เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1408 จิตใจที่น่ากลัว
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-23 16:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1409 เราพบกันอีกครั้ง
ความเร็วของชิงฮุยเร็วมาก จนคำว่าสายฟ้าเทียบไม่ติดด้วยซ้ำ ด้วยความสามารถทางสายตาของอินชิงเสวียนในปัจจุบัน ยังมองเห็นได้เพียงภาพติดตาเท่านั้นนางรีบถอยกลับมาป้องกัน นิ้วของชิงฮุยสัมผัสกับผิวหนังแล้ว ปราณกระบี่อันเยียบเย็นราวกับโลหะ ทำให้อินชิงเสวียนรู้สึกเจ็บปวดเมื่อถูกแทงทะลุผิวหนังหรือว่า นางจะต้องตายที่นี่วันนี้?ทันใดนั้น นางก็นึกถึงช่วงเวลาที่ตัวเองเพิ่มข้ามภพมา ยังคิดถึงชายหนุ่มรูปหล่อที่ประทับบนบัลลังก์มังกรด้วยท่วงท่าสง่างามผู้นั้นแต่ดูเหมือนทุกอย่างจะจบลงในวันนี้อินชิงเสวียนหลับตาด้วยความสิ้นหวัง กระบวนท่านี้ ต้านทานไม่ได้และป้องกันไม่ได้“บังอาจ!”เสียงตะโกนดังก้องไปในอากาศ ปราณบางเบากลุ่มหนึ่งก็เข้ามาห่อหุ้มร่างกายของอินชิงเสวียนในทันทีชิงฮุยยังถูกปิดกั้นด้วยม่านพลังที่มองไม่เห็นนี้ ไม่สามารถเข้าใกล้ได้อีกอินชิงเสวียนรู้สึกยินดีระคนประหลาดใจอย่างมาก“อาอวี้!”ยังไม่ทันสิ้นเสียง ก็มีมือข้างหนึ่งยกขึ้นมา ความกดดันอันทรงพลังบีบเค้นอวัยวะภายใน อินชิงเสวียนรู้สึกว่าการหายใจถูกปิดกั้น หัวใจเหมือนจะทะลุขึ้นมาในลำคอลั่วสุ่ยชิงรู้สึกถึงคาวเลือดในลำคอ จากนั้นก็มีเลือดพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-24สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1410 อัจฉริยะตัวน้อย
อินชิงเสวียนแค่นเสียงหึอย่างเย็นชา“วิธีที่ผิดทำนองคลองธรรม มีอะไรน่าภาคภูมิใจ”ชิงฮุยหันหน้าไปทางภูเขา มีเสียงดังกังวาน“จะใช้วิธีไหนไม่สำคัญ ที่สำคัญคือใครเป็นผู้ชนะ”ทันใดนั้นเขาก็ลงมือ แต่ถูกหยุดโดยฝ่ามือของเย่จิ่งอวี้“เสวียนเอ๋อร์ เจ้ายับยั้งจิ่งหลาน ข้าจะจัดการกับเขาเอง”“ได้”อินชิงเสวียนรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชิงฮุย จึงไม่ได้แสดงท่าทีใดๆ แลกเปลี่ยนคู่ต่อสู้กับเย่จิ่งอวี้ทันทีชิงฮุยดูเหมือนจะไม่มีความตั้งใจที่จะต่อสู้กับเย่จิ่งอวี้ ชายเสื้อคลุมกระพือพลิ้ว ก้าวถอยหลังไปหลายจั้ง ลั่วสุ่ยชิงซึ่งนั่งอยู่บนพื้นดูเหมือนจะถูกดึงดูด นางลอยไปที่ฝ่ามือของเขา“ไปล่ะ”เขาส่งเสียงคำรามยาวๆ และลอยลงไปตามภูเขา เย่จิ่งอวี้หันกลับมาหมายจะจับเย่จิ่งหลาน แต่จับได้เพียงความว่างเปล่า เมื่อหันกลับมา เย่จิ่งหลานก็เหมือนกับถูกเคลื่อนย้ายทันที คนคนนั้นก็ปรากฏตัวอยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยก้าวแล้ว“อย่าเดินมั่ว อาจมีค่ายกลอยู่ที่นี่”อินชิงเสวียนเอื้อมมือออกไปจับเย่จิ่งอวี้ไว้ ทั้งสองก้าวไปข้างหน้าสหลายก้าว และทิวทัศน์ตรงหน้าก็เปลี่ยนไปเย่จิ่งอวี้ขมวดคิ้วเล็กน้อย“จริงด้วย เช่นนั้นข้าจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-24สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1411 กระดานหมากรุกของชิงฮุย
นางนึกในใจ ครั้นแล้วเย่จิ่งอวี้ก็ปรากฏตัวขึ้นในมิติ“หรือว่า ค่ายกลถูกทำลายไปแล้ว?”เย่จิ่งอวี้รู้จักนิสัยของอินชิงเสวียนเป็นอย่างดี นางไม่ทะนงตน ตราบใดที่สามารถหนีได้ นางไม่มีทางยืนนิ่งรอความตายอย่างแน่นอนที่นางไม่ได้หนีไป มีเพียงคำตอบเดียวเท่านั้น นั่นก็คือมิติถูกระงับอินชิงเสวียนพยักพเยิดอย่างตื่นเต้น“หนึ่งกำลังสามารถเอาชนะสิบกลเม็ดได้จริงๆ หากกระหน่ำพลังใช้ได้ดี ก็สามารถใช้เป็นอาวุธลับได้เลย”นางอุ้มเสี่ยวหนานเฟิงเดินไปหาเย่จิ่งอวี้“ทางนี้ ข้าจะให้ท่านดูยอดอัจฉริยะน้อย”เย่จิ่งอวี้เอื้อมมือออกไปรับลูกชาย ถามด้วยสีหน้ารักและเอ็นดู “หรือว่าจ้าวเอ๋อร์ก่อเรื่องขึ้นแล้ว?”อินชิงเสวียนเหลือบมองเขาอย่างค้อนๆ“ท่านคิดในทางที่ดีบ้างไม่ได้หรือไง ข้าอยากจะบอกท่านว่า ลูกชายของท่านสามารถมองเห็นกุญแจสำคัญของค่ายกลได้ บางทีการทำลายค่ายกลในอิ๋นเฉิง อาจต้องพึ่งเขาแล้ว”“โอ้?”เย่จิ่งอวี้มองไปที่เสี่ยวหนานเฟิงด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ“เสด็จแม่ของเจ้าพูดจริงหรือ”เสี่ยวหนานเฟิงพยักหน้าอย่างเฉลียวฉลาด เปิดปากเล็กๆ พูดขึ้นว่า “ใช่แล้ว ที่กักขังเสด็จพ่อกับเสด็จแม่อยู่น่ะ เป็นก้อนหินไม่กี่ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-24สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1412 ตั้งทิศตะวันออกเป็นจุดเริ่มต้นของจักรวาล
เย่จิ่งอวี้ตกตะลึงเล็กน้อย“เสวียนเอ๋อร์หมายความว่าอย่างไร หรือว่าเจ้าค้นพบอะไรบางอย่าง”อินชิงเสวียนส่ายศีรษะ“ไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการคาดเดาตามคำพูดของชิงฮุยเท่านั้น ส่วนที่เหลือ เป็นเพียงความรู้สึก แม้ว่าคำพูดเช่นนี้จะลึกลับไปหน่อย แต่ในบางครั้งสัมผัสที่หกของผู้หญิงก็มีความแม่นยำมาก”เย่จิ่งอวี้ขมวดคิ้ว“ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง เจตนาของเขาคงไม่ใช่แค่การกอบกู้แคว้นธรรมดา?”หากคนหนึ่งสามารถทนได้นานขนาดนี้ และวางแผนได้นานขนาดนี้ แค่แคว้นแคว้นหนึ่งจะทำให้เขาพอใจได้จริงหรือเมื่อได้ยินคำพูดของเย่จิ่งอวี้ อินชิงเสวียนก็ใจเต้นรัว“แล้วเขาต้องการอะไรล่ะ?”“ไม่รู้”เย่จิ่งอวี้ตอบชัดเจนในทันทีอินชิงเสวียนกลอกตามองบนอย่างพูดไม่ออก“ท่านสามารถตั้งสมมติฐานได้ ลองคิดแบบกล้าๆ ดู”เสี่ยวหนานเฟิงซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเย่จิ่งอวี้ ใบหน้าเล็กๆ ฝังอยู่ในอกของพ่อ ทั้งสองคนใช้วิชาตัวเบา อัตราความเร็วย่อมไม่ช้าอยู่แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูเขาที่มีลมแรง เย่จิ่งอวี้ยกแขนเสื้อขึ้นกันเขาไว้ตลอดเวลาเมื่อได้ยินคำพูดนี้ เจ้าเด็กอ้วนก็อดไม่ได้ที่จะยื่นหัวเล็กป้อมออกมา แล้วพูดด้วยรอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-24สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1413 เงียบงันราวกับความตายแผ่ปกคลุม
อินชิงเสวียนเชื่อแล้วโดยสิ้นเชิง ลูกชายของนางไม่ธรรมดาจริงๆ“อาอวี้ ทำตามที่จ้าวเอ๋อร์บอกเถอะ ลั่วสุ่ยชิงเคยบอกวิธีทำลายค่ายกลกับข้าแล้ว แต่ถูกชิงฮุยขัดจังหวะเสียก่อน พอมาใคร่ครวญดูแล้ว มันก็คล้ายกับที่จ้าวเอ๋อร์พูด”“ได้”“รอเดี๋ยวก่อน”เสี่ยวหนานเฟิงตะโกนหยุดทั้งสองคนด้วยเสียงแหลมใส“มีอะไรหรือ”อินชิงเสวียนมองดูลูกชายอย่างพิศวงเสี่ยวหนานเฟิงจ้องมองลงด้วยดวงตากลมโต มองจากท้องฟ้าลงมาข้างล่าง แล้วพูดว่า “เรื่องนี้ดูจะยากสักหน่อย”“ยังมีกลไกอย่างอื่นอีกงั้นหรือ”เย่จิ่งอวี้ถามเสี่ยวหนานเฟิงทำปากมู่ทู่ พยายามเรียบเรียงคำพูด“ยังมีกลิ่นอายอื่นอยู่ที่นี่ ไม่กำจัดออกไป ก็ทำไม่ได้นะ”เขาเห็นหมอกสีดำทะมึนมากมายกระจายอยู่บนท้องฟ้า แม้ว่าเสี่ยวหนานเฟิงจะฉลาด แต่ก็ยังไม่สามารถอธิบายกลิ่นอายที่น่ากลัวนี้ได้ซึ่งลักษณะสำคัญที่สุดของค่ายกลที่ชิงฮุยสร้างขึ้นคือพลังหยินของคนตายเหล่านี้ อาศัยแค่การทำลายหัวใจค่ายกลสองสิ่งนั้น ไม่สามารถทำลายค่ายกลที่ชั่วร้ายได้อย่างสมบูรณ์ทั้งคู่อดไม่ได้ที่จะมองหน้ากันเลิ่กลั่ก พวกเขาไม่เห็นสิ่งที่เสี่ยวหนานเฟิงเห็น แต่ก็พอจะเข้าใจความหมายของลูกชายอยู่ค
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-25สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1414 พวกเขาทั้งหมดยังมีชีวิตอยู่
เมื่อเห็นประตูใหญ่ทางเข้าจวนเจ้าเมืองเปิดกว้าง อินชิงเสวียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเยียบเย็นสะท้านใจ นางรีบวิ่งเข้าไปในเมือง เห็นคนมากกว่ายี่สิบคนรวมตัวกันเป็นวงกลม นั่งตรงข้ามกัน ซึ่งคนเหล่านั้นคือเฮ่อยวนกับเหมยชิงเกอและคนอื่นๆ “ท่านพ่อ ท่านแม่!”อินชิงเสวียนแตะตัวพวกเขาเบาๆ ทั้งสองก็ล้มลงกับพื้นทันที อินชิงเสวียนหน้าซีดเซียวอย่างอดไม่ได้ วางปลายนิ้วอันสั่นเทาอังใต้จมูกของพวกเขา ทว่าไม่มีลมหายใจแล้วครั้นจึงมองไปที่เฮ่ออวิ๋นทง ผู้อาวุโสสวี เก่อหงยวนและคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างกัน พวกเขาต่างก็มีลักษณะเช่นเดียวกันนอกจากนี้ ยังมีบาดแผลจากกระบี่และบาดแผลที่ฝ่ามือมากมายบนร่างกายของพวกเขา หากมองดูใกล้ๆ จะเห็นว่าล้วนเป็นกระบวนท่าที่คุ้นเคย ราวกับว่าต่อสู้กันจนตายเมื่อเห็นคนคุ้นเคยเหล่านี้ไร้ซึ่งสัญญาณแห่งชีวิต อินชิงเสวียนรู้สึกปวดร้าวหัวใจ อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นฟ้าแล้วตะโกนออกมาว่า“ชิงฮุย ข้าจะทำให้เจ้าชดใช้ด้วยชีวิต!”จากนั้นก็รู้สึกถึงรสชาติหวานปะแล่มในอก มีเลือดไหลพ่นออกมาเต็มปาก“เสวียนเอ๋อร์!”ฝ่ามืออันอบอุ่นแตะที่ด้านหลังหัวใจของนาง กำลังภายในที่แข็งแกร่งก็ไหลเข้าสู่เส้นลมปราณพิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-25สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1415 ในใจของเจ้าไม่มีแม้แต่ความรู้สึกผิดเล็กน้อยเลยหรือ
อินชิงเสวียนได้ยินอย่างชัดเจน รีบถ่ายทอดคำพูดให้เย่จิ่งอวี้ทราบทันทีเย่จิ่งอวี้วางมือบนทรวงอกของเซี่ยวอิ๋นหวน แล้วก็รู้สึกว่ามีอะไรต่างไปจริงๆอินชิงเสวียนพยักหน้ากับเขา“ลองดูเถอะ ผนึกเลือดไว้นาน มีแต่จะส่งผลเสียต่อพลังภายในของทุกคน”“อืม”เย่จิ่งอวี้ผ่อนลมหายใจช้าๆ ระดมกำลังภายในในร่างกายของเซี่ยวอิ๋นหวน ปล่อยให้กระแสนั้นไหลผสานกับกระแสพลังของตัวเอง พลังงานในเส้นลมปราณทุกเส้นได้รวมตัวกันและขับเคลื่อนไปในทิศทางเดียวกัน จนในที่สุดก็มาบรรจบกันที่จุดไป๋ฮุ่ยอินชิงเสวียนยืนอยู่ข้างๆ พร้อมสนับสนุนทุกเมื่อ ในใจก็ห่วงพะวงยิ่งนัก อดไม่ได้ที่จะแอบสวดภาวนาว่า ขออย่าให้เกิดเรื่องวุ่นวายอะไรอีกเลย ไม่เช่นนั้นต้าโจวจะถึงกาลอวสานจริงๆในขณะเดียวกัน เย่จิ่งอวี้ได้ออกแรงส่งออกไป หมอกสีดำที่ยากจะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าก็ปรากฏขึ้นบนศีรษะของเซี่ยวอิ๋นหวน สิบห้านาทีหลังจากนั้น นางก็ลืมตาขึ้น สีหน้าแจ่มใสขึ้น“อาอวี้ ชิงเสวียน พวกเจ้า...พวกเจ้าได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า”เมื่อนึกถึงสถานการณ์ที่น่าเศร้าของเหล่าศิษย์ เซี่ยวอิ๋นหวนก็รู้สึกว่าลำคอตีบตัน ดวงตาทั้งคู่เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที แต่ก็สามารถกลั้นอา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-25สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1416 ขุนนางทรยศ
ขณะที่ชิงฮุยพูด กำลังภายในของลั่วสุ่ยชิงได้เข้าสู่กลางคิ้วของเย่จิ่งหลานแล้ว จากนั้นก็ถอยหลังไปหลายก้าว มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากอีกครั้ง“เจ้าใช้ไสยศาสตร์ชั่วร้ายอะไรกันแน่”สีหน้าของลั่วสุ่ยชิงดูตกใจเมื่อครู่ที่ได้สัมผัส รู้สึกราวกับว่าจิตสำนึกของเย่จิ่งหลานถูกเคลือบด้วยกำแพงทองแดง ซึ่งเจาะทะลุแม้เพียงครึ่งหนึ่งยังทำได้ยาก ทันทีที่ตัวเองปล่อยพลังเข้าไปทะลวง ก็ถูกดีดออกมา“องค์หญิงไม่จำเป็นต้องรู้ ขอองค์หญิงสงบใจก่อนเถิด อยู่ที่นี่แต่โดยดี ไม่เช่นนั้นจะประสบชะตากรรมเช่นเดียวกับเขา”ชิงฮุยยกคางขึ้นเล็กน้อย แล้วชี้ไปที่เย่จิ่งหลานลั่วสุ่ยชิงพูดด้วยความโกรธ “เจ้ากล้ารึ!”ชิงฮุยไม่ได้โกรธ เขายิ้มเล็กน้อยและพูดอย่างใจเย็น “ตอนนี้เมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว องค์หญิงคิดว่ายังมีอะไรที่ข้าไม่กล้าทำอีก”ลั่วสุ่ยชิงตัวสั่นสะท้านไปทั้งตัว ชี้หน้าชิงฮุยแล้วพูดว่า “เจ้าปีศาจร้าย ข้าตาบอดจริงๆ ที่ข้าช่วยชีวิตเจ้าไว้”ชิงฮุยเทชาอีกถ้วย ค่อยๆ นำเข้าปากแล้วจิบ“น่าเสียดายที่ในใต้หล้านี้ไม่มียาเสียดาย ไม่ว่าองค์หญิงอยากจะเป็นผู้นำของแคว้นเฟยเหยาต่อไป หรือว่านางอยากเป็นหุ่นเชิดเหมือนคุณชายน้อยคนนี้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-26
บทล่าสุด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1513 วังหลังของคนเพียงผู้เดียว
“หม่อมฉันน้อมถวายบังคมฝ่าบาทเพคะ!”อินชิงเสวียนยอบกายน้อยๆ ทำความเคารพอย่างเป็นทางการตามราชประเพณี“ตามสบาย”เย่จิ่งอวี้คว้าตัวอินชิงเสวียนขึ้นเมื่อก่อนที่เคยอยู่ในวังหลวง เย่จิ่งอวี้คิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่ข้าราชบริพารจะกราบถวายบังคมเจ้าเหนือหัว ตอนนี้เมื่อได้เดินทางท่องยุทธภพ กลับรู้สึกว่ามันลำบากยุ่งยากจริงๆ“จากนี้ไปเมื่อเสวียนเอ๋อร์พบข้า ไม่จำเป็นต้องทำความเคารพอีก ส่วนพวกเจ้าเมื่อกลับเข้าวังมาแล้ว เช่นนั้นควรปฏิบัติหน้าที่รับใช้ให้ดี เสวียนเอ๋อร์กำลังตั้งครรภ์ ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ”เมื่อทั้งหมดรู้ว่าอินชิงเสวียนตั้งครรภ์ ดวงตาของทุกคนก็เปล่งประกายด้วยความดีใจ ในสายตาของพวกเขา การมีลูกหลานมากมายถือเป็นโชควาสนา ทั้งสองพระองค์แต่งงานกันมาเกือบสองปีแล้ว ยังมีแค่เสี่ยวหนานเฟิงคนเดียว ในวังค่อนข้างเงียบเหงาอยู่บ้าง“พวกกระหม่อม/หม่อมฉัน น้อมรับพระบัญชา จะพยายามดูแลพระนางฮองเฮาให้เต็มที่พ่ะย่ะค่ะ/เพคะ!”“ดีมาก ออกไปก่อนเถอะ”เย่จิ่งอวี้ถอยห่างจากฝูงชน ดึงอินชิงเสวียนไปที่เก้าอี้“เสวียนเอ๋อร์สวมอาภรณ์ฮองเฮาช่างดูดียิ่งนัก”“ฝ่าบาทก็เช่นกัน ชุดมังกรเหมาะกับท่านมาก”อิ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1512 หนึ่งวันไม่เห็นเหมือนผ่านไปสามฤดู
เมื่อเห็นพวกเขา อินชิงเสวียนก็รู้สึกตื้นตันใจเช่นกัน“เสี่ยวอานจื่อ อวิ๋นฉ่าย อวี้จิ่น ยายหลี่ พวกเจ้าอยู่กันทุกคน วิเศษไปเลย ลุกขึ้นมาพูดคุยกันเร็ว!”อินชิงเสวียนช่วยพยุงทุกคนให้ลุกขึ้น ดวงตาชื้นเมื่อเห็นพวกเขา นางก็พลันหวนนึกถึงช่วงเวลาที่เพิ่งข้ามภพมาอยู่ในตำหนักเย็นเป็นครั้งแรก ทุกอย่างเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน“ฮองเฮา ท่านกลับมาช่างดีจริงๆ!”ทั้งหมดต่างมาห้อมล้อมอินชิงเสวียนไว้ตรงกลาง กอดนางเต็มรัก อินชิงเสวียนก็กอดพวกเขาตอบเช่นกัน ทุกคนต่างวุ่นวายกันอยู่พักหนึ่งก่อนจะเข้าวังระหว่างทาง เสี่ยวอานจื่อก็พูดเจื้อยแจ้ว “ฮองเฮาพ่ะย่ะค่ะ ตำหนักเย็นถูกรื้อแล้ว ฝ่าบาทสร้างสวนสนุกที่นั่น องค์ชายน้อยมีที่เล่นสนุกแล้ว”อินชิงเสวียนรู้สึกประหลาดใจ“แล้วคนในตำหนักเย็นล่ะ สวีจือย่วนอยู่ที่นั่นไม่ใช่หรือ”ตอนที่นางจากไปเหมือนว่าสวีจือย่วนยังอยู่ในตำหนักเย็นอยู่เลยยายหลี่ลดเสียงกระซิบว่า “หม่อมฉันได้ยินมาว่า นายหญิงสวีฆ่าตัวตาย ร่างถูกโยนลงในสุสานไร้ญาติ”“อ้อ”อินชิงเสวียนเข้าใจแล้วจะเป็นการฆ่าตัวตายหรือไม่นั้น ไม่ต้องบอกก็รู้แม้ว่าจะถูกเย่จิ่งอวี้ประหารอย่างลับๆ แต่ก็นับว่าส
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1511 กระหม่อมคิดถึงท่าน
เช้าวันรุ่งขึ้นอินชิงเสวียนออกจากตระกูลอินภายใต้สายตาที่ไม่เต็มใจของทุกคน และผู้ที่คุ้มกันนางกลับวังหลวง ก็คืออินสิงอวิ๋นพี่ชายคนโตเขายังคงหล่อเหลา ทว่านิสัยสุขุมเยือกเย็นมากกว่าปีที่แล้วอินชิงเสวียนเปิดม่านเกี้ยว“พี่ใหญ่ได้เชิญหมอหลวงมาตรวจอาการพี่สะใภ้บ้างหรือยัง”อินสิงอวิ๋นยิ้มอย่างอบอุ่น มองอินชิงเสวียนด้วยสายตาแบบเดียวกับเมื่อก่อน มีความเอาใจใส่เล็กน้อย“หาแล้ว คราวนี้ก็ค่อนข้างดี น้ำพุวิญญาณของเจ้า แทบจะให้พี่สะใภ้ดื่มหมด”อินชิงเสวียนพยักหน้า“ควรเป็นเช่นนี้แล้ว พี่สะใภ้อยู่ไกลบ้าน รอนแรมมาไกลกว่าจะถึงตระกูลอินของเรา เราต้องดูแลนางให้ดีที่สุด อย่าปล่อยให้นางอุดอู้อยู่บ้านทั้งวัน ถ้าท่านมีเวลาว่าง ควรพานางไปเดินเล่นบ่อยๆ คนท้องจะรู้สึกหดหู่โดยไม่รู้ตัว ถ้ามีท่านอยู่ข้างๆ บางทีนางอาจรู้สึกดีขึ้นบ้าง”“อืม คราวนี้แหละ ข้าควรจะหาเวลาได้แล้วจริงๆ”อินสิงอวิ๋นถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก มีหรือที่เขาไม่ต้องการใช้เวลากับเป่าเล่อเอ่อร์ให้มากๆ แต่ในวังหลวงมีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย จนเขาไม่กล้าที่จะหย่อนยานตอนนี้ฝ่าบาทและน้องสาวกลับเมืองหลวงแล้ว ก็เหมือนมีกระดูกสันหลัง ทายาทเฟย
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1510 อาหารมื้อครอบครัว
อินชิงเสวียนคำนับทั้งสองคน นางไม่ได้มาจากรัชสมัยนี้ ไม่เห็นความสำคัญของมารยาทระหว่างกษัตริย์และขุนนาง แต่กลับให้ความสำคัญกับจริยธรรมของมนุษย์แม้ว่านางจะยอมรับเหมยชิงเกอ แต่บุญคุณที่ตระกูลอินเลี้ยงดูเจ้าของร่างเดิมมานานกว่าสิบปี ก็ไม่สามารถลืมได้ หากนางไม่รู้สึกขอบคุณผู้มีพระคุณของตัวเอง แล้วจะพูดถึงการมีใจกว้างใหญ่ไพศาลได้อย่างไร“เป็นพ่อหนึ่งวัน ย่อมเป็นพ่อตลอดไป แม่เลี้ยงก็คือแม่แท้ๆ พวกท่านเหมาะสมแล้ว”อินชิงเสวียนมีรอยยิ้มบนใบหน้า แต่น้ำเสียงกลับไม่มีความลังเลแม้แต่น้อยความรู้สึกห่างเหินเล็กน้อยของอินจ้งนั้นหายไปในทันที จับมือนางแน่นๆ“ดี ดี ลูกสาวคนดี!”ซูหมิงหลานก็หลั่งน้ำตาเช่นกัน แม้ว่านางจะได้รับการยอมรับจากครอบครัวแล้ว แต่หากไม่มีอินชิงเสวียน สถานะนี้ก็ไม่สมบูรณ์ อินหลีที่อยู่ข้างๆ ก็กล่าวโน้มน้าวเบาๆ “ท่านพี่พี่สะใภ้ไม่ต้องร้อง หากมีเรื่องอะไรไว้ค่อยกลับไปพูดที่บ้านเถิด เพื่อป้องกันไม่ให้ประชาชนเข้าใจผิดกันไปใหญ่โต”อินจ้งรู้สึกตัวเพราะคำพูดนี้ เห็นผู้คนที่เอาแต่ยืดคอมองมาทางนี้ เขาก็พยักหน้าโดยเร็ว“ถูกต้อง เรากลับไปคุยกันที่บ้านนะ”อินชิงเสวียนดึงเป่าเล่อเอ่อร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1509 เข้าสู่เมือง
ทหารที่อยู่ข้างหน้าเริ่มเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ครั้นแล้วก็มองเห็นชุดเกราะสีแดงรางๆเฉิงเฟิ่งโหลวสะดุ้งเล็กน้อย นี่...อาจเป็นทหารเปลวเพลิงสีชาดของราชาสงครามอาภรณ์ขาวกระมัง?ถ้ามารับเสด็จฮ่องเต้ เหตุใดจึงสวมชุดเกราะ ถืออาวุธหนัก?หรือว่าว่ามีการเปลี่ยนแปลงในเมืองหลวง อ๋องสิบสาม...ก่อกบฏ?มือที่กุมกระบี่ของเฉิงเฟิ่งโหลวสั่นเทา เขาดึงสายบังเหียนออกทันที แม้ว่าเจ้านายกับนายหญิงจะมีทักษะวรยุทธ์สูง แต่มือเดียวสู้มือหลายไม่ได้ ใบหน้าที่อ่อนเยาว์ของเขาดูสิ้นหวัง “ฝ่าบาท เสด็จขึ้นรถม้าเร็วเข้า”เย่จิ่งอวี้หัวเราะเบาๆ แม้ว่าทั่วทั้งโลกจะทรยศเขา แต่เสด็จอาจะไม่มีวันทรยศเขา นี่คือความมั่นใจของเขา การสวมชุดเกราะ ถืออาวุธหนัก ถือเป็นมารยาทสูงสุดของค่ายเปลวเพลิงสีชาดในชั่วพริบตา ทหารม้าขบวนนั้นก็มาถึงเบื้องหน้า พวกเขาควบม้าและเคลื่อนไหวอย่างพร้อมเพรียงกัน จากนั้นแยกออกจากกันเป็นสองทาง เผยให้เห็นร่างที่สวมชุดคลุมสีขาวชายผู้นั้นมีใบหน้าที่หล่อเหลา ท่วงท่าไม่ธรรมดาสามัญ แต่งกายด้วยชุดสีขาวสะอาดราวกับหิมะ และเสื้อผ้าพลิ้วไหวดุจดั่งเทพเซียนเขาพลิกตัวลงจากม้า เดินเร็วๆ ไปที่รถม้า สะบัดเสื้อคล
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1508 กลับสู่เมืองหลวง
ครึ่งเดือนต่อมา ในที่สุดรถม้าก็มาถึงเมืองหลวงอินชิงเสวียนไม่สามารถทนต่อการโคลงเคลงสั่นสะเทือนได้ นางจึงอยู่ในมิติกับเสี่ยวหนานเฟิงเกือบตลอดเวลาในช่วงเวลาที่อยู่ร่วมกันนี้ นางพบว่าเสี่ยวหนานเฟิงไม่เพียงแต่ฉลาดเท่านั้น แต่ยังเป็นต้นกล้าที่ยอดเยี่ยมในการฝึกฝนวรยุทธ์อีกด้วยอายุยังน้อยไม่เพียงแต่เรียนรู้บทกวีในสมัยถังและซ่ง ยังมีกำลังภายในลึกล้ำน่าประหลาดใจ มือซ้ายสามารถใช้เคล็ดวิชาใจเพียวเหมี่ยวได้ มือขวาใช้เคล็ดวิชาใจตำหนักเทพได้ แม้กระทั่งเรียนรู้วิชาขลุ่ยลวงใจของเจ้าสำนักเซี่ยว อินชิงเสวียนนึกไม่ถึงจริงๆ ว่าช่วงที่นางไม่ได้อยู่กับเสี่ยวหนานเฟิงนั้น เขาได้เรียนรู้วิชามาจากทุกคนรอบตัวเขา“แค่กๆ เจ้า...ชอบฝึกวรยุทธ์หรือเปล่า?”จากมุมมองที่เห็นแก่ตัว อินชิงเสวียนไม่ต้องการให้เสี่ยวหนานเฟิงมีฝีมมือสูงส่งเกินไป ท้ายที่สุดแล้ว ยิ่งมีความสามารถสูง ความรับผิดชอบก็ยิ่งสูงตาม ศาสตร์แห่งราชาต่างหาก คือสิ่งที่เขาควรต้องศึกษาเสี่ยวหนานเฟิงกะพริบตาโตแล้วพูดว่า “ชอบสิ รู้วรยุทธ์ ก็สามารถปกป้องท่านแม่ได้”อินชิงเสวียนกอดลูกชายตัวนุ่มนิ่มและมีกลิ่นหอม แล้วพูดอย่างจริงจัง “ต่อจากนี้ไปสิ่งที่เจ้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1507 ขอบคุณศิษย์พี่ลิ่น
ระหว่างเจ้าสำนักเซี่ยวและเจ้าสำนักเฮ่อมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก ทว่าระหว่างเซี่ยวอิ่นหวนและลิ่นเซียวนั้นอยู่ในระดับปานกลาง จนแทบจะไม่มีปฏิสัมพันธ์กันเลยบัดนี้เห็นเขาขวางทาง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เนื่องจากการตายของศิษย์น้องเฟิ่งอี๋ ทำให้กลายเป็นคนสติเลอะเลือน กระทำการสิ่งใดล้วนไม่ผ่านการใช้ความคิด เป็นเรื่องยากสำหรับคนทั่วไปที่จะเข้าใจทันทีว่าเขามีเจตนาอะไรลิ่นเซียวรู้จักนาง พยักหน้าเบาๆ“เฟิ่งอี๋ตายแล้ว ข้ารู้แล้ว”เซี่ยวอิ่นหวนรู้สึกเจ็บปวดในใจ แต่เดิมก็เจ็บปวดจากการพลัดพรากอยู่แล้ว เมื่อได้ยินเขาพูดถึงศิษย์น้องที่รักดุจน้องสาว หางตาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันทีริมฝีปากของนางสั่นเทา ลดเสียงลง กดซ่อนความเศร้าไว้ในใจ“ศิษย์พี่ลิ่นควรจะออกมาสู่ความจริงได้แล้ว ถ้าศิษย์น้องอยู่บนสวรรค์มีญาณรับรู้ คงไม่อยากเห็นท่านจมปลักอยู่ที่นี่เพราะนางแน่นอน...”ลิ่นเซียวไม่ต่อคำ แต่พูดต่อว่า “ตาเฒ่าเซี่ยวก็จากไปแล้วเช่นกัน”หัวใจของเซี่ยวอิ่นหวนเจ็บปวดรวดร้าวอีกครั้ง ก้มหน้าสะอื้น“พ่อบุญธรรมเสียชีวิตเพื่อผดุงความยุติธรรมในยุทธจักร ไม่ผิดต่อปณิธานที่ก่อตั้งหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์”ลิ่นเซียวย
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1506 เส้นทางที่แตกต่างกัน
อินชิงเสวียนมอบตั๋วเงินเงินอีกหนึ่งพันตำลึงให้แก่ทั้งสามคน กำชับพวกเขาว่าอย่าใช้ฟุ่มเฟือย หากไม่เจอตัวคน ก็สามารถไปพำนักที่เมืองหลวงได้ทั้งสามพยักหน้าซ้ำๆ ขนของทั้งหมดขึ้นรถม้า และจากไปอย่างมีความสุขอินชิงเสวียนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้“นิสัยแบบนี้นี่เข้ากับเย่จิ่งหลานได้เป็นอย่างดี”เย่จิ่งอวี้ก็มองไปที่ทั้งสามคน พูดด้วยรอยยิ้ม “ชาวยุทธ์ ก็ควรจะเป็นอิสระไม่ยึดติดอย่างชาวยุทธ์ นี่แหละคือความเป็นตัวของตัวเองที่แท้จริง!”“เช่นนั้นพวกเราก็ควรจากไปอย่างไม่ยึดติดใช่ไหม”อินชิงเสวียนเงยหน้าขึ้น มองไปยังเย่จิ่งอวี้ ทั้งสองตกลงกันไว้ก่อนแล้ว ว่าแทนที่จะรอให้พวกเขาสร่างเมา พลัดพรากจากกันด้วยความเป็นความตาย มิสู้จากไปอย่างเงียบๆ “ข้าเชื่อเมียข้าอยู่แล้ว”เย่จิ่งอวี้ผิวปาก เงาสีขาวสองเงาพุ่งออกมาจากระยะไกล ตามมาด้วยรถม้าอินชิงเสวียนตะโกนอย่างมีความสุข“ไป๋เสวี่ย เสี่ยวไป๋!”ไป๋เสวี่ยกางอุ้งเท้าใหญ่ แล้วกอดเอวของอินชิงเสวียนอย่างเสน่หาเสี่ยวไป๋ก็กลิ้งหน้าถูขาของอินชิงเสวียน ซึ่งเป็นการแสดงความใกล้ชิดกับคนที่หาได้ยากอินชิงเสวียนลูบหัวอันใหญ่โตของไป๋เสวี่ย จากนั้นลูบหัวของเสี่ยวไป๋
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1505 ความรู้สึกที่ไม่สามารถเอ่ยออกมาได้
เฮ่อซือจวินออกแรงดึงอินชิงเสวียนขึ้นมา แล้วกอดนางไว้ พูดเสียงสะอื้น “เจ้ายอมรับข้า ข้ารู้สึกขอบคุณยิ่งนัก ชั่วชีวิตนี้จะพยายามดูแลสุขภาพของท่านพ่อและน้าเหมยอย่างเต็มที่”อินชิงเสวียนโน้มตัวไปใกล้ใบหน้าของนาง แล้วพูดเสียงอ่อนหวาน “ท่านเป็นพี่สาวต่างแม่ของข้า จะแตกต่างจากพี่สาวแท้ๆ ได้อย่างไร หากท่านอยู่ในอิ๋นเฉิงแล้วรู้สึกเหนื่อยล้า ก็ไปหาข้าที่เมืองหลวงได้ ข้าจะพาท่านท่องเที่ยวให้สำราญใจแน่นอน”เฮ่อซือจวินพยักหน้าโดยเร็ว“ได้ ถ้ามีโอกาส ข้าจะไปหาเจ้าแน่นอน”“สนใจแต่พี่สาวของเจ้าเท่านั้น ไม่ต้องการพี่ชายแล้วหรือ”เฮ่อฉางเฟิงเดินเข้ามาจากประตู สวมเสื้อคลุมใบไผ่สีเขียวที่ขับเน้นให้เขาดูหล่อเหลา สง่า และเป็นวีรบุรุษไม่ธรรมดา“ชิงเสวียนคำนับพี่ใหญ่”อินชิงเสวียนโค้งคำนับ เฮ่อฉางเฟิงก็รีบเอื้อมมือไปช่วยพยุงให้ลุกขึ้น“เจ้ากับข้าเป็นพี่น้อง ไม่ต้องมากพิธี ตั้งใจจะออกเดินทางเมื่อไหร่หรือ”อินชิงเสวียนถอนหายใจ“พรุ่งนี้น่ะ ไม่ว่าเราจะอยู่กี่วันก็ต้องไปอยู่ดี ฮ่องเต้จากเมืองหลวงมานานเกินไปแล้ว ในใจพะวงถึงอยู่ตลอด ถึงเวลาต้องกลับไปดูแลแล้ว”เฮ่อฉางเฟิงก็ตัดใจจากน้องสาวไม่ได้ และยังไม่อ
