บทที่ 1310 สิ่งที่ทุกคนปรารถนา

“จิ่งหลาน เจ้าเป็นอะไรไป”

เย่จิ่งอวี้อยู่ใกล้ที่สุด เขารีบเขาไปพยุงเย่จิ่งหลานทันที

“ไม่เป็นไร ข้าแค่ปวดหัวนิดหน่อย”

“ที่หว่างคิ้วหรือ”

อินชิงเสวียนพะวงเรื่องชาดแห่งบาปบนใบหน้าของเขามาก ได้ยินดังนั้นก็รีบเข้ามาถามทันที

“ไม่รู้”

เย่จิ่งหลานกดหน้าผาก รู้สึกราวกับว่าลูกธนูนับพันถูกยิงออกมาจากหัว ซึ่งความเจ็บปวดนั้นทำให้เขาหน้ามืด

อินชิงเสวียนหยิบขวดน้ำพุวิญญาณออกมาอย่างรวดเร็ว

“ลองดื่มดูสิ เผื่อจะบรรเทาได้บ้าง”

หลิวซือจวินและเฮ่อฉางเฟิงก็ตามมาดูด้วย

เย่จิ่งหลานรับน้ำขึ้นมาจิบ แต่ยังคงปวดหัวแทบระเบิด ดูเหมือนว่าจะได้ยินเสียงพึมพำอะไรบางอย่างอยู่ในหัว

“อ๊ากกก!”

เขากดหน้าผาก แล้วร้องโอดครวญ

เย่จิ่งอวี้เอื้อมมือไปคว้าเข็มขัดของเขา แล้วอุ้มเย่จิ่งหลานลงไปที่พื้น

“เสวียนเอ๋อร์ เจ้าบอกท่านแม่ก่อนว่าเราจะตามไปทีหลัง ให้คุณชายหลิวตรวจอาการให้จิ่งหลานก่อน”

“ได้”

อินชิงเสวียนเป็นห่วงเย่จิ่งหลานอยู่แล้ว จึงขี่ม้าไล่ตามเหมยชิงเกอไปทันที

เย่จิ่งอวี้ประคองเย่จิ่งหลานไปที่โคนต้นไม้ “รบกวนคุณชายหลิวด้วย”

หลิวซือจวินหยิบเข็มเงินออกมาแล้ว แล้วฝังเข็มบนศีรษะของเย่จิ่งหลานอย่างรวดเร็ว

แต่ไม