LOGINShare
บทที่ 1305
Last Updated:
2024-12-02 18:00:00Related chapters
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1306
ห้องทรงพระอักษร วันนี้มิใช่วันว่าราชการยามเช้า จักรพรรดิ์ซูชิงซึ่งมิได้บรรทมตลอดคืนทรงเรียกขุนนางมาหารือเรื่องศึกที่เขตหนานเจียง ไม่มีผู้ใดสามารถถวายข้อเสนออันเป็นประโยชน์ได้ นอกเสียจากการเสนอให้พระองค์ทรงนำทัพด้วยพระองค์เอง อีกทั้งบุคคลที่แนะนำมาก็มิอาจใช้ได้ พระองค์ทรงกริ้วจนล้นพระทัย ตรัสก้องด้วยความพิโรธ “ขุนนางผู้เป็นเสาหลักแห่งราชสำนักนี้ พอถึงเวลาสำคัญกลับไม่มีผู้ใดพึ่งพาได้ กินเบี้ยหวัดของเจ้าแผ่นดิน แต่ไม่คิดช่วยแบ่งเบาความทุกข์ของเจ้าแผ่นดิน เช่นนี้แล้วพวกเจ้าจะมีประโยชน์อันใดเล่า?” บรรดาขุนนางทั้งฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋นในที่ประชุมต่างมิกล้าเปล่งเสียง ตระหนักในใจว่าหาได้มีหนทางใดจะถวายให้พระองค์ได้เลย แม้พระองค์มักตรัสว่าจะโปรดเลื่อนตำแหน่งแม่ทัพหนุ่ม แต่ก็ไม่ทรงเลือกใครจากกองทัพเป่ยหมิงหรือแม้แต่แม่ทัพซ่ง พระองค์กลับโปรดเลื่อนตำแหน่งหวังเปียว ผู้ที่ห่างเหินจากสนามรบมาเนิ่นนาน โดยมิทรงใยดีที่จะเลือกใครจากฉีหลินและพรรคพวก จักรพรรดิ์ซูชิงทอดพระเนตรบรรดาขุนนางอย่างเย็นชา เมื่อทรงระลึกได้ว่าหวังเปียวคือผู้ที่พระองค์โปรดเลื่อนตำแหน่งด้วยพระหัตถ์ของพระองค์เอง ก็ยิ่งเพิ่มค
Last Updated : 2024-12-02สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1307
นางยกพระบัญชาขึ้นเหนือมือ กล่าวตอบว่า “กราบทูลฝ่าบาท องค์ชายมิได้ป่วยเป็นโรคหัวใจจริง หลังจากหลอกหมอหลวงหลินและอู๋ต้าปั้นสำเร็จ เขามิได้เดินทางไปยังภูเขาเหมยซาน แต่กลับมุ่งหน้าไปยังเขตหนานเจียงโดยตรง” “พวกเจ้ารู้เรื่องสถานการณ์ที่เขตหนานเจียงล่วงหน้าหรือไม่?” นี่คือสิ่งที่จักรพรรดิ์ซูชิงทรงอยากรู้ที่สุด “มิได้พะย่ะค่ะ เขาไปเขตหนานเจียงโดยไม่ทราบว่า หวังเปียวจะล่าถอยกลางสนามรบ เขาเพียงไม่วางใจ” ซ่งซีซีก้าวขึ้นไปข้างหน้า กล่าวต่อว่า “เขาไม่วางใจ เพราะที่นั่นคือสมรภูมิที่เขาร่วมรบกับสหายศึก พวกเขาร่วมเป็นร่วมตาย ผ่านการต่อสู้นองเลือด บางคนสละชีวิตที่นั่น เพียงเพื่อเป้าหมายเดียว จนกระทั่งเขตหนานเจียงถูกยึดกลับคืนมาได้ เขาจึงยินดีมอบอำนาจบัญชาการคืน แต่บัดนี้ แคว้นซากลับฟื้นตัวและบุกมาอีกครั้ง อีกทั้งยังมีความสงสัยว่าร่วมมือกับศัตรูภายใน เขาจะวางใจให้ผู้ที่ห่างเหินสนามรบและหลงระเริงในความสุขเป็นแม่ทัพบัญชาการได้อย่างไร?” “เขายังกล่าวว่า ประชาชนที่เขตหนานเจียงไม่อาจทนต่อสงครามยืดเยื้ออีกแล้ว ต้องจบศึกอย่างรวดเร็ว หวังเปียวไม่มีประสบการณ์ในสนามรบ อีกทั้งชอบหลงระเริงกับความยิ่งใหญ่
Last Updated : 2024-12-03สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1308
ด้านนอกท้องพระโรง อู๋ต้าปั้นตัวเย็นเฉียบด้วยความหวาดกลัว ขาสั่นแทบไร้เรี่ยวแรง แม้แต่ตอนที่ซ่งซีซีเดินออกมา เขายังรู้สึกว่าหัวใจของตนลอยอยู่กลางอากาศ ที่ฝ่าบาทไม่ทรงพิโรธ ถือเป็นสิ่งที่เขาคาดไม่ถึง เขายกมือขึ้นเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก โค้งตัวส่งนางกลับ ซ่งซีซีกล่าวด้วยเสียงที่ได้ยินกันเพียงสองคนว่า “กงกงวางใจเถิด” คำพูดนั้นทำให้อู๋ต้าปั้นรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย “ใต้เท้าซ่งเดินทางโดยสวัสดิภาพ” หลังจากซ่งซีซีเดินจากไป อู๋ต้าปั้นก็กลับเข้ามาถวายงานในท้องพระโรง เขาแอบเหลือบมองฝ่าบาท ทอดพระเนตรว่าพระพักตร์ของพระองค์ยังมีความยินดีอยู่ ก็อดแปลกใจไม่ได้ เช้านี้ ตอนส่งองค์ชายใหญ่ไปยังตำหนักฉือหนิง ฝ่าบาทยังตรัสว่าต่อให้เป่ยหมิงอ๋องไปเขตหนานเจียง ก็ยังคงมีจิตคิดคด แต่ไฉนตอนนี้กลับดูยินดีนัก? แท้จริงแล้วพระทัยของกษัตริย์ ยากแท้หยั่งถึง จักรพรรดิ์ซูชิงทอดพระเนตรอู๋ต้าปั้นครั้งหนึ่ง “จัดสำรับ!” ตั้งแต่ได้ข่าวว่าหวังเบียวถอยกลางสนามรบ พระองค์ยังมิได้เสวยสิ่งใดเลย อู๋ต้าปั้นรีบเรียกคนจัดสำรับ และเปลี่ยนชาให้พระองค์ใหม่ จักรพรรดิ์ซูชิงรู้สึกในปากแห้งขม เมื่อทรงจิบชาไปหนึ่งอ
Last Updated : 2024-12-03สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1309
หลานเจี่ยนไม่สามารถพบองค์ชายใหญ่ได้ ได้แต่ฟังข่าวจากคนของตำหนักฉือหนิงออกมาบอกว่า องค์ชายใหญ่กำลังคัดลอกบทเรียนพันครั้ง และไทเฮาทรงห้ามไม่ให้ผู้ใดรบกวน หลานเจี่ยนทราบดีว่าองค์ชายใหญ่มักไม่ชอบคัดหนังสือ ไฉนจึงเชื่อฟังได้ถึงเพียงนี้? ข่าวคราวจากตำหนักฉือหนิงนั้นยากจะสืบรู้ แม้ใช้เงินตราก็ไม่เป็นผล กฎระเบียบนั้นเข้มงวดนัก นางจึงทำได้เพียงเซ้าซี้อยู่พักหนึ่ง จนได้คำตอบเลื่อนลอยเพียงประโยคเดียวว่า “ไทเฮาทรงมีพระบัญชาว่า เมื่อใดที่คัดหนังสือเสร็จ เมื่อนั้นจึงจะได้เสวย” หลานเจี่ยนตกใจจนหน้าซีด “องค์ชายใหญ่ตั้งแต่มาถึงตำหนักฉือหนิง ยังไม่ได้เสวยเลยหรือ?” เขาออกจากตำหนักจิ่นหวาตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง มิได้เสวยพระกระยาหารเช้า บัดนี้เป็นเวลาบ่ายแล้ว แต่กลับไม่ได้รับประทานสิ่งใดเลยหรือ? ไม่มีใครตอบนางอีก นางยืนรออยู่ด้านนอกอยู่นาน สุดท้ายจึงได้แต่กลับไปแจ้งที่ตำหนักฉางชุน ฮองเฮาเมื่อได้ยินว่าองค์ชายใหญ่ไม่ได้เสวยอะไรเลยตั้งแต่เช้า พระทัยเจ็บปวดจนกำพระหัตถ์แน่น ตรัสด้วยความโกรธว่า “นั่นคือหลานแท้ๆ ของนางเชียวนะ ไฉนจึงใจร้ายถึงเพียงนี้? ไม่ได้! ข้าจะไปตำหนักฉือหนิงเพื่อรับตัวเขากลับมา
Last Updated : 2024-12-03สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1310
จวนป๋อผิงซี หวังเชียงเรียกคนในครอบครัวมารวมตัวกัน ก่อนที่สำนักเขตจิงจ้าวจะมาถึง พร้อมทั้งแจ้งข่าวร้ายที่สุดให้ทุกคนรับทราบ “ศัตรูมาถึงหน้าประตู ผู้บังคับบัญชากลับล่าถอยกลางสนามรบ ส่งผลให้ขวัญกำลังใจในกองทัพสั่นคลอน ข่าวลือแพร่สะพัด หากศึกครั้งนี้พ่ายแพ้ โทษที่จะตามมาคือการยึดทรัพย์และประหารทั้งตระกูล แม้ชนะ โทษหนักยังคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทั้งการปลดตำแหน่ง ยึดทรัพย์ หรือแม้แต่การเนรเทศ” ฮูหยินผู้เฒ่าแทบจะเป็นลม เมื่อฟังเรื่องราวทั้งหมดจบลง แต่หลังจากตั้งสติได้ นางก็หันไปมองนางจีด้วยสายตาเช่นเคยที่คาดหวังให้นางช่วยหาทางออก ทุกครั้งที่ผ่านมา ไม่ว่าปัญหาจะใหญ่แค่ไหน นางจีก็เป็นคนที่วิ่งเต้นหาทางแก้ไข ครั้งนี้ ฮูหยินผู้เฒ่าก็ยังฝากความหวังไว้กับนางจี แต่คราวนี้ สิ่งที่ฮูหยินผู้เฒ่าได้รับกลับมีเพียงความเงียบจากนางจี ใบหน้าของนางไร้ซึ่งความประหลาดใจใดๆ ราวกับเหตุการณ์นี้เป็นสิ่งที่คาดไว้อยู่แล้ว เสียงของฮูหยินผู้เฒ่าสั่นเครือ “ไม่มีหนทางเลยหรือ? เจ้าสนิทสนมกับพระชายาเป่ยหมิงอ๋อง รีบไปขอร้องนาง บางทีอาจช่วยได้” นางจีส่ายหน้า ตอบด้วยเสียงเรียบสงบ “ไม่มีใครช่วยได้ สิ่งใดจะเ
Last Updated : 2024-12-04สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1311
คุกหลวงตั้งอยู่ในเขตต้าหลี่ซือ แต่ไม่ได้อยู่ในความควบคุมของต้าหลี่ซือ ผู้ที่ถูกขังในคุกหลวง ส่วนมากล้วนเป็นนักโทษคดีร้ายแรง หรือเป็นราชวงศ์และขุนนางระดับสูง คำว่า "ส่งเข้าคุกหลวง" เพียงสี่คำ ก็เท่ากับตัดสินความหนักเบาของโทษได้แล้ว และน้อยคนนักที่จะสามารถออกจากคุกหลวงได้โดยไม่เสียหาย นางจีในตอนนี้หวังเพียงว่าครอบครัวจะถูกตัดสินเพียงแค่โทษเนรเทศ อย่างน้อยก็ยังรักษาชีวิตเอาไว้ได้ ก่อนหน้านี้นางส่งเซียนเกอเอ๋อร์ไปฝึกฝนวิชากับเมิ่งเจี้ยวโถว ก็เพื่อเตรียมการล่วงหน้า หากต้องเผชิญชะตากรรมเช่นนี้ การมีร่างกายแข็งแรงย่อมช่วยให้เดินทางไปถึงดินแดนเนรเทศได้อย่างปลอดภัย และรอจนถึงวันที่ได้รับอภัยโทษเพื่อกลับมา ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ ทุกสิ่งย่อมมีหนทาง หวังชิงหลูไม่เคยคิดฝันมาก่อน ว่าตนเองซึ่งกำลังอยู่ในที่ดินนอกเมืองอย่างสงบ จะถูกเจ้าหน้าที่สำนักเขตจิงจ้าวมาจับตัวไป และถูกส่งเข้าคุกหลวง เมื่อมาถึงคุกหลวง นางยังคงมึนงง จนกระทั่งฮูหยินผู้เฒ่าโผเข้ามากอดนางพลางร้องไห้ นางถึงได้เอ่ยถามด้วยความงุนงงว่า “เกิดเรื่องอะไรขึ้น? ทำไมพวกเราถึงถูกจับมาที่นี่?” ฮูหยินผู้เฒ่าเอาแต่ร้องไ
Last Updated : 2024-12-04สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1312
เมื่อซ่งซีซีกลับมาถึงจวนอ๋อง ก็ได้ยินข่าวว่าจวนป๋อผิงซีถูกจับเข้าคุกหลวง นางรู้เรื่องนี้ตั้งแต่ยังอยู่ในวัง หรืออาจจะรู้ล่วงหน้ากว่านั้น ตั้งแต่ที่ได้ยินข่าวว่าหวังเปียวล่าถอยกลางสนามรบ ก็เดาว่าเรื่องจะลงเอยเช่นนี้ การจับกุมจวนป๋อผิงซีเกิดขึ้นด้วยเหตุผลสองประการ หนึ่งคือ โทษนี้เกี่ยวพันถึงครอบครัว และสองคือหวังให้หวังเปียวเข้ามอบตัวเอง ส่วนการปลดตำแหน่งและยึดทรัพย์ ถือเป็นขั้นตอนพื้นฐาน จะให้เกิดความเสียหายร้ายแรงเช่นนี้ แล้วตำแหน่งยังคงอยู่ ชีวิตยังสุขสบายย่อมเป็นไปไม่ได้ แต่จะจัดการต่อไปอย่างไร ซ่งซีซีก็ยากจะคาดเดาพระทัย หวังเยว่จางเริ่มเดินสายเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่ได้มุ่งหาผู้มีอำนาจ หากแต่หันไปพึ่งพาประชาชน ด้วยความมองการณ์ไกลของนางจี นางจึงยอมจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อสร้างโรงทานไว้ที่นอกเมือง ช่วยเหลือผู้ยากไร้ และแม้แต่คนเจ็บป่วยหนัก นางก็ให้ความช่วยเหลือ นางหลานเคยพูดในโรงงานว่า ฮูหยินผู้เฒ่าและหวังชิงหลูต่างคัดค้านการกระทำนี้ คิดว่านางจีใช้เงินอย่างสิ้นเปลืองเพื่อสร้างชื่อเสียงให้ตัวเอง แต่ในตอนนี้ สิ่งเดียวที่สามารถช่วยจวนป๋อผิงซีได้คือสองเงื่อนไ
Last Updated : 2024-12-04สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1313
รุ่งเช้าของวันถัดมา ผู้ตรวจการสวี่ทูลเรื่องนี้ในที่ประชุมราชสำนัก เสนาบดีมู่พยักหน้ารับ พร้อมกล่าวชมว่า “การตั้งโรงทานของนางจี ข้าได้ยินเรื่องนี้มานานแล้ว ถือเป็นเรื่องที่น่ายกย่องยิ่ง สตรีที่ติดอยู่ในตำหนักลึกในรั้วในวัง ยังสามารถทำสิ่งดีงามเช่นนี้ได้ แม้จะมีข้อจำกัดในสิ่งที่ทำได้ แต่นางไม่ลืมจิตใจที่ดีงาม เป็นแบบอย่างให้ประชาชนได้เรียนรู้และประพฤติตาม น่าเสียดายที่สตรีผู้เปี่ยมด้วยความดีงามเช่นนี้ กลับต้องทนทุกข์เพราะสามีของตน ถูกจับเข้าคุกหลวง และเผชิญชะตากรรมที่ไม่แน่นอน” เจ้ากรมฉีก้าวออกมาทูลว่า “สองสามวันที่ผ่านมา ชาวบ้านต่างพูดถึงเรื่องนี้กันอย่างมาก ต่างเรียกร้องความเป็นธรรมให้นางจี ฝ่าบาท กระหม่อมเห็นว่าหวังเปียวแม้จะมีความผิดที่ให้อภัยไม่ได้ แต่การลงโทษที่เกี่ยวพันถึงครอบครัว การปลดตำแหน่งและยึดทรัพย์ก็เพียงพอแล้ว ขอฝ่าบาททรงเมตตา ลดโทษให้พวกเขาเถิด” จักรพรรดิ์ซูชิงทรงตั้งใจใช้ครอบครัวของหวังเปียวเพื่อกดดันให้หวังเปียวเข้ามอบตัว ดังนั้นจึงไม่ทรงอนุญาตให้ปล่อยตัว และไม่ทรงเปิดช่องว่าจะแบ่งเบาโทษ พระองค์ตรัสว่า “เราจะพิจารณาอีกครั้ง ออกหมายจับหวังเปียวอีกครั้ง และติ
Last Updated : 2024-12-05
Latest chapter
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1340
ซ่งซีซีนั่งกลับลงบนเก้าอี้ กล่าวว่า “เรื่องที่พวกเจ้าทุจริตนั้น ฝ่าบาททรงทราบดีแล้ว ตอนนี้ที่ทรงให้ข้าสอบสวนเป็นการส่วนตัว ก็เพื่อมอบโอกาสให้พวกเจ้า หากพูดความจริง หัวของเจ้าจะยังปลอดภัย หากให้ข้อมูลที่มีค่าเพิ่มเติม อย่างมากก็แค่ถูกเนรเทศไปทำงานนอกเมือง ยังสามารถโลดแล่นในวงราชการได้”เกาหมิงอวี้ที่มีประสบการณ์ในราชสำนักมานานย่อมรู้ดีว่าให้ข้อมูลที่มีค่ามากขึ้น หมายถึงการขายเจ้านายและผู้ใต้บังคับบัญชาเขาไม่มีข้อสงสัยในคำพูดของซ่งซีซีด้วยสองเหตุผล หนึ่งคือ ช่วงนี้อู๋เยว่และคนของเขาตรวจสอบทางน้ำอยู่เสมอ สองคือ ซ่งซีซีออกหน้ามาสอบสวนด้วยตัวเอง หากไม่มีพระราชโองการจากฝ่าบาท นางไม่จำเป็นต้องลงมือเอง จะส่งใครมาทรมานเขาก็ได้แน่นอนว่าเขาไม่รู้ว่าซ่งซีซีวิเคราะห์เขาได้อย่างทะลุปรุโปร่ง และคาดการณ์ความคิดของเขาไปก่อนแล้ว“พวกเจ้าทุจริตทั้งระบบ ท่าทีของจินชางหมิงเป็นอย่างไร?”เกาหมิงอวี้ครุ่นคิดก่อนตอบว่า “จะว่าไปจริงๆ แล้ว เขาเป็นคนเริ่มเปิดทางให้เราทุจริต โดยอ้างว่าเป็นค่าเหนื่อยของเรา เมื่อเริ่มต้นแล้ว เราลองเบิกเงินเกินมาเล็กน้อย เขาก็ไม่ว่าอะไร จากนั้นเรากล้าขึ้นเรื่อยๆ ต่อมาเขาเตือนเ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1339
หลังจากเฝ้าสังเกตอยู่สองวัน ซ่งซีซีตัดสินใจลงมือกับเกาหมิงอวี้ รองหัวหน้ากรมจัดการแม่น้ำเกาหมิงอวี้อายุสามสิบห้าปี รับราชการในกรมโยธามาแล้วห้าปี เขามีพื้นเพมาจากครอบครัวชาวไร่ชาวนา เมื่อยังเยาว์วัยพ่อแม่เสียชีวิต เพื่อให้เขาได้เรียนในสำนักที่ดีที่สุด เขาดูดทรัพย์สมบัติของพี่น้องจนหมดสิ้นหลังสอบจอหงวนได้ เขาเข้ารับราชการ และกลายเป็นคนโลภเงินอย่างที่สุด ขี้เหนียวอย่างยิ่งยวด ทอดทิ้งพี่น้องที่เคยเลี้ยงดูเขาไปเหมือนของไร้ค่า และไม่ติดต่อพวกเขาอีกเลยยังไม่หมดแค่นั้น เขาอ้างความหึงหวงเป็นเหตุผลในการหย่ากับภรรยาคนแรก แล้วแต่งงานกับบุตรสาวของอาจารย์ผู้มีพระคุณอาจารย์ผู้มีพระคุณของเขาคืออธิการสำนักไป๋หยุน ซึ่งปัจจุบันเสียชีวิตไปแล้ว ลูกสาวคนเดียวของอาจารย์แต่งงานกับเขา แต่ก็ไม่ได้รับการปฏิบัติอย่างดีเขาคือคนไร้ค่าและทรยศทว่าคนไร้ค่าเช่นนี้กลับใช้งานได้ดี เพราะความโลภ โกรธ หลง และความเห็นแก่ตัวของเขา มีจุดอ่อนที่สามารถกดดันจนยอมพูดทุกอย่างคืนนั้น ซ่งซีซีสั่งให้กุ้นเอ๋อร์จับตัวเขามายังเรือนทางตะวันตกของเมือง ขังเขาไว้หนึ่งคืน ให้เขาหวาดกลัวและหิวโหย จากนั้นค่อยสอบสวนในวันถัดไปเกาห
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1338
จักรพรรดิซูชิงมีราชโองการให้อู๋เยว่พาคนไปควบคุมงานโดยตรง ทว่า จินชางหมิงรับมือได้อย่างคล่องแคล่ว พาอู๋เยว่ไปตรวจสอบผลสำเร็จด้วยตนเองหลังจากเริ่มงานมาเป็นเวลานาน อ่างเก็บน้ำก็ใกล้เสร็จสมบูรณ์คุณภาพของอ่างเก็บน้ำนั้นยอดเยี่ยม เขื่อนที่สร้างขึ้นมั่นคงดั่งกำแพงทองหลังจากตรวจสอบอ่างเก็บน้ำแล้ว ก็ไปตรวจสอบทางน้ำ ทุกพื้นที่ได้ขุดลอกเสร็จเรียบร้อย ส่วนเขื่อนที่เสียหายก่อนหน้านี้ก็ได้รับการซ่อมแซมและเสริมความแข็งแรงแล้วอู๋เยว่ยังส่งคนไปพูดคุยกับคนงานก่อสร้างทางน้ำ ชายฉกรรจ์แต่ละคนที่ผิวคล้ำแดด ดูซื่อๆ ขัดเขินเมื่อต้องอยู่ต่อหน้าขุนนางส่วนใหญ่ถามอะไรก็ตอบสิ่งนั้น หากให้พวกเขาบอกความไม่พอใจอะไร พวกเขามักลังเลครู่หนึ่งก่อนที่จะถามว่าอาหารสามารถปรับปรุงได้ไหม โดยเฉพาะเพิ่มหมูติดมันให้หน่อยอู๋เยว่คิดว่าคนเหล่านี้เป็นคนเรียบง่าย ไม่มีปัญหาอะไร และไม่มีความเคียดแค้นในแววตาเขายังพาคนไปดูที่พักชั่วคราวของคนงานก่อสร้างเหล่านี้ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นกระท่อมไม้และกระท่อมหญ้าแฝก ภายในมีเพียงที่นอนใหญ่ที่รองรับคนได้เจ็ดแปดคน ดูรกเล็กน้อยในกระท่อมไม่มีอาวุธ เครื่องมือที่ต้องใช้ทั้งหมดจะถูกเก็บไว้ในค
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1337
ซ่งซีซีแทบจะหัวเสียจนอกแตกตาย นางรู้สึกว่าเส้นผมสีขาวกำลังจะงอกออกมาบนหน้าผาก ไม่แปลกใจเลยที่ขุนนางในราชสำนักแต่ละคนดูแก่ก่อนวัย หรือแม้แต่เสนาบดีมู่ที่อายุเพียงหกสิบกว่า ผมก็หงอกไปกว่าครึ่งนางไปหาเสนาบดีมู่ด้วยความขุ่นเคือง หวังว่าเขาจะช่วยอะไรได้บ้างและกล่าวบางคำสนับสนุนนางต่อหน้าฮ่องเต้เสนาบดีมู่ยิ้มพลางมองนาง "แค่นี้ก็ถึงกับโกรธเลยหรือ?"ซ่งซีซีตอบ "มิกล้าโกรธเจ้าค่ะ แต่เรื่องนี้ชะลอความคืบหน้า และข้ากลัวว่าจะทำให้ผู้ต้องสงสัยตื่นตัว จนถูกชิงโอกาสไป ฝ่าบาทไม่ไว้ใจข้าเลย"เสนาบดีมู่ย้อนถาม "เขาไม่เชื่อเจ้าอย่างสมบูรณ์ก็เป็นเรื่องปกติ ต่อให้เป็นเจ้า หากคนใต้บัญชาไม่ได้ยกหลักฐานมาสนับสนุนคำพูด เจ้าจะเชื่อพวกเขาโดยไม่ตรวจสอบหรือ?"ซ่งซีซีกล่าว "แต่เขาไม่มีหลักฐานว่าท่านอ๋องมีความทะเยอทะยานใดๆ แต่เขาก็ยังระแวงทุกทางมิใช่หรือ?""ก็เพราะไม่มีหลักฐาน เขาจึงระแวง หากมีหลักฐาน เขาคงลงมือไปนานแล้ว" เสนาบดีมู่ถอนหายใจเบาๆ "ความจริงแล้ว หลายเรื่องไม่ได้ง่ายดายอย่างที่เจ้าคิด โดยเฉพาะการตัดสินใจสำคัญในราชสำนัก ต้องผ่านการหารือและอภิปรายหลายครั้ง บางเรื่องใช้เวลาเป็นปีจึงจะเดินหน้าได้ อีก
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1336
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา โครงการก่อสร้างแม่น้ำได้เกณฑ์แรงงานจากในและรอบๆ เมืองหลวง โดยเป็นกลุ่มคนงานและแรงงานหนักกลุ่มเดียวกันหน่วยงานด้านแม่น้ำทั้งหมดอยู่ภายใต้การนำของจินชางหมิง เขาใช้ข้ออ้างเรื่องการซ่อมแซมแม่น้ำและโครงการระบายน้ำเข้ายึดครองภูเขาและที่ดินจำนวนไม่น้อยบ้านเรือนถูกสร้างขึ้นอย่างกระจัดกระจายในพื้นที่เหล่านี้ โดยไม่ได้จัดเป็นชุมชนที่มีขนาดใหญ่ คนงานแม่น้ำและแรงงานบางส่วนอาศัยอยู่ในบริเวณนี้เส้นทางแม่น้ำที่พวกเขาครอบครองกระจัดกระจายไปในทุกทิศ เมื่ออาจารย์หยูทำเครื่องหมายและเชื่อมจุดบนแผนที่ พบว่าพื้นที่เหล่านี้โอบล้อมพระราชวังหลวงไว้เหมือนตาข่ายที่กางปิดหากพวกเขาเป็นทหารลับของนกต่อ การเฝ้าประตูเมืองจะไร้ประโยชน์ เพราะพวกเขาอยู่ในเมืองหลวงมาตลอด และเมื่อไม่มีงานทำ พวกเขาก็สำรวจภูมิประเทศจนคุ้นเคย แม้แต่ค่ายลาดตระเวนหรือทหารรักษาการณ์อาจยังไม่รู้จักเส้นทางในเมืองหลวงดีเท่าพวกเขาซ่งซีซีมองดูแผนที่ด้วยความตระหนก แต่ก็ยังตั้งคำถามว่า "พวกเขาได้รับที่ดินเหล่านี้ ต้องได้รับการอนุมัติจากกรมโยธาธิการและฝ่าบาทใช่หรือไม่?""ถูกต้อง แต่ถ้าใช้เพื่อการซ่อมแซมแม่น้ำและระบายน้ำ ก
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1335
กล่องผ้าไหมสีแดงเข้มชิ้นนั้นเต็มไปด้วยฝุ่น ว่านกงกงเป่าฝุ่นออกก่อนจะใช้แขนเสื้อเช็ด แล้วเปิดกลไกอย่างแผ่วเบา ก่อนจะหยิบหยกชิ้นหนึ่งออกมาเขาส่งสัญญาณให้มอบหยกชิ้นนั้นแก่เสนาบดีมู่เสนาบดีมู่รับมาด้วยความสงสัย เมื่อมองดู เห็นว่าหยกทรงวงแหวนชิ้นนี้แกะสลักลวดลายมังกร ชัดเจนว่าเป็นของจักรพรรดิ์องค์ก่อน"ท่านเสนาบดีลองดูด้านหลัง" ว่านกงกงกล่าวเมื่อเสนาบดีมู่พลิกดูด้านหลัง เขาถึงกับตะลึงจนเหมือนร่างแข็งทื่อด้านหลังยังคงมีลวดลายมังกร แต่ลวดลายนี้ห่อหุ้มใบเมเปิลหนึ่งใบ และข้างใบเมเปิลนั้นยังมีอักษร "สือ" เล็กๆ แกะสลักไว้ใบเมเปิลและตัวอักษรแบ่งพื้นที่คนละด้าน ใบหนึ่งใหญ่ ใบหนึ่งเล็กซ่งซีซีก็เห็นเช่นกัน แต่ไม่เข้าใจความหมายเสนาบดีมู่ถอนหายใจและอธิบายเบาๆ "สือจิ้ง เป็นนามอักษรของจักรพรรดิ์องค์ก่อน ส่วนชิวเหมิงเคยเดินทางในยุทธภพช่วงหนึ่ง และได้รับสมญานามว่า 'คุณชายเหล็กแห่งใบเมเปิล'""หยกชิ้นนี้จักรพรรดิ์องค์ก่อนประทานให้แม่ทัพชิว ด้านหลังเดิมมีเพียงลวดลายมังกร แต่ใบเมเปิลและอักษร 'สือ' นั้น แม่ทัพชิวแกะสลักเพิ่มเอง หยกนี้เขาพกติดตัวตลอด ใส่ไว้ในถุงผ้าไหม แต่ไม่รู้อย่างไรถูกจักรพรรดิ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1334
อย่างไรเสีย หัวข้อสนทนานี้เป็นเรื่องที่พูดยาก เสนาบดีมู่จึงดื่มชาสองสามอึกก่อนจะกล่าวว่า "ความจริงเรื่องนี้ข้าเองก็ไม่แน่ใจ ในตอนนั้นมีการประกาศว่าชิวเหมิงกระทำการหมิ่นพระเกียรติ จักรพรรดิ์องค์ก่อนทรงกริ้วและปลดเขาออกจากตำแหน่ง ก่อนจะพระราชทานยศเจวี๋ยให้แทน มีข่าวลือเล็กๆ น้อยๆ หลุดออกมาจากในวังว่าเขาและอาจารย์ฉีมีความสัมพันธ์ที่คลุมเครือบางอย่าง เมื่อจักรพรรดิ์องค์ก่อนทรงทราบ ก็ไม่อาจยอมรับเรื่องนี้ได้ ด้วยความโกรธจึงตรัสคำดูหมิ่นเขาอย่างรุนแรง รวมถึงการลดตำแหน่ง ทำให้ชิวเหมิงรู้สึกหมดกำลังใจจนตัดสินใจออกจากเมืองหลวงไป"สำหรับเหตุผลนี้ ซ่งซีซีเคยคาดเดาไว้บ้าง แต่คิดว่าในฐานะคนที่ทำงานใกล้ชิดราชวงศ์ ไม่น่าจะกล้าแสดงความคิดหรือความรู้สึกเช่นนั้นออกมา อีกทั้งนางก็รู้จักอุปนิสัยของจักรพรรดิ์องค์ก่อนดี จึงยิ่งไม่น่าจะไม่ระมัดระวังตัวและหากการลดตำแหน่งเกิดจากเรื่องนี้ ก็ดูเหมือนจะเป็นการทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่แต่จากที่ได้ฟัง บางทีชิวเหมิงอาจมองจักรพรรดิ์องค์ก่อนเป็นเพื่อนจริงๆ จึงไม่ได้ปิดบังตัวเองมากนัก หรืออาจเพราะเรื่องเหล่านี้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง ทำให้จักรพรรดิ์องค์ก่อนทรงไม
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1333
อาจารย์ฉีมอบหมายให้ซ่งซีซีตามหาบุคคลหนึ่งชื่อชิวเหมิงบรรพบุรุษของตระกูลชิวเคยร่วมรบสร้างแคว้นกับจักรพรรดิ์ผู้ก่อตั้งราชวงศ์ และได้รับการแต่งตั้งให้เป็นขุนนางตลอดกาลในฐานติ้งปังโหว แต่ต่อมาชิวเหมิงกลับล่วงเกินจักรพรรดิ์องค์ก่อน และถูกลดตำแหน่งลงเป็นผิงอันป๋อเขาจึงย้ายออกจากเมืองหลวงไปปลีกวิเวกที่แถบเจียงหนาน และดูเหมือนว่าคนในเมืองหลวงที่จำเขาได้คงเหลือน้อยเต็มที"เขาไม่เคยแต่งงานเลยตลอดชีวิต และห้างชิวเจียก็เป็นของเขา"ซ่งซีซีประหลาดใจ "เขาคือเจ้าของเบื้องหลังของห้างชิวเจียอย่างนั้นหรือ?"ห้างชิวเจียในแถบเจียงหนานถือเป็นกิจการใหญ่โต แม้ทรัพย์สินจะไม่เทียบเท่าตระกูลเสิ่น แต่ครอบคลุมหลากหลายอุตสาหกรรมและมีเครือข่ายความสัมพันธ์กว้างขวางในแคว้นซางมีคนแซ่ชิวอยู่ไม่น้อย ประกอบกับชิวเหมิงที่ซ่อนตัวและไม่พบปะใครเลย ทำให้ไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะเป็นเจ้าของห้างชิวเจียแต่ห้างชิวเจียมีอายุเกินร้อยปี เป็นป้ายเก่าแก่ ก่อนที่ชิวเหมิงจะออกจากเมืองหลวง ก็ไม่เคยมีข่าวว่าครอบครัวเขาทำธุรกิจหงเซียวรีบอธิบาย "เดิมทีห้างชิวเจียไม่ได้เป็นของชิวเหมิง แต่ภายหลังเมื่อเขาไปถึงเจียงหนาน ห้างชิวเจียประส
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1332
ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับจินชางหมิงถูกส่งมาถึงมืออาจารย์หยูจินชางหมิง เป็นชาวเยี่ยนโจว อายุ 47 ปี สอบได้ตำแหน่งซิ่วไฉตอนอายุ 13 ปี และจวี่เหรินตอนอายุ 18 ปี ในตอนนั้นเขาได้รับการยกย่องว่าเป็นอัจฉริยะในเยี่ยนโจวแต่หลังสอบจวี่เหรินได้ เขาถูกชะลอไม่ให้เดินทางไปสอบในเมืองหลวงเพราะมารดาป่วย เขาจึงหางานทำในสำนักอำเภอที่เยี่ยนโจว และได้ตำแหน่งเลขานุการเส้นทางการเลื่อนตำแหน่งของเขาไม่มีปัญหาใดๆ ทั้งเยี่ยนโจวและกรมโยธาธิการต่างให้คะแนนว่าเขาเป็นคนมีวิสัยทัศน์และลงมือทำจริงในการประเมินผลสามปีครั้งของกรมการปกครอง เขาได้คะแนนดีเยี่ยมว่ากันว่าการเป็นหัวหน้ากรมแม่น้ำเพียงอย่างเดียวเป็นการฝังพรสวรรค์ของเขา บ้างก็ว่าเขาไม่มีสายสัมพันธ์ที่ดี มิฉะนั้นเขาคงได้รับการเลื่อนตำแหน่งไปเป็นรองเสนาบดีกรมโยธาธิการแล้วแคว้นต้าซางมีข้าราชการแบบเขาอยู่มากมาย ตำแหน่งไม่สูงนัก แต่ทำงานทุกอย่างราบรื่น ไม่มีความทะเยอทะยานมาก และทำงานเงียบๆ อย่างมีประสิทธิภาพเขาไม่ได้โดดเด่น ไม่มีเรื่องให้พูดถึง มีภรรยาหลวงหนึ่งคน ภรรยาน้อยหนึ่งคน ลูกชายหนึ่งคน ลูกสาวหนึ่งคน และคนรับใช้สามคน บ้านที่เขาอยู่เดิมเป็นบ้านเช่า เพิ
