Share

บทที่ 823 ยังตายไม่ได้

Author: ม่อเยี่ยน
last update Last Updated: 2024-06-08 16:00:00
นอกมโนภาพ

ทั้งสองอาเจียนเป็นเลือด ล้มอยู่ท่ามกลางสายฝน

โมริตะคาวาสึบาเมะหัวเราะลั่น

“เจ้าเด็กเปรตไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ด้วยความสามารถอย่างพวกเจ้าน่ะ อย่าฝันว่าจะจับตัวชาวตงหลิวได้ วันนี้ ข้าจะใช้เลือดของเจ้าสังเวยวันปีใหม่”

เขางอนิ้ว คว้าคอของทั้งสองคนคนละข้าง

ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงลมแปลกๆ มาจากด้านหลัง มีคนตะโกนว่า “พวกผิดทำนองคลองธรรม กล้าดีอย่างไรมาทำร้ายคนที่นี่!”

โมริตะคาวาสึบาเมะตกใจมาก

เสียงฝนตกโปรยปรายรบกวนการได้ยินของเขา จึงไม่สังเกตว่ามีใครเข้าใกล้ตัว

เขารีบหันหลังกลับและซัดฝ่ามือออกไป ถือโอกาสถอยหลังครึ่งก้าว แล้วมองดูคนที่อยู่ข้างหลัง

คนผู้นั้นร่างกายสูงใหญ่ เป็นชายในวัยสามสิบถึงสี่สิบปี ในเวลานี้ เขาดึงแถบผ้าผืนหนึ่งออกมาปิดตาของตัวเอง

คนผู้นี้สามารถมองวิชาเนตรของเขาออก โมริตะคาวาสึบาเมะอดไม่ได้ที่จะระแวดระวังตัว

รูปลักษณ์ในตอนนี้ของเขา ใช้พลังโจมตีไปมาก วิชาเนตรก็อยู่ได้อีกไม่นาน ฉะนั้นต้องจัดการคนผู้นี้โดยเร็ว

“พวกหนูที่ไม่กล้าแม้แต่จะสบตา ยังกล้าตะโกนใส่ข้า ตายซะเถอะ”

หูของชายคนนั้นกระตุกเล็กน้อย แล้วร่างนั้นก็ทะยานไปเตะเขาอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าแลบ กระหน
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 824 ส่งพวกเจ้าไปลงนรก

    “แม่มเอ๊ย!”เย่จิ่งหลานผรุสวาทด้วยความเจ็บปวด ลืมตาขึ้นทันทีแต่พอเห็นเลือดไหลออกมาจากข้อเท้า พร้อมด้วยความเจ็บปวดเฉียบพลัน จากประสบการณ์การเรียนแพทย์มาหลายปี ก็วินิจฉัยได้ว่าน่าจะเป็นเอ็นร้อยหวายขาดหวังซุ่นก็กรีดร้อง นั่งตัวแข็งทื่อราวกับซากศพ“โอ้ย เท้าข้า!”ชาวตงหลิวสองคนหัวเราะเยาะ“ทางที่ดีพวกเจ้าควรอยู่นิ่งๆ ดีกว่า ไม่เช่นนั้นครั้งต่อไปที่จะตัด ก็คือหัวของพวกเจ้า”“ตัดโคตรพ่อเจ้าน่ะสิ ข้าจะส่งเจ้าไปลงนรกเดี๋ยวนี้”เย่จิ่งหลานก่นด่าเสียงดัง จากนั้นหยิบปืนพกออกมาจากแขนเสื้อ แล้วยิงออกไปสองนัดแม้ว่าแสงในถ้ำจะเลือนราง แต่ก็เล็กมาก ทั้งสองอยู่ห่างจากเย่จิ่งหลานเพียงหนึ่งเมตร ระยะใกล้เท่านี้ ยากที่จะพลาดเป้าหลังจากฝึกฝนมานาน ความเร็วในการยิงปืนของเย่จิ่งหลานก็ก้าวหน้าถึงระดับหนึ่ง เขายิงเข้าหัวสองคนอย่างแม่นยำทั้งสองไม่คาดคิดว่า คลื่นใหญ่ลมแรงจะซัดสาดเข้ามา พ่ายแพ้ให้กับเด็กเปรตแค่คนหนึ่ง ไม่ทันได้กรีดร้อง วิญญาณก็ออกจากร่างไปเข้าเฝ้ายมบาลเสียแล้วเย่จิ่งหลานใช้ความคิด พาหวังซุ่นเข้าไปในห้องผ่าตัด“แม่มเอ๊ย ต้องรีบผ่าตัดต่อเอ็นกลับคืน ไม่เช่นนั้นขาคู่นี้ต้องพิการแน่ๆ ห

    Last Updated : 2024-06-08
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 825 มองหน้ากันไม่สนิท

    เย่จิ่งหลานนำหนังสือการ์ตูนมาให้เขา หวังซุ่นรับไปด้วยรอยยิ้ม และเริ่มอ่านด้วยความเพลิดเพลินขณะที่ทั้งสองกำลังพักฟื้นอยู่ในมิติ เย่จิ่งอวี้กับอินชิงเสวียนก็ถูกพาไปที่โรงเตี๊ยมชั้นล่างยังมีลูกค้าร่ำสุรากันเสียงดัง ได้ยินเสียงคนเล่นเกมดื่มเหล้าเป็นครั้งคราว แต่ไม่มีใครสังเกตเห็นคนที่เหาะขึ้นไปชั้นบนฮั่วเทียนเฉิงวางทั้งสองคนบนเตียงข้างๆ กัน ตรวจสอบลมหายใจ ทั้งสองยังคงหายใจอยู่คิดไม่ถึงว่าจะมีคนฝึกฝนวิชาเนตรที่ร้ายกาจเช่นนี้ได้ หากเขาไม่สังเกตเห็นก่อน คงต้องตกหลุมพรางของคู่ต่อสู้ไปแล้วครั้งนี้ยังตรวจไม่พบแหล่งที่มาของน้ำพุวิญญาณได้ แต่ได้ช่วยชีวิตคู่สามีภรรยาไว้ได้ นับว่าไม่ไร้ประโยชน์เสียทีเดียวเมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ฮั่วเทียนเฉิงก็ลอบโคจรกำลังภายใน แสงสีม่วงจางๆ ก็พุ่งออกมาจากฝ่ามือของเขาเขาวางมือบนหัวของเย่จิ่งอวี้และอินชิงเสวียนตามลำดับ โคจรกำลังภายในเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของพวกเขาวิทยายุทธ์ของแต่ละสำนักมีความแตกต่างกัน ฮั่วเทียนเฉิงจึงไม่กล้าถ่ายทอดกำลังภายในให้มากเกินไป เพื่อไม่ให้ทำเกินเหตุจนเสียเรื่อง และกลับกลายเป็นการทำร้ายพวกเขาทั้งสองราวๆ สิบห้านาทีผ่านไป เย่จิ่งอว

    Last Updated : 2024-06-09
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 826 นางกลัว

    เมื่อมองดูใบหน้าที่หล่อเหลานี้ สมองของอินชิงเสวียนก็นึกย้อนกลับไปที่ภาพที่โหดเหี้ยมที่เขาแทงทะลุร่างของเสี่ยวหนานเฟิง เหยียบเลือดสดๆ ค่อยๆ ย่างเข้ามาหานางทีละก้าวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นเจ้าไม่ใช่อินชิงเสวียนตัวจริง เจ้าเป็นตัวปลอมฉากในมโนภาพนั้นสมจริงราวกับเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา อินชิงเสวียนอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นสะท้านนางหลุบตาลง พูดด้วยเสียงแผ่วต่ำ “ได้ ท่านไปเถอะ!”เย่จิ่งอวี้เม้มริมฝีปาก“ข้าจะไปส่งเจ้ากลับห้อง”ทั้งสองเดินไปอย่างเงียบงันตลอดทาง จนกระทั่งถึงห้องนอน อินชิงเสวียนก็ปิดประตู“ฝันดีนะ!”นางคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดขึ้นที่หน้าประตู“เสวียนเอ๋อร์ก็เช่นกัน”หลังจากที่เย่จิ่งอวี้พูดจบก็เดินเข้าไปในห้องลับข้างในนั้นมืดมิด และเย่จิ่งอวี้ไม่ได้จุดตะเกียง เดินตามทางที่จำได้ แล้วนั่งลงบนแผ่นหินที่เขามักจะนั่งสมาธิบ่อยๆจิตใจยังคิดถึงมโนภาพที่เหมือนจริงจนไม่อาจลืมเลือนสิ่งที่เสวียนเอ๋อร์พูดไม่ผิด ตัวเองติดค้างนางมากเกินไปจริงๆ อินชิงเสวียนและเย่จิ่งเย่าต่างมีความรักให้แก่กัน ไม่มีใครในเมืองหลวงที่ไม่รู้เรื่องนี้ ฮ่องเต้องค์ก่อนประทานอภิเษกสมรสให้อิ

    Last Updated : 2024-06-09
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 827 มีโอกาส

    ทั้งคู่หมกมุ่นอยู่กับความคิดของตัวเอง เพียงชั่วพริบตาก็รุ่งสางแล้วเสียงหัวเราะของเซี่ยวอิ๋นหวนและเสี่ยวหนานเฟิงมาจากนอกประตูอินชิงเสวียนสวมรองเท้าและลุกจากเตียงทันที เดินไปที่ประตู แล้วหยุดชะงักนางไม่ใช่แม่ผู้ให้กำเนิดที่แท้จริงของเสี่ยวหนานเฟิง จะมีสิทธิ์อะไรไปกอดเขาครั้นได้ยินเสียงหัวเราะใสๆ ประหนึ่งกระดิ่งเงินของเด็ก อินชิงเสวียนก็กัดริมฝีปากโดยไม่รู้ตัวในเวลานี้ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเสียงของต่งจื่ออวี๋มาจากข้างนอก“แม่นางชิงเสวียน อยู่หรือไม่ พวกเราจะกลับแล้ว”อินชิงเสวียนรีบกลืนความขมขื่นในลำคออย่างรวดเร็ว ลูบผมให้เรียบแล้วเปิดประตูฝืนยิ้มถามว่า “ทำไมถึงกลับไปเร็วนัก”“เรากินเลี้ยงมาทั้งคืนแล้ว ได้เวลากลับแล้ว”ต่งจื่ออวี๋หัวเราะอย่างซื่อบื้อ แล้วถามอีกว่า “แม่นางชิงเสวียน เจ้าร้องไห้รึ ทำไมตาของเจ้าถึงแดงขนาดนี้”ต่งจื่ออวี๋ซื่อบื้อเกินไป คิดอะไรก็พูดอย่างนั้น ทั้งยังพูดจาโผงผาง เซี่ยวอิ๋นหวนจึงอุ้มเสี่ยวหนานเฟิงเข้ามาหาทันทีเมื่อเห็นดวงตาที่บวมแดงของอินชิงเสวียน นางก็ถามด้วยความเป็นห่วง “เกิดอะไรขึ้น อวี้เอ๋อร์รังแกเจ้าหรือเปล่า”อินชิงเสวียนพูดโดยเร็ว “ไม่

    Last Updated : 2024-06-09
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 828 แปลกแยก

    ณ เป่ยไห่ บริเวณชายฝั่งอินชิงเสวียนมาถึงชายทะเลพร้อมกับศิษย์สองคนจากหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ในเวลานี้ ศิษย์สำนักต่างๆ จำนวนมากมารวมตัวกันรอบเรือ พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ต่างก็ยืนชุมนุมกันชี้ไม้ชี้มือไปที่เรือช่างฝีมือหลายคนก็มาถึงเช่นกัน เมื่อเห็นว่าเรือถูกไฟไหม้ พวกเขาก็ไม่รู้จะทำอย่างไรอยู่พักหนึ่ง“คุณชายน้อยเย่อยู่ที่นี่หรือเปล่า”อินชิงเสวียนมองไปรอบๆ แต่ไม่เห็นเย่จิ่งหลาน อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีฟางรั่วเดินออกมาจากด้านหลังเรือ กระซิบ “ข้าออกมาตั้งแต่ตีห้า แต่ไม่เห็นคุณชายน้อยเย่ เกิดอะไรขึ้นที่นี่”เมื่อคืนฟางรั่ว อวิ๋นฉ่ายและจังอวี้จิ่นกำลังดื่มอยู่ที่โต๊ะเดียวกัน ทุกคนต่างหัวเราะสนุกสนานกัน ฟางรั่วก็ดื่มไปหลายจอก จึงเข้านอนเร็วพอฟ้าสางก็ลุกขึ้นมาปัสสาวะ แต่นอนไม่หลับ จึงออกมาที่ชายทะเล รับลมทะเล และบรรเทาอาการเมาค้าง ทันทีที่มาถึงก็เห็นเรือเสียหายอย่างไม่คาดคิดเพื่อป้องกันไม่ให้เรือได้รับความเสียหายอีก จึงเฝ้าปกป้องเรืออยู่ที่นี่อินชิงเสวียนรู้สึกหนาวจับขั้วหัวใจ“เมื่อคืนเขาออกไปข้างนอกหรือw,j”ฟางรั่วคิดอย่างรอบคอบอยู่พักหนึ่ง“ไม่มี เพียงครู่เ

    Last Updated : 2024-06-09
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 829 ไร้ข่าวคราว

    เดิมทีเย่จิ่งอวี้ต้องการเข้ามาปลอบใจหญิงสาว แต่เมื่อเห็นนางเอาแต่ก้มหน้าก้มตา ไม่เต็มใจที่จะมองตัวเอง ในใจก็รู้สึกไม่ดี เท้าที่กำลังจะก้าวเข้าไปในห้องก็วางกลับที่เดิมเงียบๆ “เสวียนเอ๋อร์ไม่ได้นอนทั้งคืน คงจะง่วงมาก พักผ่อนเยอะๆ ข้าจะพาไป๋เสวี่ยออกไปตามหาเอง”เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่ห่างออกไป ในที่สุดอินชิงเสวียนก็ทนไม่ได้ต้องวิ่งออกไปดูที่ประตู เย่จิ่งอวี้พาไป๋เสวี่ยออกจากหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์แล้วเขาไม่ได้นอนทั้งคืน อินชิงเสวียนต้องการให้เย่จิ่งอวี้พักผ่อนสักพักหนึ่ง จนกระทั่งร่างสูงหายไป คำพูดอึกอักอยู่บนริมฝีปากเป็นเวลานาน ก็ไม่ได้พูดออกไปไม่เพียงแต่นางรู้สึกแปลกแยก นางยังรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเย่จิ่งอวี้อินชิงเสวียนหายใจเข้าลึกๆ ตัดสินใจไม่คิดถึงเรื่องพวกนี้ ต้องตามหาคนก่อนไม่นานเหล่าศิษย์ก็กลับมาที่หอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ แต่ไม่มีใครมีข่าวคราวของเย่จิ่งหลาน จู่ๆ หัวใจของอินชิงเสวียนก็ตกลงมาจนถึงจุดต่ำสุดตอนเที่ยง อวิ๋นฉ่ายและจังอวี้จิ่นจูงมือเสี่ยวหนานเฟิงไปส่งอาหารให้อินชิงเสวียน แต่นางไม่มีความอยากอาหารเลย พอกินได้สองสามคำนางก็วางลงเสี่ยวหนานเฟิงเหมือน

    Last Updated : 2024-06-10
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 830 เทคโนโลยีการพิมพ์สามมิติ

    อินชิงเสวียนลุกขึ้นนั่งทันที อาศัยแสงสลัวของตะเกียงน้ำมัน นางมองเห็นม้วนไม้ไผ่หนาเท่ากับนิ้วหัวแม่มือติดอยู่ที่ขอบไม้ข้างเตียงม้วนไม้ไผ่ลึกเข้าเนื้อไม้สามเฟิน เหลือไว้เพียงนิ้วเดียวเท่านั้นอินชิงเสวียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัว หากสิ่งนี้โจมตีใส่ตัวเอง เกรงว่านางคงไปพบยมบาลแล้วนางรีบมาที่ประตู แล้วแง้มเปิดหน้าต่างเงียบๆ ลานบ้านเงียบสงัด ไม่มีใครอยู่หน้าประตูดูท่าว่าคนผู้นั้นจากไปแล้ว อินชิงเสวียนแลกพลังจากมิติดึงม้วนไม้ไผ่ออกมาเห็นข้อความเล็กๆ เขียนอยู่บนนั้นหากเจ้าต้องการช่วยเย่จิ่งหลาน ต้องแลกกับพิณการเวก ขืนกล้ากระโตกกระตาก หัวของเย่จิ่งหลานจะหลุดออกจากบ่าหัวใจของอินชิงเสวียนเต้นรัว เกิดเรื่องขึ้นกับเย่จิ่งหลานจริงๆแล้วจึงพลิกม้วนไม้ไผ่อีกด้านหนึ่ง ในนั้นเขียนว่า คืนนี้ยามเที่ยงคืน เมืองเติงหลง หนึ่งพิณแลกหนึ่งคนอินชิงเสวียนถือม้วนไม้ไผ่ไว้ในมือลายมือบิดเบี้ยวเหมือนตัวอักษรเด็กๆ และอีกฝ่ายเอ่ยถึงพิณการเวก ถึงใช้หัวแม่เท้าคิดก็รู้ว่าเป็นคนตงหลิวหรือว่าพวกเขาแทรกซึมเข้ามาในหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์แล้ว?อินชิงเสวียนคิดถึงเถียนเซินหลินพวกเขาทันที แต่เมื่อดูจากท่าท

    Last Updated : 2024-06-10
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 831 การค้นพบของเก่อหงยวน

    หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เถียนเซินหลินเดินเข้ามาจากด้านนอกจึงพูดด้วยความเคารพว่า “ขอคารวะเจ้าสำนักเซี่ยว”สายตาของเจ้าสำนักเซี่ยวมองไปรอบท้ายทอยของเขา“ข้าได้ส่งคนไปโรงเตี๊ยมและหอสุราเพื่อสืบหาวีรบุรุษที่มาต่อสู้กับตงหลิว เจ้าตามไปดูด้วยสิ หากพบเจอคนผู้นั้น ไม่ต้องเอ่ยออกไป กลับมารายงานก็พอ”เถียนเซินหลินสีหน้าระรื่นทันที เหตุผลที่เขาอยู่ที่นี่ ก็เพื่อใช้ประโยชน์จากหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์จัดการคนคนนั้น ผู้นี้มีวิทยายุทธ์สูงส่ง หากวันหน้าโจมตีเป่ยไห่ก็จะเป็นปัญหาใหญ่แน่นอน“ขอรับ เซินหลินรับคำสั่ง”โมริตะคาวาสึบาเมะตอบรับ ประสานมือคำนับและเดินออกไปเมื่อพวกเขาไปแล้ว เย่จิ่งอวี้ก็ถามเสียงเบาว่า “ท่านตา คนผู้นี้เชื่อถือได้จริงหรือขอรับ?”เจ้าสำนักเซี่ยวหยิบจดหมายฉบับนั้นออกมาอีกครั้ง เมื่ออ่านอย่างละเอียดอยู่ครูหนึ่งจึงพูดว่า “นี่คือลายมือของนักพรตเทียนจีจริงๆ ตัวอักษรของเขาผสานกับสัญลักษ์เต๋า ยากที่จะเลียนแบบ แต่ว่า...”เจ้าสำนักเซี่ยวชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “เป่ยไห่เป็นพื้นที่แห่งความขัดแย้ง ไม่มีสิ่งใดสามารถตัดสินได้โดยสามัญสำนึก ข้าก็ไม่ได้เชื่อเขาทั้งหมด ข

    Last Updated : 2024-06-10

Latest chapter

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1540 สองพระองค์ครองราชย์ จบบริบูรณ์

    ปีที่สามของการครองราชย์ในราชวงศ์ต้าโจวฮองเฮาให้กำเนิดพระธิดา ได้รับพระราชทานนามว่าองค์หญิงเจ๋อเทียน นามว่าเจิน มีชื่อเล่นว่าฝูเอ๋อร์ในเดือนเก้าของปีเดียวกัน เย่จิ่งอวี้และอินชิงเสวียนปกครองร่วมกัน แบ่งกันปกครองบ้านเมืองและการดำรงชีวิตของผู้คน ราษฎรเคารพทั้งสองในฐานะพระองค์ฝ่ายซ้ายและฝ่ายขวา ประวัติศาสตร์ได้บันทึกช่วงเวลานี้ไว้ด้วยถ้อยคำที่งดงามที่สุด และเรียกช่วงเวลานี้อย่างเคารพว่า ยุคที่สององค์ปกครอง!ห้าปีต่อมา เครื่องกำเนิดพลังงานลมเครื่องแรกปรากฏขึ้นด้วยฝีมือความสามารถของชาวต้าโจว ซึ่งก้าวล้ำหน้าสมัยโบราณที่ล้าหลังไปอย่างมากด้วยก้าวที่ยิ่งใหญ่นักเรียนจากทั่วแคว้นได้แสดงความสามารถ พัฒนาสิ่งที่ล้ำหน้าต่างๆ ผ่านความรู้ทางคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ และเคมีใหม่ล่าสุด บุปผานับร้อยบานสะพรั่งพร้อมกัน ก่อให้เกิดยุครุ่งเรืองของราชวงศ์ต้าโจวตอนนี้อาหารไม่ขาดแคลน ราษฎรไม่ต้องทนทุกข์กับความหิวโหยอีกต่อไป ยิ่งไม่มีการอพยพย้ายถิ่นฐาน โครงการคลองส่งน้ำก็สำเร็จลุล่วง ด้วยการคมนาคมสะดวกระหว่างภาคเหนือและภาคใต้ ก็สามารถแลกเปลี่ยนสิ่งที่ต้องการได้ในที่สุด อ่างเก็บน้ำที่สร้างขึ้นยังสามารถเปลี่ยนเส้นท

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1539 เสวียนเอ๋อร์ขอบคุณเจ้านะ

    ตำหนักจินอู๋อินชิงเสวียนอดทนต่อความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามาราวกับกระแสน้ำ แต่ไม่กล้าโคจรกำลังภายในต้านทานไว้ เพราะกลัวว่าจะทำร้ายลูกของนางเมื่อเห็นนางกัดริมฝีปากล่างแน่น มีเหงื่อไหลอาบหน้า หัวใจของเย่จิ่งอวี้ก็รู้สึกเหมือนถูกมีดคมๆ นับพันทิ่มแทง รู้สึกเจ็บปวดอย่างยิ่ง“ต้องทำอย่างไรถึงจะช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของฮองเฮาได้ ต้องปล่อยให้นางเจ็บปวดทนทุกข์เช่นนี้หรือ”หมอตำแยกล่าวอย่างกล้าหาญว่า “สตรีคลอดบุตรก็เป็นเช่นนี้เพคะ อดทนไว้ แล้วจะดีเอง”เย่จิ่งอวี้พูดด้วยความโกรธ “ฮองเฮาของข้าจะเทียบได้กับสตรีทั่วไปได้อย่างไร รีบหาทางบรรเทาความเจ็บปวดของฮองเฮาเดี๋ยวนี้”“ข้าไม่เป็นไร อาอวี้ออกไปก่อนเถอะ!”เสียงของอินชิงเสวียนนั้นอ่อนแรง แม้จะเป็นสามีภรรยากัน แต่ถูกเห็นเข้าในสถานการณ์เช่นนี้ก็น่าอายอยู่เหมือนกันเย่จิ่งอวี้เดินก้าวเดียวก็ไปถึงเตียง จับมือของนางแน่นๆ แล้วพูดอย่างกระวนกระวายใจ “ข้าไม่วางใจ มีวิธีถ่ายทอดความเจ็บปวดให้ข้าได้ไหม เจ้าอยู่กับลั่วสุ่ยชิงมานานแล้ว ไม่ได้เรียนวิชาอาคมอะไรจากนางบ้างหรือ”อินชิงเสวียนเจ็บปวดเจียนตายอยู่แล้ว เมื่อได้ยินคำนี้ก็ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1538 ไท่เฟยไท่ผินออกจากวัง

    อินชิงเสวียนอดทนต่อความเจ็บปวดและกล่าวว่า “ฝ่าบาทไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่ วันนี้เป็นวันแต่งงานของไห่ถัง ในฐานะพี่ชาย ควรเป็นประธานงานแต่งของนางด้วยตนเอง หากไม่มีคนในราชวงศ์ไป ไห่ถังจะผิดหวังได้”แม้น้องสาวจะเป็นญาติ แต่ก็ไม่ชิดเชื้อเท่ากับภรรยา ลูกคนแรกเกิดในตำหนักเย็น ซึ่งทำให้เย่จิ่งอวี้รู้สึกผิดไปครึ่งชีวิตแล้ว ยากนี้เด็กคนนี้คือสมบัติล้ำค่าที่แท้จริงระหว่างพวกเขา ในฐานะพ่อของลูก เขาจะจากไปได้อย่างไรเมื่อเห็นว่าใบหน้าของนางซีด มีเม็ดเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดพรายขึ้นเต็มขมับของนาง เย่จิ่งอวี้ก็รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อปลอบนาง “ไม่เป็นไร มีแม่ทัพอินและจอมพลกวนอยู่ด้วย ไห่ถังก็ไม่นับว่าเสียเกียรติอะไรนัก”อินชิงเสวียนคว้าแขนของเขา“จะได้อย่างไร หากไม่มีใครจากในวังไป มันจะกลายเป็นปมในใจของไห่ถังอย่างแน่นอน นี่คือวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตของนาง”ไม่ว่าอย่างไรเย่จิ่งอวี้ก็ไม่ยอมไป แต่ก็ไม่สามารถปล่อยให้น้องสาวเสียหน้าได้ เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย มีความคิดอยู่ในใจ“เจวี๋ยอิ่ง ไปเชิญไท่เฟยไท่ผินทุกท่าน ให้พวกนางออกจากวัง ร่วมงานเสกสมรสขององค์หญิงเดี๋ยวนี้”ทุกคนตกตะลึง ไม่มีใครคาดคิดว่าเย่จิ่งอวี้จ

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1537 ฮองเฮาทรงมีพระประสูติการ

    เย่ไห่ถังยังคงมีความสุข แต่จู่ๆ เสียงของหลี่เต๋อฝูก็ทำให้นางรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยเมื่อเปิดประตู เห็นเสด็จพี่และเสด็จพี่สะใภ้ยืนอยู่ที่กลางเรือน น้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตา“ไห่ถังคารวะเสด็จพี่ เสด็จพี่สะใภ้เพคะ!”เย่ไห่ถังกำลังจะคุกเข่าลง แต่เย่จิ่งอวี้ก็ปราดเข้าประคองนางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ในฐานะสตรีที่ออกเรือนแล้ว ทุกสิ่งต้องคำนึงถึงสถานการณ์โดยรวม จะทำตัวเหลวไหลซุกซนเหมือนอยู่ในวังไม่ได้ หากใช้ชีวิตนอกวังจนเบื่อแล้ว ก็สามารถกลับมาได้ตลอดเวลา วังหลวงจะเป็นบ้านของเจ้าตลอดไป”อินชิงเสวียนก็ก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า “ถ้าพี่รองของข้ารังแกเจ้า เจ้าก็บอกข้าได้เลย ข้าจะทวงความยุติธรรมให้กับเจ้าแน่นอน”ถ้าคนที่เย่ไห่ถังแต่งงานด้วยไม่ใช่อินปู้อวี่ เย่จิ่งอวี้คงพูดคำนี้ไปนานแล้วเย่ไห่ถังสูดจมูก“ขอบพระทัยเสด็จพี่และเสด็จพี่สะใภ้เพคะ ตอนแรกข้าค่อนข้างมีความสุข แต่ตอนนี้ไม่อยากจากไปเลย”เมื่อเห็นว่าจมูกของเย่ไห่ถังแดง กำลังจะร้องไห้อีก เย่จิ่งอวี้จึงตีหน้าขรึมพูดทันที “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นข้าจะให้คนไปแจ้งอินปู้อวี่ ว่าการแต่งงานครั้งนี้ไม่มีแล้ว หลี่เต๋อฝู!”หลี่เต๋อฝูก็เป็นคนเจ้าเ

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1536 องค์หญิงกำลังจะเสกสมรส

    ในวันที่หนึ่งเดือนสี่ ลำดับการสอบการต่อสู้ชี้ให้เห็นว่า เฉินเซียงเยว่ที่อินชิงเสวียนสนใจ สอบได้ลำดับหนึ่ง คนผู้นี้หน้าตาดูดุร้ายและน่าเกลียด แต่กลับมีจิตใจอ่อนโยนดังเช่นสตรี ไม่เพียงแต่วรยุทธ์ดีเลิศเท่านั้น แต่ยังเก่งในเรื่องการจัดขบวนทัพด้วย เป็นยอดแม่ทัพที่หาได้ยากนางได้ลำดับหนึ่งก็คือจอหงวนด้านวิชาการต่อสู้ ไม่มีใครไม่ยอมรับเลย แค่ยืนอยู่เฉยๆ ก็ดูฮึกเหิมมีพลังมากกว่าผู้ชายทุกคนในตอนนั้นเด็กผู้หญิงอีกคนหนึ่งแซ่หลิวมีชื่อว่าเยว่ ก็ได้รับเลือกให้ติดอยู่ในสามอันดับแรก รั้งอยู่ในเมืองหลวงฝ่าบาทขานรายชื่อสตรีมามากขนาดนี้ เหล่าขุนนางข้าราชบริพารก็อดไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องนี้ ต่างรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องตามระเบียบประเพณี แต่ก็กล้าที่จะวิพากษ์วิจารณ์เป็นการส่วนตัวเท่านั้น ต้าโจวในวันนี้เปลี่ยนไปแล้ว ที่ฝ่าบาทยินดีฟังพวกเขา ก็ถือเป็นการให้เกียรติพวกเขาแล้ว หากฝ่าบาทไม่อยากฟัง ถึงพูดมากไปก็ไร้ผลแต่ไม่มีใครกล้าพูดว่าเย่จิ่งอวี้เป็นทรราช ฝ่าบาททรงงานปกครองบ้านเมืองอย่างหนัก แม้ว่าพระองค์จะทรงปฏิรูปครั้งใหญ่ แต่ก็ทำเพื่อประชาชนในราชวงศ์ต้าโจวเท่านั้น ขณะนี้แผ่นดินสงบสุข มีธัญพืชอุดมสมบูรณ

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1535 เหลวไหลจริงๆ

    เสียงเรียกว่าท่านพี่นั้นทำให้เย่จิ่งอวี้ใจอ่อนลงมากโข ความโกรธทั้งหมดพลันหายไปอย่างไร้ร่องรอยในทันทีไม่เช่นนั้นจะทำอะไรได้อีก ภรรยาที่เลือกมาเอง มีแต่ต้องตามใจเองเท่านั้น“เจ้าคนโกหกตัวน้อย กลับไปสามีจะคิดบัญชีเจ้าหนักๆ ถอนกำลังภายในของเจ้าออก สามีจะทำแทนเจ้าเอง ประเดี๋ยวจะทำร้ายลูกในท้องเอา”เสียงของเย่จิ่งอวี้เชื่อมโยงเป็นเส้น ไหลผ่านกระทบโสตประสาทของอินชิงเสวียนคำต่อคำอย่างแจ่มชัดนางยกมุมปากขึ้น เผยเป็นรอยยิ้มภาคภูมิใจเมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของเย่จิ่งอวี้ นางจึงเปิดโสตประสาท เหตุผลที่ขอให้เย่จิ่งอวี้ช่วย ก็เพราะว่ากำลังภายในในร่างกายของนางซับซ้อนเกินไป ยากต่อการควบคุม ในงานที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้ จะให้เกิดข้อผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาดเย่จิ่งอวี้ไม่เหมือนกัน เขาบำเพ็ญตบะกำลังภายในของหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ ทั้งยังประสานพลังแห่งฟ้าดิน แม้ว่าอินชิงเสวียนจะมีพลังลมปราณของหลายสำนัก แต่ก็ไม่สามารถเทียบกับกำลังภายในอันบริสุทธิ์และทรงพลังของฮ่องเต้ได้ในชั่วพริบตา กำลังภายในดุจธารานิ่งลึกหลั่งไหลเข้ามาจากด้านนอกประตู เหมือนโลกลึกล้ำ โอบกอดและยืดหยุ่น บรรยากาศที่มืดมนในห้องโถงคล้ายจะถูก

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1534 ท่านพี่ช่วยข้าได้ไหม

    “ฟางรั่วเข้าวัง?”เย่จิ่งอวี้หยุดฝีเท้าหลี่เต๋อฝูโค้งคำนับและพูดว่า “กระหม่อมถามองครักษ์ที่เฝ้าหน้าประตูวังแล้ว แม่นางฟางรั่วเข้ามาเมื่อสามชั่วยามที่แล้ว”เจวี๋ยอิ่งคุกเข่าลงและพูดว่า “กระหม่อมเห็นฟางรั่วเข้าไปในตำหนักจินอู๋ แต่ไม่เห็นนางและฮองเฮาออกมา”เย่จิ่งอวี้หรี่ตาลงเล็กน้อย สายตาคล้ายจะสดใสและมืดมน กำลังตกอยู่ในอาการครุ่นคิดด้วยวรยุทธ์ของฟางรั่ว ไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะทำอันตรายต่ออินชิงเสวียน นางยังมีใบมีดแห่งมิติอยู่ในมือ แม้ว่าเหล่าเทพเซียนจะลงมาเอง แต่นางก็ยังสามารถต่อสู้ได้จากมุมมองนี้ ควรไม่ใช่การหายตัวไปง่ายๆ นางเรียกฟางรั่วมา ต้องมีเหตุผลอื่นเป็นแน่เจวี๋ยอิ่งโค้งคำนับและถามว่า “ต้องการให้กระหม่อมปิดล้อมพระนคร สืบหาที่อยู่ของฮองเฮาอย่างถี่ถ้วนหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”เย่จิ่งอวี้เหลือบมองเจวี๋ยอิ่ง“ไม่ต้อง หลี่เต๋อฝู ไปเชิญกวนเซี่ยวเข้ามาด้วย”ครู่ต่อมา กวนเซี่ยวก็วิ่งเหยาะๆ มาถึงประตูตำหนัก ยกเสื้อคลุมขึ้นและคุกเข่าลงกับพื้น“กวนเซี่ยวถวายบังคมฝ่าบาท ฝ่าบาททรง...”เย่จิ่งอวี้ได้ยินเช่นนั้นก็รำคาญ โบกมือห้าม“ตามสบาย เจ้ารู้ไหมว่าทำไมฟางรั่วถึงมาที่วัง”กวนเซี่ยว

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1533 เจ้าน่ะ ยังมีนิสัยดื้อรั้นเหมือนเดิม

    “ในเมื่อเจ้าเตรียมตัวพร้อมแล้ว เช่นนั้นก็ตามข้าไปที่อื่น”อินชิงเสวียนดีดปลายเท้าขึ้น ร่างนั้นก็กระโดดออกจากตำหนักจินอู๋ ท่วงท่ากิริยาเบาบางและสง่างาม ราวกับเทพธิดาในวังพระจันทร์ที่ทิ้งร่องรอยความงดงามไว้บนโลกมนุษย์ฟางรั่วติดตามอย่างใกล้ชิด พลางชื่นชมในใจอินชิงเสวียนเป็นคนพิเศษจริงๆ!ราวสิบห้านาที ร่างที่สง่างามทั้งสองก็ปรากฏตัวขึ้นในตำหนักฉือหนิงหลังจากไทเฮาสิ้นพระชนม์ สถานที่แห่งนี้ก็ว่างเปล่า ขณะนี้มีไท่เฟยและไท่ผินเพียงไม่กี่คนที่เหลืออยู่ในวัง ที่พักอาศัยมีมากมาย เหตุผลที่อินชิงเสวียนเลือกสถานที่นี้ ก็เพราะเย่จิ่งอวี้จะไม่มาจากนั้นก็นึกในใจ ครั้นแล้วถังไม้ขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า และในพริบตาเดียว มันก็เต็มไปด้วยน้ำพุวิญญาณที่ใสสะอาด“เข้าไปสิ สิ่งนี้สามารถรับรองความปลอดภัยของเจ้าได้ในระดับสูงสุด”“เพคะ”ฟางรั่วก้าวเข้าไปในถังโดยไม่ลังเลใดๆ แม้เป็นฤดูหนาว น้ำในถังนี้กลับไม่เย็น แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ปกคลุมผิวหนังและเส้นลมปราณทั้งหมดของนางอินชิงเสวียนตามเข้ามา จากนั้นนั่งตรงข้ามนางแม้ว่าจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น น้ำพุวิญญาณก็สามารถรับรองความปลอดภัยในชีวิตขอ

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1532 คืนชีวิตให้ท่านแล้วจะเป็นไร

    “เจ้าลุกขึ้น ข้าหมายถึงอาจจะทำได้ แต่จะมีโอกาสฟื้นตัวได้มากเพียงใด ข้าก็ไม่แน่ใจ เรื่องนี้ เจ้าควรปรึกษากับกวนเซี่ยวก่อนดีกว่า ถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็ไม่ได้เกี่ยวกับเจ้าเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับเขาด้วย”อินชิงเสวียนพยุงฟางรั่วด้วยมือทั้งสองข้าง และอธิบายข้อดีข้อเสียฟางรั่วพยักหน้า“ข้าเข้าใจ เพียงแต่ สุขภาพของฮองเฮา”อินชิงเสวียนท้องโตขนาดนี้ หากมีอะไรผิดพลาดขึ้นมา นางไม่สามารถรับผิดชอบไหวอินชิงเสวียนยิ้มละไม“ร่างกายของข้าแข็งแรงมาก ไม่เป็นไร เจ้าคิดดีแล้วก็มาหาข้าที่วังหลวงได้เลย”“เพคะ”ขณะที่กำลังคุยกัน ทั้งสองคนก็เดินไปที่แท่นประลองข้างๆ แล้วเห็นเด็กหญิงคนหนึ่งอายุสิบห้าหรือสิบหกปี ถือดาบคู่อยู่ในมือ กระโดดขึ้นลงด้วยท่าทางที่เบาและกล้าหาญ บีบชายที่อยู่ตรงข้ามหลังให้ล่าถอยทีละก้าว จนตกแท่นประลอง ล้มลงต่อหน้าผู้ชม อินชิงเสวียนอดไม่ได้ที่จะชื่นชมมัน“ทำได้ดีมาก!”ใบหน้าของฟางรั่วแสดงถึงความภาคภูมิใจ“เด็กหญิงคนนี้ชื่อหลิวซู่เยว่ เมื่อก่อนเป็นลูกสาวของหัวหน้าคณะละคร นางมีทักษะการต่อสู้อยู่บ้าง หลังจากที่บิดาเสียชีวิต นางไม่สามารถดูแลคณะละครได้ จึงมาที่เมืองหลวง เข้ามาเรี

DMCA.com Protection Status