บทที่ 463

ปลายสายเงียบอยู่นานสองนาน น้ำเสียงอ่อนแอไร้ซึ่งเรี่ยวแรงลง “เธอคิดกับฉันแบบนี้เหรอ?”

เมื่อเขาเห็นว่าเป็นสายของเธอ ก็รีบรับสายด้วยใจที่เต็มไปด้วยความปลื้มปีติ ทว่าครั้นได้ยินคำถามประดังประเดใส่หน้าโครม ๆ ในใจก็เย็นยะเยียบลงมาทันที

“หรือว่าไม่ใช่งั้นเหรอ?” น้ำเสียงของเวินเหลียงเย็นชา ถามกลับคำหนึ่งชะงักคำหนึ่ง

“ฮึ” ฟู่เจิงแค่นเสียงฮึด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยียบ ในน้ำเสียงเผยให้เห็นความเย็นชาสายหนึ่ง “ทั้ง ๆ ที่พ่อของเมิ่งเซ่อรู้อยู่แล้วว่าวัสดุไม่ได้มาตรฐานก็ยังจะซื้อมา ถูกคนรายงานก็เป็นเรื่องปกติ ทำไมถึงมาโทษฉันได้ล่ะ?”

ตอนนี้เวินเหลียงไม่หลงเหลือความเชื่อใจใด ๆ ให้กับฟู่เจิงเลยแม้แต่น้อย

เวินเหลียงทำเหมือนว่าคำพูดของเขาคือลมตด!

ต่อให้เมิ่งจินถังจงใจใช้วัสดุไม่ได้มาตรฐานแล้วยังไง เป้าหมายของเธอคือได้รับความเชื่อมั่นจากเมิ่งเซ่อต่างหาก

ส่วนเมิ่งจินถัง รอให้เธอหาหลักฐานที่ชี้ว่าเขาเป็นโจรเรียกค่าไถ และเป็นต้นเหตุทำให้พ่อของเธอต้องตายได้ก่อน เธอจะทำให้เขาได้รับการลงโทษทางกฎหมายแน่นอน

เวินเหลียงหัวเราะอย่างเย็นชาทีหนึ่ง “ดูท่าคุณจะรู้เรื่องนี้ดีจังเลยนะ? เพราะงั้นคุณเลยไปหาคนมาร่วมงานกับ