Share
บทที่ 1213 ยอมรับความเป็นพ่อลูกกัน
Related chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1214 เฮ่อฉางเฟิงผู้อิสรเสรี
เฮ่อฉางเฟิงพูดออกมาได้ครึ่งหนึ่ง จากนั้นก็กลืนคำพูดที่เหลือก็ลงไปในลำคอทันทีเขาไม่แปลกใจเลยที่เย่จิ่งอวี้มา แต่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อของเขาถึงกอดอินชิงเสวียนเฮ่อยวนยกแขนเสื้อขึ้นอย่างรวดเร็ว ทันทีที่เขาสะบัดแขนเสื้อ น้ำตาก็ถูกเช็ดออกไปอย่างเงียบๆเขากระแอมในลำคอ พยายามบรรเทาอาการแน่นในลำคอ และพูดกับเฮ่อฉางเฟิงว่า “ฉางเฟิง มานี่เร็ว มาหาน้องสาวของเจ้ากับน้องเขยของเจ้า”เฮ่อฉางเฟิงอ้ากว้างด้วยความตกใจ“ท่านพ่อ...ท่านพูดอะไรน่ะ”กงซวินอวิ๋นเฟิ่งสูดจมูก แล้วจับมือลูกชาย“เจ้าเด็กโง่ ได้ยินถูกแล้ว แม่นางอินเป็นลูกของพ่อเจ้ากับน้าเหมยของเจ้า รีบเรียกน้องสาวเร็ว”เฮ่อฉางเฟิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แม้ว่าเขาจะชอบอินชิงเสวียนอย่างบริสุทธิ์ใจ แต่เมื่อรู้ว่านางกลายเป็นน้องสาวของตัวเอง ก็ยากที่จะยอมรับมันได้สักพักหนึ่งหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็กลับมาเป็นปกติร่องรอยของความอ้างว้างในดวงตาถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นความสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิงอาจไม่ยืนยาว แต่สมาชิกในครอบครัวนั้นยืนยาว!การที่มีน้องสาวที่ฉลาดเฉลียว และให้ความสำคัญกับความยุติธรรมของบ้านเมืองมาเป็นอันดับแรกนั้น นับเป็นความโชคด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1215 กรรมนั้นย่อมสนองแน่ เพียงแต่ยังไม่ถึงเวลา
กงซวินอวิ๋นเฟิ่งให้สาวใช้เก็บผลไม้ให้เสี่ยวหนานเฟิง และหาของเล่นบางอย่างที่เฮ่อฉางเฟิงเคยเล่นเมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก จากนั้นจึงกลับไปที่ห้องโถงใหญ่เฮ่อฉางเฟิงกำลังเล่าเรื่องที่อินชิงเสวียนกับเย่จิ่งอวี้ต่อสู้กับชาวตงหลิวในเป่ยไห่ เฮ่อยวนที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็พยักหน้าซ้ำๆ เมื่อรู้ว่าลูกสาวกับลูกเขยมีการกระทำที่กล้าหาญเช่นนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกภาคภูมิใจยังนับว่าโชคดีมากที่ลูกสาวถูกรับเลี้ยงโดยตระกูลอิน ได้เติบโตขึ้นมาเป็นคนที่โดดเด่นเช่นนี้“คิดไม่ถึงว่าจะมีการต่อสู้ที่น่าสลดใจในเป่ยไห่ น่าเสียดายที่ในเวลานั้นอิ๋นเฉิงปิดผนึก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในโลกภายนอก โชคดีที่ฉางเฟิงหลบออกไปได้ ในที่สุดก็ทำดีเพื่อราษฎรแล้ว”เย่จิ่งอวี้ประกบมือคำนับแล้วพูดว่า “ต้องขอบคุณพี่ชายที่ช่วยทำลายค่ายกลของตงหลิว ไม่เช่นนั้นอาจมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก”เฮ่อฉางเฟิงไอแห้งๆ แล้วพูดว่า “ข้าแค่ออกแรงเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น แต่การทำงานที่เป็นรูปธรรมทั้งหมดนี้ เป็นความดีความชอบของน้องเล็กกับน้องเขยทั้งนั้น”กงซวินอวิ๋นเฟิ่งเดินเข้ามาจากประตู แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อของเจ้าโทษตัวเองมาโดยตลอด คงไม
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1216 อดีต
กงซวินอวิ๋นเฟิ่งเหลือบมองเขาแล้วพูดว่า “นี่สิถึงจะดูเป็นพ่อคนหน่อย ชิงเสวียน ไปกันเถอะ ข้าเกรงว่าจ้าวเอ๋อร์จะเล่นจนเหนื่อยแล้ว”เด็กน้อยไม่มีความอดทนมากนัก หลังจากนั้นไม่นาน ดาบไม้และกระบี่ไม้ก็หมดความน่าดึงดูดใจ เมื่อได้ยินว่ากำลังจะไป ก็เงยหน้าขึ้นด้วยความดีใจทันที“ลูกอยากออกไปเล่นข้างนอก”“ได้ ยายจะพาเจ้าออกไปนะ”กงซวินอวิ๋นเฟิ่งอุ้มเสี่ยวหนานเฟิงด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า อินชิงเสวียนพยักหน้าให้เย่จิ่งอวี้ จากนั้นก็ออกไปก่อนข้างนอกมองเห็นแสงดาวแล้ว สายลมยามค่ำคืนอันเย็นสบายพัดผ่านร่างกาย ทำให้อินชิงเสวียนรู้สึกสบายใจนางหรี่ตาลง หายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดกับกงซวินอวิ๋นเฟิ่งว่า “ขอบคุณท่านน้ากงซวินมากเจ้าค่ะ”กงซวินอวิ๋นเฟิ่งยิ้มอย่างสดใสแล้วพูดว่า “ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร ข้าแค่ชอบความคึกคัก ที่เจ้ากับจิ่งอวี้พักอยู่ที่นี่ ข้ามีแต่จะดีใจด้วยซ้ำ พวกเจ้าเดินทางมาไกล ต้องอยู่พักนานๆ นะ หลังจากพ่อของเจ้าพบกับพี่หญิงเหมยแล้ว ข้าจะไปที่ตำหนักเทพด้วยตัวเอง ไปรับนางมาอยู่ด้วยกัน ถึงตอนนั้นพวกเราก็จะได้อยู่กันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากันอย่างแท้จริง”อินชิงเสวียนอดไม่ได้ที่จะถาม “ท่านน้ากงซวิน...ไม
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1217 หนอนแมลงวันในความมืดตัวหนึ่ง
กงซวินอวิ๋นเฟิ่งกำชับอินชิงเสวียนอีกหลายคำ จากนั้นจึงเดินออกไปพร้อมกับสาวใช้หลังจากเดินไปได้หลายสิบก้าว กงซวินอวิ๋นเฟิ่งก็หยุดกะทันหันสาวใช้ถามด้วยสีหน้าประหลาดใจว่า “ฮูหยินมีอะไรจะสั่งเจ้าคะ”เสียงของกงซวินอวิ๋นเฟิ่งต่ำ“รีบแจ้งองครักษ์ในจวนทันที นำตัวป้าชุยมาหาข้า ข้าอยากเห็นจริงๆ ว่าเป็นใคร กล้าแอบเข้ามาในอิ๋นเฉิงได้ จำไว้ว่าอย่าให้เจ้าเมืองรู้ เขาได้อยู่กับลูกชายกับลูกเขยทั้งที ให้เขาเพลิดเพลินเต็มที่เถิด”ในตอนท้ายของประโยค เสียงของกงซวินอวิ๋นเฟิ่งก็กลับมานุ่มนวลดังเดิม“เจ้าค่ะ บ่าวจะไปทำเดี๋ยวนี้”สาวใช้ระดมพลยอดฝีมือในจวนอย่างเงียบๆ ใช้วิชาตัวเบาไปที่บ้านพักของฉีอวิ๋นจื่อ หลังจากเข้าไปในประตู ก็พบว่าห้องนั้นว่างเปล่าแล้วกงซวินอวิ๋นเฟิ่งกลับมาที่บ้านหอชิงเฟิง หลังจากฟังรายงานของสาวใช้ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย“ดูเหมือนว่านางคือฉีอวิ๋นจื่อจริงๆ ไม่เช่นนั้นนางคงไม่หนีไปเพราะกลัวความผิด สั่งให้ทุกคนค้นหาสายลับฉีอวิ๋นจื่อทั่วทั้งเมืองทันที”ทหารองครักษ์ทั้งหมดตอบรับพร้อมกัน แยกย้ายกันไปทุกทิศทุกทางกงซวินอวิ๋นเฟิ่งถอนหายใจและพูดกับสาวใช้สองคนที่อยู่ข้างๆ ว่า “พวกเจ้าไม่จำเป็น
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1218 ความคิดเร่งด่วน
ฉีอวิ๋นจื่อไม่ใช่คนจากอิ๋นเฉิง ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับวรยุทธ์นี้มาก่อน แต่เนื่องจากมีกลไก มันต้องไม่ธรรมดาแน่นอนในเวลานี้ นางเป็นเหมือนนักพนันที่สูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างที่โต๊ะพนัน ไม่ว่าอะไรก็จะลองดูทุกทางแม้ว่าจะสามารถฟื้นฟูวรยุทธ์ได้ในช่วงเวลาสั้นๆ ตราบใดที่สามารถกำจัดเหมยชิงเกอ ลูกสาวและลูกเขยของนาง ทำให้นางต้องทนทุกข์ทรมานไปตลอดชีวิตได้ แม้ต้องตายก็ไม่เสียดายชีวิตสิ่งที่นางไม่ได้ครอบครอง นางจะปล่อยให้คนอื่นครอบครองได้อย่างไรนางกอดตำราเคล็ดวิชาลับแล้วนั่งลงบนพื้น ฉากทั้งหมดในอดีตก็ปรากฏขึ้นในหัวของนางเฮ่อยวนสวมชุดคลุมสีดำ สูงตระหง่านดั่งต้นหยกต้านลม ตัวเองยังอยู่ในวัยสาวสะพรั่ง งดงามจับใจ เมื่อยืนอยู่ข้างๆ เหมยชิงเกอก็ยังสวยสดไม่แพ้กันทั้งหมดนี้เป็นเพราะเหมยชิงเกอนังแพศยานั่นที่เชี่ยวชาญในเพลงพิณ ล่อลวงเฮ่อยวนด้วยเสียงขลุ่ย ในขณะที่ตัวเองฝึกฝนอย่างหนักตลอดทั้งวัน ทุ่มเทความคิดทั้งหมดให้กับวรยุทธ์ แต่กลับไม่เชี่ยวชาญทักษะใดเลยพวกเขาสองคนพูดคุยกันเรื่องเพลงพิณ ตัวเองก็ฟังเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างเหมือนคนโง่ ไม่สามารถพูดแทรกอะไรได้เลย ในขณะนั้น ฉีอวิ๋นจื่อรู้สึกเกลียดมากจริงๆ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1219 ล่อลวง
ในเวลานี้ เย่จิ่งอวี้ก็กลับมายังห้องพักแขกแล้วเช่นกันเมื่อเห็นอินชิงเสวียนยืนอยู่หน้าประตูพลางกวาดสายตามองไปรอบๆ เย่จิ่งอวี้ก็อดไม่ได้ที่จะมองย้อนกลับไปดู“มองอะไรอยู่”เย่จิ่งอวี้รู้ว่าอินชิงเสวียนไม่ชอบกลิ่นสุรา ในระหว่างทางกลับ เขาได้ไล่ฤทธิ์สุราออกจากร่างกายอินชิงเสวียนขมวดคิ้วและพูดว่า “ข้าเพิ่งเห็นร่างที่สูงมากในชุดดำมุ่งหน้าไปที่นั่น สูงกว่าเจ็ดฉื่อ”เย่จิ่งอวี้ยืดนิ้วออก เกาจมูกของอินชิงเสวียนเบาๆ“มีคำกล่าวไว้ว่าบุรุษสูงเจ็ดฉื่อ นั่นเป็นเพียงคำบรรยายเกินจริงเท่านั้น ใครจะตัวสูงใหญ่ขนาดนั้นได้ล่ะ เสวียนเอ๋อร์ต้องตามัวแน่ๆ”ท้องฟ้ามืดมากแล้ว อินชิงเสวียนก็เห็นผ่านไปแวบๆ จึงไม่แน่ใจว่าเขาเป็นมนุษย์หรือไม่สามฉื่อเท่ากับหนึ่งเมตร และคนที่สูงเจ็ดฉื่อก็น่าจะสูงกว่าสองเมตร แม้แต่เย่จิ่งอวี้ก็ยังไม่สูงจนเกินจริงขนาดนั้นเมื่อครู่นี้กงซวินฮูหยินสั่งให้ติดตามตัวฉีอวิ๋นจื่อ บางทีองครักษ์ทั้งสองอาจเดินทางมาด้วยกัน นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้นางมองผิดว่าเป็นคนตัวใหญ่นางยักไหล่แล้วพูดว่า “อาอวี้พูดถูก บางทีข้าอาจจะดูผิด เข้ามาเร็วๆ ข้าจะชงชาแก้เมาให้”“ได้”เย่จิ่งอวี้เดินเข้ามาพร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1220 ชอบเข่นฆ่า
หวังซุ่นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จึงอดไม่ได้ที่จะตกใจ“นายท่าน หรือว่าท่านเห็นผีจริงๆ?”เมื่อเห็นเย่จิ่งหลานตื่นตระหนกขนาดนี้ ใบหน้าของหวังซุ่นก็ซีดลงทันที“หุบปาก”เย่จิ่งหลานหิ้วร่างเขาออกจากค่ายกลอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็หายตัวเข้าไปในมิติชิงผิงและชิงอานกำลังรับประทานอาหารมื้อดึกอยู่อินชิงเสวียนตั้งใจทิ้งอาหารมังสวิรัติไว้มากมาย เย่จิ่งหลานก็ไม่ได้มีข้อจำกัดไม่ให้พวกเขากินพวกเขาทั้งสองกินล่าเถียว หมึกเจปรุงรสหมาล่า ถั่วลิสงห้าเครื่องเทศ และชาเย็นสองถ้วย ท่าทางของพวกเขาดูผ่อนคลายและพอใจมากโดยทั่วไปผู้บำเพ็ญสำนักเต๋าจะสงบได้ทุกสถานการณ์ สามารถฝึกบำเพ็ญเพียรได้ทุกที่ อีกทั้งสถานที่นี้ไม่เย็นหรือร้อน และมีอาหารมังสวิรัติหลากหลาย ทั้งสองคนอยู่ที่นี่จึงรู้สึกสบายใจมาก พวกเขาไม่มองเย่จิ่งหลานเป็นศัตรูอีกแล้วเมื่อเห็นคนสองคนเข้ามาในมิติด้วยสีหน้าหวาดหวั่น ชิงผิงจึงถามว่า “เกิดอะไรขึ้น”เย่จิ่งหลานถอนหายใจ“เห็นผีน่ะสิ ข้าได้ยินเสียงหินเน่านั่นพูดจริงๆ ในโลกนี้มีผีด้วยงั้นหรือ”ชิงอานยิ้มแล้วพูดว่า “โลกใหญ่ไพศาล ไร้พิสดารไม่มี ในเมื่อผู้คนเชื่อว่ามีเทพเจ้า เช่นนั้นก็ต้องมีผี”เย่
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1221 เข้าใจผิด
ทันทีที่เฮ่อยวนพูดจบ ร่างหลายร่างก็เหาะลงมาจากภูเขาผู้นำสวมชุดสีแดงสด แววตาคมกริบ ที่ด้านหลังมีสตรีสองคนที่อายุใกล้เคียงกับนาง ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นนอกจากฉุยอวี้และเฟิงเอ้อร์เหนียง“ใครกล้าบุกเข้าประตูภูเขา”สตรีที่เป็นผู้นำยืนอยู่บนถนนบนเขา น้ำเสียงที่ชัดเจนของนาง ก็แว่วกระทบโสตประสาทของเฮ่อยวนเฮ่อยวนอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น เสียงนี้เขาคุ้นเคยยิ่งนัก เหมยชิงเกอ นางยังมีชีวิตอยู่จริงๆ“ชิงเกอ ข้าเอง ข้าเฮ่อยวน”เหมยชิงเกอจำเสียงของเขาได้เช่นกัน ไฟโทสะสองลูกพลันระเบิดออกมาจากดวงตาของนาง“ท่านมันคนใจร้ายไร้น้ำใจ กล้าดีอย่างไรมาถึงตำหนักเทพ ตายซะเถอะ!”เหมยชิงเกอตวาดอย่างเย็นชา โบกมือโจมตีไปยังเฮ่อยวนเฮ่อยวนไม่ได้หลบเลี่ยง ภายในหัวของเขาคือภาพของเหมยชิงเกอถูกมัดด้วยโซ่เหล็ก ถูกดาบลมหนาวเชือดเฉือนทุกวันไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงที่อ่อนแอเลย แม้แต่ผู้ชายที่แข็งแกร่ง ก็อาจไม่สามารถอยู่รอดได้เกินสิบปีโชคดีที่นางมีความเกลียดชังตัวเองอยู่ในใจเสมอ ถึงทำให้นางต้องรอจนกว่าลูกสาวมาช่วยเหลือได้เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เฮ่อยวนก็ถอนหายใจหนักๆทั้งหมดนี้เป็นเขาที่ติดค้างนาง แม้ว่าเหมยชิงเกอจะปลิดชีพเขาไ
Latest chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1264 เจอหญิงงามลืมศีลธรรม
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1263 ซ่อนคม
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1262 ศพหนีไปเอง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1261 เจ้าคิดอย่างนั้นจริงๆ หรือ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1260 ยิ่งผู้หญิงอ่อนโยนก็ยิ่งมีแนวโน้มที่จะหลอกคน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1259 ฮั่วเทียนเฉิงเสียชีวิต
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1258 นี่คือความจริงใจของท่านที่มีต่อข้า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1257 ยอมรับความพ่ายแพ้แล้วหรือไม่
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1256 การประลองยุทธ์รอบแรก
