Share

บทที่ 82

ในรถเงียบงันอยู่นาน

“อาเหลียง เรื่องที่เธอรถชน เป็นฉันที่ทำให้เธอพลอยเดือดร้อน ฉันขอโทษ” ฟู่เจิงมองใบหน้าสงบนิ่งของเวินเหลียง ดวงตาดำขลับดังหมึก

“คุณก็ขอโทษแล้วไม่ใช่เหรอคะ? พวกเราต่างก็ไม่มีใครนึกว่าจนถึงตอนนี้แฟนคลับบ้าคลั่งพวกนี้ยังกัดเรื่องนี้ไม่ปล่อย เรื่องนี้ฉันไม่โทษคุณหรอกค่ะ” เวินเหลียงสีหน้าเป็นปกติ

ฟู่เจิงอ้าปากจะพูด แต่ก็ไม่รู้ควรพูดอะไรดี

นั่นสินะ เธอไม่รู้เรื่องเมื่อวาน

เธอยังนึกว่าเป็นเรื่องแต่งหน้าเมื่อคราวก่อน

ตอนนี้ตาเธอมองตัวหนังสือบนมือถือกับคอมพิวเตอร์ไม่ชัด

เขาไม่ต้องกังวลว่าเธอจะเห็นคำวิจารณ์และการด่าทอเธอบนอินเทอร์เน็ต ทว่าในใจของเขากลับไม่ดีใจสักนิด

“ขอโทษ” เขาพูดอีกครั้ง

“ไม่เป็นไรค่ะ เรื่องนี้ก็ถือว่าผ่านไปแล้ว”

ในห้องโดยสารรถเงียบลงอีกครั้ง

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไร เวินเหลียงถาม “ตอนนี้กี่โมงแล้วคะ?”

“สองโมงสิบนาที”

“นานแค่ไหนแล้ว? ทำไมป้าหวังยังไม่มีอีก?”

“คงโบกรถยาก หรือไม่ก็เจอเรื่องอะไรระหว่างทาง รออีกหน่อยเถอะ” ฟู่เจิงเม้มริมฝีปาก สีหน้าไม่เป็นธรรมชาติเล็กน้อย

“ก็ได้ค่ะ”

ผ่านไปอีกนาน เวินเหลียงถามขึ้นอีก “ทำไมป้าหวังยังไม่มาอีก? ฟู่เจิง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status