Share

บทที่ 439

เขายังสวมชุดตัวเมื่อวานอยู่ ด้านบนเสื้อผ้ายับยู่ยี่ไปหมด ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงอยู่หน่อย ๆ ทั้งตัวคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นเหล้าหึ่ง

ฟู่ซือฝานรังเกียจถึงขั้นหลบ มือน้อย ๆ ทำท่าปักตรงหน้าจมูก พลางเบะปาก “คุณลุง คุณลุงตกลงไปในถังเหล้าเหรอ?!”

ฟู่เจิง “...”

“คุณลุงไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะ มีเรื่องอะไรเดี๋ยวค่อยมาคุยกัน”

ฟู่เจิงเดินขึ้นไปยังชั้นสองเลย

ฟู่ซือฝานมองเงาเบื้องหลังของเขา แล้วก็ยักไหล่อย่างจนใจ

ยังต้องให้เดาอีกเหรอ?

เมื่อคืนคงทะเลาะกับคุณป้ามาแน่ ก็เลยไปดื่มเหล้าเพื่อให้ลืมความทุกข์คนเดียว

หลังฟู่เจิงเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เขาก็เดินลงมาพลางใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมไปด้วย จากนั้นเดินไปนั่งลงข้างฟู่ซือฝาน “คุณป้าเธอเป็นคนพาเธอมาส่งเหรอ?”

ฟู่ซือฝานพยักหน้า “อืม คุณลุง เมื่อวานคุณลุงทะเลาะกับคุณป้าใช่ไหม?”

มือที่กำลังเช็ดผมอยู่ของฟู่เจิงชะงักไป เขาก้มหน้าลงแล้วเงียบไปครู่หนึ่ง “เขาได้พูดอะไรกับเธอหรือเปล่า?”

“คุณป้าบอกว่า ถ้าหนูพูดถึงคุณลุงต่อหน้าคุณป้าอีก คุณป้าจะเกลียดหนูเหมารวมไปกับคุณลุงด้วย”

“งั้นเธอก็เลิกพูดถึงลุงต่อหน้าป้าได้แล้ว ลุงเคยบอกแล้วว่า ไม่ว่าผู้ใหญ่จะเป็นยังไงกัน ก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Daw Samutsakhon
บางทีฝานฝานก็พูดเกินเด็ก4ขวบนะ...
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status