บทที่ 226

ระยะนี้ข่าวดังเกรียวกราว ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทไม่พูดถึงเพราะพวกเขาไม่มีสิทธิ์

แต่รองประธานกรรมการบริหารท่านนี้มีสิทธิ์

เขาไม่ได้เป็นแค่รองประธานกรรมการบริหาร ยังเป็นหุ้นส่วนและสมาชิกคณะกรรมการบริษัทคนหนึ่ง หุ้นของบริษัทมีความสัมพันธ์กับเขาโดยตรง การพูดเรื่องนี้ออกมาจึงอยู่ในความคาดหมาย

บางทีทุกคนต่างรู้ว่าปัญหาอยู่ที่ตัวฟู่เจิง แต่ไม่กล้าตำหนิเขา...

พอพูดขึ้นมาต่อหน้าทุกคน เวินเหลียงหน้าซีดหนักกว่าเดิม ละอายใจมาก “ต้องขอโทษจริง ๆ ค่ะ เพราะเรื่องของฉันส่งผลถึงบริษัท...”

พูดยังไม่ทันจบฟู่เจิงก็ขัด

เขากวาดตามองทุกคนอย่างเฉยเมย “ผมคิดว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมาพูดเรื่องนี้นะครับ”

นอกจากหัวหน้าฝ่ายบัญชีที่จำเป็นต้องให้คณะกรรมการบริษัทโหวตออกจากตำแหน่ง ฝ่ายอื่น ๆ รวมถึงคนรับผิดชอบโปรเจกต์ ฟู่เจิงมีสิทธิ์ตัดสินใจโดยตรง

ประธานเกายิ้มเจื่อน “ก็จริง”

เห็นชัดว่าฟู่เจิงต้องการปกป้องเวินเหลียง ต่อให้เขาพูดมากขนาดไหนก็ไม่มีประโยชน์

“ต่อเถอะ” ฟู่เจิงพูดเรียบ ๆ

รองผู้จัดการใหญ่อู๋หรี่ตา “ที่ผมอยากจะพูดมีคนเคยพูดไปหมดแล้ว ผมจะไม่พูดซ้ำแล้วนะครับ”

“แต่” เขาเบี่ยงประเด็น “หลายวันก่อนผมกินข้า