Share

บทที่ 686

หลินอี้หน่วนมาที่นี่บ่อย พนักงานจำเธอได้จึงฉีกยิ้มอย่างประจบสอพลออกมารอยยิ้มหนึ่ง

บวกกับความสัมพันธ์ของแขกในห้องรับรอง พนักงานจึงบอกมาตามตรงว่า “นายน้อยรองอู๋จองเอาไว้เมื่อสองวันก่อน ตอนนี้คุณฮั่วมาถึงแล้วค่ะ”

สีหน้าหลินอี้หน่วนพลันเปลี่ยนไป ไม่คิดเลยว่าจะเป็นลูกพี่ลูกน้องของตน?

“มีคนอื่นอีกไหม?”

“เหมือนว่า...คุณชายเฉิน คุณชายมั่ว คุณชายเหอก็มาค่ะ”

หลินอี้หน่วนหน้าคล้ำดำเขียวไปเลย

บุคคลเหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานไฮโซที่มีความสัมพันธ์อันดีกับฮั่วตงเฉิง บางคนหัวดีฉลาดประสบความสำเร็จในด้านธุรกิจ บางคนก็พึ่งใบบุญที่บ้านกินดื่มเที่ยวเล่นเสเพลไปวัน ๆ ทว่าภูมิหลังและตัวตนของแต่ละคนนั้นไม่ธรรมดาเลย

หากไม่มีคนกลาง เวินเหลียงไม่มีทางนั่งร่วมห้องรับรองกับพวกเขาได้หรอก

ฮั่วตงเฉิงต้องเป็นคนกลางนั่นแน่ ๆ

ไม่นึกเลยว่าพี่ตงเฉิงจะพาเวินเหลียงไปเจอเพื่อนของตัวเอง?

ทำไมกัน?

หรือว่าเขาชอบเวินเหลีนง ตัดสินใจจะคบกับเวินเหลียงจริงจัง?

แม่หม้ายเคยผ่านการหย่าอย่างเวินเหลียง จะคู่ควรกับเขาได้ยังไงกัน?

หลินอี้หน่วนเดือดดาลจนกำมือทั้งสองข้างเป็นหมัดแน่น สีหน้าแดงระเรื่อ ไฟโทสะสุมทรวงอกทว่าไม่สามารถระบายอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status