Share
บทที่ 566 ความซับซ้อนของหนุ่มสาว
Related chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 567 เจ้าน่ะมาอะไรทำ
ครึ่งชั่วยามต่อมา เย่จิ่งหลานก็มาถึงตำหนักจินหวูอินชิงเสวียนกำลังจูงเสี่ยวหนานเฟิงพาฝึกเดินอยู่ เมื่อนางเห็นเย่จิ่งหลาน นางก็ส่งเสี่ยวหนานเฟิงให้กับอวิ๋นฉ่ายทันที“ในที่สุดเจ้าก็มาแล้ว”เย่จิ่งหลานเดินไปหาเสี่ยวหนานเฟิง บีบแก้มนุ่มนิ่มของเขาเบาๆ“ได้ยินทหารองครักษ์บอกว่าพระสนมส่งคนมาหาข้าก่อนหน้านี้ แต่ข้าไม่เห็นเขา ไม่อย่างนั้นคงมาที่นี่นานแล้ว”“ไม่เห็นหรือ”อินชิงเสวียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย จนป่านนี้องครักษ์ยังไม่กลับมา หรืออาจมีบางอย่างเกิดขึ้นแต่พอนึกดูอีกที วรยุทธ์ของทหารองครักษ์ไม่ได้อ่อนแอ ไม่น่าจะเกิดเรื่องขึ้น บางทีอาจถูกฝ่าบาทรั้งตัวไว้ ให้ไปทำธุระอื่นไม่ว่าอย่างไร เย่จิ่งหลานมาถึงก็ดีแล้ว“ช่างเถอะ อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลย ข้าหาเจ้ามาเพื่อถามว่าเจ้ารู้ภาษาอื่น เช่นภาษาญี่ปุ่นหรือไม่”หลังจากได้ยินสิ่งที่อินชิงเสวียนพูด เย่จิ่งหลานก็ตกตะลึง ไม่มีทาง อินชิงเสวียนคงไม่สามารถคาดเดาความคิดของเขาได้กระมัง ระบบของนางยอดเยี่ยมขนาดนั้นเลยหรือ“เอ่อ พอรู้นิดหน่อย เจ้าถามทำไม”จากนั้นเย่จิ่งอวี้ก็หยิบของว่างขึ้นมากินอย่างไม่เกรงใจ“เรื่องเป็นอย่างนี้...”อินช
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 568 ท่าทางสติไม่ดี
อินชิงเสวียนเหลือบมองเขาแล้วพูดว่า “เห็นแก่ที่เจ้ายังจริงใจ ข้าจะเชื่อใจเจ้าสักครั้ง ทุกสิ่งที่เจ้าต้องการเตรียมพร้อมแล้ว ข้าจะให้เจ้าพบคนผู้นั้น ถามว่าเขามาเมืองหลวงด้วยจุดประสงค์ใด ข้าอาจพิจารณาปล่อยเจ้าออกจากวังก็ได้”หวังซุ่นพยักหน้าอย่างรวดเร็ว“พระสนมไม่ต้องห่วง ข้าน้อยรับรองว่าจะทำให้เขาสารภาพความจริงออกมา”“ดี เอาของมาให้เขา”เสี่ยวอานจื่อโยนหน้ากากและเสื้อผ้าให้หวังซุ่น แล้วพาเย่จิ่งหลานไปซ่อนตัวอยู่หลังกำแพงเหล็กในห้องทรมานหลังจากนั้นไม่นาน คนตงหลิวก็ถูกพาตัวอกมาอีกเมื่อเห็นเครื่องมือทรมานต่างๆ ในห้องทรมาน ชาวตงหลิวก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกใจสั่นแม่ทัพโนจิริพูดถูก ชาวต้าโจวโหดเหี้ยมอำมหิต เมื่อเขานึกถึงแส้เหล็กหนาม เขาก็อดตัวสั่นไม่ได้หวังซุ่นเริ่มพูดคุยภาษาตงหลิวกับเขาทันที จิ่งหลานที่แอบฟังอยู่หลังกำแพงก็พร้อมกับเงี่ยหูฟัง“พวกเขาพูดอะไร”อินชิงเสวียนถามเบาๆ เย่จิ่งหลานแปล “หวังซุ่นบอกว่าตัวเองเป็นสายลับ ให้เขาเปิดเผยจุดประสงค์ที่มายังเมืองหลวง”“เขาจะเชื่อเรื่องไร้สาระนี้งั้นหรือ”อินชิงเสวียนไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดีเย่จิ่งหลานฟังอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจู่ๆ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 569 ไป๋เสวี่ยลงสนาม
เมื่อเห็นใบหน้าขาวๆ ราวกับคนตาย ริมฝีปากหนาทาสีแดงเป็นวงใหญ่ องครักษ์ก็สะดุ้งโหยง ชักกระบี่ออกมาทันที“กล้าดีอย่างไรมาปลอมเป็นพระสนม จับตัวพวกมันไว้เร็ว”ที่ทางเข้าวังมีทหารอารักขาหลายคน ยังมีทหารองครักษ์ที่เฝ้าเวรด้วย จู่ๆ คนกลุ่มหนึ่งก็ตะโกนเข้ามาชายร่างเตี้ยเห็นดังนั้นก็ตะโกนด่าว่าบากะๆ ไม่หยุดตาเฒ่าเหล่านั้นบอกอยู่ชัดๆ ว่าปลอมตัวเป็นสตรี ถือป้ายแขวนเอวเข้ามาก็ได้แล้ว ทำไมพอมาถึงหน้าประตูวังก็ถูกจับได้ทั้งหมดกระโดดลงจากรถม้าทันที และเข้าต่อสู้กับทหารองครักษ์ทักษะทางร่างกายเหล่านี้แปลก วิธีการต่อสู้ก็ประหลาด ไม่ถึงสิบกระบวนท่า ทหารรักษาพระองค์สองคนก็ถูกคมดาบของคนแคระองครักษ์สองหน่วยรีบเข้ามาเสริมกำลัง และล้อมคนเหล่านี้อย่างรวดเร็วผีแคระไม่เพียงไม่กลัวเท่านั้น แต่ยังระเบิดเสียงหัวเราะอีกด้วยหนึ่งในนั้นคว้าตัวองครักษ์มา ใช้ดาบผ่าท้อง ควักหัวใจออกมา แล้วอ้าปากกัด เมื่อประกอบกับการแต่งหน้าแปลกๆ ของพวกเขา เหล่าทหารต่างก็รู้สึกเสียวสันหลังอย่างอดไม่ได้อีกคนหนึ่งตะโกนด่าว่าบากะ ดูเหมือนไม่พอใจกับสิ่งที่คนผู้นั้นกระทำ จึงพ่นควันออกมาเมื่อควันหายไปก็ไม่พบร่องรอยของคนเหล่าน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 570 ความสุขแบบเรียบง่าย
ทั้งสองแยกทางกันที่ทางแยกบนถนน แล้วองครักษ์หลายคนก็คุ้มกันอินชิงเสวียนกลับมายังตำหนักจินหวูตามที่คาดไว้ ไป๋เสวี่ยไม่ได้อยู่ในตำหนัก จังอวี้จิ่นบอกว่ามันกิวอาหารเสร็จแล้วก็ออกไปข้างนอกช่างเป็นวัยรุ่นที่ชอบเล่นสนุกจริงๆอินชิงเสวียนเดินไปที่หน้าตำหนัก วางนิ้วบนริมฝีปากแล้วผิวปาก ครู่ต่อมานางก็ได้ยินเสียงโครมคราม ร่างสีขาวดุจหิมะก็กระโดดออกมาจากสวน ร่างใหญ่วิ่งทะยานราวกับม้า ทำให้พื้นสั่นสะเทือนเมื่อเห็นอินชิงเสวียน ไป๋เสวี่ยก็รีบวิ่งไปหาทันที ยกอุ้งเท้าปุกปุยขึ้นกอดเอวของนางอินชิงเสวียนตบหัวอันใหญ่โต แล้วพูดว่า “ไม่เล่นแล้ว ข้ามีภารกิจที่ให้เจ้าทำ แต่ให้เจ้าติดตามคนอื่นไป เจ้ารับปากได้หรือไม่”ไป๋เสวี่ยเห่า เอียงคอ กะพริบตาโตที่ชุ่มชื้น ดูเหมือนกำลังขบคิดอยู่เมื่อเห็นการแสดงออกที่เหมือนมนุษย์มากขึ้นของไป๋เสวี่ย อินชิงเสวียนก็อดไม่ได้ที่จะลูบขนที่นุ่มฟูของมัน“ถ้าเจ้าตามไป กลับมาแล้วจะมีอาหารแห้งและเนื้อไก่ให้กิน น้ำพุวิญญาณก็มีอยู่แล้ว ข้าจะเพิ่มให้เป็นสองเท่าเลย แต่เจ้าต้องสัญญาว่าจะทำงานให้สำเร็จ ช่วยข้าตามหาคนร้าย”ไป๋เสวี่ยไม่สนใจสิ่งอื่นมากนัก แต่เมื่อได้ยินน้ำพุวิญญาณ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 571 ข้าไม่มีวันทิ้งเจ้า
สิ่งที่อินชิงเสวียนเสนอขึ้นมาสอดคล้องกับความคิดของเย่จิ่งอวี้พอดี ตราบใดที่สามารถจับคนเหล่านี้ได้ ต่อให้ต้องทุ่มเทอะไรไปก็คุ้มค่ายามนี้มีผู้สูงอายุเสียชีวิตจำนวนมาก เกิดข่าวลือมากมายและการคาดเดาไปต่างๆ นานา เขาซึ่งอยู่ในฐานะจักรพรรดิ ควรให้คำอธิบายแก่ราษฎรเมื่อได้ยินว่าอินชิงเสวียนกำลังจะใช้เครื่องมือติดตาม เย่จิ่งอวี้ก็รู้สึกประหลาดใจอย่างมากแม้ว่าเขาจะมีภูมิคุ้มกันจากสิ่งแปลกๆ พิลึกพิลั่นทุกประเภทที่อินชิงเสวียนนำออกมาแล้วก็ตาม แต่ถึงกระนั้นก็ไม่คิดว่า แม่หนูนี่จะมีของที่ดีเช่นนี้“ของสิ่งนี้สามารถผลิตจำนวนมากได้หรือไม่”“ด้วยระดับเทคโนโลยีของเราในปัจจุบันยังยากที่จะผลิตได้เพคะ แต่ถ้าเทคโนโลยีพัฒนาไปถึงระดับหนึ่ง ก็สามารถเป็นไปได้”เย่จิ่งอวี้ถามอีกครั้ง “เทคโนโลยีคืออะไร”อินชิงเสวียนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า “เทคโนโลยีครอบคลุมหลากหลาย รวมถึงการผลิตพลังงานไฟฟ้า การทำงานของเครื่องจักร ยังมีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์จำนวนหนึ่ง กล่าวโดยสรุป ระดับความรู้ความสามารถในปัจจุบันยังไม่เพียงพอ แต่ถ้าเหล่าบัณฑิตสามารถเรียนรู้คณิตศาสตร์ เคมี ฟิสิกส์ได้เป็นอย่างดี บางทีพวกเขาอาจจะสร้างสิ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 572 หัวใจของข้าไม่อร่อย
“ข้ากำลังถามเจ้าอยู่นะ ตอบมาเร็ว”ผีแคระถามเสียงแข็งกระด้างขึ้นมาอีกลู่ทงยังไม่อยากตาย เขายังอยากเข้าวังไปเข้าเฝ้าฝ่าบาท เขากลอกตาแล้วพูดว่า “บางทีนางสนมในวังอาจจะแยกแยะได้ง่ายๆ ถ้าพวกเจ้าปลอมตัวเป็นนางกำนัลหรือขันที อาจจะเข้าไปได้”ผีแคระคนหนึ่งด่าทอ “ป้ายตราคำสั่งถูกยึดคืนไปหมดแล้ว เจ้าพูดไร้สาระจะมีประโยชน์อะไร”คนตัวเตี้ยที่ศีรษะล้านเลี่ยนพูดด้วยสำเนียงต้าโจวทื่อๆ “ไม่ต้องพูดไร้สาระกับตาแก่บ้านี่แล้ว ควักหัวใจเขาออกมา ยังสามารถเสริมพลังได้”ลู่ทงพูดขึ้นโดยเร็ว “อย่า อย่า อย่า อย่า ข้าแก่แล้ว หัวใจของข้าไม่อร่อยหรอก เจ้ากินของพวกเขาดีกว่า”ใต้เท้าอีกคนเขาหวาดกลัวเจ้าคนหน้าขาวซีดเหล่านี้จนหมดสติไปแล้ว ตอนนี้กำลังนั่งหน้าม่อยคอตกพิงเสาอยู่ชายร่างเตี้ยที่มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากหัวเราะเหี้ยมเกรียม“เจ้าพูดถูกต้อง หัวใจของคนแก่ไม่อร่อยนักหรอก หัวใจของคนหนุ่มสาวบำรุงได้ดีกว่าอีก แต่การได้กินของพวกเจ้า ก็ช่วยให้ข้าฟื้นกำลังได้บ้าง”หลังจากที่เขาพูดจบก็ย่างสามขุมเข้าไปหาลู่ทง ยื่นมือไปยังทรวงอก ล้วงเข้าไปอย่างแรง แล้วควักหัวใจออกมาลู่ทงไม่มีแม้แต่เสียงกรีดร้อง เขาตายไปทั้งอย่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 573 อะบิโกะชินจิ
เมื่อชายร่างเตี้ยคนอื่นเห็นเพื่อนถูกแทง ก็รีบเข้าไปช่วยเหลือทันที อะบิโกะชินจิก็เดินออกจากห้องเขาฝึกฝนวิชาชั่วร้าย กินหัวใจของคนเพื่อบำรุงกำลัง นอกจากนี้ยังจะหาหัวใจหมูหัวใจสุนัขยัดกลับเข้าไปแทน แล้วเย็บด้วยด้าย หากจะพูดให้สละสลวยก็คือ เพื่อทำให้พวกเขามีอวัยวะครบสมบูรณ์หลังความตายในเวลานี้ เขาได้เติมกำลังด้วยหัวใจของคนสามคนแล้ว ดวงตาเป็นประกายราวกับกระดิ่งทองแดงเจวี๋ยอิ่งรู้ว่าคนผู้นี้ร้ายกาจเพียงใด จึงเอ่ยเตือนทันที“คุณชายใหญ่อินระวังด้วย!”ครั้งที่แล้วองครักษ์เงาหลายคนพ่ายแพ้ให้แก่คนผู้นี้อินสิงอวิ๋นพยักหน้า จากนั้นกระชับกระบี่ แล้วแทงใส่อะบิโกะชินจิทันทีอะบิโกะชินจิหัวเราะลั่น ไม่หลบหลีกแต่อย่างใด ยอมให้กระบี่แทงใส่ร่างเมื่อปลายกระบี่สัมผัสกับหน้าอก กลับเกิดเสียงที่กริ๊งราวกับโลหะกระแทกผนังทองแดงกำแพงเหล็กเหมือนครั้งที่แล้วนัยน์ตาของอินสิงอวิ๋นฉายแววพรั่นพรึง ออกแรงส่งจากปลายเท้าถอยหลังออกไปหลายจั้ง จากนั้น เสียงกรีดร้องดังขึ้นสองครั้ง องครักษ์อีกสองคนถูกกระแทกลงกับพื้น“คนพวกนี้เป็นใคร”อินสิงอวิ๋นขมวดคิ้วถามนับตั้งแต่ที่เขาอาบน้ำที่อินชิงเสวียนนำมา อินสิงอวิ๋น
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 574 ธาตุไฟเข้าแทรก
อินสิงอวิ๋นก็เดินออกจากเรือนหลังนั้นพอดี เขาเหลือบมองจูอวี้เหยียนอย่างเย็นชาแวบหนึ่ง แล้วเดินตามอินจ้งไป“คนพวกนี้มาที่นี่มีจุดประสงค์อะไร”อินจ้งส่ายศีรษะ“พ่อก็ไม่ทราบแน่ชัด นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเรื่องชาวตงหลิว พวกเขาปรากฏตัวในเมืองหลวง เพราะมีเจตนาร้ายจริงๆ พรุ่งนี้ตอนประชุมเช้าพ่อจะถามฝ่าบาท หวังว่าพวกเขาจะไม่ได้มุ่งเป้าไปที่น้องหญิงใหญ่ของเจ้านะ”จากนั้นเขาก็รู้สึกว่าตัวเองคิดมากไป ชิงเสวียนอยู่ในวังตลอด ก่อนออกเรือนก็อาศัยอยู่แต่ในจวน นางไม่เคยติดต่อกับบุคคลภายนอก ดังนั้นจึงเป็นไม่ได้ที่จะมีความเกี่ยวข้องกับนางความเป็นไปได้มากที่สุดคือ เป็นกำลังคนที่อาซือหลานเรียกมา ครั้นคิดได้ดังนี้ อินจ้งก็อดไม่ได้ที่จะมองไปยังจูอวี้เหยียนไม่รู้ว่าอาซือหลานจะมาตามหานางหรือไม่ หากเขาเข้ามาในเมืองหลวง บางมีอาจสามารถจับตัวปีศาจร้ายที่ขัดขวางความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองแคว้นผู้นี้ได้ในคราวเดียวจูอวี้เหยียนหลับตาลง การได้เห็นฉากสนุกๆ ในวันนี้ทำให้นางมีความหวัง ตราบใดที่เป็นมนุษย์ก็สามารถใช้ประโยชน์ได้ แม้ว่านางจะไม่สามารถฝึกกู่พิษหรือไม่สามารถใช้วรยุทธ์ได้อีก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่านางจะ
Latest chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1312 ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1311 ค่ายกล
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1310 สิ่งที่ทุกคนปรารถนา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1309 ความสงสัยของเฮ่อยวน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1308 ในตำราไม่ได้กล่าวไว้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1307 ครอบครัวฝ่ายสามีกับครอบครัวฝ่ายภรรยา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1306 หรือว่าชอบพ่อของนาง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1305 นักปราชญ์กล่าวว่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1304 เป็นโชคดีของใต้หล้า
