เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1410 อัจฉริยะตัวน้อย
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-24 16:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1411 กระดานหมากรุกของชิงฮุย
นางนึกในใจ ครั้นแล้วเย่จิ่งอวี้ก็ปรากฏตัวขึ้นในมิติ“หรือว่า ค่ายกลถูกทำลายไปแล้ว?”เย่จิ่งอวี้รู้จักนิสัยของอินชิงเสวียนเป็นอย่างดี นางไม่ทะนงตน ตราบใดที่สามารถหนีได้ นางไม่มีทางยืนนิ่งรอความตายอย่างแน่นอนที่นางไม่ได้หนีไป มีเพียงคำตอบเดียวเท่านั้น นั่นก็คือมิติถูกระงับอินชิงเสวียนพยักพเยิดอย่างตื่นเต้น“หนึ่งกำลังสามารถเอาชนะสิบกลเม็ดได้จริงๆ หากกระหน่ำพลังใช้ได้ดี ก็สามารถใช้เป็นอาวุธลับได้เลย”นางอุ้มเสี่ยวหนานเฟิงเดินไปหาเย่จิ่งอวี้“ทางนี้ ข้าจะให้ท่านดูยอดอัจฉริยะน้อย”เย่จิ่งอวี้เอื้อมมือออกไปรับลูกชาย ถามด้วยสีหน้ารักและเอ็นดู “หรือว่าจ้าวเอ๋อร์ก่อเรื่องขึ้นแล้ว?”อินชิงเสวียนเหลือบมองเขาอย่างค้อนๆ“ท่านคิดในทางที่ดีบ้างไม่ได้หรือไง ข้าอยากจะบอกท่านว่า ลูกชายของท่านสามารถมองเห็นกุญแจสำคัญของค่ายกลได้ บางทีการทำลายค่ายกลในอิ๋นเฉิง อาจต้องพึ่งเขาแล้ว”“โอ้?”เย่จิ่งอวี้มองไปที่เสี่ยวหนานเฟิงด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ“เสด็จแม่ของเจ้าพูดจริงหรือ”เสี่ยวหนานเฟิงพยักหน้าอย่างเฉลียวฉลาด เปิดปากเล็กๆ พูดขึ้นว่า “ใช่แล้ว ที่กักขังเสด็จพ่อกับเสด็จแม่อยู่น่ะ เป็นก้อนหินไม่กี่ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-24สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1412 ตั้งทิศตะวันออกเป็นจุดเริ่มต้นของจักรวาล
เย่จิ่งอวี้ตกตะลึงเล็กน้อย“เสวียนเอ๋อร์หมายความว่าอย่างไร หรือว่าเจ้าค้นพบอะไรบางอย่าง”อินชิงเสวียนส่ายศีรษะ“ไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการคาดเดาตามคำพูดของชิงฮุยเท่านั้น ส่วนที่เหลือ เป็นเพียงความรู้สึก แม้ว่าคำพูดเช่นนี้จะลึกลับไปหน่อย แต่ในบางครั้งสัมผัสที่หกของผู้หญิงก็มีความแม่นยำมาก”เย่จิ่งอวี้ขมวดคิ้ว“ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง เจตนาของเขาคงไม่ใช่แค่การกอบกู้แคว้นธรรมดา?”หากคนหนึ่งสามารถทนได้นานขนาดนี้ และวางแผนได้นานขนาดนี้ แค่แคว้นแคว้นหนึ่งจะทำให้เขาพอใจได้จริงหรือเมื่อได้ยินคำพูดของเย่จิ่งอวี้ อินชิงเสวียนก็ใจเต้นรัว“แล้วเขาต้องการอะไรล่ะ?”“ไม่รู้”เย่จิ่งอวี้ตอบชัดเจนในทันทีอินชิงเสวียนกลอกตามองบนอย่างพูดไม่ออก“ท่านสามารถตั้งสมมติฐานได้ ลองคิดแบบกล้าๆ ดู”เสี่ยวหนานเฟิงซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเย่จิ่งอวี้ ใบหน้าเล็กๆ ฝังอยู่ในอกของพ่อ ทั้งสองคนใช้วิชาตัวเบา อัตราความเร็วย่อมไม่ช้าอยู่แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูเขาที่มีลมแรง เย่จิ่งอวี้ยกแขนเสื้อขึ้นกันเขาไว้ตลอดเวลาเมื่อได้ยินคำพูดนี้ เจ้าเด็กอ้วนก็อดไม่ได้ที่จะยื่นหัวเล็กป้อมออกมา แล้วพูดด้วยรอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-24สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1413 เงียบงันราวกับความตายแผ่ปกคลุม
อินชิงเสวียนเชื่อแล้วโดยสิ้นเชิง ลูกชายของนางไม่ธรรมดาจริงๆ“อาอวี้ ทำตามที่จ้าวเอ๋อร์บอกเถอะ ลั่วสุ่ยชิงเคยบอกวิธีทำลายค่ายกลกับข้าแล้ว แต่ถูกชิงฮุยขัดจังหวะเสียก่อน พอมาใคร่ครวญดูแล้ว มันก็คล้ายกับที่จ้าวเอ๋อร์พูด”“ได้”“รอเดี๋ยวก่อน”เสี่ยวหนานเฟิงตะโกนหยุดทั้งสองคนด้วยเสียงแหลมใส“มีอะไรหรือ”อินชิงเสวียนมองดูลูกชายอย่างพิศวงเสี่ยวหนานเฟิงจ้องมองลงด้วยดวงตากลมโต มองจากท้องฟ้าลงมาข้างล่าง แล้วพูดว่า “เรื่องนี้ดูจะยากสักหน่อย”“ยังมีกลไกอย่างอื่นอีกงั้นหรือ”เย่จิ่งอวี้ถามเสี่ยวหนานเฟิงทำปากมู่ทู่ พยายามเรียบเรียงคำพูด“ยังมีกลิ่นอายอื่นอยู่ที่นี่ ไม่กำจัดออกไป ก็ทำไม่ได้นะ”เขาเห็นหมอกสีดำทะมึนมากมายกระจายอยู่บนท้องฟ้า แม้ว่าเสี่ยวหนานเฟิงจะฉลาด แต่ก็ยังไม่สามารถอธิบายกลิ่นอายที่น่ากลัวนี้ได้ซึ่งลักษณะสำคัญที่สุดของค่ายกลที่ชิงฮุยสร้างขึ้นคือพลังหยินของคนตายเหล่านี้ อาศัยแค่การทำลายหัวใจค่ายกลสองสิ่งนั้น ไม่สามารถทำลายค่ายกลที่ชั่วร้ายได้อย่างสมบูรณ์ทั้งคู่อดไม่ได้ที่จะมองหน้ากันเลิ่กลั่ก พวกเขาไม่เห็นสิ่งที่เสี่ยวหนานเฟิงเห็น แต่ก็พอจะเข้าใจความหมายของลูกชายอยู่ค
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-25สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1414 พวกเขาทั้งหมดยังมีชีวิตอยู่
เมื่อเห็นประตูใหญ่ทางเข้าจวนเจ้าเมืองเปิดกว้าง อินชิงเสวียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเยียบเย็นสะท้านใจ นางรีบวิ่งเข้าไปในเมือง เห็นคนมากกว่ายี่สิบคนรวมตัวกันเป็นวงกลม นั่งตรงข้ามกัน ซึ่งคนเหล่านั้นคือเฮ่อยวนกับเหมยชิงเกอและคนอื่นๆ “ท่านพ่อ ท่านแม่!”อินชิงเสวียนแตะตัวพวกเขาเบาๆ ทั้งสองก็ล้มลงกับพื้นทันที อินชิงเสวียนหน้าซีดเซียวอย่างอดไม่ได้ วางปลายนิ้วอันสั่นเทาอังใต้จมูกของพวกเขา ทว่าไม่มีลมหายใจแล้วครั้นจึงมองไปที่เฮ่ออวิ๋นทง ผู้อาวุโสสวี เก่อหงยวนและคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างกัน พวกเขาต่างก็มีลักษณะเช่นเดียวกันนอกจากนี้ ยังมีบาดแผลจากกระบี่และบาดแผลที่ฝ่ามือมากมายบนร่างกายของพวกเขา หากมองดูใกล้ๆ จะเห็นว่าล้วนเป็นกระบวนท่าที่คุ้นเคย ราวกับว่าต่อสู้กันจนตายเมื่อเห็นคนคุ้นเคยเหล่านี้ไร้ซึ่งสัญญาณแห่งชีวิต อินชิงเสวียนรู้สึกปวดร้าวหัวใจ อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นฟ้าแล้วตะโกนออกมาว่า“ชิงฮุย ข้าจะทำให้เจ้าชดใช้ด้วยชีวิต!”จากนั้นก็รู้สึกถึงรสชาติหวานปะแล่มในอก มีเลือดไหลพ่นออกมาเต็มปาก“เสวียนเอ๋อร์!”ฝ่ามืออันอบอุ่นแตะที่ด้านหลังหัวใจของนาง กำลังภายในที่แข็งแกร่งก็ไหลเข้าสู่เส้นลมปราณพิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-25สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1415 ในใจของเจ้าไม่มีแม้แต่ความรู้สึกผิดเล็กน้อยเลยหรือ
อินชิงเสวียนได้ยินอย่างชัดเจน รีบถ่ายทอดคำพูดให้เย่จิ่งอวี้ทราบทันทีเย่จิ่งอวี้วางมือบนทรวงอกของเซี่ยวอิ๋นหวน แล้วก็รู้สึกว่ามีอะไรต่างไปจริงๆอินชิงเสวียนพยักหน้ากับเขา“ลองดูเถอะ ผนึกเลือดไว้นาน มีแต่จะส่งผลเสียต่อพลังภายในของทุกคน”“อืม”เย่จิ่งอวี้ผ่อนลมหายใจช้าๆ ระดมกำลังภายในในร่างกายของเซี่ยวอิ๋นหวน ปล่อยให้กระแสนั้นไหลผสานกับกระแสพลังของตัวเอง พลังงานในเส้นลมปราณทุกเส้นได้รวมตัวกันและขับเคลื่อนไปในทิศทางเดียวกัน จนในที่สุดก็มาบรรจบกันที่จุดไป๋ฮุ่ยอินชิงเสวียนยืนอยู่ข้างๆ พร้อมสนับสนุนทุกเมื่อ ในใจก็ห่วงพะวงยิ่งนัก อดไม่ได้ที่จะแอบสวดภาวนาว่า ขออย่าให้เกิดเรื่องวุ่นวายอะไรอีกเลย ไม่เช่นนั้นต้าโจวจะถึงกาลอวสานจริงๆในขณะเดียวกัน เย่จิ่งอวี้ได้ออกแรงส่งออกไป หมอกสีดำที่ยากจะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าก็ปรากฏขึ้นบนศีรษะของเซี่ยวอิ๋นหวน สิบห้านาทีหลังจากนั้น นางก็ลืมตาขึ้น สีหน้าแจ่มใสขึ้น“อาอวี้ ชิงเสวียน พวกเจ้า...พวกเจ้าได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า”เมื่อนึกถึงสถานการณ์ที่น่าเศร้าของเหล่าศิษย์ เซี่ยวอิ๋นหวนก็รู้สึกว่าลำคอตีบตัน ดวงตาทั้งคู่เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที แต่ก็สามารถกลั้นอา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-25สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1416 ขุนนางทรยศ
ขณะที่ชิงฮุยพูด กำลังภายในของลั่วสุ่ยชิงได้เข้าสู่กลางคิ้วของเย่จิ่งหลานแล้ว จากนั้นก็ถอยหลังไปหลายก้าว มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากอีกครั้ง“เจ้าใช้ไสยศาสตร์ชั่วร้ายอะไรกันแน่”สีหน้าของลั่วสุ่ยชิงดูตกใจเมื่อครู่ที่ได้สัมผัส รู้สึกราวกับว่าจิตสำนึกของเย่จิ่งหลานถูกเคลือบด้วยกำแพงทองแดง ซึ่งเจาะทะลุแม้เพียงครึ่งหนึ่งยังทำได้ยาก ทันทีที่ตัวเองปล่อยพลังเข้าไปทะลวง ก็ถูกดีดออกมา“องค์หญิงไม่จำเป็นต้องรู้ ขอองค์หญิงสงบใจก่อนเถิด อยู่ที่นี่แต่โดยดี ไม่เช่นนั้นจะประสบชะตากรรมเช่นเดียวกับเขา”ชิงฮุยยกคางขึ้นเล็กน้อย แล้วชี้ไปที่เย่จิ่งหลานลั่วสุ่ยชิงพูดด้วยความโกรธ “เจ้ากล้ารึ!”ชิงฮุยไม่ได้โกรธ เขายิ้มเล็กน้อยและพูดอย่างใจเย็น “ตอนนี้เมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว องค์หญิงคิดว่ายังมีอะไรที่ข้าไม่กล้าทำอีก”ลั่วสุ่ยชิงตัวสั่นสะท้านไปทั้งตัว ชี้หน้าชิงฮุยแล้วพูดว่า “เจ้าปีศาจร้าย ข้าตาบอดจริงๆ ที่ข้าช่วยชีวิตเจ้าไว้”ชิงฮุยเทชาอีกถ้วย ค่อยๆ นำเข้าปากแล้วจิบ“น่าเสียดายที่ในใต้หล้านี้ไม่มียาเสียดาย ไม่ว่าองค์หญิงอยากจะเป็นผู้นำของแคว้นเฟยเหยาต่อไป หรือว่านางอยากเป็นหุ่นเชิดเหมือนคุณชายน้อยคนนี้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-26สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1417 ต้าโจวต้องล่ม เฟยเหยาต้องฟื้นคืน
ณ วังหลวงในห้องหนังสือ เย่จั้นกำลังเดินกลับไปกลับไปอินจ้งขมวดคิ้วยืนอยู่ข้างๆ เขา ผู้ที่ยืนอยู่ตรงข้ามเขาคือจอมพลเฒ่ากวน ถัดจากนั้นก็คือสองพี่น้องตระกูลอินและกวนเซี่ยวหลานชายของจอมพลเฒ่า ตอนนี้หลานชายกลับมาแล้ว โรงเรียนสอนการต่อสู้ก็เริ่มมีระเบียบแบบแผนเป็นรูปเป็นร่าง จิตใจของจอมพลเฒ่าก็สงบลงมาก เขาประกบมือคารวะ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ท่านอ๋องไม่ต้องกังวล แม้ว่าจะมีพวกกบฏเข้ามาในเมืองหลวง แต่เขาทั้งหมดอยู่ภายใต้การควบคุมแล้ว ยังไม่ถึงขั้นทำลายล้างอย่างสิ้นเชิงได้”อินจ้งกล่าวสนับสนุนขึ้น “ท่านอาจารย์พูดถูกต้อง กรมกลาโหมได้ส่งเอกสารสำคัญเร่งด่วนออกไปแล้ว สั่งให้แต่ละสถานที่เฝ้าคุ้มกันอย่างเคร่งครัด เมื่อค้นพบกลุ่มกบฏ ให้สังหารทันที สังหารก่อนรายงานได้เลย”คิ้วของเย่จั้นยังคงขมวดมุ่นอยู่“เมื่อเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นในเมืองหลวง ข้าคิดว่าการต่อสู้ในเทือกเขาเชื่อมเมฆาเริ่มเข้มข้นขึ้น ข้าเป็นกังวลความปลอดภัยของฮ่องเต้และฮองเฮา อย่างไรก็ตามเมืองหลวงก็มีปัญหาเช่นกัน ไม่สามารถไปเข้าร่วมกับพวกเขาได้”หลังจากได้ยินคำพูดของเย่จั้นแล้ว แม่ทัพทั้งสองก็เงียบงันไปเช่นกันทุกคนที่อยู่ที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-26สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1418 องค์หญิงไม่เคยรู้จักความโศกเศร้า
เย่จั้นพูดด้วยความโกรธ “ลากออกไป แขวนไว้บนหอคอยเมือง สับเป็นชิ้นๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นเอาเป็นเยี่ยงอย่าง”เจวี๋ยอิ่งเหาะลงมา จับชายคนนั้นแล้วลากเขาออกจากห้องหนังสือราวกับลากสุนัข“คิดไม่ถึงว่าในหมู่ทหารองครักษ์ จะมีลูกหลานของพวกเขาอยู่ด้วย”เย่จั้นกางเสื้อคลุมออก นั่งบนเก้าอี้มังกรจอมพลเฒ่ากวนพูดด้วยสีหน้าเป็นกังวล “คนเหล่านี้ซ่อนตัวได้นานขนาดนี้ แต่จู่ๆ ก็ก่อกบฏเพราะคำสั่ง ราชาแคว้นเฟยเหยาเป็นคนแบบไหนกันแน่ ถึงทำให้เกิดความสามัคคีที่ดีเช่นนี้ได้?”อินจ้งยังกล่าวอย่างกังวลเช่นกัน “ใช่แล้ว คนจากแคว้นเฟยเหยาได้บุกเข้ามาทุกซอกทุกมุมในแคว้นต้าโจวเรา สิ่งที่น่ากลัวคือ ความรู้เกี่ยวกับแคว้นเฟยเหยาของเรามีจำกัด หลายวันนี้ข้าได้ค้นคว้าตำราชาวบ้านมากมาย แต่ก็ไม่พบข้อมูลเกี่ยวกับแคว้นเฟยเหยา”เย่จั้นพยักหน้าและกล่าวว่า “ตำราเกือบทั้งหมดในวังหลวง ข้าก็ได้ค้นคว้าดูแล้วเช่นกัน แต่ก็ไม่พบคำใดที่กล่าวถึงเลย บางทีอาจจะเนิ่นนานผ่านมาแล้วหลายยุคสมัย แม้ว่าจะมีคนบันทึกไว้ แต่ก็อาจถูกทำลายเมื่อราชวงศ์เปลี่ยนไป”อินปู้อวี่เป็นคนตรงไปตรงมา อดไม่ได้ที่จะถามว่า “ถ้ามีแคว้นเช่นนี้จริงๆ แล้วราชาของพวกเขาจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-26
บทล่าสุด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1515 ถูกปิดหูปิดตา
“อินปู้อวี่ มีคนมาหาท่านน่ะ!”เย่ไห่ถังเดินไปที่ประตูพระที่นั่ง วางมือเท้าสะเอว แล้วตะโกนเข้าไปข้างในอินปู้อวี่กำลังดูแผนที่การป้องกันในพระราชวัง ไม่รู้ข่าวการกลับวังของอินชิงเสวียน เขาเป็นคนหัวโบราณ ซื่อสัตย์สุจริต ไม่ค่อยซักถามเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับหน้าที่ เมื่อได้ยินเสียงของเย่ไห่ถัง อินปู้อวี่ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยตอนนี้เขากลัวที่จะเจอเย่ไห่ถังมาก ไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไม รู้แค่ว่าเขารู้สึกสับสนมาก“บอกว่าข้าไม่อยู่”องครักษ์กล่าวด้วยความเคารพ “ผู้บัญชาการ ผู้มาไม่ได้มีเพียงแต่องค์หญิงเท่านั้น แต่ยังมีฮองเฮาด้วยขอรับ”อินปู้อวี่ลุกพรวดขึ้นทันที“น้องหญิงใหญ่กลับมาแล้วหรือ”เขาเดินออกจากประตูพระที่นั่งอย่างรวดเร็ว และเห็นอินชิงเสวียนในเครื่องแบบฮองเฮาสีแดงสด ไม่ได้เจอนางมานานกว่าครึ่งปีแล้ว รูปลักษณ์ของอินชิงเสวียนไม่เปลี่ยนไปเลย มีเพียงดวงตาเท่านั้นที่สุขุมและมีพลังมากขึ้น“น้อง...”อินปู้อวี่พูดออกมาคำหนึ่ง แต่รู้สึกว่าไม่เหมาะสม จึงรีบคุกเข่าลงบนพื้น“กระหม่อมอินปู้อวี่ ขอถวายพระพรฮองเฮาพ่ะย่ะค่ะ”อินชิงเสวียนมีหรือจะยอมให้เขาคุกเข่า จับแขนทั้งสองข้างของเขา แล้วดึงข
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1514 อยากเจอข้าหรืออยากเจอเขา
อินชิงเสวียนหันกลับไปพูดว่า “ฝ่าบาทเสด็จก่อนเถิดเพคะ หม่อมฉันจะคุยกับไห่ถังสักหน่อย”เมื่อมองดูร่างที่ยืนอยู่ตรงหน้าขบวนเสด็จ เกือบจะร้องไห้ด้วยความน้อยใจ เย่จิ่งอวี้ก็ตัดใจพูดให้มากความไม่ลง เย่จิ่งหลานก็ไม่รู้ว่าไปถึงไหนแล้ว ในเมืองหลวงตอนนี้เหลือเพียงพวกเขาสองคนพี่น้องเท่านั้น“ก็ได้ ถ้าคุยกันจนดึกมาก เสวียนเอ๋อร์จะกลับตำหนักไปพักผ่อนก่อนก็ได้ แล้วข้าจะไปหาเจ้าในภายหลัง”เย่จิ่งอวี้รู้ว่าเย่ไห่ถังชอบอินชิงเสวียน ไม่ได้เจอกันมานาน คงมีเรื่องพูดคุยกันเยอะแยะไปหมด งานเลี้ยงในวังคืนนี้ อินชิงเสวียนอาจไม่สามารถไปได้แล้ว“ทราบแล้วเพคะ”อินชิงเสวียนลงจากเกี้ยวด้วยฝีเท้านุ่มนวล เย่ไห่ถังก็กระโดดเข้าหาอย่างมีความสุขทันที“เสด็จพี่สะใภ้ ท่านกลับมาก็ไม่ยอมบอกข้าเลย หรือท่านลืมข้าไปแล้ว ข้าอยู่ในวังอธิษฐานขอพรให้ท่านทุกวัน ขอให้ท่านกลับมาอย่างปลอดภัย เสด็จพี่สะใภ้ใจร้ายมาก!”เย่ไห่ถังกอดนางครู่หนึ่ง จากนั้นปล่อยมือ และเบือนหน้าหนีอย่างไม่พอใจอินชิงเสวียนที่อยู่ข้างหลังพูดเหย้าแย่นาง “ตกลงว่าเจ้าโกรธข้า หรือโกรธคนแซ่อินกันแน่ เพราะข้ากลับมาไม่ถูกจังหวะพอดี ก็เลยพลอยโดนหางเลขไปด้วยกระมัง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1513 วังหลังของคนเพียงผู้เดียว
“หม่อมฉันน้อมถวายบังคมฝ่าบาทเพคะ!”อินชิงเสวียนยอบกายน้อยๆ ทำความเคารพอย่างเป็นทางการตามราชประเพณี“ตามสบาย”เย่จิ่งอวี้คว้าตัวอินชิงเสวียนขึ้นเมื่อก่อนที่เคยอยู่ในวังหลวง เย่จิ่งอวี้คิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่ข้าราชบริพารจะกราบถวายบังคมเจ้าเหนือหัว ตอนนี้เมื่อได้เดินทางท่องยุทธภพ กลับรู้สึกว่ามันลำบากยุ่งยากจริงๆ“จากนี้ไปเมื่อเสวียนเอ๋อร์พบข้า ไม่จำเป็นต้องทำความเคารพอีก ส่วนพวกเจ้าเมื่อกลับเข้าวังมาแล้ว เช่นนั้นควรปฏิบัติหน้าที่รับใช้ให้ดี เสวียนเอ๋อร์กำลังตั้งครรภ์ ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ”เมื่อทั้งหมดรู้ว่าอินชิงเสวียนตั้งครรภ์ ดวงตาของทุกคนก็เปล่งประกายด้วยความดีใจ ในสายตาของพวกเขา การมีลูกหลานมากมายถือเป็นโชควาสนา ทั้งสองพระองค์แต่งงานกันมาเกือบสองปีแล้ว ยังมีแค่เสี่ยวหนานเฟิงคนเดียว ในวังค่อนข้างเงียบเหงาอยู่บ้าง“พวกกระหม่อม/หม่อมฉัน น้อมรับพระบัญชา จะพยายามดูแลพระนางฮองเฮาให้เต็มที่พ่ะย่ะค่ะ/เพคะ!”“ดีมาก ออกไปก่อนเถอะ”เย่จิ่งอวี้ถอยห่างจากฝูงชน ดึงอินชิงเสวียนไปที่เก้าอี้“เสวียนเอ๋อร์สวมอาภรณ์ฮองเฮาช่างดูดียิ่งนัก”“ฝ่าบาทก็เช่นกัน ชุดมังกรเหมาะกับท่านมาก”อิ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1512 หนึ่งวันไม่เห็นเหมือนผ่านไปสามฤดู
เมื่อเห็นพวกเขา อินชิงเสวียนก็รู้สึกตื้นตันใจเช่นกัน“เสี่ยวอานจื่อ อวิ๋นฉ่าย อวี้จิ่น ยายหลี่ พวกเจ้าอยู่กันทุกคน วิเศษไปเลย ลุกขึ้นมาพูดคุยกันเร็ว!”อินชิงเสวียนช่วยพยุงทุกคนให้ลุกขึ้น ดวงตาชื้นเมื่อเห็นพวกเขา นางก็พลันหวนนึกถึงช่วงเวลาที่เพิ่งข้ามภพมาอยู่ในตำหนักเย็นเป็นครั้งแรก ทุกอย่างเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน“ฮองเฮา ท่านกลับมาช่างดีจริงๆ!”ทั้งหมดต่างมาห้อมล้อมอินชิงเสวียนไว้ตรงกลาง กอดนางเต็มรัก อินชิงเสวียนก็กอดพวกเขาตอบเช่นกัน ทุกคนต่างวุ่นวายกันอยู่พักหนึ่งก่อนจะเข้าวังระหว่างทาง เสี่ยวอานจื่อก็พูดเจื้อยแจ้ว “ฮองเฮาพ่ะย่ะค่ะ ตำหนักเย็นถูกรื้อแล้ว ฝ่าบาทสร้างสวนสนุกที่นั่น องค์ชายน้อยมีที่เล่นสนุกแล้ว”อินชิงเสวียนรู้สึกประหลาดใจ“แล้วคนในตำหนักเย็นล่ะ สวีจือย่วนอยู่ที่นั่นไม่ใช่หรือ”ตอนที่นางจากไปเหมือนว่าสวีจือย่วนยังอยู่ในตำหนักเย็นอยู่เลยยายหลี่ลดเสียงกระซิบว่า “หม่อมฉันได้ยินมาว่า นายหญิงสวีฆ่าตัวตาย ร่างถูกโยนลงในสุสานไร้ญาติ”“อ้อ”อินชิงเสวียนเข้าใจแล้วจะเป็นการฆ่าตัวตายหรือไม่นั้น ไม่ต้องบอกก็รู้แม้ว่าจะถูกเย่จิ่งอวี้ประหารอย่างลับๆ แต่ก็นับว่าส
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1511 กระหม่อมคิดถึงท่าน
เช้าวันรุ่งขึ้นอินชิงเสวียนออกจากตระกูลอินภายใต้สายตาที่ไม่เต็มใจของทุกคน และผู้ที่คุ้มกันนางกลับวังหลวง ก็คืออินสิงอวิ๋นพี่ชายคนโตเขายังคงหล่อเหลา ทว่านิสัยสุขุมเยือกเย็นมากกว่าปีที่แล้วอินชิงเสวียนเปิดม่านเกี้ยว“พี่ใหญ่ได้เชิญหมอหลวงมาตรวจอาการพี่สะใภ้บ้างหรือยัง”อินสิงอวิ๋นยิ้มอย่างอบอุ่น มองอินชิงเสวียนด้วยสายตาแบบเดียวกับเมื่อก่อน มีความเอาใจใส่เล็กน้อย“หาแล้ว คราวนี้ก็ค่อนข้างดี น้ำพุวิญญาณของเจ้า แทบจะให้พี่สะใภ้ดื่มหมด”อินชิงเสวียนพยักหน้า“ควรเป็นเช่นนี้แล้ว พี่สะใภ้อยู่ไกลบ้าน รอนแรมมาไกลกว่าจะถึงตระกูลอินของเรา เราต้องดูแลนางให้ดีที่สุด อย่าปล่อยให้นางอุดอู้อยู่บ้านทั้งวัน ถ้าท่านมีเวลาว่าง ควรพานางไปเดินเล่นบ่อยๆ คนท้องจะรู้สึกหดหู่โดยไม่รู้ตัว ถ้ามีท่านอยู่ข้างๆ บางทีนางอาจรู้สึกดีขึ้นบ้าง”“อืม คราวนี้แหละ ข้าควรจะหาเวลาได้แล้วจริงๆ”อินสิงอวิ๋นถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก มีหรือที่เขาไม่ต้องการใช้เวลากับเป่าเล่อเอ่อร์ให้มากๆ แต่ในวังหลวงมีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย จนเขาไม่กล้าที่จะหย่อนยานตอนนี้ฝ่าบาทและน้องสาวกลับเมืองหลวงแล้ว ก็เหมือนมีกระดูกสันหลัง ทายาทเฟย
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1510 อาหารมื้อครอบครัว
อินชิงเสวียนคำนับทั้งสองคน นางไม่ได้มาจากรัชสมัยนี้ ไม่เห็นความสำคัญของมารยาทระหว่างกษัตริย์และขุนนาง แต่กลับให้ความสำคัญกับจริยธรรมของมนุษย์แม้ว่านางจะยอมรับเหมยชิงเกอ แต่บุญคุณที่ตระกูลอินเลี้ยงดูเจ้าของร่างเดิมมานานกว่าสิบปี ก็ไม่สามารถลืมได้ หากนางไม่รู้สึกขอบคุณผู้มีพระคุณของตัวเอง แล้วจะพูดถึงการมีใจกว้างใหญ่ไพศาลได้อย่างไร“เป็นพ่อหนึ่งวัน ย่อมเป็นพ่อตลอดไป แม่เลี้ยงก็คือแม่แท้ๆ พวกท่านเหมาะสมแล้ว”อินชิงเสวียนมีรอยยิ้มบนใบหน้า แต่น้ำเสียงกลับไม่มีความลังเลแม้แต่น้อยความรู้สึกห่างเหินเล็กน้อยของอินจ้งนั้นหายไปในทันที จับมือนางแน่นๆ“ดี ดี ลูกสาวคนดี!”ซูหมิงหลานก็หลั่งน้ำตาเช่นกัน แม้ว่านางจะได้รับการยอมรับจากครอบครัวแล้ว แต่หากไม่มีอินชิงเสวียน สถานะนี้ก็ไม่สมบูรณ์ อินหลีที่อยู่ข้างๆ ก็กล่าวโน้มน้าวเบาๆ “ท่านพี่พี่สะใภ้ไม่ต้องร้อง หากมีเรื่องอะไรไว้ค่อยกลับไปพูดที่บ้านเถิด เพื่อป้องกันไม่ให้ประชาชนเข้าใจผิดกันไปใหญ่โต”อินจ้งรู้สึกตัวเพราะคำพูดนี้ เห็นผู้คนที่เอาแต่ยืดคอมองมาทางนี้ เขาก็พยักหน้าโดยเร็ว“ถูกต้อง เรากลับไปคุยกันที่บ้านนะ”อินชิงเสวียนดึงเป่าเล่อเอ่อร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1509 เข้าสู่เมือง
ทหารที่อยู่ข้างหน้าเริ่มเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ครั้นแล้วก็มองเห็นชุดเกราะสีแดงรางๆเฉิงเฟิ่งโหลวสะดุ้งเล็กน้อย นี่...อาจเป็นทหารเปลวเพลิงสีชาดของราชาสงครามอาภรณ์ขาวกระมัง?ถ้ามารับเสด็จฮ่องเต้ เหตุใดจึงสวมชุดเกราะ ถืออาวุธหนัก?หรือว่าว่ามีการเปลี่ยนแปลงในเมืองหลวง อ๋องสิบสาม...ก่อกบฏ?มือที่กุมกระบี่ของเฉิงเฟิ่งโหลวสั่นเทา เขาดึงสายบังเหียนออกทันที แม้ว่าเจ้านายกับนายหญิงจะมีทักษะวรยุทธ์สูง แต่มือเดียวสู้มือหลายไม่ได้ ใบหน้าที่อ่อนเยาว์ของเขาดูสิ้นหวัง “ฝ่าบาท เสด็จขึ้นรถม้าเร็วเข้า”เย่จิ่งอวี้หัวเราะเบาๆ แม้ว่าทั่วทั้งโลกจะทรยศเขา แต่เสด็จอาจะไม่มีวันทรยศเขา นี่คือความมั่นใจของเขา การสวมชุดเกราะ ถืออาวุธหนัก ถือเป็นมารยาทสูงสุดของค่ายเปลวเพลิงสีชาดในชั่วพริบตา ทหารม้าขบวนนั้นก็มาถึงเบื้องหน้า พวกเขาควบม้าและเคลื่อนไหวอย่างพร้อมเพรียงกัน จากนั้นแยกออกจากกันเป็นสองทาง เผยให้เห็นร่างที่สวมชุดคลุมสีขาวชายผู้นั้นมีใบหน้าที่หล่อเหลา ท่วงท่าไม่ธรรมดาสามัญ แต่งกายด้วยชุดสีขาวสะอาดราวกับหิมะ และเสื้อผ้าพลิ้วไหวดุจดั่งเทพเซียนเขาพลิกตัวลงจากม้า เดินเร็วๆ ไปที่รถม้า สะบัดเสื้อคล
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1508 กลับสู่เมืองหลวง
ครึ่งเดือนต่อมา ในที่สุดรถม้าก็มาถึงเมืองหลวงอินชิงเสวียนไม่สามารถทนต่อการโคลงเคลงสั่นสะเทือนได้ นางจึงอยู่ในมิติกับเสี่ยวหนานเฟิงเกือบตลอดเวลาในช่วงเวลาที่อยู่ร่วมกันนี้ นางพบว่าเสี่ยวหนานเฟิงไม่เพียงแต่ฉลาดเท่านั้น แต่ยังเป็นต้นกล้าที่ยอดเยี่ยมในการฝึกฝนวรยุทธ์อีกด้วยอายุยังน้อยไม่เพียงแต่เรียนรู้บทกวีในสมัยถังและซ่ง ยังมีกำลังภายในลึกล้ำน่าประหลาดใจ มือซ้ายสามารถใช้เคล็ดวิชาใจเพียวเหมี่ยวได้ มือขวาใช้เคล็ดวิชาใจตำหนักเทพได้ แม้กระทั่งเรียนรู้วิชาขลุ่ยลวงใจของเจ้าสำนักเซี่ยว อินชิงเสวียนนึกไม่ถึงจริงๆ ว่าช่วงที่นางไม่ได้อยู่กับเสี่ยวหนานเฟิงนั้น เขาได้เรียนรู้วิชามาจากทุกคนรอบตัวเขา“แค่กๆ เจ้า...ชอบฝึกวรยุทธ์หรือเปล่า?”จากมุมมองที่เห็นแก่ตัว อินชิงเสวียนไม่ต้องการให้เสี่ยวหนานเฟิงมีฝีมมือสูงส่งเกินไป ท้ายที่สุดแล้ว ยิ่งมีความสามารถสูง ความรับผิดชอบก็ยิ่งสูงตาม ศาสตร์แห่งราชาต่างหาก คือสิ่งที่เขาควรต้องศึกษาเสี่ยวหนานเฟิงกะพริบตาโตแล้วพูดว่า “ชอบสิ รู้วรยุทธ์ ก็สามารถปกป้องท่านแม่ได้”อินชิงเสวียนกอดลูกชายตัวนุ่มนิ่มและมีกลิ่นหอม แล้วพูดอย่างจริงจัง “ต่อจากนี้ไปสิ่งที่เจ้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1507 ขอบคุณศิษย์พี่ลิ่น
ระหว่างเจ้าสำนักเซี่ยวและเจ้าสำนักเฮ่อมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก ทว่าระหว่างเซี่ยวอิ่นหวนและลิ่นเซียวนั้นอยู่ในระดับปานกลาง จนแทบจะไม่มีปฏิสัมพันธ์กันเลยบัดนี้เห็นเขาขวางทาง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เนื่องจากการตายของศิษย์น้องเฟิ่งอี๋ ทำให้กลายเป็นคนสติเลอะเลือน กระทำการสิ่งใดล้วนไม่ผ่านการใช้ความคิด เป็นเรื่องยากสำหรับคนทั่วไปที่จะเข้าใจทันทีว่าเขามีเจตนาอะไรลิ่นเซียวรู้จักนาง พยักหน้าเบาๆ“เฟิ่งอี๋ตายแล้ว ข้ารู้แล้ว”เซี่ยวอิ่นหวนรู้สึกเจ็บปวดในใจ แต่เดิมก็เจ็บปวดจากการพลัดพรากอยู่แล้ว เมื่อได้ยินเขาพูดถึงศิษย์น้องที่รักดุจน้องสาว หางตาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันทีริมฝีปากของนางสั่นเทา ลดเสียงลง กดซ่อนความเศร้าไว้ในใจ“ศิษย์พี่ลิ่นควรจะออกมาสู่ความจริงได้แล้ว ถ้าศิษย์น้องอยู่บนสวรรค์มีญาณรับรู้ คงไม่อยากเห็นท่านจมปลักอยู่ที่นี่เพราะนางแน่นอน...”ลิ่นเซียวไม่ต่อคำ แต่พูดต่อว่า “ตาเฒ่าเซี่ยวก็จากไปแล้วเช่นกัน”หัวใจของเซี่ยวอิ่นหวนเจ็บปวดรวดร้าวอีกครั้ง ก้มหน้าสะอื้น“พ่อบุญธรรมเสียชีวิตเพื่อผดุงความยุติธรรมในยุทธจักร ไม่ผิดต่อปณิธานที่ก่อตั้งหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์”ลิ่นเซียวย
