Share

บทที่ 574

หลังวางสายนี้เสร็จ ฉู่ซืออี๋ก็ต่อสายโทรออกไปยังอีกเบอร์หนึ่ง

“เป็นยังไงบ้าง? คนของคุณไปชายแดนหรือยัง? ถ้าจางกั๋วอันตกไปอยู่ในมือของเวินเหลียง พวกเรา...”

ชายหนุ่มที่อยู่ปลายสายเอ่ยขึ้นว่า “ไปแล้ว ตอนนี้ยังไม่รู้ที่อยู่ของจางกั๋วอันแน่ชัด”

ฉู่ซืออี๋ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง นัยน์ตาประกายความอำมหิตออกมา “รู้อยู่แล้วเชียวว่าเวินเหลียงจะพลิกคดีในสิบปีก่อนออกมาได้ ตอนแรกควรจะ...”

จัดการเธอให้สิ้นซากไปด้วย

ชายหนุ่มที่อยู่ปลายสายเงียบไปไม่พูดต่อ

ฉู่ซืออี๋เย้ยเยาะเสียงหนึ่ง “ตอนแรกที่ตระกูลฟู่ของพวกคุณเก็บเธอมาเลี้ยง คุณคงไม่ได้คิดถึงวันนี้ใช่ไหม?”

ฟู่เยว่เอ่ย “ฉันเป็นคนเสนอให้คุณปู่เก็บเธอมาเลี้ยงเอง”

ตอนแรกคุณท่านฟู่แค่อยากออกทุนช่วยให้เวินเหลียงได้เรียนหนังสือต่อ

แต่เขาเป็นคนเสนอให้รับเวินเหลียงมาที่ตระกูลฟู่ รับเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม

คุณท่านฟู่ชื่นชมเวินหย่งคังมาก เมื่อรู้ข่าวการตายของเขา ก็ทอดถอนใจอย่างหนัก ตอนนั้นถึงขั้นตั้งใจพาหลานชายคนโตที่ทำงานแล้วไปร่วมงานศพของเวินหย่งคังด้วย

ตอนนั้นฟู่เยว่รู้แค่ว่าเพื่อนคนหนึ่งของคุณท่านฟู่จากไป จึงไปร่วมงานเป็นเพื่อน

จนกระทั่งเขาไปถึงโถงพิธีจัดง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status