Share
บทที่ 231
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 232
รถยนต์ขับเข้าลานบ้านพัก ฟู่เจิงลงจากรถแล้วก็ยืนเงยหน้าอยู่กับที่ ห้องนอนหลักปิดไฟแล้วเข้าห้องรับแขก ฟู่เจิงเปิดไฟและเจาะจงไปดูลิ้นชัก พบว่ากุญแจสำรองของห้องนอนหลักวางอยู่เหมือนเดิมแล้วเขาเดินเข้าห้องเงียบ ๆในห้องมืดสนิท มีเพียงแสงจันทร์ที่ลอดผ้าม่านหน้าต่างสาดตกบนหัวเตียง เห็นผมสลวยสยายปกอยู่บนหมอนราง ๆกลางเตียงมีก้อนหนึ่งนูนขึ้นมา เมื่อมองท่ามกลางความมืดกลับดูอ่อนแอที่สุดเธอขดตัว ผ้าห่มบังใบหน้าเธอครึ่งหนึ่งฟู่เจิงนั่งข้างเตียงเบา ๆ แล้วค่อย ๆ เลิกมุมผ้าห่มขึ้น อาศัยแสงจันทร์เลือนรางจ้องดวงหน้านิทราของเธอเมื่อนั้นฟู่เจิงจึงพบว่าหว่างคิ้วของเธอมีรอยย่นลึกรอยหนึ่ง โคนผมชื้นแฉะ พูดพึมพำอะไรเบา ๆ เหมือนกำลังฝันร้ายจู่ ๆ เธอก็เหมือนฝันถึงภาพที่น่ากลัวมาก ๆ ลมหายใจถี่ นิ้วมือจิกผ้าปูที่นอนจนยับ ร่างกายแข็งเกร็งและสั่น หยดเหงื่อขนาดเท่าเม็ดถั่วไหลลงมา ปากขมุบขมิบ พึมพำอะไรเบา ๆฟู่เจิงโน้มตัวลงไป ได้ยินเพียงเสียงลมหายใจแผ่วเบา พูด ๆ หยุด ๆ “...ไม่ใช่ ฉันเปล่า ฉันไม่ได้...”หางตาของเธอมีหยดน้ำซึมออกมาหยดหนึ่ง อ้อนวอนพลางน้ำตากลิ้งลงมาช้า ๆ และซึมเข้าไปในหมอนฟู่เจิงเจ็บแปลบ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 233
แต่เรื่องราวมันไม่มีคำว่า ‘ถ้า’การทอดถอนใจของคุณปู่ การดูถูกของเพื่อนร่วมงาน การปลอบของฟู่เยว่ การกอบกู้ของรุ่นพี่ สำหรับเขาในตอนนั้นคือความหนักหน่วงเขาไม่มีเวลารัก ๆ ใคร่ ๆ ได้แต่พยายามแก้ไขชดเชยปัญหาที่เกิดจากข้อมูลรั่วไหลหลังจากฉู่ซืออี๋ถูกช่วยก็มีปมในใจ พึ่งพาเขามากกว่าปกติเขาไม่พูดถึงเรื่องที่ให้ต่างฝ่ายต่างสงบใจอีกกับฉู่ซืออี๋ ที่มีมากกว่าคือความจนใจ ชดเชยและยอมไม่เคยมีวันไหนที่เจ็บจี๊ดลึก ๆ ในหัวใจเหมือนอย่างวันนี้ฟู่เจิงหยุดอยู่ตรงบันไดและหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรศัพท์หาเลขาหยาง“เลขาหยาง”“ประธานฟู่มีเรื่องอะไรเหรอคะ?” เลขาหยางนึกว่าฟู่เจิงลืมบอกอะไรเกี่ยวกับความร่วมมือในคืนนี้“ช่องการเงินอยากสัมภาษณ์ผมมาตลอดไม่ใช่เหรอ? คุณบอกพวกเขานะว่าผมโอเคแล้ว”“คะ?!” เลขาหยางนึกว่าตัวเองหูฝาดฟู่เจิงไม่เคยชอบให้สื่อคุ้ยแคะเรื่องส่วนตัวของเขา นอกจากคลิปวิดีโอที่เผยแพร่การกล่าวสุนทรพจน์ในที่สาธารณะ เขาไม่เคยรับการสัมภาษณ์ใด ๆ ไม่มีแอ็กเคานต์โซเชียลมีเดีย และเปิดตัวต่อหน้าสาธารณชนน้อยมาก“ประธานฟู่ คุณคิดดีแล้วเหรอคะ?” เลขาหยางรู้ดีอยู่แก่ใจ ประธานฟู่สงสารผู้อำนวยการเวิ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 234
ตามธรรมเนียมที่ผ่านมาพวกเขาจะกินมื้อเที่ยงที่บ้านใหญ่แล้วค่อยไปสุสานที่ชานเมืองมื้อเที่ยงอุดมสมบูรณ์มาก บนโต๊ะอาหารครื้นเครงสนุกสนานโดยเฉพาะการพูดแบบเด็ก ๆ ของฟู่รุ่ยที่กระตุ้นต่อมหัวเราะของทุกคนบนโต๊ะบ่อย ๆเห็นท่าทางน่ารักของฟู่รุ่ย ดวงตาของเวินเหลียงฉายรอยยิ้มบางส่วนอย่างอดใจไม่อยู่ไม่รู้ว่าเด็กในท้องเธอเกิดมาแล้วจะเป็นยังไง เธอหวังว่าจะน่ารักเหมือนฟู่รุ่ย อยู่อย่างไม่ต้องกังวลตรงข้ามโต๊ะอาหาร ฟู่เจิงเห็นรอยยิ้มน้อย ๆ บนใบหน้าของเวินเหลียงแล้วพาลให้ใจลอยครั้นสบกับเส้นสายตาของฟู่เจิง เวินเหลียงหน้านิ่งไป เธอวางตะเกียบอย่างแนบเนียนและไปเข้าห้องน้ำในตอนที่เธอเช็ดคราบน้ำบนมือจนสะอาด เดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นใครบางคนยืนอยู่หน้าประตูเสื้อกันลมสีเทาเข้ม กางเกงสแล็คและรองเท้าหนัง มองดูจากข้างหลังสูงตรงดังต้นสนฝีเท้าเวินเหลียงชะงักถ้าไม่ใช่เพราะคนคนนี้คีบบุหรี่ครึ่งมวนที่สูบไม่หมด บางทีเธออาจนึกว่าเขาคือฟู่เจิงแต่ฟู่เจิงไม่สูบบุหรี่ได้ยินเสียงฝีเท้าจากข้างหลัง ฟู่เยว่จึงหันมามอง“พี่เยว่” เวินเหลียงยิ้มทักทายกับฟู่เยว่ “มาหลบสูบบุหรี่เหรอคะ?”ฟู่เยว่หัวเราะอย่างจนปัญ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 235
และสาเหตุการเสียชีวิตของฟู่หรงสองสามีภรรยาคือมีปากเสียงเพราะเขาจนเกิดอุบัติเหตุ แล้วเขาจะแบกความรับผิดชอบไว้คนเดียว คิดว่าตัวเองทำร้ายพวกเขาทางอ้อม ทำให้ฟู่เยว่เสียบุพการีไปในคืนเดียวหรือเปล่า?คำพูดต่อมาของฟู่เยว่ยืนยันความคิดของเธอ“ตอนนั้นฉันรับเรื่องที่พ่อแม่ตายไม่ได้ โยนความผิดทั้งหมดให้กับอาเจิง รังแกเขาลับหลังบ่อย ๆ ขู่ไม่ให้เขาบอกคุณปู่ ตอนแรกฉันก็หวั่นใจอยู่เหมือนกัน กลัวคุณปู่จะรู้ ต่อมาฉันรู้ว่าเขาช่วยฉันปิดบังต่อหน้าคุณปู่ เป็นคุณปู่ที่เห็นความผิดปกติตอนหลังเอง...”“บ้านอื่นมีแต่พี่ชายยอมให้น้องชาย แต่อาเจิงกลับยอมให้ฉัน ฉันรู้ เขารู้สึกผิดกับเรื่องพ่อแม่มาตลอด อยากชดเชยอย่างสุดความสามารถ นานวันเข้าก็เลยกลายเป็นความยึดมั่นถือมั่นในใจ กับฉู่ซืออี๋ก็คงเป็นอย่างนี้เหมือนกัน”“ใช่อย่างนี้เหรอ?” เวินเหลียงพึมพำ“อาเจิงเคยเล่าเรื่องระหว่างพวกเขาให้เธอฟังไหม?”เวินเหลียงตระหนักโดยพลันว่าฟู่เยว่หมายถึงเรื่องที่เคยเกิดกับฉู่ซืออี๋เธอเคยได้ยินเจียงมู่พูดถึงครั้งหนึ่ง แต่กลับไม่รู้รายละเอียดฟู่เยว่ไม่รอให้เธอตอบ แต่มองนอกหน้าต่างพลางนึก “ตอนนั้นอาเจิงเพิ่งมาฝึกงานที่บริษัทได
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 236
เวินเหลียงกำมือที่ห้อยอยู่แน่นขึ้นฟู่เยว่คล้ายมองความคิดของเธอออก “วางใจเถอะ คุณปู่เป็นคนมีเหตุผล เขาอยากให้เธอมีความสุข ฉันจะเกลี้ยกล่อมคุณปู่อีกแรง...”“ฉัน...” เวินเหลียงกำลังจะพูดอะไร ข้างหลังก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น ตามด้วยเสียงของฟู่เจิง “อาเหลียง? ทำไมยังไม่กลับไปอีก? พี่ก็อยู่ด้วยเหรอ?”ฟู่เยว่ยิ้มกับฟู่เจิง “คุยกับอาเหลียงหน่อยน่ะ”ฟู่เยว่เป็นคนอบอุ่น ตอนอยู่บ้านใหญ่เธอกลับสนิทกับฟู่เยว่มากกว่าฟู่เจิงไม่สงสัย แค่พูดกับเวินเหลียง “เมื่อกี้ฉันเห็นเธอกินไม่เยอะ กลับไปกินอีกหน่อยเถอะ”“ค่ะ” เวินเหลียงตอบรับเรียบ ๆฟู่เยว่กวาดสายตามองระหว่างทั้งสองสองวินาที ก่อนจะพูด “ฉันจะกลับไปแล้วเหมือนกัน ไม่งั้นพี่สะใภ้นายจะสงสัยว่าฉันสูบบุหรี่อยู่ข้างนอก”ฟู่เจิงมองก้นบุหรี่ตรงพื้นและยิ้มมุมปากฟู่เยว่สั่งเบา ๆ “อย่าบอกเขาล่ะ”“ตัวพี่มีกลิ่นบุหรี่ติดอยู่นะครับ” ฟู่เจิงเลิกคิ้วพูดฟู่เยว่ชะงักฝีเท้าทันที ยกแขนขึ้นดมไหล่และพูดอย่างจนปัญญา “ฉันจะออกไปเดินซักรอบแล้วค่อยกลับมา”……หลังมื้อเที่ยง รถสองคันขับออกจากบ้านใหญ่ตามลำดับ และจอดตรงเชิงเขาสุสานตั้งแต่เริ่มเดินทางมาที่สุสาน ฟู่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 237
ฟู่เจิงขมวดคิ้วเล็กน้อยเธอไม่ชอบเหรอ?“คืนนี้คุณยังมีงานอีกหรือเปล่าคะ?” จู่ ๆ เวินเหลียงก็ถาม“ทำไมเหรอ?”“ฉันมีเรื่องจะพูดกับคุณค่ะ”“พูดตอนนี้ไม่ได้เหรอ?”เวินเหลียงมองรถที่วิ่งอยู่ตรงหน้า “กลับไปค่อยพูดดีกว่าค่ะ”เธอกลัวว่าจะเกิดโศกนาฏกรรมเหมือนกับฟู่หรงและภรรยากลับถึงคฤหาสน์ย่านซิงเหอวาน ฟู่เจิงวางกุญแจรถไว้บนโต๊ะ ถอดเสื้อตัวนอกและแขวนไว้บนราว จากนั้นก็เทน้ำให้ตัวเองและเวินเหลียง “เธออยากพูดอะไรกับฉัน”“ฟู่เจิง เราหย่ากันเถอะ” เวินเหลียงพูดอย่างสงบครั้นฟู่เจิงได้ยิน ตัวเขาชะงักงันอยู่กับที่ เขาเทน้ำพลางมองเวินเหลียงอย่างไม่อยากจะเชื่อ “เธอพูดอะไรนะ?”เทน้ำจนเต็มแก้วแล้วกลับไม่รู้“ฉันบอกว่าเราหย่ากันเถอะค่ะ” เวินเหลียงมองดวงตาของฟู่เจิง ทวนอีกรอบนาทีนั้น ฟู่เจิงรู้สึกเพียงหัวใจบีบรัดอย่างแรงเขามองเวินเหลียง ในดวงตาคือความตะลึงงันที่มิอาจซ่อนเร้น กระทั่งลืมไปว่าตัวเองกำลังเทน้ำอยู่ ปล่อยให้น้ำร้อนลวกมือตัวเองจนแดง และทำแขนเสื้อเขาเปียกเวินเหลียงมองเขาเฉย ๆ และพูดต่อ “พวกเราปิดคุณปู่ไปจดทะเบียนหย่ากันก่อน ปิดได้นานแค่ไหนก็แค่นั้น”ฟู่เจิงมองเวินเหลียง เขายังคงเ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 238
คลิปสัมภาษณ์ปรากฏสู่สายตาสาธารณชนในช่วงข่าวเที่ยงของช่องการเงินวันอาทิตย์ พร้อมกันนั้นก็ประกาศอยู่บนเว็บทางการ เครื่องลูกข่ายและแอ็กเคานต์ทางการด้วยวันอาทิตย์เวินเหลียงพักผ่อนอยู่ในบ้าน ไม่ออกไปไหน ป้าหวังรู้สาเหตุที่ฟู่เจิงกับเวินเหลียงทะเลาะกันเมื่อคืน จึงเริ่มเกลี้ยกล่อมเวินเหลียงให้บอกเรื่องตั้งครรภ์กับฟู่เจิงอย่างหวังดีแต่เวินเหลียงปฏิเสธแน่วแน่นึกถึงเมื่อคืนที่ฟู่เจิงลูบท้องของเธอและถาม “ถ้าตรงนี้มีลูกของเรา เธอยังเลือกที่จะหย่าไหม?”เวินเหลียงมองดวงตาของฟู่เจิง “ฉันเคยถามคำถามนี้กับคุณแล้ว คุณยังจำคำตอบของคุณได้ไหม?”ตอนนั้นเธอสะกดกลั้นอารมณ์ถามเขา “...ถ้าพวกเรามีลูก คุณยังยืนกรานที่จะหย่าไหมคะ?”ถึงจะผ่านมานานขนาดนี้แล้ว เธอยังจำคำตอบของเขาได้ดี “ไม่มีคำว่าถ้า และถึงมี ฉันก็จะไม่ให้เขาได้เกิดมา”ฟู่เจิงคล้ายนึกขึ้นมาได้ ใบหน้าแข็งทื่อไปทีละน้อยเวินเหลียงพูดทีละคำ “ไม่มีถ้า และถึงมี ฉันก็จะไม่คลอดออกมา”ลมหายใจของฟู่เจิงถี่หนักฉับพลัน เขาจ้องเวินเหลียงเขม็ง หน้าตึง กัดฟันแน่น คล้ายอยากพูดอะไรกลับไม่ได้พูดออกมา ลุกขึ้นเหวี่ยงประตูแล้วออกไป กระทั่งเที่ยงวันของวันนี้
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 239
การสัมภาษณ์ผ่านไปยี่สิบนาทีพิธีกรพูดบทแทรกแล้วถามคำถามข้อต่อไป “ความจริงทุกคนอยากทราบเรื่องความรักของคุณฟู่มาก คุณก็ทราบว่าระยะนี้มีข่าวลือเกี่ยวกับคุณกับคุณเวินมากในอินเทอร์เน็ต ไม่ทราบว่าคุณจะเผยความสัมพันธ์ของคุณกับคุณเวินกับพวกเราหน่อยได้ไหมคะ?”จะว่าไปช่องการเงินก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าฟู่เจิงจะตอบตกลงการขอสัมภาษณ์ของพวกเขาหัวหน้าในสถานีให้ความสำคัญมาก เจาะจงส่งเสาหลักของสถานีมาดำเนินรายการ ทั้งส่งรายการคำถามที่เตรียมจะถามให้เลขาหยางหนึ่งฉบับ ยืนยันคำถามที่สามารถสัมภาษณ์ได้ จะได้ไม่เกิดความบาดหมางระหว่างการสัมภาษณ์ช่วงนี้ฟู่เจิงมีข่าวครึกโครม สถานีอยากเพิ่มกระแสอีกหน่อย ในรายการคำถามจะรวมถึงคำถามเรื่องส่วนตัวประมาณหนึ่งด้วยทีแรกนึกว่าฟู่เจิงจะปฏิเสธคำถามด้านนี้ ไม่นึกว่ารายการคำถามที่ส่งให้เลขาหยางกลับมีคำถามเรื่องส่วนตัวบางข้ออยู่ กับสถานีแล้ว นี่คือความยินดีที่คาดไม่ถึง!ฟู่เจิงมองกล้อง น้ำเสียงสบาย ๆ “ความจริงผมไม่ชอบให้คนอื่นสนใจเรื่องส่วนตัวของผม ที่เมื่อก่อนไม่ได้ชี้แจงข่าวลือหลาย ๆ เรื่อง เป็นเพราะไม่อยากให้การวิพากษ์วิจารณ์เลยเถิด ไม่นึกว่าจะมีบางคนได้คืบเอาศอก เผ
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 701
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 700
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 699
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 698
