เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 230
บทที่เกี่ยวข้อง
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 231
ฉู่เฉินอธิบายอย่างจริงจัง "ธาตุแท้ของเสวียหลิงถูกคุณไสยกดไว้ พูดให้ถูกต้อง ตอนนี้เขาไม่ใช่ลูกท่านแล้ว"เสวียหลิงแสดงสีหน้าบิดเบี้ยว กำกริชแน่น ฟันเข้าใส่อธิบดีกรมอาญาที่อยู่ใกล้ที่สุด ในยามนี้เขาเกือบคลุ้มคลั่ง ไม่สนใจว่าคนข้างๆ เป็นใคร เขาแค่อยากเห็นเลือดฉู่เฉินหยิบช้อนบนโต๊ะขึ้นมา ฟาดที่ข้อมือเสวียหลิง แรงของเขาพอเหมาะ ทำให้เสวียหลิงปล่อยมือแต่ไม่ถึงกับทำให้เส้นเอ็นขาดหลังจากกริชในมือเสวียหลิงร่วงลง อธิบดีกรมอาญาคว้ากริชแล้วถอยหลังสองก้าวอย่างรวดเร็ว ถอนหายใจหนัก "แม้เขาจะเสียสติ แต่ทำไมถึงอยากฆ่าพวกเราด้วย?""ข้านึกออกแล้ว!" ฉู่เฉินเคาะศีรษะ พูดว่า "คนที่ถูกคุณไสยเลือด เลือดในร่างกายจะน้อยลงเรื่อยๆ เขาจึงกระหายที่จะเห็นเลือดสด!"เจียงซุ่ยฮวนมองเสวียหลิงที่คลุ้มคลั่ง กัดฟันพูด "ดูท่าต้องใช้วิธีสุดท้ายแล้ว"นางหันไปพูดกับฉู่เฉิน "ท่านไปมัดเสวียหลิงไว้"ฉู่เฉินกระโดดถอยหลัง "ทำไมต้องเป็นข้า?"นางย้อนถาม "ท่านลองดูคนในห้องนี้สิ นอกจากท่านแล้วใครจะทำภารกิจนี้ได้?""เอ่อ..."ฉู่เฉินมองรอบๆ ท่านแม่ของเสวียหลิงกุมอก ร้องไห้จนเกือบสลบ ใช้ไม่ได้ อธิบดีกรมอาญาสุภาพอ่อนโยน ดูก็รู้ว่
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 232
เสวียหลิงพยายามดิ้นรน แต่ทั้งมือและเท้าถูกมัดไว้ เขาทำได้แค่แหงนหน้า พยายามจะคายสิ่งที่อยู่ในปากออกมาเขาไม่รู้ว่าเจียงซุ่ยฮวนให้เขากินอะไร แต่สัญชาตญาณบอกให้ต่อต้านเจียงซุ่ยฮวนเพื่อป้องกันไม่ให้เขาคายน้ำสัจจะออกมา จึงใช้มือขวาบีบคางเขายกขึ้นเบาๆ น้ำสัจจะก็ไหลลงคอไปเขาไอรุนแรง เงยหน้าจ้องเจียงซุ่ยฮวน ถามเสียงกร้าว "เจ้าให้ข้าดื่มอะไร?""ของที่จะทำให้เจ้าพูดความจริง" เจียงซุ่ยฮวนยิ้ม "เสวียหลิง ข้ากำลังช่วยเจ้า พอเจ้าสร่างแล้วจะต้องขอบคุณข้าแน่"เสวียหลิงยังอยากถามว่าทำไม จู่ๆ ก็รู้สึกมึนงง สายตาพร่าเลือนเจียงซุ่ยฮวนโบกมือตรงหน้าเขา ถามว่า "เจ้าชื่ออะไร?"เขาตอบหน้าตาเรียบเฉย "เสวียหลิง"เจียงซุ่ยฮวนพยักหน้า ดูท่าน้ำสัจจะออกฤทธิ์แล้วนางลากเก้าอี้มานั่งตรงหน้าเสวียหลิง ถามต่อ "ตอนที่เจ้าล่าสัตว์ในป่า เกิดอะไรขึ้น?"ม่านตาของเสวียหลิงกระตุก ดูเหมือนกำลังนึก ครู่หนึ่งเขาก็พูดช้าๆ "ข้าล่าสัตว์อยู่ในป่า บังเอิญได้ยินคนคุยกัน ข้าเดินเข้าไปจะฟังให้ชัด แต่ถูกจับได้"เจียงซุ่ยฮวนถาม "ใครจับได้?""ข้าไม่รู้ เห็นแค่คนชุดดำสองคนพุ่งออกมาจากป่า พวกเขาจับตัวข้า ใช้ธูปมึนเมาทำให้ข้าหมด
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 233
ท่านแม่ของเสวียหลิงและอธิบดีกรมอาญาส่ายหน้าพร้อมกัน "ไม่ทราบ"เจียงซุ่ยฮวนเบ้ปาก "ดูท่าองค์กรแมงป่องพิษนี่จะลึกลับพอสมควร"นางลุกขึ้นพูดกับคนอื่นๆ "ข้าจะสรุปเหตุการณ์ให้ฟัง เสวียหลิงได้ยินแมงป่องพิษสนทนากับคนอื่นในป่า เมื่อถูกจับได้ แมงป่องพิษจึงส่งองครักษ์ลับมาทำให้เขาสลบ ใช้คุณไสยเลือดกับเขา และทำแผลที่หน้า สร้างภาพว่าถูกสัตว์ร้ายทำร้าย"ฉู่เฉินปรบมืออย่างอดไม่ได้ "สรุปได้ตรงประเด็นมาก"ท่านแม่ของเสวียหลิงฟังอย่างงุนงง ถามอย่างสงสัย "เช่นนั้นเจ้าหมายความว่า แมงป่องพิษทำร้ายลูกข้าถึงเพียงนี้ เพื่อปิดปากเขาหรือ?""อืม"ท่านแม่ของเสวียหลิงยกแขนเสื้อปิดหน้าสะอื้น "แล้วตอนนี้จะทำอย่างไร? พูดมามากมาย ก็ยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนใช้คุณไสยกับลูกข้า หากหาตัวผู้ใช้คุณไสยไม่ได้ ลูกข้าก็ต้องเป็นแบบนี้ไปอีกหลายสิบปี!"ฉู่เฉินพูดแทรกขึ้นมา "พูดให้ถูกนะ ถ้าไม่ถอนคุณไสยในตัวลูกท่าน อย่างมากก็มีชีวิตอยู่ได้แค่ครึ่งปี"ท่านแม่ของเสวียหลิงได้ยินเช่นนั้น ก็ร้องไห้หนักกว่าเดิม อธิบดีกรมอาญาถอนหายใจ โอบนางไว้ในอ้อมแขนปลอบประโลมเจียงซุ่ยฮวนรู้สึกหมดคำพูดกับความตรงไปตรงมาของฉู่เฉิน นางมองท่านแม่ของเสวี
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 234
เจียงซุ่ยฮวนชักมือกลับ บ่นว่า "มีเหตุผลหน่อยสิ นี่มันทองคำนะ แค่แตะจะพังได้อย่างไร?"ฉู่เฉินทำเป็นไม่ได้ยิน เขาฟาดฝ่ามือใส่เสวียหลิงจนสลบ แล้วแก้เชือกที่มัดตัวเสวียหลิงออกจากนั้นก็หยิบเข็มทองสิบเล่มจากกล่อง ปักลงที่ขมับทั้งสองข้างและปลายแขนขาของเสวียหลิง ริมฝีปากซีดของเสวียหลิงค่อยๆ กลับมาเป็นสีแดงสดอย่างเห็นได้ชัดเจียงซุ่ยฮวนตาโต เข็มวิเศษขนนกทองนี้ช่างมหัศจรรย์จริงๆ อดอิจฉาไม่ได้ ถ้านางมีสักชุดคงดีฉู่เฉินตบมือ หันไปพูดกับฮูหยินเสวียและอธิบดีกรมอาญา "แม้จะแก้วิชาคุณไสยในตัวเสวียหลิงไม่ได้ แต่ช่วยให้เลือดในตัวเขาไหลออกช้าลง แต่ละวันจะมีช่วงที่รู้สึกตัวสั้นๆ"ฮูหยินเสวียดีใจจนน้ำตาไหล "ดีจังเลย""ลูกข้าจะรู้สึกตัวนานแค่ไหนในแต่ละวัน?" อธิบดีกรมอาญาถาม"น้อยสุดเท่าธูปหนึ่งดอก มากสุดสองชั่วยาม" ฉู่เฉินยักไหล่ "ตอนนี้ข้าก็ยังบอกแน่ไม่ได้"เจียงซุ่ยฮวนถามจากด้านข้าง "ในเมื่อท่านมีวิธี ทำไมเมื่อกี้ไม่บอก?"ฉู่เฉินตอบอย่างหน้าตาเฉย "ได้เงินเท่าไหร่ก็ทำงานเท่านั้น เมื่อกี้พวกเขาไม่ได้บอกว่าจะให้เงิน ข้าก็ไม่อยากเอาเข็มวิเศษขนนกทองที่เก็บสะสมไว้ออกมาหรอก"สีหน้าฮูหยินเสวียเปี่ยมด้ว
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 1
“นางหญิงชั่ว! เม่ยเอ๋อร์เป็นน้องสาวเจ้า เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงลงมือสังหารนาง!” เจียงซุ่ยฮวนลืมตาขึ้น มองชายหญิงแปลกหน้าตรงหน้าด้วยความงุนงง นางเป็นแพทย์ระดับยอดฝีมือในยุคปัจจุบัน เชี่ยวชาญทั้งการแพทย์แผนจีน แผนตะวันตก และวิชายุทธ์โบราณ มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลกด้วยฝีมือการรักษาอันล้ำเลิศ แต่เมื่อตื่นขึ้นมา กลับพบว่าตนเองมาอยู่ในที่แปลกประหลาดแห่งนี้ ยังไม่ทันได้เข้าใจสถานการณ์ ความเจ็บปวดก็แล่นปราดไปที่หน้าอก เจียงซุ่ยฮวนก้มมอง พบว่ามีกริชปักอยู่ที่อก โลหิตไหลรินไม่หยุด เสียงเย็นชาของชายผู้นั้นดังขึ้น “ตอนแรกเจ้าแต่งงานกับข้าแทนเม่ยเอ๋อร์ ข้าก็ละเว้นชีวิตเจ้าแล้ว วันนี้เจ้ายังจะฆ่าเม่ยเอ๋อร์อีก ข้าจะยอมเจ้าได้อย่างไร!” ความทรงจำพรั่งพรูเข้ามาในสมอง นางข้ามภพมาเป็นองค์หญิงผู้เป็นภรรยาเอกแห่งวังหนานหมิง ร่างเดิมคือธิดาแท้ ๆ ของจวนอ๋อง นางถูกสับเปลี่ยนตัวตั้งแต่แรกเกิด กว่าจวนอ๋องจะตามหาจนพบและได้แต่งงานกับองค์ชายฉู่เจวี๋ย ก็ระหกระเหินอยู่ภายนอกหลายปีน้องสาวที่องค์ชายกล่าวถึง คือธิดาตัวปลอมในจวน แม้ไม่ใช่บุตรีแท้ ๆ แต่ท่านอ๋องและฮูหยินเสียดายนาง จึงรับไว้เป็นบุตรีบุญธ
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 2
“นี่ข้ากำลังฝันไปกระมัง?” เจียงซุ่ยฮวน ยื่นมือไปแตะคีมห้ามเลือดด้วยความเลื่อนลอย สัมผัสอันเย็นเฉียบทำให้นางสะท้านไปทั้งกาย มิใช่ความฝัน เป็นเรื่องจริง! ห้องทดลองของนางได้ย้อนเวลามาพร้อมกับนางด้วย นางมิอาจเสียเวลาดีใจ รีบคว้ายาห้ามเลือดและยาชา พร้อมเครื่องมือบางอย่างออกมา แล้วเริ่มเย็บแผลของตนเองนี่เป็นครั้งแรกที่เจียงซุ่ยฮวนต้องเย็บแผลด้วยตนเอง แม้จะยากลำบากอยู่บ้าง แต่ด้วยวิชาแพทย์อันล้ำเลิศ ไม่ถึงครึ่งชั่วยามนางก็เย็บแผลเสร็จสิ้น นางทรุดกายพิงต้นไม้ด้วยความอ่อนล้า หยิบขวดยาบำรุงโลหิตออกมาจากห้องทดลอง กลืนลงไปสามเม็ด ยาบำรุงโลหิตนี้ปรุงขึ้นจากสมุนไพรล้ำค่ามากมาย หนึ่งขวดมีเพียงห้าเม็ด นางไม่เคยกล้าใช้มาก่อน ไม่คิดว่าครานี้จะต้องกินถึงสามเม็ดรวดเดียว นางมองสองเม็ดที่เหลือในขวด ครุ่นคิดว่าต้องหาโอกาสปรุงเพิ่มในภายภาคหน้า ส่วนรอยแผลบนใบหน้า รอให้ตกสะเก็ดแล้วทายาลบรอยแผลเป็น คงไม่มีอะไรน่ากังวล ยามรุ่งสาง ขณะที่ฤทธิ์ยาชายังไม่หมด เจียงซุ่ยฮวนค่อยๆ พยุงกายลุกขึ้นโดยอาศัยลำต้นไม้ ตั้งใจจะกลับเข้าเมืองหลวงเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรม ทันใดนั้น กระเพาะของนางปั่นป่วนรุนแรง
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 3
เจียงเม่ยเอ๋อร์นั่งบนเก้าอี้โยก กินผลไม้อย่างเอร็ดอร่อย ในใจเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ หากเจียงซุ่ยฮวนตาย ตำแหน่งชายาเอกก็จะเป็นของนาง จวนอ๋องก็จะมีเพียงธิดาคนเดียว เป็นธิดาอนุภรรยาแล้วอย่างไร? ต่อไปเรียกลมก็ได้ลม เรียกฝนก็ได้ฝนคิดถึงตรงนี้ เจียงเม่ยเอ๋อร์ก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ “คุณหนู จวนอ๋องส่งข่าวมา ท่านอ๋องเชิญท่านและองค์ชายไปที่จวน” ชุ่ยหงสาวใช้คนสนิทรีบวิ่งมารายงาน เจียงเม่ยเอ๋อร์ยิ้มบาง: “คงเป็นเพราะท่านพ่อรู้แล้วว่าเจียงซุ่ยฮวนพยายามจะฆ่าข้า และถูกองค์ชายสั่งประหารสินะ?” “มิใช่เพคะ ท่านอ๋องบอกว่า... บอกว่า องค์หญิงตอนนี้อยู่ที่จวน...” ชุ่ยหงพูดติดขัด “อะไรนะ?” เจียงเม่ยเอ๋อร์แทบจะตกจากเก้าอี้โยก ลุกขึ้นอย่างกระสับกระส่าย “ศพของเจียงซุ่ยฮวนไม่ได้ถูกโยนทิ้งที่ป่าช้าร้างหรอกหรือ? จะมาอยู่ที่จวนได้อย่างไร?” ชุ่ยหงราวกับถูกขวัญหนี เสียงสั่นเทา “มิใช่ศพเจ้าค่ะ ได้ยินว่าเมื่อครู่มีคนมากมายเห็นองค์หญิงในชุดเปื้อนเลือดปรากฏกายบนถนน องค์หญิง... นาง... นางฟื้นขึ้นมาแล้วเจ้าค่ะ!” คำพูดนี้ราวกับสายฟ้าฟาดลงข้างหูเจียงเม่ยเอ๋อร์ นางล้มลงกับพื้น “เป็นไปไม่ได้! เมื่อวานข้าฆ่านางด้ว
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 4
สีหน้าของฉู่เจวี๋ยดูไม่ดีนัก เมื่อความจริงที่แข็งแกร่งดั่งหินผาปรากฏต่อหน้า เขาไม่อาจพูดปกป้องเจียงเม่ยเอ๋อร์ได้อีก เรื่องที่ร้ายแรงกว่ายังอยู่ข้างหน้า หากเรื่องนี้แพร่ออกไป ราษฎรจะมองเขาอย่างไร? เขาผู้เป็นถึงองค์ชายกลับแยกแยะผิดถูกไม่ออก เพียงแค่สงสัยก็ทำร้ายชายาเอกจนเป็นเช่นนี้ หากเรื่องเข้าหูฮ่องเต้ พระบิดาจะต้องไม่พอพระทัยเขายิ่งนัก คิดถึงตรงนี้ ท่าทีของฉู่เจวี๋ยก็อ่อนลงมาก กล่าวกับเจียงซุ่ยฮวนเสียงนุ่ม: “ซุ่ยฮวน ข้าเข้าใจผิดในตัวเจ้า กลับไปวังกับข้าเถิด ข้าจะชดเชยให้เจ้าแทนเม่ยเอ๋อร์” เจียงซุ่ยฮวนเลิกคิ้วบาง: “ท่านก็ต้องการชดเชยให้ข้าหรือ?” นางลุกขึ้นจากเก้าอี้ ค่อยๆ เดินเข้าไปหาฉู่เจวี๋ย เสียงคมดุจใบมีด แทงใจทุกถ้อยคำ “ข้าแต่งงานกับท่านมาสองปี ท่านทุบตีข้ากี่ครั้ง? ด่าว่าข้ากี่หน? ใส่ร้ายข้ากี่ครา? ครานี้หากมิใช่ข้ามีชีวิตรอดมาได้ บัดนี้คงเหลือแต่กระดูกให้สุนัขป่าในป่าช้าร้างแทะเล่นแล้ว!” “ท่านจะชดเชยให้ข้าอย่างไร? ท่านจะชดเชยให้ข้าได้อย่างไร!” ดวงตาของเจียงซุ่ยฮวนเต็มไปด้วยเส้นเลือดแดง ราวกับปีศาจที่ปีนขึ้นมาจากนรกเพื่อมาเอาชีวิตฉู่เจวี๋ย ฮูหยินปิดหน้าร่ำไห้ นางรู้
บทล่าสุด
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 234
เจียงซุ่ยฮวนชักมือกลับ บ่นว่า "มีเหตุผลหน่อยสิ นี่มันทองคำนะ แค่แตะจะพังได้อย่างไร?"ฉู่เฉินทำเป็นไม่ได้ยิน เขาฟาดฝ่ามือใส่เสวียหลิงจนสลบ แล้วแก้เชือกที่มัดตัวเสวียหลิงออกจากนั้นก็หยิบเข็มทองสิบเล่มจากกล่อง ปักลงที่ขมับทั้งสองข้างและปลายแขนขาของเสวียหลิง ริมฝีปากซีดของเสวียหลิงค่อยๆ กลับมาเป็นสีแดงสดอย่างเห็นได้ชัดเจียงซุ่ยฮวนตาโต เข็มวิเศษขนนกทองนี้ช่างมหัศจรรย์จริงๆ อดอิจฉาไม่ได้ ถ้านางมีสักชุดคงดีฉู่เฉินตบมือ หันไปพูดกับฮูหยินเสวียและอธิบดีกรมอาญา "แม้จะแก้วิชาคุณไสยในตัวเสวียหลิงไม่ได้ แต่ช่วยให้เลือดในตัวเขาไหลออกช้าลง แต่ละวันจะมีช่วงที่รู้สึกตัวสั้นๆ"ฮูหยินเสวียดีใจจนน้ำตาไหล "ดีจังเลย""ลูกข้าจะรู้สึกตัวนานแค่ไหนในแต่ละวัน?" อธิบดีกรมอาญาถาม"น้อยสุดเท่าธูปหนึ่งดอก มากสุดสองชั่วยาม" ฉู่เฉินยักไหล่ "ตอนนี้ข้าก็ยังบอกแน่ไม่ได้"เจียงซุ่ยฮวนถามจากด้านข้าง "ในเมื่อท่านมีวิธี ทำไมเมื่อกี้ไม่บอก?"ฉู่เฉินตอบอย่างหน้าตาเฉย "ได้เงินเท่าไหร่ก็ทำงานเท่านั้น เมื่อกี้พวกเขาไม่ได้บอกว่าจะให้เงิน ข้าก็ไม่อยากเอาเข็มวิเศษขนนกทองที่เก็บสะสมไว้ออกมาหรอก"สีหน้าฮูหยินเสวียเปี่ยมด้ว
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 233
ท่านแม่ของเสวียหลิงและอธิบดีกรมอาญาส่ายหน้าพร้อมกัน "ไม่ทราบ"เจียงซุ่ยฮวนเบ้ปาก "ดูท่าองค์กรแมงป่องพิษนี่จะลึกลับพอสมควร"นางลุกขึ้นพูดกับคนอื่นๆ "ข้าจะสรุปเหตุการณ์ให้ฟัง เสวียหลิงได้ยินแมงป่องพิษสนทนากับคนอื่นในป่า เมื่อถูกจับได้ แมงป่องพิษจึงส่งองครักษ์ลับมาทำให้เขาสลบ ใช้คุณไสยเลือดกับเขา และทำแผลที่หน้า สร้างภาพว่าถูกสัตว์ร้ายทำร้าย"ฉู่เฉินปรบมืออย่างอดไม่ได้ "สรุปได้ตรงประเด็นมาก"ท่านแม่ของเสวียหลิงฟังอย่างงุนงง ถามอย่างสงสัย "เช่นนั้นเจ้าหมายความว่า แมงป่องพิษทำร้ายลูกข้าถึงเพียงนี้ เพื่อปิดปากเขาหรือ?""อืม"ท่านแม่ของเสวียหลิงยกแขนเสื้อปิดหน้าสะอื้น "แล้วตอนนี้จะทำอย่างไร? พูดมามากมาย ก็ยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนใช้คุณไสยกับลูกข้า หากหาตัวผู้ใช้คุณไสยไม่ได้ ลูกข้าก็ต้องเป็นแบบนี้ไปอีกหลายสิบปี!"ฉู่เฉินพูดแทรกขึ้นมา "พูดให้ถูกนะ ถ้าไม่ถอนคุณไสยในตัวลูกท่าน อย่างมากก็มีชีวิตอยู่ได้แค่ครึ่งปี"ท่านแม่ของเสวียหลิงได้ยินเช่นนั้น ก็ร้องไห้หนักกว่าเดิม อธิบดีกรมอาญาถอนหายใจ โอบนางไว้ในอ้อมแขนปลอบประโลมเจียงซุ่ยฮวนรู้สึกหมดคำพูดกับความตรงไปตรงมาของฉู่เฉิน นางมองท่านแม่ของเสวี
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 232
เสวียหลิงพยายามดิ้นรน แต่ทั้งมือและเท้าถูกมัดไว้ เขาทำได้แค่แหงนหน้า พยายามจะคายสิ่งที่อยู่ในปากออกมาเขาไม่รู้ว่าเจียงซุ่ยฮวนให้เขากินอะไร แต่สัญชาตญาณบอกให้ต่อต้านเจียงซุ่ยฮวนเพื่อป้องกันไม่ให้เขาคายน้ำสัจจะออกมา จึงใช้มือขวาบีบคางเขายกขึ้นเบาๆ น้ำสัจจะก็ไหลลงคอไปเขาไอรุนแรง เงยหน้าจ้องเจียงซุ่ยฮวน ถามเสียงกร้าว "เจ้าให้ข้าดื่มอะไร?""ของที่จะทำให้เจ้าพูดความจริง" เจียงซุ่ยฮวนยิ้ม "เสวียหลิง ข้ากำลังช่วยเจ้า พอเจ้าสร่างแล้วจะต้องขอบคุณข้าแน่"เสวียหลิงยังอยากถามว่าทำไม จู่ๆ ก็รู้สึกมึนงง สายตาพร่าเลือนเจียงซุ่ยฮวนโบกมือตรงหน้าเขา ถามว่า "เจ้าชื่ออะไร?"เขาตอบหน้าตาเรียบเฉย "เสวียหลิง"เจียงซุ่ยฮวนพยักหน้า ดูท่าน้ำสัจจะออกฤทธิ์แล้วนางลากเก้าอี้มานั่งตรงหน้าเสวียหลิง ถามต่อ "ตอนที่เจ้าล่าสัตว์ในป่า เกิดอะไรขึ้น?"ม่านตาของเสวียหลิงกระตุก ดูเหมือนกำลังนึก ครู่หนึ่งเขาก็พูดช้าๆ "ข้าล่าสัตว์อยู่ในป่า บังเอิญได้ยินคนคุยกัน ข้าเดินเข้าไปจะฟังให้ชัด แต่ถูกจับได้"เจียงซุ่ยฮวนถาม "ใครจับได้?""ข้าไม่รู้ เห็นแค่คนชุดดำสองคนพุ่งออกมาจากป่า พวกเขาจับตัวข้า ใช้ธูปมึนเมาทำให้ข้าหมด
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 231
ฉู่เฉินอธิบายอย่างจริงจัง "ธาตุแท้ของเสวียหลิงถูกคุณไสยกดไว้ พูดให้ถูกต้อง ตอนนี้เขาไม่ใช่ลูกท่านแล้ว"เสวียหลิงแสดงสีหน้าบิดเบี้ยว กำกริชแน่น ฟันเข้าใส่อธิบดีกรมอาญาที่อยู่ใกล้ที่สุด ในยามนี้เขาเกือบคลุ้มคลั่ง ไม่สนใจว่าคนข้างๆ เป็นใคร เขาแค่อยากเห็นเลือดฉู่เฉินหยิบช้อนบนโต๊ะขึ้นมา ฟาดที่ข้อมือเสวียหลิง แรงของเขาพอเหมาะ ทำให้เสวียหลิงปล่อยมือแต่ไม่ถึงกับทำให้เส้นเอ็นขาดหลังจากกริชในมือเสวียหลิงร่วงลง อธิบดีกรมอาญาคว้ากริชแล้วถอยหลังสองก้าวอย่างรวดเร็ว ถอนหายใจหนัก "แม้เขาจะเสียสติ แต่ทำไมถึงอยากฆ่าพวกเราด้วย?""ข้านึกออกแล้ว!" ฉู่เฉินเคาะศีรษะ พูดว่า "คนที่ถูกคุณไสยเลือด เลือดในร่างกายจะน้อยลงเรื่อยๆ เขาจึงกระหายที่จะเห็นเลือดสด!"เจียงซุ่ยฮวนมองเสวียหลิงที่คลุ้มคลั่ง กัดฟันพูด "ดูท่าต้องใช้วิธีสุดท้ายแล้ว"นางหันไปพูดกับฉู่เฉิน "ท่านไปมัดเสวียหลิงไว้"ฉู่เฉินกระโดดถอยหลัง "ทำไมต้องเป็นข้า?"นางย้อนถาม "ท่านลองดูคนในห้องนี้สิ นอกจากท่านแล้วใครจะทำภารกิจนี้ได้?""เอ่อ..."ฉู่เฉินมองรอบๆ ท่านแม่ของเสวียหลิงกุมอก ร้องไห้จนเกือบสลบ ใช้ไม่ได้ อธิบดีกรมอาญาสุภาพอ่อนโยน ดูก็รู้ว่
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 230
"อะแฮ่ม ๆ" ฉู่เฉินกระแอมไอเบาๆ "อาจารย์ไปกินข้าวที่โรงเตี๊ยมกับสหาย เจอคนร้ายบังคับผู้หญิง โมโหเลยทำโรงเตี๊ยมพัง""ที่ท่านรีบอยากได้เงิน เพราะต้องชดใช้ค่าเสียหายให้โรงเตี๊ยมสินะ?" เจียงซุ่ยฮวนถามเขาลูบจมูก พูดอย่างละอายใจ "ใช่ อาจารย์ไม่มีเงินชดใช้ เลยต้องทิ้งสหายไว้ที่โรงเตี๊ยมล้างจาน อาจารย์ต้องไปไถ่เขากลับมา""..." เจียงซุ่ยฮวนรู้สึกจนใจ และสงสารสหายของเขามากเจียงซุ่ยฮวนมองฉู่เฉินที่จ้องตาปริบๆ พูดว่า "ข้าไม่ได้พกเงินมามากขนาดนั้น รอลงเขาแล้วค่อยให้""ก็ได้" ฉู่เฉินตอบอย่างหมดอาลัยประตูห้องข้างๆ เปิดออก ฮูหยินเสวียร้องอย่างตื่นเต้น "เสวียหลิงฟื้นแล้ว!"เจียงซุ่ยฮวนก้าวยาวๆ เข้าไปในห้อง เห็นเสวียหลิงนั่งบนเตียงนวดคอ ก้มหน้าไม่รู้กำลังคิดอะไร"ลูก เจ้าไม่สบายตรงไหนหรือ?"อธิบดีกรมอาญาวางมือบนไหล่เสวียหลิง แต่ถูกเสวียหลิงผลักออก เสวียหลิงพูดอย่างโกรธเกรี้ยว "อย่าแตะตัวข้า!"ฮูหยินเสวียเห็นภาพนั้น เสียใจจนร้องไห้อีก "องค์ชายตงเฉิน ทำไมลูกข้าถึงไม่กลับเป็นเหมือนเดิม?"ฉู่เฉินพูด "ข้าไม่ได้บอกว่าลูกท่านจะกลับเป็นเหมือนเดิมนะ ข้าแค่บอกว่าเขาจะฟื้นความทรงจำบางส่วน เขาโดนคุณไสย
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 229
เขารู้สึกขนลุกซู่ทันที โยนผ้าในมือทิ้ง ถามว่า "นี่คือสื่อเลือดหรือ? ในร่างลูกข้ายังมีสิ่งนี้อีกมากหรือ?""อืม" ฉู่เฉินพยักหน้า "ข้าเพียงแต่เอาออกจากตาของเขา หากต้องการถอนคุณไสยนี้ ต้องหาตัวผู้ใช้คุณไสยให้ได้"อธิบดีกรมอาญาก้าวออกไปทางประตู "ข้าจะไปที่ค่ายทหารเดี๋ยวนี้ รอฝ่าบาทเสด็จกลับจะทูลเรื่องนี้ ขอให้ทรงช่วยลูกข้า หาตัวคนร้ายเบื้องหลัง!"ท่านแม่ของเสวียหลิงเกาะโต๊ะพยุงตัวลุกขึ้น "ใช่ ข้าจะไปหาฮองเฮาก่อน พระนางเป็นพี่สาวข้า และเป็นป้าของเสวียหลิง คงไม่นิ่งดูดายแน่""รอก่อน!" เจียงซุ่ยฮวนเรียกพวกเขาไว้ เตือนว่า "ตามที่ข้ารู้ คนที่ทำร้ายเสวียหลิงไม่ได้มีแค่คนเดียว และยังมีคนใช้คุณไสยอีก นั่นหมายความว่าคนร้ายมีอย่างน้อยสองคน""หากท่านทั้งสองเปิดเผยเรื่องนี้ตอนนี้ จะทำให้คนร้ายตื่นตัว ถ้าจับได้แค่คนเดียว อีกคนหนีไปจะทำอย่างไร?"อธิบดีกรมอาญาและท่านแม่ของเสวียหลิงชะงักฝีเท้าเจียงซุ่ยฮวนมองไปที่ท่านตุลาการ "ท่านสอบสวนคดีมามากมายหลายปี คงเข้าใจความหมายของข้า"ท่านตุลาการถอนหายใจ "เจ้าพูดถูก ข้าคงตาบอดด้วยความใกล้ชิดเกินไป""แต่ถ้าไม่ทูลฝ่าบาท พวกเราจะสืบเองหรือ?" ท่านแม่ของเสวียห
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 228
เมื่อคืนเสวียหลิงฟื้นขึ้นมาแล้วนิสัยเปลี่ยนไป ฮูหยินเสวียคิดว่าเขาได้รับความกระทบกระเทือน วันนี้ที่ค่ายนางจึงกังวลว่าเขาจะทำเรื่องโง่ๆ อะไรเมื่ออยู่คนเดียว จึงรีบกลับมาพร้อมกับอธิบดีกรมอาญาใครจะรู้ว่าพอเปิดประตูเข้ามาก็เจอภาพเช่นนี้ฮูหยินเสวียเห็นฉู่เฉินมือเปื้อนเลือดและถือมีดกระดูก แล้วเห็นเลือดสีแดงที่เปลือกตาของเสวียหลิง นิ้วทั้งสิบถูกกรีด หัวใจนางแทบสลาย ขาอ่อนล้มลงอธิบดีกรมอาญาไวพอจะรั้งเอวนางไว้ได้ทัน จ้องฉู่เฉินด้วยความโกรธ "องค์ชายตงเฉิน ท่านเป็นถึงองค์ชาย ทำไมถึงปฏิบัติต่อบุตรขุนนางเช่นนี้!"ฉู่เฉินวางมีดกระดูกลง ถามอย่างงุนงง "ข้าทำอะไรหรือ?""ยังจะมาถามพวกเราอีก?"ฮูหยินเสวียกุมอก หายใจหอบ "ใครในเมืองหลวงไม่รู้ว่าองค์ชายตงเฉินชอบทารุณสัตว์และนางกำนัล ไม่เจอกันนาน นึกว่าท่านจะสงบลงบ้าง ไม่นึกเลยว่าท่านจะลงมือกับลูกข้า!"ฉู่เฉินจึงเข้าใจว่าพวกเขาเข้าใจผิด ตอนนี้ต่อให้กระโดดลงแม่น้ำหวงเหอก็ล้างไม่สะอาด เขามองเจียงซุ่ยฮวนอย่างจนปัญญา "เจ้าช่วยอธิบายหน่อยสิ"ฮูหยินเสวียเพิ่งเห็นว่าเจียงซุ่ยฮวนอยู่ที่นี่ด้วย ร้องอย่างตกใจ "หมอหลวงเจียง เจ้า... เจ้าเห็นองค์ชายตงเฉินทารุณ
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 227
ฉู่เฉินส่ายหน้า "นี่ไม่ใช่ตัวคุณไสยธรรมดา""ไม่ธรรมดาอย่างไรหรือ?"ฉู่เฉินอธิบาย "เปลือกนอกสีดำของตัวคุณไสยตัวนี้ดูคล้ายรังไหม จึงเรียกว่าคุณไสยรังไหม มันถูกเลี้ยงด้วยเนื้อเน่า จะใช้ได้กับคนที่ผู้ใช้คุณไสยคุ้นเคยเท่านั้น ไม่เช่นนั้นผู้ใช้คุณไสยจะถูกย้อนกลับ""และคุณไสยรังไหมชนิดนี้ถูกเลี้ยงมาพร้อมกับคุณไสยรัก"เจียงซุ่ยฮวนพูดอย่างแค้นเคือง "เจียงเม่ยเอ๋อร์ช่างน่าชัง"ฉู่เฉินด่าตาม "ใช่ เจียงเม่ยเอ๋อร์นี่โหดร้ายเหลือเกิน! เพื่อให้ตัวเองสืบสายเลือดต่อไปได้ ถึงกับจะเอาชีวิตเจ้า!""แล้วคุณไสยรักเป็นอย่างไรหรือ?" เจียงซุ่ยฮวนถามต่อฉู่เฉินกล่าว "คุณไสยรักทำให้ผู้ถูกคุณไสยไม่อาจห่างจากผู้ใช้คุณไสย แต่มีผลข้างเคียงคือทั้งสองคนจะมีบุตรได้เพียงคนเดียว และคุณไสยรังไหมนี้สามารถใช้ลบล้างผลข้างเคียงของคุณไสยรักได้"เขาหัวเราะเยาะ "ถ้าข้าเดาไม่ผิด เจียงเม่ยเอ๋อร์ใช้คุณไสยรักกับคนอื่น จึงวางคุณไสยรังไหมไว้ในตัวเจ้า"เจียงซุ่ยฮวนหรี่ตา เจียงเม่ยเอ๋อร์จะใช้คุณไสยรักกับใครได้? ต้องเป็นฉู่เจวี๋ยแน่นอน!ตอนนี้นางรู้แล้วว่าจะจัดการกับคุณไสยรังไหมนี้อย่างไรหลังจากฉู่เฉินกินอิ่มดื่มหนำแล้ว องครัก
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 226
เจียงซุ่ยฮวนกอดอก ถอนหายใจเบาๆ "คนที่มาร่วมล่าสัตว์มีตั้งมากมาย ข้าจะไปรู้ได้อย่างไรว่าใครอารมณ์ร้าย?"นางเงยหน้าถาม "อาจารย์ ตอนนี้ท่านแก้คุณไสยเลือดได้หรือไม่?""เสียใจด้วยที่ต้องบอกเจ้า ทำไม่ได้" ฉู่เฉินพิงเสาเตียง "ต้องหาคนที่ร่ายคุได้ก่อน ข้าถึงจะแก้คุณไสยเลือดนี้ได้""งั้นท่านก็ไม่มีวิธีสินะ?" เจียงซุ่ยฮวนแกล้งเบิกตากว้าง ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ "อาจารย์ไม่ใช่เก่งไปหมดทุกอย่างหรอกหรือ? ทำไมแค่เรื่องเล็กๆ แค่นี้ถึงทำไม่ได้! ข้าไม่เชื่อ!"ฉู่เฉินตบไหล่เจียงซุ่ยฮวน "วิธีแบบนี้ใช้กับอาจารย์ไม่ได้หรอก เจ้าต้องยอมรับความจริงบ้าง""แต่เจ้าเก้าเอ๋ย คิดในแง่ดีหน่อย ถึงอาจารย์จะไร้ประโยชน์ แต่เจ้ายังมีองค์ชายเป่ยโม่อยู่นะ!"เจียงซุ่ยฮวนถอนหายใจ "ข้าคิดไว้ว่าถ้าท่านแก้คุณไสยเลือดที่สิงอยู่ในตัวเสวียหลิงได้ จะให้เงินสามหมื่นตำลึงเป็นค่าตอบแทน แต่ตอนนี้คงต้องเลิกคิดแล้ว"นางหันไปที่หน้าต่าง เปิดหน้าต่างตะโกน "ชางอี้ รบกวนพาองค์ชายตงเฉินกลับไปที!"ฉู่เฉินรีบร้อง "เอ๋" ขึ้นมา บ่นว่า "เจ้าเด็กนี่ช่างใจร้าย ใช้แล้วทิ้งเชียวรึ!"เขารีบเดินมา ตะโกนไปที่ลาน "เดี๋ยวก่อน" แล้วปิดหน้าต
