แชร์

บทที่ 3

ผู้เขียน: ตั้นเหวยจุนกู้
ในขณะนี้ หลินเฉินได้ขึ้นไปบนรถโรลส์รอยซ์คันหนึ่ง และกำลังมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงตง

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น หลินเฉินหันไปมองและเห็นว่าเป็นซูอวี้เหยา

ในเมื่อทั้งสองได้ยุติความสัมพันธ์กันแล้ว หลินเฉินจึงไม่จำเป็นต้องรับสายอีก

กริ๊งๆๆ...

แต่เสียงโทรศัพท์ยังคงดังอย่างต่อเนื่อง ดูเหมือนกำลังเร่งรีบมาก

หลินเฉินขมวดคิ้ว แล้วจึงกดปุ่มรับสาย

“หลินเฉิน ฟังฉันนะ ไปมอบตัวเดี๋ยวนี้!”

หืม?

คำพูดที่จู่ๆก็โพล่งออกมาของซูอวี้เหยาทำให้หลินเฉินงงงวย

“ราชาเพชรเม็ดนี้มีค่าถึง 250 ล้านเลยนะ หลินเฉิน คุณบ้าไปแล้วหรอ ฉันรู้ว่าคุณทำทั้งหมดนี่เพื่อจะทำให้ฉันดีใจ”

“แต่คุณได้คิดไหมว่าคุณกำลังทำผิดกฎหมายอยู่?”

“ไปมอบตัวเดี๋ยวนี้เลย ตอนนี้ยังทันนะ คุณสบายใจได้ ด้วยอิทธิพลของตระกูลซูในเจียงตง ฉันจะพยายามสุดความสามารถเพื่อไม่ให้คุณต้องติดคุก!”

ซูอวี้เหยาพูดด้วยความโกรธเคืองและต่อว่าเขาทางโทรศัพท์อย่างเดือดดาล

หลินเฉินเข้าใจขึ้นมาแล้ว ที่แท้อีกฝ่ายก็คิดว่าเขาขโมยราชาเพชรเม็ดนั้นไป

“คุณน่าจะเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้ขโมยเพชรนี้”

หลินเฉินไม่อยากอธิบายให้มากความ จึงพูดออกไปแบบส่งๆ

ซูอวี้เหยาพูดด้วยความโกรธว่า "หลินเฉิน เรื่องมาถึงตอนนี้ คุณยังจะคิดจะปฏิเสธอีกหรอ? คุณชายฟางกับพนักงานของซูกรุ๊ปเป็นคนบอกฉันกับปากพวกเขา"

น้ำเสียงของอีกฝ่ายที่กล่าวหาเขาทำให้หัวใจของหลินเฉินเย็นเยือก

“ซูอวี้เหยา ในสายตาของคุณ ผมดูเป็นคนแบบนั้นเหรอ? คุณไม่เชื่อผม แต่กลับไปเชื่อคนอย่างฟางซื่อหาวแทนเนี่ยนะ?”

ซูอวี้เหยาชะงักไป น้ำเสียงของเธอก็ผ่อนคลายลง: "ฉันขอโทษ หลินเฉิน ถ้าฉันทำให้คุณรู้สึกเสียศักดิ์ ฉันขอโทษนะ"

“แต่ราชาเพชรเม็ดนี้มันเป็นเรื่องใหญ่มาก เถ้าแก่ที่อยู่เบื้องหลังร้านอัญมณีเชิงซื่อเป็นคนใหญ่คนโตที่แม้แต่ฉันเองก็ยังกลัว คุณรู้ไหมว่าถ้าคุณทำแบบนี้ แม้แต่ฉันก็ปกป้องคุณไม่ได้!”

ผู้หญิงคนนี้มีความมั่นใจในตัวเองสูงจริงๆ!

หลินเฉินพูดด้วยความเย็นชาว่า: "จนถึงตอนนี้ คุณยังคงคิดว่าผมเป็นคนที่ขโมย"

“ช่างเถอะ ในเมื่อคุณบอกว่าผมขโมย งั้นก็ถือว่าผมขโมยแล้วกัน คุณจะโทรเรียกตำรวจมาจับผม หรือจะไปแจ้งอะไรยังไงก็ได้ ผมไม่กลัว”

“หลินเฉิน ทำไมคุณถึง......”

ตู๊ดๆๆ!

ซูอวี้เหยาเปิดปากสีแดงชื้นอันอวบอิ่มของเธอออกเล็กน้อย ไม่อยากจะเชื่อว่าหลินเฉินกล้าวางสายใส่เธอ

ตัวเขาในอดีต คงจะไม่ทำแบบนี้กับเธอเด็ดขาด

สิ่งที่น่าเหลือเชื่อยิ่งกว่านั้นคือ เธอหวังดีแท้ๆ แต่เขากลับไม่เห็นค่ามันเลย

“หลินเฉิน ที่แท้นิสัยคุณก็ดื้อรั้นแบบนี้นี่เอง ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีเลย!”

“ช่างเถอะ เป็นฉัน ซู่อวี้เหยาเองที่คิดเองเออเอง ยังไงซะ ในตอนนี้คุณกับฉัน วาสนาของเรามันก็จบลงแล้ว คุณอยากทำอะไรก็เชิญ ฉันขี้เกียจจะไปสนใจ!”

ซูอวี้เหยาพึมพำอะไรบางอย่าง แล้วจึงตัดสินใจที่จะไม่ถามอะไรอีก

เธอรู้สึกโล่งใจมากที่การล้มเลิกงานแต่งครั้งนี้ทำให้เธอได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของหลินเฉิน

“อวี้เหยา ผมก็บอกแล้วว่าหลินเฉินเป็นไอ้ขี้ขโมย โชคดีที่ความสัมพันธ์ของพวกคุณจบลงแล้ว ไม่งั้นคุณอาจจะเดือดร้อนไปด้วยก็ได้”

ฟางซื่อหาวเดินเข้ามาและพูดอย่างแค้นเคือง

ซูอวี้เหยาเพียงแค่รู้สึกหงุดหงิด ตัวเธอในอดีตมักจะอารมณ์ดีเสมอ

แต่การกระทำของหลินเฉินทำให้เธอผิดหวังจริงๆ

“คุณชายฟาง คุณมาที่ซูกรุ๊ปของเรา มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ?”

ซูอวี้เหยาเปลี่ยนหัวข้อสนทนา

ฟางซื่อหาวยิ้มเจื่อน ใบหน้าที่บวมเป่งของเขาทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดมากจนอยากจะร้องโอดครวญออกมาในทุกๆประโยคที่พูด

“อวี้เหยา คุณลืมไปแล้วเหรอ? คืนนี้มีงานระดมทุนเพื่อสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าหนานเฉิง ที่ดินผืนนั้น มีเหล่าคนที่มีอิทธิพลในเจียงตงหลายคนที่อยากได้ เราต้องเตรียมตัวให้พร้อมล่วงหน้า!”

เมื่อพูดถึงเรื่องธุรกิจ ซูอวี้เหยาก็กลับเข้าสู่โหมดประธานสาวสวยอีกครั้ง

“ใช่แล้ว ที่ผืนนั้นของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าหนานเฉิงมีราคาสูงมาก เพราะงั้นซูกรุ๊ปของเราจะต้องเอามันมาให้ได้”

ฟางซื่อหาวพูดอย่างประจบประแจงด้วยรอยยิ้ม: "ผมรู้อยู่แล้วว่าคุณ ซูอวี้เหยาจะไม่ปล่อยมันหลุดมือหรอก พอดีเลย ตระกูลฟางของเราจะช่วยตระกูลซูของคุณอย่างเต็มที่ ถ้าเราร่วมมือกัน ผมรับประกันว่าเราจะได้มันมาแน่นอน"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ รอยยิ้มก็เผยออกมาบนใบหน้าของซูอวี้เหยา ราวกับดอกกุหลาบที่กำลังเบ่งบาน

"ถ้างั้นก็ขอบคุณคุณฟางมากๆค่ะ!"

“แต่ว่าเราต้องแยกให้ชัดเจน ตระกูลฟางของคุณช่วยตระกูลซูของเราครั้งหนึ่ง ครั้งหน้า ตระกูลซูของเราจะตอบแทนตระกูลฟางเป็นเท่าตัว”

เมื่อเอาใจสาวสวยได้สำเร็จ ฟางซื่อหาวก็รู้สึกเบิกบานใจ

“จริงสิอวี้เหยา ผมเอาช่อดอกไม้มาให้คุณ ดอกกุหลาบสีน้ำเงินที่คุณชอบมากที่สุด ดอกไม้กับคุณ สวยเหมือนกันเปี๊ยบเลย!”

ในขณะที่เขาพูดเช่นนี้ ฟางซื่อหาวก็หยิบดอกกุหลาบสีน้ำเงินที่เขาเตรียมไว้ล่วงหน้าอย่างใส่ใจออกมา

แต่ก็ต้องเศร้าใจเมื่อพบว่าช่อดอกไม้ถูกเขาทับจนเละเป็นก้อนกลมๆ

บนกลีบดอกไม้ยังเปื้อนคราบเลือดที่เขาถูกหลินเฉินต่อยจนกระอักเลือดออกมาโดน ซึ่งน่าขยะแขยงเป็นอย่างยิ่ง

“เอ่อ นี่มัน……”

ฟางซื่อหาวรู้สึกประหม่า รู้สึกลำบากใจราวกับว่ากินขี้หนูเข้าไป

จางอ้ายยิงหัวเราะอย่างเลี่ยนๆ และพูดว่า “ไม่เป็นไรหรอก ก็แค่กลีบดอกไม้ร่วงไปไม่กี่กลีบเอง ถ้าอวี้เหยาไม่ชอบ งั้นคุณชายฟางเอาให้ฉันก็ได้ ฮ่าๆ ไม่มีใครให้ดอกไม้ฉันมานานแล้ว!"

ใบหน้าของฟางซื่อหาวกระตุกเล็กน้อย พลางแอบสาปแช่งก่นด่าหลินเฉินอยู่ในใจ "ไอ้ขยะเอ๊ย แกรอก่อนเถอะ..."

ณ หน้าประตูโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงตง

รถโรลส์-รอยซ์จอดจนนิ่งสนิท คุณปู่หลิวที่เป็นคนขับรถก็หันหน้ามาถามด้วยความเคารพ

“คุณหลิน คุณว่า ผมจำเป็นต้องลงมือไหมครับ? ขอแค่คุณพยักหน้า ผมก็สามารถทำให้ตระกูลซูล้มละลายในชั่วข้ามคืนและทำให้พวกเขาหายจากเจียงตงไปแบบไม่เหลือร่องรอยได้เลย พวกเศษสวะพวกนั้นน่ะ”

หลินเฉินซึ่งนั่งอยู่เบาะหลังพูดอย่างสงบนิ่งว่า “ถึงวาสนาของผมกับซูอวี้เหยาจะจบลงแล้ว แต่ผม หลินเฉินไม่ใช่คนที่จะไปตามแก้แค้นใคร เรื่องแบบนี้ผมทำไม่ได้หรอก”

“จริงสิปู่หลิว ยังไงตอนนี้ปู่คือคนที่รวยที่สุดในเจียงตงแล้ว นิสัยกับความเคยชินแย่ๆที่ติดมาจากสังคมในสมัยก่อนน่ะเปลี่ยนหน่อยเถอะครับ อย่าเอาแต่พูดจาหยาบคายสิครับ”

ปู่หลิวยิ้มและกล่าวว่า "คุณหลินพูดถูก ผมจะพยายามทำตัวให้ดูสง่างสามให้มากที่สุด แต่การจะทำให้ได้แบบระดับคุณหลินน่ะ มันก็ยากอยู่นะครับ!"

หลินเฉินส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ หลังจากที่ปู่หลิวเปิดประตูรถให้ เขาก็ลงจากรถและรีบเดินเข้าไปในโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงตง

ในปัจจุบัน เขาเป็นแพทย์อยู่ที่โรงพยาบาลแห่งนี้

แม้เขาจะเดินหลบอย่างรวดเร็ว แต่ผู้คนที่เดินผ่านไปมาที่ประตูทางเข้าโรงพยาบาลในขณะนี้กลับไม่สงบเงียบอีกต่อไป

“เฮ้ คนที่ลงจากรถหรูคันนั้นไม่ใช่คนที่รวยที่สุดในเจียงตง หลิวเจิ้นหู่ ท่านปู่เสือหรอกเหรอ?”

“เชี่ย เศรษฐีผู้สง่างามที่รวยที่สุดในเจียงตงถึงกับวิ่งไปเปิดประตู ผู้ชายคนเมื่อกี้นี้เป็นใครกัน?”

“จะว่าไป คนที่ลงมาจากเบาะหลังนั่นดูคุ้นๆนะ เหมือนว่าจะเป็นคุณหมอหลินของโรงพยาบาลเจียงตง!”

“โว๊ะ นี่แกพูดโม้แบบไม่คิดเลย แค่หมอตัวเล็กๆคนหนึ่งในโรงพยาบาลจะให้ท่านปู่ที่รวยที่สุดในเมืองของเราเปิดประตูรถให้เขาเนี่ยนะ เขาสูงส่งมาจากไหนกันล่ะ”

“ก็ถูก งั้นเขาคงจะเป็นคุณชายจากตระกูลเศรษฐีที่มีอำนาจใหญ่โตสักตระกูล แต่ว่าในเจียงตงของเรา ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครสามารถสั่งท่านปู่เสือได้เลยนะ!”

หลินเฉินเดินเข้าไปในโรงพยาบาลและเปลี่ยนชุดเป็นชุดคลุมสีขาว

จางเผิง แพทย์จากแผนกเดียวกันกับเขาได้มาหาเขาที่หน้าประตูด้วยเจตนาที่ไม่ดีนัก

"ฮ่าๆ หมอหลิน ได้ยินมาว่าคุณโดนประธานสาวสวยคนนั้นเทซะแล้วเหรอ?"

หลินเฉินขมวดคิ้ว เรื่องของเขากับซูอวี้เหยาแพร่กระจายออกไปรวดเร็วขนาดนี้ได้อย่างไรกัน?

จางเผิงมองดูสีหน้าของเขา รอยยิ้มบนใบหน้านั้นกว้างขึ้นกว่าเดิม มันแฝงไว้ด้วยความเย้ยหยันเล็กน้อย

“หมอหลิน คุณยังไม่รู้เหรอว่า เมื่อกี้นี้ตระกูลซูทิ้งระเบิดลูกใหญ่มาลูกหนึ่ง เธอประกาศข่าวดีว่าจะแต่งงานกับคุณชายใหญ่ตระกูลอู๋”

“นี่มันเหมือนกับการประกาศให้ทั่วทั้งเจียงตงรู้ว่าคุณ หมอหลิน ถูกเททิ้งไปแล้วเลยนะ ผมขอโทษด้วยนะหมอหลิน คุณก็รู้ว่าผมเป็นคนตรงๆ ชอบพูดความจริง อย่าโกรธโทษถือสาเลยแล้วกันนะ!”

หลินเฉินมองเขาอย่างเรียบเฉย: "จริงๆแล้วผมเป็นคนตรงๆมากกว่าคุณอีก เพราะงั้นถ้าคุณพูดจบแล้ว ก็ช่วยกรุณาไสหัวออกไปได้ไหม?"

"คุณ......"

สีหน้าของจางเผิงบูดบึ้งขึ้นมาในทันที: "หลินเฉิน เมื่อก่อนประธานสาวสวยซูอวี้เหยาคุ้มกะลาหัวคุณไว้ ก็เลยไม่มีใครในโรงพยาบาลอันดับหนึ่งแห่งเจียงตงที่จะกล้าว่าอะไรคุณ"

“แต่คุณก็เข้าใจแล้วนี่ว่าคุณถูกซูอวี้เหยาถีบส่งแล้ว ถ้าไม่มีซูอวี้เหยามาให้คุณเกาะแล้ว คุณคิดว่าคุณจะทำอะไรได้?”

หลินเฉินเลิกคิ้วขึ้น: "จางเผิง พูดมาเยอะขนาดนี้ คุณก็แค่รู้สึกอิจฉาผม ถูกไหม?"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของจางเผิงก็แดงก่ำขึ้นมาทันที เขาถึงกับพูดไม่ออก

เขาอิจฉาจริงๆ เขาไม่เคยเข้าใจเลยว่าหลินเฉินคนนี้มีดีอะไร นอกจากการแสร้งทำสูงส่งตลอดทั้งวันแล้วก็หน้าตาหล่อๆแล้วจะมีอะไรดีๆอย่างอื่นอีก

ไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าเพราะอะไรประธานสาวสวยอย่างซูอวี้เหยาถึงไปชอบผู้ชายเกาะผู้หญิงกินแบบนี้ได้

ในขณะนี้ จู่ๆที่ด้านนอกตรงทางเดินก็มีบอดี้การ์ดหลายคนที่สวมชุดสีดำเดินเข้ามา

"หลบหน่อยครับ ช่วยหลบหน่อย!"

“ใครเป็นหมอที่ฝีมือดีที่สุดในโรงพยาบาลนี้ คุณหนูซ่งของเราอยากพบ!”

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 4

    หลังจากบอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งเคลียร์ทาง เด็กสาวคนหนึ่งก็ถูกเข็นเข้ามาที่ข้างๆรถเข็น ภายใต้การคุ้มกันของกลุ่มบอดี้การ์ด หญิงผู้เลอโฉมไร้ที่ติรูปร่างสูงเพรียวสวมเลกกิ้งสีดำและมีผมสลวยราวกับน้ำตกกำลังจับมือเด็กสาวตัวน้อยด้วยความกังวลอยู่ และเสียงของเธอสั่นเครือเหมือนกับจะร้องไห้“เชี่ยนเชี่ยน อย่าเป็นอะไรไปเด็ดขาดนะ พี่อยู่ตรงนี้ พี่จะช่วยเธอให้ได้ จะช่วยให้ได้...”แม้ว่าสถานการณ์ในขณะนั้นจะเร่งด่วน แต่คนหลายคนก็ตระหนักได้ในทันทีว่าหญิงสาวคนนี้เป็นใครสตรีผู้สูงศักดิ์แห่งตระกูลซ่งที่มีชื่อเสียงในเจียงตง ผู้เป็นที่รู้จักและได้รับฉายาว่าเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งเจียงตง ซ่งเสวี่ยเฟยวงการแฟชั่นเจียงตงได้กล่าวถึงซ่งเสวี่ยเฟยไว้สี่คำ: นารีเป็นเหตุ! ! ! “คุณหนูซ่ง ได้โปรดอย่าเพิ่งกังวลไปเลยครับ พวกเราทางโรงพยาบาลอันดับหนึ่งจะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยน้องสาวของคุณให้ได้!”จางฉางหมิง รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลตกใจและรีบวิ่งเข้ามาให้คำมั่นในทันทีจะให้ทำอย่างไรได้ สถานะของซ่งเสวี่ยเฟยนั้นไม่ธรรมดาเอาเสียเลย และอิทธิพลของตระกูลซ่งในเจียงตงก็มีมากมายมหาศาลในขณะนี้มีผู้ป่วยจากตระกูลซ่งเข้ามารับกา

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 5

    สีหน้าของซ่งเสวี่ยเฟยเปลี่ยนไปในทันที: "คุณพูดว่าอะไรนะ? ผู้อำนวยการจางล่ะ เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"จางฉางหมิงและจางเผิงเดินเข้ามาด้วยท่าทางที่รู้สึกผิด: "ขอโทษจริวๆครับคุณหนูซ่ง อาการของคุณหนูเชี่ยนเชี่ยนร้ายแรงมากจริงๆ พวกเราหมดปัญญาที่จะช่วยแล้ว!"จางเผิงพูดด้วยสีหน้าสลดใจว่า “การรักษาในช่วงแรกราบรื่นดีแท้ๆ แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ลมหายใจของคุณหนูเชี่ยนเชี่ยนก็อ่อนลงในชั่วพริบตา”“คุณหนูซ่ง นี่มันไม่ใช่เพราะฝีมือทางการแพทย์ของเราไม่ดีพอนะครับ แต่มันเป็นเพราะเราไม่สามารถฝืนชะตาได้จริงๆ!”เพียะ!ก่อนที่เขาจะได้อธิบายจนจบ ซ่งเสวี่ยเฟยซึ่งกำลังโกรธจัดก็ฟาดฝ่ามือออกไป“คุณหนูซ่ง คุณ...”จางเผิงกุมหน้าครึ่งหนึ่งที่ร้อนผ่าวเอาไว้ เขาโกรธ แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรทั้งสิ้นร่างกายของซ่งเสวี่ยเฟยสั่นระริกด้วยความโกรธจัด: "ไอ้คนโง่เอ๊ย เมื่อกี้คุณไม่ได้เป็นคนป่าวประกาศด้วยความมั่นอกมั่นใจหรอว่าฝีมือทางการแพทย์ของคุณสามารถช่วยชีวิตน้องสาวของฉันได้แน่นอน?"จางเผิงเปิดปากแต่กลับพูดอะไรไม่ออกสักคำ ทำได้เพียงรู้สึกขายขี้หน้า“ผู้อำนวยการจาง ฉัน ซ่งเสวี่ยเฟยจะถามคุณอีกครั้ง ในโรงพยาบาลอันดับหนึ่งแห

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 6

    หลินเฉินไม่ปฏิเสธ เขาพยักหน้า คิดไม่ถึงว่ารองผู้อำนวยการจางจะพอมีความรู้อยู่บ้างจางเผิงถามพ่อของเขาราวกับคนโง่ “พ่อ การกดจุดฝังเข็มผนึกเส้นเลือดคืออะไรหรอ? ผมว่ามันก็งั้นๆแหละ”สีหน้าของจางฉางหลินมืดลงในทันที เขาแทบอดใจไม่ไหวสะบัดมือไปตบลูกชายที่โง่เขลาคนนี้สักที “ไอ้ลูกโง่ หุบปากไปซะ ยังทำตัวขายขี้หน้าไม่พออีกหรอ?”“การกดจุดฝังเข็มผนึกเส้นเลือดถือเป็นศาสตร์ทางการแพทย์ที่เป็นทักษะในตำนาน”“ฉันเคยได้ยินมาว่าแพทย์สมัยโบราณบางคนที่ไม่ค่อยออกสู่โลกภายนอกสามารถใช้วิธีนี้ในการพรากชีวิตคนได้ในพริบตา ใช้การปิดผนึกเส้นเลือดเพื่อฆ่าคนหรือช่วยชีวิตคนได้ ซึ่งทำมันได้ภายในเสี้ยววิ... "ซ่งเสวี่ยเฟยเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนจริงๆ เมื่อครู่นี้ที่หลินเฉินลงมือ เธอรู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมากหนุ่มหน้าหล่อที่ซูอวี้เหยาเลี้ยงไว้ตามที่ลือกันนั้น ฝีมือทางด้านการแพทย์จะต้องดีมากอย่างแน่นอนก็ไม่รู้ว่าทำไมคนที่สูงส่งอย่างเขาถึงถูกเข้าใจผิดว่าเป็นพวกแมงดาเกาะผู้หญิง...การรักษาใช้เวลาไม่นาน หลังจากผ่านไป 10 นาที การถ่ายเลือดก็เสร็จสิ้นหลังจากที่หลินเฉินปิดแผลให้ผู้ป่วยและทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว เขาก

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 7

    น้ำเสียงของเขาสงบมาก ไม่ได้แสดงถึงความหยิ่งยโสหรือข่มขู่แต่อย่างใดในตอนแรก ชายที่มีรอยแผลเป็นและชายฉกรรจ์หลายๆคนที่อยู่ด้านหลังเขาตกตะลึง จากนั้นก็หัวเราะโพร่งออกมา“ฮ่าฮ่าฮ่า... ขำจะบ้าตาย ไอ้หน้าหล่อนี่เมื่อกี้นี้พูดว่าอะไรนะ? จะให้ฉันไสหัวไปหรอ?”“ไอ้โง่ ดูละครน้ำเน่ามากไปมั้ง อยากเป็นฮีโร่ที่เข้ามาช่วยสาวสวยสินะ?”“ลูกพี่ จะไปเสียเวลาคุยกับมันทำไม จัดการมันซะ! ลุยเลย!”น้องชายที่อยู่ข้างชายที่มีรอยแผลเป็นฟาดท่อเหล็กในมือไปที่ศีรษะของหลินเฉินพร้อมกับร้องคำรามออกมา เขาลงมืออย่างรุนแรงซ่งเสวี่ยเฟยถอนหายใจในใจ ดูเหมือนว่าเธอคงต้องออกโรงเพื่อปกป้องผู้ชายคนนี้เสียแล้วความกล้าหาญเป็นสิ่งที่น่านับถือ แต่มันค่อนข้างโง่เขลา เขาช่างไม่เข้าใจสถานการณ์เอาเสียเลยแต่ในขณะนั้นเอง เธอก็ได้ยินเสียงกรีดร้องที่แหลมสูงเข้ามาในหูหลังจากนั้นก็เห็นเพียงชายฉกรรจ์ที่เป็นฝ่ายเริ่มโจมตีก่อนได้ล้มลงไปกับพื้นและดิ้นพลิกตัวไปมาโดยเอามือกุมท้องเอาไว้ท่อเหล็กในมือของเขาไปอยู่ในมือของหลินเฉินตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้จากนั้น......ปัง!ปัง!ปัง!เสียงกระทบของเหล็กดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ท่อเหล็กในมือของ

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 8

    ในขณะนี้ มีสายโทรเข้ามา หลังจากที่ซ่งเสวี่ยเฟยรับสาย เธอก็พูดกับหลินเฉินว่า "หมอหลิน คุณเดินดูรอบๆตามสบายนะคะ ฉันมีเรื่องต้องไปจัดการนิดหน่อย เดี๋ยวเจอกันนะคะ!"หลินเฉินพยักหน้า: "คุณหนูซ่ง ตามสบายครับ!"ยังคงเหลือเวลาอีกสักพักก่อนที่งานเลี้ยงระดมทุนจะเริ่มผู้มีอิทธิพลที่ปรารถนาในที่ดินของสถานเด็กกำพร้าหนานเฉิงยังคงเดินทางมาเพิ่มเรื่อยๆไม่หยุด ที่ประตูของสถานเด็กกำพร้าเต็มไปด้วยรถหรูที่จอดอยู่รถยนต์โรลส์รอยซ์สีดำคนหนึ่งขับเข้ามา มันดึงดูดสายตาของทุกๆคนในงานประตูรถถูกเปิดออก สาวสวยคนหนึ่งสวมกระโปรงสีขาวบริสุทธิ์และมีขาที่ยาวและขาวราวกับหิมะลงมาจากรถ ทำเอาผู้คนต่างอุทานออกมาด้วยความตกตะลึง“ผู้หญิงคนนี้สวยจัง บุคลิกสง่างามแบบไม่มีใครเทียบได้จริงๆ!”"สวยขนาดนี้ ถ้าฉันได้เข้าไปใกล้ๆเธอสักนิด ต่อให้จะต้องติดคุกสามปีมันก็คุ้ม!"“ประธานสาวสวยแห่งซูกรุ๊ปก็มาแล้วสินะ ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่แค่สวยแบบวัวตายควายล้ม แต่ความสามารถทางธุรกิจยังโดดเด่นมากอีกด้วย ที่ดินที่แสนล้ำค่าของสถานกำพร้าหนานเฉิง คืนนี้คงจะตกไปอยู่ในมือของเธอแน่นอน!”รถหรูอีกคันหนึ่งเข้ามาจอดทีหลัง ฟางซื่อหาวรีบลงจากรถ จากน

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 9

    เธอมองหลินเฉินอย่างเย็นชา สายตาเต็มไปด้วยความผิดหวัง ความโกรธ และเศษเสี้ยวของความหึงหวงที่ตัวเธอเองก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ“หลินเฉิน ฉันไม่คิดเลยว่าหลังจากที่เราเพิ่งเลิกกัน คุณจะหาคนใหม่มาได้แล้ว น่าขำจริงๆที่ตลอดมาฉันยังรู้สึกผิดกับคุณ ดูเหมือนว่าฉัน ซูอวี้เหยาคงจะคิดไปเองมากไป!”หลินเฉินย้อนกลับไปอย่างประชดประชันว่า "ถ้าพูดถึงเรื่องหาคนใหม่ ผมคงไม่หาได้เร็วเท่าคุณ ประธานซูหรอกนะ!"“คุณ...โอเค ฉันว่าคุณไม่ได้หรอก คุณพูดถูก!”ซูอวี้เหยาพูดไม่ออกความงามของซ่งเสวี่ยเฟย รวมถึงรูปร่างโค้งเว้าของเธอบวกกับบุคลิกที่มีความเป็นผู้นำทำให้ซูอวี้เหยารู้สึกได้ถึงความกดดันที่ค่อนข้างมากหากคนที่ยืนอยู่ข้างๆหลินเฉินเป็นเพียงผู้หญิงปกติที่มีรูปลักษณ์ธรรมดาๆ เธอก็คงจะหัวเราะเยาะและไม่สนใจอะไรแต่ซ่งเสวี่ยเฟยนั่นไม่เหมือนกัน เธอทำให้ซูอวี้เหยารู้สึกเหมือนถูกคุกคาม ซึ่งเป็นการคุกคามที่รุนแรงผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยแม้แต่น้อย และบางอย่างของเธอ เช่นลูกภูเขาที่ใหญ่เต่งตึงของเสวี่ยเฟยนั้นน่าดึงดูดยิ่งกว่าของเธอเสียอีก...สาวระดับท็อปที่เต็มไปด้วยเสน่ห์เย้ายวนเช่นนี้ แค่เห็นท่าทางอันหื่นกระหา

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 10

    ที่อีกด้านหนึ่งของห้องโถงมีคนจากตระกูลซ่งนั่งอยู่ซ่งเสวี่ยเฟยโบกมือเพื่อเรียกให้เลขามา “คุณช่วยไปบริจาค 100 ล้านในนามของหมอหลินหน่อยสิ”เลขาอึ้ง “คุณหนู 100 ล้านมันไม่มากเกินไปเหรอคะ?”ตระกูลซ่งร่ำรวยก็จริง แต่จะใช้แบบสูญเปล่าขนาดนี้ไม่ได้นะ!ซ่งเสวี่ยเฟยยิ้มอย่างภาคภูมิใจ: "ผู้ชายที่ฉันถูกใจ ช่วยบริจาคเงิน 100 ล้านให้เขามันจะทำไมกัน?"“ซูอวี้เหยา ประธานสาวสวยคนนั้นไม่เห็นค่าเขา แต่ฉัน ซ่งเสวี่ยเฟยไม่ได้โง่เหมือนเธอ! สมบัติอยู่ตรงหน้าแท้ๆ แต่ดันตาบอดรักษามันไว้ไม่ได้ ช่างน่าตลกจริงๆ!”เธอถือเอกสารอยู่ในมือที่ขาวราวกับหยกข้อมูลทั้งหมดในเอกสารเป็นข้อมูลเกี่ยวกับซูกรุ๊ป ในเวลาสั้นๆเพียงไม่กี่ปี ซูกรุ๊ปที่เคยเป็นโรงงานแปรรูปที่ใกล้จะล้มละลายกลับก้าวกระโดดกลายมาเป็นบริษัทที่ได้เข้าตลาดหลักทรัพย์ในเจียงตงทรัพย์สินของซูอวี้เหยาพุ่งทะยานขึ้นมาหลายเท่า และตอนนี้มีเกินกว่า 5 หมื่นล้านไปแล้วสิ่งที่น่าสนใจคือ การผงาดขึ้นมาของตระกูลซูมีหลายอย่างที่ไม่สามารถตรวจสอบได้ เหมือนกับว่ามีใครบางคนจัดการมันอยู่เบื้องหลังอย่างลับๆนอกจากนี้ หลินเฉินกับซูอวี้เหยาอยู่ด้วยกันมาสามปีแล้ว ในช่วงสามป

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 11

    “คุณหลินเฉิน บริจาค 500 ล้าน!”ประโยคนี้สามารถพูดได้ว่า ทำเอาเหล่าแขกคนสำคัญในห้องโถงงานเลี้ยงถึงกับร้องออกมาเลยทีเดียว!ฟางซื่อหาวรู้สึกเหมือนกับถูกไฟลนก้น เขากระโดดขึ้นมาจากที่ที่เขานั่งอยู่: "พิธีกร ผมต้องการพิสูจน์ ที่นี่มีใครที่มีชื่อเหมือนกันบ้างไหม?"จางอ้ายยิงอยู่ไม่สุข รู้สึกร้อนรนเหมือนกับมดที่เดินอยู่บนกระทะร้อนๆ“ใช่ มันต้องเป็นคนที่ชื่อซ้ำกันแน่ๆ ไอ้ขยะหลินเฉินนี่มาที่นี่เพื่อแสดงความรัก อย่างมากเขาก็สามารถเสนอเงินได้ไม่กี่พันไม่กี่หมื่น เงิน 500 ล้านน่ะ จะอีกกี่ชาติเขาก็คงไม่มีทางหาเงินได้มากขนาดนั้นหรอก!"หากจะให้พูดว่าในงานยังมีใครที่ยังคงสงบนิ่งได้อยู่ คนๆนั้นก็คือหลินเฉินเขานั่งเงียบๆอยู่ที่เดิม สีหน้าสงบ ไม่สะทกสะท้านพิธีกรไม่ได้ปฏิเสธคำขอของฟางซื่อหาว ไม่นานหลังจากการตรวจสอบ เขาก็แจ้งผลทันที“ขออภัยแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ที่นี่มีคุณหลินเฉินเพียงคนเดียวเท่านั้นครับ ไม่มีใครที่มีชื่อซ้ำกันเลย”“ตอนนี้ ผมขอประกาศว่า คุณหลินเป็นผู้ได้รับสิทธิ์ในการซื้อที่ดินของสถานเด็กกำพร้าหนานเฉิงไป ขอแสดงความยินดีกับคุณหลินด้วยครับ!”งานระดมทุนได้สิ้นสุดลงแล้ว!สีหน้าของ

บทล่าสุด

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 30

    อู๋เฮ่ามองหลินเฉินอย่างอึ้งๆ แล้วส่ายหัวพลางยิ้มพูดว่า: "ขอโทษด้วย ถ้าคำพูดเมื่อกี้ทำร้ายความภาคภูมิใจของพี่หลิน ผมขอโทษ""ผมแค่รู้สึกว่า สำหรับเด็กสาวจากตระกูลใหญ่อย่างเชี่ยนเอ๋อร์ ควรมีสุภาพบุรุษอยู่ข้างกาย จึงจะเหมาะสมกับสถานะของเชี่ยนเอ๋อร์"แม้ไม่ได้แสดงออกถึงการดูถูกหรือโจมตีอย่างชัดเจน แต่ในน้ำเสียงและคำพูดนั้นแฝงไปด้วยความรู้สึกเหนือกว่าของคนที่มาจากตระกูลใหญ่ และการมองข้ามหลินเฉินอย่างเย็นชาหลินเฉินยิ้มพูด: "สมแล้วที่เป็นคุณชายอู๋ แม้แต่ผมยังต้องยกนิ้วให้เลย""เมื่อครู่ได้ยินคุณชายอู๋พูดว่า วันนี้ค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่คลับเซียงซาน คุณชายอู๋จะเป็นคนจ่ายให้ ใช่ไหมครับ?"อู๋เฮ่าชะงักไปครู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าไม่คาดคิดว่าหลินเฉินจะถามเช่นนี้ จึงพยักหน้าตอบ: "ถูกต้อง คุณหลินมาที่นี่ไม่บ่อย อยากดื่มอะไร อยากเล่นอะไร จะเล่นยังไงก็ได้ ผมจะให้ฟรีทั้งหมด!"รอยยิ้มบนใบหน้าของหลินเฉินยิ่งกว้างขึ้น: "นี่เป็นคำพูดของคุณชายอู๋เองนะ งั้นผมก็ขอรับน้ำใจแล้วกัน!"อู๋เฮ่าหัวเราะเบาๆ แม้แต่จะตอบก็ไม่อยากตอบ พาซูอวี้เหยาเดินจากไปเขาคิดว่าหลินเฉินเป็นแค่คนไม่มีชื่อเสียงที่อยากได้ของฟรี เขาคิด

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 29

    “คุณชายอู๋ช่วยชีวิตแกไว้ แกไม่ควรขอบคุณเขาหน่อยหรือไง”“ผมรู้แล้ว ไอ้นี่คงอิจฉาคุณชายอู๋ที่ดูดีมีหน้ามีตา เลยอิจฉาริษยา!”ทันใดนั้น คนรอบข้างก็มองหลินเฉินด้วยสายตาเหยียดหยามบางคนถึงกับอยากแสดงความดีต่อหน้าคุณชายอู๋ จัดการหลินเฉินซะซูอวี้เหยาขมวดคิ้ว: “ก็เพราะอู๋เฮ่า เรื่องราววุ่นวายกับนายท่านป้าร์ถึงได้สงบลง หลินเฉิน ไม่ว่ายังไง อู๋เฮ่าก็ช่วยคุณและฉัน ขอบคุณเขาสักคำมันยากนักหรือไง”ก่อนที่หลินเฉินจะได้พูดอะไร อู๋เฮ่าโบกมือ ทำท่าไม่ใส่ใจ“อวี้เหยา อย่าไปบังคับเขาเลย อย่างที่คุณรู้ ผมไม่ใช่คนหวังผลตอบแทน!”เขามองหลินเฉิน ยิ้มแล้วพูดว่า: “หลินเฉินใช่ไหม ก่อนหน้านี้อวี้เหยาเคยเล่าเรื่องของคุณให้ผมฟัง ตลอดสามปีที่ผ่านมา อวี้เหยาได้รับการดูแลจากคุณ ดังนั้นผมต้องขอบคุณคุณด้วย!”“คุณชายอู๋ใจกว้างจริงๆ ไม่เหมือนไอ้หนุ่มคนนั้น ใจกว้างกว่าเยอะ!”“คุณหนูซูฉลาดจริงๆที่ทิ้งไอ้หนุ่มคนนี้ไป เห็นท่าทางเจ้าคิดเจ้าแคลนแบบนั้นทีไรก็โมโหทุกที!”“อย่าพูดเลย ไอ้คนไร้ค่าคนนี้คงรู้สึกแย่ แต่ก็โทษมันเองที่สู้คุณชายอู๋ไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ!”อู๋เฮ่าเป็นฝ่ายขอบคุณเอง ทำให้คนรอบข้างชื่นชมตรงกันข้าม ทุกคนรู้

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 28

    “อาเป้า ให้เกียรติฉันหน่อย วางมีดลงซะ!”ขณะที่หวังเป้ากำลังจะลงมือ เสียงทุ้มนุ่มๆเอ่ยขึ้นหวังเป้าหัวเราะเยาะ หันหลังจะพูดว่า มึงเป็นใครวะถึงจะมาสั่งกูได้แต่เมื่อเห็นว่าเป็นคุณชายอู๋ แต่งตัวอย่างดี ดูภูมิฐาน เดินเข้ามาหวังเป้ารีบวางท่าที ยิ้มแห้งๆว่า: “คุณชายอู๋ ทำไมถึงมาที่นี่ครับ”ข้างๆอู๋เฮ่า คือซูอวี้เหยา หญิงสาวสวย เดินตามมาท่ามกลางสายตาของทุกคนชายรูปงามหญิงสวย ราวกับเจ้าชายและเจ้าหญิง!“อาเป้า ฉันกับนายท่านของคุณ หวังป้าร์ สนิทกันเหมือนพี่น้อง วันนี้ผมขอช่วยคนนี้ไว้ เดี๋ยวผมจะโทรไปคุยกับนายท่านของคุณเอง”อู๋เฮ่า ยิ้มบางๆ ราวกับเป็นเรื่องเล็กน้อยแล้วเหลือบมองหลินเฉิน แววตาแปลกๆ แวบขึ้นมาสองครั้งสีหน้าหวังเป้า ดูลำบากใจ: “แต่คุณชายอู๋ คนนี้เมื่อวานทำร้ายลูกน้องของนายท่านป้าร์ถึงสิบกว่าคน ทำให้นายท่านป้าร์เสียหน้ามาก…”อู๋เฮ่าเอ่ยขึ้นเบาๆว่า: “ผมหมายความว่า เรื่องหวังป้าร์ คุณไม่ต้องห่วง ผมจะจัดการเอง”“แล้วก็เมื่อวาน พวกคุณบอกว่าจะทำร้ายคู่หมั้นของผม ฮึ่ม เรื่องนี้ผมยังไม่ได้ไปเคลียร์กับนายท่านของคุณเลย!”สีหน้าหวังเป้าเปลี่ยนไป ตระกูลอู๋ในเจียงตงนั้นมีอิทธิพลมหาศ

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 27

    จู่ๆ ได้ยินหลินเฉินพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า: "วันนี้อารมณ์ผมไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ดังนั้นผมขอเตือนคุณสักคำ อย่าหาเรื่องไม่สบายใจเลย"ดวงตาของหวังเป้าฉายแววอำมหิต: "แกว่าอะไรนะ? พูดอีกทีซิ?"หลินเฉินยิ้มพลางกล่าว: "ผมบอกว่า คุณไปให้ไกลเท่าไหร่ก็ไปเลย วันนี้อารมณ์ผมไม่ดี กลัวว่าถ้าลงมือไปแล้วจะทำให้คุณบาดเจ็บ"หลี่เชี่ยนเอ๋อร์รู้สึกว่าหลินเฉินคนนี้บ้าไปแล้วจริงๆ"หลินเฉิน หุบปากเดี๋ยวนี้ คุณรู้หรือเปล่าว่าหวังเป้าเป็นลูกน้องคนเก่งที่สุดของนายท่านป้าร์แห่งเมืองหนาน ถ้าคุณยังพูดจาโอหังแบบนี้ ฉันก็ช่วยคุณไม่ได้แล้วนะ"พูดจบ หลี่เชี่ยนเอ๋อร์หันไปทางหวังเป้า พูดเสียงด้วยเครียด: "หวังเป้า คนนี้เป็นเพื่อนของฉันกับซ่งเสวี่ยเฟย ถ้ามีความเข้าใจผิดอะไร เราหาเวลามานั่งคุยกันได้ วันนี้คุณจะปล่อยเขาไปได้ไหม?"แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยชอบหลินเฉิน แต่ชีวิตคนก็สำคัญถ้าหลินเฉินต้องมาตายต่อหน้าเธอ เธอก็คงจะอธิบายกับซ่งเสวี่ยเฟยลำบากหวังเป้ายิ้มอย่างสบายอารมณ์ พูดว่า: "เรื่องนี้ คงจะไม่ได้ครับ""ไอ้หนุ่มคนนี้เมื่อวานได้ทำลายแผนของนายท่านป้าร์ของพวกเรา นายท่านป้าร์สั่งชื่อมาเลยว่าต้องจัดการมัน""ดังนั้นคุณหนูหลี

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 26

    "ทุกคนดื่มให้สนุก เล่นให้มีความสุข ค่าใช้จ่ายคืนนี้ ผมจัดการเอง"คุณชายใหญ่แห่งตระกูลอู๋กล่าวพร้อมรอยยิ้ม ท่าทางสง่างาม"คุณชายอู๋ใจกว้างจริงๆ!""คุณชายอู๋ยังคงเป็นคนเดิม ทำให้ผู้คนรู้สึกประทับใจมาก""มีเพียงประธานหญิงงามแห่งตระกูลซูเท่านั้น ที่เหมาะสมกับคุณชายอู๋ผู้หล่อเหลาและร่ำรวยของพวกเรา!"บรรดาชายหญิงในคลับต่างชูแก้วและโห่ร้องไม่หยุดค่าใช้จ่ายที่คลับเซียงซานนั้นแพงลิบลิ่วที่สุดในเจียงตงมีเพียงคุณชายใหญ่แห่งตระกูลอู๋เท่านั้นที่กล้าพูดว่าจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดหลี่เชี่ยนเอ๋อร์มองตามอู๋เฮ่าและซูอวี้เหยาที่หายไปในห้องวีไอพีชั้นสอง แสดงความชื่นชมอย่างไม่ปิดบัง"ก่อนคุณชายอู๋จะไปเมืองนอก เขาได้ชื่อว่าเป็นหนุ่มรูปงามเจ้าสำราญในเจียงตงของเรา เป็นชายในฝันของสาวน้อยนับไม่ถ้วน""ตอนนี้กลับมาแล้ว ยิ่งเพิ่มความสุภาพและมั่นคง ตระกูลอู๋นี่ มีคนสืบทอดที่ดีจริงๆ คุณหนูซูคนนั้น โชคดีแล้วล่ะ!"หลินเฉินยกแก้วเหล้าตรงหน้าขึ้น จิบเบาๆ แล้วพยักหน้าพูดว่า: "เหล้าดีจริง!"หลี่เชี่ยนเอ๋อร์รู้สึกงุนงงเล็กน้อย: "ในเวลาแบบนี้ คุณยังมีอารมณ์นั่งชิมเหล้าอยู่ตรงนี้อีกเหรอ?"ในคลับ ทุกคนกำลั

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 25

    หลินเฉินนั่งลง แล้วถามตรงประเด็นหลี่เชี่ยนเอ๋อร์จิ๊ปาก: “มาปุ๊บก็คุยเรื่องงานเลย ผู้ชายไม่มีรสนิยม หลินเฉิน คุณเป็นผู้ชายแบบนี้เสมอเหรอ?”ถึงแม้จะไม่พอใจ เธอก็ยังดันกล่องสวยงาม ไปตรงหน้าหลินเฉินหลินเฉินเปิดดู เห็นโสมอยู่ในกล่อง เมื่อแน่ใจแล้ว เขาก็ลุกขึ้นเดินออกไปหลี่เชี่ยนเอ๋อร์ตะโกน: “รอหน่อยสิ คุณได้ของแล้ว เมื่อไหร่จะรักษาให้ฉัน?”หลินเฉินตอบอย่างง่ายๆ: “คุณบอกเวลามา แต่ก่อนรักษา ผมต้องเตือนคุณสักอย่าง”“ตอนนั้น ผมต้องถอดกระโปรงคุณ”หลี่เชี่ยนเอ๋อร์งง: “ถอดกระโปรงฉัน? หมายความว่ายังไง?”หลินเฉินพูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้า: “โรคของคุณ ไม่ใช่โรคปกติ แต่เป็นโรคที่รุนแรง คุณรู้เรื่องนี้มาก่อนอยู่แล้ว”หลี่เชี่ยนเอ๋อร์นึกถึงอะไรบางอย่าง ใบหน้าค่อยๆ แดงขึ้น มองหลินเฉินด้วยความโกรธและอับอายหลินเฉินทำเป็นไม่เห็น พูดต่อ: “นั่นหมายความว่า โรคของคุณรักษาได้ยาก เพื่อให้แน่ใจว่าจะรักษาให้หาย ผมต้องผ่าตัดเล็กๆ ตรงที่เป็นโรค เข้าใจไหม?”หลี่เชี่ยนเอ๋อร์กัดฟัน: “ผู้ชายกับผู้หญิงไม่ควรแตะต้องกัน คุณคิดว่ามันเหมาะสมเหรอ?”หลินเฉินขมวดคิ้ว: “ต่อหน้าหมอ ไม่มีความแตกต่างระหว่างชายและหญิง ท

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 24

    คืนนั้น ในแวดวงชนชั้นสูงของเจียงตง มีสองเหตุการณ์ที่สร้างความฮือฮาอย่างแรก หวังป้าร์ เจ้าเมืองหนาน แพ้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ขึ้นเป็นใหญ่ แพ้ไม่มากไม่น้อยอย่างที่สอง อู๋เฮ่า คุณชายใหญ่ของตระกูลอู๋ กลับมาจากต่างประเทศอย่างยิ่งใหญ่ เตรียมขึ้นเป็นหัวหน้าของตระกูลอู๋ตระกูลอู๋ในเจียงตง นับเป็นตระกูลชั้นนำสามอันดับแรก ไม่ใช่ตระกูลฟางที่เป็นแค่ตระกูลรองๆส่วนอู๋เฮ่านั้น ยิ่งมีชื่อเสียงมาก เคยเป็นหนึ่งในสี่หนุ่มสุดหล่อของเจียงตง เป็นลูกหลานตระกูลดังที่สุดในเจียงตงเช้าวันรุ่งขึ้น“คุณหมอหลิน ได้ยินว่าเมื่อวานนี้ที่โรงแรมเจียงตง คุณเจอเรื่องนิดหน่อย ถ้าต้องการความช่วยเหลือ บอกได้เลยนะคะ”ซ่งเสวี่ยเฟยโทรมา น้ำเสียงแสดงความห่วงใยหลินเฉินกล่าว: “ขอบคุณครับคุณหนูซ่ง ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอกครับ”ซ่งเสวี่ยเฟยหัวเราะ: “รู้แล้วล่ะว่าเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไม่ใช่เรื่องอะไรสำหรับคุณหมอหลิน เสวี่ยเฟยหวังว่าจะได้ช่วย แล้วคุณหมอหลินจะติดบุญคุณเสวี่ยเฟย”หลินเฉินยิ้ม: “บุญคุณเล็กๆ น้อยๆ ของผม สำหรับคุณหนูซ่ง คงไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรหรอกครับ”ซ่งเสวี่ยเฟยจิ๊ปาก: “ใครพูด ถ้าได้บุญคุณคุณหมอหลิน เสวี่ยเฟยยอ

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 23

    “หลินเฉิน คุณรีบหนีไป ออกจากเจียงตงไปเลย เร็ว!”ซูอวี้เหยาคิดอยู่นาน แล้วพูดออกมา สายตาเต็มไปด้วยความร้อนรนหลินเฉินพูดอย่างสงบ: “ผมคิดว่า ไม่จำเป็น”ซูอวี้เหยาโกรธ: “คุณสร้างปัญหาแล้ว คุณไม่เข้าใจเหรอ? ทำไมถึงไม่จำเป็น?”หลินเฉินหัวเราะเยาะ มองเธอ: “แล้วไง? คุณคิดว่าผมทำให้ตระกูลซูเดือดร้อน ทำให้คุณเดือดร้อนเหรอ?”“ไม่ใช่เหรอ?”คำถามนี้ทำให้หลินเฉินอึ้งไปจางอ้ายยิงเดินเข้ามา ดึงซูอวี้เหยาไป: “อวี้เหยา เราไปกันเถอะ เรื่องวุ่นวายทั้งหมด เป็นเพราะไอ้คนนี้ ไม่เกี่ยวกับเรา ไปกันเถอะ”ซูหย่งก็เร่ง: “พี่สาว เราไปกันเถอะ พรุ่งนี้พี่เขยจะกลับมาจากต่างประเทศ ให้เขาช่วยจัดการ ตระกูลซูจะไม่เดือดร้อนหรอก”ซูอวี้เหยาได้ยินแล้ว รีบพูด: “ใช่ พรุ่งนี้อู๋เฮ่าจะกลับมาจากต่างประเทศ ถ้าเขาออกหน้า ก็คงไม่เป็นไร”เธอมองหลินเฉิน สายตาสับสน: “หลินเฉิน คุณหนีไปเถอะ อย่าห่วง ฉันจะขอให้อู๋เฮ่าจัดการ เพื่อดับความโกรธของหวังป้าร์ คุณจะไม่เป็นไรหรอก แต่คุณอาจจะ... กลับมาเจียงตงไม่ได้อีกแล้ว”หลินเฉินหัวเราะเยาะๆ: “เหรอครับ? คุณหนูซูใจกว้างจริงๆ ขอให้คู่หมั้นของคุณมาช่วยชีวิตอดีตคนรัก”“อย่างนั้น ผมควรจ

  • ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง   บทที่ 22

    “หุบปาก!”ในวินาทีสุดท้าย เสียงตะโกนเย็นชาดังขึ้นมือของคนหัวล้านเพิ่งจะเงื้อออกไป ก็ถูกกระแทกจากด้านหลังอย่างแรงร่างของเขาถูกเตะกระเด็นออกไป ไม่รู้ว่าตายหรือเป็นซูอวี้เหยามองไปทางด้านหลังของคนหัวล้าน แล้วก็เห็นหลินเฉินปรากฏตัวขึ้นสายตาของหลินเฉินตอนนี้ เย็นชาจนน่ากลัว ราวกับจะฆ่าคน“คุณ คุณ คุณ... คุณกลับมาได้ยังไง?”ซูอวี้เหยาพูดติดๆ ขัดๆเดิมทีเธอคิดว่าหลินเฉินไปแล้วตอนนั้นเธอรูสึกผิดหวังมาก คิดว่าหลินเฉินเป็นผู้ชายขี้ขลาด แม้แต่จะเทียบกับฟางซื่อหาวยังไม่ได้“ถ้าผมไม่กลับมา แล้วจะปล่อยให้คุณโดนพวกมันพาไป แล้วทำอะไรต่างๆ นานาเหรอ?”หลินเฉินมองผู้หญิงที่ไร้เดียงสาคนนี้ด้วยสายตาเย็นชา แล้วพูดอย่างไม่พอใจซูอวี้เหยาอึ้งไป รู้สึกว่าหลินเฉินดูแข็งกร้าวเกินไป: “หลินเฉิน ฉันรู้ว่าฉันเข้าใจผิด แต่คุณ...”เธอยังพูดไม่ทันจบ คนหัวล้านที่ถูกเตะกระเด็นไป ก็ตะโกนอย่างโกรธแค้น “เข้าไปจัดการมัน ฆ่ามันให้ตาย ฆ่ามันซะ!”ลูกน้องแต่งชุดดำหลายคน เข้าล้อมหลินเฉิน บางคนถึงกับหยิบอาวุธออกมาฟางซื่อหาวหัวเราะเยาะๆ: “โง่ ไม่รู้จักตาย กล้าทำร้ายคนของนายท่านป้าร์ คราวนี้ตายแน่ๆ ตายแน่ๆ”เขาไ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status