LOGINShare
01 การตื่นของพลัง [1/5]
Last Updated:
2025-03-27 13:03:46เฉินเฟิงนั่งปรับระดับลมหายใจอยู่ที่เดิมจนกระทั่งได้ยินเสียงกรีดร้องจากด้านนอกจึงรีบลนลานหอบถุงใส่อาหารกลับเข้าไปในบ้าน จัดการปิดประตูหน้าต่าง ขนเฟอร์นิเจอร์ใกล้มือที่คิดว่ามีน้ำหนักมาปิดทางเข้าออกทั้งหมด
เสียงกรีดร้องผสมเสียงขอความช่วยเหลือดังระงมอยู่ค่อนคืน ชายหนุ่มยกมือทั้งสองขึ้นปิดหูตนแล้วขดตัวอยู่ใต้โต๊ะติดกำแพง
ร่างโปร่งสั่นระริกทุกครั้งยามที่มีคนเขย่าประตูเหล็กหน้าบ้าน นัยน์ตากลมโตเอ่อคลอไปด้วยน้ำตาจากความหวาดกลัวและละอายใจ
ทำไมเขาไม่เตือนคนอื่น
ยิ่งเสียงกรีดร้องดังมากเท่าไร ภายในจิตใจเฉินเฟิงยิ่งปวดร้าวมากเท่านั้น
ขี้ขลาด!
แกมันขี้ขลาด
เห็นแก่ตัว
“พี่เฟิงช่วยผมด้วย” เสียงเล็กคุ้นหูหน้าบ้านเรียกสติให้ชายหนุ่มผลุนผลันคลานออกมาจากใต้โต๊ะ รีบกวาดสิ่งของที่ขวางประตูอยู่ให้เปิดออกทันเห็นเด็กชายกับแม่ของอีกฝ่ายกำลังเกาะรั้วเหล็กหน้าบ้านพลางหันซ้ายหันขวา
“น้องดล” เฉินเฟิงเรียกเด็กชายเสียงเบา สภาพของเด็กข้างบ้านแทบไม่มีส่วนไหนเรียกว่าชิ้นดี ผมเผ้าพองฟู เสื้อผ้ามอมแมมผสมคราบดินและคราบเลือดจนหาสีเสื้อเดิมไม่เจอ
“อาเฟิง ได้โปรดช่วยพวกเราด้วย” ดาริณีมีหนึ่งกำรั้วเหล็ก อีกมือก็ดึงลูกชายมากอดแนบอกยามได้ยินเสียงกรีดร้องลอยมาตามลม
ชายหนุ่มมองซ้ายมองขวาเล็กน้อยก่อนจะยอมเปิดประตูให้สองแม่ลูกเข้ามาในอาณาเขตบ้าน
“ขอบคุณนะคะ” ดาริณีรีบคว้าโอกาสรอดชีวิตนี้ไว้ เธอผลักลูกชายให้เข้าไปก่อน แล้วค่อยรีบแทรกตัวตามไป จากนั้นก็หันมาช่วยชายหนุ่มปิดประตูพร้อมขนของมาขวางประตูไว้ดังเดิม
“แฮ่ก ๆ” เฉินเฟิงหอบหายใจหนัก แม้จะไม่ได้ใช้กำลังมากแต่ความตื่นกลัวก็สร้างภาระให้กับร่างกายพอดู
“ขอบคุณนะครับพี่เฟิง” เด็กชายดลแทบจะคุกเข่ากราบด้วยความซาบซึ้ง ก่อนหน้านี้เขากับแม่หนีไปที่บ้านพ่อที่อยู่ไม่ห่างจากบ้านของแม่มากนัก แต่ถูกคนที่บ้านนั้นใช้หนังสติ๊กไล่ยิงเพราะกลัวจะเรียกพวกสัตว์ประหลาดให้เข้ามาใกล้ ครั้นจะกลับบ้านตัวเอง ที่นั่นก็มีคุณยายที่กลายเป็นสัตว์ประหลาดไปแล้วกำลังกัดคุณตาอยู่
“ไม่ ๆ เอ่อ รีบเข้าไปในบ้านเถอะ” เฉินเฟิงรับคำขอบคุณชนิดแทบกราบเท้าไม่ไหวรีบยื้อยุดสองแม่ลูกให้เข้าบ้านก่อนจะกลายเป็นจุดสนใจของผู้รอดชีวิตคนอื่นหรือสัตว์ประหลาดพวกนั้น
พอช่วยกันนำสิ่งของไปขวางประตูไว้อีกหนึ่งชั้นเสร็จสิ้น คนทั้งหมดก็ไม่เหลือเรี่ยวแรงอีก
“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่” ดาริณีทรุดนั่งลงกับพื้น หลังผ่านสถานการณ์อันตรายมาเธอเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่ก็ตอนนี้
“เหมือนหนังซอมบี้ที่ผมดูเลย” เด็กชายดลโพล่งขึ้น
“อืม เหมือนจริง ๆ” ชายหนุ่มพยักหน้า ตนก็คิดเหมือนกัน
“แล้วจะทำยังไงกันต่อดีคะ” หญิงสาวเอ่ยเป็นกังวล เธอเป็นเพียงผู้ที่ชายหนุ่มช่วยชีวิต ไม่กล้าออกสิทธิ์ออกเสียงมากนัก
“อาจต้องรอให้ทหารมาช่วยแล้วล่ะครับ” เฉินเฟิงคาดว่ารัฐบาลต้องทราบเรื่องนี้อยู่แล้ว และกำลังควบคุมในระดับหนึ่งอยู่ อาจมีการสร้างฐานสำหรับผู้รอดชีวิตเหมือนนิยายสายซอมบี้ที่เคยอ่าน เขาแค่ต้องรอเวลา
ไหนจะก่อนหน้านี้เพิ่งจะมีประกาศเตือนแปลก ๆ ออกมาด้วย ถึงแม้จะไม่บอกรายละเอียดอะไรเลยก็ตาม
แต่ชายหนุ่มค่อนข้างเชื่อว่าต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกันไม่มากก็น้อย
“ระหว่างนี้ก็อยู่ที่นี่ได้ตามสบายเลยครับ ส่วนอาหารที่บ้านผมพอมีอยู่บ้าง เราอาจต้องหาวิธีถนอมมันให้อยู่ได้นานที่สุด” นึกแล้วก็เสียดายเนื้อกว่าสิบกิโลในตะกร้าใบนั้น ถ้าไม่ถูกซอมบี้แปลกหน้าตนนั้นเล่นงาน ที่บ้านเขาจะต้องมีอาหารมากพอที่จะทำให้สามชีวิตอิ่มหนำไปเป็นเดือน
ชายหนุ่มส่ายหน้าเมื่อนึกถึง
แค่มีชีวิตรอดมาได้ก็ควรดีใจแล้ว!
“มีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกได้เลยนะคะ” หญิงสาวรีบออกตัว เธอยังมีลูกชายต้องดูแล ให้ทำอะไรเธอก็ยอม
“เดี๋ยวเราแยกไปตรวจสอบประตูหน้าต่างว่าปิดมิดชิดไหม จากนั้นค่อยมานอนรวมกันที่ห้องโถงดีกว่าครับ” เวลาเกิดเหตุฉุกเฉินจะได้รับมือทัน แล้วเขาก็ไม่ค่อยอยากอยู่คนเดียวเท่าไร มีเพื่อนร่วมชะตากรรมเพิ่มขึ้นมาก็อุ่นใจเหมือนกัน
สองแม่ลูกพยักหน้าเห็นด้วย
เฉินเฟิงลากผ้าห่มและหมอนจากห้องพ่อแม่มาให้หญิงสาวและเด็กชายดลใช้ในค่ำคืนนี้ ดีที่ห้องเก็บของมีเตียงสนามอยู่หนึ่งหลัง ส่วนตัวเขาใช้แค่ผ้าห่มจากห้องนอนตัวเองก็พอ เมื่อทั้งสองคนยืนกรานว่าจะนอนที่พื้น ส่วนตัวเขาได้รับอภิสิทธิ์เจ้าของบ้านจากแขกได้นอนโซฟาตัวยาว
แม้จะบอกว่าให้พักผ่อน แต่ก็ไม่มีใครสามารถข่มตานอนลงไปได้ ด้วยหวาดระแวงว่าหน้าต่างประตูจะพังมาเมื่อไหร่ก็สุดรู้ รั้วหน้าบ้านจะสามารถต้านทานซอมบี้ได้นานแค่ไหน
ความกลัวครอบงำให้ร่างกายตื่นตัวตลอดเวลา กระทั่งเสียงลมพัดหวีดหวิวก็คล้ายถูกจิตปรุงแต่งให้เป็นเสียงโหยหวนของผู้เสียชีวิต
“อาเฟิง หลับหรือยัง” หญิงสาวกลั้นใจกระซิบถามท่ามกลางความมืด
“ยังครับ” ชายหนุ่มตอบเสียงแผ่ว วันนี้เขาใช้พลังงานไปมากมายแต่ร่างกายกลับตึงเครียดขึ้นทุกขณะ
“ผมก็ยังไม่นอน” เด็กชายดลร่วมกระซิบตอบเสียงเบา
Related chapters
วันสิ้นโลกของผม 01 การตื่นของพลัง [2/5]
ถ้าเป็นเวลาปกติเธอคงเอ็ดลูกชายไปแล้วที่นอนดึก แต่ภาพเหตุการณ์ในวันนี้ไม่ทำให้สติแตกจนฟั่นเฟือนก็เรียกว่าดีมากแล้วสำหรับเด็กเด็กชายดลนับว่าเป็นหัวโจกกลุ่มเด็กในหมู่บ้านคนหนึ่ง เขามักนำตัวเองเป็นศูนย์กลางของกลุ่มเด็กทโมนพาเพื่อนไปเล่นสุ่มเสี่ยง ตรงไหนที่ผู้ใหญ่ห้ามหรือดุก็จะแอบพากันไปจนรู้แน่ชัดว่าห้ามเพราะอะไรก็จะหยุดเอง ตอนที่ยายล้มลงแล้วลุกขึ้นมากัดตา ณ ตอนนั้นเด็กชายดลเข้าใจได้ทันทีว่านี่คือสิ่งที่ไม่ปกติ คนตรงหน้าไม่ใช่ยายของเขาอีกต่อไปเด็กตัวเล็กคนหนึ่งรีบพาแม่ออกจากบ้าน ดาริณีวิ่งตามลูกชายมาอย่างงุนงงในตอนแรกเพราะช็อกกับสภาพที่พ่อถูกแม่กัดเลือดท่วมตัว ไหนจะคนในหมู่บ้านบางคนที่มีลักษณะเหมือนแม่ของเธอ ทั้งสองคนจึงได้แต่วิ่งฝ่าความมืดหวังไปขอพึ่งพิงบ้านสามี ได้แต่โทษตัวเองว่าคืนนี้เธอไม่น่าขอบ้านนั้นพาลูกมานอนที่นี่เลย จะได้ไม่ต้องเจอกับเรื่องแบบนี้ใครจะคาดคิดว่าแทนที่จะได้รับความช่วยเหลือ เธอกลับถูกขับไล่เพราะอีกฝ่ายเห็นว่ามีฝูงตัวอะไรบางอย่างกำลังคืบคลานมาหาเธอและลูก พวกเขาเขวี้ยงปาสิ่งของจากชั้นบนของบ้านเธอได้แต่เหลียวหลังไปดูคนในหมู่บ้านที่เปลี่ยนสภาพไม่ต่างจากแม่ที่กัดพ่อก็
Last Updated : 2025-03-27วันสิ้นโลกของผม 01 การตื่นของพลัง [3/5]
“ก็ใช่น่ะสิ เอาล่ะ ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวพี่ไปทำกับข้าวให้” ดาริณีลุกเดินเข้าครัว มุมปากยกยิ้มสนุก...รอให้เจ้าตัวเห็นเองจะดีกว่าเฉินเฟิงไม่ทันเห็นรอยยิ้มประหลาดของพี่สาวข้างบ้านจึงเดินเข้าไปในห้องนอนตัวเอง คว้าเสื้อผ้าในตู้แล้วเดินตรงเข้าห้องน้ำ แต่พอจะถอดเสื้อผ้าออกจากหัวกลับรู้สึกว่าส่วนคอเสื้อไปเกี่ยวอะไรสักอย่างบนศีรษะอะไร?ชายหนุ่มยกมือขึ้นจับ“?!!”ตึง ๆ“แม่ พี่เฟิงต้องเห็นแล้วแน่เลย” เสียงดังตึงตังออกมาจากห้องนอนของชายหนุ่ม“พี่เขาคงตกใจน่ะ ตอนเราเห็นครั้งแรกก็ตกใจเนอะ” หญิงสาวยิ้มขัน เชื่อว่าเจ้าตัวคงตกใจจนช็อกไปแล้วไม่ผิดจากที่ดาริณีพูด เฉินเฟิงตกใจมากจริง ๆ ถึงกับต้องวิ่งไปเกาะกระจกเพื่อดูไอ้สิ่งที่มันติดอยู่บนหัวเขา!ใช่! บนหัวเขามีบางอย่างโผล่ขึ้นมาไม่ใช่มีแค่เส้นผมเพียงอย่างเดียว“เฮ้ย” แล้วทำไมผมของเขากลายเป็นสีขาว!“นี่มันอะไรกันวะ!” ไหนจะดวงตาที่เปลี่ยนเป็นสีแดง แต่ที่เตะตาเขาตั้งแต่แรกเห็นไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ทั่วไปมีตั้งแต่เกิด เพราะบนศีรษะของเขากลับมีบางสิ่งบางอย่างงอกขึ้นมาเพิ่ม นั่นคือหูยาวสีขาวเหมือนกระต่ายต่างหากที่ทำให้เขาอ้าปากค้างพูดอะไรไม่ออกใช่แล้วมันคือ หู
Last Updated : 2025-03-27วันสิ้นโลกของผม 01 การตื่นของพลัง [4/5]
“แล้วอย่างนี้พี่จะมีพลังหรือเปล่าครับ” เปลี่ยนร่างได้แล้วก็ต้องมีพลังสิ เด็กชายดลมองด้วยดวงตาคาดหวัง เหมือนตัวการ์ตูนที่เขาเคยดู“พลังเหรอ” ชายหนุ่มทวนจะใช่ความรู้สึกว่าร่างกายมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างตอนตื่นขึ้นมาหรือเปล่า? ชายหนุ่มรวบรวมความกล้าออกไปด้านนอกบ้าน หลังจากกินอาหารเช้าแล้วไม่รู้จะทำอะไรเขาได้พูดคุยกับดาริณีเรื่องอาหารที่เก็บไว้ว่าควรนำเนื้อหมูออกมาแปรรูปให้สามารถเก็บไว้กินได้นานกว่านี้ หากเหตุการณ์ไม่กลับมาสงบได้ในเร็ววัน พวกเขาจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องอดอยากเขาจำได้ว่าตัวเองตีล้อมรั้วบ้านไปจนสุดแปลงผักเป็นเนื้อที่เกือบ 2 ไร่ แถมก่อนเกิดเหตุการณ์ประหลาดแบบนี้เขาก็เพิ่งจะพรวนดินหว่านเมล็ดไปได้ไม่นาน อีกทั้งช่วงที่เขาหมดสติไป ดาริณีก็เป็นคนรับหน้าที่รดน้ำต้นไม้ตลอด พวกมันจึงยังอยู่รอดปลอดภัย เฉินเฟิงกำชับให้สองแม่ลูกอยู่ในบ้านไปก่อน เขาจะออกไปดูความปลอดภัยด้านนอก สองมือชายหนุ่มกำขวานในมือแน่น ความตื่นกลัวพาลให้หูกระต่ายตั้งชันและรับรู้เสียงได้มากขึ้น เมื่อลองเพ่งสมาธิก็พบว่าสามารถได้ยินไกลไปเกือบ 2 กิโลเมตรนอกจากเสียงบ้านข้างเรือนเคียงที่อยู่ห่
Last Updated : 2025-03-27วันสิ้นโลกของผม 01 การตื่นของพลัง [5/5]
ถ้ามีแค่ตัวคนเดียวเขาอาจจะหาทางหลบหนีออกไปก่อน แม้จะเสียดายบ้านแต่จะให้สู้กับคนหลายคนทั้งที่ตัวเองไม่เคยทำมาก่อนก็คงไม่ไหว เอาตัวให้รอดไว้ก่อนค่อยกลับมาทวงคืนในภายหลังก็ไม่สาย แต่ไม่ใช่ในเวลานี้ที่เขามีอีกสองชีวิตให้ต้องดูแล น้องดลและดาริณีดูจะไม่ใช่คู่มือของพวกมันได้เลยครั้นจะให้วิ่งทะเล่อทะล่าเข้าไปจามหัวพวกมันก็ไม่รู้ว่าจะกล้าทำอย่างที่คิดไหมอีกในขณะที่ครุ่นคิดศัตรูแรกในวันสิ้นโลกก็บุกเข้ามาประชิด“เคร้ง!” เสียงประตูเหล็กหน้าบ้านถูกอะไรบางอย่างดันเข้ามาอย่างแรงเป็นผลให้กระถางต้นไม้และตู้ที่ถูกนำมาวางกั้นประตูล้มระเนระนาด“เสียงดังเกินไปแล้ว” หนึ่งในชายฉกรรจ์เอ่ยเตือน ถึงพวกเขาจะฆ่าซอมบี้ละแวกนี้ไปแล้วก็ใช่ว่าจะไม่มีตัวอื่นมาอีก“พวกคนในบ้านรู้ตัวกันหมดแล้วมั้ง” ชายที่มีหูกลมส่ายหัวให้กับความสมองน้อยของเจ้าบ้าชอบใช้กำลัง“...” เจ้าบ้าชอบใช้กำลัง“ช่างเถอะ เข้าไปทั้งแบบนี้แหละ” คนเป็นหัวหน้าไม่ใส่ใจกับความสะเพร่าเล็ก ๆ น้อย ๆ จะอย่างไรพวกเขาก็แข็งแกร่งและมีอาวุธครบมือ ต่อให้มีซอมบี้ออกมาอีกก็แค่ยิงทิ้งไปเสียเฉินเฟิงที่ซ่อนตัวอยู่หลังบ้านตื่นตระหนก ประตูบ้านเขาพังเพราะกำลังของคน!น
Last Updated : 2025-03-27วันสิ้นโลกของผม 02 พลังแฝง [1/5]
ชายหนุ่มค่อย ๆ ดันสองแม่ลูกให้ถอยหลังไปตามทางเดินของบ้านโดยมีโจรตามเข้ามาทีละนิด พวกมันดูสนุกสนานกับการต้อนเหยื่อให้จนมุม แค่เห็นหนึ่งในนั้นเลียริมฝีปากมองพวกเขาเหมือนอาหารอันโอชะก็กระตุ้นความโกรธที่อยากจะตั๊นหน้ามันสักครั้งในจังหวะที่ถอยผ่านตู้เย็นหลังใหญ่ ดวงตาสีทับทิมก็สว่างวาบนี่ไงล่ะ... โอกาส!มือเรียวรีบคว้าขอบบนตู้เย็นไว้ด้วยแรงทั้งหมดที่มีแล้วกระชากมันล้มลง จากนั้นก็คว้าเอาตู้กับข้าวอีกฝั่งหนึ่งให้ล้มทับปิดทางด้วย สบโอกาสก็รีบจูงมือสองแม่ลูกเข้าไปในห้องเก็บของ ใช้ขาที่มีพละกำลังมากขึ้นถีบประตูบานเก่าสนิมเขรอะจนมันกระเด็นหลุดออกไปโครม!!ตึก ตึก!“จับมัน! อย่าให้มันหนีไปได้!!” ชายที่เป็นหัวหน้าตะโกนกร้าว สั่งให้ลูกน้องที่มีความแข็งแรงด้านพละกำลังยกตู้เย็นขึ้น ในนี้มีเสบียงอาหารอยู่ จะปล่อยให้เสียหายไม่ได้ จากนั้นตะโกนสั่งคนที่อยู่นอกบ้านอย่างเดือดดาลชายที่มีใบหูคล้ายหนูตามมาได้ทันแต่ก็ช้าไป เฉินเฟิงอุ้มดาริณีและเด็กชายดลไว้ด้วยมือทั้งสองข้างก่อนกระโดดข้ามรั้วบ้านที่มีความสูง 2 เมตรวิ่งหนีเข้าป่าไปโจรปล้นบ้านมองไปทางป่าที่ไม่คุ้นเคยอย่างชั่งใจ มันไม่ใช่คนในพื้นที่ การตามเข้
Last Updated : 2025-03-27วันสิ้นโลกของผม 02 พลังแฝง [2/5]
“...” คนคนนี้เธอเคยเจอเขาเป็นครั้งคราวตอนมีประชุมหมู่บ้าน เขามีอาชีพรับจ้างทั่วไป ใครในหมู่บ้านจ้างอะไร ขอแค่ให้เงินเขาก็ไปทำทั้งนั้น แต่มาตอนนี้…“แม่!” เห็นแม่นิ่งเงียบไปก็ใจไม่ดี ไหนจะการร้องไห้แบบไม่มีเสียงสะอื้นนี่อีก“ผมว่าพวกเราไปต่อเถอะ” เฉินเฟิงที่พอมีแรงขึ้นมาบ้างเล็กน้อยรีบกล่าวทำลายบรรยากาศ พวกเขาเสียเวลาอยู่ตรงนี้มากไปแล้ว ดวงตาสีแดงเลือกที่จะไม่มองสภาพศพเละเทะตรงนั้นป้องกันไม่ให้สำรอกเอาเศษอาหารออกมา ปลอบใจตัวเองว่าพอถึงคราวจวนตัวมนุษย์ก็ต้องสู้แม้ว่าคนที่สู้ด้วยจะเคยเป็นคนรู้จักก็ตาม…“แม่ครับ ไปเถอะ” เด็กชายเองก็อยากอาเจียนกับภาพตรงหน้า แต่แม่กำลังไม่ได้สติ เด็กน้อยจึงยื่นมือไปดึงมือแม่ให้ลุกขึ้นเดินตามตน“น้องดล!” ดาริณีราวกับหลุดจากภวังค์ฝัน หญิงสาวคว้าร่างลูกชายหมุนซ้ายขวามองหาร่องรอยบาดเจ็บตอนที่เธอเห็นซอมบี้เบนเป้าหมายไปที่ลูกชาย เธอก็เหมือนสติขาดผึง กระหน่ำฟาดอะไรก็ตามที่กำลังจะทำอันตรายเด็กชาย“ผมไม่เป็นอะไรครับ เรารีบไปจากที่นี่กันเถอะ” มือเล็กจับมือแม่แล้วดึงให้ไปทางพี่ชายเฉินเฟิงที่ยืนรออยู่“อะ อืม” ดาริณีเองก็เหมือนจะได้สติขึ้นมาบ้าง กึ่งเดินกึ่งวิ่งตามแร
Last Updated : 2025-03-28วันสิ้นโลกของผม 02 พลังแฝง [3/5]
เมื่อเข้ามาในห้องก็เห็นร่างของหญิงสาวกำลังดิ้นทุรนทุรายอยู่บนเตียงโดยมี เอ่อ... เสาเตียงที่ถูกหักออกมาอยู่ในมืออีกฝ่าย แถมยังอยู่ในสภาพที่ถูกบีบจนเนื้อไม้ผิดรูปไปมาก ซึ่งเขาจำได้ดีว่ามันไม่มีส่วนเว้าส่วนโค้งแบบนี้“แม่ครับ” เด็กชายดลเห็นผู้ให้กำเนิดไร้สติแบบนี้ก็เป็นห่วงนัก เขากำลังเช็ดตัวอยู่ดี ๆ แม่ก็คว้าเอาเสาไม้ที่อยู่ใกล้มือไปจับแล้วบีบจนเป็นอย่างที่เห็น เขาตกใจทำอะไรไม่ถูกจนต้องไปตามพี่ชายมาช่วย“พี่เฟิง แม่ผมเป็นอะไร” ดวงตากลมโตเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา หรือว่าแม่เขาจะเป็นเหมือนคุณยายไปแล้ว“เราปล่อยคุณแม่ไว้อย่างนี้ก่อนเถอะ” ปล่อยในความหมายของชายหนุ่มคือให้หญิงสาวอยู่ภายในห้องคนเดียว หากเป็นซอมบี้ขึ้นมาจะได้ไม่ออกไปกัดคนอื่นที่ด้านนอก ฝ่ามือใหญ่กว่าคว้าแขนของเด็กน้อยพาออกไปนอกประตู“แต่แม่...”“รอดูกันก่อนเถอะ” เฉินเฟิงปลอบ เขากลัวว่าถ้าหากดาริณีกลายเป็นซอมบี้ขึ้นมา เด็กชายดลจะถูกลูกหลงไปด้วย“ครับ” สุดท้ายเด็กชายก็ยอมเดินตามพี่ชายออกมาจากบ้านแต่โดยดี เขาขอสัญญาว่าถ้าหากแม่กลับมาเป็นปกติจะเป็นเด็กดีไม่ดื้อไม่ซนอีกต่อไปเฉินเฟิงพาเด็กน้อยมายังห้องที่เขาทำขึ้นเพื่อใช้สำหรับเก็บของ ยังด
Last Updated : 2025-03-28วันสิ้นโลกของผม 02 พลังแฝง [4/5]
“งั้นพี่รอสักครู่นะครับ เดี๋ยวผมขอไปเอาอาหารที่ห้องเก็บของก่อน” หญิงสาวกล่าวขอบคุณอีกเล็กน้อย เฉินเฟิงพยักหน้ารับแล้วจึงออกไปทำตามที่พูดหลังอิ่มหนำพวกเขาทั้งสามคนจึงมานั่งปรึกษากันอีกครั้ง เวลานี้ไม่มีบ้านหลังใหญ่ให้นอนอุ่นเหมือนก่อนอีกแล้ว ทั้งอาหารที่มีก็เพียงพอให้คนคนเดียวอยู่ได้ประมาณ 10 วันเท่านั้น แต่พวกเขามีถึง 3 คน...ดาริณีเสนอว่าตัวเธอจะออกไปหาผักป่าในละแวกนี้มาปลูก ด้วยความที่เธอเติบโตมาในหมู่บ้านชนบทและเคยตามบิดาขึ้นเขาลูกนี้อยู่บ่อยครั้ง จึงพอคุ้นชินว่าผักชนิดไหนกินได้และมีหน้าตาเป็นอย่างไร“แล้วบ้านของอาเฟิงล่ะ” จะปล่อยให้คนเลวพวกนั้นได้อยู่อย่างสุขสบายหรือ“ผม…” เขาอยากแก้แค้น แต่ตอนนี้คงยังไม่สามารถทำได้“เอ่อ... เราอยู่กันแบบนี้ก็ได้เนอะ พี่เองก็มีพละกำลังเพิ่มขึ้นมาก เดี๋ยวจะเป็นคนจัดการเรื่องปลูกผักปลูกหญ้าเอง” หญิงสาวอยากจะตีปากตัวเองที่ถามเรื่องนี้ออกไป บ้านหลังนั้นเป็นบ้านของเฉินเฟิงกับครอบครัว คราวที่ได้รู้ว่าชายหนุ่มสูญเสียบิดามารดาไปเพราะโรคร้าย คนในหมู่บ้านยังขนข้าวของมาเลี้ยงดูปูเสื่อเพื่อปลอบขวัญชายหนุ่มอยู่หลายวัน“สักวันผมจะไปจัดการกับคนพวกนั้นให้ได้ครับ
Last Updated : 2025-03-28
Latest chapter
วันสิ้นโลกของผม 53 ค่ายพันธมิตร [5/5]
2 ชั่วโมงต่อมานิโคลัสก็มาสมทบกับโจเซฟ เขาใช้เหตุผลว่าต้องการส่งทีโอไปตรวจร่างกายที่ศูนย์พยาบาลเนื่องจากได้รับผลกระทบเฉกเช่นเดียวกับตุ่นและหงส์ที่ถูกพาตัวเข้าห้องฉุกเฉินไปเมื่อหลายชั่วโมงก่อนสิงหายังคงปักหลักรออยู่หน้าห้องฉุกเฉิน ถ้าไม่ได้เห็นว่าสองคนนั้นปลอดภัยเขาคงนอนไม่หลับแน่ในค่ำคืนนี้ หรือต่อให้กลับไปทำงานวิจัยต่อ สมองก็คงไม่แล่น และเมื่อได้เห็นทีโอที่ยังคงปกติทุกอย่างก็ทำให้เด็กหนุ่มนักวิจัยค่อยคลายความกังวลบนบ่าลงไปได้บ้าง“ภารกิจเป็นยังไงบ้าง” โจเซฟเห็นสมาชิกในทีมไม่มีใครบาดเจ็บสาหัสก็โล่งใจ ถามถึงหน้างานต่อทันที“เรียบร้อยดีครับ เครื่องซูเปอร์คอมพิวเตอร์ถูกพวกเราเก็บบรรจุไว้ในกล่องเหล็ก ทีโอใช้พลังยึดมันไว้กับกระบะหลังรถรอให้หัวหน้านำไปส่งมอบ” นิโคลัสไม่รีบส่งงาน เขาอยากพาตัวเองและอีกสองคนมาหาหมอให้เร็วที่สุดมากกว่า“เอ๋! ภารกิจสำเร็จเหรอครับ!!” นักวิทยาศาสตร์อายุน้อยเบิกตาโต ทั้งที่เป็นภารกิจยากจะทำให้สำเร็จแท้ ๆ คนกลุ่มนี้ก็ยังทำได้อีกเหรอเนี่ย!สมแล้วที่ใครต่อใครเรียกพวกเขาว่าเป็นกลุ่มที่แข็งแกร่งที่สุด!“ครับ ถ้าตรวจร่างกายเสร็จจะให้หัวหน้านำไปส่งมอบนะครับ” นิโคลัสจำหัวห
วันสิ้นโลกของผม 53 ค่ายพันธมิตร [4/5]
คนมีชนักปักหลังได้แต่กระอักกระอ่วนที่จะอยู่พูดคุยกับโจเซฟ ผู้ขึ้นชื่อเรื่องความรักพวกพ้อง แต่ก็ไม่กล้าเดินออกไปจากบริเวณนี้เช่นกัน ราวกับเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ ที่ทำแจกันใบโปรดของแม่แตกแล้วไม่กล้ารับว่าตนเป็นคนทำ ได้แต่ส่งเสียงเมี้ยว ๆ ป้ายความผิดให้คนอื่นติดก็ตรงที่สิงหาดันพูดไม่ออกสักคำ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องร้องเป็นภาษาสัตว์เพื่อป้ายความผิดเลย“คุณสิงหาเป็นอะไรหรือเปล่าครับ สีหน้าไม่ดีเลย” คงกลัวว่าจะไม่ได้เครื่องซูเปอร์คอมพิวเตอร์มากสินะ โจเซฟเองก็ค่อนข้างเป็นกังวล กลัวว่าทีโอจะพลาดท่าเสียที แม้อีกฝ่ายจะมีพลังระดับ 2 แต่หงส์ที่มีลางสังหรณ์ขั้นสุดยอดยังพลาดท่าเลยไม่ใช่หรือ?“เฮ้อ ผมไม่ได้เป็นห่วงเรื่องนั้นเลยครับ” สิงหาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะหันไปยอมรับกับชายหนุ่มด้านข้าง “เห็ดที่พวกคุณเจออาจจะเป็นหนึ่งในการทดลองของผมที่ทำค้างไว้ก่อนวันสิ้นโลก” สารภาพเสียงอ่อย“เป็นงานวิจัยของคุณ” โจเซฟหันขวับมาทันที“ครับ เป็นงานที่ผมทำค้างไว้เอง” คนยอมรับก้มหน้าลงต่ำ แทบอยากจะโขกศีรษะลงกับพื้นเพื่อขอขมาเลยด้วยซ้ำ“...”“อาจจะฟังดูเห็นแก่ตัวเกินไป แต่ผมไม่รู้จริง ๆ ว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้ ถ้ายังไงผม
วันสิ้นโลกของผม 53 ค่ายพันธมิตร [3/5]
ค่ายพันธมิตร“อ้าว คุณโจเซฟสวัสดีครับ” ทหารดูแลรักษาความปลอดภัยหน้าประตูเห็นคนคุ้นหน้าคุ้นตาก็รีบตรงมารับรอง“ขอเข้าศูนย์พยาบาลด่วน!” โจเซฟชี้ให้ดูกระบะหลัง ตุ่นและหงส์ยังคงหมดสติอยู่ ตามตัวเต็มไปด้วยรอยตะปุ่มตะป่ำคล้ายกับเคยมีบางอย่างงอกออกมา เป็นโจเซฟที่ตัดเห็ดทุกดอกออกไปจากร่างกายของสมาชิกในทีม เพราะกลัวว่าถ้าหากพาเข้าไปที่ค่ายทั้งอย่างนี้ เห็ดเหล่านี้อาจปล่อยสปอร์ออกไปในอากาศและทำให้ค่ายผู้รอดชีวิตตกอยู่ในอันตรายได้“ได้ครับ!” ทหารนายนั้นไม่รอช้า รีบเปิดประตูทางฝั่งศูนย์พยาบาลให้ทันทีโดยปกติแล้วนอกจากจะผ่านเข้าไปในประตูค่ายโดยจ่ายค่าผ่านทาง ยังมีอีกช่องทางหนึ่งที่จะถูกใช้สำหรับเคสฉุกเฉิน อาทิ มีคนออกไปทำภารกิจและได้รับบาดเจ็บกลับมา สามารถขอเข้ารักษาที่ศูนย์พยาบาลก่อนได้ พอหายดีแล้วค่อยมาพูดคุยถึงเรื่องค่าผ่านทางที่ต้องเสีย หรือถ้าเป็นทหารประจำการที่่่ออกไปทำภารกิจก็จะเข้าทางประตูหลังเพื่อไม่ให้เอิกเกริกและเป็นที่จับตามองของผู้รอดชีวิตทั่วไป“พวกเขาถูกเห็ดวิวัฒนาการทำให้เกิดภาพหลอน จากนั้นพวกมันก็งอกออกมาจากร่างกายจนมีสภาพเป็นแบบนี้ ผมกับทีมช่วยกันตัดหมวกเห็ดออกไปจากตัวแล้ว บางชนิ
วันสิ้นโลกของผม 53 ค่ายพันธมิตร [2/5]
เฉินเฟิงไม่มีอุปกรณ์ครัวติดตัวมาด้วย ก็ได้ทีโอหลอมเหล็กให้มีความคมเทียบเท่ากับมีดชั้นดี พอบวกกับแรงมนุษย์กลายพันธุ์เข้าไป แม้แต่หนังตะโขงที่มีเกล็ดตะปุ่มตะป่ำก็หั่นได้เหมือนเนื้อหมูธรรมดา เฉินเฟิงหย่อนเมล็ดกล้วยลงพื้น เร่งให้โต ตัดใบตองมาใช้ห่อเนื้อ แล้วนำไปใส่กล่องเหล็กที่ขอให้ทีโอสร้างอีกตามเคย เขาจะใช้ความเย็นของน้ำด้านล่างถนอมให้อาหารอยู่ได้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้เจ้ากระต่ายหวงเนื้อก้อนนี้ยิ่งนัก เขาจำที่โจเซฟเคยพูดถึงกฎการผ่านประตูค่ายนี้ได้ หากต้องการผ่านประตูต้องจ่ายเสบียงหรือของมีประโยชน์ต่อการดำรงชีวิตในค่ายจำนวนหนึ่งก่อนถึงจะสามารถผ่านได้ให้เขาปลูกผักจนหมดแรงยังดีกว่ายกเนื้อเหล่านี้ให้กับพวกคนในค่าย ซึ่งพอบอกเหตุผลนี้ออกไป ทั้งนิโคลัสและทีโอต่างก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ไม่นานเนื้อจำนวนมากก็นอนอยู่ในกล่องเหล็กขนาดใหญ่ พร้อมกับหุ้มเหล็กอีกหลายต่อหลายชั้น หนึ่งเพื่อป้องกันไม่ให้น้ำเข้า และสองเผื่อมีตัวเงินตัวทองกลายพันธุ์ตัวอื่นทำลายกล่องเฉินเฟิงแบ่งเนื้อออกมาก้อนหนึ่ง นำมาย่างเกลือแล้วแจกจ่ายให้กับทุกคน ส่วนมังคุดก็ได้ชิ้นใหญ่หน่อยให้สมกับขนาดตัว รวมถึงหัวขนาดใหญ่ของตะโ
วันสิ้นโลกของผม 53 ค่ายพันธมิตร [1/5]
อา… แสงแดดไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันที่รู้สึกแฮปปี้กับความร้อนเกือบ 40 องศาของเมืองหลวงเจ้ากระต่ายแหงนหน้ามองฟ้า รู้สึกรักดวงอาทิตย์มากกว่าเดิมฟากทีโอผู้ทำการหลอมเหล็กปิดผนึกประตูเสร็จ ก็เริ่มไม่มั่นใจว่าปิดกั้นแค่ช่องทางที่มนุษย์เข้าออกจะปลอดภัย ชายหนุ่มใช้เหล็กปิดช่องหน้าต่างและรูระบายอากาศเท่าที่จะมองเห็นได้ จากนั้นก็มานั่งหน้าซีดอยู่หลังกระบะรถเพราะจากใช้พลังมากเกินไปนิโคลัสถอดหน้ากากกันแก๊สก่อนเป็นคนแรกหยิบคริสตัลสีใสใส่ปากก่อนเป็นคนแรก คุณหมอเองก็เริ่มวูบโหวงเพราะพลังงานในร่างถูกดึงไปใช้งานติดต่อกันเป็นเวลานาน ไหนจะมีออกซิเจนไม่เพียงพอ ทำให้ร่างกายเหนื่อยเร็วกว่าปกติไม่น่าเชื่อว่าแค่กินคริสตัลไปหนึ่งเม็ดก็เหมือนกับว่าพลังถูกเติมเข้ามาเกือบครึ่งหนึ่ง คาดว่าคงเป็นเพราะเขาอยู่ในระดับที่ 2 ร่างกายสามารถบรรจุพลังได้มากกว่าระดับ 1 การที่จะเติมมันให้เต็มคงต้องใช้คริสตัลที่มีระดับสูงขึ้นกว่านี้“ไม่น่าจะเป็นอะไรแล้วล่ะ” คุณหมอหันไปหาสมาชิกที่เหลือ ความจริงดูจากการกระทำของมังคุดก็เป็นตัวตัดสินแล้วว่าสถานที่แห่งนี้ปลอดภัยดีหรือเปล่า ตอนนี้เจ้าสัตว์ตัวใหญ่ที่ถูกพวกเขาปล่อยให้รออยู่ด้านนอก
วันสิ้นโลกของผม 52 ภารกิจศูนย์วิทยาศาสตร์กลาง (4) [5/5]
“ฮึบ” ทีโอผลักพัดลมใบมีดสีส้มอมแดง ยามที่มันหมุนคว้างอยู่กลางอากาศก็มีเปลวไฟลุกโหมขึ้นมาต้นเห็ดไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ต่างโดนตัดเฉือนพร้อมกับเผาทำลายไปในคราวเดียวกัน เส้นทางด้านหน้าและด้านหลังที่เคยถูกปิดล้อมต่างก็กลายเป็นทะเลเพลิงขนาดย่อมในพริบตาเดียว“รีบไปกันเลยครับ” หากยังมีพลังเพียงขั้นแรกท่าไม้ตายนี้คงไม่มีทางสำเร็จ การใช้พลังในรูปแบบนี้ต้องใช้ทั้งสมาธิและพลังงานพอสมควร หลังจากเคลียร์ทางเดินได้ บนใบหน้าของทีโอจึงปรากฏเหงื่อไหลซึมออกมาหมดพลังไปเกือบครึ่ง!ถ้าไม่ใช่ว่าต้องใส่หน้ากากกันแก๊สตลอดเวลา เขาคงหยิบคริสตัลซอมบี้สีใสมากินเพิ่มพลังว่ากันตามจริง เห็ดพวกนี้ไม่ได้น่ากลัวเลยหากมีการเตรียมพร้อมที่ดีพอ ที่น่ากลัวกว่ากลับเป็นสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยให้ใช้พลังอย่างเต็มที่ ลองเปลี่ยนเป็นสัตว์กลายพันธุ์หรือต้นจามจุรียักษ์ครั้งก่อนไม่แน่ว่าผลลัพธ์อาจไม่เป็นเช่นนี้“ถึงแล้ว!!” เฉินเฟิงดีใจมาก ในที่สุดก็มาถึงชั้นหนึ่งเสียที ไม่ต้องสูดดมควันอีกต่อไปแล้วแซ่ก ๆ ๆ“กัดไม่ปล่อยเลยนะ” เฉินเฟิงกัดฟัน ตอนนี้ทางเดินด้านหลังเต็มไปด้วยสปอร์เห็ดจำนวนมหาศาล เห็ดบางต้นยอมตายเพื่อที่จะผลิตสปอร์ให้ได้
วันสิ้นโลกของผม 52 ภารกิจศูนย์วิทยาศาสตร์กลาง (4) [4/5]
ดังนั้นการเดินทางกลับขึ้นไปยังชั้นบนจึงมีเฉินเฟิงเดินนำ คอยกรุยทางและปรับอากาศให้ ลำดับต่อมาจึงเป็นทีโอ และนิโคลัสปิดท้าย ซึ่งทีโอที่สภาพร่างกายไม่ค่อยดีนักพยายามเดินตามคุณเชฟกระต่ายให้ทัน กลัวว่าถ้าคลาดกันแล้วอาจจะโดนภาพลวงตาเล่นงานอีกรอบยอมรับว่าในเวลาที่เหงา เขามักย้อนคิดไปถึงวันที่ปกติสุขดี ทำไมตอนนั้นเขาไม่ทำดีกับหมอนั่นให้มากหน่อยนะ เอาแต่เฮฮาปาร์ตี้ไปเรื่อยจนอีกคนคิดว่าเขาเป็นพวกคาสโนว่าทั้งที่ไม่ใช่เลยสักนิดคนที่เขาชอบคือเลวี่...รูมเมตขี้บ่นที่บ่นได้ตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบถึงจะแค่แอบชอบก็เถอะ…แต่เขาก็ให้ใจกับเลวี่ไปมากจริง ๆ การที่ต้องเห็นอีกคนโดนซอมบี้กัดต่อหน้าต่อตาโดยที่ตัวเองไม่สามารถเอื้อมมือไปคว้าไว้ได้ทันเป็นเรื่องที่ปวดใจเขามากที่สุดหลังจากกลุ่มทหารพามาถึงค่ายพันธมิตร เขาพร่ำโทษตัวเองที่ยังมีชีวิตรอด เพราะเขาทำอีกคนหลุดมือก่อนเฮลิคอปเตอร์ช่วยเหลือจะมาถึงเป็นเพราะเขา… เพราะเขาทั้งนั้น!แม้แต่พ่อแม่ก็ช่วยไว้ไม่ได้…ทีโออยากปลิดชีวิตตนเอง แต่พลังพิเศษดันตื่นขึ้นมา เขาจึงกลายเป็นบุคลากรที่สำคัญยิ่งต่อการอยู่รอดของมนุษยชาติ ตัวเขาที่ไม่มีสิ่งใดให้ยึดเหนี่ยวอีกจึงตกล
วันสิ้นโลกของผม 52 ภารกิจศูนย์วิทยาศาสตร์กลาง (4) [3/5]
เอ๊ะทำไมมันร้อน…“โอ้โห ไข้สูงเท่าไรวะเนี่ยมือกูจะพองแล้ว” เลวี่ผละออกไปมือขาวสะบัดไปมาในอากาศนั่นสิ…ทำไมมันร้อนแบบนี้ ร้อนมาก ๆ ด้วย ร้อน…“ร้อน!!!”เฮือก!ชายหนุ่มสะดุ้งเฮือก ดวงตาเบิกกว้างมองซ้ายมองขวาอย่างงุนงง รอบด้านถูกปิดกั้นจนมองไม่เห็นสภาพแวดล้อมภายนอก คล้ายว่าตนเองกำลังอยู่ในกล่องเหล็กกล่องเหล็ก!จริงด้วย!! ก่อนหน้านี้เขาถูกฝุ่นละอองอะไรก็ไม่รู้โจมตีเข้ามา ในช่วงเวลาที่ใกล้จะหมดสติเขาใช้ลูกเหล็กที่พกติดตัวปิดผนึกฮาร์ดดิสก์ไดรฟ์ไว้ก่อน จากนั้นก็สร้างใบมีดเหล็กขึ้นมาพัดพวกมันให้ออกไป แต่ยิ่งพัดมันก็ยิ่งหมุนวนเข้ามาใกล้ทุกที สุดท้ายจึงสร้างกล่องเหล็กครอบคลุมตัวเองแล้วก็หมดสติ…“อึก” ทีโอเบ้หน้า อากาศที่มีใกล้จะหมดเต็มทน แถมแผ่นหลังที่พิงกับกล่องเหล็กอยู่ก็เริ่มร้อนลวกผิว ชายหนุ่มจำต้องปลดกำแพงเหล็กด้านหลังออก ไม่อย่างนั้นได้กลายเป็นไก่อบฟางในอีกไม่นานแน่ทันทีที่กำแพงด้านหลังถูกเปิดออก เป็นจังหวะเดียวกับที่นิโคลัสเผากองเห็ดเกือบหมดแล้ว เฉินเฟิงที่ได้ยินเสียงกุกกักจากในนั้นมาสักพักก็ไม่รอช้า รีบคว้าตัวทีโอให้มาอยู่ฝั่งเดียวกับตนพร้อมกับตรวจเช็กว่าอีกฝ่ายได้สวมหน้ากากกันแก๊ส
วันสิ้นโลกของผม 52 ภารกิจศูนย์วิทยาศาสตร์กลาง (4) [2/5]
“ไม่ใช่หรอก” นิโคลัสส่ายหน้า “ดูตรงนี้สิ” พลางชี้ให้เห็นตรงทางเดินมีกล่องเหล็กอีกหนึ่งกล่องถูกวางตั้งอยู่ ดูจากลักษณะภายนอกแล้วคล้ายคลึงกับกล่องเหล็กที่เฉินเฟิงเคยขอให้ทีโอทำในตอนที่นำเนื้อวัวลงไปแช่ในน้ำตก“งั้นนี่ก็เป็น…” ทีโองั้นเหรอเฉินเฟิงมองกองเห็ดที่เกาะอยู่บนอะไรสักอย่างจนมีขนาดใหญ่ มันขวางทางเดินไว้เหมือนภูเขาขนาดย่อมจนไม่สามารถผ่านไปได้ ในสมองพลันนึกถึงสิ่งที่ตุ่นและหงส์พบเจอถ้าหากว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเขาในตอนนี้คือทีโอ…“จะเผาแล้วนะ” นิโคลัสให้สัญญาณ เฉินเฟิงจึงนำต้นลิ้นมังกรจุ่มลงไปในกระติกน้ำ แล้วเร่งให้มันดูดควันพิษเหล่านี้ออกไป ต้องขอบคุณเจ้าตัวแสบที่หยิบสิ่งนี้มาให้ ไม่อย่างนั้นหน้ากากกันแก๊สคงกรองฝุ่นควันไม่ไหวนิโคลัสเผาภูเขาเห็ดตรงหน้าอย่างระมัดระวัง พอไหม้ไปได้ระยะหนึ่ง บางส่วนที่อยู่ใต้กองเห็ดก็เผยออกมาให้เห็น“เหล็ก!” นั่นก็หมายความว่า!!พรึบ!นิโคลัสเร่งไฟให้รุนแรงขึ้น เห็ดที่เคยไหม้อย่างช้า ๆ ก็พลันอันตรธานหายไปในเวลาไม่นาน...“โอ…” เสียงอะไร“ทีโอ…” ใครกำลังเรียกเขา“ทีโอ!!”เฮือกดวงตาคมเบิกกว้างก่อนยันตัวมองซ้ายมองขวาที่นี่มัน…“ตื่นสักทีนะไอ้บ้า” ชาย
