Share
บทที่ 87
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 88
หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จหนึ่งชั่วโมงเวินเหลียงว่าประมาณการคุณปู่น่าจะตื่นแล้ว จึงไปที่ห้องพักผู้ป่วยกับฟู่เจิงอีกครั้งเวลานี้ในห้องมีคนเพิ่มขึ้นมาอีกสองคน คนหนึ่งคืออาสะใภ้รองของฟู่เจิง อีกคนคืออาลูกพี่ลูกน้องที่เป็นญาติห่าง ๆมุมห้องมีของขวัญเป็นกล่องวางอยู่จำนวนหนึ่ง ชัดเจนว่ามีคนเคยมาเยี่ยม“อ้าว อาเจิง อาเหลียงมาแล้ว”“อาสะใภ้รอง คุณอา” เวินเหลียงกับฟู่เจิงทักทายพวกเขามองดูตรงหน้า คุณปู่ยังไม่ตื่น“ไปนั่งข้างคุณย่าเถอะ” ฟู่เจิงพูดกับเวินเหลียงตรงกลางมีโต๊ะน้ำชาและเก้าอี้สองตัว เขากลัวว่าเวินเหลียงตาเห็นไม่ชัด จึงเจาะจงประคองเวินเหลียงเดินไปนั่งอยู่บนโซฟาข้างคุณย่า“ข้าวใหม่ปลามันคู่นี้รักกันจริงเลยนะ” อาสะใภ้รองเห็นภาพนี้จึงยิ้มพลางแกล้งพูดอาสะใภ้รองก็เห็นข่าวของฟู่เจิงกับฉู่ซืออี๋เหมือนกันแต่เธอไม่ได้เก็บมาใส่ใจ ผู้ชายก็เป็นกันแบบนี้ทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ ไม่ว่าจะเล่นสนุกอยู่ข้างนอกอย่างไร แต่ก็ยังกลับบ้าน“ก็นั่นนะสิ อาเจิงกับอาเหลียงเป็นคู่ที่ฉันเห็นว่าเหมาะสมที่สุดคู่หนึ่งเลย” อายิ้มหน้าบาน ประจบเล็กน้อย เธอเป็นญาติที่ห่างกับตระกูลฟู่ประมาณหนึ่ง ทั้งครอบครัวหวัง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 89
ฟู่เจิงเห็นรอยยิ้มที่คลี่บานอยู่บนใบหน้าของเวินเหลียง มุมปากยกขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เขานั่งลงอยู่ข้างตัวเธอและพูดด้วยเสียงอ่อนโยน “ค่อย ๆ กิน”เวินเหลียงเงยหน้ามองเขาทีหนึ่ง “คุณจะชิมหน่อยไหมคะ?”พอถามแล้วเวินเหลียงก็นึกขึ้นมาได้ฉับพลัน ฟู่เจิงไม่ชอบของหวานนี่“อืม” ฟู่เจิงมองดวงตาของเธอพร้อมพยักหน้านิด ๆเวินเหลียงอึ้งไปเล็กน้อย เอาซ่อมจิ้มชิ้นหนึ่งแล้วส่งไปถึงข้างริมฝีปากของฟู่เจิงฟู่เจิงกินมันลงไปคุณย่าเห็นการโต้ตอบระหว่างพวกเขาสองคน ใบหน้าฉายรอยยิ้มพลางพูดหยอก “อาเจิง แกไม่ได้เอาอะไรมาฝากฉันกับปู่เลยเหรอ? ลืมพวกเราไปแล้วสินะ?”“แค่ไม่ได้เอาอะไรมาฝากเราที่ไหน ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนอาเจิงไม่ชอบกันเค้กนี่ ให้กินยังไม่กินเลย แต่ตอนนี้น่ะ...” คุณปู่มองทั้งสองและยิ้มอย่างลึกซึ้งคุณย่ายิ้มไม่หุบ “อาเจิงห่วงใยเมีย ไม่แน่นะว่าเดียวเราจะได้อุ้มเหลนกันแล้ว”พอได้ยินคำพูดของทั้งสอง เวินเหลียงก็หน้าแดงเล็กน้อยตั้งแต่คุณปู่ป่วยหนัก หลายวันนี้ฟู่เจิงพักกับเธอที่ห้องพักผู้ป่วยตลอด อยู่ด้วยกันทั้งวัน ร่วมเรียงเคียงหมอน ราวกับย้อนกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนไม่มีฉู่ซืออี๋ ไม่มีหนังสือสัญญาหย
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 90
“ต่อหน้าหลักฐาน คนแซ่เซียวกับคนแซ่หลี่จำต้องยอมรับว่าร่วมกันวางแผนมาก่อน ทางตำรวจตัดสินใจว่าจะดำเนินคดีทางอาญากับพวกเขา แต่ระดับการก่อเหตุของพวกเขาน่าจะมีบทลงโทษไม่หนักเท่าไร”เวินเหลียงแปลกใจมาก “ทำไมพวกเขาถึงรู้เลขทะเบียนรถกับการเดินทางของฉันล่ะคะ?”ตำรวจตอบ “คนแซ่เซียวเป็นพนักงานซ่อมแซมอยู่ที่ร้านสี่เอส จากคำสารภาพของเขา คุณเคยซ่อมรถที่นั่น คนแซ่หลี่ก็เลยหาคนสะกดรอยตามคุณโดยเฉพาะ เพื่อนอีกคนของเขาเป็นคนบอกการเดินทางของคุณค่ะ”“ค่ะ ฉันทราบแล้ว”“ครอบครัวของสองคนนั้นอยากพบคุณหน่อย อยากขอให้ผู้เคราะห์ร้ายให้อภัย ไม่ทราบว่า...?”“ไม่พบค่ะ ฉันไม่ต้องการค่าชดเชยทางแพ่งอะไรจากพวกเขาทั้งนั้น พยายามให้โทษหนักที่สุดค่ะ”“รับทราบค่ะ”“ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะ มีข่าวอะไรก็แจ้งฉันได้เลยนะคะ”หลังจากวางสายโทรศัพท์ ฟู่เจิงมองเวินเหลียงแวบหนึ่ง “เรื่องนี้ฉันจะให้จี้เจ๋อติดตาม ต้องให้พวกเขาชดใช้แน่”จี้เจ๋อคือทนายฝ่ายกฎหมายของฟู่ซื่อจ้างมาโดยเฉพาะ เป็นทนายอันดับหนึ่งของเจียงเฉิง ชื่อเสียงโด่งดัง คดีที่ผ่านมือเขาแทบไม่แพ้มาก่อน“ขอบคุณค่ะ”“เกรงใจกับฉันทำไม?”ร้านอาหารตะวันตกตกแต่งสวยงามหรูหรา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 91
ฟู่เจิงเห็นเวินเหลียงมองที่ฟลอร์เต้นรำจึงยิ้มน้อย ๆ ถามว่า “อยากเต้นเหรอ?”เวินเหลียงเม้มริมฝีปาก “ฉันเต้นไม่ค่อยเป็นค่ะ”“ฉันสอนเธอก็ได้”เวินเหลียงดวงตาเปล่งประกายฟู่เจิงโค้งตัวยื่นมืออยู่ตรงหน้าเวินเหลียง เวินเหลียงมอบมือให้อีกฝ่ายเบา ๆฟู่เจิงจูงมือเวินเหลียงเดินเข้าฟลอร์เต้นรำช้า ๆ ใบหน้าพกพารอยยิ้มทรงเสน่ห์ “วางมือไว้ที่ไหล่ของฉัน แล้วเดินตามฉันช้า ๆ”ตามเพลงดนตรีที่ผ่อนคลาย พวกเราเริ่มเต้นเชื่องช้า จงใจให้ย่างเท้าตีวงแคบฟู่เจิงโน้มตัวมาเล็กน้อย นับจังหวะอยู่ข้างหูของเวินเหลียงลมหายใจรดข้างหูของเธอ เธอจึงหดคอแบบควบคุมตัวเองไม่อยู่เวินเหลียงเต้นเงอะ ๆ งะ ๆ ฝืนตามฝีเท้าของฟู่เจิง พอไม่ระวังก็เหยียบรองเท้าหนังของเขา ประทับรอยรองเท้าปื้นใหญ่“ขอโทษค่ะ” เวินเหลียงแหงนหน้าขึ้นมองเขา ความอึดอัดใจแวบเข้ามาในดวงตาเสี้ยวหนึ่งฟู่เจิงยิ้มและพูดข้างใบหูของเธอว่า “ไม่เป็นไร”เวินเหลียงตกตะลึงไปชั่วขณะแสงไฟบนฟลอร์เต้นรำแวบไปแวบมา สะท้อนดวงหน้าหล่อเหลาของเขา ขับเน้นองคาพยพให้คมสันสมาร์ตเป็นพิเศษ ขอบมุมแบ่งชัด ดังประติมากรรมกรีกโบราณ เขายกยิ้มตรงมุมปาก นัยน์ตาเป็นประกายเหมือน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 92
ริมฝีปากอ่อนนุ่มแนบมา เวินเหลียงใจสั่นเล็กน้อยฟู่เจิงดูดแทะกลีบปากทั้งสองกลีบของเธอ บดขยี้พวกมันจนแดงก่ำปลายลิ้นงัดฟัน ช่วงชิงความหอมหวานในปากของเธอเวินเหลียงวางสองมือไว้บนไหล่ของเขา นิ้วมือลูบไล้ผ่านท้ายทอยสะอาดสืบเสาะตีนผม ตอบสนองอย่างอารมณ์คล้อยตามลมหายใจของทั้งสองประสานกันห้องโดยสารรถยนต์ปิดสนิท เสียงหอบหายใจหนาหนักมากขึ้นทุกทีลมหายใจของฟู่เจิงร้อนผ่าว มือใหญ่ลูบไล้ลงตามเส้นโค้งของเธออย่างห้ามใจไม่อยู่เวินเหลียงสะดุ้งตื่นขึ้นมา ยกมือห้ามเขาไว้ พูดไม่เป็นภาษา “อย่าค่ะ ตอนนี้อยู่ข้างนอก”ฟู่เจิงจำต้องหยุด ดูดกลีบปากของเวินเหลียงแรง ๆ แล้วค่อย ๆ ผละตัวออกเส้นไหมสีเงินใสสายหนึ่งยืดยาวตามการผละตัวของฟู่เจิง ขาดออกจากกันตรงกลางซึ่งบางที่สุด ตกอยู่บนคอเสื้อของทั้งสอง ห้องโดยสารรถแคบเล็กมีกลิ่นอายคลุมเครือเพิ่มขึ้นบางส่วนฟู่เจิงสูดลมหายใจเข้าลึก สตาร์ตรถทันที นิ้วมือเรียวยาวและขาวกำพวงมาลัยแน่นรถขับไปถึงกลางทาง เวินเหลียงเห็นวิวนอกกระจกจึงรู้ว่านี่ไม่ใช่เส้นทางกลับโรงพยาบาล“ไม่กลับโรงพยาบาลเหรอคะ?”ฟู่เจิงหันไปมองเวินเหลียงพลางยิ้มบาง “คืนนี้กลับบ้านก่อน พรุ่งนี้เช้
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 93
ไม่รู้ว่าปลายสายพูดอะไรฟู่เจิงหน้าขรึมมากขึ้นทุกที “ได้ ผมรู้แล้ว ผมจะไปเดี๋ยวนี้”เขาแต่งตัวให้เรียบร้อยทันที ใส่เสื้อตัวนอกและพูดกับเวินเหลียงที่อยู่บนเตียงว่า “ฉันมีธุระจะออกไปหน่อย”“มีอะไรเหรอคะ” เวินเหลียงใช้ผ้าห่มคลุมตัวเอง ยันตัวขึ้น “ดึกอย่างนี้แล้วต้องไปให้ได้เหรอคะ?”มือที่กำลังจัดระเบียบเสื้อของฟู่เจิงหยุดชะงัก“คุณหวัง คงเป็นหวังเหยียนละสิ? ฉู่ซืออี๋เกิดเรื่องอะไรเหรอคะ?”เห็นเขานิ่งไป อารมณ์ในดวงตาเวินเหลียงสงบลง เย็นเฉียบไปทั้งตัว“ซืออี๋หายตัวไป”“หายตัวไป? งั้นก็ควรแจ้งความก่อน คุณไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรนะคะ?”หรือว่าฉู่ซืออี๋กำลังรอให้เขาไปหา?“อาการซืออี๋ไม่ค่อยนิ่ง เขาออกไปคนเดียวอันตรายมาก อีกอย่างเขาเป็นบุคคลสาธารณะ ถ้าแจ้งความเป็นส่งผลกับเขา ฉันจะหาเขาให้เจอให้เร็วที่สุด ฉันรับปากนะ หาเขาเจอแล้วฉันจะกลับมา”เห็นสีหน้าแน่วแน่ของฟู่เจิง เวินเหลียงเจ็บจี๊ดในใจเรียกว่าห่วงใยจึงว้าวุ่นคงเป็นข้ออ้างที่ฉู่ซืออี๋ใช้เรียกฟู่เจิงไปหา เธอดูออก แต่น่าเสียดายที่ฟู่เจิงดูไม่ออกในสายตาของเขา จะให้ฉู่ซืออี๋เป็นอะไรไปแม้แต่น้อยไม่ได้เขาจะไม่กลับมาหรอกเธอ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 94
ฟู่เจิงพาฉู่ซืออี๋มาเยี่ยมคุณปู่แล้ว เขาพาคนรักของเขามากราบคุณปู่ถึงที่แล้วเวินเหลียงคับอกคับใจ ราวกับสายฝนที่เย็นเฉียบเทกระหน่ำลงมาท่ามกลางวายุคลั่ง โถมใส่เธอจนหัวใจหนาวเหน็บทำไมเขาต้องทำกับเธออย่างนี้?ตอนที่พวกเขาหวานแหววกัน ฟู่เจิงถูกฉู่ซืออี๋เรียกไปด้วยโทรศัพท์กริ๊งเดียว หนึ่งข้อความก็ไม่มี กลับพาฉู่ซืออี๋มาพบคุณปู่ที่โรงพยาบาลโดยตรงเขาเอาเธอที่เป็นภรรยาไปไว้ที่ไหน!เวินเหลียงยืนอยู่หน้าประตูห้องพักผู้ป่วย ฟังพวกเขาสนทนากันเงียบ ๆน้ำเสียงของฉู่ซืออี๋เชิงประจบประแจงเล็กน้อย ท่าทีของคุณปู่คุณย่าไม่ได้ยินดียินร้าย “ขอบคุณคุณฉู่ที่อวยพร”ระหว่างการสนทนา คุณย่าเบี่ยงประเด็นไปที่ฟู่เจิง ทั้งยังตำหนิอีกเล็กน้อย “อาเจิง เมื่อวานแกกลับไปกับอาเหลียงไม่ใช่เหรอ? ทำไมวันนี้แกถึงมาคนเดียวล่ะ แล้วยังพาคุณฉู่มาด้วยกันอีก? คุณฉู่น่าจะมีงานยุ่ง ทำไมแกต้องพาเขามาให้ลำบากด้วย? ถ้าถูกสื่อกับนักข่าวถ่ายแล้วเอาไปเขียนไร้สาระอีก จะไม่ส่งผลกระทบกับชื่อเสียงของคุณฉู่เหรอ?”ฉู่ซืออี๋จึงพูดขึ้นทันที “คุณย่าฟู่ หนูอยากจะมาเองค่ะ ได้ยินว่าคุณปู่อยู่โรงพยาบาล เป็นห่วงมากก็เลยให้อาเจิงพามา”คุณย่า
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 95
ฉู่ซืออี๋เดินกรีดกรายมาสองก้าว ใบหน้าพกพารอยยิ้มสง่างาม “ฉันได้ยินมาว่าหลายวันก่อนเธอรถชนเหรอ คนที่ชนเธอเป็นแฟนคลับฉัน รู้ไหมว่าทำไมพวกเขาถึงทำอย่างนี้?”เวินเหลียงมองฉู่ซืออี๋อย่างสงบฉู่ซืออี๋พูดต่อ “เพราะเธอคือมือที่สามระหว่างฉันกับฟู่เจิงยังไงล่ะ!”เวินเหลียงหัวเราะ “คุณก็ช่างกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าฉันนะคะ ใครกันแน่ที่เป็นมือที่สาม คุณรู้ดีอยู่แก่ใจ คุณมาโอ้อวดต่อหน้าฉัน ไม่กลัวว่าฉันจะไปชี้แจงต่อหน้าสื่อ แปะป้ายชื่อมือที่สามให้คุณเหรอ?”ฉู่ซืออี๋หัวเราะฮ่า ๆ“คุณหัวเราะอะไร?” เวินเหลียงไม่เข้าใจ“ฉันหัวเราะ หัวเราะที่เธอโง่สุด ๆ ไปเลย ตอนนี้ตรงหน้าสื่อกับชาวเน็ต เธอต่างหากที่เป็นมือที่สาม!”เห็นเวินเหลียงเงียบ ฉู่ซืออี๋จึงพูดต่อ “นานขนาดนี้แล้วยังเป็นกบอยู่ในกะลา ถ้าเธอดูเฟซบุ๊กของตัวเองสักหน่อยก็จะไม่พูดอย่างนี้แล้ว”เวินเหลียงหัวใจหล่นตุบ หลายวันนี้เธอเห็นอะไรไม่ชัด โดยเฉพาะอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์อย่างโทรศัพท์มือถือ เธอเปิดดูน้อยมาก ไม่ได้เล่นเฟซบุ๊กหลายวันแล้วช่วงนี้เกิดอะไรขึ้น?ทำไมไม่มีใครบอกเธอเลยล่ะ?ฟู่เจิงปิดบังเธอใช่ไหม?“ทำไม เธอไม่กล้าดูเหรอ?”สองมือที่ทิ้งตั
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 701
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 700
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 699
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 698
