บทที่ 652

สองวันนี้มีฉากของซูเมี่ยว ตอนกลางวันเวินเหลียงอยู่ที่กองถ่ายตลอด ถ่ายไปด้วยพลางเรียนรู้ไปด้วย

ถ่ายซีนกลางคืนเสร็จ เวินเหลียงก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ขณะออกมาจากกองถ่ายก็เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้ว

โรงถ่ายภาพยนตร์ยังคงเปิดไฟสว่างไสว เมื่อกองถ่ายถ่ายซีนกลางคืนเสร็จ เหล่านักแสดงก็นั่งรออยู่ข้าง ๆ ร้านอาหารแต่ละแห่งนอกโรงถ่ายภาพยนตร์ยังคงเปิดขายอยู่ บางร้านก็เปิดขายตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง

“อาเหลียง?”

เวินเหลียงกำลังเดินไปทางลานจอดรถ ทันใดนั้นเบื้องหลังก็มีคนเรียกให้เธอหยุด

เธอพลันชะงักฝีเท้าแล้วหันหน้าไปมองประเมินชุดการแต่งตัวของเขา ก่อนจะเอ่ยขึ้นทั้งยิ้มแย้มว่า “โจวอวี่? เพิ่งถ่ายเสร็จเหรอ?”

โจวอวี่เดินขึ้นหน้ามาทั้งฉีกยิ้ม “เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

ภายใต้แสงไฟ เมื่อเขาเห็นว่าบนหน้าเธอมีการแต่งหน้าโอเว่อร์เกินจริงที่เห็นได้เฉพาะในซีรีส์เท่านั้น ก็พลันเลิกคิ้ว “เธอยังถ่ายซีรีส์ที่นี่อยู่เหรอ?”

“อืม นายได้ยินเรื่องของฉู่ซืออี๋แล้วใช่ไหม? บทบาทของเธอต้องมีคนแทนที่ ในเวลาสั้น ๆ ผู้กำกับหานักแสดงที่เหมาะสมไม่ได้ ก็เลยให้ฉันมาถ่ายน่ะ”

โจวอวี่พยักหน้า “ทำงานมาจนถึงตอนนี้ ไปกินมื้อค่ำด้วยกันไหม?”