Share

บทที่ 72

Author: ทองประกาย
last update Last Updated: 2024-12-17 10:57:35
จางรั่วรั่วเคยได้ยินบิดามารดาเล่าว่า องค์ชายเป่ยโม่เลือดเย็นไร้ความรู้สึก เคยมีคนขัดใจเขาในราชสำนัก เขาก็สั่งตัดหัวคนผู้นั้นทันที

ถึงขนาดมีข่าวลือว่าพระอัครชายาไท่ชิงสวรรคตก็เพราะถูกเขาวางแผน

แม้ครั้งนี้จะได้องค์ชายเป่ยโม่ช่วยไว้ แต่จางรั่วรั่วก็ยังรู้สึกหวาดกลัวเขาลึกๆ

หลังได้ยินคำพูดของเขา จางรั่วรั่วก็หุบปากสนิท ไม่กล้าส่งเสียง

เจียงซุ่ยฮวนเป็นห่วงว่าจะมีคนตามมา จึงดึงแขนเสื้อกู้จิ่นพลางพูด "องค์ชายทำความดีให้ถึงที่สุด ใช้วิชาตัวเบาพาคุณหนูจางกลับจวนท่านอาจารย์เถิด"

จางรั่วรั่วได้ยินเช่นนั้นหน้าซีดเผือด ให้องค์ชายเป่ยโม่มาส่งนาง? นางขอวิ่งกลับเองดีกว่า!

กู้จิ่นเหลือบมองเจียงซุ่ยฮวน "แล้วเจ้าล่ะ"

เจียงซุ่ยฮวนยักไหล่ พูดว่า "ข้าไม่เป็นไร พวกเขาไม่รู้ว่าข้ากับท่านช่วยจางรั่วรั่วออกมา ต่อให้เห็นข้าก็ไม่เป็นไร"

แต่กู้จิ่นไม่เห็นด้วย คิ้วคมงามขมวดเล็กน้อย "หากพวกเขาจับเจ้าไป ใช้เจ้าแทนจางรั่วรั่วล่ะ"

"คงไม่หรอก..." เจียงซุ่ยฮวนพูดอย่างไม่มั่นใจ หากแม่เล้าพาคนมามากมาย หาจางรั่วรั่วไม่พบแล้วไม่ยอมแพ้ อยากจับนางกลับไปก็เป็นไปได้

แม้นางจะรู้วิชากำลังภายใน และมียาจากห้องทดล
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 73

    จางรั่วรั่วขนลุกซู่ทันที บิดานางกับเสนาบดีเป็นคู่ปรับกันมาตลอด หากครั้งนี้นางทำลายชิงอวี๋โหลวแล้วเสนาบดีจับจุดอ่อนได้ นั่นคงเป็นเรื่องใหญ่ นางรีบพูด "ขอบคุณองค์ชายเป่ยโม่ที่เตือน" เจียงซุ่ยฮวนฟังอยู่ข้างๆ แม้เข้าใจเรื่องได้เสียในนี้ แต่ก็ยังโกรธ "ชิงอวี๋โหลวบังคับสตรีดีเป็นหญิงงามโรงโคมไฟ ไม่มีวิธีลงโทษพวกเขาเลยหรือ?" กู้จิ่นชายตามองนาง "ใครบอกว่าไม่มี?" "เพียงแต่ไม่อาจแก้แค้นอย่างเปิดเผย แต่แก้แค้นลับๆ ได้ ขอเพียงไม่ให้ใครรู้ตัวตนที่แท้จริงก็พอ" ตาจางรั่วรั่วเป็นประกาย ราวกับนึกอะไรดีๆ ออก "ใช่แล้ว ทำแบบนี้!" นางยังจะพูดโน้มน้าวเจียงซุ่ยฮวนกลับไปด้วยกัน แต่เจียงซุ่ยฮวนกลับมองกู้จิ่นข้างๆ "เขาก็ช่วยเจ้าเช่นกัน ไม่สู้พวกเราสองคนไปส่งเจ้า จะได้น่าเชื่อถือกว่า" "องค์ชายเป่ยโม่งานยุ่ง ข้าไม่รบกวนองค์ชายส่งข้าหรอก" จางรั่วรั่วรีบโบกมือ ชี้ไปที่ชางอี้ "ให้พี่แมงวันผู้นี้ส่งข้ากลับก็พอ" ชางอี้: "?" "เขาชื่อชางอี้" เจียงซุ่ยฮวนเตือนด้วยความหวังดี "อ๋อๆ" จางรั่วรั่วตื่นเต้นมาก กลัวกู้จิ่นจะตกลง นางไม่กล้าพาองค์ชายเป่ยโม่กลับจวน จะทำให้พ่อแม่ตกใจ นางหัวเราะแห้งๆ บอกชางอี้ "

    Last Updated : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 74

    "ยังไม่ได้ เขาหลบซ่อนตัว" ดวงตากู้จิ่นเย็นเยียบ "แต่ไม่ช้าก็เร็ว ข้าต้องหาเขาเจอ" จากนั้น เขาก้มมองเจียงซุ่ยฮวนเล็กน้อย "คุณหนูเจียงถูกใครทรยศ" เจียงซุ่ยฮวนราวกับเปิดกล่องความในใจ ระบายความอัดอั้นออกมาหมด "เจียงเม่ยเอ๋อร์กับฉู่เจวี๋ยน่ะ คนหนึ่งเป็นน้องสาวในนาม อีกคนเป็นสามีข้า สองคนร่วมมือกันแทงข้าแล้วโยนไปทิ้งที่ป่าช้า..." "ยังมีท่านพ่อท่านแม่ด้วย ทั้งที่ข้าเป็นลูกแท้ๆ ของพวกท่าน แต่พวกท่านกลับเข้าข้างเจียงเม่ยเอ๋อร์ตลอด ข้าโกรธจนต้องตัดความสัมพันธ์กับพวกท่าน!" กู้จิ่นตั้งใจฟัง ขมวดคิ้วเป็นระยะ ท่านโหวเจียงผู้นี้เพื่อธิดาอนุที่ไม่มีสายเลือด ถึงกับยอมตัดความสัมพันธ์กับธิดาแท้ๆ เขาคิดอย่างไรกัน ทั้งสองค่อยๆ เดินออกจากตรอก เดินอยู่บนถนนที่สว่างไสวด้วยโคมไฟ ผู้คนเดินผ่านไปมา เจียงซุ่ยฮวนและกู้จิ่นราวกับเทพเซียนที่ลงมาจากสวรรค์ หน้าตาโดดเด่น กิริยาสูงส่ง ดึงดูดสายตาผู้คนมากมาย มีเสียงกระซิบในฝูงชน: "ได้ยินว่าองค์หญิงจิ่นสิวเสด็จออกจากวัง หญิงผู้นี้คงเป็นองค์หญิงจิ่นสิวกระมัง" "ดูเหมือนจะใช่ องค์หญิงจิ่นสิวงามเลิศล้ำ กิริยางดงาม หญิงผู้นี้ดูเข้ากับทุกลักษณะ" "อะไรนะ องค์หญ

    Last Updated : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 75

    เจียงซุ่ยฮวนหน้าแดง กำลังจะอธิบายว่านางกับกู้จิ่นไม่ใช่คู่รัก แต่กลับได้ยินกู้จิ่นพูด "ได้" นางชะงัก เจ้าของแผงยิ้ม "ได้เลย ปริศนาโคมข้อแรก คุณนายแดง ขึ้นตึกสูง ใจเจ็บปวด น้ำตาไหล เชิญคุณชายทาย" กู้จิ่นตอบทันทีโดยไม่ต้องคิด "เทียนไข" "ถูกต้อง!" สมองเจียงซุ่ยฮวนสับสนวุ่นวาย ถึงขั้นไม่ได้ยินว่าพวกเขาพูดอะไร ไม่นาน กู้จิ่นก็ทายปริศนาถูกสามข้อ รับนกกระจาบจากเจ้าของแผง ให้เงินก้อนหนึ่งแก่เขา เจ้าของแผงตะลึง ถือเงินกัดดูอย่างไม่อยากเชื่อ แล้วดีใจบ้าคลั่งพูด "ขอบคุณคุณชาย ขอบคุณคุณชาย ขอให้ท่านกับคุณหนูผู้นี้ครองรักกันชั่วนิรันดร์ อยู่กันอย่างมีความสุข มีบุตรเร็วๆ..." ทั้งสองเดินออกมาไกลแล้ว ยังได้ยินคำอวยพรของเจ้าของแผง: "ขอให้ครองคู่กันจนผมขาว มีความสุขสมหวัง ไม่พรากจากกัน!" กู้จิ่นยื่นนกกระจาบที่ทายปริศนาได้ต่อหน้าเจียงซุ่ยฮวน "ให้เจ้า" เจียงซุ่ยฮวนรับนกกระจาบอย่างงงๆ ก้มหน้าอยากพูดแต่พูดไม่ออก สักพักก็เงยหน้า "องค์ชาย ทำไมท่านให้สิ่งนี้ข้า?" "เจ้าจ้องนกกระจาบตัวนี้ตลอด คงชอบมันมาก" กู้จิ่นมองไปข้างหน้า "ให้เจ้าเป็นค่าตอบแทนที่มาเดินดูโคมไฟกับข้า" เจียงซุ่ยฮวนสูดห

    Last Updated : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 76

    ภายใต้แสงจันทร์ ผิวน้ำระยิบระยับ สายน้ำที่ไหลเอื่อยๆ ราวกับทางช้างเผือกสุกสกาว โคมไฟดอกไม้เล็กๆ เหมือนดวงดาวที่ลอยเคว้งคว้างในทางช้างเผือก กู้จิ่นมองเจียงซุ่ยฮวนอย่างประหลาดใจ หันไปมองโคมไฟในแม่น้ำ พูดเรียบๆ "ข้าไม่มีความปรารถนา" เจียงซุ่ยฮวนไม่เชื่อ "คนเราอยู่ในโลก จะไม่มีความปรารถนาได้อย่างไร บัณฑิตหวังสอบได้ตำแหน่ง คนจนขอให้ร่ำรวย ขอทานข้างถนนปรารถนาได้กินอิ่มสักมื้อ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นความปรารถนา" "องค์ชายไม่มีความปรารถนาแม้แต่อย่างเดียว หรือว่าหลุดพ้นจากโลกียะแล้ว" ดวงตากู้จิ่นลึกล้ำดั่งบ่อน้ำเก่าที่ไร้คลื่น "ผู้คนอธิษฐาน เพราะด้วยเหตุผลต่างๆ ทำให้ไม่อาจควบคุมชีวิตตนเอง จึงได้แต่ขอพรจากสวรรค์" น้ำเสียงเขาหนักแน่นและมั่นใจ "สิ่งที่ข้าต้องการ ข้าจะหามันด้วยตัวเอง แม้เบื้องหน้าจะเป็นภูเขาดาบทะเลเพลิง ข้าก็จะไม่ยอมแพ้" เจียงซุ่ยฮวนพูดไม่ออกเป็นเวลานาน ในคำพูดของกู้จิ่นดูเหมือนจะแฝงความลับบางอย่าง เจียงซุ่ยฮวนเป็นคนรู้จักขอบเขต รู้ว่าอะไรควรถาม อะไรไม่ควรถาม นางมีลางสังหรณ์ว่าความลับของกู้จิ่นอันตรายยิ่ง เป็นเรื่องที่นางไม่ควรเข้าไปพัวพันเด็ดขาด นางถือโคมไฟสองดวงในมือ

    Last Updated : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 77

    "เจ้าเปิดโรงหมอที่ไหน?" "ในจวนที่ข้าซื้อ ข้าจัดห้องหนึ่งเป็นโรงหมอ" กู้จิ่นขมวดคิ้ว "เจ้าเปิดโรงหมอในบ้านตัวเอง จะมีคนไปรักษาได้อย่างไร?" "หนึ่งเหวินก็ทำให้วีรบุรุษลำบากได้ ข้าก็อยากเช่าร้านสักแห่ง แต่เงินในมือไม่พอน่ะ" พูดจบ เจียงซุ่ยฮวนก็ยืดอกอย่างมั่นใจ "แต่ไม่เป็นไร รอวิชาแพทย์อันยอดเยี่ยมของข้าเป็นที่รู้จัก จะมีคนมารักษามากขึ้นเรื่อยๆ" ระหว่างคุย ทั้งสองมาถึงหน้าบ้านเจียงซุ่ยฮวน กู้จิ่นหยุดเดิน องครักษ์ลับคนหนึ่งปรากฏตัว กระซิบข้างหูกู้จิ่นสองสามประโยค แล้วหายไป กู้จิ่นมองเจียงซุ่ยฮวนพูด "สาวใช้สองคนของเจ้าถูกส่งกลับมาแล้ว เจ้าก็เข้าบ้านเถิด" "แล้วคุณชายหลี่เสวียหมิงล่ะ?" เจียงซุ่ยฮวนถาม เพราะหลี่เสวียหมิงออกมากับนาง หากหายไปนางก็มีส่วนรับผิดชอบ "คนของข้าหลงทาง พลาดส่งเขาไปเมืองเหนือเสียแล้ว" กู้จิ่นพูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้า เจียงซุ่ยฮวนชะงัก "ที่นี่คือเมืองใต้นะ ไปเมืองเหนือต้องเดินหลายเค่อ" กู้จิ่นพูด "ไม่ต้องกังวล ก่อนฟ้าสางพรุ่งนี้จะส่งเขากลับบ้านอย่างปลอดภัย" แม้จะพูดเช่นนั้น แต่เจียงซุ่ยฮวนรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง กู้จิ่นเก็บตุ๊กตาน้ำตาลในมือ "ขอบ

    Last Updated : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 78

    เจียงซุ่ยฮวนคิดว่ามีคนมาหาเรื่องอีก จึงพับแขนเสื้อเดินไปที่ประตูอย่างฮึดฮัด ด่า "ใครอีกล่ะ! แต่เช้าก็มาก่อเรื่อง! ข้าจะ..." คำพูดของนางหยุดชะงักเมื่อเห็นกลุ่มคนที่ยืนอยู่หน้าประตู คนเหล่านี้แต่งตัวธรรมดา ดูเหมือนชาวบ้านทั่วไป ไม่มีใครที่นางคุ้นหน้า "พวกท่านมาทำอะไร" เจียงซุ่ยฮวนถามอย่างสงสัย คุณลุงที่ยืนอยู่หน้าสุดพูด "ได้ยินว่าที่นี่เปิดสถานพยาบาลใหม่ พวกเรามารักษาโรค" "ใช่แล้ว!" คนรอบๆ พูด "สถานพยาบาลในเมืองหลวงรักษาแพงเหลือเกิน ได้ยินว่าที่นี่เปิดเหยินซ่านถังใหม่ พวกเราก็เลยมาลองดู" "คุณหนู ที่นี่คือเหยินซ่านถังใช่หรือไม่" เจียงซุ่ยฮวนยิ้มตาหยี โบกมือ "ใช่แล้ว เชิญเข้ามาเถอะ" นางให้คนไข้เข้าแถวรอที่หน้าห้องยา ส่วนตัวนางเข้าไปสวมเสื้อกาวน์ขาว นั่งหลังโต๊ะตรวจ ให้หยิ่งเถาพาคุณลุงที่ยืนหัวแถวเข้ามา คุณลุงเข้ามามองรอบๆ ถามเจียงซุ่ยฮวน "คุณหนู หมออยู่ที่ไหนหรือ" เจียงซุ่ยฮวนยิ้ม "คุณลุง ข้าคือหมอ ท่านนั่งก่อน ข้าจะจับชีพจรให้" "ไม่เคยเห็นหญิงสาวอายุน้อยเป็นหมอมาก่อน" คุณลุงนั่งลงยื่นมือให้อย่างครึ่งเชื่อครึ่งสงสัย "ข้าเป็นโรคเรื้อรังมาหลายปี ปวดเอว พอฝนตกก็ยืดตัวไม่

    Last Updated : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 79

    เจียงซุ่ยฮวนหยิบแผ่นกระดาษขึ้นมาดู บนนั้นเขียนว่า: ใจเมตตากรุณา คือศาลาแห่งคนดี หัวหมอเทียบเท่าหัวหมอฮัวโต๋ ช่วยเหลือและเยียวยาผู้บาดเจ็บ เหรินซ่านถัง ดูแลสุขภาพของท่านด้วยความใส่ใจ! ที่อยู่: ห่างจากสำนักฝูชิงไปทางทิศตะวันออก 700 จั้ง ห่างจากคูเมืองไปทางทิศใต้ 200 จั้ง สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ร้านยา" หลังจากอ่านจบ ปฏิกิริยาแรกของเจียงซุ่ยฮวนคือสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ นี่มันกระดาษเซวียนอย่างดีนะ นางจะใช้กระดาษดีเช่นนี้มาทำโฆษณาได้อย่างไร? ใครกันนะที่ช่วยนางเขียนสิ่งนี้? หลังจากคนไข้กลับไปหมดแล้ว เจียงซุ่ยฮวนส่งยวี่จี๋ออกไปเดินสำรวจรอบเมืองหลวง ดูว่ามีที่อื่นติดประกาศนี้อีกหรือไม่ เมื่อกลับมา ยวี่จี๋พูดอย่างตื่นเต้นว่า "คุณหนู ในเมืองหลวงมีหลายที่ที่ติดกระดาษแผ่นนี้เลยขอรับ คงเป็นผู้มีน้ำใจคนใดคนหนึ่งช่วยท่านแน่ๆ" เจียงซุ่ยฮวนคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ใครกันที่ใจป้ำถึงขนาดใช้กระดาษเซวียนอย่างดีมาช่วยนางทำโฆษณา? แถมยังติดเสียมากมายเช่นนี้! คนแรกที่นางนึกถึงคือหลี่เสวียหมิง เพราะเขาเป็นอาจารย์ที่สำนักฝูชิง และที่สำนักฝูชิงมีกระดาษเซวียนมากมายที่สุด นางมุ่งหน้าไปที่ส

    Last Updated : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 80

    หลี่เสวียหมิงเขียนที่อยู่ลงบนกระดาษแผ่นหนึ่ง ก่อนจะส่งให้เจียงซุ่ยฮวน "ข้าได้ยินจากศิษย์ว่า บ้านของพ่อม่ายผู้นั้นอยู่ที่นี่" เจียงซุ่ยฮวนชำเลืองดูที่อยู่ เห็นว่าเป็นตำบลหนึ่งใกล้เมืองหลวง หากเดินทางด้วยรถม้าก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองชั่วยาม แม้ว่าบัดนี้จะเป็นยามบ่ายแล้ว แต่เจียงซุ่ยฮวนเกรงว่าหากรอช้าจะเกิดเรื่องไม่คาดฝัน จึงตัดสินใจออกเดินทางทันที นางไม่มีเวลามาสนใจเรื่องใบปลิวอีกแล้ว จึงถือที่อยู่นั้นเตรียมจะจากไป หลี่เสวียหมิงเรียกนางไว้ กล่าวว่า "ศิษย์บอกว่าพ่อม่ายผู้นั้นดื่มสุราเป็นนิจ อีกทั้งมีนิสัยดุร้าย เจ้าไปคนเดียวอาจเป็นอันตราย ให้ข้าไปเป็นเพื่อนดีหรือไม่" นางครุ่นคิดครู่หนึ่ง ก่อนจะปฏิเสธ เพราะหลี่เสวียหมิงไม่มีวิทยายุทธ์ ไปก็ช่วยอะไรไม่ได้ แค่พ่อม่ายคนเดียวเท่านั้น นางรับมือได้ เมื่อกลับถึงเรือน เจียงซุ่ยฮวนสั่งให้อวี่จี๋เตรียมม้า สั่งความจางยุนให้เฝ้าเรือน ส่วนนางพาหยิ่งเถาและหงหลัวขึ้นรถม้ามุ่งหน้าไปยังบ้านของพ่อม่าย แม้ว่าม้าเจ้าเสี่ยวจะวิ่งเร็วปานใด แต่เมื่อถึงตำบลนั้น ฟ้าก็มืดเสียแล้ว พระจันทร์เสี้ยวสีขาวลอยเด่นอยู่บนนภา สายลมเย็นพัดโชย เจียงซุ่ยฮวนดีใ

    Last Updated : 2024-12-17

Latest chapter

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 132

    เมื่อได้ยินนามขององค์ชายเป่ยโม่ ฉู่เจวี๋ยก็สงบสติอารมณ์ลงในทันที เขาอดสงสัยไม่ได้ว่าเมื่อครู่ตนเป็นอะไรไปในฐานะองค์ชายหนานหมิง หากเมื่อครู่เขาสังหารเจียงซุ่ยฮวนจริง ราษฎรจะครหานินทาเขาเช่นไรมิใช่แค่ราษฎรเท่านั้น หากฮ่องเต้ผู้เป็นบิดาซึ่งทรงห่วงใยราษฎรดั่งบุตรล่วงรู้เรื่องนี้ ตำแหน่งองค์ชายของเขาคงไม่อาจดำรงอยู่ได้นานคิดได้ดังนั้น ฉู่เจวี๋ยก็รู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาเขาโยนดาบที่ถืออยู่ทิ้ง พลางเอ่ยอย่างกังวลใจ "ข้าแค่ขู่นางเท่านั้น มิได้ตั้งใจจะสังหารนางจริงๆ"องครักษ์ลับมิได้เอ่ยวาจา เก็บกริชในมือแล้วกลืนหายไปในฝูงชนเจียงซุ่ยฮวนถอนหายใจด้วยความโล่งอก เห็นทีคำพูดของกู้จิ่นจะถูกต้อง การมีองครักษ์ลับคุ้มครองช่างปลอดภัยกว่าจริงๆ เพราะนางก็มิอาจรู้ได้ว่าผู้ใดรอบกายจะเกิดคลุ้มคลั่งขึ้นมาเมื่อใดนางถอยหลังไปหลายก้าว ห่างจากฉู่เจวี๋ยออกมา "สิ่งที่ควรอธิบาย ข้าก็อธิบายจนหมดสิ้นแล้ว ท่านจะปล่อยให้พวกเราไปได้หรือไม่?"ฉู่เจวี๋ยมองรอบด้าน แล้วเอ่ยถามเสียงต่ำ "เสด็จลุงไม่เพียงมอบหมายป้ายอาญาสิทธิ์ให้เจ้า ยังส่งองครักษ์ลับมาคุ้มครองเจ้าอีก เจ้ากับท่านมีความสัมพันธ์เช่นไรกันแน่?""เรื่องนั้

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 131

    เจียงซุ่ยฮวนมองตามทิศทางที่นิ้วของฉู่เจวี๋ยชี้ไป ก่อนจะเอ่ยอย่างไม่สะทกสะท้าน "ทองคำน่ะหรือ มีปัญหาอันใด?""ฮึ แน่นอนว่าต้องมีปัญหา" ฉู่เจวี๋ยแค่นเสียงหัวเราะเยาะ "ร้านทองของเม่ยเอ๋อร์เพิ่งถูกขโมย แล้วเจ้าจะขนทองออกนอกเมืองมากมายเช่นนี้ ช่างน่าสงสัยเหลือเกิน""น่าสงสัยน่ะหรือ ข้าว่าเจ้าต่างหากที่น่าสงสัย ทองที่หายไปจากร้านของเจียงเม่ยเอ๋อร์นั้นเป็นเครื่องประดับ แต่ในหีบของข้านั้นมีแต่แท่งทอง ข้าจะนำไปที่ใดก็ได้ตามใจข้า" เจียงซุ่ยฮวนกอดอกยืนกราน ไม่หวั่นเกรงต่อท่าทีข่มขู่ของฉู่เจวี๋ยแม้แต่น้อยสายตาของฉู่เจวี๋ยดุดันน่าสะพรึงกลัว "หลอมเครื่องประดับก็กลายเป็นแท่งทองมิใช่หรือ?""ฉู่เจวี๋ย เจ้าและข้าต่างก็มิใช่คนโง่ เครื่องประดับทองมีค่ามากกว่าแท่งทองมากนัก ข้าไม่จำเป็นต้องขโมยเครื่องประดับมาเสียเวลาหลอมใหม่ หากต้องการก็ขโมยแท่งทองไปเสียเลยจะง่ายกว่ามิใช่หรือ?"เจียงซุ่ยฮวนกะพริบตาอย่างไร้เดียงสา "อีกอย่าง เจ้าว่าแท่งทองเหล่านี้หลอมมาจากเครื่องประดับ เจ้ามีหลักฐานหรือไม่?"แท่งทองที่กองอยู่ในหีบนั้น ไม่อาจมองออกได้เลยว่าหลอมมาจากเครื่องประดับหรือไม่ ฉู่เจวี๋ยไร้หลักฐาน แต่ก็ไม่อาจยอมป

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 130

    ยวี่จี๋ขับรถม้า พาเจียงซุ่ยฮวนและว่านเมิ่งเยียนมุ่งหน้าออกจากเมือง เมื่อมาถึงประตูเมือง มีทหารสองนายยืนขวางหน้ารถม้าและสั่งให้หยุดเจ้าม้าตัวที่ชื่อจ้างจ้างก็กระทืบเท้าและหอบเหนื่อยอยู่กับที่ยวี่จี๋ปลอบเจ้าจ้างจ้างสองสามคำ ก่อนหันไปถามทหารว่า “ท่านขุนนาง เกิดอะไรขึ้นหรือ?”ทหารตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “ยังไม่รู้หรือ? ร้านทองของพระชายาแห่งหนานหมิงถูกปล้น เครื่องประดับทองกว่าพันชิ้นหายไปหมด องค์ชายหนานหมิงออกคำสั่งให้ตรวจสอบอย่างเข้มงวด ใครจะออกจากเมืองต้องถูกตรวจสอบก่อน”ยวี่จี๋ยิ้มประจบ “ท่านขุนนาง บนรถม้านี่มีเพียงคุณหนูสองท่าน จะเกี่ยวอะไรกับร้านทองที่ถูกปล้นได้? ช่วยอนุโลมให้เราผ่านไปเถอะ”ภายในรถม้า ว่านเมิ่งเยียนกำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้นและหวาดกลัว เจียงซุ่ยฮวนกลับนิ่งสงบ นางตบไหล่ว่านเมิ่งเยียนเบา ๆ เป็นสัญญาณให้สงบลง “ผ่อนคลายหน่อย ยิ่งเจ้าแสดงอาการตื่นตระหนก ทหารก็ยิ่งสงสัยเจ้า”“อืม!” ว่านเมิ่งเยียนสูดหายใจลึกก่อนจะพยายามผ่อนคลายตัวเองด้านนอก ทหารทั้งสองเริ่มด่าทอเสียงดัง “ให้เราอนุโลมเจ้าเช่นนั้นหรือ? แล้วใครจะอนุโลมเรา? อย่าเสียเวลา รีบให้คนในรถม้าลงมา เราต้องตรวจสอ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 129

    กู้จิ่นยืนขึ้น ลูบชายเสื้อของตนเล็กน้อย ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ว่า “ไม่ต้องกังวล ข้าอยู่ที่นี่เอง แต่ดึกมากแล้ว ข้าจะไม่รบกวนคุณหนูเจียงพักผ่อน สองวันหลังจากนี้ ข้าจะมารับเจ้า”เจียงซุ่ยฮวนพยักหน้าตอบ “ตกลง”ขณะที่กู้จิ่นกำลังจะเดินจากไป เขาหยุดเท้าลงเล็กน้อยก่อนกล่าวว่า “จริงสิ ร้านเหรินซ่านถังของเจ้าช่วงนี้อย่าเพิ่งเปิดเลย”“ทำไมล่ะ?” เจียงซุ่ยฮวนเลิกคิ้วด้วยความสงสัยเล็กน้อย “ร้านเหรินซ่านถังของข้ากำลังดำเนินไปได้ดี แม้ว่าช่วงนี้จะไม่มีคนไข้มา แต่จะให้ปิดก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย”กู้จิ่นอธิบายด้วยน้ำเสียงขรึม “เหตุที่ไม่มีคนไข้มา เพราะมีคนปล่อยข่าวลือข้างนอกว่าเจ้าไม่ใช่แพทย์ตัวจริง และยาที่เจ้าจ่ายไปล้วนแต่เป็นยาปลอมที่มีผลข้างเคียง”“บัดซบ!” เจียงซุ่ยฮวนทุบโต๊ะด้วยความโกรธ ก่อนจะรู้ตัวว่าไม่ควรพูดคำหยาบต่อหน้ากู้จิ่น นางจึงเงียบไปนางพูดอย่างไม่พอใจว่า “ช่างเป็นเรื่องเหลวไหล! ยาจีนที่ข้าปรุงเองล้วนใส่ใจทุกขั้นตอน ยาฝรั่งที่ข้าให้ก็ผ่านการพัฒนาและทดสอบมานับครั้งไม่ถ้วน ผลข้างเคียงแทบไม่มีเลย ใครกันที่ปล่อยข่าวพวกนี้?”ตอนนี้เจียงซุ่ยฮวนเหมือนแมวที่กำลังขนพองด้วยความโมโห ดวงตา

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 128

    เจียงซุ่ยฮวนแลบลิ้นเล็กน้อย “แม้สี่จือจะเป็นหมาป่า แต่ลักษณะนิสัยของมันเหมือนสุนัขทั่วไป มันจะไม่ทำร้ายคนพร่ำเพรื่อหรอก”สี่จือร้อง “โฮ่ว” พลางกลิ้งตัวเปิดประตูออกไปวิ่งเล่นในลาน เจียงซุ่ยฮวนเดินไปปิดประตู ลมฤดูใบไม้ร่วงพัดมากระทบร่างนางจนสะท้านนางกอดอกลูบแขนตัวเองเบา ๆ “เมื่อครู่ข้าพูดถึงเรื่องอะไรอยู่นะ?”“เรื่องที่เจ้าจะหาโอกาสเข้าไปในวัง” กู้จิ่นมองรอบ ๆ ก่อนจะหยิบผ้าห่มจากชั้นไม้มาคลุมให้นาง “ด้วยสถานะของเจ้าในตอนนี้ที่แทบไม่ต่างจากสามัญชน จะเข้าไปในวังได้อย่างไร?”เจียงซุ่ยฮวนดึงผ้าห่มให้กระชับตัว พูดว่า “ข้าช่วยชีวิตแม่ของเสวียหลิงไว้ เขาสัญญาว่าจะพาข้าเข้าไปในวังเมื่อถึงงานเลี้ยงในครั้งหน้า”ดวงตาของกู้จิ่นฉายแววไม่พอใจ “ทำไมเจ้าไม่มาหาข้าโดยตรง?”“มันดูไม่เหมาะเท่าไร ท่านเป็นอาของฉู่เจวี๋ย ส่วนข้าเป็นอดีตภรรยาของเขา หากท่านพาข้าเข้าไปในวัง มันจะดูเป็นเรื่องอะไร?” เจียงซุ่ยฮวนเกาศีรษะเล็กน้อย “อีกอย่าง ข้าแทบไม่เห็นท่านเลยในช่วงนี้ จะให้ข้าหาท่านได้อย่างไร?”กู้จิ่นหยิบป้ายคำสั่งจากอกเสื้อ ยื่นให้เจียงซุ่ยฮวน “นี่สำหรับเจ้า หากเจ้าอยากหาข้า ก็เอาป้ายนี้ไปที่จวนเป่ยโม่อ๋

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 127

    กู้จิ่นมีสีหน้าขรึม กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “จีกุ้ยเฟยมีภูมิหลังที่ซับซ้อน นางเป็นญาติผู้น้องของอัครเสนาบดีเฉิน และยังเป็นน้องบุญธรรมของฮองเฮาอีกด้วย”“ตั้งแต่นางเข้าวังมา ก็แสดงท่าทีอ่อนหวาน อ่อนโยน เอาแต่ประทับอยู่ในตำหนักฮุ่ยหนิงของนาง ไม่เคยแย่งชิงอะไรเลย”“ข้าคิดว่านางไม่มีความสนใจในบัลลังก์ แต่กลับกลายเป็นว่านางซ่อนความทะเยอทะยานไว้อย่างลึกซึ้ง หลอกทุกคนจนหมดสิ้น”กู้จิ่นหัวเราะเย็น “แม้แต่องค์ชายแปดที่นางเลี้ยงมาก็เป็นเช่นนั้น นิสัยเงียบขรึม แต่ทำงานเฉียบขาด เป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาทยิ่งนัก”“มองย้อนกลับไป ทุกสิ่งล้วนเป็นกลอุบายตั้งแต่แรก จีกุ้ยเฟยมาที่นี่ก็เพื่อบัลลังก์เท่านั้น!”เจียงซุ่ยฮวนที่ยืนฟังอยู่ถึงกับตกตะลึง เอ่ยออกมาด้วยความทึ่ง “จีกุ้ยเฟยช่างมีความทะเยอทะยานยิ่งนัก”“ครอบครัวของอัครเสนาบดีเฉินก็ล้วนมีความทะเยอทะยานเช่นกัน”แววตาของกู้จิ่นลึกล้ำ “อัครเสนาบดีเฉินรวบรวมขุนนางไว้ในเครือข่ายมากมาย รวมถึงลูกชายคนเล็กของเขา เฉินยู่หุย ที่วิ่งวุ่นไปทั่วเจียงหนานเพื่อหาผู้มีฝีมือมาช่วยเหลือพวกเขา หากข้าไม่ได้ส่งคนไปขัดขวาง ตอนนี้ครอบครัวของพวกเขาคงยิ่งใหญ่ที่สุดในดินแด

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 126

    “อย่างนี้นี่เอง” เจียงซุ่ยฮวนพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะถามต่อว่า “คนแคระที่ลักพาตัวข้าเมื่อคราวก่อน ตอนที่เขาถูกยิงตาย เขาเอ่ยถึงฮองเฮา ฮองเฮาที่ว่าคือไท่ชิงฮองเฮาหรือไม่?”ดวงตาของกู้จิ่นเย็นชาเล็กน้อย “ใช่ ข้าสงสัยว่ายาพิษนั่นน่าจะเป็นฝีมือของเขา น่าเสียดายที่ยังไม่ทันได้บอกเบาะแสคนเบื้องหลัง เขาก็ถูกยิงเสียก่อน”“คนที่ยิงเขา จะใช่คนที่ถูกส่งมาจากคนเบื้องหลังหรือเปล่า?” เจียงซุ่ยฮวนคาดเดา“เก้าในสิบก็คงใช่” กู้จิ่นตอบอย่างไม่ใส่ใจ พร้อมเคาะนิ้วเบา ๆ บนโต๊ะ “ช่างเถอะ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว ข้าได้ยินมาว่าเมื่อคืนเจ้าปล้นร้านทองของเจียงเม่ยเอ๋อร์?”เจียงซุ่ยฮวนเบิกตากว้าง พูดตะกุกตะกักว่า “ข้า…เจ้า…ข้าอุตส่าห์ทำทุกอย่างอย่างระมัดระวังแล้ว ท่านอ๋องรู้ได้อย่างไร?”“ข้าเกรงว่าเจ้าจะเจออันตราย จึงสั่งให้มีองครักษ์ลับคอยเฝ้าดูแลความปลอดภัยของเจ้า”กู้จิ่นยิ้มอย่างมีเลศนัย “เมื่อคืนข้ากำลังหารือเรื่องการล่าสัตว์ในฤดูใบไม้ร่วงกับฮ่องเต้ในวังหลวง ก็มีองครักษ์มารายงานว่าท่านไปปล้นร้านทองมา”เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความลุกลี้ลุกลนของเจียงซุ่ยฮวน กู้จิ่นพูดต่อ “เมื่อคืนข้านึกว่าฟังผิด แต่วันนี

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 125

    เจียงซุ่ยฮวนบิดขี้เกียจพลางพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “มีเรื่องอะไรหรือ?”หยิ่งเถาเอามือปิดปากหัวเราะก่อนตอบว่า “ได้ยินมาว่าร้านทองของคุณหนูรองถูกปล้นไป ทองรูปพรรณกว่าพันชิ้นหายหมด คุณหนูรองโกรธจนหมดสติไปทันที วันนี้ทั้งวันองค์ชายหนานหมิงให้คนค้นหาทั่วเมืองหลวงแต่ก็ไม่เจออะไรเลย”เจียงซุ่ยฮวนไม่ได้แปลกใจกับเรื่องนี้เลย ทองรูปพรรณเหล่านั้นมีมูลค่าถึงสามแสนตำลึง การที่เจียงเม่ยเอ๋อร์จะโกรธจนหมดสติเป็นเรื่องที่เข้าใจได้เมื่อคืนหลังจากที่นางกับว่านเมิ่งเยียนออกจากร้าน ก็รีบไปที่ร้านของว่านเมิ่งเยียนเพื่อหลอมทองทั้งหมด แล้วนำไปซ่อนในห้องเก็บสมบัติที่บ้านว่านเมิ่งเยียน เตรียมไว้สำหรับมอบให้ขอทานในวัดร้างใกล้เมืองหลวงต่อให้องค์ชายฉู่เจวี๋ยค้นเมืองหลวงจนพลิกกลับด้าน ก็ไม่มีวันเจอทองเหล่านี้เจียงซุ่ยฮวนอารมณ์ดีอย่างมาก เมื่อคิดว่าผลการตรวจพันธุกรรมของเจียงเม่ยเอ๋อร์น่าจะออกแล้ว นางจึงไล่หยิ่งเถาออกไปก่อนแล้วเข้าไปในห้องทดลองรายงานผลการตรวจพันธุกรรมออกมาแล้ว แต่เจียงซุ่ยฮวนยังไม่มีโอกาสดู ท้องของนางกลับร้องโครกครากด้วยความหิวจนไม่มีแรงยืนตรงนางออกจากห้องทดลอง เปิดหน้าต่างแล้วตะโกนเรียกหยิ่ง

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 124

    เมื่อใดที่นางเผยรอยยิ้มเช่นนี้ นั่นหมายความว่านางกำลังวางแผน “เรื่องซน” อีกแล้ว“เราบุกปล้นร้านทองของเจียงเม่ยเอ๋อร์ นำเครื่องประดับทองไปหลอม แล้วแจกให้กับบรรดาขอทานดีไหม?”ว่านเมิ่งเยียนทั้งตื่นเต้นและกังวล ถามว่า “แบบนี้จะดีหรือ?”“มันอาจจะไม่ดี” เจียงซุ่ยฮวนกอดอกพูดพลางเบ้ปาก “แต่เจียงเม่ยเอ๋อร์ช่างชั่วร้าย นางพยายามใช้ปรสิตฆ่าข้า ข้าก็แค่เอาคืนให้นางเสียเงินเล่น ๆ”ค่ำคืนสงบเงียบ ไร้เมฆหมอก แสงจันทร์เจิดจ้าราวกับสีเงินเจียงซุ่ยฮวนในชุดดำปรากฏตัวหน้าร้านทองแห่งหนึ่ง ร้านนี้เป็นของขวัญที่ฉู่เจวี๋ยมอบให้เจียงเม่ยเอ๋อร์ โดยปกติร้านนี้ทำรายได้ดี เจียงเม่ยเอ๋อร์จึงให้ความสำคัญ แม้กำลังตั้งครรภ์ก็ยังมาเยี่ยมทุกวันคืนนี้สิ่งที่เจียงซุ่ยฮวนตั้งใจทำ คือการปล้นร้านทองของเจียงเม่ยเอ๋อร์จนเกลี้ยงบนถนนที่ว่างเปล่าไร้ผู้คน เจียงซุ่ยฮวนผิวปากเบา ๆ ไม่นานก็มีร่างเล็กในชุดดำโผล่ออกมาจากตรอกข้าง ๆ เป็นว่านเมิ่งเยียนที่ปลอมตัวมาทั้งสองสวมชุดดำปิดหน้ามิดชิด แม้มีใครผ่านมาก็จำพวกนางไม่ได้ว่านเมิ่งเยียนมองไปรอบ ๆ ด้วยความกังวล ถามว่า “ซุ่ยฮวน มีแค่เราสองคนหรือ?”“ใช่ คนเยอะอาจทำให้ผิดพลาดไ

DMCA.com Protection Status