Share

บทที่ 654

“พวกเธอเหมาะสมกันมาก” ฮั่วตงเฉิงยิ้มเล็กน้อย

นัยน์ตาของหลินอี้หน่วนประกายความปลื้มปีติออกมา “ขอบคุณค่ะพี่”

แม้เธอจะเรียกฮั่วตงเฉิงว่าพี่ แต่ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดกับเขาเลย ท่าทีของเขาที่มีต่อเธอก็ไม่ได้สนิทสนมอะไรขนาดนั้น เดิมทีไอ้ฐานะคุณหนูตระกูลฮั่วนี่มันไม่เคยมีอยู่จริงอยู่แล้ว

ทว่าฮั่วตงเฉิงสนับสนุนเธอ อย่างนั้นก็เป็นคนละเรื่องกัน

“เจียงเฉิงไม่เลวเลยนะ เธออยู่ที่นี่อีกสักพักก็ได้”

“อืม” หลินอี้หน่วนพยักหน้าเบา ๆ “คุณอาเองก็คงอยู่ที่นี่อีกสองสามวันเหมือนกัน ตงหลินบอกว่า อยากไปเที่ยวเล่นตอนวันหยุดสุดสัปดาห์”

ฮั่วตงเฉิงไม่ออกความเห็นใด ๆ เขามองไปในทิศทางที่ฟู่เจิงอยู่ทีหนึ่ง “ไปสิ”

“งั้นฉันขอตัวก่อนนะพี่” หลินอี้หน่วนเดินไปในทิศทางที่ฟู่เจิงอยู่

ฮั่วตงเฉิงหรี่ตามองเงาร่างที่จากไปของหลินอี้หน่วน เขาเรียกเลขาของตนมากระซิบสั่งงานข้างหูสองสามประโยค

เลขาขานรับ จากนั้นก็รีบออกไปทันที

หลินอี้หน่วนเจอฟู่เจิงอยู่บนทางเดิน

เขายืนล้วงกระเป๋ามือเดียวอยู่ข้างหน้าต่าง มือขวาถือโทรศัพท์แนบหูคุยสาย แขนที่ยกขึ้นมาทิ้งรอยจีบไว้บนสูทพอดีตัวแสนประณีตสองสามร่อง เผยเค้าโครงตรงไหล่อ
Заблокированная глава
Продолжайте читать эту книгу в приложении

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status