บทที่ 167

กู้จิ่นมิได้เอ่ยวาจาใด เพียงนั่งลงดื่มสุรา ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผู้คนที่อยู่ในที่นั้นล้วนเป็นคนเจ้าปัญญา เมื่อเห็นฮ่องเต้และกู้จิ่นไม่พูดอะไร ทุกคนก็กลับสู่สภาพก่อนเกิดเหตุวุ่นวาย บ้างก็ดื่มสุรา บ้างก็สนทนา หรือไม่ก็จ้องมองนางระบำเริงระบำอย่างไม่กะพริบตา

เพียงชั่วพริบตา บรรยากาศก็กลับมาครึกครื้นกลมเกลียว ราวกับเหตุการณ์วุ่นวายเมื่อครู่เป็นเพียงละครฉากหนึ่ง

แม้หลายคนจะจำได้ว่าหมอหลวงเจียงผู้นี้คือเจียงซุ่ยฮวน ธิดาแท้ๆ ของจวนหย่าโหว และเป็นอดีตพระชายาองค์แรกขององค์ชายหนานหมิงฉู่เจวี๋ย แต่เมื่อฮ่องเต้ไม่ตรัสสิ่งใด พวกเขาก็ไม่กล้าวิพากษ์วิจารณ์ต่อหน้าผู้คน

ฉู่เจวี๋ยนั่งอยู่ที่แถวองค์ชาย จ้องจอกสุราตรงหน้า ดวงตาวูบไหว เขาได้ยินเจียงเม่ยเอ๋อร์เล่ามาแล้วว่าเจียงซุ่ยฮวนอาศัยกู้จิ่นได้เป็นหมอหลวง และยังแทรกตัวเข้ามาในงานล่าสัตว์ฤดูใบไม้ร่วง

หลายวันมานี้เขาหนักใจเรื่องของเจียงเม่ยเอ๋อร์ไม่หาย ในเมืองหลวงมีข่าวลือว่าทารกในครรภ์ของเจียงเม่ยเอ๋อร์เป็นดาวร้าย ไม่ว่าจะพยายามระงับข่าวอย่างไรก็ไม่สำเร็จ แต่เดิมตั้งใจพาเจียงเม่ยเอ๋อร์มาร่วมงานล่าสัตว์เพื่อคลายความทุกข์ ใครจะรู้ว่าสตรีในวังล้วนรั