บทที่ 292

อารองฟู่เจี๋ยเข้าใจขึ้นมา รู้ว่าการที่คุณปู่ทำอย่างนี้ก็เพื่อบริษัทจึงไม่ได้ว่าอะไร

ถ้าหุ้นส่วนใหญ่อยู่ในมือของคุณย่า อนาคตจะต้องแบ่งอีกครั้ง ฟู่เจิงทำเพื่อบริษัทมากมาย จะได้หุ้นมากหน่อยก็เป็นเรื่องธรรมดา

หลังจากผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ ประหลาดใจกันแล้วก็รับเรื่องนี้ได้อย่างรวดเร็ว

ฟู่เจี๋ยยุ่งอยู่กับบริษัทร้านอาหารของตัวเอง ไม่ค่อยรู้เรื่องธุรกิจของบริษัทเท่าไร ถ้าให้เขานั่งตำแหน่งประธานกรรมการบริษัท ผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ จะไม่วางใจ

ฟู่ชิงเยว่อยู่เมืองนอกหลายปี ไม่ค่อยยุ่งงานในบริษัทเหมือนกัน

ฟู่เซิงไม่มีหุ้นอยู่ในมือ อยู่แต่ในศูนย์วิจัยและพัฒนา

คุณย่าดำเนินกิจการบริษัทไม่เป็น

คิดไปคิดมา ไม่มีใครเหมาะจะนั่งตำแหน่งประธานกรรมการบริษัทไปมากกว่าฟู่เจิงแล้ว

เพียงแต่น้องชายเป็นประธานกรรมการบริษัท พี่ชายเป็นประธานบริหาร คิดแล้วก็พิลึกอยู่หน่อย ๆ

อย่าให้พูดเลยว่าสีหน้าประธานเกาซับซ้อนขนาดไหน

ตอนที่เขาเสนอให้ปลดภาระงานของฟู่เจิง ด้วยอยู่ในภาวะที่ประธานกรรมการบริษัทยังสุขภาพแข็งแรงดีอยู่ ใครจะคิดว่าประธานกรรมการบริษัทจะจากไปแบบปัจจุบันทันด่วน

เขาจำต้องยอมรับว่าตอนนี้มีแต่ฟู่เจิงดำรงตำแหน่งประ