แชร์

บทที่ 273 รสชาติของความปวดใจ

ณ ตำหนักเฉิงเทียน

อินชิงเสวียนป้อนน้ำพุวิญญาณจนหมดขวด สีหน้าของเย่‍จิ่ง‍อวี้ก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด การสะท้อนขึ้นลงของหน้าอกดูมีแรงขึ้น

เมื่อมองดูเส้นสีเขียวบนข้อมือของเขา ก็ดูดีขึ้นมากแล้ว

อินชิงเสวียนเช็ดปาก แล้วพูดกับเย่จั้น “พิษของฝ่าบาทน่าจะถูกขจัดไปเกือบหมดแล้ว”

เย่จั้นวางนิ้วบนข้อมือของเย่‍จิ่ง‍อวี้ทันที เมื่อเห็นว่าชีพจรเริ่มเต้นแรงแล้ว เขาก็พยักหน้า

“ข้าจะตามหมอหลวงเข้ามาตรวจดู”

“ดี”

อินชิงเสวียนประคองเย่‍จิ่ง‍อวี้ให้เขานอนหนุนหมอนอย่างเบามือ

เมื่อมองดูคิ้วที่ขมวดมุ่น นางก็รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าว

นางจับมืออันเย็นชื้นข้างนั้น พร่ำกระซิบในใจไม่หยุด

ทุกอย่างต้องเรียบร้อยดี!

เย่‍จิ่ง‍อวี้ ท่านจะต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน!

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าด้านนอก อินชิงเสวียนก็ปล่อยมืออย่างรวดเร็ว ก้มศีรษะลงแล้วก้าวออกไปอยู่ข้างๆ

หมอหลวงเหลียงรีบเดินเข้าไปในห้อง แล้วคุกเข่าข้างเตียงเพื่อตรวจชีพจรของเย่‍จิ่ง‍อวี้ หลังจากนั้นครู่หนึ่งแววตาของเขาก็ฉายแววประหลาดใจ

เขาพูดด้วยความประหลาดใจระคนยินดี “พิษของฝ่าบาทถูกขจัดไปแล้วจริงๆ นี่ นี่เป็นไปได้อย่างไร”

ว่ากันว่าเมื่อดีนกยูงได้เข้าสู่ร่างก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status