เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 979 ค่ำคืนอันยืดเยื้อ
บทที่เกี่ยวข้อง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 980 ความเจ็บปวดของวัยหนุ่มสาว
เย่จิ่งอวี้นั่งอยู่บนเตียง เรือนผมดำยาวตกลู่ลงบนไหล่ ใบหน้าหล่อเหลานั้นแดงระเรื่อเขามองไปที่อินชิงเสวียนด้วยรอยยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม“ทำไมวันนี้เจ้าถึงนึกอยากเล่นดนตรีให้ข้าฟังล่ะ เสวียนเอ๋อร์ไม่เหนื่อยหรือ”อินชิงเสวียนโบกมือหยิบขวดน้ำพุวิญญาณออกมา แล้วดื่มด้วยอากัปกิริยาสง่างาม“แบบนี้ก็ไม่เหนื่อยแล้ว”นางวางขวดน้ำลงด้วยรอยยิ้ม ยกมือขึ้นลูบเรือนผมของเย่จิ่งอวี้ที่คลอเคลียอยู่บนไหล่“อาอวี้เหนื่อยแล้วหรือ”“ไม่เหนื่อย เสวียนเอ๋อร์อุตส่าห์อารมณ์ดีทั้งที ข้าย่อมอยากฟังอยู่แล้ว”เขายกมือขึ้นปลดเสื้อคลุมที่แขวนอยู่ข้างม่านออก แล้วสวมคลุมตัวอย่างง่ายๆ แล้วเดินเท้าเปล่าไปนั่งบนเก้าอี้นุ่มข้างๆเมื่อเห็นสีหน้าท่าทางตั้งใจอยากฟังของเย่จิ่งอวี้ อินชิงเสวียนก็ไม่รู้ว่าควรดีใจหรือกลุ้มใจดี ทั้งยังไม่แน่ใจด้วย เพลงลืมกลุ้มที่นางเคยบรรเลงเพียงครั้งเดียวนั้น จะได้ผลจริงหรือไม่ตอนนี้ยังไม่รู้อะไรสักอย่าง ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรนั้น ต้องยกให้เป็นเรื่องของสวรรค์แล้วนางรีบสวมชุดกระโปรง แล้วเอื้อมมือเรียกพิณการเวกออกมาเย่จิ่งอวี้รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย“ทำไมเสวียนเอ๋อร์ถึงใช้พิณตัวนี้”อินชิงเ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 981 อธิบาย
“หลี่กงกง ตามข้ามาที่ห้องโถงด้านข้าง ข้ามีเรื่องจะพูดกับเจ้า”ตอนที่อินชิงเสวียนออกมา แสงจางๆ ก็ปรากฏขึ้นบนขอบฟ้าแล้วนางรู้ว่าเย่จิ่งอวี้จะนอนหลับอีกไม่นาน นางต้องอธิบายทุกอย่างให้ชัดเจนโดยใช้เวลาอันสั้นที่สุดหลี่เต๋อฝูกำลังงีบหลับ เมื่อได้ยินอินชิงเสวียนเรียกตัวเองด้วยน้ำเสียงจริงจัง ก็ตื่นขึ้นทันทีเขาโค้งตัว วิ่งเหยาะๆ ไปจนถึงห้องโถงด้านข้าง“ฮองเฮามีอะไรจะสั่งงานกระหม่อมหรือพ่ะย่ะค่ะ”“ข้ามีเวลาไม่มาก จะขอเล่าสั้นๆ ข้าเชื่อในความสามารถของหลี่กงกง เชื่อว่าหลี่กงกงจริงใจต่อฝ่าบาทอย่างแท้จริง ดังนั้น เจ้าต้องทำตามที่ข้าสั่งให้ได้”อินชิงเสวียนหันหลังให้เขา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบผิดปกติหลี่เต๋อฝูรู้ว่าอินชิงเสวียนไม่ใช่คนประเภทเสแสร้งแกล้งทำ ใช้ตำแหน่งข่มเหงผู้อื่น ที่นางพูดแบบนี้ ต้องมีเรื่องเป็นแน่ เขาจึงรีบเงี่ยหูฟังอินชิงเสวียนสูดจมูกพูดว่า “หลี่กงกงเป็นคนฉลาด เกรงว่าคงสังเกตเห็นพฤติกรรมแปลกๆ ของฝ่าบาทในช่วงครึ่งปีที่ผ่านมาแล้ว อันที่จริงเจ้าเดาถูก ฝ่าบาทองค์ก่อนหน้าคือเสด็จอาที่ปลอมตัว ฝ่าบาทตัวจริงไปที่เป่ยไห่กับข้า ตอนนี้เสด็จอาออกจากเมืองหลวงแล้ว เมืองหลวงจะอยู่
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 982 ความยินดีและกลัดกลุ้มผสมปนเป
เมื่อได้ยินเสียงสะอื้นไห้ของหลี่เต๋อฝู อินชิงเสวียนก็กัดริมฝีปากอย่างแรง นางรู้ว่าหลี่เต๋อฝูนั้นจงรักภักดีมาก จะยอมให้นางทำตามความปรารถนาอย่างแน่นอน“ขอบคุณ หวังว่าสักวันหนึ่งเราจะได้พบกันอีก!”หลังจากที่อินชิงเสวียนพูดจบก็ใช้ความเร็วของมิติ ในชั่วพริบตา ร่างที่สง่างามนั้นก็หายไปในแสงท้องฟ้าสีเงินเนิ่นนาน ในที่สุดหลี่เต๋อฝูก็เงยหน้าขึ้นราวกับตื่นจากความฝันการจะลบล้างการดำรงอยู่ของฮองเฮาโดยสิ้นเชิง ทำให้เขาต้องเปลืองสมองหลายส่วนบรรดาผู้ที่รู้จักฮองเฮา ไม่ได้มีแค่ขันทีและนางกำนัลในตำหนักจินหวูเท่านั้น แต่ยังรวมถึงองค์หญิงไห่ถังที่มีความสัมพันธ์อันดีกับนางด้วย เมื่อเรื่องนี้ถูกเปิดเผย ผลที่ตามมานั้นยากจะคาดเดาเมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว เขาก็ทำได้เพียงพยายามรับมืออย่างเต็มที่หลี่เต๋อฝูอยู่ในวังมาทั้งชีวิต ไม่มีอะไรสามารถซ่อนเร้นจากสายตาของเขาได้ ไม่ว่าเขาจะเป็นคนหรือผี ก็สามารถมองเห็นได้ชัดเจนในพริบตาเขารู้ดีว่าอินชิงเสวียนแตกต่างจากเจ้านายคนอื่น นางไม่เคยเรียกร้องรางวัลใดๆ ไม่เคยทำร้ายใครเพียงเพราะอยากอยู่ในตำแหน่งสูง ความคิดของนางอุทิศให้กับการดำรงชีวิตของราษฎรในต้าโจว และการพัฒน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 983 ขุนนางราชสำนักแปลกไป
ตำหนักจินหลวนเย่จิ่งอวี้นั่งบนเก้าอี้มังกร สวมเสื้อคลุมมังกรสีเหลืองสดใส ดวงตาคมกริบจ้องมองไปที่ขุนนางผ่านลูกปัดโมราบนมาลามงกุฎ“ขุนนางทุกท่านมีฎีกาถวายหรือไม่”ขุนนางทุกคนก้มศีรษะลง ไม่มีใครพูดอะไรเย่จิ่งอวี้ขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่พอใจ “พวกเจ้าทุกคนเป็นใบ้หรือ ทำไมไม่พูดล่ะ ฉินไห่ฉิว การขุดบ่อน้ำเป็นอย่างไรบ้าง”เสนาบดีกรมโยธาก้าวไปข้างหน้าด้วยความคิดที่ซับซ้อน“ขุดเสร็จแล้ว กระหม่อม...กระหม่อม...”เขาเอ่ยคำว่ากระหม่อมติดๆ กัน ในที่สุดก็เปลี่ยนคำพูด “ฝ่าบาทโปรดวางพระทัย ปัญหาเรื่องน้ำดื่มของราษฎรได้รับการแก้ไขแล้ว และทุกอย่าง...กำลังฟื้นตัว”คิ้วของเย่จิ่งอวี้ขมวดขึ้นอีกเล็กน้อย“ในเมื่อผลลัพธ์ออกมาดี เหตุใดถึงอึกอักเพียงนี้ หรือยังมีเรื่องปกปิดอะไรอีก?”ฉินไห่ฉิวสะดุ้ง รีบคุกเข่าลงกับพื้นอย่างลนลาน“ไม่มีพ่ะย่ะค่ะ เพียงแต่เมื่อคืนกระหม่อมนอนไม่ค่อยหลับ เวียนหัวนิดหน่อย ขอทรงโปรดยกโทษให้กระหม่อมด้วย”“ลุกขึ้นเถอะ”เย่จิ่งอวี้กวาดสายตามองไปทั่ว ทันใดนั้นก็เห็นกวนฮั่นหลินที่ไม่ได้มาประชุมเช้านานแล้ว จึงอดไม่ได้ที่จะถามกระเซ้าว่า “วันนี้จอมพลเฒ่าแปลกนัก มาประชุมเช้าด้วย อาการ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 984 ใจไม่มีความสุข
หลี่เต๋อฝูพลางบ่น พลางพยักหน้าให้กวนฮั่นหลิน เพื่อแสดงว่าตัวเองเข้าใจแล้ว จากนั้นเขาก็ก้มลงและช่วยประคองเย่จิ่งอวี้ออกจากตำหนักจินหลวงคณะขุนนางก็แยกย้ายกันออกจากห้องโถงในตำหนักจินหลวน ทุกคนก็ยืนนิ่งอยู่ที่ทางเข้าประตูจิ้งอันหานสือแทบรอไม่ไหวที่จะถาม “จอมพลเฒ่า เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ฮองเฮานาง...ถูกขับไปยังวังเย็นอีกครั้งจริงๆ หรือ”กวนฮั่นหลินพยักหน้าด้วยสีหน้าหนักใจ“เป็นข่าวที่หลี่เต๋อฝูส่งคนมาบอกเมื่อวานนี้ จริงแท้แน่นอน ไม่มีทางเป็นเท็จ ข้ารู้ว่าเจ้าเคารพเลื่อมใสฮองเฮาเป็นอย่างมาก เช่นนั้นจงเก็บความเคารพนี้ไว้ในใจก่อนเถิด อย่าพูดถึงนางต่อหน้าฝ่าบาท”ฉินไห่ฉิวขมวดคิ้วถามว่า “พิธีแต่งตั้งฮองเฮาเพิ่งจัดขึ้นเมื่อวานนี้ เหตุใดเพียงแค่ไม่กี่ชั่วยามก็ถูกส่งกลับวังเย็นแล้วล่ะ ระหว่างฮองเฮากับฮ่องเต้เกิดอะไรขึ้น ฮองเฮาทำเพื่อต้าโจวมากมาย ฮ่องเต้จะบุ่มบ่ามเช่นนี้ได้อย่างไร”เขาอยากจะพูดถึงโครงการผันน้ำจากใต้สู่เหนือหลายครั้งในการประชุม แต่เมื่อนึกถึงจดหมายที่ได้รับจากตระกูลกวนเมื่อเช้านี้ ก็กลืนลงท้องไป แต่ในใจยังรู้สึกไม่พอใจมาก นับหลายพันปีที่ผ่านมา ไม่มีใครคิดวิธีแก้ปัญหาภัยแล้งด้วย
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 985 เพื่อนเก่าสองคนของเจ้า
อินสิงอวิ๋นพูดด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว “ในเมื่อน้องหญิงใหญ่เลือกที่จะออกจากวังเพียงลำพัง ก็พิสูจน์ได้ว่าศัตรูในครั้งนี้แข็งแกร่งมาก แม้แต่นางยังไม่มั่นใจว่าจะชนะ ขืนเราวิ่งหัวหกก้นขวิดไปมั่วซั่ว จะกลายเป็นว่าโดนคนอื่นจับตัวไป มิทำให้น้องหญิงใหญ่ร้อนใจมากกว่าเดิมหรอกหรือ”อินปู้อวี่กระทืบเท้าด้วยความโกรธ“แล้วเราจะทำอย่างไรดี หรือผู้ชายบ้านเราจะปล่อยให้น้องหญิงใหญ่เสี่ยงอันตรายโดยไม่สนใจ หดหัวอยู่ในเมืองเหมือนเต่าขี้ขลาดงั้นหรือ”อินจ้งหายใจยาว ขยำจดหมายในมือ หยิบตะบันไฟออกมา และเผาจดหมายจนเป็นเถ้าถ่านครั้นนึกถึงคำขอโทษที่ท้ายจดหมาย ดวงตาก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อถึงวัยในปัจจุบันของเขา จะยังสนใจเรื่องเป็นขุนนางอยู่อย่างนั้นหรือ สิ่งที่เขาสนใจตอนนี้ คือลูกชายหญิงของเขา บัดนี้ต้าโจวสงบสุขทั้วทั้งแคว้น ทั้งยังมีท่านอาจารย์เป็นที่ปรึกษานั่งอยู่ในเมืองหลวงด้วย แม้ไม่มีตระกูลอิน ก็ไม่สำคัญเรื่องหนทางการเลี้ยงชีพนั้น ยิ่งไม่ต้องกังวล ลำพังแค่ร้านค้านี้ของตระกูลอิน ก็สามารถทำเงินได้หลายแสนตำลึงต่อปี ซึ่งทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่อินชิงเสวียนมอบให้ หากไม่มีนาง วันนี้ตระกูลอินทั้งตระกูลคงได้ทำ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 986 รอยตราของตำหนักเทพ
อินชิงเสวียนรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้างเฟิงเอ้อร์เหนียงจะอยู่ที่นี่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติ นางเป็นเจ้าของเรือนจุ้ยหงคนปัจจุบัน แต่ทำไมฉุยอวี้ถึงอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ“สองคนนี้เป็นศิษย์น้องของแม่เจ้า ถ้าอยากรู้ว่าแม่ของเจ้าตายอย่างไร ก็ให้พวกนางบอกเจ้าเถอะ”หลังจากที่ผู้อาวุโสหันพูดจบก็เหาะชุดปลิวออกไปอินชิงเสวียนตกตะลึงอีกครั้งแม่?ศิษย์น้อง?หรือว่าแม่ของเจ้าของร่างเดิมไม่ใช่ฮูหยินใหญ่ของตระกูลอิน?เกิดอะไรขึ้นกันแน่?เมื่อนึกถึงหยกเย็นที่ฉุยอวี้มอบให้ตัวเอง รวมถึงท่าทีของเฟิงเอ้อร์เหนียงที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน อินชิงเสวียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสัยอยู่ตงิดๆนางรีบเดินเข้าไปในห้องแล้วถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม “เกิดอะไรขึ้นกันแน่”ฉุยอวี้นอนราบลงบนเตียง เหม่อมองเพดาน ไม่ตอบคำถามของอินชิงเสวียน นางไม่มีการตอบสนองแม่แต่น้อย สีหน้าไร้อารมณ์ความรู้สึกเฟิงเอ้อร์เหนียงเหลือบมองที่ฉุยอวี้ ขอบตาแดงเล็กน้อย นางเม้มริมฝีปากอย่างแรง หลุบตาลงแล้วพูดว่า “สิ่งที่ผู้อาวุโสหันพูดเป็นเรื่องจริง แม่ของเจ้าคือเหมยชิงเกอพี่หญิงใหญ่ของเรา ยังเป็นอดีตธิดาเทพแห่งตำหนักเทพหอทองคำ”“ลมปากไร้หลักฐาน เจ้ามีหลักฐ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 987 ความจนใจของเฟิงเอ้อร์เหนียง
เฟิงเอ้อร์เหนียงค่อยๆ เงยหน้าขึ้น น้ำตาไหลอาบหน้าดวงตาของอินชิงเสวียนยังคงเย็นชา“เมื่อเป็นเช่นนี้ ทำไมถึงไม่บอกแต่ตอนที่อยู่เป่ยไห่ ตอนนี้กลับลักพาตัวลูกชายข้ามาเป็นข้อแลกเปลี่ยน หรือนี่คือวิธีการทำงานของคนจากสำนักใหญ่โตอย่างพวกเจ้า”“นี้...”เฟิงเอ้อร์เหนียงก้มศีรษะลงอีกครั้งทันที หลังจากนั้นอีกหลายอึดใจจึงพูดว่า “พวกเรา...มีความลำบากใจที่บอกไม่ได้เหมือนกัน”อินชิงเสวียนยิ้มเยาะว่า “ความลำบากใจ? สิ่งที่พวกเจ้าต้องการ สร้างขึ้นจากความเจ็บปวดของผู้อื่น นี่เป็นความลำบากใจงั้นหรือ เป็นถึงตำหนักเทพหอทองคำ แต่กลับใช้วิธีที่น่ารังเกียจขนาดนี้ ช่างน่าขยะแขยงจริงๆ ท่านแม่ข้าจะไปเข้าร่วมสำนักไก่ขันหมาขโมยเช่นนี้ได้อย่างไร ตาบอดจริงๆ”“ชิงเสวียน!”เฟิงเอ้อร์เหนียงที่สะอื้นอยู่ร้องลั่นออกมาอินชิงเสวียนขัดจังหวะอย่างเย็นชา“หุบปาก เจ้าไม่มีสิทธิ์เรียกชื่อของข้า หากพวกเจ้าต้องการน้ำพุวิญญาณ ข้าจะให้พวกเจ้าก็ได้ ในเมื่อแม่ของข้าตายแล้ว ตำหนักเทพกับข้า ก็ไม่ความเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป”หลังจากที่อินชิงเสวียนพูดจบก็เดินออกจากห้อง นั่งขัดสมาธิบนก้อนหินในลานบ้าน ไม่อยากมองทั้งสองคนแม้แต่น้อย
บทล่าสุด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1455 การทดสอบของพ่อหนุ่มน้อย
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1454 คนสวย คุณเป็นใคร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1453 หนุ่มรูปงามน่าทึ่ง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1452 งานที่มีรายได้สูง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1451 เขาคือใคร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1450 ผู้มาเยือนจากต้าโจว
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1449 เขาอยู่ไหน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1448 เจ้ายังอยากหนีอยู่หรือเปล่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1447 ภาพทำนายแปลกๆ
