Share
บทที่ 1219 ล่อลวง
Related chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1220 ชอบเข่นฆ่า
หวังซุ่นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จึงอดไม่ได้ที่จะตกใจ“นายท่าน หรือว่าท่านเห็นผีจริงๆ?”เมื่อเห็นเย่จิ่งหลานตื่นตระหนกขนาดนี้ ใบหน้าของหวังซุ่นก็ซีดลงทันที“หุบปาก”เย่จิ่งหลานหิ้วร่างเขาออกจากค่ายกลอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็หายตัวเข้าไปในมิติชิงผิงและชิงอานกำลังรับประทานอาหารมื้อดึกอยู่อินชิงเสวียนตั้งใจทิ้งอาหารมังสวิรัติไว้มากมาย เย่จิ่งหลานก็ไม่ได้มีข้อจำกัดไม่ให้พวกเขากินพวกเขาทั้งสองกินล่าเถียว หมึกเจปรุงรสหมาล่า ถั่วลิสงห้าเครื่องเทศ และชาเย็นสองถ้วย ท่าทางของพวกเขาดูผ่อนคลายและพอใจมากโดยทั่วไปผู้บำเพ็ญสำนักเต๋าจะสงบได้ทุกสถานการณ์ สามารถฝึกบำเพ็ญเพียรได้ทุกที่ อีกทั้งสถานที่นี้ไม่เย็นหรือร้อน และมีอาหารมังสวิรัติหลากหลาย ทั้งสองคนอยู่ที่นี่จึงรู้สึกสบายใจมาก พวกเขาไม่มองเย่จิ่งหลานเป็นศัตรูอีกแล้วเมื่อเห็นคนสองคนเข้ามาในมิติด้วยสีหน้าหวาดหวั่น ชิงผิงจึงถามว่า “เกิดอะไรขึ้น”เย่จิ่งหลานถอนหายใจ“เห็นผีน่ะสิ ข้าได้ยินเสียงหินเน่านั่นพูดจริงๆ ในโลกนี้มีผีด้วยงั้นหรือ”ชิงอานยิ้มแล้วพูดว่า “โลกใหญ่ไพศาล ไร้พิสดารไม่มี ในเมื่อผู้คนเชื่อว่ามีเทพเจ้า เช่นนั้นก็ต้องมีผี”เย่
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1221 เข้าใจผิด
ทันทีที่เฮ่อยวนพูดจบ ร่างหลายร่างก็เหาะลงมาจากภูเขาผู้นำสวมชุดสีแดงสด แววตาคมกริบ ที่ด้านหลังมีสตรีสองคนที่อายุใกล้เคียงกับนาง ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นนอกจากฉุยอวี้และเฟิงเอ้อร์เหนียง“ใครกล้าบุกเข้าประตูภูเขา”สตรีที่เป็นผู้นำยืนอยู่บนถนนบนเขา น้ำเสียงที่ชัดเจนของนาง ก็แว่วกระทบโสตประสาทของเฮ่อยวนเฮ่อยวนอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น เสียงนี้เขาคุ้นเคยยิ่งนัก เหมยชิงเกอ นางยังมีชีวิตอยู่จริงๆ“ชิงเกอ ข้าเอง ข้าเฮ่อยวน”เหมยชิงเกอจำเสียงของเขาได้เช่นกัน ไฟโทสะสองลูกพลันระเบิดออกมาจากดวงตาของนาง“ท่านมันคนใจร้ายไร้น้ำใจ กล้าดีอย่างไรมาถึงตำหนักเทพ ตายซะเถอะ!”เหมยชิงเกอตวาดอย่างเย็นชา โบกมือโจมตีไปยังเฮ่อยวนเฮ่อยวนไม่ได้หลบเลี่ยง ภายในหัวของเขาคือภาพของเหมยชิงเกอถูกมัดด้วยโซ่เหล็ก ถูกดาบลมหนาวเชือดเฉือนทุกวันไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงที่อ่อนแอเลย แม้แต่ผู้ชายที่แข็งแกร่ง ก็อาจไม่สามารถอยู่รอดได้เกินสิบปีโชคดีที่นางมีความเกลียดชังตัวเองอยู่ในใจเสมอ ถึงทำให้นางต้องรอจนกว่าลูกสาวมาช่วยเหลือได้เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เฮ่อยวนก็ถอนหายใจหนักๆทั้งหมดนี้เป็นเขาที่ติดค้างนาง แม้ว่าเหมยชิงเกอจะปลิดชีพเขาไ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1222 เฮ่อยวนให้เจ้าตาย
เสียงของคนชุดดำทุ้มลึกและแหบแห้ง ทำให้ยากต่อการแยกแยะว่าเป็นชายและหญิงเหมยชิงเกอกอดเฮ่อยวน แล้วเหาะไปไกลหลายจั้ง“อวิ๋นลี่ พาเขากลับไปที่ห้องโถงจื่อชี่ตงไหลก่อน”เฟิงอวิ๋นลี่มารับร่างของเฮ่อยวน และตะโกนอย่างเร่งด่วนว่า “ศิษย์พี่ใหญ่ ทักษะของคนผู้นี้แปลกมาก ท่านต้องระวัง”“อย่าพูดไร้สาระ รีบไป”เหมยชิงเกอใช้วิทยายุทธ์ของตำหนักเทพ พลังงานสีม่วงอันเข้มข้นก็แพร่ปกคลุมไปทั่วร่างกายของนางในทันที คนทั้งคนเหมือนกำลังยืนอยู่ในก้อนกลุ่มเปลวไฟสีม่วง อันเป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัวร่างของคนชุดดำก็ถูกปกคลุมไปด้วยกลุ่มแสงสีขาว โดยมีแสงดาวอยู่ข้างใน รังสีอำมหิตกดดันผู้คน“ส่งเฮ่อยวนมาให้ข้า”คนชุดดำตบฝ่ามือ พลังของฝ่ามือก็เหมือนกับลมภูเขาคำราม ห่อหุ้มตัวเหมยชิงเกอไว้ในนั้น“เจ้าเป็นใครกันแน่”เหมยชิงเกอซัดฝ่ามือออกไป ทั้งสองเผชิญหน้ากัน ต่างถอยหลังไปก้าวหนึ่ง แสงดาวหลายจุดทะลุผ่านพลังงานสีม่วงที่ป้องกัน และทะลุเข้าไปในเส้นเลือดหัวใจของเหมยชิงเกอเหมยชิงเกอรู้สึกเจ็บปวดเส้นลมปราณอย่างรุนแรง อดไม่ได้ที่จะตกใจ ทักษะอะไรกัน ทำไมถึงร้ายกาจขนาดนี้คนชุดดำพูดอย่างเย็นชาว่า “แน่นอนข้ามาจากอิ๋นเฉิง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1223 ใจร้อน
ในขณะที่ฉุยอวี้กำลังพูด ฮั่วเทียนเฉิงและศิษย์น้องอีกสองคนมาถึงแล้วเช่นกันเขาชอบอยู่เงียบๆ ตามธรรมชาติ อาศัยอยู่ในถ้ำที่อยู่ด้านหลังภูเขามาโดยตลอด ได้ยินเสียงไม่ชัด ถ้าเฟิงเอ้อร์เหนียงไม่ส่งคนมารายงาน เขาก็คงไม่รู้ว่าเหมยชิงเกอถูกโจมตีเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนเหล่านี้ แต่อาคันตุกะจำนวนมากกับเหมยชิงเกอและฉุยอวี้ก็ยังไม่สามารถรับมือได้ไหว เช่นนั้นต้องเป็นศาสตร์ที่ทรงพลังอย่างยิ่งเขารีบพูดว่า “ข้ารู้จักแม่นางอิน ข้าจะลงเขาไปหานาง”ฮั่วเทียนเฉิงยังพูดไม่ทันขาดเสียง เขาก็หายตัวไปศิษย์น้องต้วนจื่อฉู่รีบเรียกศิษย์ทุกคนอย่างรวดเร็ว ช่วยเหลือเหมยชิงเกอ ฉุยอวี้ และอาคันตุกะทั้งหลายที่ได้รับบาดเจ็บบนภูเขาพระจันทร์กลมโตค่อยๆ ลับหายไปทางทิศตะวันตก ท้องฟ้าเริ่มเห็นทอแสงขาวเงินจางๆ แล้วอินชิงเสวียนชอบนอนตื่นสาย แต่วันนี้ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด จู่ๆ นางถึงได้ตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงเสื้อผ้าเสียดสีกัน เย่จิ่งอวี้ก็ลืมตาขึ้นทันที“เสวียนเอ๋อร์ฝันร้ายหรือเปล่า ทำไมวันนี้เจ้าตื่นเช้าจัง”อินชิงเสวียนยักไหล่“บางทีเมื่อคืนข้าอาจจะนอนหลับสบายมาก ตอนนี้นอนอิ่มแล้ว”นางโน้มตัวลงจูบใบหน้าเ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1224 ความคิดที่คาดเดาไม่ได้
“ข้าเตรียมอาหารเช้าไว้แล้ว นั่งกินข้าวก่อน พ่อเจ้าออกไปสักพักแล้ว น่าจะกลับมาเร็วๆ นี้”กงซวินฮูหยินรีบให้สาวใช้ยกอาหารเข้ามา ขณะที่พูดเฮ่อฉางเฟิงก็เข้ามาแล้วเช่นกัน เมื่อเขารู้ว่าทั้งสองกำลังจะจากไป ก็รีบมาเกลี้ยกล่อมพวกเขา“น้องเล็กได้กลับมาที่นี่ทั้งที ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องอยู่นานๆ สิบวันครึ่งเดือน ท่านพ่อตัดสินใจสละทางสู่วิถีแห่งสวรรค์แล้ว ทั้งสองสำนักจะหารือรายละเอียดร่วมกัน น้องเล็กไม่ต้องการเห็นท่านพ่อกับผู้อาวุโสเหมยแก้ไขความเข้าใจผิด ให้เราอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัวหรอกหรือ”กงซวินอวิ๋นเฟิ่งจับมืออินชิงเสวียน แล้วถอนหายใจ “ใช่แล้ว เจ้าเป็นลูกของท่านพี่กับพี่หญิงเหมย ถ้าพี่หญิงเหมยเข้ามา แล้วไม่เจอชิงเสวียน นางจะเสียใจแน่ๆ เจ้ารีบร้อนแค่ไหนก็รอแค่ไม่กี่วัน ถ้าจากไปโดยไม่บอกลา พ่อเจ้าคงไม่มีความสุข”“ใช่แล้ว ไม่ว่าอย่างไรน้องเล็กกับน้องเขยต้องอยู่ต่ออีกหลายๆ วัน ในเมืองนี้มีสถานที่ที่น่าสนใจมากมาย วันนี้ข้าจะพาพวกเจ้าไปเดินเล่น”ยากที่จะปฏิเสธความมีน้ำใจของสองแม่ลูก อินชิงเสวียนอดไม่ได้ที่จะมองไปที่เย่จิ่งอวี้เจ้าผู้ครองแคว้นจะอยู่ห่างจากบ้านเมืองตลอดทั้งปีได้อย่างไร อ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1225 โชคดีมีเหลือเก็บไว้
ตั้งแต่สมัยที่ยังเป็นเด็ก เพื่อที่จะได้รับความโปรดปรานจากอาจารย์ ฉีอวิ๋นจื่อมีทักษะในการสังเกตคำพูดและสีหน้าผู้คนมาก แต่นางไม่สามารถอ่านความคิดของคนชุดดำได้ชัดเจนคำพูดของเขาทำให้ฉีอวิ๋นจื่อมีความรู้สึกขัดแย้งกันทุกครั้ง ราวกับว่าเกลียดเหมยชิงเกอและเฮ่อยวน แต่น้ำเสียงที่เบาหวิวกลับดูไม่เหมือนความเกลียดชัง นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของฉีอวิ๋นจื่อที่ได้รู้จักกับคนแบบนี้ นางไม่เข้าใจเลย ที่เขาช่วยตัวเองไว้นั้น มีเจตนาใดกันแน่ในอิ๋นเฉิง เขาอยู่ในสถานะใดกันแน่นอกเมืองเย่จิ่งหลานพาหวังซุ่นและฮั่วเทียนเฉิงไปตามหาอินเย่สองสามีภรรยาเฉิงเฟิ่งโหลวเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดา ไม่ค่อยรู้จักนายท่านและนายหญิงมากนัก ไม่รู้เลยว่าพวกเขาไปอยู่ที่ไหนเมืองนี้มีขนาดไม่ใหญ่นัก ทั้งสามแยกย้ายกันไปค้นหา และภายในระยะเวลาอันสั้นก็ค้นหาทั่วจนแทบพลิกพื้นดินได้แล้วฮั่วเทียนเฉิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหนาวจับขั้วหัวใจ“พวกเขากลับเมืองหลวงจริงๆ หรือ”เย่จิ่งหลานพูดอย่างมั่นใจว่า “เป็นไปไม่ได้ หากพวกเขาออกไป ไม่มีทางที่จะไม่บอกข้า”ทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ว่ามีน้ำพุวิญญาณอยู่ในมิติของตัวเอง ก็อดไม่ได้ที่จะตบหัวตัวเองอย่
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1226 ชิงเสวียนอยู่ในอิ๋นเฉิง
เฮ่อยวนยังคงหมดสติ ไม่สามารถตอบได้เลยเฟิงเอ้อร์เหนียงทนมองดูไม่ได้ จึงดึงเหมยชิงเกอออกมา“ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านได้รับบาดเจ็บ อย่าตื่นเต้นเกินไป”ขาของเหมยชิงเกออ่อนลง และทรุดนั่งลงบนพื้นอีกครั้งเย่จิ่งหลานก็ใช้โอกาสนี้ทำความเข้าใจสถานการณ์อีกหน่อย เขาลูบคางแล้วพูดว่า “ในเมื่อเจ้าเมืองเฮ่อมาที่นี่เพื่อรับผิด แล้วจะส่งนักฆ่ามาทำไม ไม่สมเหตุสมผลเลยจริงๆ ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเป็นคนปกป้องเจ้าตำหนักเหมย นี่ไม่เท่ากับว่าถอดกางเกงผายลมไม่ใช่หรือ ทำอะไรซ้ำซ้อน หากต้องการจัดการกับเจ้าตำหนักเหมยจริงๆ ก็แค่พาคนขึ้นเขามาฆ่าเลย จะง่ายกว่าหรือ”คำพูดของเย่จิ่งหลานเป็นคนหยาบคายแค่ความหมายไม่หยาบ เมื่อพิจารณาเรื่องนี้อย่างใจเย็น เรื่องนี้ก็ดูน่าสงสัยมากมายจริงๆ“แต่วิทยายุทธ์ของคนผู้นั้นมาจากอิ๋นเฉิงจริงๆ ยังรู้เรื่องราวทั้งหมดตอนที่ศิษย์พี่ใหญ่ถูกไล่ล่า เรื่องนี้จะอธิบายอย่างไร”หลังจากดื่มน้ำพุวิญญาณแล้ว ฉุยอวี้ก็รู้สึกดีขึ้นเช่นกันเย่จิ่งหลานขมวดคิ้วและพูดว่า “ข้อนี้ก็เป็นปัญหาจริงๆ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาและเฮ่อยวนจะเป็นพวกเดียวกัน ในกรณีที่ดีที่สุดก็พูดได้เพียงว่าเขาเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เก
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1227 คือใครกันแน่
ใบหน้าของเหมยชิงเกอซีดเผือด พูดด้วยความโกรธว่า “ท่านจับตัวชิงเสวียนไว้จริงๆ เฮ่อยวนท่านยังมีความเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า”“ไม่ใช่ข้าที่จับกุมชิงเสวียน แต่เป็นชิงเสวียนที่พาสามีและลูกของนางไปที่อิ๋นเฉิง ถ้าข้าไม่เห็นลูกสาว ข้าจะรู้ได้อย่างไรว่าเจ้ายังมีชีวิตอยู่ ชิงเกอ เชื่อข้าเถอะ ข้าจะสืบให้รู้แน่นอนว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น ต้องมีคำอธิบายให้เจ้าแน่นอน”เฮ่อยวนรู้ดีว่าไม่ว่าเขาจะพูดอะไร เหมยชิงเกอก็จะไม่เชื่อ มีเพียงการค้นหาผู้บงการเบื้องหลังเท่านั้น เขาถึงจะสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขาได้เหมยชิงเกอแค่นเสียงหึ และพูดว่า “ถ้าท่านต้องการให้ข้าเชื่อ ก็ให้ชิงเสวียนมาพบข้า ข้าจะให้เวลาท่านอีกสามวัน ถ้าท่านสืบไม่ได้ ก็อย่ามาหาข้าอีก”เฮ่อยวนถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“ได้ ข้าจะกลับไปที่อิ๋นเฉิงเดี๋ยวนี้ ส่วนระบำสวรรค์ดาวสีเงินเจ้าห้ามบีบบังคับออกด้วยกำลังภายในเด็ดขาด มีเพียงโคจรลมปราณไปที่จุดเส้าซาง ปล่อยออกมาอย่างช้าๆ ช่วงนี้เจ้ารักษาตัวให้ดี ข้าจะไปจัดการเรื่องในอิ๋นเฉิง แล้วจะกลับมาหาเจ้า”เฮ่อยวนจัดแจงเสื้อคลุมให้เรียบร้อย แล้วเดินออกจากห้องโถงจื่อชี่ตงไหลอย่างไม่มั่นคงเมื่อเห็น
Latest chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1254 บอกความจริง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1253 คิดแผนการ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1252 ความสงสัยของฉีอวิ๋นจื่อ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1251 นังแก่จอมปลอม
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1250 อาจจะเป็นผู้หญิงก็ได้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1249 การมีครอบครัวก็รู้สึกดีเหมือนกัน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1248 หนี
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1247 คนชุดดำ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1246 พบกันโดยบังเอิญ
