ตอนที่15

หลังจากการไล่ล่า สุริยาถูกจับตัวได้ในที่สุด ตำรวจบุกเข้าไปยังบ้านพักชายแดนที่เขาซ่อนตัวอยู่ ลูกน้องที่หักหลังเขานำทางให้เจ้าหน้าที่เข้าถึงโดยง่าย

สุริยาในสภาพอิดโรยถูกลากตัวออกมาพร้อมเสียงคำรามอย่างเกรี้ยวกราด

“พวกแกคิดว่าเรื่องนี้จบง่ายๆ งั้นเหรอ!” สุริยากล่าวด้วยความแค้น เขาไม่อาจยอมรับว่าตัวเองจะถึงจุดจบง่ายๆเพราะลูกน้องกระจอกๆคนนึง

สันต์มองเขาด้วยสีหน้าที่แน่วแน่ “ความยุติธรรมไม่เคยง่าย แต่ครั้งนี้มันจะต้องเกิดขึ้น ไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็ตาม" คำพูดนั้นทำให้สุริยาแค้นเคืองเป็นอย่างมาก สายตาของเขาเต็มไปด้วยความแค้นเตรียมพร้อมที่จะเอาคืน

" ฉันออกมาจากคุกเมื่อไหร่ พวกแกทั้งกรมตำรวจเตรียมล้างคอไว้ได้เลย!!"

"หึ...ออกมาให้ได้ก่อนเถอะครับ" สันต์พูดพลางยิ้มเยาะหยัน

หลังจากหลายวันใน ICU ประจงเริ่มมีอาการดีขึ้น เขาถูกย้ายไปยังห้องพักฟื้นธรรมดา ครอบครัวของเขาเฝ้าอยู่ไม่ห่าง ดาวเหนือนั่งข้างเตียง จับมือพ่อด้วยความรู้สึกผิด

“พ่อครับ ผมขอโทษ...” ดาวเหนือกล่าวทั้งน้ำตา

ประจงยิ้มอ่อน แม้จะยังดูอ่อนแรง

“ลูกไม่ได้ทำอะไรผิด ลูกทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้ว...พ่อภูมิใจในตัวลูก”

คำพูดของประจงช่วยให