แชร์

ตอนที่ 35

ผู้เขียน: baiboau-เนื้อนวล
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-07 19:15:50

หลังจากช็อปปิ้งอย่างสบายอารมณ์เสร็จ อันนาก็เดินหิ้วถุงกระดาษหลายใบมายังลานจอดรถใต้อาคารของห้างดัง หล่อนกำลังจะก้าวขึ้นรถ แต่แล้วก็ต้องสะดุ้งตกใจ เมื่อพบว่าประวิทย์มายืนอยู่ข้างหลัง พร้อมกับมีดจี้มาที่เอวของหล่อน

“อีสารเลว วันนี้มึงได้ชดใช้เวรกรรมแน่”

หน้าของอันนาซีดเผือด “นี่แก... ยังไม่ตายอีกเหรอ ไอ้สัตว์นรก”

“กูยังตายไม่ได้หรอก ถ้ายังไม่ทำให้ชีวิตมึงป่นปี้เสียก่อน”

“มึงจะทำอะไรกู...” อันนาละล่ำละลักถาม และก็ไม่กล้าขัดขืนเพราะมีมีดแหลมจี้อยู่ที่บั้นเอว

“กูจะทำให้มึงตกนรกยังไงล่ะ อีสารเลว!”

“อย่านะ อย่าทำอะไรฉัน”

“มึงอย่ามาอ้อนวอนกู ผู้หญิงอย่างมึงมันเชื่อใจไม่ได้ ขนาดกูยอมทำตามความต้องการของมึงทุกอย่าง แต่มึงก็ยังคิดจะฆ่ากู” ประวิทย์เค้นเสียงออกมาอย่างโกรธแค้น

“พี่วิทย์... พี่วิทย์ขา ฉันขอโทษ... โอ๊ย” เส้นผมของอันนาถูกมือใหญ่ของประวิทย์กระชากแรงๆ จนขาดหลุดติดมือมานับสิบเส้น

“มึงอย่ามาตอแหล กูไม่หลงกลมึงแล้ว”

“ฉันขอโทษนะที่ทำแบบนั้น แต่ฉัน... จะให้เงินพี่เยอะๆ อยากได้เท่าไหร่ก็บอกมาเลย ฉันมีเงิน โอ๊ยยยย”

เพียะ!

หน้าของอันนาถูกตบจนล้มคว่ำลงไปกับพื้นลานจอดรถ ก่อนที่ประวิทย์จะตามไปกระชาก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 36

    “คุณท่านคะ มีสายจากตำรวจค่ะ”หน้าตาตื่นเต้นของสาวใช้ที่วิ่งถือกระบอกโทรศัพท์ไร้สายสีดำเข้ามาหาทำให้คุณย่าวารีที่กำลังนั่งฟังปั้นหยาอ่านหนังสือให้ฟังต้องขยับกายลุกขึ้นนั่ง และยื่นมือไปรับโทรศัพท์มาแนบหู“สวัสดีค่ะ ฉันวารี...”คุณย่าวารีกรอกเสียงไปตามสาย และสักพักสีหน้าของท่านก็เต็มไปด้วยความตกใจ“โอเคค่ะ เดี๋ยวฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้”หญิงสูงวัยยื่นโทรศัพท์ไร้สายคืนให้สาวใช้ ก่อนจะหันมาพูดกับปั้นหยาที่มองมาด้วยความสงสัย“เราต้องรีบไปสถานีตำรวจแม่หยา”“ไปสถานีตำรวจ? ไปทำไมคะคุณย่า” คิ้วโก่งสวยของปั้นหยาเลิกสูงคุณย่าวารีถอนใจออกมาแรงๆ ก่อนจะตอบ “แม่อันถูกตำรวจจับ”“น้องอัน...”ปั้นหยาตกใจมาก และถึงแม้อันนาจะไม่เคยมองเห็นหล่อนเป็นพี่เลย แต่หล่อนก็ไม่เคยคิดจะเกลียดอันนาแม้แต่สักครั้ง“แม่อันฆ่าคนตาย”ดวงหน้าของปั้นหยาซีดเผือด แต่ใบหน้าของคุณย่าวารีซีดกว่า หล่อนเข้าใจความรู้สึกของท่านดี“คุณย่าอย่ากังวลนะคะ เราไปคุยกับตำรวจ จะได้ประกันตัวน้องอันออกมา”แม้คุณย่าจะฝืนยิ้มออกมา แต่ปั้นหยาก็รู้ดีว่าท่านคงกำลังวิตกกังวลมากแค่ไหน เพราะถึงแม้ท่านจะดุด่าอันนาบ่อยๆ แต่ลึกๆ แล้วท่านก็รักอันนาไม่ต่างจากท

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-07
  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 37

    คราวนี้หล่อนต้องช้อนตาขึ้นมองเขา มองเขาด้วยความเจ็บช้ำน้ำใจเหลือคณานับ“ก็เพราะคุณแม็กจะต้องกล้ำกลืนฝืนทนนั่งรถไปกับผู้หญิงที่ตัวเองขยะแขยงยังไงล่ะคะ”แม็กซิมัสถอนใจยาวเหยียด เขาไม่คิดเลยว่าตัวเองจะถูกคำพูดที่เคยพ่นรดหน้าของปั้นหยาย้อนกลับมาทำร้ายแบบนี้ นี่เขากำลังถูกกรรมตามสนองใช่ไหม“ก็บอกไปเมื่อกี้แล้วนี่ว่าไม่ได้รังเกียจ ไม่ได้ขยะแขยงอะไรเธอแล้ว ขึ้นรถเถอะ”“ไม่ค่ะ ถ้าคุณแม็กไม่พูดตรงนี้ หยาก็จะไม่ฟังอีก ขอตัวนะคะ”หล่อนสะบัดตัวแรงๆ จนพ้นจากพันธนาการของเขา ฝ่าเท้ากำลังก้าวหนี แต่เขาก็สวมกอดเข้ามาทางด้านหลังในเสี้ยววินาทีต่อมากายสาวเกร็งเครียด หัวใจเต้นแรงระรัวด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว เขากำลังเล่นเกมอะไรกับหล่อนเนี่ยปั้นหยาต้องสะกดกลั้นความโหยหาที่มีต่อแม็กซิมัสเอาไว้สุดกำลัง หล่อนไม่เคยเกลียดเขาได้เลย ไม่ว่าเขาจะร้ายกาจกับตนเองสักแค่ไหนก็ตาม“ปล่อยหยาค่ะ”“รับปากก่อนว่าจะขึ้นรถ”ปั้นหยารู้ดีว่าหากไม่ทำตามความต้องการของแม็กซิมัส เรื่องมันก็จะไม่มีวันจบ“ค่ะ”อ้อมแขนกำยำคลายออก พร้อมกับเขาที่ก้าวไปเปิดประตูรถให้ หล่อนเม้มปากเป็นเส้นตรงซ้ำอีก และก็ตัดสินใจก้าวขึ้นไปนั่งบนรถสปอร์ตคันง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-07
  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 38

    “ขอบคุณค่ะลุง”หล่อนกล่าวขอบคุณลุงขับแท็กซี่ พร้อมกับยื่นค่าโดยสารให้ จากนั้นก็รีบเดินเข้าไปในสถานีตำรวจ และก็เห็นว่าคุณย่าวารีนั่งคุยอยู่กับตำรวจท่านหนึ่ง“คุณย่า...”คุณย่าวารีหันมามองหล่อน สีหน้าของท่านเคร่งเครียดอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน หล่อนรีบเข้าไปนั่งข้างๆ ท่าน จับมือท่านเอาไว้อย่างให้กำลังใจ“น้องอันเป็นยังไงบ้างคะ แล้วตอนนี้อยู่ไหน”“แม่อันฆ่าคนตาย”ดวงหน้าของปั้นหยาซีดเผือด ก่อนจะมองตำรวจ “คุณตำรวจคะ น้องอันทำเพราะป้องกันตัวใช่ไหมคะ”“ผู้ต้องหาฆ่าคนตายเพราะบันดาลโทสะครับ”“บันดาลโทสะเหรอคะ”คุณย่าวารีมองหน้าหล่อน “คนตายก็คือนายประวิทย์ ผู้ต้องหาที่หนีคดีอยู่ไงแม่หยา”“แล้วทำไมน้องอันจะต้องฆ่าเขาด้วยคะ”“ก็เพราะนายประวิทย์เปิดเผยความชั่วของแม่อันให้กับคุณหมอแม็กรู้ยังไงล่ะ”ปั้นหยาช็อกค้าง พูดไม่ออก และก็อดสงสารอันนาไม่ได้“ตอนนี้แม่อันคลุ้มคลั่ง ตำรวจนำส่งโรงพยาบาลไปแล้ว เดี๋ยวย่าจะไปเยี่ยม แม่หยาจะไปด้วยกันไหม”“หยาไปด้วยค่ะ หยาเป็นห่วงน้องอัน”คุณย่าวารียกมือขึ้นลูบศีรษะของปั้นหยาอย่างเอ็นดู “ย่าก็เลี้ยงดูทั้งหยาทั้งแม่อันมาด้วยกัน ทำไมแม่อันถึงมีใจคอเหี้ยมโหดต่างจากหยานั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-07
  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 39

    ความรู้สึกของแม็กซิมัสในตอนนี้ราวกับกำลังถูกสายน้ำกลืนกินจนหายใจไม่ออก หลังจากที่เขาฟังรายงานการตรวจสุขภาพของปั้นหยาจากคุณหมอเจ้าของไข้‘คนไข้ตั้งครรภ์ครับ’เขาแทบล้มทั้งยืนเมื่อได้ยินคำพูดนั้นจากปากของคุณหมอสูงวัยตรงหน้า สองขาไร้เรี่ยวแรงแม้แต่จะทรงกายให้ยืนนิ่ง เขาถามกลับซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะคิดว่าตัวเองอาจจะหูฝาดเฝื่อน แต่สิ่งที่ได้ยินกลับมาหลายครั้งมันก็ยังเหมือนเดิมนั่นก็คือปั้นหยาตั้งท้อง...เขาไม่อาจจะบรรยายความรู้สึกของตัวเองในตอนนี้ออกมาได้เลย ไม่อาจจะแยกแยะได้ว่าตอนนี้สมองกำลังคิดอะไรอยู่ รู้เพียงแต่ว่าเขาไม่ได้เสียใจกับข่าวที่ได้ยินเลยชายหนุ่มเดินมาหยุดที่ขอบเตียง มองร่างแบบบางที่แทบปลิวตามลมของปั้นหยาด้วยความรู้สึกผิดบาปหล่อนอ่อนแอและแบบบางขนาดนี้ แต่เขาก็กระทำป่าเถื่อนกับหล่อนนับครั้งไม่ถ้วน หยาดน้ำตาของหล่อนไม่สามารถหยุดยั้งไฟโทสะได้เลยราวกับถูกหมัดหนาหนักซัดเข้าใส่ปลายคางจนแทบล้มทั้งยืน คำอ้อนวอนขอความเมตตาของปั้นหยาผุดพรายขึ้นในสมอง แต่ตอนนั้นเขาเหมือนหูดับตาบอด แยกแยะไม่ออกว่าอะไรคือความจริงอะไรคือคำลวงเขาข่มเหงหล่อน กระทำหยาบช้ากับหล่อน แถมยังโปรยเงินตราใส่ทุกครั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-07
  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 40

    ปั้นหยานั่งนิ่งเงียบราวกับเป็นใบ้มาตลอดเส้นทาง ดวงตาของหล่อนจ้องมองฝ่าความมืดสลัวออกไปนอกตัวรถหรู มือเล็กประสานกันนิ่งบนตัก และก็ภาวนาให้ถึงบ้านเร็วที่สุดหล่อนไม่อยากอยู่ใกล้กับแม็กซิมัส ไม่อยากถูกอำนาจแห่งตัณหาราคะที่หล่อนไม่มีทางรับมือไหวเล่นงานเหมือนตอนอยู่ในห้องพักฟื้นหากเขาไม่หยุด หล่อนไม่อยากจะคิดเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากจูบหวามนั้นหล่อนเกลียดตัวเองเหลือเกินที่เข้มแข็งไม่พอ ใจอ่อนเสมอเมื่อผู้ชายคนนั้นคือแม็กซิมัสหล่อนควรเกลียดเขาสิ เกลียดเขาให้มากๆ ให้สมกับความใจร้ายของเขา แต่กลับเกลียดเขาไม่ลง ไม่ว่าจะพยายามเกลียดสักแค่ไหนก็ตาม“นี่มัน... ไม่ใช่ทางไปบ้านคุณย่านี่คะ”นี่คือคำพูดแรกจากปากของหล่อน“นึกว่ามากับคนใบ้เสียอีก”คนตัวโตพูดอย่างอารมณ์ดี แต่หล่อนไม่ได้อยู่ในอารมณ์เดียวกันกับเขาเลย“คุณแม็กกำลังจะพาหยาไปไหนคะ นี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านของหยา” หล่อนมองเขาตาเขียวปั๊ด แต่เขากลับอมยิ้ม“ก็กลับบ้านไงล่ะ”“ไม่ใช่ทางนี้ค่ะ”“บ้านฉัน”คำตอบของคนตัวโตทำเอาดวงตาของหล่อนแทบจะถลนออกมาจากเบ้าตา และหลังจากนั่งตั้งสติอยู่พักใหญ่ หล่อนก็ละล่ำละลักคัดค้าน“ไม่ค่ะ หยาไม่ไปบ้านคุณแม็ก...”“แต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-07
  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 41

    ปั้นหยาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเมื่อยขบ หลังจากที่เมื่อคืนถูกแม็กซิมัสกัดกินร่างกายจนเกือบรุ่งสาง มือเล็กยกขึ้นลูบหน้าไปมา ก่อนจะขยับกายลุกขึ้นนั่ง และมองหาอะไรบางอย่างรอบตัว แต่ก็ไม่พบธนบัตรค่าตัวของหล่อน ที่แม็กซิมัสจะโปรยเอาไว้รอบตัวทุกครั้งหลังจากลุกขึ้นไปจากเตียง“มองหาอะไรอยู่จ๊ะ”คนตัวโตเปิดประตูห้องออก ก่อนจะเดินเข้ามาพร้อมกับรถเข็นที่มีอาหารมากมายหน้าตาน่ารับประทาน แถมกลิ่นของมันยังหอมหวนเตะจมูก“เงินไงคะ” หล่อนประชดประชันออกไป ขณะดึงผ้าห่มขึ้นปิดหน้าอกอวบเปลือยของตนเองแม็กซิมัสอมยิ้ม เดินมาทรุดนั่งลงบนเตียงใกล้ๆ กับร่างอวบอัดของแม่สาวน้อยคนงาม“อยู่ในบัญชีน่ะ จะเอาเท่าไหร่ดีล่ะ สิบล้าน ยี่สิบล้าน หรือทั้งหมดของฉันเลยก็ได้นะ”ปั้นหยามองหน้าคนอวดรวยด้วยความหมั่นไส้ “ก็ปกติคุณแม็กจะโปรยเงินเอาไว้บนเตียงนี่คะ”“อย่าพูดถึงอดีตอีกเลยปั้นหยา แค่นี้ฉันก็รู้สึกผิดจะแย่อยู่แล้ว รู้ไหม”หล่อนย่นจมูกใส่คนตัวโต “คุณแม็กไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิดอะไรหรอกค่ะ เพราะหยาไม่ใช่คนที่คุณแม็กต้องมาแคร์” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความแง่งอน “เสื้อผ้าหยาอยู่ไหนคะ หยาจะอาบน้ำ แล้วก็จะกลับบ้าน”“แม่บ้านเอาไปซักให

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-07
  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 42

    “สวัสดีครับคุณย่าวารี”แม็กซิมัสกล่าวทักทายผู้ใหญ่ฝ่ายของปั้นหยา เมื่อหญิงสูงวัยเดินทางมาถึงคฤหาสน์หลังงามของตนเองตามที่นัดหมายกันเอาไว้“สวัสดีค่ะคุณหมอแม็ก”คุณย่าวารีกล่าวทักทายชายหนุ่มรูปหล่อตรงหน้า ก่อนจะชะเง้อคอมองหาปั้นหยา“แล้วนี่แม่หยาไปไหนซะล่ะคะ”แม็กซิมัสระบายยิ้มบางๆ เดินนำคุณย่าวารีไปนั่งในห้องโถงที่พนักงานจากสำนักงานเขตฯ นั่งรออยู่ก่อนหน้าแล้ว“อยู่บนห้องครับ นี่ผมให้เด็กขึ้นไปตามแล้วครับ”คุณย่าวารีอมยิ้ม หย่อนกายลงนั่งบนโซฟา กล่าวทักทายเจ้าหน้าที่จากสำนักงานเขตฯ อย่างเป็นกันเอง จากนั้นก็หันมาพูดกับแม็กซิมัสอีกครั้ง“ปรับความเข้าใจกันดีแล้วใช่ไหมคะคุณหมอ”“ครับ”หญิงสูงวัยระบายยิ้มผ่อนคลาย “โชคดีนะคะที่แม่หยาเป็นเด็กหัวอ่อน ไม่อย่างนั้นคุณหมอคงไม่มีโอกาสได้จดทะเบียนสมรสเป็นครั้งที่สองกับหลานสาวของฉันแน่นอนค่ะ”“ครับ ผมโชคดีมากที่ปั้นหยาให้โอกาสผมอีกครั้ง”“ฉันถามจริงๆ เถอะนะคะคุณหมอ”“ครับ” แม็กซิมัสสบตากับหญิงสูงวัย และรอคอยที่จะตอบคำถามของท่าน“รักหลานสาวของฉันบ้างไหม หรือว่าที่จดทะเบียนสมรสนี่ก็เพราะแค่แม่หยาท้องเท่านั้น”“ผมก็ยังไม่แน่ใจครับ”คุณย่าวารีถอนใจออกมาแผ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-07
  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 43

    แม็กซิมัสตั้งใจจะไปตามปั้นหยาที่บ้านของคุณย่าวารีตั้งแต่ช่วงเช้า แต่พอเขาขับรถออกจากบ้านได้เพียงแค่ไม่กี่นาที ทางโรงพยาบาลก็โทรมาหา และบอกว่าอันนาพยายามที่จะฆ่าตัวตายเขาจำต้องหักเลี้ยวรถกลับไปอีกทาง เพื่อมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลทันที แม้ตอนนี้เขาจะหมดรักในตัวของอันนาแล้ว แต่ยังไงซะความรู้สึกดีๆ ในฐานะเพื่อนก็ยังคงมีให้อยู่“คุณแม็กคะ คนไข้อาละวาดใหญ่เลยค่ะ”นางพยาบาลวิ่งออกมาจากห้องพักฟื้นของอันนาด้วยสีหน้าที่ตื่นตกใจ เสียงกรีดร้องของอันนาดังลั่นมาเข้าหู ทั้งๆ ที่เขายังไม่ได้ก้าวเข้าไปในห้องนั้นแม้แต่น้อย“ทำไมเธอถึงอาละวาดครับ”“เธอร้องหาแต่คุณแม็กค่ะ”กรามแกร่งของแม็กซิมัสขบกันแน่น ก่อนที่เขาจะยื่นมือไปกุมที่ลูกบิดประตู“คุณแม็กระวังนะคะ เธอแรงเยอะมาก” นางพยาบาลบอกอย่างเป็นห่วง“แต่เธอถูกมัดมือมัดเท้าเอาไว้ใช่ไหมครับ”“ใช่ค่ะ แต่เธอก็ดิ้นจนผ้าที่ผูกเท้าเอาไว้หลุดทั้งสองข้างค่ะ”“คุณไปเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง”“คุณแม็กระวังตัวนะคะ”เขายิ้มบางๆ ให้กับนางพยาบาล ก่อนจะตัดสินใจเข้าไปในห้องพักฟื้นของอันนาเสียงกรีดร้องของอันนาสงบลงทันทีเมื่อเห็นหน้าของเขา“พี่แม็ก... พี่แม็กมาช่วยอันแล้วใช่ไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-07

บทล่าสุด

  • วิวาห์ชัง   ตอนอวสาน

    คนตัวเล็กแก้มแดงระเรื่อ ขณะค่อยๆ กดสะโพกผายลงให้กลืนกินความเป็นชายที่ชูชันรอคอย“อ๊ะ... อ๊า... อา... อา...”“โอ้ววว... อืมมมม แน่นมาก อืม”ใบหน้าหล่อจัดของแม็กซิมัสบิดเบี้ยวด้วยความเสียวกระสัน เมื่อความเป็นชายถูกกลีบสาวอ่อนนุ่มโอบกระชับแน่นหนาเอาไว้ในทุกทิศทาง“หยา... ปั้นหยา... ยอดรัก... ได้โปรดขยับ... ได้โปรดเถอะ โอ้ววว พระเจ้า... โอ้ววว...”ปั้นหยาทำตามคำขอร้องหอบกระเส่าของแม็กซิมัสอย่างว่านอนสอนง่าย หล่อนบดบั้นท้ายกับความเป็นชายหนักๆ ด้วยจังหวะเร้าใจ ก่อนจะขยับขึ้นลงถี่ระรัว ตามความร้อนฉ่าของไฟสวาทที่ลุกโหมอยู่ภายในกาย“อ๊า... อา... อา...”“โอ้ว... เร็วอีก... ฉันจะทนไม่ไหวแล้ว โอ้ววว อืมมม...”มือใหญ่ทั้งสองข้างกุมสะโพกผายเอาไว้มั่น และช่วยให้หล่อนยกโยงตัวเองขึ้นสูง พร้อมกับดึงรั้งให้กลับลงมาหาหนักหน่วงแม็กซิมัสหน้าแดงก่ำ บิดเบี้ยวด้วยความเสียวกระสันร้อนแรง ยิ่งปั้นหยาซอยสะโพกลงมาหาด้วยจังหวะรัวระทึกเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกถึงสวรรค์ได้มากขึ้นเท่านั้น“อา... อา... คุณแม็กกก... หยา... หยาจะไม่... ไหวแล้ว อา... อ๊า...”ปั้นหยาเงยหน้าขึ้น กรีดร้องด้วยความเสียวกระสัน กายสาวสั่นเกร็ง แ

  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 54

    เคลวินหัวเราะออกมา “ก็งานฉันมันยุ่งมาก ปลีกตัวได้สามสี่วันก็บุญแล้ว”“เออๆ เอาที่นายสะดวกก็แล้วกัน” แม็กซิมัสตอบรับอย่างอ่อนอกอ่อนใจ ขี้เกียจจะเซ้าซี้“สรุปนายรักคุณปั้นหยาแล้วจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย”“ถูกต้อง และไม่ใช่รักเฉยๆ นะ รักมากด้วย”เคลวินหัวเราะขบขัน “ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านายจะรักผู้หญิงที่ตัวเองบอกว่าเกลียดนักเกลียดหนาเข้าไปได้”“ก็ตอนนั้นฉันเข้าใจผิด แถมอันนาก็ยังเป่าหูใส่ร้ายปั้นหยาให้ฉันฟังทุกวัน ฉันก็ต้องเชื่อดิ”“เออ ก็ขอให้นายมีความสุขมาก มีลูกเยอะๆ เอาแบบตั้งทีมฟุตบอลได้เลยก็จะยิ่งดี”“ถ้าจะให้มีเยอะขนาดทำทีมฟุตบอลคงไม่ไหวหรอก ปั้นหยาคงไม่เห็นด้วย แต่ถ้ามีสักสี่ห้าคน เอาไว้เล่นกับลูกของนาย แล้วก็ลูกของเจ้าชาร์ลกับลูกเจ้าอเล็กน่ะพอไว้”“รอลูกไอ้ชาร์ลกับไอ้อเล็กเถอะ ฉันไม่มีหรอก” เคลวินส่ายหน้าปฏิเสธ และทำหน้าสยดสยองเมื่อคิดถึงเด็ก“เด็กๆ น่ารักนะโว้ย เมื่อก่อนฉันก็ไม่ชอบเด็ก แต่พอปั้นหยาท้อง ฉันก็รักเด็กขึ้นมากะทันหันเลยว่ะ ในมือถือตอนนี้นอกจากรูปของฉันกับปั้นหยาแล้ว ก็มีแต่รูปเด็กน่ารักๆ เต็มเครื่องไปหมดเลย ดูไหม จะอวด”“ไม่ๆๆ ฉันไม่อยากดูหรอก” เคลวินส่ายหน้าดิก“สักวันนายจ

  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 53

    แม็กซิมัสรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลของตนเองมาครบหนึ่งอาทิตย์แล้ว โดยมีปั้นหยาคอยเฝ้าดูแลไม่ห่างไปไหน ซึ่งก็ทำให้เขามีความสุขเหลือเกิน“คุณแม็กขา... หยาขอออกไปซื้อของใช้ที่เซเว่นใต้โรงพยาบาลสักครู่นะคะ เดี๋ยวจะรีบมาค่ะ”แม็กซิมัสอมยิ้มกับน้ำเสียงหวานฉ่ำของหญิงสาว และก็กวักมือเรียกให้หล่อนเข้ามาหา ซึ่งปั้นหยาก็ยอมเดินเข้ามาหาเขาอย่างว่านอนสอนง่าย“เดินระวังนะรู้ไหม ตอนนี้เธอไม่ใช่คนตัวเปล่าแล้ว”ปั้นหยายิ้มหน้าแดงด้วยความเอียงอาย พร้อมกับยกมือขึ้นลูบหน้าท้องของตัวเองไปมาอย่างลืมตัว“หยาจะเดินให้ระวังที่สุดค่ะ คุณแม็กอยู่คนเดียวได้นะคะ”“อยู่ได้ครับ ไปเถอะไม่ต้องรีบร้อนล่ะ”หญิงสาวก้มหน้าลงมาจูบแก้มสากที่มีไรหนวดของคนตัวโตเบาๆ อย่างแสนรัก“หยารักคุณแม็กนะคะ”มือใหญ่ของแม็กซิมัสยกขึ้นประคองดวงหน้านวลของปั้นหยาเอาไว้ ก่อนจะพรมจูบไปจนทั่ว และมาอิ่งอ้อยอยู่กับกลีบปากอิ่มหวานฉ่ำนานที่สุด“ฉันก็รักเธอ... ฉันบอกเธอไปกี่ครั้งแล้วนะ” ชายหนุ่มอมยิ้ม ดวงตาเป็นประกายระยิบระยับปั้นหยาเสหลบสายตาสีเขียวสวยอย่างเอียงอาย แต่ก็อ้อมแอ้มตอบออกไปเสียงเบา“น่าจะเกือบห้าสิบครั้งแล้วล่ะค่ะ”“โอ้พระเจ้า... นี่ฉันบ

  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 52

    “น้องอัน... สัญญากับพี่ได้ไหมว่าจะไม่ทำอะไรคุณแม็ก หากพี่ตายไปแล้ว”“ไม่นะปั้นหยา ฉันไม่ยอมเด็ดขาด ไม่มีวันยอมให้เธอตาย เข้าใจไหมว่าเธอตายไม่ได้!”แม็กซิมัสตะโกนมาอีกฟากหนึ่งของกำแพง เขาอยากจะเข้าไปแย่งปืนจากมือของอันนานัก แต่ก็กลัวว่ามันจะผิดพลาด แล้วปั้นหยาจะไม่ปลอดภัย จึงจำต้องนั่งนิ่งและพยายามหาทางออกอื่นให้ได้เร็วที่สุด“แค่หยารู้ว่าคุณแม็กเป็นห่วงหยา... แค่นี้หยาก็ตายตาหลับแล้วล่ะค่ะ”“ผู้หญิงบ้า! ถ้าเธอไม่หยุดพูดบ้าๆ ฉันสาบานว่าจะหยุดรักเธอเดี๋ยวนี้แหละ!”“คุณแม็ก... รักหยาเหรอคะ”อย่างน้อยๆ ก่อนตาย หล่อนก็ยังได้รู้ว่าตัวเองได้รับความรักตอบจากบุรุษที่ตัวเองแอบรักมาเนิ่นนาน“ก็ใช่น่ะสิ ฉันรักเธอปั้นหยา รักมากด้วย ดังนั้นห้ามตายเด็ดขาด นี่เป็นคำสั่งของฉัน”“หยาดีใจ... ดีใจเหลือเกิน...”“เลิกพล่ามกันได้แล้ว แล้วพี่แม็กก็เตรียมเห็นนังหยามันไร้วิญญาณได้เลย”“อย่านะ... อันนา! อย่าทำอะไรปั้นหยานะ!”อันนาหันไปยิ้มเลือดเย็นให้กับแม็กซิมัส ก่อนจะสอดนิ้วเรียวเหนี่ยวไกปืนทันทีปัง! ปัง! ปัง!ลูกปืนทั้งสามนัดดังกังวาน และพุ่งเข้าใส่คนตรงหน้าอย่างแม่นยำ แต่ผิดคน“พี่แม็ก!!!”“คุณแม็ก! กรี๊ดด

  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 51

    ปั้นหยาถูกอันนาตบด้วยฝ่ามือ และกระบอกปืนหลายครั้งจนเลือดไหลออกมาจากศีรษะที่แตก หน้าตาปูดบวมช้ำ โดยเฉพาะที่ปากแตกจนมีเลือดไหลซึมออกมาจากมุมปาก“น้องอัน... ปล่อยพี่เถอะ พี่ไม่เคยคิดร้ายอะไรกับน้องอันเลยนะ พี่หวังดีกับน้องอันเสมอ โอ๊ยยย... พี่เจ็บ”อันนากระชากเส้นผมนุ่มของปั้นหยาแรงๆ ก่อนจะก้มหน้าที่บิดเบี้ยวเพราะเสียสติไปแล้วลงมาหัวเราะใส่“มึงแย่งผัวกู”“พี่ก็หย่ากับคุณแม็กให้แล้วนี่จ๊ะ”“มึงคืนให้มาแต่ตัว แต่หัวใจของพี่แม็ก มึงขโมยไปแล้วไม่ยอมคืน อีพี่สารเลว!”เพียะ! ผัวะ!!!ทั้งมือทั้งหมัดของอันนาประเคนเข้าใส่ใบหน้าและร่างกายของปั้นหยาอย่างไม่ปรานี จนปั้นหยาล้มตัวงอนอนลงกับพื้นเจียนจะหมดสติสัมปชัญญะ“พี่แม็กเอาเงินมาให้กูเมื่อไหร่ กูจะระเบิดหัวมึงทันที”“น้องอัน... ปล่อยพี่ไปเถอะ แล้วน้องอันก็กลับเนื้อกลับตัวซะ โทษหนักจะได้กลายเป็นเบา”“มึงอย่ามาสอนกู!”“พี่ไม่อยากเห็นน้องอันต้องตกนรกทั้งเป็นหรอกนะ เชื่อพี่เถอะ มอบตัวกับตำรวจซะเถอะ” ปั้นหยาพยายามเตือนสติของญาติผู้น้องด้วยความห่วงใย แต่อันนาไม่สนใจที่จะรับฟัง“กูไม่ยอมแก่ตายในคุกหรอก กูจะหนีไปประเทศเพื่อนบ้าน จนกว่าคดีจะหมดอายุความ แล

  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 50

    แม็กซิมัสถอนใจออกมาอย่างโล่งอก เมื่อสุดท้ายแล้วพวงมาลัยดอกมะลิฝีมือของตนเองก็เสร็จสมบูรณ์เสียที และถึงแม้มันจะเบี้ยวๆ เอียงๆ ไม่ค่อยสวยนัก แต่เขาก็ทำมันด้วยความตั้งใจที่สุดในชีวิต แถมมันยังเป็นงานที่ทำให้เขาเสียเลือดมากที่สุดอีกต่างหากชายหนุ่มอมยิ้มมองพวงมาลัยดอกมะลิสีขาวด้วยความภาคภูมิใจ ก่อนจะยกมันขึ้นดอมดม กลิ่นของดอกไม้ชนิดนี้หอมละมุนมาก แต่ก็ยังหอมตราตรึงใจสู้กลิ่นสาบสาวของปั้นหยาไม่ได้“เธอจะต้องปลื้มใจแน่ๆ ถ้าเห็นพวงมาลัยนี้”“คุณแม็กคะ ปลาสเตอร์ยาค่ะ”“ขอบใจ” แม็กซิมัสยื่นมือไปรับปลาสเตอร์ยาจากมือของสาวใช้ มาพันบนนิ้วที่ถูกเข็มตำ“นี่แผ่นสุดท้ายแล้วนะคะคุณหมอแม็ก”คุณย่าวารีมองนิ้วมือที่เต็มไปด้วยปลาสเตอร์ยาของแม็กซิมัสด้วยความเห็นใจระคนขบขัน“เดี๋ยวผมเบิกที่โรงพยาบาลมาคืนให้ครับ”“ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องเอามาคืนหรอกค่ะ ฉันต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณหมอที่ช่วยใช้ปลาสเตอร์ยาก่อนที่มันจะหมดอายุใช้งานน่ะ”แม็กซิมัสยิ้มอายๆ “ผมคงเป็นนักเรียนที่แย่มากๆ เลยใช่ไหมครับเนี่ย”“ถ้าเอาความจริงก็ใช่ค่ะ เพราะคุณหมอแม็กสอนยากมาก”“แต่ตอนผมเรียนผ่าตัด อาจารย์หมอชมว่าผมหัวไว เรียนรู้เร็วกว่าเพื่อน

  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 49

    “คุณอันนาคะ คุณอันนา”ผลั๊ววว!อันนาที่แกล้งนอนนิ่งทำเป็นหลับอยู่บนเตียงคนไข้ หยิบแจกันดอกไม้ที่ตั้งตกแต่งเอาไว้ภายในห้อง ฟาดหัวนางพยาบาลที่เข้ามาเพื่อนำยากลางวันมาให้รับประทาน จนล้มลงไปนอนกับพื้นห้องจากนั้นก็รีบก้าวลงจากเตียง วิ่งไปล็อกประตูห้อง และรีบเดินกลับมาลากร่างของนางพยาบาลเข้าไปในห้องน้ำทันทีเมื่อคืนหล่อนไม่ได้นอนเลย เพราะพยายามดิ้นรนหาทางแกะผ้าที่ผูกแขนขาเอาไว้ และก็เหมือนสวรรค์ยังเมตตา เพราะจากพยายามมาทั้งคืน ผ้าที่ผูกแขนเอาไว้ข้างหนึ่งก็คลายออก ซึ่งมันก็ทำให้หลุดพ้นจากพันธนาการได้ในที่สุดอันนาจ้องมองร่างไร้สติของนางพยาบาล ก่อนจะรีบจัดการถอดเสื้อผ้าออกจากร่างของนางพยาบาล และเอามาสวมใส่เสียเอง จากนั้นก็ยิ้มเลือดเย็น ดวงตาลุกเป็นไฟ“ถ้าฉันไม่มีความสุข ใครหน้าไหนก็มีความสุขไม่ได้”มือเล็กกำแน่นด้วยความเคียดแค้น ก่อนจะก้าวออกไปจากห้องพักฟื้นในคราบของนางพยาบาล ทำให้นายตำรวจหน้าห้องที่เอาแต่เล่นโทรศัพท์มือถือไม่ทันสังเกตเห็นรูปร่างที่แตกต่างไปอันนารีบออกมาจากโรงพยาบาลด้วยความรีบร้อน หล่อนโบกรถแท็กซี่ และหยิบเงินที่มีติดอยู่ในชุดของนางพยาบาลจ่ายเป็นค่ารถ เพื่อให้ขับรถพาไปยังสถ

  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 48

    ปั้นหยาเดินกลับมาจากอีกฝั่งของห้อง พร้อมกับตลับยาทาสำหรับแก้แมลงกัดต่อยในมือ ร่างเล็กทรุดนั่งข้างๆ และจัดการแต้มยาในตลับเล็กนั้นบนผิวของเขาที่มีตุ่มสีแดง“เธอแน่ใจหรือว่ายาเนี่ยมันจะช่วยอะไรได้น่ะ”“ช่วยได้สิคะ มันเป็นยาทาสำหรับคนที่ถูกมดถูกยุงกัดน่ะค่ะ อยู่เฉยๆ สิคะ หยาทาไม่ถนัดนะ”ปั้นหยาดุเสียงไม่จริงจังนัก เมื่อแม็กซิมัสเอียงหน้าหนีเมื่อหล่อนป้ายยาบนแก้มของเขา“ไม่ต้องทาแล้วล่ะ ฉันคิดว่าฉันไม่น่าจะตายเพราะยุงพวกนี้หรอก”“ถ้าไม่ตายเพราะยุงพวกนี้ คุณแม็กก็คงจะตายเพราะไข้เลือดออกน่ะค่ะ” หล่อนประชด และยังไม่หยุดป้ายยาไปตามเนื้อตัวของแม็กซิมัส “เป็นหมออะไรกัน ยอมให้ยุงกัดทั้งตัวแบบนี้” แล้วก็อดบ่นด้วยความเป็นห่วงไม่ได้แม็กซิมัสดึงมือเล็กที่กำลังจะป้ายยาบนลำคอแกร่งเอาไว้ จากนั้นก็โน้มหน้าเข้ามาหา นัยน์ตาสีเขียวแสนสวยของเขาจ้องมองหล่อนไม่วางตา“รู้สึกผิดใช่ไหมที่ทำให้ฉันถูกยุงรุมทึ้งทั้งคืนน่ะ”“เอ่อ... ก็... ใช่ค่ะ”หล่อนตอบตะกุกตะกัก สายตาของเขาทำให้หล่อนร้อนรุ่มไปทั้งตัว โดยเฉพาะในอุ้งเชิงกราน จนต้องรีบเสหลบสายตาคม จึงไม่ทันได้เห็นแววตาเจ้าเล่ห์ในนั้น“อยากไถ่บาปไหมล่ะ”“ก็... กำลังท

  • วิวาห์ชัง   ตอนที่ 47

    “คุณแม็กต้องนอนข้างนอกห้องค่ะ”ปั้นหยาโยนหมอนกับผ้าห่มใส่มือของคนตัวโต และดันให้เขาออกไปนอกห้องนอนของตนเอง“แต่คุณย่าให้ฉันนอนกับเธอนะ ปั้นหยา”แม็กซิมัสถูกคนตัวเล็กผลักจนพ้นออกมาจากห้องนอนสีหวานโดยไม่ทันได้ตั้งตัวเอ่ยแย้งขึ้น“คุณย่าอนุญาต แต่หยาไม่ได้อนุญาตค่ะ”“นี่เธอจะให้ฉันนอนตากยุงจริงๆ หรือ”“จริงค่ะ”แม็กซิมัสไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตัวเองต้องมาตกระกำลำบากด้วยฝีมือของผู้หญิงที่ตัวเองเคยตราหน้าว่าสารเลวอย่างปั้นหยา ความจริงเขาไม่ยอมก็ได้ ผลักหล่อนเข้าไป และปล้ำเสียให้รู้แล้วรู้รอด แค่นี้ปั้นหยาก็ต้องยอมสยบแล้ว แต่เพราะไม่อยากให้ปั้นหยาโกรธมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่จึงต้องยอม“ก็ได้ ฉันจะนอนหน้าห้องนี่แหละ พอใจหรือยังล่ะ”“หยาจะพอใจมาก ถ้าคุณแม็กกลับไปซะ”คนตัวโตส่ายหน้าไปมา “ฉันไม่กลับหรอก จะอยู่ที่นี่กับเธอนั่นแหละ”“งั้นก็ทนนอนตากยุงไปเถอะค่ะ ราตรีสวัสดิ์”ปั้นหยากำลังจะปิดประตูใส่หน้าของแม็กซิมัส แต่ชายหนุ่มทิ้งผ้าห่มกับหมอนในอุ้งมือ และกระชากร่างเล็กเข้ามากอดเสียก่อน จากนั้นเขาก็จูบปากอิ่มนั้นอย่างเร่าร้อน“อื้อ... อุ๊บบบ”ปั้นหยาดิ้นรน ผลักไส มือเล็กทุบแผงอกกว้างแรงๆ แต่เขาไม่สะทก

DMCA.com Protection Status