว่ยเว่ยจะเกรงใจทำไมเจ้าคะ ปู่ใหญ่กับท่านลุงช่วยเหลือข้าไว้ไม่น้อยเลย หากไม่ได้บ้านใหญ่ของพวกท่าน มิใช่ว่าป่านนี้หญ้าบนหลุมฝังศพของข้าสูงท่วมศีรษะท่านแล้วหรอกหรือ"สองพี่น้องนั่งคุยกันไปพลางเด็ดขั้วดอกโม่ลี่ฮวาไปพลาง ทางด้านคนงานพวกนางกำลังจัดการเด็ดก้านของพริกออก ใครมีหน้าที่ตากก็ตาก หรงหรงอุ้มอ้ายหลินเหว่ยออกมาเดินเล่น
