MasukShare
บทที่ 1372 คนเขามีเจ้าของแล้ว
Bab terkait
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1373 ไปด้วยกันเถอะ
ลั่วสุ่ยชิงเอามือไพล่หลัง ดวงตานิ่งงัน“ขืนยังไม่ตอบ ข้าจะส่งพวกเจ้าไปพบยมบาลเดี๋ยวนี้”ชายกระโปรงของนางขยับโดยไม่มีแรงลม เส้นโค้งที่ลอยขึ้นราวกับปุยเมฆดูเหมือนจะบ่งบอกถึงความอดทนที่จำกัดของนางหลายคนเหงื่อแตกพลั่กราวกับเปียกฝน เมื่อรู้ว่าตัวเองต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลำบาก ขาข้างหนึ่งอ่อนแรง และทรุดตัวลงคุกเข่ากับพื้น“เราทุกคนฟังคำสั่งของผู้บัญชาการซู เขาบอกข้าว่า ตราบใดที่พบเห็นชาวต้าโจว ไม่ว่าจะชายหรือหญิง ก็ฆ่าไม่เว้น”เย่จิ่งหลานถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม “ใครคือผู้บัญชาการซู?”อีกคนหนึ่งตอบว่า “คนผู้นี้ชื่อซูอู่ มีทักษะวรยุทธ์ที่ยอดเยี่ยม ครั้งหนึ่งเคยทำหน้าที่เป็นผู้บัญชาการในกองทัพ”สีหน้าของเย่จิ่งหลานเปลี่ยนไปเล็กน้อย“ในเมื่อเขามีตำแหน่งทางทหาร ทำไมถึงมาที่นี่ เข้าร่วมในยุทธภพ เขาออกจากเมืองหลวงเมื่อไหร่”“เราก็ไม่รู้เหมือนกัน หลังจากถูกเรียกโดยท่านราชาแห่งแคว้นเฟยเหยา เราก็มาที่นี่”ดวงตาของเย่จิ่งหลานเบิกกว้าง“กล่าวคือ ผู้บัญชาการซูก็เป็นผู้สืบเชื้อสายมาจากแคว้นเฟยเหยาเช่นกัน”“เป็นเช่นนั้น”เย่จิ่งหลานเดินขึ้นไปเตะชายคนนั้น ชี้ไปที่ปลายจมูกของเขาแล้วด่าทอลั่น “
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1374 ของขวัญขอบคุณจากเย่จิ่งหลาน
ลั่วสุ่ยชิงกับเย่จิ่งหลานต่างก็เป็นผู้รู้วรยุทธ์ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเดินเล่นสบายๆ แต่ความจริงกลับไม่ได้เดินช้า จากนั้นทั้งสองก็เร่งความเร็วแข่งกันโดยไม่รู้ตัวการก้าวเดินของเย่จิ่งหลานนั้นแปลกมาก การเคลื่อนไหวเอาแน่เอานอนไม่ได้ เหมือนเงาของผี ในขณะที่การเดินของลั่วสุ่ยชิงนั้นอ่อนโยนและเชื่องช้าราวกับเมฆไหลน้ำไหล ไม่มีกลอุบายมากมาย แต่มีอิสรภาพและความกล้าหาญที่ไม่ถูกจำกัดเมื่อมองดูฝีเท้าของเย่จิ่งหลาน ชิงลั่วก็นึกถึงเคล็ดวิชาลับที่เขาใช้ทันที“เจ้าไปเรียนวรยุทธ์นี้มาจากไหน”“บนเกาะเล็กๆ ที่ชื่อตงหลิว”“ตงหลิว?”ลั่วสุ่ยชิงไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน แต่นางค่อนข้างคุ้นเคยกับวรยุทธ์ของเย่จิ่งหลานมากการเคลื่อนไหวนี้เหมือนจะพัฒนามาจากวิชาชั้นสูงที่ลึกลับของแคว้นเฟยเหยา“ที่นั้นคือที่แบบไหน”เย่จิ่งหลานไขว้หลัง พูดว่า “เป็นสถานที่สกปรก น่ารังเกียจ และต่ำช้าที่สุด แม่นางชิงอย่ารู้จะดีกว่า”“บอกให้เจาะจงหน่อยสิ”ลั่วสุ่ยชิงถามเรื่อยๆ เหมือนสนใจแต่ก็คล้ายไม่สนใจเย่จิ่งหลานไม่มีอะไรทำ จึงเล่าให้ลั่วสุ่ยชิงฟังว่าตงหลิวบุกโจมตีต้าโจวอย่างไรลั่วสุ่ยชิงตอบอย่างเห็นด้วย “ถ้าเป็นความจริ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1375 เห็นความไม่ยุติธรรม
ลั่วสุ่ยชิงไม่เคยเห็นสิ่งนี้มาก่อน และไม่รู้ว่ามันใช้ทำอะไร ดวงตาเต็มไปด้วยความระแวดระวังเย่จิ่งหลานคุ้นเคยกับสีหน้าของคนในยุคโบราณที่เห็นของแปลกๆ เขาจึงโบกมือหยิบอีกขวดสำหรับตัวเอง จากนั้นเปิดหลอดในถุงใบเล็ก แล้วแทงหลอดเข้าไปในกระดาษที่ปิดปากขวด“อันนี้เรียกว่านมเปรี้ยว จะลองกินดูไหม?”เย่จิ่งหลานจิบตัวเอง แล้วทำหน้าเปรี้ยวนี่เป็นความปรารถนาในวัยเด็กของเขา หลังจากใช้ชีวิตมาเกือบสามสิบปี ความปรารถนาเดียวที่เป็นจริงก็คือกินนมเปรี้ยวย่างเป็นอิสระชั่วคราว เพราะสิ่งนี้อินชิงเสวียนเป็นผู้มอบให้เมื่อเจ้ามีคะแนนมาก นั่นคืออิสรภาพที่แท้จริงลั่วสุ่ยชิงไม่ตอบ ดวงตายังคงจ้องมองที่ขวดพลาสติกสีขาวนางไม่เคยเห็นอะไรที่ทำจากวัสดุประเภทนี้มาก่อน และนางไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเครื่องปรุงรสแปลกๆ ที่พวกเขาใช้ในการปรุงอาหารด้วยเย่จิ่งหลานมองดูนางแล้วยิ้ม “กลัวว่าจะมีพิษหรือ งั้นก็ดื่มจากขวดที่ข้าดื่มแล้วนี่สิ”เย่จิ่งหลานยื่นนมเปรี้ยวของเขาให้ โดยที่มียังมีหยดนมเปรี้ยวติดอยู่ที่ปลายหลอดลั่วสุ่ยชิงจ้องมองเขาอย่างดุเดือด หยิบอีกขวดหนึ่งแล้วก็ยกขึ้นจิบไป รสหวานอมเปรี้ยวไหลเข้าสู่ลำคอ อารมณ์ที่หด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1376 ดูเหมือนเขาจะเก่งกาจมาก
ชายคนนั้นพูดว่า “ทุกคนในต้าโจวสมควรตาย”เย่จิ่งหลานตบปากไปหนึ่งที“ในเมื่อเจ้าเกลียดชาวต้าโจวมาก ทำไมถึงต้องไปเป็นทหารอารักขาในวังอีก”ชายคนนั้นอาเจียนลมออกมา ฟันส่วนใหญ่แทบจะร่วงหมดปากเขายังแข็งใจ เค้นเสียงพูดว่า “นั่นเพราะข้าไม่รู้ว่าตัวเองเป็นผู้สืบเชื้อสายของแคว้นเฟยเหยา”“เจ้าเป็นลูกหลานใคร เกี่ยวอะไรกับการที่มาฆ่าชาวบ้าน พวกเขาบุกรุกแคว้นของพวกเจ้า หรือว่าอุ้มลูกเจ้าโยนลงไปในบ่อน้ำ เจ้าอ้างว่าทำในนามของความยุติธรรม ทำเรื่องเลวทรามต่ำช้าน่ะสิ”เย่จิ่งหลานยิ่งพูดก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเรื่อยๆ ฟาดฝ่ามือตบไปอีกครั้ง สมองของผู้พูดก็ระเบิด และก็ล้มลงกับพื้นลั่วสุ่ยชิงขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้พูดอะไรมากนางมองไปที่คนอื่นๆ“พวกเจ้าด้วย?”พวกเขากระจุกรวมตัวกันอยู่มุมหนึ่งเหมือนนกกระทา ไม่กล้าพูดอะไรสักคำทันใดนั้นลั่วสุ่ยชิงก็ยกมือขึ้น พลังอันทรงพลังก็เหมือนกับร่มขนาดใหญ่ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ส่องแสงไปที่หัวของคนเหล่านั้น หลังจากตัวสั่นอยู่ครู่หนึ่ง พวกเขาก็ล้มลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง“สวรรค์ทรงเมตตาเจ้า ข้าจะไม่ฆ่าพวกเจ้า แต่จะทำลายวรยุทธ์ของพวกเจ้า เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเจ้ากระทำการเลวทรามต่
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1377 การผ่าตัดสำเร็จ
ลั่วสุ่ยชิงมีสีหน้ายินดี ตราบใดที่เด็กยังร้องไห้ได้ นั่นหมายความว่าเขาปลอดภัยแล้วเย่จิ่งหลานอุ้มขึ้นมาดู“เป็นเด็กผู้ชาย ครอบครัวนี้นับว่าโชคดี”เขาเช็ดเลือดบนตัวเด็กจนสะอาดเรียบร้อย และห่อตัวเด็กด้วยผ้าห่มที่สะอาดเด็กน้อยถูกพันแน่น จึงหยุดร้องไห้ทันทีลั่วสุ่ยชิงรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเช่นนั้น อดไม่ได้ที่จะมองเย่จิ่งหลานด้วยความชื่นชมเย่จิ่งหลานส่งเด็กให้นาง“ช่วยอุ้มไว้หน่อยนะ”เขากลับไปที่โต๊ะผ่าตัด เย็บแผลของผู้หญิงคนนั้นอย่างประณีต รอให้ยาชาหมดฤทธิ์ ลั่วสุ่ยชิงค่อนข้างตกใจ“เจ้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร”เย่จิ่งหลานกระตุกยิ้มมุมปาก“เพราะข้าเป็นหมอ แต่ก็ไม่เหมือนกับที่เจ้าคิด ข้าเป็นหมอผ่าตัดที่ทำหน้าที่ตัดเอาเนื้อเยื่อส่วนเกินที่ขึ้นมาในร่างกายออก แม้ว่าข้าจะไม่ใช่มืออาชีพด้านสูตินรีเวชมากนัก แต่ก็พอรู้เรื่องนี้อยู่บ้าง”ทันทีที่พูดจบ เสียงพูดจากระบบที่น่าพึงพอใจก็ดังขึ้นในหัวของเขาการผ่าตัดสำเร็จ ระดับ S+ ผู้ครองมิติช่วยชีวิตคนได้สำเร็จ 2 คน ได้รับคะแนน 3,000 คะแนนเมื่อได้ยินเสียงนี้ เย่จิ่งหลานก็ยิ้มกว้างจนปากแทบฉีกถึงหูจำไม่ได้ว่านานแค่ไหนแล้วที่คะแนนของเข
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1378 คนเหี้ยมไม่พูดมาก
ลั่วสุ่ยชิงขมวดคิ้ว เดินตามไปติดๆ“เมื่อกี้สถานที่แห่งนั้น อยู่ที่ไหน”เย่จิ่งหลานเหลือมองไปด้านข้างแล้วยิ้ม “เจ้าเดาดูสิ?”เมื่อเห็นท่าทางที่เอื่อยเฉื่อยของเขา ลั่วสุ่ยชิงก็รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย แต่นางก็สะกดกลั้นอารมณ์ไว้“หรือจะเป็นของวิเศษอย่างแหวนพระสุเมรุ ที่มีถ้ำอยู่ข้างใน?”เย่จิ่งหลานพยักหน้า“เดาได้ใกล้เคียง”หลังจากที่เขาพูดจบ ก็พูดด้วยรอยยิ้มกึ่งจริงจัง “เจ้าคงไม่โลภอยากได้ของรักของข้ากระมัง เจ้ากำลังคิดที่จะฆ่าคนขโมยของอยู่แล้ว?”ลั่วสุ่ยชิงแค่นเสียงหึอย่างเย็นชา“คุ้มค่าหรือ”“ก็ไม่ถึงขนาดนั้น ผู้หญิงที่มีคุณธรรมอย่างแม่นางชิงจะทำแบบนั้นได้อย่างไร ล้อเล่นน่า อย่าสนใจเลย”เย่จิ่งหลานหัวเราะอย่างมีความสุข เดินไปข้างหน้าลั่วสุ่ยชิงเหลือบมองเขา แต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้น เม้มริมฝีปากอย่างแรง ท่าทางแบบเด็กสาวเช่นนั้น ไม่ควรปรากฏในตัวของนางทันใดนั้นก็นึกถึงสองครั้งที่นางใช้คาถาล่อลวงเย่จิ่งหลาน สีหน้าของนางก็ดูจะไม่เป็นธรรมชาติชอบกลแม้ว่านางจะไม่ได้รับผลกระทบจากมโนภาพ แต่พฤติกรรมในมโนภาพ ก็ถูกกำหนดโดยนางเองศาสตร์เงาฝันแบบนี้ไม่มีใครหยุดยั้งได้ เชื่อว่าเ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1379 ผู้หญิงขี้ใจอ่อน
เมื่อได้ยินเขาพูดจาสกปรก เย่จิ่งหลานก็รู้สึกเกรี้ยวกราดทันที“ชาติสุนัขอย่างเจ้า แค่ทำลายวรยุทธ์ยังไม่รู้จักพอใจ งั้นให้ข้าส่งเจ้าไปยังสถานที่ที่ดีก็แล้วกัน”เย่จิ่งหลานคว้าผมของเขา แล้วลากเขาออกไปนอกลานบ้าน หลังจากเดินไปหลายร้อยเมตร เขาก็พบคูน้ำที่มีกลิ่นเหม็นเมื่อเห็นสีหน้าที่ไร้ความกรุณาของเขา ชายคนนั้นก็เริ่มกลัวแล้ว“ปล่อยข้านะ เจ้าต้องการทำอะไร”เย่จิ่งหลานปล่อยมือ แล้วหัวเราะเยาะ “ข้าจะส่งเจ้าไปพบโคตรเหง้าศักราชของพ่อเจ้าอย่างไรล่ะ”ชายคนนั้นไม่เข้าใจอยู่ครู่หนึ่ง ขนาดย่าของเขายังไม่อยู่แล้ว นับประสาอะไรกับโคตรเหง้าศักราชของพ่อแต่เขารู้สึกว่าศีรษะจมน้ำ รู้สึกแสบร้อนจากด้านบนของศีรษะ ชายคนนั้นกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของเขาก็สั่นเหมือนเจ้าเข้าทรง“ชาติหน้าอย่าลืมรักษาปากให้สะอาดล่ะ โดยเฉพาะกับสาวๆ”เย่จิ่งหลานปล่อยพลังออกมาจากฝ่ามือ ชายคนนั้นก็กระอักเลือดออกมา และล้มลงกับพื้นเย่จิ่งหลานมองเขาอย่างเย็นชา เดินไปข้างหน้าโดยไม่หันกลับมามองหลังจากเดินออกไปสิบก้าว ก็รู้สึกแสบร้อนระหว่างคิ้ว จึงหยุดชะงักทันทีเมื่อคิดถึงการฆ่าคนหลายคนในช่วงสองวันที่ผ่านมา เย่จิ่งหล
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1380 แม้แต่ฮ่องเต้ ก็ต้องรู้จักขอบคุณ
เพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิงอินชิงเสวียนได้เห็นข้อความที่เย่จิ่งหลานทิ้งไว้ นางอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลน่าเสียดายที่แม้ว่าพวกเขาจะมีทักษะวรยุทธ์สูง แต่ก็ไม่สามารถส่งเสียงถึงกันได้ไกลเป็นพันลี้เหมือนที่กล่าวไว้ในหนังสือได้ ไม่ต้องพูดถึงการติดต่อทางโทรศัพท์ ทำได้เพียงอธิษฐานให้เขาอยู่ในโรงเตี๊ยมอย่างเชื่อฟัง ไม่ก่อให้ปัญหาใดๆเย่จิ่งอวี้ปลอบใจอยู่ข้างๆ “เสวียนเอ๋อร์ไม่ต้องกังวลไป แม้ว่าจิ่งหลานจะยังเด็ก แต่ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเขาก็ได้สั่งสมประสบการณ์มากมายในโลกนี้ เขารู้ถึงความสำคัญ จะไม่กระทำการโดยประมาทแน่”“ข้าก็หวังอย่างนั้น ไม่รู้ว่าท่านแม่อยู่ที่นี่ คุ้นเคยกับการใช้ชีวิตบ้างหรือไม่”ท่านแม่อินชิงเสวียนกล่าวถึง คือเซี่ยวอิ๋นหวนอยู่แล้วเย่จิ่งอวี้เหยียดแขนออก โอบกอดอินชิงเสวียนจากด้านหลัง“ได้มาพบกับเจ้าสำนักใหญ่ทั้งสองท่าน ท่านแม่ย่อมดีใจอยู่แล้ว ข้ายังไม่ได้ไปขอบคุณพ่อตาและแม่ยายเลย ที่จัดงานใหญ่เช่นนี้ให้กับแม่ของข้า”อินชิงเสวียนเม้มปากเป็นรอยยิ้ม“ทำไมจู่ๆ อาอวี้ถึงทำเหมือนเป็นคนอื่นล่ะ”เย่จิ่งอวี้ก้มหน้าลง ฝังไว้ที่ซอกคอของอินชิงเสวียน“แม้เป็นฮ่องเต้ เมื่อต้องเผชิ
Bab terbaru
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1540 สองพระองค์ครองราชย์ จบบริบูรณ์
ปีที่สามของการครองราชย์ในราชวงศ์ต้าโจวฮองเฮาให้กำเนิดพระธิดา ได้รับพระราชทานนามว่าองค์หญิงเจ๋อเทียน นามว่าเจิน มีชื่อเล่นว่าฝูเอ๋อร์ในเดือนเก้าของปีเดียวกัน เย่จิ่งอวี้และอินชิงเสวียนปกครองร่วมกัน แบ่งกันปกครองบ้านเมืองและการดำรงชีวิตของผู้คน ราษฎรเคารพทั้งสองในฐานะพระองค์ฝ่ายซ้ายและฝ่ายขวา ประวัติศาสตร์ได้บันทึกช่วงเวลานี้ไว้ด้วยถ้อยคำที่งดงามที่สุด และเรียกช่วงเวลานี้อย่างเคารพว่า ยุคที่สององค์ปกครอง!ห้าปีต่อมา เครื่องกำเนิดพลังงานลมเครื่องแรกปรากฏขึ้นด้วยฝีมือความสามารถของชาวต้าโจว ซึ่งก้าวล้ำหน้าสมัยโบราณที่ล้าหลังไปอย่างมากด้วยก้าวที่ยิ่งใหญ่นักเรียนจากทั่วแคว้นได้แสดงความสามารถ พัฒนาสิ่งที่ล้ำหน้าต่างๆ ผ่านความรู้ทางคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ และเคมีใหม่ล่าสุด บุปผานับร้อยบานสะพรั่งพร้อมกัน ก่อให้เกิดยุครุ่งเรืองของราชวงศ์ต้าโจวตอนนี้อาหารไม่ขาดแคลน ราษฎรไม่ต้องทนทุกข์กับความหิวโหยอีกต่อไป ยิ่งไม่มีการอพยพย้ายถิ่นฐาน โครงการคลองส่งน้ำก็สำเร็จลุล่วง ด้วยการคมนาคมสะดวกระหว่างภาคเหนือและภาคใต้ ก็สามารถแลกเปลี่ยนสิ่งที่ต้องการได้ในที่สุด อ่างเก็บน้ำที่สร้างขึ้นยังสามารถเปลี่ยนเส้นท
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1539 เสวียนเอ๋อร์ขอบคุณเจ้านะ
ตำหนักจินอู๋อินชิงเสวียนอดทนต่อความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามาราวกับกระแสน้ำ แต่ไม่กล้าโคจรกำลังภายในต้านทานไว้ เพราะกลัวว่าจะทำร้ายลูกของนางเมื่อเห็นนางกัดริมฝีปากล่างแน่น มีเหงื่อไหลอาบหน้า หัวใจของเย่จิ่งอวี้ก็รู้สึกเหมือนถูกมีดคมๆ นับพันทิ่มแทง รู้สึกเจ็บปวดอย่างยิ่ง“ต้องทำอย่างไรถึงจะช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของฮองเฮาได้ ต้องปล่อยให้นางเจ็บปวดทนทุกข์เช่นนี้หรือ”หมอตำแยกล่าวอย่างกล้าหาญว่า “สตรีคลอดบุตรก็เป็นเช่นนี้เพคะ อดทนไว้ แล้วจะดีเอง”เย่จิ่งอวี้พูดด้วยความโกรธ “ฮองเฮาของข้าจะเทียบได้กับสตรีทั่วไปได้อย่างไร รีบหาทางบรรเทาความเจ็บปวดของฮองเฮาเดี๋ยวนี้”“ข้าไม่เป็นไร อาอวี้ออกไปก่อนเถอะ!”เสียงของอินชิงเสวียนนั้นอ่อนแรง แม้จะเป็นสามีภรรยากัน แต่ถูกเห็นเข้าในสถานการณ์เช่นนี้ก็น่าอายอยู่เหมือนกันเย่จิ่งอวี้เดินก้าวเดียวก็ไปถึงเตียง จับมือของนางแน่นๆ แล้วพูดอย่างกระวนกระวายใจ “ข้าไม่วางใจ มีวิธีถ่ายทอดความเจ็บปวดให้ข้าได้ไหม เจ้าอยู่กับลั่วสุ่ยชิงมานานแล้ว ไม่ได้เรียนวิชาอาคมอะไรจากนางบ้างหรือ”อินชิงเสวียนเจ็บปวดเจียนตายอยู่แล้ว เมื่อได้ยินคำนี้ก็ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1538 ไท่เฟยไท่ผินออกจากวัง
อินชิงเสวียนอดทนต่อความเจ็บปวดและกล่าวว่า “ฝ่าบาทไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่ วันนี้เป็นวันแต่งงานของไห่ถัง ในฐานะพี่ชาย ควรเป็นประธานงานแต่งของนางด้วยตนเอง หากไม่มีคนในราชวงศ์ไป ไห่ถังจะผิดหวังได้”แม้น้องสาวจะเป็นญาติ แต่ก็ไม่ชิดเชื้อเท่ากับภรรยา ลูกคนแรกเกิดในตำหนักเย็น ซึ่งทำให้เย่จิ่งอวี้รู้สึกผิดไปครึ่งชีวิตแล้ว ยากนี้เด็กคนนี้คือสมบัติล้ำค่าที่แท้จริงระหว่างพวกเขา ในฐานะพ่อของลูก เขาจะจากไปได้อย่างไรเมื่อเห็นว่าใบหน้าของนางซีด มีเม็ดเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดพรายขึ้นเต็มขมับของนาง เย่จิ่งอวี้ก็รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อปลอบนาง “ไม่เป็นไร มีแม่ทัพอินและจอมพลกวนอยู่ด้วย ไห่ถังก็ไม่นับว่าเสียเกียรติอะไรนัก”อินชิงเสวียนคว้าแขนของเขา“จะได้อย่างไร หากไม่มีใครจากในวังไป มันจะกลายเป็นปมในใจของไห่ถังอย่างแน่นอน นี่คือวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตของนาง”ไม่ว่าอย่างไรเย่จิ่งอวี้ก็ไม่ยอมไป แต่ก็ไม่สามารถปล่อยให้น้องสาวเสียหน้าได้ เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย มีความคิดอยู่ในใจ“เจวี๋ยอิ่ง ไปเชิญไท่เฟยไท่ผินทุกท่าน ให้พวกนางออกจากวัง ร่วมงานเสกสมรสขององค์หญิงเดี๋ยวนี้”ทุกคนตกตะลึง ไม่มีใครคาดคิดว่าเย่จิ่งอวี้จ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1537 ฮองเฮาทรงมีพระประสูติการ
เย่ไห่ถังยังคงมีความสุข แต่จู่ๆ เสียงของหลี่เต๋อฝูก็ทำให้นางรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยเมื่อเปิดประตู เห็นเสด็จพี่และเสด็จพี่สะใภ้ยืนอยู่ที่กลางเรือน น้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตา“ไห่ถังคารวะเสด็จพี่ เสด็จพี่สะใภ้เพคะ!”เย่ไห่ถังกำลังจะคุกเข่าลง แต่เย่จิ่งอวี้ก็ปราดเข้าประคองนางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ในฐานะสตรีที่ออกเรือนแล้ว ทุกสิ่งต้องคำนึงถึงสถานการณ์โดยรวม จะทำตัวเหลวไหลซุกซนเหมือนอยู่ในวังไม่ได้ หากใช้ชีวิตนอกวังจนเบื่อแล้ว ก็สามารถกลับมาได้ตลอดเวลา วังหลวงจะเป็นบ้านของเจ้าตลอดไป”อินชิงเสวียนก็ก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า “ถ้าพี่รองของข้ารังแกเจ้า เจ้าก็บอกข้าได้เลย ข้าจะทวงความยุติธรรมให้กับเจ้าแน่นอน”ถ้าคนที่เย่ไห่ถังแต่งงานด้วยไม่ใช่อินปู้อวี่ เย่จิ่งอวี้คงพูดคำนี้ไปนานแล้วเย่ไห่ถังสูดจมูก“ขอบพระทัยเสด็จพี่และเสด็จพี่สะใภ้เพคะ ตอนแรกข้าค่อนข้างมีความสุข แต่ตอนนี้ไม่อยากจากไปเลย”เมื่อเห็นว่าจมูกของเย่ไห่ถังแดง กำลังจะร้องไห้อีก เย่จิ่งอวี้จึงตีหน้าขรึมพูดทันที “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นข้าจะให้คนไปแจ้งอินปู้อวี่ ว่าการแต่งงานครั้งนี้ไม่มีแล้ว หลี่เต๋อฝู!”หลี่เต๋อฝูก็เป็นคนเจ้าเ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1536 องค์หญิงกำลังจะเสกสมรส
ในวันที่หนึ่งเดือนสี่ ลำดับการสอบการต่อสู้ชี้ให้เห็นว่า เฉินเซียงเยว่ที่อินชิงเสวียนสนใจ สอบได้ลำดับหนึ่ง คนผู้นี้หน้าตาดูดุร้ายและน่าเกลียด แต่กลับมีจิตใจอ่อนโยนดังเช่นสตรี ไม่เพียงแต่วรยุทธ์ดีเลิศเท่านั้น แต่ยังเก่งในเรื่องการจัดขบวนทัพด้วย เป็นยอดแม่ทัพที่หาได้ยากนางได้ลำดับหนึ่งก็คือจอหงวนด้านวิชาการต่อสู้ ไม่มีใครไม่ยอมรับเลย แค่ยืนอยู่เฉยๆ ก็ดูฮึกเหิมมีพลังมากกว่าผู้ชายทุกคนในตอนนั้นเด็กผู้หญิงอีกคนหนึ่งแซ่หลิวมีชื่อว่าเยว่ ก็ได้รับเลือกให้ติดอยู่ในสามอันดับแรก รั้งอยู่ในเมืองหลวงฝ่าบาทขานรายชื่อสตรีมามากขนาดนี้ เหล่าขุนนางข้าราชบริพารก็อดไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องนี้ ต่างรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องตามระเบียบประเพณี แต่ก็กล้าที่จะวิพากษ์วิจารณ์เป็นการส่วนตัวเท่านั้น ต้าโจวในวันนี้เปลี่ยนไปแล้ว ที่ฝ่าบาทยินดีฟังพวกเขา ก็ถือเป็นการให้เกียรติพวกเขาแล้ว หากฝ่าบาทไม่อยากฟัง ถึงพูดมากไปก็ไร้ผลแต่ไม่มีใครกล้าพูดว่าเย่จิ่งอวี้เป็นทรราช ฝ่าบาททรงงานปกครองบ้านเมืองอย่างหนัก แม้ว่าพระองค์จะทรงปฏิรูปครั้งใหญ่ แต่ก็ทำเพื่อประชาชนในราชวงศ์ต้าโจวเท่านั้น ขณะนี้แผ่นดินสงบสุข มีธัญพืชอุดมสมบูรณ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1535 เหลวไหลจริงๆ
เสียงเรียกว่าท่านพี่นั้นทำให้เย่จิ่งอวี้ใจอ่อนลงมากโข ความโกรธทั้งหมดพลันหายไปอย่างไร้ร่องรอยในทันทีไม่เช่นนั้นจะทำอะไรได้อีก ภรรยาที่เลือกมาเอง มีแต่ต้องตามใจเองเท่านั้น“เจ้าคนโกหกตัวน้อย กลับไปสามีจะคิดบัญชีเจ้าหนักๆ ถอนกำลังภายในของเจ้าออก สามีจะทำแทนเจ้าเอง ประเดี๋ยวจะทำร้ายลูกในท้องเอา”เสียงของเย่จิ่งอวี้เชื่อมโยงเป็นเส้น ไหลผ่านกระทบโสตประสาทของอินชิงเสวียนคำต่อคำอย่างแจ่มชัดนางยกมุมปากขึ้น เผยเป็นรอยยิ้มภาคภูมิใจเมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของเย่จิ่งอวี้ นางจึงเปิดโสตประสาท เหตุผลที่ขอให้เย่จิ่งอวี้ช่วย ก็เพราะว่ากำลังภายในในร่างกายของนางซับซ้อนเกินไป ยากต่อการควบคุม ในงานที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้ จะให้เกิดข้อผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาดเย่จิ่งอวี้ไม่เหมือนกัน เขาบำเพ็ญตบะกำลังภายในของหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ ทั้งยังประสานพลังแห่งฟ้าดิน แม้ว่าอินชิงเสวียนจะมีพลังลมปราณของหลายสำนัก แต่ก็ไม่สามารถเทียบกับกำลังภายในอันบริสุทธิ์และทรงพลังของฮ่องเต้ได้ในชั่วพริบตา กำลังภายในดุจธารานิ่งลึกหลั่งไหลเข้ามาจากด้านนอกประตู เหมือนโลกลึกล้ำ โอบกอดและยืดหยุ่น บรรยากาศที่มืดมนในห้องโถงคล้ายจะถูก
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1534 ท่านพี่ช่วยข้าได้ไหม
“ฟางรั่วเข้าวัง?”เย่จิ่งอวี้หยุดฝีเท้าหลี่เต๋อฝูโค้งคำนับและพูดว่า “กระหม่อมถามองครักษ์ที่เฝ้าหน้าประตูวังแล้ว แม่นางฟางรั่วเข้ามาเมื่อสามชั่วยามที่แล้ว”เจวี๋ยอิ่งคุกเข่าลงและพูดว่า “กระหม่อมเห็นฟางรั่วเข้าไปในตำหนักจินอู๋ แต่ไม่เห็นนางและฮองเฮาออกมา”เย่จิ่งอวี้หรี่ตาลงเล็กน้อย สายตาคล้ายจะสดใสและมืดมน กำลังตกอยู่ในอาการครุ่นคิดด้วยวรยุทธ์ของฟางรั่ว ไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะทำอันตรายต่ออินชิงเสวียน นางยังมีใบมีดแห่งมิติอยู่ในมือ แม้ว่าเหล่าเทพเซียนจะลงมาเอง แต่นางก็ยังสามารถต่อสู้ได้จากมุมมองนี้ ควรไม่ใช่การหายตัวไปง่ายๆ นางเรียกฟางรั่วมา ต้องมีเหตุผลอื่นเป็นแน่เจวี๋ยอิ่งโค้งคำนับและถามว่า “ต้องการให้กระหม่อมปิดล้อมพระนคร สืบหาที่อยู่ของฮองเฮาอย่างถี่ถ้วนหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”เย่จิ่งอวี้เหลือบมองเจวี๋ยอิ่ง“ไม่ต้อง หลี่เต๋อฝู ไปเชิญกวนเซี่ยวเข้ามาด้วย”ครู่ต่อมา กวนเซี่ยวก็วิ่งเหยาะๆ มาถึงประตูตำหนัก ยกเสื้อคลุมขึ้นและคุกเข่าลงกับพื้น“กวนเซี่ยวถวายบังคมฝ่าบาท ฝ่าบาททรง...”เย่จิ่งอวี้ได้ยินเช่นนั้นก็รำคาญ โบกมือห้าม“ตามสบาย เจ้ารู้ไหมว่าทำไมฟางรั่วถึงมาที่วัง”กวนเซี่ยว
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1533 เจ้าน่ะ ยังมีนิสัยดื้อรั้นเหมือนเดิม
“ในเมื่อเจ้าเตรียมตัวพร้อมแล้ว เช่นนั้นก็ตามข้าไปที่อื่น”อินชิงเสวียนดีดปลายเท้าขึ้น ร่างนั้นก็กระโดดออกจากตำหนักจินอู๋ ท่วงท่ากิริยาเบาบางและสง่างาม ราวกับเทพธิดาในวังพระจันทร์ที่ทิ้งร่องรอยความงดงามไว้บนโลกมนุษย์ฟางรั่วติดตามอย่างใกล้ชิด พลางชื่นชมในใจอินชิงเสวียนเป็นคนพิเศษจริงๆ!ราวสิบห้านาที ร่างที่สง่างามทั้งสองก็ปรากฏตัวขึ้นในตำหนักฉือหนิงหลังจากไทเฮาสิ้นพระชนม์ สถานที่แห่งนี้ก็ว่างเปล่า ขณะนี้มีไท่เฟยและไท่ผินเพียงไม่กี่คนที่เหลืออยู่ในวัง ที่พักอาศัยมีมากมาย เหตุผลที่อินชิงเสวียนเลือกสถานที่นี้ ก็เพราะเย่จิ่งอวี้จะไม่มาจากนั้นก็นึกในใจ ครั้นแล้วถังไม้ขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า และในพริบตาเดียว มันก็เต็มไปด้วยน้ำพุวิญญาณที่ใสสะอาด“เข้าไปสิ สิ่งนี้สามารถรับรองความปลอดภัยของเจ้าได้ในระดับสูงสุด”“เพคะ”ฟางรั่วก้าวเข้าไปในถังโดยไม่ลังเลใดๆ แม้เป็นฤดูหนาว น้ำในถังนี้กลับไม่เย็น แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ปกคลุมผิวหนังและเส้นลมปราณทั้งหมดของนางอินชิงเสวียนตามเข้ามา จากนั้นนั่งตรงข้ามนางแม้ว่าจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น น้ำพุวิญญาณก็สามารถรับรองความปลอดภัยในชีวิตขอ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1532 คืนชีวิตให้ท่านแล้วจะเป็นไร
“เจ้าลุกขึ้น ข้าหมายถึงอาจจะทำได้ แต่จะมีโอกาสฟื้นตัวได้มากเพียงใด ข้าก็ไม่แน่ใจ เรื่องนี้ เจ้าควรปรึกษากับกวนเซี่ยวก่อนดีกว่า ถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็ไม่ได้เกี่ยวกับเจ้าเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับเขาด้วย”อินชิงเสวียนพยุงฟางรั่วด้วยมือทั้งสองข้าง และอธิบายข้อดีข้อเสียฟางรั่วพยักหน้า“ข้าเข้าใจ เพียงแต่ สุขภาพของฮองเฮา”อินชิงเสวียนท้องโตขนาดนี้ หากมีอะไรผิดพลาดขึ้นมา นางไม่สามารถรับผิดชอบไหวอินชิงเสวียนยิ้มละไม“ร่างกายของข้าแข็งแรงมาก ไม่เป็นไร เจ้าคิดดีแล้วก็มาหาข้าที่วังหลวงได้เลย”“เพคะ”ขณะที่กำลังคุยกัน ทั้งสองคนก็เดินไปที่แท่นประลองข้างๆ แล้วเห็นเด็กหญิงคนหนึ่งอายุสิบห้าหรือสิบหกปี ถือดาบคู่อยู่ในมือ กระโดดขึ้นลงด้วยท่าทางที่เบาและกล้าหาญ บีบชายที่อยู่ตรงข้ามหลังให้ล่าถอยทีละก้าว จนตกแท่นประลอง ล้มลงต่อหน้าผู้ชม อินชิงเสวียนอดไม่ได้ที่จะชื่นชมมัน“ทำได้ดีมาก!”ใบหน้าของฟางรั่วแสดงถึงความภาคภูมิใจ“เด็กหญิงคนนี้ชื่อหลิวซู่เยว่ เมื่อก่อนเป็นลูกสาวของหัวหน้าคณะละคร นางมีทักษะการต่อสู้อยู่บ้าง หลังจากที่บิดาเสียชีวิต นางไม่สามารถดูแลคณะละครได้ จึงมาที่เมืองหลวง เข้ามาเรี
