MasukShare
บทที่ 923
Bab terkait
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 924
ในตอนเย็นของวันรุ่งขึ้น นางหนาน ป้าสะใภ้สามก็ถึงเมืองหลวง นางไม่ได้ไปไหนเลย ตรงไปที่จวนอ๋องก่อนซีซีรู้ว่านางจะกลับมา แต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ ท่านตาบอกว่าต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองสามวันก่อนที่ได้พบนาง ดังนั้นเมื่อเสิ่นว่านจือมาบอกนางอย่างร่าเริงนั้น เครื่องแบบราชการที่นางเพิ่งถอดไปครึ่งหนึ่งนั้นก็รีบสวมมันกลับ และวิ่งออกไปทันทีท้องฟ้ายังไม่มืด พระอาทิตย์ตกก็สวยมาก และแสงพระอาทิตย์ตกก็ซ้อนแสงสีแดงส้มสามชั้นสี่ชั้นไว้บนขอบฟ้า แสงอันนุ่มนวลเช่นนั้นห่อหุ้มนางหนานไว้ และนางก็กำลังสั่งคนขนสิ่งของต่างๆ เข้าไปเมื่อได้ยินเสียงที่เรียกว่าป้าสะใภ้สาม นางรีบหันกลับไป แต่ก่อนที่นางจะมองเห็นได้ชัดเจน ร่างนั้นก็รีบพุ่งเข้าไปกอดนางเมื่อมีเด็กอยู่ในอ้อมแขน นางถึงสัมผัสได้ถึงความจริง น้ำตาไหลออกมาทันทีทันใด แต่ก็ถูกกลั้นไว้ในไม่ช้า เหลือเพียงความแสบที่ปลายจมูก และพูดด้วยรอยยิ้มว่า "อะไรกัน ปาสะใภ้เพิ่งกลับมา เจ้าก็คิดจะชนป้าให้บินออกไปหรือไง?"ซ่งซีซีกอดนางไว้ครู่หนึ่งก่อนจะปล่อยออกไป โดยแสดงใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสต่อหน้านาง "ดีใจที่ได้เจอป้าสะใภ้เลย"นางหนานจับแก้มนาง ไม่สามารถกลั้นน้ำตาไว้ได้ เข
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 925
หลังจากส่งคนไปตามหาเซี่ยหลูโม่แล้ว นางหนานก็พูดว่า "ข้าได้ยินมาว่าสนมฮุ่ยไทเฟยอาศัยอยู่ในจวนอ๋อง ช่วยพาป้าไปพบไทเฟยด้วย"ซ่งซีซีถึงนึกขึ้นมาได้ว่า "ได้ ไปเดี๋ยวนี้เลย"เมื่อนางหนานเข้าไปในจวน สนมฮุ่ยไทเฟยก็ได้ยินแม่นมเกาพูดถึงแล้ว แต่คิดว่านางกับซ่งซีซีคงมีอะไรจะพูดมากมายหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานาน นางจึงสั่งออกไปว่าคืนนี้จะไม่ออกไปทานอาหารเพื่อให้พวกนางได้คุยตามลำพังให้ดีๆหลังจากนั้นไม่นาน ซ่งซีซีและเสิ่นว่านจือก็พานางหนานมาพบ สนมฮุ่ยไทเฟยพอใจมาก สมเป็นลูกสาวของตระกูลหนานจริงๆ และรู้จักกาลเทศะเป็นอย่างดีหลังจากที่นางหนานทำการไหว้เสร็จ สนมฮุ่ยไทเฟยก็ให้นางนั่งคุยกัน "เดินทางเหนื่อยมากสินะ?"นางหนานเหลือบมองซีซี ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความเอ็นดูรักใคร่ "ทูลไทเฟยเจ้าค่ะ อยากกลับมามาก เลยไม่รู้สึกเหนื่อยแต่อย่างใดเจ้าค่ะ"เมื่อเห็นนางเผยสีหน้าที่อ่อนโยน ไทเฟยก็รู้ว่านางห่วงใยซีซีมาก ดังนั้นจึงถอนหายใจ "เจ้ากลับมาก็ดี พระชายาอ๋องฮวยเป็นน้องสาวของสามีเจ้า เจ้าที่เป็นพี่สะใภ้คงต้องว่านางให้ดีๆ นางช่างไม่เอาไหนจริงๆ"เมื่อเห็นสีหน้าสับสนของนางหนาน แม่นมเกาก็เล่าเรื่องเกี่ยวกับสิ่งเลวร้
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 926
ของขวัญถูกส่งไปยังเรือนดอกบ๊วยแล้ว เซี่ยหลูโม่ช่วยนางจัดเรียงของเหล่านั้นที่ละชิ้นๆ อย่างเป็นระเบียบเขาอาบน้ำแล้ว และกำลังรอให้ซ่งซีซีกลับมาอยู่ที่ห้องของเขา วันนี้เขาไปที่กรมราชทัณฑ์ และอ่านคำสารภาพของยี่ฝาง เดิมทีเขาอยากเห็นพวกเขาสอบปากคำยี่ฝางอีกครั้ง เขาจะไม่กลับมารับประทานอาหารเย็น แต่ผลปรากฏว่าเฉินยีส่งคนมารายงานว่ามีคนจากจวนอ๋อง เชิญให้เขากลับไปโดยบอกว่า พระชายามีญาติกลับมาที่เมืองหลวง เขาจึงขี่ม้ากลับทันทีภายในใจเขามีความสุขเป็นอย่างมากเมื่อป้าสะใภ้สามกลับมายังเมืองหลวง เมื่อการเจรจาเริ่มต้นขึ้น ไม่สนว่าฮ่องเต้จะอนุญาตให้เขาเข้าร่วมหรือไม่ เขาก็จะเข้าร่วมอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นไม่สามารถดูแลซีซีได้ มีเสิ่นว่านจือและป้าอยู่เป็นเพื่อนนางเขาก็รู้สึกโล่งใจมากขึ้นหากเป็นเมื่อก่อน เขาเชื่อว่าซีซีไม่ว่าสิ่งใดก็สามารถฝันฝ่ามันไปได้ แต่คราวนี้การเจรจาเกี่ยวข้องกับตระกูลซ่งถูกสังหารทั้งครอบครัว ซึ่งเป็นสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในใจนาง ดังนั้นช่วงเวลานี้นางนั้นยากลำบากเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า เขาก็เลิกมองอย่างเคร่งขรึม เปลี่ยนเป็นยิ้มขึ้นมาอย่างหล่อเหลา และยืนขึ้นเพื่อทัก
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 927
หลังจากอาบน้ำแล้ว ซ่งซีซีก็สั่งให้ทุกคนออกไปแล้วนอนซบบนไหล่ของเซี่ยหลูโม่ราวกับแมวขี้เซาแมว "ข้าได้ยินมาว่าวันนี้ว่าท่านได้ไปที่กรมราชทัณฑ์ ""ใช่ พวกเขากำลังสอบปากคำยี่ฝาง แต่ข้าอ่านคำสารภาพแล้วและมันก็วกไปวนมาอยู่แต่พวกเดิมๆ พวกเขาจะสอบปากคำต่อในคืนนี้""ที่ควรสารภาพต่างก็สารภาพมาหมดแล้ว?""ทั้งหมดที่เรารู้นั้น นางต่างก็สารภาพแล้ว แต่คำสารภาพของนางนั้นไม่เป็นผลดีต่อท่านตา นางกล่าวเป็นเสียงเดียวว่าได้รับคำสั่งจากท่านตาถึงได้ทำการสังหารหมู่ทั้งหมู่บ้าน"ดวงตาของซ่งซีซีนั้นเย็นชา "ดังนั้นตอนนี้ต้องการให้นางกลับคำให้การ แต่ไม่ใช่การให้นางรับสารภาพแล้ว"เซี่ยหลูโม่กล่าวว่า "ข้าขอร้องให้กรมราชทัณฑ์ให้ความร่วมมือ"ซ่งซีซีกล่าวว่า "เมื่อนางแว้งกัดท่านตา เป็นเพราะทำตามคำสั่ง คนบงการเรื่องนี้ไม่ใช่นาง"เซี่ยหลูโม่กล่าวอย่างเย็นชา "นางคิดว่าตราบใดที่นางไม่ใช่ผู้บงการ นางก็สามารถรอดพ้นจากความตายได้ แต่ไม่ต้องกังวลข้าจะไม่ปล่อยให้นางได้สมปรารถนาอย่างที่นางตั้งใจเสียหรอก คำให้การนางเพียงฝ่ายเดียวไม่สามารถยื่นยันได้ เมื่อพวกเขาเข้าไปยังสนามรบ ชายแดนเฉิงหลิง ท่านตาถูกลธนูโจมตีสองครั้ง ครั้งแร
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 928
เมื่อกลับมาถึงจวน เสิ่นว่านจือกับเป่าจูก็ได้รับรุ่ยเอ๋อร์กลับมาแล้ว ตอนนี้กำลังพูดคุยกับท่านป้าสะใภ้ซ่งซีซีสั่งให้คนเตรียมรถม้า จากนั้นก็สั่งให้คนยกผ้าห่ม เสื้อผ้า ถ่าน เงิน และยารักษาขึ้นไปบนรถม้าแม่นมเหลียงก็ได้ทำขนมหลายชนิด บอกว่าท่านแม่ทัพใหญ่ทำสงครามกลับมาจากชายแดนเฉิงหลิงทุกครั้งก็จะกิน แม่นมเหลียงทำไว้มากมาย ใส่เต็มปิ่นโตอาหารสามชั้นเนื่องจากมีพระราชโองการของไทเฮา นางหนานก็เดินทางไปด้วยกันรถม้าของฝูฉิวอันกับของจวนอ๋องแทบจะมาถึงพร้อมกัน เขาสั่งให้หน่วยฉินหรงขนของเข้าไป เสื้อผ้าบางส่วนในนั้นเป็นของเขาเอง เขาจะอยู่ที่นี่สองสามวันเขาเองก็มีไหวพริบ ไม่มีทางไปรบกวนการเจอกันของพวกเขา แต่เขามาแล้วก็สามารถมีคำอธิบายให้กับฝ่าบาท เพราะยังเขาก็เป็นคนของไทเฮา จับตาอยู่ที่นี่ใครจะกล้าไม่วางใจ?แม่ทัพใหญ่เซียวเห็นรุ่ยเอ๋อร์ก็มีความสุขมาก หลังจากรุ่ยเอ๋อร์คุกเข่าลงทำความเคารพแล้ว เขาก็ก้มลงอุ้มรุ่ยเอ๋อร์ ขึ้นมาด้วยรอยยิ้มแล้วพูดว่า "หนักมาก เห็นได้ชัดว่ากินเก่งมาก"“รุ่ยเอ๋อร์กินเก่งมาก และสูงขึ้นไม่น้อย” รุ่ยเอ๋อร์แสร้งทำเป็นไร้เดียงสามีความสุข ตอนที่อยู่บนรถม้า ท่านป้าก็ได้บอกเขาใ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 929
เซี่ยหลูโม่กล่าวว่า "คำสารภาพที่ไม่ใช่ความจริงถวายให้กับฝ่าบาททำอะไรกัน? ฝ่าบาททอดพระเนตรแล้วก็ฉีกมันทิ้งเหมือนกัน"หลี่ลี่ถอนหายใจ "แต่ตอนนี้ได้สอบปากคำมาหลายวันแล้ว ทรมานแล้วก็ยังไม่ปริปาก อีกทั้งก็ไม่สามารถใช้เครื่องทรมานรุนแรง กลัวว่าจะอันตรายต่อชีวิตของนาง ดังนั้นหม่อมฉันคิดว่าสืบสวนต่อไปก็เหมือนเดิมพ่ะย่ะค่ะ"เซี่ยหลูโม่พูดขึ้นว่า "ถ้าอย่างนั้นก็สอบสวนต่อไป ใต้เท้าหลี่ก็เข้าใจดี นางต้องเปลี่ยนคำรับสารภาพ แม่ทัพใหญ่เซียวไม่ใช่ผู้รับผิดชอบหลัก นางต่างหากที่ใช่ ถ้าไม่ยอมเปิดปากจริงๆ ก็เชิญจ้านเป่ยว่างมาสอบปากคำสักหน่อย"หลี่ลี่ตกใจมาก "นี่... ฝ่าบาททรงไม่มีพระราชโองการสอบปากคำใต้เท้าจ้าน และฝ่าบาทก็ไม่มีพระประสงค์จะดึงเขามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้"“แม่ทัพใหญ่เซียวก็มีส่วนเกี่ยวข้องแล้ว ทำไมมันถึงไม่เกี่ยวข้องกับเขาด้วย? ฝ่าบาทไม่มีพระราชโองการให้เจ้าสอบสวน แล้วฝ่าบาทเคยมีพระราชโองการไม่ให้ให้เจ้าสอบสวนไหม? "หลี่ลี่พูดขึ้นว่า "แม้จะไม่มีพระราชโองการไม่ให้สอบสวน แต่ก็ไม่ได้ทรงตรัสว่าจะจับตัวเขา"เซี่ยหลูโม่มองเขา "ไม่ได้ให้เจ้าจับตัว แต่ให้เจ้าไปเชิญ ภารกิจเมืองลู่เปินเอ่อร์เขาเ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 930
ณ ห้องทรงพระอักษรจักรพรรดิ์ซูชิงถือถ้วยชา และใช้ฝาถ้วยชากวาดฟองชาเบาๆ หลังจากจิบคำหนึ่งแล้วจึงจะเงยหน้าขึ้นมองเซี่ยหลูโม่ "ข้าก็ไม่รู้เลยว่าหอต้าหลี่ก็กำลังสืบสวนคดีนี้ร่วมกับกรมราชทัณฑ์ด้วย? ข้าราชโองการแบบนี้ด้วยหรือ? หรือว่าคดีกบฏของเซี่ยอวี้น ศาลต้าหลี่ของพวกเจ้าสืบจนไม่มีอะไรจะสืบแล้ว เลยใจดีไปช่วยกรมราชทัณฑ์ทำคดีหรือ? "ในคำพูดก็แฝงไปด้วยการตั้งคำถาม และความไม่พอพระทัยจาก "ความเข้าใจกัน" ระหว่างพี่น้องในอดีต ในเวลานี้เซี่ยหลูโม่ก็ควรสารภาพผิด จากนั้นถอยออกไป แสดงสันติภาพต่อไป รักษาความสามัคคีระหว่างฮ่องเต้กับขุนนางสองพี่น้องไว้ดังนั้นหลังจากจักรพรรดิ์ซูชิงตรัสคำพูดเหล่านี้จบแล้ว ก็ดื่มชาต่ออย่างช้าๆ รอดูเขาคุกเข่าสารภาพผิด ที่จริงแล้วในใจของเขาก็รู้ดีว่าเซี่ยหลูโม่อดทนและหลีกทางให้มาโดยตลอด และเขาก็เคยชินแล้วแต่ครั้งนี้เซี่ยหลูโม่กลับไม่ได้คุกเข่าลงเพื่อสารภาพผิด แต่กลับพูดประโยคหนึ่งขึ้น "ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ จ้านเป่ยว่างคือแม่ทัพของเมืองลู่เปินเอ่อร์ เรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองลู่เปินเอ่อร์เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่รู้"จักรพรรดิ์ซูชิงตกพระทัยเล็กน้อย และถ้วยชาก็วางลงบนโต๊ะพิจาร
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 931
เซี่ยหลูโม่คุกเข่าลงข้างหนึ่ง แต่ท่าทีของเขายังคงแน่วแน่ "เพื่อแสดงความเป็นธรรม ของฝ่าบาทโปรดทรงอนุญาตให้กรมราชทัณฑ์สอบปากคำจ้านเป่ยว่าง ใช้คำสารภาพของเขาเปรียบเทียบกับคำสารภาพของคนอื่น เพื่อมอบความจริงให้กับชาวซีจิง ขอฝ่าบาทโปรดทรงเชื่อว่าที่หม่อมฉันทำไม่ได้มีเจตนาทำเพื่อตัวเองแม้แต่นิดเดียว ชาวซีจิงก็รู้เรื่องเกี่ยวกับการสังหารหมู่ในหมู่บ้านดีกว่าพวกเรา พวกเราวางแผนกำจัดผู้นำปฏิบัติการจ้านเป่ยว่างออกไป ก็จะยิ่งทำให้พวกเขาโกรธมากขึ้นและคิดว่าพวกเราไม่มีความจริงใจในการเจรจาพ่ะย่ะค่ะ"เขาเงยหน้าขึ้น มองตรงไปที่จักรพรรดิ์ซูชิง และพูดขึ้นอย่างอาจเอื้อมว่า "มันจะยิ่งทำให้ทหารและราษฎรชายแดนเฉิงหลิงรู้สึกสิ้นหวัง คิดว่าฝ่าบาททรงมีเจตนาคนของพระองค์เอง และโยนความผิดทั้งหมดไปให้กับเหล่าทหารที่รักษาชายแดนมาตลอดชีวิต""เพล้ง! "แก้วกระแทกกับพื้น หน้าอกของจักรพรรดิ์ซูชิงกระเพื่อมขึ้นลง ในพระเนตรเต็มไปด้วยความมืดมน และทรงตะคอกออกมาอย่างกริ้วจัดว่า "บังอาจ! "อู๋ต้าปั้นตัวสั่น ร้องขอให้ฝ่าบาททรงพระทัยเย็นๆ ทันที และรีบพูดกับเซี่ยหลูโม่ว่า " ท่านอ๋อง โปรดหยุดตรัสเถอะพ่ะย่ะค่ะ อย่าทรงทำให้ฝ่าบาททร
Bab terbaru
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1524
เรื่องที่ฝูเจาอี๋แท้งลูก ซ่งซีซีได้รับรู้จากปากของเซี่ยหลูโม่พระชายาฉินอ๋องมาเชิญนางให้เข้าเฝ้าในวังด้วยกัน ซ่งซีซีก็ตอบตกลงเดิมทีซ่งซีซีกับพระชายาฉินอ๋องไม่มีความเกี่ยวข้องกันมากนัก แต่ตั้งแต่ฉินอ๋องเดินทางไปซีจิงด้วยกัน พระชายาฉินอ๋องก็ดูสนิทสนมกับซ่งซีซีมากขึ้น กล่าวว่าภรรยาของพี่น้องควรไปมาหาสู่กันบ่อยๆพระชายาฉินอ๋องเป็นสตรีตระกูลฉี เป็นลูกพี่ลูกน้องของฮองเฮา แต่หลังจากฮองเฮาถูกกักบริเวณ พระชายาฉินอ๋องก็ไม่ได้ไปเยี่ยมเยียนฮองเฮาอีกดังนั้น คำว่าภรรยาของพี่น้องควรไปมาหาสู่กันบ่อยๆ สำหรับนางแล้ว แท้จริงหมายความว่าหากไม่มีเรื่องเดือดร้อน ก็สามารถไปมาหาสู่กันได้ แต่หากมีปัญหา ก็ควรอยู่ให้ห่างตัวอย่างเช่น ตอนที่ฮ่องเต้ทรงระแวงจวนเป่ยหมิงอ๋อง พระชายาฉินอ๋องก็ถอยห่างจากซ่งซีซีอย่างชัดเจน ราวกับกลัวจะถูกลูกหลงแท้จริงแล้ว ฉินอ๋องไม่ได้สร้างผลงานอะไรมากนัก เพียงแต่ได้รับคำชมจากฮ่องเต้หนึ่งประโยค ซึ่งก็เพียงพอให้ฉินอ๋องลำพองใจไปได้อีกสองปีขณะที่ทั้งสองเดินทางเข้าเฝ้า พระชายาฉินอ๋องก็ไม่ได้พูดอะไรมากนัก เพียงแต่สนทนาเรื่องทั่วไปซ่งซีซีคิดว่าพระชายาฉินอ๋องเป็นคนฉลาด บางครั้งจงใจแ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1523
จักรพรรดิ์ซูชิงเผยความผิดหวังออกมาเมื่อตรัสกลับถึงตำหนักของพระองค์การสอบสวนไม่พบอะไร ไม่ได้แปลว่าไม่มีปัญหาเล่ห์กลในวังหลังนั้น บางครั้งใช้ออกไปแล้วไม่เหลือร่องรอยให้ตามหาหมอมหัศจรรย์เคยกล่าวไว้ว่า ครรภ์ของฝูเจาอี๋อาจรักษาไว้ไม่ได้ แม้จะรักษาไว้ได้ เด็กที่เกิดมาอาจร่างกายอ่อนแอ หรือแม้กระทั่งเป็นคนปัญญาอ่อนพระองค์เองมิใช่ว่าไม่เคยคิดจะให้ฝูเจาอี๋ดื่มยาถ้วยหนึ่งแต่ท้ายที่สุดก็ยังลังเลไม่อาจตัดใจ นี่อาจเป็นพระโอรสองค์สุดท้ายของพระองค์แล้ว พระองค์จึงอยากลองเสี่ยงดูสักครั้งครานี้พระองค์มั่นใจว่ามีผู้ลงมือแน่นอน ช่วงที่ผ่านมา พระองค์เสด็จไปที่ตำหนักของฝูเจาอี๋บ่อยครั้ง เช่นนี้ย่อมทำให้บางคนรู้สึกไม่พอใจเต๋อเฟยมีใจอยากดูแลฝูเจาอี๋ แต่ฝูเจาอี๋กลับยโสโอหังเพราะความโปรดปราน จนถึงขั้นแสดงความไม่พอใจต่อนาง วันนั้นก็เอ่ยเตือนนางไปแล้ว น่าเสียดายที่นางกลับไม่เข้าใจความหมายเต๋อเฟยเป็นผู้ดูแลวังหลัง หญิงงามมากมายในตำหนักล้วนเป็นคนที่เต๋อเฟยและซูเฟยเป็นผู้เลือก หากคิดจะลงมือกับครรภ์ของฝูเจาอี๋ ก็ไม่ใช่เรื่องยากเลยแม้แต่น้อยทว่าเต๋อเฟยคงไม่ได้เป็นคนลงมือเอง ไม่เช่นนั้น คงไม่ช่วยปกป้อง
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1522
ในตำหนักฮุ่ยอี๋ องค์ชายสามนั่งอยู่บนเก้าอี้ องค์หญิงสามช่วยเช็ดเส้นผมที่เปียกชื้นของเขา นางกล่าวด้วยความขุ่นเคืองว่า “เพิ่งสระผมไปเมื่อวันก่อนแท้ๆ เจ้าต้องเล่นกับเจ้าแมวป่าตัวนั้นให้ได้ ทำให้เส้นผมและใบหน้าของเจ้ามีแต่ขนแมว ถ้ามีคราวหน้าอีก พี่จะตีเจ้าที่ก้น”เด็กชายตัวน้อยที่งดงามราวกับแกะสลักจากหยก ดวงตาดำขลับทอประกายราวดวงดาว ยิ้มแย้มขณะที่พิงตัวอยู่ในอ้อมกอดพี่สาว “ท่านพี่ เจ้าแมวป่าสนุกและน่ารักมาก มันใช้เท้าเล็กๆ เหยียบข้า รู้สึกสบายจริงๆ แถมเวลากอดมันก็อบอุ่นด้วย”องค์หญิงสามกล่าวว่า “เสด็จแม่บอกแล้วว่าเสด็จพ่อไม่ชอบเจ้าแมวป่า แต่เจ้ากลับเอาแต่นำเรื่องของมันไปพูดกับเสด็จพ่อ ไม่แปลกใจเลยที่ช่วงนี้เสด็จพ่อไม่มาหาเจ้าเลย”องค์ชายสามนั่งตัวตรง ปล่อยให้พี่สาวช่วยเช็ดผม แต่ปากยังไม่วายโต้กลับ “ข้ากับเสด็จพ่อเป็นคนละคน ย่อมมีสิ่งที่ชอบและไม่ชอบแตกต่างกัน เสด็จพ่อไม่ชอบ แต่ข้าชอบ ข้ารักมัน ต่อให้เสด็จพ่อไม่พอใจ ก็ใช่ว่าจะบังคับให้ข้าทิ้งมันได้”องค์หญิงสามเอานิ้วแตะจมูกเขาเบาๆ “ปากคมเสียจริง”องค์ชายสามยิ้มกว้าง “ท่านพี่เถียงข้าไม่ชนะ เพราะพี่ไม่มีเหตุผล เสด็จอาบอกว่าหากพี่มีเหตุผล
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1521
ฝูเจาอี๋มิได้สังเกตเห็นรอยเย้ยหยันที่มุมปากของชุนถังชุนถังเป็นนางกำนัลที่คอยรับใช้ข้างกายนาง ตั้งแต่นางได้รับการเลื่อนขั้นเป็นเจี๋ยหยู นางเฉลียวฉลาดและสุขุม ยามที่ฝูเจาอี๋ต้องการคำแนะนำ นางก็มักเป็นผู้วางแผนให้อยู่เสมอ ครั้งนั้น ฮองเฮามีใจต้องการดึงนางเข้าสังกัด ทว่าชุนถังกลับเตือนว่าสถานะของฮองเฮาเริ่มสั่นคลอนแล้ว ถูกกักบริเวณอยู่บ่อยครั้ง ฝ่าบาททรงไม่โปรดอีกต่อไป อีกทั้งยังไม่มีอำนาจดูแลวังหลัง สู้ทำทีเป็นให้ความร่วมมือไปก่อน แล้วค่อยเบนเข้าหาเต๋อเฟยและซูเฟยจะดีกว่าและชุนถังก็คิดถูก เต๋อเฟยเมตตานางยิ่งนัก ทั้งอาหาร เครื่องนุ่งห่ม และข้าวของล้วนจัดหาให้อย่างดี ไม่มีใครกล้าดูแคลนนางอีกทว่า ในอดีต เต๋อเฟยเคยดีกับนางก็จริง แต่ตอนนี้กลับใช้ประโยชน์จากครรภ์ของนางเพื่อเข้าหาฝ่าบาท สิ่งนี้ทำให้นางรู้สึกไม่พอใจยิ่งนัก“เจาอี๋มิทรงยินดีให้พระนางเต๋อเฟยเสด็จมาหรือเพคะ?” ชุนถังช่วยประคองศีรษะและเอวของนางให้สูงขึ้นอีกเล็กน้อย การต้องนอนติดเตียงเป็นเวลานานเช่นนี้ ทำให้นางมักบ่นว่าปวดหลังฝูเจาอี๋วางใจชุนถังมาโดยตลอด ดังนั้นจึงไม่ลังเลที่จะเอ่ยความในใจ “ตอนที่ครรภ์ของข้ายังมั่นคงอยู่ พระน
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1520
ครรภ์ของฝูเจาอี๋ เดิมทีก็มั่นคงดี หมอหลวงเองก็กล่าวว่าไม่มีปัญหาใหญ่อันใด แต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด พอเข้าสู่เดือนเหมันต์ ครรภ์นี้กลับเริ่มไม่มั่นคง อีกทั้งยังมีเลือดออกถึงสองครั้งหมอหลวงจินทุ่มเทสรรพวิธีเพื่อรักษาครรภ์ของนางไว้ ทำให้พอประคองสถานการณ์ได้ แต่นางก็ต้องนอนพักอยู่บนเตียง ยังไม่อาจลุกเดินไปไหนได้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นโดยไม่คาดคิด หมอหลวงย่อมให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง ตรวจสอบทั้งอาหารการกินและข้าวของที่ใช้ในวังอย่างละเอียด ทว่ากลับไม่พบความผิดปกติใดๆ จึงคาดว่าน่าจะเป็นผลมาจากการที่ฝ่าบาทเสวยโอสถมาเป็นเวลานาน จึงทำให้ครรภ์นี้ไม่มั่นคงจักรพรรดิ์ซูชิงทรงเป็นกังวลอย่างยิ่งกับครรภ์นี้ นับตั้งแต่นางต้องนอนพักรักษาครรภ์ ฝ่าบาทก็ทรงเสด็จมาเยี่ยมเกือบวันเว้นวัน บางคราก็ทรงประทับร่วมเสวยพระกระยาหารเมื่อเอาใจใส่สิ่งหนึ่ง ก็ย่อมละเลยอีกสิ่งหนึ่งไป ทำให้ช่วงนี้ฝ่าบาทแทบไม่ได้เสด็จไปยังตำหนักของซูเฟย อีกทั้งยังมิได้ทรงเรียกองค์ชายสามเข้าพบที่ห้องพระอักษรเลยส่วนเต๋อเฟยนั้น เนื่องจากต้องดูแลกิจการในวังหลัง เมื่อพอมีเวลาว่างก็มักจะพาองค์ชายรองมาเยี่ยมฝูเจาอี๋ด้วย ดังนั้นจึงได้มีโอกา
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1519
ในวังหลัง เดิมทีมีผู้คาดเดาเกี่ยวกับพระอาการของฝ่าบาทไม่น้อย แม้ยามนี้ฝูเจาอี๋จะตั้งครรภ์ ทว่าหมอมหัศจรรย์กลับพำนักอยู่ในวัง เป็นหลักฐานว่าพระวรกายของฝ่าบาทหาใช่เพียงต้องบำรุงรักษาเพียงเล็กน้อยเท่านั้นดังนั้น การที่ฝ่าบาทโปรดปรานเช่นนี้ ทำให้บางคนเริ่มอยู่นิ่งไม่ได้โดยเฉพาะฮองเฮา นางรับรู้เรื่องพระอาการของฝ่าบาทอยู่บ้าง ตอนนี้หมอมหัศจรรย์กลับเข้าวังเพื่อถวายการรักษา ผลลัพธ์จะเป็นเช่นไรนางไม่อาจคาดเดา เพียงแต่รู้สึกว่าฝ่าบาทอาจอยู่ในช่วงที่พละกำลังถดถอยเต็มที่แล้วครรภ์ของฝูเจาอี๋ นางไม่ได้ใส่ใจ ไม่ว่าบุตรในครรภ์จะเป็นชายหรือหญิงก็ยังไม่อาจทราบได้ ต่อให้เป็นองค์ชาย ก็ยังไม่ถึงคราวของเขาแต่การที่ฝ่าบาททรงเอ็นดูองค์ชายสามถึงเพียงนี้ กลับทำให้นางรู้สึกถึงภัยคุกคามเดิมทีฝ่าบาทให้ทางเลือกแก่นาง นางเลือกตำแหน่งฮองเฮา เลือกมีชีวิตรอด ทว่าหลังจากนิ่งเฉยมาพักหนึ่ง นางก็เข้าใจว่าฝ่าบาทจะไม่ทรงละทิ้งองค์ชายใหญ่ได้รวดเร็วเพียงนั้น ยิ่งตอนนี้องค์ชายใหญ่ขยันขันแข็งศึกษาหาความรู้ แม้แต่ไท่ฝู่และเสด็จอายังเอ่ยปากชม นางยังสืบมาว่าฝ่าบาททรงพอพระทัยองค์ชายใหญ่อยู่ไม่น้อยองค์ชายรองและองค์ชายสามล
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1518
จักรพรรดิ์ซูชิงทรงประชุมหารือกับขุนนางในห้องทรงอักษรยาวนานจนถึงดึกดื่น สุดท้ายเป็นหมอมหัศจรรย์ดันที่ต้องเข้าไปขัดจังหวะ แจ้งว่าดึกมากแล้ว พระองค์ถึงกับเหยียดพระกรพลางแย้มพระสรวล “ถึงกับดึกเพียงนี้แล้วรึ? เช่นนั้นก็เลิกประชุมเถิด ประตูวังใกล้จะปิดแล้ว”แม้จะเป็นช่วงเวลาดึกมากแล้ว แต่พระองค์กลับยังดูสดชื่น โดยเฉพาะบนพระพักตร์ที่มีเลือดฝาดขึ้น ดูอย่างไรก็ไม่เหมือนผู้ที่ประชวรเลยซ่งซีซีรอให้เซี่ยหลูโม่ประชุมเสร็จ ก่อนจะออกจากวังกลับจวนพร้อมกันนางอ่อนล้ามาก พิงไหล่ของเซี่ยหลูโม่แล้วเผลอหลับไปอย่างไม่รู้ตัวเมื่อรถม้ามาถึงหน้าจวน เซี่ยหลูโม่อุ้มนางขึ้นมา ซ่งซีซีรับรู้ได้รางๆ แต่ก็ขี้เกียจจะตื่น เลยปล่อยให้เขาอุ้มเข้าไป อ้อมแขนอบอุ่นแข็งแกร่งช่างสบายเหลือเกินตลอดสามเดือนที่ผ่านมา นอกจากตอนอยู่ที่ด่านเฉิงหลิง นางแทบไม่มีคืนไหนที่สามารถนอนหลับได้อย่างสนิทใจ แต่เมื่อกลับถึงจวน ก็รู้สึกผ่อนคลายลงอย่างสมบูรณ์ ดำดิ่งสู่ห้วงนิทราลึกทว่า…นอนหลับไปก็ยังรู้สึกว่ามีมือร้อนจัดคู่หนึ่งลูบไล้ไปทั่วร่างนางยังคงหลับตา เอ่ยขึ้นด้วยเสียงแหบพร่า “ลืมที่ท่านลุงดันบอกไปแล้วหรือ?”เสียงร้อนผ่าวกระซิบข
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1517
วันที่ 15 เดือนสิบ คณะทูตจึงเดินทางกลับมาถึงเมืองหลวงในที่สุดกองทัพซวนเจียได้รับคำสั่งให้แยกย้ายไปพักก่อน ขณะที่หลี่เต๋อฮวยและขุนนางจากสำนักหงหลู่ต้องเข้าเฝ้าพระองค์เพื่อถวายรายงาน ส่วนฉินอ๋องที่ตลอดทางอ่อนแอราวกับช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ตอนนี้กลับกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันที กล่าวว่าจะเข้าเฝ้าพร้อมกับพวกเขาด้วยส่วนซ่งซีซีนั้น ถูกเซี่ยหลูโม่ที่เฝ้ารออยู่ที่ประตูเมืองรับตัวกลับจวนไปก่อนแล้วช่วงเวลาที่ผ่านมา เขาสั่งให้คนคอยเฝ้ารอที่ประตูเมืองทุกวัน บางครั้งตอนพักกลางวันก็ยังมารอด้วยตนเอง และวันนี้ก็บังเอิญได้พบกันจริงๆขณะที่หลี่เต๋อฮวยและคนอื่นๆเข้าเฝ้าในวัง ซ่งซีซีก็ได้เข้าไปคารวะฮุ่ยไท่เฟยก่อนแล้วเมื่อฮุ่ยไท่เฟยรู้ว่านางเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง ก็ให้รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าซ่งซีซีและเซี่ยหลูโม่ถวายคำนับก่อนออกไป และกลับไปยังเรือนเหมยฮวาหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ริมฝีปากของนางกลับดูบวมขึ้นเล็กน้อย รุ่ยจูที่เห็นถึงกับตกตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนจะเหลือบมองไปทางท่านอ๋อง พระชายาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ท่านอ๋องยืนกรานจะปรนนิบัติด้วยตัวเอง แต่ดูเหมือนจะปรนนิบัติได้ไม่ดีเท่าไรน
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1516
เมื่อได้พักฟื้นอยู่ห้าวันที่ด่านเฉิงหลิง ฉินอ๋องก็ฟื้นตัวขึ้นมาบ้างแล้วเมื่อฉินอ๋องหายดี ก็ถึงเวลาต้องออกเดินทางกลับเมืองหลวงแม้จะอาลัยเพียงใด ซ่งซีซีก็ทำได้เพียงกลั้นน้ำตากล่าวคำอำลา นางคุกเข่าคารวะต่อหน้าแม่ทัพใหญ่เซียวอยู่หลายครั้ง จนแทบจะทำให้ท่านน้ำตาคลอหลี่เต๋อฮวยเป็นผู้ที่เคารพนับถือแม่ทัพใหญ่เซียวที่สุด เมื่อซ่งซีซีเพียงแค่น้ำตาคลอ แต่เขากลับปิดหน้าและร้องไห้ออกมาเต็มที่ เพราะเขารู้ว่า บางทีตลอดชีวิตนี้ อาจไม่มีโอกาสได้พบกับท่านแม่ทัพผู้เฝ้ารักษาด่านเฉิงหลิงมาเป็นสิบๆ ปีอีกแล้วแม่ทัพใหญ่เซียวเข้าสู่วัยชราโดยสมบูรณ์ เมื่อมองดูอีกครั้งก็ดูแก่ชรากว่าครั้งก่อนอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าฮ่องเต้จะพระราชทานอนุญาตให้ท่านกลับเมืองหลวงได้ แต่ด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทางอันยากลำบาก ทายาทตระกูลเซียวก็คงไม่ยอมให้ท่านเดินทางกลับอีกแล้วแม่ทัพใหญ่เซียวสนทนากับหลี่เต๋อฮวยอยู่ครู่หนึ่ง ทว่าแทนที่จะบรรเทาความรู้สึกของเขา กลับทำให้เขาร้องไห้หนักกว่าเดิมเสียอีกด้านนางหนานผู้เป็นป้าใหญ่ ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยถามถึงเรื่องของ พระชายาอ๋องฮวยเลย จนกระทั่งถึงเวลาต้องอำลากัน นางจึงดึงซ่งซีซีไปค
