วันเดินทาง
9:45น.บ้านรัตนบูรภาพิทักษ์ และแล้วทริปไปทะเลก็มาถึง ฮันนี่อดใจจะไม่ไหวแล้วนะคะพี่ราม ฉันเดินลงมาจากบันไดบ้านลงมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางหนึ่งใบวันนี้ฉันใส่เสื้อลูกไม้สายเดี่ยวสีดำ กับกางเกงยีนส์ขาสั้น เมื่อฉันเดินออกมาจากประตูบ้านก็เห็นพี่ชายสุดที่รักกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ พี่เฮลใส่เสื้อวอร์มสีขาวแขนยาวกับกางเกงขาสั้นสีแดงงุ้ยเท่จังพี่ชายฉัน ข้างๆพี่เฮลมีรถตู้คันสีขาวสงสัยจะไปทะเลด้วยรถตู้สินะ เราจะไปทะเลจังหวัดใกล้ๆกรุงเทพนี้แหละเลยเดินทางสายๆหน่อยจะได้ไปถึงนู้นบ่ายๆ "อุ๊ย!!คุณหนูฮันคะทำไมไม่เรียกแจ๋วไปช่วยยกกระเป๋าล่ะคะหนักรึป่าวค่ะเนี่ย แจ๋ว แจ๋ว อยู่ไหนมานี่หน่อย"แม่นมวาดรีบเขามาจะแย่งกระเป๋าไปจากฉันพร้อมกับเรียกหาสาวใช้ที่ชื่อแจ๋ว "ไม่เป็นไรค่ะแม่นม ฮันยกได้จะถึงอยู่แล้วนะคะฮันเกรงใจแจ๋ว"ฉันรีบบอกแม่นมวาด พร้อมกับแย่งกระเป๋าเดินทางมาจากแม่นม "ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมยกเอง"พี่เฮลรีบเข้ามาแย่งกระเป๋าเดินทางของฉันออกไปจากฉันและแม่นมวาดทันที สงสัยเขาจะได้ยินที่ฉันคุยกับแม่นมนะ พี่เฮลรีบยกกระเป๋าฉันไปใส่หลังรถตู้เพราะกลัวว่าเดี๋ยวแม่นมวาดจะแย่งยกให้อีก "แม่นมคะไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฮันโตแล้วนะอายุ25แล้วนะคะ"ฉันบอกแม่นมวาดไป ท่านทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ "ก็แม่นมลืมหนิค่ะ นึกว่าคุณหนูฮันอายุ15"แม่นมท่านบอกพร้อมกับจับมือฉันไปกุมไว้ สงสัยจะน้อยใจที่ฉันทิ้งท่านไปตั้ง10ปี แล้วไม่ได้กลับมาหาแม่นมวาดเลยท่านคงจะน้อยใจ "โอ๋ๆๆแม่นมคะฮันขอโทษค่ะ ต่อไปนี้ฮันจะไม่ทิ้งแม่นมไปไหนอีกแล้วค่ะ"ฉันบอกพร้อมกับกอดแหละหอมแก้มของท่านไป ฉันรักแม่นมเหมือนแม่คนที่2เลยท่านช่วยมี๊เลี้ยงฉันกับพี่เฮลมาตั้งแต่เกิดท่านไม่มีครอบครัวเพราะท่านให้สัญญากับมี๊ของฉันไว้ว่าจะอยู่รับใช้มี๊ฉันไปจนท่านหมดลมหายใจเพราะมี๊กับแด๊ดของฉันมีบุญคุณกับแม่นมวาดมาก แม่นมวาดมักจะเป็นห่วงฉันกับพี่เฮลมากเหมือนกัน "โอ๋ๆๆเเม่นมคะฮันกับพี่เฮลไปแค่3วันเองนะคะ อาทิตย์หน้าฮันจะทำงานเต็มตัวเเล้ว ขอให้ฮันได้เที่ยวสักหน่อยก่อนทำงานนะคะๆๆ นะคะแม่นมนะ"ฉันอ้อนแม่นมพร้อมกับเอาหน้าไปถูไหล่แม่นมวาดเหมือนลูกแมวน้อย ฉันชอบอ้อนแบบนี้อยู่แล้ว "ก็ได้ค่ะ คุณหนูฮัน รักษาเนื้อรักษาตัวด้วยนะคะทานข้าวให้ครบ3มื้ออย่าเล่นนำ้ทะเลนานๆๆแดดอาจจะทำให้คุณหนูฮันเป็นลมนะคะ สัญญากับนมได้ไหมคะว่าจะทำตาม"เมื่อฉันอ้อนแม่นมสำเร็จท่านก็ร่ายสิ่งที่ท่านเป็นห่วงให้ฉันฟังทันที "โอเคค่ะ ฮันสัญญาว่าจะทำตามที่แม่นมขอทุกข้อเลยขอบคุณนะคะรักเเม่นมที่สุดเลย^_^"ฉันกอดแม่นมไปทีหนึ่งก่อนจะเดินไปหาพี่เฮลที่รถ พี่เฮลหันมายกมือไหว้แม่นมวาด "ดูแลตัวเองด้วยนะคะคุณเฮล ฝากคุณหนูฮันของป้าด้วยนะคะ"แม่นมวาดบอกพี่เฮล "โอเคครับนมถ้าฮันนี่ดื้อผมจะตีให้นะครับนม"พี่เฮลตอบแม่นมวาดไปพร้อมกับหันมายักคิ้วให้ฉัน "ถ้าพี่เฮลดื้อ ฮันนี่ก็จะตีพี่เฮลเหมือนกันค่ะ"ฉันหันไปบอกแม่นมพร้อมกับยักคิ้วให้พี่เฮลเหมือนกัน "โอเคค่ะคู่พี่น้องผู้น่ารักทั้งสองของนม^_^"เสียงแม่นมวาดบอกฉันกับพี่เฮล ฉันกับพี่เฮลเลยหันไปยิ้มให้แม่นมวาด แล้วเราทั้งสองก็หันหน้ามาแสยะยิ้มให้กันก่อนที่ฉันจะเอานิ้วไปจี้ตรงเอวพี่เฺฮลพี่เฮลเขานะบ้าจี้ "อุ๊ยๆ!!ฮ่าๆฮันนี่อย่านะฮ่าๆๆ"พี่เฮลบิดเอวไปมาพร้อมกับหัวเราะฮ่าๆคิดถึงสมัยเด็กๆๆจัง "อุ๊ยๆๆฮ่าๆๆพี่เฮล"พี่เฮลหันมาจี้เอวฉันคืน เราสองคนแหย่กันไปแหย่กันมา แล้วในที่สุดเป็นพี่เฮลเองที่ทนความจั๊กจี้ไม่ไหวเขาจึงคว้าร่างของฉันเข้าไปกอดไว้แทน "เห้ย!!เชี้ยเฮลไหนมึงบอกให้กูเอาหญิงมาเผื่อมึงด้วยไง!"แล้วก็มีเสียงเรียกจากด้านหลังของพี่เฮลทำให้พี่เฮลรีบปล่อยฉันก่อนจะหันไปหาเจ้าของเสียงนั้นทันทีด้วยความตกใจปนกลัว พี่น็อตนั้นเองข้างๆกายเขามีผู้หญิงใส่เสื้อเกาะอกสีแดงกางเกงขาสั้นทั้งสองเลยแหม่สงสัยแต่งตัวให้เหมือนฝาแฝดมั้ง นมใหญ่มากคะสงสัยจะทำมาแพงหลายซีซีๆนะนั้น "สัสน็อตกูบอกว่าไง" "เออๆๆแล้วใครจะไปรู้ว่ะ"พี่น็อตรีบบอกพี่เฮลทันที "พี่น็อตคะสวัสดีค่ะ"ฉันรีบยกมือไหว้พี่น็อตก่อนจะรีบไปคว้าแขนพี่เฮลไว้เพื่อไม่ให้เขาทำอะไรพี่น็อต "แหม่พวกมึงหนิแย่งหญิงกันแต่หัววันเลยเหรอว่ะฮ่าๆดูดิไอ้เวย์"จู่ๆก็มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นอีกพอฉันหันไปก็เห็นผู้ชายสองคนและผู้หญิงสองคน พี่คนที่พูดเขาดูดีแบบพวกคุณชายจมูกโด่งตัวสูงผิวขาวมากและผิวก็ดีมากอ่ะ ส่วนพี่ผู้ชายคนที่ชื่อเวย์ๆอะไรเนี่ยก็ตัวเล็กหน้าขาวจมูกโด่งดูรวมๆแล้วพี่เขาน่ารักอ่ะ "ฮ่าๆน้องคนนี้สวยอ่ะกูชอบกูขอแย่งด้วยคนดิ"พี่เวย์พูดขึ้นแล้วชี้นิ้วมาที่ฉัน "เชี้ย!ไม่ได้เว้ย/เชี้ย!ไม่ได้เว้ย"เสียงพี่เฮลกับพี่น็อตพูดขึ้นพร้อมกันทำให้พี่หน้าหล่อสองคนนั้นถึงกับทำหน้างงกันทันที "ไม หวงขนาดนั้นเลย ปกติขอก็ให้นี้หว่าทำไมคนนี้ถึงไม่ให้ว่ะไอ้น็อตไอ้เฮล""ไม หวงขนาดนั้นเลย ปกติขอก็ให้นี้หว่าทำไมคนนี้ถึงไม่ให้ว่ะไอ้น็อตไอ้เฮล"พี่คุณชายเอ่ยถามขึ้น"เอ่อ ยิ่งอะไรที่ได้มายากๆกูแม่งยิ่งชอบเนอะไอ้พอร์ชเนอะ"พี่คนตัวเล็กที่เวย์พูดขึ้นมั่ง"ไอ้สัสพวกมึงหนิ นี่ฮันนี่น้องสาวกูห้าม!พวกมึงคนไหนยุ่งกับน้องกูเด็ดขาด!”พี่เฮลพูดด้วยนำ้เสียงจริงจังแล้วพี่เฮลก็เอามือมากอดเอวฉันไว้ด้วยท่าทางหวงเเหนอะไรจะขนาดนั้นคะ?"อ๋อ ที่เเท้ก็น้องสาวมึงถึงว่าทำไมหวงจัง แล้วมึงอ่ะไอ้น็อตจะหวงทำไม"พี่ที่เหมือนคุณชายนั้นดูเหมือนจะชื่อพี่พอร์ชน่ะเห็นพี่คนตัวเล็กเรียกแล้วพี่เขาเอ่ยถามพี่น็อต"ไอ้สัสน้องสาวเพื่อนไงเชี้ย!พวกมึงก็ถามมาก!"พี่น็อตบอกปัดๆๆ"เออแล้วมึงจะไม่แนะนำน้องมึงให้พวกกูรู้จักเลย?”พี่คนตัวเล็กเอ่ยถามพี่เฮลพลางพยักหน้ามาทางฉัน"เออเชี้ยแล้วห้ามพวกมึงยุ่งกับน้องกูเด็ดขาด!"พี่เฮลพูดพลางชี้หน้าเพื่อนๆเขาทีละคน"เออไม่ยุ่งหรอกยำ้อะไรหนักหนาสัสเฮล!"พี่พอร์ชพูด"ฮันนี่คะสองคนนี้เพื่อนสนิทพี่เองรู้จักกันมานานแล้ว คนนี่มันชื่อไอ้พอร์ช"พี่เฮลบอกฉันพลางชี้นิ้วไปทางพี่คุณชาย"ส่วนไอ้นี่ชื่อรันเวย์"พี่เฮลก็ชี้ไปทางพี่คนที่ตัวเล็กๆไงล่ะ"ส่วนนี่ฮันนี่น้องสาวกูเองเพิ่งกลั
"เออแม่งให้รออยู่นั้นแหละไม่เสือกบอกสัสราม!"พี่น็อตด่าพี่รามด้วยอีกคนสองคนนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขุ่ยเลยนะ น่าสงสารพี่รามจังโดนด่าหลายสัสแล้วน่ะเนี่ย"กูว่าไปเถอะไม่ต้องรอแม่งแหละมันคงไม่ไปหรอก!"พี่พอร์ชหันไปบอกพี่เฮล พี่เฮลทำหน้าคุ้นคิด"เอ่อน้องฮันนี่ครับ"พี่รันเวย์เรียกฉัน"มีอะไรเหรอคะพี่รันเวย์?"ฉันหันไปหาพี่รันเวย์และมองเขาอย่างสงสัย"น้องฮันนี่ไปเรียนที่อเมริกาเรียนจบอะไรมาเหรอครับ?"พี่รันเวย์ถามฉันเหมือนคนอยากรู้จัก ฉันยิ้มบางๆให้เขา"อ๋อ ฮันนี่เรียนจบบริหารธุรกิจมานะคะอาทิตย์หน้าฮันนี่ก็จะเข้าทำงานที่บริษัทแล้ว"ฉันตอบพี่รันเวย์ไปตามความเป็นจริง"อ๋อครับ"พี่รันเวย์พยักหน้ารับรู้พร้อมยิ้มน้อยๆให้ฉัน"ไปเถอะไอ้เฮลกูอยากเห็นน้องแซนดี้ใส่บิกีนี่แล้วง่ะ"พี่น็อตหันไปอ้อนพี่เฮลพลางทำตาปริบๆๆใส่พี่เฮลสงสัยสาวๆของเขาไม่คนใดก็คนหนึ่งที่ต้องชื่อแซนดี้แหละมั้งอีกคนสงสัยจะเป็นของพี่เฮลแน่ๆๆเลย"เออๆๆๆไปสัส"พี่เฮลบอกพี่น็อตพลางตบหัวพี่น็อตไปที่หนึ่งก่อนจะเดินมาจับมือฉันให้เดินไปขึ้นรถตู้แต่พี่เฮลยังไม่ทันขึ้นก็มีเสียงพี่น็อตร้องขึ้น"สัส!ราม°_°"พี่น็อตทำเสียงตกใจ"เหี้ยน็อต~_~"เสียงพี่รามหน
"มึงจะไม่ชอบผู้หญิงจริงๆเหรอว่ะไอ้ราม"ตามเสียงของพี่รันเวย์ที่ถามพี่รามต่อ"ไม่ใช่เรื่องที่กูจะต้องตอบมึง"เสียงพี่รามตอบพี่รันเวย์ไปด้วยท่าทางและน้ำเสียงไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ โห้นี่เพื่อนน่ะเนี่ยเพื่อนยังแรงได้อีกค่ะว่าที่สามีฉัน"แม่งกูถามดีๆไม่ถามมึงแหละเชอะ!"พี่รันเวย์บอกพี่รามไปด้วยท่าทางงอนๆแล้วเขาก็สบัดหน้าใส่พี่รามพี่รามส่ายหัวให้กับความเป็นเด็กของพี่รันเวย์พวกพี่ๆๆเขาน่ารักจัง ส่วนพี่เฮลก็หันมามองทางพวกเพื่อนๆเขาด้วยเช่นกันแต่แวบหนึ่งฉันเห็นเขามองมาที่อลิซสองคนนี้ยังไงกันนะ?"5555สมนำ้หน้าพวกมึงยุ่งกับไอเสือของกูอยู่ได้มันกำลังจำศีลอยู่พวกมึงจะยุเพื่อ?"พี่เฮลถามพวกเพื่อนๆๆเขา"จำศีลแม่งไร นานไปแล้วมั้งจำจนบรรลุแล้วกูว่าอ่ะ"พี่น็อตตะโกนบอกพี่เฮลพลางทำหน้าล้อเลียนพี่รามพี่รามไม่สนใจเพื่อนๆของเขา เขาเอาหูฟังขึ้นมาใส่หูของเขาทันทีพี่รามทำไมพี่เยือกเย็นขนาดนี้ละคะ แล้วแผนของฮันนี่จะสำเร็จไหมเนี่ยถ้าพี่ไม่เล่นด้วยเนี่ย เมื่อพี่รามใส่หูฟังพวกพี่ๆเขาก็ไม่มีใครพูดอะไรอีกเลย555บ้านพักริมทะเลจังหวัดใกล้ๆกรุงเทพ14:00น."ห้าวววววเห้อออถึงสักทีโว้ยยยยกูอยากเห็นบิกีนี่แย่แล้ว"พอพี่น็อตรถ
"จะไปไหนกันเหรอครับสาวๆๆ"เมื่อฉันเดินลงบันไดบ้านพักมากับอลิซ ก็พบเข้ากับพี่รันเวย์ที่เดินตามหลังพวกฉันมาพร้อมกับเอ่ยขึ้น "อ๋อฮันนี่กับอลิซจะไปเดินเล่นแล้วก็ถ่ายรูปกันนะคะ"ฉันตอบพี่รันเวย์ไปตามความจริง เขาก็พยักหน้าเข้าใจ "พี่ขอไปด้วยได้ไหมครับพี่อยากไปเดินเล่นจริงๆๆนะ"พี่รันเวย์ยิ้มให้ฉันเป็นเชิงอ้อนๆฉันจึงหันไปหาอลิซเพื่อขอความคิดเห็น อลิซพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต "ค่ะไปกันเลยละกันนะคะ"ฉันตอบพี่รันเวย์ไปแล้วเขาเอาผู้หญิงของเขาไปไว้ไหนนะพี่รันเวย์ยิ้มบางๆให้ฉันพลางพยักหน้าเป็นคำตอบ เราสามคนเดินมายังประตูหน้าบ้านที่มีสวนหย่อมเพื่อจะไปเดินเรียบชายทะเล มีสะพานปูนอยู่ใกล้ๆบ้านพักนี้ ฉันว่ามันสวยดีเลยชวนอลิซไปถ่ายรูปที่นั้นแต่ต้องเดินผ่านชายหาดที่มีคนเล่นนำ้กันอยู่ก่อน แต่เมื่อเดินยังไม่พ้นประตูรั้วบ้านก็มีเสียงผู้ชายพูดขึ้น "ฮันนี่คร๊าบไปไหนกันเหรอพี่ไปด้วยได้ไหม^_^"พี่เฮลนั่นเอง ฉันจึงหันไปมองพี่เฮลข้างๆพี่เฮลมีพี่รามยืนอยู่ฉันนึกว่าพี่รามจะอยู่บนห้องซะอีกนะ พี่เฮลรีบวิ่งเข้ามาหาฉันอย่างไว "คือว่าพวกเราสามคนจะไปเดินเล่นนะคะฮันนี่เห็นมีสะพานแปลกๆอยู่เลยชวนอลิซไปถ่ายรูปนะคะ"ฉันตอบพี
"ป่าวค่ะเฮียคาร์เขาเป็นพี่ชายอลิซเราแค่สนิทกันเฮียคาร์ดูแลฮันนี่กับอลิซตอนที่ไปอยู่อเมริกานะคะ"ฉันตอบพี่เฮลไปแล้วเดินจูงมือเขาไปที่สะพานที่มีร้านค้าขายของมากมายบนนั้น ที่นี้มีนักท่องเที่ยวที่เป็นชาวต่างชาติเยอะมากเขาเลยออกแบบที่นี้ให้เป็นแบบต่างประเทศตึกแถวโรงแรมเหมือนประเทศนอกมากร้านค้าก็เยอะคนเดินก็เยอะมากเหมือนกัน "อลิซถ่ายรูปให้ฮันนี่หน่อย"เมื่อฉันจูงมือพี่เฮลมาถึงบนสะพาน ฉันก็หันไปหาอลิซเพื่อให้มันถ่ายรูปให้และส่งกล้องไปให้อลิซ ทะเลที่นี้แบ่งออกเป็นสองฝั่ง ฝั่งที่ฉันพักอยู่จะเป็นบ้านพักที่เป็นหลังๆแต่อีกฝั่งจะเป็นโรงแรมและร้านค้าเยอะมากถ้าจะข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งก็ต้องนั่งเรือไป "จ๊ะอีเพื่อน!!"มันตอบฉันเสร็จ มันก็ยกกล้องมาถ่ายรูปฉัน แชะ อลิซกดชัทเตอร์ของกล้อง "สวยมากอ่ะมึง"อลิซส่งกล้องมาให้ฉันฉันรับกล้องมาจากอลิซแล้วดูรูป เออสวยจริงๆด้วย "กูไม่จำเป็นต้องมีคนมาสอน กูก็ถ่ายสวยได้"อลิซบอกฉันแล้วทำหน้าเชิดมาใส่ฉันสงสัยมันจะประชดฉันที่เฮียคาร์สอนถ่ายรูปให้ล่ะมั้งเนี่ย "แหม่ๆๆ!!อลิซจ๊ะเดี๋ยวนี้มีประชดเหรอจ๊ะ"ฉันเบะปากใส่มันแล้วฉันก็หันมาถ่ายรูปวิวของที่นี้ไปเรื่อยๆจนหันไปเห็น
~~~จับมือเดินกันไป~~~ ~~~ใครก็อิจฉา~~~ ~~~ดูดีทุกทุกอย่าง~~~ ~~~ติดที่มันยังไม่ได้เกิดขึ้นมา~~~ ~~~ไม่อยากได้แต่ฝันหวาน~~~ ~~~~ให้มันเป็นจริงได้ไหม~~~ ~~~แค่เพียงเธอยอมเห็นใจ~~~ ~~~รับฉันพิจารณา~~~ "เห้ย!เชี่ยแม่งไอ้หนุ่มนี้มันร้องเพลงเพราะเว้ย"เสียงพี่เฮลพูดกับพี่รามด้วยท่าทางตื่นเต้น ~~~รักเธอตั้งแต่แรกพบ~~~ ~~~ไม่อยากหยุดอยู่แค่นั้น~~~ ~~~หากเธอยินดีรักกัน~~~ ~~~ความฝันคงกลายเป็นจริงขึ้นมา~~~ ~~~ฮู้ว ฮือเย้~~~ เสียงร้องกับเสียงกีต้าร์ยังคงบรรเลงไปเรื่อยๆแต่ฉันว่าเสียงมันคุ้นๆเหมือนเคยได้ยินบ่อยๆนะ ~~~ยิ้มไม่ธรรมดา~~~ ~~~คำพูดจาอ่อนหวาน~~~ ~~~กับอาการของคนที่รักกันหมดใจ~~~ "เห้ยๆๆมึงๆ" "อีฮันโว้ยยยยยยยยย!!"อลิซมันจะตะโกนใส่หูฉันทำไม "อะไรของมึงอยู่แค่นี้ทำไมต้องตะโกนใส่หูกูด้วยเนี่ย"ฉันหันไปว๊ากใส่มัน แก้วหูจะแตก! "แล้วทำไมกูเรียกมึงถึงไม่ได้ยินห่วงดูอะไรอยู่ได้"มันถามฉันพลางก้มหน้ามามองกล้องที่ฉันดูรูปอยู่ "กูดูรูปว่าที่สามีกูอยู่ โคตรๆๆเท่อ่ะ^_^""โห้ยอีดอกกก!!"มันด่าฉัน"เอ่อแล้วมึงเรียกกูทำไม?"ฉันถามมันไปอย่างสงสัยถ้าไม่มีเรื่องอะไรจะพูดกับฉันมันคงไม่ตะโกนใ
"ฮันนี่ๆๆๆๆๆๆ^_^"ไคโรรีบวิ่งมาหาฉันพลางเรียกชื่อฉันตลอดทาง โอ้ย!ฉันจะบ้าตายกับมัน!ไคโรจะเข้ามากอดฉัน แต่โดนพี่เฮลขวางไว้ก่อน "เห้ย!น้องจะทำอะไรน้องสาวพี่ว่ะ!"พี่เฮลผลักอกไคโรอย่างแรงจนร่างของไคโรเซถอยไปตามแรงผลักของเขา "เอ่อขอโทษครับฮันนี่เป็นน้องสาวของพี่เหรอครับ ไม่ใช่แฟนพี่ใช่ไหมครับ?"ไคโรรีบถามพี่เฮล "เออน้องสาวพ่อเเม่เดียวกันอ่ะทำไมฉันพูดเข้าใจยากเหรอ!"พี่เฮลเริ่มโกรธแล้วไหมล่ะไคโร ฉันเริ่มเห็นท่าไม่ดีจึงเดินไปคั่นกลางระหว่างพี่เฮลกับไคโรเลยตอนนี้กลายเป็นว่าพวกเราแบ่งข้างเป็นสองฝั่งเลยล่ะ ฝั่งล่ะ3คน ฝั่งฉันมีฉันไคโรและอลิซส่วนฝั่งพี่เฮลมีพี่เฮลพี่รามและพี่รันเวย์ตอนนี้พี่ๆทั้ง3พากันจ้องมาที่ฉันกันหมดเลยเหมือนจะมีเรื่องกันเลยนะเนี่ย "ฮันนี่น้องไปยืนข้างมันทำไม! มันเป็นใคร!"พี่เฮลถามด้วยนำ้เสียงฉุนเฉียวแหม่สาว่าเมื่อกี้เพิ่งชมไคโรและกำลังจะเข้าไปทักทายไม่ใช่เหรอคะพี่เฮล "นี่ไคโรค่ะ ไคโรเป็นเพื่อนของฮันนี่เองเราเรียนไฮสคูลที่อเมริกาด้วยกัน" "ไคโร ส่วนนี่พี่เฮลพี่ชายเราเองส่วนพี่คนนั้นชื่อพี่รามและพี่คนนี้ชื่อพี่รันเวย์เป็นเพื่อนพี่ชายเราเอง"เมื่อฉันแนะนำให้ไคโรรู้จักเพื่อนๆพี่
"ขอโทษครับพี่เฮล"ไคโรยกมือไหว้ขอโทษพี่เฮล"ไคโรหวัดดี"อลิซโบกมือทักทายไคโรไคโรหันไปหาอลิซ"อ้าวหวัดดีอลิซโทษทีนะที่ให้เธอทักเราก่อนอีกแล้วแฮะๆๆ"ไคโรเอามือลูบหัวตัวเองแก้เก้อ เป็นแบบนี้ประจำแหละ"แน่ล่ะจ๊ะสายตานายน่ะมองเห็นแค่ฮันนี่คนเดียวฉันจะอ้วก"อลิซทำท่าเหมือนจะอ้วกใส่ไปทางพี่เฮลฮ่าๆมันแกล้งพี่เฮลอ่ะ น่ารักดีเนอะคู่นี้ แต่พี่ฉันเป็นระดับเสือ ฉันชักจะเป็นห่วงมันซะแล้วสิ เสือที่ไม่เคยตกหลุมรักใครเป็นจริงเป็นจัง เสือนักล่าที่น่ากลัว"นี้อลิซทำไมต้องมาอ้วกใส่พี่ด้วยอ่ะเชอะ!"พี่เฮลสบัดหน้าใส่อลิซอย่างงอนๆน่ารักจังคู่นี้"โอ๋ๆๆๆเค้าขอโต๊ด"อลิซง้อพี่เฮลพลางทำหน้าย่นใส่พี่เฮล"เห้ย!น้องว่าเเต่เพลงเมื่อกี้ที่น้องร้องอ่ะเพราะดีชื่อเพลงไรเหรอ?"พี่รันเวย์ถามไคโรด้วยความอยากรู้"อ๋อชื่อเพลงฝันหวานของลาบานูนนะครับผมชอบเพลงนี้ความหมายดีถ้าพี่แอบรักใครสักคนพี่จะเข้าใจถึงความหมายของเพลงครับ"ไคโรตอบพี่รันเวย์พร้อมกับมองฉันแล้วยิ้มฉันจึงยิ้มให้ไคโรไปเรายิ้มให้กันสักพักก็มีเสียงหนึ่งเกิดขึ้นเพล้ง!!เสียงกระป๋องนำ้อัดลมกระแทกพื้นใครโยนมันลงพื้นล่ะ"เห้ย!อะไรของมึงเนี่ยไอ้ราม นำ้มันยังไม่หมดเลยน่ะเปียกก
"ไปฮันนี่"พี่รามอุ้มฉันมาไว้ในอ้อมกอดของเขาแล้วเขาก็พาฉันไปยังโรงแรม ฉันมองพี่รามตาเยิ้มเลย วันนี้พี่รามหล่อมากกว่าทุกๆวันฉันเอามือไปลูบหน้าอกของพี่ราม พี่รามก็สะดุ้งเลยแล้วพี่รามก็อุ้มฉันจนมาถึงห้องนอน เขาค่อยๆวางร่างของฉันลงไปบนที่นอนสีขาว"พี่รามขาาาา^_^"ฉันเรียกพี่รามด้วยนำ้เสียงกระเส่าพี่รามมองหน้าฉันพลางทำหน้าเศร้าๆ"พี่ต้องทำจริงๆๆใช่ไหมฮันนี่?"พี่รามถามฉันเหรอ ทำอะไร"ใช่ค่ะมาม่ะมาหาฮันนี่สิคะ"ฉันกระดิกนิ้วชี้เรียกพี่รามให้เข้ามา ฉันเริ่มร้อนอีกแล้ว ฉันจึงถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวของฉันออกเหลือแต่เสื้อสายเดี่ยว มันก็ยังไม่หายร้อนอยู่ดี ฉันจึงถอดเสื้อสายเดียวออกตามด้วยกางเกงขาสั้น ตอนนี้จึงเหลือแค่กางเกงชั้นในลายลูกไม้สีขาวของฉันและบราปีกนกสีดำแค่นั้นที่ปดปิดร่างกายที่ขาวนวลเนียนของฉันอยู่ พี่รามมองมาที่ฉัน ฉันจึงค่อยๆคลานจากเตียงเข้าไปหาพี่รามที่ยืนอยู่ข้างๆเตียง"พี่ราม เร็วๆๆสิคะ ฮันนี่จะไม่ไหวแล้วนะ!”ฉันคลานเข้าไปจนถึงพี่ราม ฉันจึงลุกขึ้นไปถอดเสื้อยืดสีนำ้เงินของพี่รามออกเผยให้เห็นหน้าอกขาวๆกับหัวนมสีชมพูซิกซ์แพ็กสวยๆฉันเอามือลูบไล้ไปตามแผงอกของพี่ราม แล้วฉันก็ค่อยๆยื่นหน้าขึ้นไป
"พี่รามคะ จะให้ฮันนี่นอนห้องไหนเหรอคะ"ฉันถามพี่รามไปอย่างสงสัยเมื่อเขาเดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่มีโชฟาสีเทาอยู่หนึ่งตัวเป็นแบบยาวนั่งนอนได้หลายคน และมีโทรทัศน์จอแบน32นิ้วตั้งอยู่ "นอนด้วยกันนี้แหละ เธอไปนอนในห้องเดี๋ยวฉันนอนห้องนี้เอง"พี่รามบอกในขณะที่เราอยู่ในห้องโถงใหญ่ ฉันจึงพยักหน้าเข้าใจแล้วเดินเข้าไปยังห้องนอน ในห้องนอนถูกตกแต่งด้วยโทนสีขาวสะอาดตาที่สุด ที่นอนสีขาวกว้างมาก จ๊อก จ๊อกอุ๊ยเสียงท้องฉันร้องเองฉันหิวแล้วอ่ะ ฉันกับพี่รามนั่งรถมาตั้งหลายชั่วโมง ระหว่างทางพี่รามแวะปั้มและเข้าเซเว่นไปซื้อข้าวกล่องกับขนมมาตุนไว้ให้ฉันเยอะมาก แต่ฉันไม่ชอบกินขนมฉันจึงกินข้าวไปแค่กล่องเดียวกันปวดท้อง แต่ตอนนี้มันใกล้จะสี่โมงเย็นแล้วนะฉันเริ่มจะหิวแล้วเพราะฉันกินข้าวกล่องในตามร้านข้างทางไปเมื่อตอนเที่ยง เมื่อฉันเก็บกระเป๋าเสร็จแล้วฉันจึงเดินออกไปหาพี่รามที่ห้องโถงแต่เมื่อออกมาก็เห็นว่าพี่รามคุยโทรศัพท์อยู่ที่นอกระเบียงห้อง เขามองมาที่ฉัน ฉันจึงทำไม้ทำมือว่าฉันจะลงไปกินข้าวข้างล่าง เขาจะไปด้วยกันไหม พี่รามยกมือมาส่ายมือโบกไปมาสงสัยเขาจะไม่กินฉันจึงพยักหน้าเข้าใจแล้วเดินไปที่ลิฟต์แล้วกดลิฟต์เพื่
8โมง ณ บ้านอัดสิลาเลิศ"นายครับ!จะไม่ให้ผมไปด้วยจริงๆเหรอครับ"รอนมือขวาของพี่รามเอ่ยถามขึ้นอย่างเป็นห่วง ฉันกับพี่รามกำลังจะเดินไปที่รถแต่ก็ต้องหยุดชะงักฝีเท้าลงและหันกลับไปมองรอน"ไม่เป็นไรหรอกรอนฉันไปคุยงานที่ไกลๆแบบนั้นไม่มีใครตามไปเจอหรอกนะ"พี่รามหันกลับไปบอกรอน รอนจึงเดินมาหาพี่รามที่รถรอนถือกล่องกำมะหยี่สีดำมาด้วยแล้วเขาก็เปิดกล่องกำมะหยี่ออกในนั้นเป็นนาฬิกาดิจิตอลสีดำสำหรับผู้ชาย"คาดนาฬิกานี้ติดตัวไว้ตลอดนะครับนาย"รอนยื่นนาฬิกาดิจิตอลสีดำให้พี่ราม พี่รามรับมาพลางมองไปที่รอน"อ๋อ ผมให้อดุลทำให้คุณรามโดยเฉพาะครับเผื่อมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นนาฬิกาตัวนี้ถูกฝังชิบติดตามไว้ครับ และมันสามารถจับเวลาการเดินปกติและผิดปกติได้ครับ ถ้ามันขึ้นสีเขียวคือเราเดินปกติแต่ถ้ามันขึ้นสีแดงแสดงว่าผิดปกติครับคือถ้าคุณรามวิ่งไปเรื่อยๆเหมือนหนีอะไร นาฬิกาจะขึ้นหน้าจอสีแดงครับมันจะส่งสัญญาณมาที่ผมทันที"รอนอธิบายกลไกของนาฬิกาตัวนี้ให้พี่รามฟัง ส่วนอดุลเขาเป็นน้องชายของรอนน่าจะรุ่นๆเดียวกันกับฉัน อดุลสามารถประดิษฐ์สิ่งของได้ทุกอย่างรวมถึงหุ่นยนต์ที่ทำงานบ้านได้ทุกอย่างและสามารถทำอาหารได้ด้วย สมองของอดุลอั
"ไม่ได้กินข้าวมาเหรอ?"พี่รามรับฉันด้วยมือทั้งสองข้างของเขาแล้วเขาก็เอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงเป็นห่วงแววตาที่เขามองฉันมันเต็มไปด้วยความเป็นห่วงเป็นใยฉัน"ค่ะงื้อๆๆ"ฉันเอาหน้าซุกกับอกของพี่ราม"ท่านประธานมีแขกเหรอคะ?"หล่อนคนนั้นรีบลุกขึ้นยืนอย่างไวตรงหน้าฉันและพี่รามหล่อนมีสีหน้าที่ตกใจมาก หล่อนไม่เห็นฉันจริงๆด้วย"นี้คุณเอริยาประธานบริษัทอีกคนหนึ่ง"พี่รามบอกหล่อนคนนั้นไปหล่อนยิ่งมีสีหน้าที่ตกใจหนักเดิม ฉันจึงหันไปเเสยะยิ้มให้หล่อนหล่อนมองฉันที่กอดคอพี่รามอยู่แล้วหล่อนก็มองมือพี่รามทั้งสองข้างที่โอบรัดร่างของฉันอยู่เช่นกัน ที่นี้หล่อนรู้รึยังจ๊ะ ว่าใครชนะ?หึ!"สะวัสดีค่ะคุณเอริยา ฉันเป็นเลขาของท่านประธานค่ะ"หล่อนบอกฉันด้วยนำ้เสียงตื่นตกใจ อ๋อที่เเท้ก็เป็นเลขาหน้าท้อง เห้ยแล้วก่อนหน้านี้หล่อนบอกว่าหล่อนจะไปพบคุณชาวๆๆอะไรนี้แหละที่กระบี่กับพี่รามเหรอ อุ๊ยถ้าเป็นแบบนั้นพี่รามของฉันเสร็จหล่อนนี้แน่ๆๆไม่ได้ฮันนี่ไม่ยอม!"จ๊ะ!!!"ฉันตอบหล่อนไปพลางกระแทกเสียงใส่แบบไม่เต็มใจ"พรุ่งนี้กี่โมง?"พี่รามยังคงถามคำถามที่เขาถามหล่อนค้างไว้"เราจะออกเดินทางกันพรุ่งนี้เวลา8โมงเช้าค่ะเพราะเรามีนัดดินเนอร์กับค
วันถัดมา"พี่ไปก่อนนะครับฮันนี่ ดูแลตัวเองดีๆนะ"พี่เฮลพูดขึ้นพลางเดินมากอดฉัน แล้วเขาก็ปล่อยฉันแล้วเดินไปตบไหล่พี่รามที่ยืนอยู่ข้างฉัน"ฝากฮันนี่ด้วยนะเว้ยดูแลน้องกูดีๆล่ะ ทำหน้าที่พี่ชายแทนกูสักเดือนน่ะไอ้ราม"พี่เฮลบอกพี่ราม พี่รามไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่พยักหน้าให้พี่เฮล พี่เฮลก็พยักหน้าตอบพี่รามแล้วพี่เฮลก็เดินเข้าไปกอดแม่นมวาดแล้วหอมแก้มของท่านทั้ง2ข้าง"นมครับดูแลตัวเองด้วยนะครับอย่ามัวแต่ทำงานล่ะครับ"พี่เฮลบอกแม่นมวาดไปด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง"ผมไปก่อนนะครับสวัสดีครับนม พี่ไปก่อนนะฮันนี่ กูไปก่อนนะไอ้ราม"พี่เฮลบอกแม่นมแล้วหันมาบอกฉันก่อนจะหันไปบอกพี่ราม พี่เฮลไม่ให้ไปส่งที่สนามบินเขาบอกว่าส่งแค่ที่บ้านก็พอฉันก็ไม่ได้ถามอะไรเขามากมาย พี่เฮลให้เลขาเขาไปส่งที่สนามบิน"วันจันทร์อย่าลืมไปทำงานล่ะ 8:00โมงตรงเธอต้องไปรอที่บ้านฉันแล้วไปกับฉัน"เมื่อรถพี่เฮลออกไปแล้วพี่รามก็หันมาบอกฉันเรื่องจะไปทำงานเขาด้วยนำ้เสียงออกคำสั่งให้ฉันไปรถเขาเหรอเนี่ยพี่รามทำไมแปลกๆอ่ะ ฉันสงสัยจัง"สงสัยอะไรมาก จะไปหรือไม่ไป?"พี่รามเอ่ยถามฉันด้วยท่าทางนิ่งเฉย"ไปค่ะไปๆ"ฉันจึงรีบตอบเขาไปอย่างไวเพราะกลัวว่าเขาเปลี่ยนใจ
"ไม่รู้ไม่ชี้"ฉันพูดกับพี่เฮลพลางลอยหน้าลอยตาแล้วหยิบแว่นกันแดดสีดำขึ้นมาส่วมและเสียบหูฟังไร้สายเปิดเพลงฟัง เลิกสนใจแล้ว พี่ชายเจ้าชู้! ณ บ้านรัตนบูรภาพิทักษ์"โอ๊ย!!เมื่อยจัง มันก็ไม่ไกลทำไม่มันเมื่อยอย่างนี้ว่ะ"พอรถจากรถได้ก็เป็นเสียงของพี่น็อตพูดขึ้นด้วยความเหนื่อยล้า มันก็จริงอย่างที่เขาบอกระยะทางมันก็ไม่ได้ไกลมากแต่ทำไมมันเมื่อยจัง"เมื่อยหรือหมดแรงไอ้เวร"พี่เฮลที่ไปขนกระเป๋าจากหลังรถเสร็จก็พูดกับพี่น็อตพลางตบหัวพี่น็อตไปทีหนึ่ง"คุณหนูฮันค่าาา"แม่นมวาดที่เห็นฉันลงจากรถก็รีบวิ่งเข้ามาสวมกอดฉันด้วยความดีใจ ฉันจึงกอดตอบแม่นมวาดพร้อมหอมแก้มทั้งสองข้างของท่านไป"กินข้าวตรงเวลารึเปล่าคะ?"แม่นมดึงฉันออกจากอ้อมกอดและมองฉันด้วยสายตาจับผิด"แฮะๆๆๆ"ฉันจึงยิ้มหัวเราะให้แม่นมไป"หัวเราะแบบนี้แสดงว่าไม่ตรงและปวดท้องใช่ไหมค่ะคุณหนูฮัน!!"แม่นมวาดโกรธฮันนี่แล้วค่า"แม่นมอย่าโมโหสิค่ะเดี๋ยวแก่นะ"ฉันบอกแม่นมพลางจี้เอวท่านเพื่อแกล้งท่าน"อุ๊ยๆๆๆคุณหนูฮันคะพอแล้วค่ะ แม่นมไม่โมโหแล้ว"แม่นมบอกฉันพลางยกมือขึ้นเหนือศีรษะเพื่อยอมจำนน"พี่เฮล ไปส่งอลิซให้หน่อยสิคะ"ฉันหันไปบอกพี่เฮลที่ยืนคุยอยู่กับพี
I'm Honey honey. กลับแล้วนะคะทะเลแสนสวย สนานีต่อไปทำงานแล้วนะ^_^.73413LIKE 30นาทีที่แล้วWWQ112:หุ่นดีมากเลยครับคุณฮันนี่ไปเดทกับผมไหมครับBANBAN:คุณฮันนี่สวยจังเลยครับCQQQ:จีบได้ไหมครับต้องเอาอะไรมาแลกถึงจะได้ตัวคุณGAMEGG:ได้คุณสักทีผมสัญญาจะมีแค่คุณคนเดียวสวยมากครับใจละลายPA'MM:ทำงานที่ไหนหรอครับผมจะได้ไปทำมั้ง"แหวะน่าเบื่อว่ะมีแต่ผู้มาขายขนมจีบ"อลิซเงยหน้าจากโทรศัพท์ของมันที่กำลังอ่านคอมเมนต์ของหนุ่มๆในไอจีฉันที่พากันมารุมจีบฉันพลางทำท่าอ้วกใส่ฉัน ตอนนี้พวกเรานั่งอยู่บนรถตู้กำลังเดินทางกลับกรุงเทพแล้วเพราะพี่เฮลต้องรีบกลับมาเก็บของเพื่อจะเดินทางไปประเทศดูไบในวันพรุ่งนี้ พวกเรานั่งที่เดิมเหมือนตอนมา"หนุ่มหล่อๆทั้งนั้นเลยแถมรวยอีกตั้งหาก กูอิจโว้ยยย!”อลิซตะโกนใส่หูฉัน ฉันจึงบีบจมูกมันไปอย่างหมั่นไส้มันก็มีหนุ่มๆมาขายขนมจีบเหมือนกัรนั้นแหละแต่มันอ่ะเลือกเยอะเลือกมาก"มึงไม่สนเหรอ?เลิกเป็นคาสโนวี่แล้ว?"อลิซเอ่ยถามฉันอย่างคนสงสัย"ฮันนี่ น้องเป็นคาสโนวี่เหรอทำไมทำแบบนั้นอ่ะ!"พี่เฮลที่นั่งอยู่ข้างหน้ากับคุณลุงคนขับรถตู้รีบหันมาหาฉันด้วยความตกใจ"ก็เขามาเสนอให้ฮันนี่เองหนิค่ะ ก็สนุ
"เล่นอะไรกัน หัดระวังบ้างสิเดี๋ยวก็หกล้มหรอก"พี่รามปล่อยฉันและพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงดุๆ แววตาที่ไร้อารมณ์ของเขาช่างเยือกเย็นเสียจริงๆ"ฮันนี่ขอโทษค่ะ"ฉันรีบก้มหัวขอโทษพี่ราม พี่เฮลจึงเดินเข้ามาหาฉัน"เล่นอะไรกันอยู่เหรอ? มองน่าสนุกจัง"พี่เฮลทำสายตาแพรวพราวพลางมองไปยังอลิซที่ยืนอยู่ข้างๆ พี่ราม"เล่นวิ่งไล่จี้กันค่ะ"ฉันบอกพี่เฮลพลางจับมือเขาเดินไปนั่งที่โต๊ะนั่งและกอดแขนพี่เฮลอย่างอ้อนๆ"ฉันไม่ได้เล่นซะหน่อยเธอเองตั้งหากที่มาไล่จี้ฉัน"อลิซบอกฉันและมองหน้าพี่เฮลมันเดินมานั่งลงข้างฉัน พี่รามก็เดินไปนั่งที่เปลนอน"ก็เธอล้อเลียนฉันอ่ะ"ฉันหันไปจี้มันอีกมันก็หัวเราะและจี้ฉันคืน"พอแล้วอีฮันมาคุยเรื่องผู้ชายคนนั้นต่อโอ๊ยฮ่าๆ!” อลิซพูดฉันก็จี้เอวมันบิดไปบิดมา"ฮ่าๆ อ่ะพอแล้วไม่เล่นแล้วแกห้ามจี้เอวฉันนะ"ฉันหันไปมองอลิซและบอกมัน แต่มันกลับแสยะยิ้มใส่ฉันมันไม่น่าไว้ใจเลย ฉันจึงรีบลุกขึ้นและย้ายไปนั่งริมแทนที่พี่เฮล โดยที่ฉันดันให้ร่างของพี่เฮลไปนั่งข้างอลิซแทน"กลัวกูขนาดนั้นเลย? "อลิซถามฉันด้วยสายตาล้อเลียน ฉันพยักหน้าให้มันและกอดแขนพี่เฮลพลางทำท่ากลัวมันตึ่ง (เสียงแจ้งเตือนไอจี)แล้วจู่ๆ เสียงเเจ
"แล้ว? "ผมรีบถามไอ้เฮลต่อด้วยความฉงนใจแบบแปลกๆ"ไอ้คาร์มันบอกกูว่าให้มึงระวัง ดวงใจของมึงไว้ให้ดีๆ "ไอ้เฮลบอกผมด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความงุนงง เมื่อผมได้ยินถึงเรื่องดวงใจของผม ใจผมก็กระตุกวูบเลยครับ ความกลัวเริ่มก่อตัวขึ้นมาในใจผม"ไอ้รามมึงเป็นไมยราพรึไงว่ะ ถอดดวงใจได้อ่ะ"ไอ้เฮลถามผมพลางทำสีหน้าสงสัย นี่มันโง่หรือแกล้งโง่กันแน่ว่ะคนบ้าอะไรจะถอดดวงใจได้"แล้วไอ้คาร์ได้บอกอะไรมึงอีกรึเปล่า"ผมไม่สนใจตอบคำถามของไอ้เฮลแต่ผมอยากรู้ว่าไอ้คาร์มันได้บอกอะไรไอ้เฮลอีกรึเปล่าผมจึงรีบถามมันต่อ สงสัยที่ไอ้อาโคบอกไอ้คาร์ว่าให้ผมระวังดวงใจของผมไว้ ไอ้อาโคคงจะชวนไอ้คาร์ร่วมมือกันมาทำร้ายผมแน่ๆ ไอ้อาโคมันคงไม่รู้ว่าผมกับไอ้คาร์เคยเป็นเพื่อนรักกัน ไอ้คาร์เลยเอาเรื่องที่ไอ้อาโคบอกมันมาบอกให้ผมได้รู้ กูอยากขอบคุณมึงจริงๆ ไอ้คาร์มันคงไม่กล้าบอกผมด้วยตัวเองมันคงจะกระดากและทำตัวไม่ถูกนะ"มันบอกว่า ไอ้อาโคมันรู้ว่าดวงใจของมึงคืออะไรและมันจะมาเด็ดดวงใจของมึงด้วยมือมันเอง"ไอ้เฮลบอกผมไปมันก็ยิ่งทำหน้าสงสัยขมวดคิ้วจนจะเป็นโบว์ผูกกันได้อยู่แล้ว"ถ้าดวงใจที่ไอ้อาโคไม่ได้หมายถึงตัวมึงที่ไม่สามารถถอดดวงใจได้แล้วม