Share
บทที่ 660
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 661
“คุณป้าคะ หนูอยากไปสวนสนุกค่ะ”แม้เจ้าตัวน้อยจะแก่แดดกว่าเด็กที่อายุเท่ากันไปมาก แต่ถึงยังไงก็ยังเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง โดยเฉพาะหลังจากไปเรียนได้ห้าวัน ก็เอาแต่อยากเล่นอย่างเดียวเวินเหลียงมองท้องฟ้า ดูมืดครึ้มช่วงนี้อากาศไม่ค่อยดีนัก มีฝนตกปรอย บางทีก็ถึงขั้นเทกระหน่ำลงมาวันนี้เช้าก็ตกลงมาปรอย ๆ ตอนนี้หยุดแล้ว เพียงแต่อากาศยังคงมืดครึ้มดังเดิม ไม่มีพระอาทิตย์ เป็นไปได้มากว่าฝนจะเทลงมาอีก“งั้นป้าพาเธอไปกินของอร่อยดีไหม?”“ตอนเช้าไปสวนสนุก ตอนเที่ยงไปกินของอร่อย”เด็กน้อยต่างหากที่ต้องเลือก ฟู่ซือฝานจะเอาหมดทุกอย่าง!เวินเหลียง: “...”“เอาละ งั้นป้าจะพาเธอไปสวนสนุก แต่เป็นไปได้ว่าฝนจะตกลงมา ถ้าตกลงมาพวกเราก็กลับ?”“อืม ๆ” ฟู่ซือฝานพยักใบหน้าน้อย ๆบนรถ ปากน้อย ๆ ของฟู่ซือฝานเล่าชีวิตในโรงเรียนอนุบาลในช่วงนี้ให้เธอฟังบลา ๆ ๆพูดไปได้ครึ่งทางท้ายที่สุดก็พูดจนเหนื่อยพอเธอหยุดพูด เวินเหลียงก็ยิ้มแย้ม พร้อมเปลี่ยนเพลงหลังมาถึงยังสวนสนุก ฟู่ซือฝานหาวทีหนึ่ง ไม่นานก็กลับมาจมดิ่งสู่ความร่าเริงสนุกสนานแล้วลงมาจากม้าหมุน ฟู่ซือฝานก็เงยหน้ามองไปยังรถไฟเหาะ ก่อนจะวิ่งหน้าตั้งไปทางน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 662
เวินเหลียงอึ้งกิมกี่ไปเลย ก่อนจะมองประเมินผู้หญิงคนนั้นสองที “คุณคือผู้ปกครองของเขาเหรอคะ? มาได้ทันเวลาพอดีเลย ลูกของคุณเพิ่งชนเด็กของฉันจนตกลงมาจากสไลเดอร์ รีบให้เขาขอโทษเด็กของฉันเดี๋ยวนี้!”เมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยินดังนั้นเธอก็มองเวินเหลียงสองที ก่อนจะแสยะยิ้ม “คุณบอกว่าเขาเป็นคนชนเขาก็เป็นคนชน? ข้างบนไม่ได้มีแค่ลูกฉันคนเดียวซะหน่อย!”“เมื่อกี้เขาเพิ่งเป็นคนยอมรับเอง”ผู้หญิงคนนั้นหันหน้าไปมองเด็กผู้ชายทีหนึ่ง “หึ ผู้ใหญ่อย่างคุณมายืนตะคอกบีบเขาอยู่อย่างนี้ เขาก็คงกลัวถึงได้ยอมรับออกมา”“ในเมื่อคุณพูดออกมาแบบนี้ งั้นพวกเราไปดูกล้องวงจรปิดที่ห้องควบคุมกล้องวงจรปิดกัน!”“ให้ตายเถอะ ช่างสรรหาเหตุผลแต่ไม่ยอมถอยจริง ๆ ต่อให้ลูกฉันเป็นคนชนแล้วจะทำไม เขาไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย อีกอย่าง ฉันดูแล้วลูกสาวคุณก็ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย คงไม่ได้คิดจะกล่าวหาเอาไปแบล็กเมล์ใช่ไหม?” ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยเด็กผู้ชายใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนมทั้งตัวจริง ๆ แต่เสื้อผ้าของเธอกับฟู่ซือฝานเองก็ไม่ด้อยไปกว่าเลย ไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอไปขุดหาข้อสรุปมาจากไหนกัน!ณ ที่นี้ ต่อให้พวกเธอเป็นครอบครัวธรรมดา ๆ ก็ไม่ใช่เหตุผลที่จะ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 663
เธอติดต่อไปที่เลขาของคุณฮั่ว เลขาบอกว่าเขาจะไปบอกกล่าวกับเจ้าหน้าที่ที่สถานีตำรวจเอง ถึงยังไงก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเจ้าหน้าที่อาวุโสชำเลืองมองเวินเหลียงทีหนึ่ง ก่อนจะแค้นเสียงฮึ พร้อมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับหัวหน้าของเราครับ? ชนก็ชน ไม่ชนก็ไม่ชนสิครับ มีกล้องวงจรปิดติดอยู่ตรงนั้น ชนแล้วก็ต้องขอโทษเขา”สีหน้าของผู้หญิงคนนั้นเปลี่ยนไปทันที นี่มันเรื่องอะไรกัน?เลขาหลิวบอกว่าไปบอกกล่าวแล้วไม่ใช่เหรอ?เด็กผู้ชายเองก็ถูกทำให้ตกใจเช่นกัน สีหน้าเขาซีดเผือด ลมหายใจถี่ขึ้น“ถ้าเราไม่อยากขอโทษล่ะ?”“งั้นก็ไปนั่งพักที่สถานีตำรวจก็แล้วกันครับ ถึงยังไงห้องขังของเราก็มีเยอะแยะ”เมื่อเด็กชายได้ยินดังนั้นก็กระวนกระวายใจขึ้นมา บนหน้าผากเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อเม็ดเล็ก ๆเมื่อฟังมาถึงตรงนี้ เวินเหลียงเองก็มองออกว่า ครอบครัวของผู้หญิงคนนี้คงมีภูมิหลังอยู่บ้าง เดาว่าเมื่อครู่คงต่อสายให้คนไปบอกกล่าวที่สถานีตำรวจแต่นึกไม่ถึงว่าคนที่แจ้งตำรวจคือเธอ ฉะนั้นแม้จะไปบอกกล่าวก็ไร้ประโยชน์เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ในใจเวินเหลียงก็ทอดถอนใจเธออยากขีดเส้นความสัมพันธ์ระหว่างฟู่เจิงให้
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 664
“เห็นฉันทำอะไร?” เวินเหลียงขมวดคิ้วน้อย ๆ ดื่มน้ำผลไม้คำหนึ่ง “ตอนนี้ฉันไม่ว่างนะ” ฝั่งตรงข้ามมีเสียงดังเอ็ดอึงสองสามวินาที จากนั้นในสายก็มีเสียงผู้หญิงดุดังขึ้น “คุณเวินใช่ไหม? โรคหืดหอบลูกชายฉันกำเริบจนเกือบจะตายแล้วเพราะคุณ คุณมาขอโทษลูกชายฉันที่โรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เลยนะ+”เสียงผู้หญิงฟังดูไม่คุ้นหูเลย ไม่เหมือนกับผู้หญิงไร้เหตุผลคนนั้น แต่ก็ไม่มีเหตุผลเหมือนกันสมกับพวกเดียวกันต้องอยู่ด้วยกันจริง ๆขมับของเวินเหลียงเต้นตุบ ๆ ชักจะโมโห “โรคหืดหอบลูกชายคุณกำเริบมันเกี่ยวอะไรกับฉันด้วย? เรื่องเขาชน...ลูกสาวฉันยังไม่ขอโทษเลย ฉันไม่ได้ตามไปถึงโรงพยาบาลก็ผ่อนปรนให้มากแล้ว”อีกฝ่ายแค่นเสียงหัวเราะ “พูดอย่างนี้ ฉันยังต้องขอโทษคุณสินะ? เท่าที่ฉันรู้มา ลูกสายคุณก็แค่ถลอกนิดหน่อย แต่คุณกลับเอาเรื่องเด็กไม่เลิก กัดไม่ปล่อย ยังใช้ตำรวจมาข่มขู่ลูกชายฉันอีก ทำให้โรคหืดหอบเขากำเริบ+ คุณยังกล้าแก้ตัวอีกเหรอ?”“แล้วที่ฉันพูดไม่ใช่ความจริงเหรอ? เขาชนลูกสาวฉัน จะขอโทษก็สมควร แค่เพราะว่าเขาป่วย ทำผิดก็เลยไม่ต้องรับผิดชอบ?” ถ้าพวกเขาขอโทษแต่แรก เธอก็คงไม่เอาความให้ได้ และจะไม่แจ้งความ“ฉันขอถามคุณ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 665
“คุณเวินไปล่วงเกินใครเข้า ตัวเองยังไม่รู้เหรอครับ?”เวินเหลียงเลิกคิ้ว เข้าใจในทันทีเป็นพวกคนเมื่อเช้านั่นเคลื่อนไหวเร็วทีเดียว“ได้ ฉันจะตามพวกแกไป ขอฉันเอาของไปวางไว้ในรถก่อน”“ได้”เวินเหลียงวางถุงกระดาษใส่เสื้อผ้าที่อยู่ในมือไปวางไว้ในรถ ก่อนจะจูงมือน้อย ๆ ของฟู่ซือฝานขึ้นไปบนรถตู้ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม“ไม่ต้องกลัวไปนะ” เธอพูดปลอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนฟู่ซือฝานขดอยู่ในอ้อมอกของเวินเหลียง เธอมองเหล่าชายฉกรรจ์ท่าทางดุดันใจดำอำมหิตทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “คุณป้าคะ พวกเขาจะพาเราไปที่ไหนเหรอคะ?”เจ้าตัวน้อยจิ้ม ๆ นาฬิกาข้อมือทั้งใบหน้าน้อย ๆ แสนซีดเผือดคุณลุงรีบมาเร็วเข้าสิ เธอกับคุณป้าถูกลักพาตัวแล้ว“อืม...น่าจะโรงพยาบาล” เวินเหลียงคาดเดาเธอเงยหน้ามองคนที่เป็นหัวหน้าที่อยู่ในที่นั่งข้างคนขับ แล้วเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยว่า “ฟังจากสำเนียงของพวกแกเหมือนจะไม่ใช่คนในพื้นที่?”สายตาของคนที่เป็นหัวหน้ามองตรงไปด้านหน้า ทำอย่างกับไม่ได้ยินอย่างนั้นคนอื่นเองก็เงียบราวกับใบไม้ใบหนึ่งที่ค่อย ๆ ลอยตกไปบนผิวทะเลสาบ ไร้ซึ่งความตกตะลึงใด ๆเวินเหลียงถามขึ้นอีกว่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 666
“ถ้าเธอขอโทษแต่โดยดี ฉันปล่อยเขาแน่ ไม่อย่างนั้นละก็ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่มีเหตุผลเลย ลูกชายฉันต้องนอนอยู่บนเตียง แต่ลูกสาวเธอกลับกระโดดโลดเต้นได้...”“คุณ...คุณไม่กลัวว่าฟู่เจิงจะรู้เข้า?”“เขาอยากแก้แค้น ก็ให้รีบมาแก้แค้นสิ!” ใบหน้าของหญิงสาวดูไม่สะทกสะท้านใด ๆ เธอมีแผนอยู่ในใจแล้ว ดูเหมือนเดิมทีไม่ได้เกรงกลัวอำนาจของตระกูลฟู่ในเจียงเฉิงแต่อย่างใดเธอเลิกคิ้วพลางยิ้ม “คิดตกหรือยัง?”เวินเหลียงจ้องหญิงสาว นัยน์ตาลึกซึ้ง หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นทีละนิ้ว ๆ พลางเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะเอ่ยขึ้นคำหนึ่งชะงักคำหนึ่ง “ฉันจะขอโทษ”“ขอโทษนะ” เวินเหลียงมองเด็กชายที่อยู่บนเตียงทั้งก้มหน้า “ฉันไม่ควรด่าฉอดบีบบังคับนาย พอนายไม่ทำตามก็ตอแย ฉันขอโทษนายด้วยนะ หวังว่านายจะฟื้นตัวโดยเร็ว”“ทำแบบนี้สิถึงจะถูก” บนใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยสีหน้าของความพอใจ “คนที่เข้าใจสถานการณ์คือคนฉลาด ฉันแนะนำให้เธอจำประโยคนี้เอาไว้ให้ขึ้นใจ อย่าอวดเก่งสุ่มสี่สุ่มห้า ไม่อย่างนั้นมีแต่ต้องมีจุดจบอย่างพ่อเธอเท่านั้น”อาศัยอำนาจและอิทธิพลข่มเหงรังแกผู้อื่น เธอคู่ควรจะพูดถึงพ่อเธอด้วยเหรอ?เวินเหลียงอยากจ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 667
“โอเค”เวินเหลียงขึ้นไปรอบนรถ ส่วนฟู่เจิงอุ้มฟู่ซือฝานเข้าไปในลิฟต์พร้อมกับเหล่าบอดีการ์ดหน้าประตูห้องพักผู้ป่วย คนที่เป็นหัวหน้ายืนเฝ้าอยู่ข้างนอกกับลูกน้องอีกคนเมื่อเห็นฟู่เจิงอุ้มฟู่ซือฝานเดินมาโดยไม่ได้มีด้วยเจตนาดี ก็พลันตื่นตัวระแวดระวังขึ้นมาฟู่เจิงหยุดฝีเท้าในตำแหน่งที่ห่างจากหน้าประตูห้องพักผู้ป่วยสิบเมตร เขาส่งสัญญาณมือและพูดกับฟู่ซือฝานด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ฝานฝานอย่าดูนะ”ฟู่ซือฝานหันหน้าหนีไปอย่างเชื่อฟังบอดีการ์ดแปดคนที่อยู่เบื้องหลังเดินขึ้นหน้าไปพร้อมกัน ก่อนจะจัดการกับพวกคนที่เป็นหัวหน้าทั้งสองคนอย่างรวดเร็วการเคลื่อนไหวด้านนอกทำเอาคนที่อยู่ในห้องพักผู้ป่วยตกใจ เสียงของหลินเจียหมิ่นแว่วดังออกมา “ฮั่วอัน เกิดอะไรขึ้น?”คนเป็นหัวหน้าที่ชื่อฮั่วอันถูกบอดีการ์ดใช้เศษผ้าอุดปากเอาไว้ จึงทำได้เพียงส่งเสียงอือ ๆ ออกมาเท่านั้นเมื่อรู้สึกไม่ชอบมาพากล หลินเจียหมิ่นกำลังคิดจะออกมาดูด้วยตัวเองพอดี ทว่าจู่ ๆ ประตูห้องพักผู้ป่วยก็ถูกเปิดออกฟู่เจิงอุ้มฟู่ซือฝานเดินเข้ามาหลินเจียหมิ่นอึ้งไป เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยพลางมองใบหน้าของฟู่เจิง “ฟู่เจิง? ไม่นึกเลยว่านายจะมาเร็
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 668
เมื่อเวินเหลียงขึ้นไปบนรถ เธอก็พิงพนักเบาะที่นั่งหลับพักสายตาวันนี้จิตใจเธอย่ำแย่เป็นพิเศษ ไม่เพียงเพราะฮั่วตงหลินกับแม่ของเขา แต่ยังมีฉู่ซืออี๋อีกคนฉู่ซืออี๋น่าสงสารมากที่ต้องเผชิญกับอาการป่วยทางจิตและโรคประสาท แต่เวินเหลียงเห็นใจเธอไม่ไหวจริง ๆเมื่อนึกถึงว่าฉู่ซืออี๋อาจพ้นโทษเอาผิดทางกฎหมายได้ ในใจของเวินเหลียงก็อดไม่ได้ที่จะหงุดหงิดขึ้นมาในใจราวกับมีไฟโทสะกระจุกอยู่ตรงหน้าอก ไม่สามารถระบายมันออกมาได้‘ตือดือดึง...’เสียงแจ้งเตือนข้อความไลน์แว่วดังขึ้นมาเวินเหลียงได้สติกลับมาจากในภาวะอารมณ์หงุดหงิด ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มาดูทีหนึ่งเป็นข้อความที่จูฝานส่งมาเธอเตือนเวินเหลียงว่า วันนี้การแข่งขันการถ่ายภาพซานเหอจะประกาศผลการแข่งขัน ถามเวินเหลียงว่าดูผลหรือยังในตอนนี้เองเวินเหลียงถึงนึกขึ้นได้ เธอเข้าไปดูผลการแข่งขันในเว็บไซต์ทางการของการแข่งขันทว่าอีเมลของตนไร้ซึ่งความเคลื่อนไหว เวินเหลียงคาดเดาไว้แล้วว่าตัวเองคงไม่ได้รางวัลแน่ ไม่อย่างนั้นต้องมีการแจ้งแล้วไม่เป็นไร สำคัญที่ว่าได้เข้าร่วมด้วยอาจเป็นเพราะก่อนหน้านี้เธอไม่ได้เรียนสายตรงมา มีเวลาเรียนรู้ระบบที่แท้จริงค่อ
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 718
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 717
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 716
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 715
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 714
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 713
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 712
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 711
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 710
