LOGINShare
ตอนที่ 8
Last Updated:
2025-01-25 16:11:17ตอนที่ 8: เงาที่ค่อยๆ คลี่คลาย
ประจงนั่งอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวที่เต็มไปด้วยเอกสารและแฟ้มคดี เขาพิจารณาข้อมูลที่ได้รับเกี่ยวกับสุริยัน ชายหนุ่มที่เป็นต้นเหตุของอุบัติเหตุที่คร่าชีวิตดวงจันทร์ สุริยันไม่ใช่แค่ลูกชายของนักการเมืองทรงอิทธิพล แต่ยังมีข่าวลือว่าเขาเกี่ยวข้องกับธุรกิจใต้ดินหลายประเภท การสืบสวนเขาอาจนำมาซึ่งอันตรายต่อครอบครัวของประจง แต่เขาก็ไม่อาจนิ่งเฉย ประจงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลูกน้องที่ไว้ใจได้ “สันต์ ฉันต้องการให้แกดูแลคดีนี้ให้รอบคอบที่สุด อย่าให้ข่าวหลุดออกไป เข้าใจมั้ย” “ครับพี่ ผมจะจัดการให้ดีที่สุด” สันต์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงมั่นใจ ในใจลึกๆ ประจงรู้ดีว่าการต่อกรกับสุริยันและครอบครัวเขาไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เขาเลือกที่จะสู้ เพราะเขาไม่อาจมองข้ามความยุติธรรมในครั้งนี้ได้ ตกดึกคืนนั้นร่างของดาวเหนือกำลังหลับอย่างกระสับกระส่าย ฝันถึงภาพที่ชัดเจนขึ้นกว่าครั้งก่อน เขาเห็นหญิงสาวในชุดขาวกำลังนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ หญิงสาวมองมาที่เขาด้วยสายตาเศร้าสร้อย “ช่วยฉันด้วย…” เสียงกระซิบเบาๆ ดังขึ้นในหัวของเขา เขาสะดุ้งตื่นอย่างแรง หน้าอกกระเพื่อมขึ้นตามลมหายใจ ในฝันนั้นมันช่างเหมือนจริงจนเขาร้อนใจ เขาตัดสินใจโทรหาประจงในทันที “พ่อครับ เรื่องคดี..พ่อเจออะไรเพิ่มเติมหรือเปล่า” “พ่อกำลังจัดการอยู่ ดาวเหนือ แต่ลูกต้องใจเย็นไว้ก่อน อย่าทำอะไรโดยลำพัง” ประจงเตือนด้วยน้ำเสียงจริงจัง วันต่อมา อาทิตย์เดินเล่นในสวนสาธารณะอีกครั้งเพื่อหาคำตอบให้ตัวเอง เขามีภาพของชายหนุ่มคนนั้นอยู่ในหัว และเขารู้สึกว่าชายคนนี้อาจมีคำตอบบางอย่างที่เขาต้องการ ไม่นานนัก ดาวเหนือก็เดินผ่านสวนแห่งนั้นด้วยความคิดวุ่นวายเกี่ยวกับข้อมูลที่เขาได้มาจากประจง “คุณอีกแล้ว...” อาทิตย์พูดขึ้นเมื่อเห็นดาวเหนือ ดาวเหนือหยุดเดิน หันมามองด้วยความแปลกใจ “ครับ...คุณมาที่นี่บ่อยหรอ” "ผมมาที่นี่ทุกวัน" ดาวเหนือพยักหน้าอย่างเข้าใจ "แล้วคุณล่ะมาที่นี่บ่อยหรอ" อาทิตย์ถามขึ้น "ก็..ตั้งแต่ผมหายป่วยอ่ะ" ดาวเหนือตอบพร้อมกับส่งรอยยิ้มพริ้มเพราให้ชายหนุ่มตรงหน้า รอยยิ้มนั้นทำให้หัวใจปิดตายของอาทิตย์เริ่มเต้นแรงขึ้น "คุณไม่ดูเหมือนคนป่วยเลย" "ไม่จริงหรอก..ผมอ่ะนะนอนโรงพยาบาลเหมือนเป็นบ้านหลังที่สองของตัวเองเลย ถึงตอนนี้ผมจะหายแล้วก็เถอะ" ดาวเหนือพูดขึ้น และเริ่มพูดเรื่องของตัวเอง "คุณคงลำบากมาก" "ไม่หรอก... ผมมันเลือดนักสู้" เขาพูดพร้อมชูกำปั้นขึ้นด้วยท่าทางร่าเริงสดใส ทำให้คนมองยิ้มตามให้กับความสดใสนั้น ด้านดาวเหนือที่มองรอยยิ้มบนใบหน้าที่เรียบเฉยก็รู้สึกดีที่เห็นคนข้างๆเขายิ้มได้ แววตาเศร้าของอาทิตย์ไม่เหมาะที่จะอยู่ในแววตาสวยๆของเขา ชายหนุ่มร่างบางเลยใช้กลยุทธ์เล็กเพื่อขจัดของเศร้าของอาทิตย์ออกไป "คุณรู้มั้ย...เวลาคุณยิ้มแบบนี้แล้วคุณหล่อที่สุดในโลกเลยนะ..อ้าววว" ดาวเหนือพูดหยอกเย้า แต่...เมื่อเห็นน้ำตาของคนข้างๆเขาก็อุทานด้วยความผิดหวัง ที่ได้เห็นรอยยิ้มของอาทิตย์แต่แป็บเดียว "คุณเป็นอะไรรึเปล่า" "เปล่าหรอก...คุณทำให้ผมนึกถึงคนๆนึง" อาทิตย์พูดขึ้น เพราะคำพูดก่อนหน้านั้นของดาวเหนือมันเป็นคำพูดของดวงจันทร์ที่เคยพูดกับเขาก่อนที่จะตาย ในขณะเดียวกัน ประจงและทีมสืบสวนของเขาก็เริ่มรวบรวมหลักฐานเกี่ยวกับสุริยัน พวกเขาพบว่ามีการจ่ายเงินใต้โต๊ะเพื่อปกปิดคดีในหลายระดับ สันต์รายงานให้ประจงฟัง “พี่ครับ ผมพบหลักฐานการโอนเงินที่เกี่ยวข้องกับเจ้าหน้าที่บางคนในพื้นที่เกิดเหตุ ดูเหมือนจะมีการปิดคดีอย่างไม่โปร่งใส” “ดีมากสันต์ เก็บหลักฐานทั้งหมดไว้ให้ปลอดภัย เราจะใช้มันเมื่อถึงเวลา” ประจงตอบ แต่เขาก็รู้ดีว่าการเคลื่อนไหวครั้งนี้อาจทำให้เขาต้องเผชิญหน้ากับอิทธิพลของสุริยันโดยตรง แระจงกลับมาที่บ้าน เปิดดูข้อมูลที่ได้รับ เขาเริ่มเข้าใจว่าไม่ใช่แค่ดวงจันทร์ที่ตกเป็นเหยื่อของสุริยัน แต่ยังมีอีกหลายคนที่ได้รับผลกระทบจากความประมาทและอำนาจของเขา เขาตัดสินใจบันทึกข้อมูลทั้งหมดไว้ในสมุดเล่มหนึ่ง พร้อมกับตั้งคำถามว่า “ถ้าผมได้เจอคนรักของคุณ..เขาจะรู้สึกเหมือนกันมั้ยว่าหัวใจคุณอยู่ในร่างผม”
Related chapters
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่9
ประจงนั่งอยู่ในห้องทำงานยามค่ำคืน รอบกายเงียบสงัด แต่ในใจของเขากลับเต็มไปด้วยความคิดวุ่นวายหลังจากได้หลักฐานสำคัญที่เชื่อมโยงสุริยันกับการปกปิดคดี เขาเลื่อนดูภาพถ่ายจากกล้องวงจรปิดที่เพิ่งได้รับมา ซึ่งแสดงให้เห็นว่าสุริยันอยู่ในที่เกิดเหตุอย่างชัดเจนเสียงเคาะประตูดังขึ้นขัดจังหวะ ประจงวางเอกสารลงแล้วพูดออกไป “เข้ามาได้”สันต์ ลูกน้องคนสนิทเปิดประตูเข้ามาพร้อมสีหน้ากังวล“พี่ครับ ผมเพิ่งได้รับข่าวว่าอีกฝ่ายเริ่มรู้ตัวแล้วว่าเรากำลังสืบเรื่องนี้ คนของพวกเขาอาจเริ่มเคลื่อนไหว”“ฉันไม่แปลกใจ แต่เราต้องไม่หยุด ฉันจะไม่ยอมให้คนผิดลอยนวล”สันต์พยักหน้า “ผมเป็นห่วงความปลอดภัยของครอบครัวหัวหน้าครับ ดาวเหนือกับคุณดวงดารา...”“ฉันเตรียมการไว้แล้ว” ประจงตอบอย่างเด็ดเดี่ยว แม้ในใจลึกๆ จะเริ่มกังวลมากขึ้นหลังจากสันต์ออกไป ประจงก็นั่งลงและเปิดโทรศัพท์อ่านข้อความข่มขู่ที่ได้รับเมื่อไม่กี่วันก่อน เขามองรูปครอบครัวบนโต๊ะแล้วพูดกับตัวเองเบาๆ“ฉันจะปกป้องพวกเขา ไม่ว่ายังไงก็ตาม”วันรุ่งขึ้น ดาวเหนือออกมาที่สวนสาธารณะเพื่อสงบจิตใจ ในมือของเขาถือแฟ้มข้อมูลเกี่ยวกับดวงจันทร์ที่เขาขอมาเพิ่มเติม เขาเปิดดูรู
Last Updated : 2025-01-27วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่ 10
ตอนที่ 10: ความจริงที่ถูกพันธนาการเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขณะที่ประจงนั่งอยู่ในห้องทำงาน สันต์ ผู้ช่วยคนสนิทรีบรายงานด้วยน้ำเสียงร้อนรน“พี่ประจง เราได้รับข้อมูลว่ามีการเคลื่อนไหวจากคนของสุริยัน พวกเขาส่งคนติดตามพี่และครอบครัว”“ฉันเดาไว้แล้ว” ประจงตอบเสียงเรียบ “พวกมันกลัวความจริงจะเปิดเผย แต่ฉันไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้”เขาลุกขึ้นหยิบเอกสารคดีดวงจันทร์จากโต๊ะ ก่อนจะสั่งการ “เพิ่มกำลังรักษาความปลอดภัยรอบบ้าน อย่าให้ใครเข้ามาได้ง่ายๆ”ในค่ำคืนที่เงียบสงัด รถยนต์คันหนึ่งแล่นมาจอดหน้าบ้านของประจง ชายชุดดำก้าวลงมาและพยายามแทรกตัวเข้ามา แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเจ้าหน้าที่ที่ประจงวางไว้รอบบ้านปรากฏตัวพร้อมอาวุธครบมือ“ถอยออกไปจะดีกว่า ถ้าไม่อยากให้ข่าวเรื่องนี้เล็ดรอดออกไป.” สันต์พูดเสียงหนักแน่นชายชุดดำรีบล่าถอยไป แต่ประจงรู้ดีว่า นี่เป็นเพียงการข่มขู่เบื้องต้น เขาต้องเตรียมพร้อมสำหรับศึกใหญ่ที่กำลังจะมาถึงวันรุ่งขึ้น อาทิตย์ตัดสินใจออกจากบ้านเพื่อซื้อหนังสือเล่มใหม่ เขาเดินเข้าไปในร้านหนังสือเล็กๆ ที่เขากับดวงจันทร์เคยมาเป็นประจำขณะที่เขากำลังเลือกหนังสืออยู่ เขาเหลือบเห็นดาวเหนือกำลังยืนอ่าน
Last Updated : 2025-01-29วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่ 11
ในขณะเดียวกัน ประจงที่กำลังรวบรวมหลักฐานเกี่ยวกับคดีของดวงจันทร์ สุริยันลูกชายนักการเมืองใหญ่อย่าง นายสุริยา สุนทกร ก็กำลังไม่พอใจที่ประจง ผู้บัญชาการตำรวจฝ่ายอาชญากรรมกำลังปิดคดีของคนที่เขาขับรถชน " แกทำยังไงก็ได้..ให้มันหยุดสืบเรื่องของฉัน" สุริยันออกคำสั่งกับคนสนิท เขาเริ่มส่งคำขู่ไปยังประจงและครอบครัวเพื่อให้หยุดการสืบสวน แต่ประจงไม่ยอมถอย เขาตัดสินใจที่จะเปิดเผยข้อมูลทั้งหมดที่เขามีให้สื่อมวลชนได้รับรู้อาทิตย์และดาวเหนือใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น ทั้งจากความบังเอิญและความตั้งใจ แม้แต่ตัวอาทิตย์เองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงรู้สึกสบายใจเมื่ออยู่ใกล้ดาวเหนือ ขณะที่ดาวเหนือเริ่มสัมผัสได้ว่าหัวใจที่เต้นอยู่ในอกเขานั้น อาจยังคงเก็บความทรงจำบางส่วนของดวงจันทร์ไว้ขณะที่ทั้งสองนั่งคุยกันในสวนสาธารณะใต้ต้นไม้ที่ร่มรื่น ดาวเหนือเริ่มเปิดใจ " บางครั้งผมก็รู้สึกว่า..หัวใจดวงนี้มีบางอย่างที่ไม่ใช่ความรู้สึกของผมเอง" " หมายความว่ายังไง" อาทิตย์ถามด้วยความสงสัย" ผมรู้สึกว่ามัน..รักพี่" เด็กหนุ่มพูดเสียงแผ่ว แต่คำพูดของเขาเหมือนเสียงก้องในใจของคนฟังอาทิตย์นิ่งงันไปชั่วครู่ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงร
Last Updated : 2025-02-02วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่12
กลางดึกในคืนที่เงียบสงัด ดาวเหนือกำลังเดินทางกลับบ้านหลังจากไปสืบหาข้อมูลคดีของดวงจันทร์จนกลับบ้านดึกดื่น ในขณะที่กำลังเดินอยู่นั้นเขาก็รู้สึกถึงสายตาของใครบางคนจ้องมองอยู่ จนมีขายชุดดำ 2 คนเข้ามายืนขวางข้างหน้า"พวกคุณเป็นใคร" ชายหนุ่มถามขึ้น" ดาวเหนือใช่ไหม" หนึ่งในนั้นถามขึ้น แล้วพูดเสียงเย็นว่า" พอดีคุณสุริยันฝากมาบอกว่า.. หยุดทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังทำอยู่ซะ ไม่อย่างนั้นทางครอบครัวนายจะไปอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันใต้ก้นทะเล" "ผมไม่กลัวพวกคุณ" ดาวเหนือตอบกลับพร้อมจ้องหน้าพวกมันอย่างกล้าหาญ ด้วยน้ำเสียงหนักแน่นจนทำให้ชายสองคนนั้นแสยะยิ้มออกมา "งั้นเราจะคอยดูว่านายจะกล้าไปได้นานแค่ไหน" พวกเขาหัวเราะเบาๆเเล้วเดินจากไป ทิ้งไว้เพียงความกดดันไว้ในใจของดาวเหนือวันต่อมา ประจงได้รับโทรศัพท์สายหนึ่งจากสุริยา นักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลและเป็นบิดาของสุริยัน " สวัสดีครับ" " สวัสดีครับผู้กำกับ พอดีผมอยากจะรบกวนผู้กำกับออกมาเจอผมที่กรีนเฮ้าส์หน่อย เผอิญว่าผมมีเรื่องอยากจะคุยกับผู้กำกับน่ะครับ" " ได้สิ. คุณสุริยานักการเมืองใหญ่เป็นคนออกปากชวนทั้งที ผมจะพลาดได้ไงล่ะ" ถึงแม้เขาจะรู้ดีว
Last Updated : 2025-02-03วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่13
ในเย็นวันหนึ่ง ขณะที่ประจงกำลังเดินทางกลับบ้านหลังจากประชุมวางแผนคดี เขาสังเกตว่ามีรถคันหนึ่งขับตามเขามาตลอดทางประจงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อส่งข้อความเตือนคนในครอบครัว ก่อนที่รถคันนั้นจะเร่งความเร็วและพุ่งชนรถของเขาอย่างแรง รถของประจงเสียหลักพุ่งเข้าข้างทางชายชุดดำหลายคนลงจากรถพร้อมอาวุธครบมือ พวกเขาล้อมรถของประจงและเริ่มข่มขู่ประจงพยายามรักษาสติ เขาหยิบปืนพกขึ้นมาป้องกันตัว และใช้ทักษะที่สั่งสมมาจากการทำงานในหน้าที่เพื่อเอาตัวรอด ท่ามกลางสถานการณ์ตึงเครียด กำลังเสริมของประจงก็เข้ามาช่วยเหลือได้ทันเวลา ทำให้เขารอดพ้นจากเหตุการณ์ไปได้ แม้จะได้รับบาดเจ็บสาหัสเมื่อดาวเหนือได้รับโทรศัพท์จากแม่ว่า พ่อของเขาถูกลอบทำร้าย เขาแทบไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน“แม่ครับ...พ่อเป็นยังไงบ้าง” ดาวเหนือถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“พ่อปลอดภัยแล้วลูก แต่ตอนนี้อยู่ในห้องไอซียู หมอบอกว่าอาการคงต้องดูแลอย่างใกล้ชิด” ดวงดาราตอบดาวเหนือรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบถล่มลงมา เขารู้สึกผิดที่ความพยายามของเขาในการสืบคดีของดวงจันทร์เป็นต้นเหตุให้พ่อของเขาต้องตกอยู่ในอันตรายด้านอาทิตย์ที่ทราบข่าว เขารีบไปที่โรงพยาบาลทันที พบดาวเ
Last Updated : 2025-02-05วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่14
ในสำนักงานตำรวจ สันต์นั่งอ่านรายงานข้อมูลที่เขาได้มาจากแหล่งข่าวลับ เอกสารระบุถึงความเชื่อมโยงของธุรกิจมืดของสุริยาและสุริยันกับองค์กรอาชญากรรมขนาดใหญ่ที่มีเครือข่ายอยู่ทั่วประเทศ“นี่มันเกินกำลังของเราแล้ว...” สันต์พึมพำเขาตัดสินใจยื่นคำร้องขอความช่วยเหลือไปยังหน่วยทหารพิเศษที่มีความเชี่ยวชาญในการจัดการกับอาชญากรรมข้ามชาติ และหน่วยปราบปรามพิเศษที่ทำงานร่วมกับตำรวจเพื่อเพิ่มกำลัง“พวกเขาจะต้องไม่มีที่ยืนในประเทศนี้อีกต่อไป” สันต์พูดด้วยน้ำเสียงเด็ดเดี่ยวในบ้านพักลับแห่งหนึ่ง สุริยาและสุริยันกำลังวางแผนหลบหนีออกนอกประเทศ พวกเขาตระหนักดีว่าการจับกุมอาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ“พ่อครับ เราต้องรีบหนีไปชายแดนคืนนี้เลย” สุริยันพูดพลางมองแผนที่“ฉันไม่ยอมให้ไอ้ตำรวจพวกนั้นจับฉันได้ง่ายๆ หรอก” สุริยาพูดด้วยน้ำเสียงกร้าว “พวกมันจะรู้ว่าเราไม่ได้เป็นฝ่ายที่ถูกล่าเพียงอย่างเดียว”ทั้งสองพ่อ-ลูกวางแผนส่งลูกน้องบางส่วนไปก่อกวนหน่วยสืบสวนของสันต์เพื่อซื้อเวลา และเริ่มออกเดินทางไปยังจุดชายแดนที่เตรียมไว้ในบ้านพักที่มีการรักษาความปลอดภัยแน่นหนา ดาวเหนือ ดวงดารา และอาทิตย์พักอยู่ภายใต้การดูแลของตำรวจ ด
Last Updated : 2025-02-06วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่15
หลังจากการไล่ล่า สุริยาถูกจับตัวได้ในที่สุด ตำรวจบุกเข้าไปยังบ้านพักชายแดนที่เขาซ่อนตัวอยู่ ลูกน้องที่หักหลังเขานำทางให้เจ้าหน้าที่เข้าถึงโดยง่าย สุริยาในสภาพอิดโรยถูกลากตัวออกมาพร้อมเสียงคำรามอย่างเกรี้ยวกราด “พวกแกคิดว่าเรื่องนี้จบง่ายๆ งั้นเหรอ!” สุริยากล่าวด้วยความแค้น เขาไม่อาจยอมรับว่าตัวเองจะถึงจุดจบง่ายๆเพราะลูกน้องกระจอกๆคนนึง สันต์มองเขาด้วยสีหน้าที่แน่วแน่ “ความยุติธรรมไม่เคยง่าย แต่ครั้งนี้มันจะต้องเกิดขึ้น ไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็ตาม" คำพูดนั้นทำให้สุริยาแค้นเคืองเป็นอย่างมาก สายตาของเขาเต็มไปด้วยความแค้นเตรียมพร้อมที่จะเอาคืน " ฉันออกมาจากคุกเมื่อไหร่ พวกแกทั้งกรมตำรวจเตรียมล้างคอไว้ได้เลย!!" "หึ...ออกมาให้ได้ก่อนเถอะครับ" สันต์พูดพลางยิ้มเยาะหยัน หลังจากหลายวันใน ICU ประจงเริ่มมีอาการดีขึ้น เขาถูกย้ายไปยังห้องพักฟื้นธรรมดา ครอบครัวของเขาเฝ้าอยู่ไม่ห่าง ดาวเหนือนั่งข้างเตียง จับมือพ่อด้วยความรู้สึกผิด“พ่อครับ ผมขอโทษ...” ดาวเหนือกล่าวทั้งน้ำตาประจงยิ้มอ่อน แม้จะยังดูอ่อนแรง “ลูกไม่ได้ทำอะไรผิด ลูกทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้ว...พ่อภูมิใจในตัวลูก”คำพูดของประจงช่วยให
Last Updated : 2025-02-07วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่16
หลังจากค่ำคืนที่ดาวเหนือยอมเปิดใจและยอมรับความรู้สึกของตัวเอง เขารู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก แม้จะยังมีความลังเลในใจอยู่บ้าง แต่เขาก็เริ่มมองเห็นเส้นทางข้างหน้าที่ชัดเจนขึ้นอาทิตย์เองก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวดาวเหนือ เขาเห็นรอยยิ้มที่จริงใจมากขึ้น และแววตาที่ไม่ได้ปิดกั้นอีกต่อไป"พี่คิดว่าเรื่องของเราต่อไปจะเป็นยังไง" ดาวเหนือถามขึ้นในขณะที่พวกเขากำลังนั่งอยู่ในสวนสาธารณะ "ยังไง" " ถ้าผมไม่ได้รับการบริจาคหัวใจ ป่านนี้เราทั้งสองคนคงไม่ได้มาเจอกันแบบนี้" และเขาก็คงนอนตายอยู่ในโรงพยาบาล ไม่ได้ออกมาใช้ชีวิตอยู่ข้างนอกแบบอิสระ" อืม..คงเป็นโชคชะตาของเรามั้ง ไม่แน่ว่าดวงจันทร์อาจจะเป็นครึ่งหนึ่งของนายที่หล่นหายไปก็ได้" อาทิตย์พูดติดตลก "พี่นี่..." อาจจะเป็นเรื่องตลกเรื่องนึงที่ทำให้พวกเขายิ้มออก ถ้าดาวเหนือไม่ได้รับการบริจาคหัวใจดวงจันทร์ เขาก็คงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้ ขณะเดียวกันดวงจันทร์ก็คงได้มายืนอยู่ข้างๆของคนที่เธอรัก เป็นเรื่องที่น่าเสียใจและก็น่าเสียดาย โชคชะตามักเล่นตลกกับเราเสมอ จากวันนั้น ความสัมพันธ์ของทั้งสองเริ่มเปลี่ยนไป จากความอึดอัดใจกลายเป็นความสบายใจที่สามา
Last Updated : 2025-02-08
Latest chapter
วาสนาดวงจันทร์ ตอนพิเศษ : หลังจากการขอแต่งงาน
คำเตือน : ฉากความสัมพันธ์ทางเพศอย่างโจ่งแจ้ง20++ยามพระอาทิตย์ตกดิน ค่ำคืนมิดมาเยือน สายลมพัดผ่านผ้าม่านมู่ลี่เข้าไปในห้อง ปรากฏร่างทั้งสองกอดนัวเนียกันอยู่บนเตียงกว้าง ริมฝีปากสัมผัสกันอย่างหยาบโลน มือแกร่งลูบไล้ไปตามร่างกายของคนรัก "อื้อ!.." ร่างขาวสะดุ้งเฮือกเมื่อคนพี่ลูบรั้งเสื้อสีขาวสะอาดตาขึ้นจนมากองที่ปลายคาง ก่อนถอนจูบออกเลื่อนลงไปครอบครองยอดอกสีเข้ม มีนิ้วมืออีกข้างก็ไปสะกิดยอดอกอีกข้างระรัว อาทิตย์รัวลิ้นลงยอดอกก่อนจะลากลิ้นลงมาหยุดอยู่สะดือแล้ววนจูบบริเวณนั้นหลายรอบ ใบหน้าเลื่อนขึ้นมาสบตาหวานฉ่ำของคนใต้ร่าง เอื้อมมือไปจับมือน้องมาดอมดมไล้สัมผัสตั้งแต่ปลายนิ้วจนถึงฝ่ามือแล้วก้มลงมาตะโบมจูบปากคนน้อง "อื้อ! " รสจูบที่หวานฉ่ำทำให้ดาวเหนือครางออกมา เรียวลิ้นของคนพี่ตวัดเกี่ยวพันอยู่ในปากของเขา มือเรียวยกมือขึ้นไปปลดซิปกางเกงให้คนด้านบน เสียงรูดซิปกางเกงดังขึ้น อาทิตย์รีบตะบบมือคนน้องไม่ให้มากไปกว่านี้ " ใจร้อน " คนพี่ว่าแต่ก็ยันตัวขึ้นไปถอดกางเกงออกตามใจคนน้อง เหลือเพียงกางเกงในสีดำสนิทติดท่อนล่างเอาไว้ ก่อนจะขยับตัวขึ้นคร่อมร่างน้องแล้วก้มลงไปจูบปากคนน้องหนักๆ " ชอบจ
วาสนาดวงจันทร์ ตอนจบ
ปัง!! ประตูห้องถูกปิดอย่างรุนแรงพร้อมร่างของทั้งสองนัวเนียกันอย่างไม่มีใครยอมใคร มือของดาวเหนือรุมปลดกระดุมเสื้อของคนพี่อย่างรวดเร็ว อาทิตย์ก็ไม่น้อยหน้าลอกคราบคนน้องจนตัวเปลือยเปล่าโดยที่ปากไม่ผละออกจากกันเลยแม้แต่น้อยริมฝีปากค่อยไปเลื่อนลงมาอยู่ที่ซอกคอพรมจูบไปทั่วจนขึ้นรอยๆ ประปราย ฝ่ามือกอบกุมแก่นกายขนากพอดีมือของคนน้องก่อนจะสาวขึ้นลงตามความยาวเรียงเสียงครางจากดาวเหนือได้เป็นอย่างดี ในขณะที่ปากก็ค่อยๆ เลื่อนลงมาหยุดอยู่ตรงหน้าอก หัวนมสีเข้มเด่นชูชันล่อตาล่อใจ ลิ้นร้อนลากยาวไปวนหัวนมสีเข้ม อีกคนก็นิ้วมือของอาทิตย์เล่นงาน ดาวเหนือถูกเล่นงานทั้งบนทั้งล่างก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากส่งเสียงร้องคราง"อ๊า!" มือทั้งสองข้างขยุ้มผมคนพี่เพื่อระบายความเสียวซ่าน ก่อนจะใช่มือผลักอีกฝ่ายให้นอนราบกับพื้น ดาวเหนือนั่งคร่อมร่างสูงเอาไว้ นิ้วเรียวค่อยๆ ลากจากหน้าผาก จมูกโด่งสวย ริมฝีปากหนาเป็นทรงก่อนจะค่อยๆ เริ่มมาหยุดอยู่ตรงหัวเข็มขัด ในขณะที่เขาเปลือยเปล่าไปทั้งตัว แต่อีกคนกลับเปลือยแค่ท่อนบน ดาวเหนือจงใจบดสะโพกเสียดสีแก่นกายใหญ่ของอีกคนที่อยู่ใต้ร่มผ้าอย่างช้าๆ เรียกเสียงครางในลำคอของคนพี่ได้เป็นอย่าง
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่31
นับตั้งแต่นั้นมาอาทิตย์ก็เข้ามาอาศัยอยู่ที่บ้านของดาวเหนือและประจงกับดวงดาราก็รับรู้และอนุญาตให้ชายหนุ่มได้เข้ามาพักอาศัย ทางด้านอาทิตย์ไม่ต้องอาศัยอยู่ที่บ้านคนรัก เขาก็ไม่ได้นิ่งดูดาย วันไหนที่เขาว่างเขาก็จะลุกเข้าครัวมาทำอาหาร ด้วยฝีมือทำอาหารของเขาทำให้ผู้อาวุโสทั้งสองติดใจรถมือของอาทิตย์เป็นอย่างมาก แล้ววันไหนที่เลิกงานไม่ดึก หรือไม่ติดทำโอที เขาก็จะไปรับดาวเหนือที่มหาวิทยาลัยเป็นประจำ " มื้อเย็นของวันนี้เป็นอะไรดีครับ" ชายหนุ่มหันมาถามคนน้อง ในขณะที่กำลังขับรถกลับบ้าน " อืม....อะไรก็ได้ครับ ถ้าได้กินฝีมือพี่ ผมชอบกินทุกอย่างเลย" ได้ยินคำตอบของคนน้อง เขาก็ยิ้มบางๆ "ปากหวานแบบนี้ แสดงว่าอยากกินเมนูพิเศษแน่ๆ ใช้ไหม" ดาวเหนือหันไปมองชายหนุ่มด้วยสายตาซุกซน "ก็พี่ทำอะไรก็อร่อยนี่ครับ จะเมนูธรรมดาหรือพิเศษ ผมก็กินหมด""งั้นวันนี้พี่ขอลองทำแกงส้มชะอมกุ้งดีไหม หรืออยากกินแบบฝรั่งบ้าง" เขาถาม พร้อมเอื้อมมือมาปรับแอร์ให้เย็นขึ้น"แกงส้มก็ดีครับ ผมชอบกินชะอม แต่...ถ้าพี่เหนื่อยจากงาน ไม่ต้องทำก็ได้นะครับ เราสั่งอะไรง่ายๆ มากินก็ได้""ไม่เหนื่อยหรอก พี่อยากทำให้เหนือกับพ่อแม่ได้กินอาห
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่30
คิดถูกหรือคิดผิดนะ....เบื้องหน้าเขาคือบ้านเดี่ยสองชั้น พื้นที่ไม่กว้างมากนัก มีสนามหญ้าและต้นไม้ใหญ่คอยให้ร่มเงา บ้านของคนรักของเขาเอง อาทิตย์ ไม่กี่วันก่อนอยู่ดีๆชายคนรักก็พูดขึ้นมาว่า"ไปบ้านพี่ไหม" ครั้งแรกที่ได้ยินเขาก็รู้สึกแปลกใจที่คนพี่ชวนเขาไปที่บ้าน และเขาก็ตอบตกลงไปทันที "พร้อมไหมครับ" อาทิตย์จับมือคนน้องแน่น พลางมองเข้าไปในตัวบ้านด้วยสายตามุ่งมั่น "พร้อมครับ" ทั้งสองประสานมือเข้าหากัน ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน "แก..พามันมาที่นี่ทำไม" ศักดิ์ชาย บิดาผู้ให้กำเนิดของอาทิตย์พูดขึ้นเสียงเย็น "น้อง..ไม่ใช่'มัน'นะครับพ่อ เขาคือคนที่ผมรัก พี่ผมพาน้องมาในวันนี้ก็เพราะอยากให้พ่อได้สัมผัสน้อง ได้รู้จักน้องมากขึ้น" ชายหนุ่มพูดเสียงเข้มพลางกุมมือน้องแน่นขึ้น ศักดิ์ชายยืนขึ้นด้วยความโกรธ ใบหน้าของเขาแสดงถึงความไม่พอใจเป็นอย่างมาก"เด็กผู้ชายเนี่ยนะ ที่แกบอกว่ารัก ทุเรศ" "พ่อครับ..ให้เกียรติน้องหน่อยครับ" "ให้เกียรติหรอ..หึ!" ศักดิ์ชายหัวเราะในลำคอ ยืนกอดอกมองดาวเหนือด้วยแววตาเหยียดหยาม จนอาทิตย์เอาตัวเข้ามาบังน้องไว้ "อย่าใช้สายตามองน้องแบบนี้นะครับ" "ทำไมฉันจะมองไม่ได้... เพ
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่29
หลังจากจบคลาส ดาวเหนือเดินออกมาพร้อมเพื่อนๆ ทั้งสามคน เหล่านิสิตคนอื่นๆก็ทยอยออกจากห้อง"พวกมึง...ไปไหนกันต่อป่ะ" ชาญหันมาถามเพื่อนๆ “ไว้คราวหน้าละกันนะ เราต้องกลับบ้านก่อน” ดาวเหนือออกตัวคนแรก เขาไม่อยากเถลไถลทำให้พ่อกับแม่ต้องเป็นห่วง"กูต้องไปทำงานพิเศษว่ะ...ตังไม่พอใช้" สาลี่ยิ้มแหย เอามือเกาแก้มเบาๆ ช่วงนี้เธอใช้เงินมือเติบไปหน่อย ไม่กล้าโทรไปขอแม่อีกเลยต้องหางานพาร์ทไทม์ทำ"อะไรวะ....แล้วมึงล่ะวายุ" ชาญหันมามองความหวังเดียวของเขา ทว่า....."กูก็ต้องกลับไปอ่านหนังสืออ่ะ...ไปก่อนนะ" วายุโบกมือลาชาญ ก่อนจะเดินกลับหอพักทันที ชาญที่มองเพื่อนๆแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง เขาคร่ำครวญออกมา"พวกแม่ง...ทิ้งกูเฉย" ว่าจะชวนไปเที่ยวสักหน่อย ดันมีเพื่อนเป็นพวกเด็กอนามัยซะได้ เซ็งจัด....ดาวเหนือออกมารอรถรับส่งบริเวณหน้าตึก เสียงริงโทนโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูปรากฏชื่อ _อาทิตย์_ นิ้วเรียวกดรับสายด้วยรอยยิ้ม"ว่าไงครับ" "กลับบ้านยังครับ" ปลายสายถามขึ้นด้วยเสียงอ่อนโยน"ยังครับ....รอรถรับส่งอยู่" "งั้น..รอแป๊บนึงเดี๋ยวพี่ไปรับ" "ไม่เป็นไรครับ....พี่พักเถอะ" "ไม่เป็
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่28
แสงแดดอ่อนๆ ทอดยาวลงบนพื้นถนนหน้ามหาวิทยาลัย ดาวเหนือยืนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่บริเวณจุดรับส่งนักศึกษา หลังจากร่ำลาเพื่อนสนิททั้งสามสาลี่ วายุ และชาญที่แยกย้ายกลับบ้านคนละทาง“ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะเหนือ อย่าลืมเอาหนังสือที่อาจารย์แนะนำมาให้ดูด้วยล่ะ” สาลี่โบกมือลาเพื่อนๆเป็นคนสุดท้าย แล้วขึ้นรถของวินมอเตอร์ไซค์กลับหอพัก“ได้สิ แล้วเจอกันนะ” ดาวเหนือโบกมือลาเพื่อนสาว หลังจากที่เพื่อนทุกคนกลับไปหมดแล้ว ก็เหลือแต่เขาที่นั่งรออยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ดาวเหนือเอามือล้วงหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าแล้วส่งข้อความหาคนรัก"ถึงไหนแล้วครับ" รอไม่นานนักก็มีข้อความเด้งเข้ามา“ถึงแล้วครับ ออกมารอได้เลย”ดาวเหนือหันซ้ายหันขวา ก่อนจะเห็นรถคันคุ้นเคยขับเข้ามาเทียบตรงหน้า เขาเปิดกระจกลงพร้อมรอยยิ้มอบอุ่นที่เขาไม่เคยเบื่อมอง“คนหล่อขึ้นรถได้ครับ” อาทิตย์โผล่หน้าออกมาเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มให้คนรักอย่างอบอุ่น“แล้วคนไม่หล่อต้องนั่งท้ายกระบะไหมครับ” คนน้องทำหน้าเข้ม นั่งกอดอกมองคนในรถอย่างท้าทาย“แบบนี้..ต้องนอนใต้กระโปรงรถครับ" ซึ่งคำพูดของคนพี่ ดาวเหนือก็หลุดยิ้มออกมา "กวนนักนะ" "แล้วคนหล่อจะขึ้นรถไม่ได้หรือยังครับ..หรือ
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่27
"ใกล้จะถึงบ้านแล้ว..อยากไปไหนอีกหรือเปล่า" อาทิตย์ถามขึ้น ยิ่งระยะทางเริ่มใกล้ที่หมายมากขึ้นเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งอยากให้เวลามันช้าลงเท่านั้น"แล้ว..พี่มีที่ที่ชอบไหมครับ" "มีสิ...เดี๋ยวพี่พาไป" พูดจบอาทิตย์ก็ตีไฟเลี้ยว พร้อมขับรถไปที่ที่เขาชอบมาเดินเล่น เขาขับตรงมาที่ย่านนึง ที่ประดับประดาไปด้วยไฟประดับหลากสี มีร้านค้าเปิดอยู่ข้างกัน มีทั้งร้านของเล่น ของทานเล่น รวมไปถึงร้านน้ำตาลปั้นที่เขาชอบ ดาวเหนือเดินนำหน้าคนพี่ไปด้วยอาการตื่นเต้น ถนนเต็มไปด้วยผู้คนเดินไปมากันอย่างคึกคัก ภาพแบบนี้เขาเคยเห็นแต่ในทีวีในโรงพยาบาล"พี่ดูสิ..ร้านนั้นน่าสนใจจังเลย ขณะที่ถามดวงตากลมโตนั่นเปล่งประกายความสุขเล็กๆออกมา ทำให้อาทิตย์คิดถูกที่พาคนรักมาที่นี่ ดาวเหนือหยุดที่ร้านขายของกระจุกกระจิก แสงไฟจากหลอดเล็กๆ ส่องไปบนโต๊ะขายของจนดูอบอุ่น "พี่ว่าพวงกุญแจอันนี้น่ารักไหม" ว่าแล้วก็หยิบพวงกุญแจรูปกบเคโระขึ้นมา "น่ารักครับ แต่พี่ว่าน้องน่ารักกว่า" แหม...ยังจะมีเวลาหยอดเขาอีก ดาวเหนือหันขวับมาหาคนพูด"พี่นี่...เวลาแบบนี้ยังจะมาเล่นมุกอีกนะครับ" "พี่พูดจริงนะครับ....ว่าแต่เราชอบตัวไหน พี่จะซื้อให้" "คร
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่ 26
เช้าวันใหม่ที่สดใส อาทิตย์จอดรถใหม่เอี่ยมไว้หน้าบ้านของดาวเหนือ รถยนต์สีเทาเข้มสะท้อนแสงอาทิตย์วาววับ ด้านในมีกลิ่นหนังใหม่และความหอมอ่อนๆ ของน้ำหอมที่เขาชอบใช้ กระจกทางด้านคนขับถูกลดลงเผยให้เห็นเจ้าของรถที่อยู่ภายใน"พร้อมหรือยังครับ...ถ้ายังไม่พร้อมเนี่ย พี่จะขอยืมตัวไปเที่ยวเล่นรอบเมืองสักหน่อย"พร้อมแล้วครับ..ว่าแต่พี่ออกรถใหม่เนี่ย..ไม่ลำบากใช่ไหมครับ" คนน้องเดินออกมาพร้อมกับกระเป๋าสะพาย เห็นรถใหม่เอี่ยมของอาทิตย์ก็รู้เลยว่าคนพี่เพิ่งไปออกรถใหม่มา "ไม่ลำบากหรอกครับ...รถคันนี้พี่ซื้อสดน่ะ ไม่อยากเป็นหนี้เพิ่ม แค่ค่าบ้านพี่ก็ขนลุกแล้ว" ดาวเหนือหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเปิดประตูรถและนั่งลง "หืม หอมจัง...นี่พี่ไปอบขนมปังไว้ในรถเหรอครับ" "น้ำหอมครับ กลิ่นใหม่เหมือนรถเลย เข้ากันดีไหม" อาทิตย์ถามอีกคน "เข้ากันดีครับ แต่ถ้าพี่ขับเร็วเดี๋ยวผมจะเวียนหัวแทน" ดาวเหนือแกล้งทำหน้าจริงจัง ทั้งคู่หัวเราะเบาๆ อาทิตย์ปรับกระจกมองข้าง ก่อนจะออกตัวอย่างนุ่มนวล เสียงเพลงแจ๊สเบาๆ ในรถช่วยเพิ่มบรรยากาศสดชื่นระหว่างการเดินทางระหว่างทางไปมหาวิทยาลัย ดาวเหนือจับมือที่เกียร์ของอาทิตย์เล่น "รถคันนี้ดูสมบ
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่25
แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องผ่านผ้าม่านบางๆ ในห้องนอนของดาวเหนือ ชายหนุ่มลืมตาขึ้นช้าๆ เมื่อรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แนบชิดอยู่ข้างกาย เขาหันไปมองคนรักที่ยังหลับสนิท ใบหน้าของดาวเหนือดูสงบเหมือนเด็กน้อยอาทิตย์ยิ้มออกมา เขายกมือขึ้นเบาๆ ลูบเส้นผมของอีกฝ่าย พลางกระซิบเบาๆ"เช้านี้เราดูเหนื่อยนะ... หรือพี่ทำให้เหนื่อยไปหน่อย"เสียงของอาทิตย์ทำให้ดาวเหนือค่อยๆ ลืมตาขึ้น ดวงตาเรียวปรือๆ มองมาที่เขา "หยุดพูดไปเลย!...เพราะพี่นั่นแหละ" เขาพูดเสียงงัวเงีย พลิกตัวหันหลังให้คนพี่ทันที อาทิตย์หัวเราะเบาๆ เขาผิดเองกว่าจะหยุดก็เกือบเช้าจะโดนงอนก็ไม่แปลก "นอนไปเถอะครับ แต่พี่ขอหอมหน่อยได้ไหม จะได้มีกำลังใจไปทำงาน"ดาวเหนือทำหน้ามุ่ยแต่ก็ยื่นแก้มให้ด้วยความขี้เกียจ อาทิตย์ฉวยโอกาสจูบเบาๆ ที่หน้าผากก่อนจะลุกจากเตียง"พี่จะลงไปชงกาแฟ เผื่อเราตื่นแล้วอยากได้อะไรอุ่นๆ ดื่ม" "ครับ เดี๋ยวตามลงไป..."อาทิตย์ลงมาข้างล่างพร้อมชุดนอนของดาวเหนือก่อนจะพบว่าประจงและดวงดารานั่งอยู่ในห้องรับแขก ดวงดาราและประจงนั่งสงบนิ่ง อาทิตย์ก้มศีรษะต่ำแล้วเดินเข้าไปหาอย่างนอบน้อม " นอนกับดาวเหนือหลับสบายดีนะอาทิตย์" ดวงดาราเ
