เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 8
บทที่เกี่ยวข้อง
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 9
เธอมองหลินเฉินอย่างเย็นชา สายตาเต็มไปด้วยความผิดหวัง ความโกรธ และเศษเสี้ยวของความหึงหวงที่ตัวเธอเองก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ“หลินเฉิน ฉันไม่คิดเลยว่าหลังจากที่เราเพิ่งเลิกกัน คุณจะหาคนใหม่มาได้แล้ว น่าขำจริงๆที่ตลอดมาฉันยังรู้สึกผิดกับคุณ ดูเหมือนว่าฉัน ซูอวี้เหยาคงจะคิดไปเองมากไป!”หลินเฉินย้อนกลับไปอย่างประชดประชันว่า "ถ้าพูดถึงเรื่องหาคนใหม่ ผมคงไม่หาได้เร็วเท่าคุณ ประธานซูหรอกนะ!"“คุณ...โอเค ฉันว่าคุณไม่ได้หรอก คุณพูดถูก!”ซูอวี้เหยาพูดไม่ออกความงามของซ่งเสวี่ยเฟย รวมถึงรูปร่างโค้งเว้าของเธอบวกกับบุคลิกที่มีความเป็นผู้นำทำให้ซูอวี้เหยารู้สึกได้ถึงความกดดันที่ค่อนข้างมากหากคนที่ยืนอยู่ข้างๆหลินเฉินเป็นเพียงผู้หญิงปกติที่มีรูปลักษณ์ธรรมดาๆ เธอก็คงจะหัวเราะเยาะและไม่สนใจอะไรแต่ซ่งเสวี่ยเฟยนั่นไม่เหมือนกัน เธอทำให้ซูอวี้เหยารู้สึกเหมือนถูกคุกคาม ซึ่งเป็นการคุกคามที่รุนแรงผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยแม้แต่น้อย และบางอย่างของเธอ เช่นลูกภูเขาที่ใหญ่เต่งตึงของเสวี่ยเฟยนั้นน่าดึงดูดยิ่งกว่าของเธอเสียอีก...สาวระดับท็อปที่เต็มไปด้วยเสน่ห์เย้ายวนเช่นนี้ แค่เห็นท่าทางอันหื่นกระหา
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 10
ที่อีกด้านหนึ่งของห้องโถงมีคนจากตระกูลซ่งนั่งอยู่ซ่งเสวี่ยเฟยโบกมือเพื่อเรียกให้เลขามา “คุณช่วยไปบริจาค 100 ล้านในนามของหมอหลินหน่อยสิ”เลขาอึ้ง “คุณหนู 100 ล้านมันไม่มากเกินไปเหรอคะ?”ตระกูลซ่งร่ำรวยก็จริง แต่จะใช้แบบสูญเปล่าขนาดนี้ไม่ได้นะ!ซ่งเสวี่ยเฟยยิ้มอย่างภาคภูมิใจ: "ผู้ชายที่ฉันถูกใจ ช่วยบริจาคเงิน 100 ล้านให้เขามันจะทำไมกัน?"“ซูอวี้เหยา ประธานสาวสวยคนนั้นไม่เห็นค่าเขา แต่ฉัน ซ่งเสวี่ยเฟยไม่ได้โง่เหมือนเธอ! สมบัติอยู่ตรงหน้าแท้ๆ แต่ดันตาบอดรักษามันไว้ไม่ได้ ช่างน่าตลกจริงๆ!”เธอถือเอกสารอยู่ในมือที่ขาวราวกับหยกข้อมูลทั้งหมดในเอกสารเป็นข้อมูลเกี่ยวกับซูกรุ๊ป ในเวลาสั้นๆเพียงไม่กี่ปี ซูกรุ๊ปที่เคยเป็นโรงงานแปรรูปที่ใกล้จะล้มละลายกลับก้าวกระโดดกลายมาเป็นบริษัทที่ได้เข้าตลาดหลักทรัพย์ในเจียงตงทรัพย์สินของซูอวี้เหยาพุ่งทะยานขึ้นมาหลายเท่า และตอนนี้มีเกินกว่า 5 หมื่นล้านไปแล้วสิ่งที่น่าสนใจคือ การผงาดขึ้นมาของตระกูลซูมีหลายอย่างที่ไม่สามารถตรวจสอบได้ เหมือนกับว่ามีใครบางคนจัดการมันอยู่เบื้องหลังอย่างลับๆนอกจากนี้ หลินเฉินกับซูอวี้เหยาอยู่ด้วยกันมาสามปีแล้ว ในช่วงสามป
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 11
“คุณหลินเฉิน บริจาค 500 ล้าน!”ประโยคนี้สามารถพูดได้ว่า ทำเอาเหล่าแขกคนสำคัญในห้องโถงงานเลี้ยงถึงกับร้องออกมาเลยทีเดียว!ฟางซื่อหาวรู้สึกเหมือนกับถูกไฟลนก้น เขากระโดดขึ้นมาจากที่ที่เขานั่งอยู่: "พิธีกร ผมต้องการพิสูจน์ ที่นี่มีใครที่มีชื่อเหมือนกันบ้างไหม?"จางอ้ายยิงอยู่ไม่สุข รู้สึกร้อนรนเหมือนกับมดที่เดินอยู่บนกระทะร้อนๆ“ใช่ มันต้องเป็นคนที่ชื่อซ้ำกันแน่ๆ ไอ้ขยะหลินเฉินนี่มาที่นี่เพื่อแสดงความรัก อย่างมากเขาก็สามารถเสนอเงินได้ไม่กี่พันไม่กี่หมื่น เงิน 500 ล้านน่ะ จะอีกกี่ชาติเขาก็คงไม่มีทางหาเงินได้มากขนาดนั้นหรอก!"หากจะให้พูดว่าในงานยังมีใครที่ยังคงสงบนิ่งได้อยู่ คนๆนั้นก็คือหลินเฉินเขานั่งเงียบๆอยู่ที่เดิม สีหน้าสงบ ไม่สะทกสะท้านพิธีกรไม่ได้ปฏิเสธคำขอของฟางซื่อหาว ไม่นานหลังจากการตรวจสอบ เขาก็แจ้งผลทันที“ขออภัยแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ที่นี่มีคุณหลินเฉินเพียงคนเดียวเท่านั้นครับ ไม่มีใครที่มีชื่อซ้ำกันเลย”“ตอนนี้ ผมขอประกาศว่า คุณหลินเป็นผู้ได้รับสิทธิ์ในการซื้อที่ดินของสถานเด็กกำพร้าหนานเฉิงไป ขอแสดงความยินดีกับคุณหลินด้วยครับ!”งานระดมทุนได้สิ้นสุดลงแล้ว!สีหน้าของ
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 12
ใบหน้าของชายหนุ่มผมทองโกรธชัด เขาคือน้องชายของผู้ไม่เอาไหนของซูอวี้เหยา ซูหย่ง“พวกคุณแข่งเอาที่ดินไปไม่ได้ ก็เลยคิดจะใช้กำลังปล้นกันหรอ?”หลินเฉินมีสีหน้าเรียบเฉย ไม่ได้สนใจมีดพร้าที่อยู่ในมือของซูหย่ง!จางอ้ายยิงพูดอย่างเกรี้ยวกราดว่า “หลินเฉิน แกอย่าลืมนะ ไม่มีอวี้เหยาแล้ว แกจะไปทำอะไรได้? แกอยู่กับเธอมาสามปี ก็เป็นเธอที่ให้ทุกอย่างกับแก แกมีสิทธิ์อะไรที่จะไม่ตอบแทนบุญคุณเธอ?”พูดดีเสียจริงนะ!หลินเฉินยิ้ม ภายในสายตาเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน: "คุณควรจะพูดว่า สามปีที่อยู่ด้วยกันกับซูอวี้เหยา เป็นผมที่ให้เธอ ไม่ใช่เธอให้ผม"“ถุย ไอ้เวรนี่!”จางอ้ายยิงโกรธจัด: "แกเกาะอวี้เหยากินมาตั้งหลายปี แกให้อะไรเธอ? หา? แกมีอะไรที่ให้เธอได้บ้าง เป็นไอ้หน้าด้านซะจริง"หลินเฉินหัวเราะเยาะ ถามกลับว่า "งั้นเหรอ? ผมจำได้ว่าสัญญาสำคัญของบริษัทซูในช่วงแรกๆ เป็นผมเองที่ไปเจรจามาได้ไม่ใช่หรอ?” แล้วก็คุณ ลูกชายอ่อนหัดที่ต้องเข้าคุก ก็เป็นผมอีกที่เป็นคนประกันตัวออกมา ตระกูลของพวกคุณคิดที่จะเอาเงิน แต่ไม่เอาศักดิ์ศรีแล้วหรอ? ”จางอ้ายยิงอับอายจนโกรธจัด เธอโกรธตรดวงตาของเธอมืดมน“ไอ้เศษสวะ แกชักจะกำเริบ
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 13
หลินเฉินพูดอย่างเรียบเฉย: "แตกไปก็ดี ยังไงก็ซะ ไอ้นั่นของเขามันก็ใช้ไม่ได้มาตั้งนานแล้ว"พยาบาลสาวรู้สึกงงงวย ไม่รู้ว่าหมอหลินหมายความว่าอะไรหลินเฉินไม่ได้อธิบายอะไรให้เธอฟังมากนัก ด้วยทักษะทางการแพทย์ของเขา เขาดูออกตั้งนานแล้วว่าจางเผิงมีอาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศและหลั่งเร็ว เจ้าสิ่งนั้นของเขาจึงไร้ประโยชน์มาตั้งนานแล้วขณะนั้นเอง ประตูแผนกถูกเปิดออก รองผู้อำนวยการจางฉางหมิงรีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับบุคลากรทางการแพทย์เมื่อเห็นจางเผิงที่กำลังนอนกุมเป้ากางเกงและหมดสติไปเพราะความเจ็บปวดอยู่บนพื้น สีหน้าของจางฉางหมิงก็บึ้งตึงขึ้นมาทันที“หลินเฉิน ในฐานะบุคลากรทางการแพทย์ แต่กลับไม่ปฏิบัติตามจริยธรรมทางการแพทย์ ทำร้ายเพื่อนร่วมงาน คุณรู้ไหมว่าผลที่จะตามมาคืออะไร?”แพทย์คนหนึ่งเข้าไปตรวจดูอาการบาดเจ็บของจางเผิง จากนั้นก็ร้องด้วยความตกใจว่า "แย่แล้ว แย่แล้วๆ!"จางฉางหมิงไม่อยากที่จะเชื่อ ถึงถามว่า "เกิดอะไรขึ้น? หรือว่าลูกชายของฉัน ถูกไอ้สารเลวนี่ทำร้ายจนตาย?"คุณหมอรีบกล่าวว่า “ไม่ใช่ครับ คุณหมอจางเผิงแค่เป็นลมหมดสติไป”“แต่ความสามารถที่จะสืบตระกูลของเขา เกรงว่า เกรงว่าคงทำไม่ได้อีกแล
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 14
เมื่อหลี่เชี่ยนเอ๋อได้ยินเช่นนั้น เธอก็ไม่ได้พูดอะไร แต่กลับเหลือบมองหลินเฉินจากที่ด้านหลังโต๊ะทำงานของเธอเมื่อเห็นหลินเฉินทำท่าทางราวกับว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธขึ้นมาเล็กน้อย“คุณหมอหลิน คุณไม่มีอะไรที่อยากจะพูดเลยเหรอ?”“หรือจะบอกว่า คุณยอมรับในสิ่งที่รองผู้อำนวยการจางพูด ว่าคุณละเมิดกฎระเบียบของโรงพยาบาลจริงๆ?”“ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ งั้นคุณก็ช่วยกรุณาเก็บของและออกไปจากโรงพยาบาลอันดับหนึ่งเดี๋ยวนี้ ฉัน หลี่เชี่ยนเอ๋อ จะไม่ยอมให้คนป่าเถื่อนแบบนี้มาเป็นลูกน้องของฉัน”หลินเฉินขมวดคิ้วและกล่าวว่า "ผู้อำนวยการ ในเมื่อคุณเรียกพวกเรามาที่นี่ งั้นก็คงรู้เรื่องที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจนอยู่แล้ว แล้วทำไมคุณถึงต้องถามในเมื่อคุณรู้คำตอบอยู่แล้ว?""คุณ......"หลี่เชี่ยนเอ๋อโกรธจัด เธอจ้องหลินเฉินด้วยสายตาที่ร้ายกาจจางฉางหมิงคว้าโอกาสนี้ไว้ เขากัดฟันพูดว่า “ผู้อำนวยการ คุณก็เห็นแล้วว่า ไอ้หลินเฉินนี่น่ะไม่ได้มีความอ่อนน้อมถ่อมตนแล้วก็มารยาทที่ดีของความเป็นแพทย์เลย มันก็เป็นแค่อันธพาลที่ไม่ทำตามระเบียบวินัยของสังคมชัดๆ”“ผมขอเสนอให้ไล่เขาออกตอนนี้เลย หลัง
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 15
ข่าวที่จางเผิงถูกไล่ออกแพร่กระจายไปทั่วโรงพยาบาลอย่างรวดเร็วภายในชั่วพริบตา เหล่าแพทย์และพยาบาลต่างก็รู้สึกประหลาดใจอย่างมาก คิดไม่ถึงว่าผลลัพธ์จะพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือเช่นนี้“สมน้ำหน้า ไอ้สารเลวนั่นชอบมือไม้อยู่ไม่สุขกับพวกพยาบาลอยู่เรื่อย ตอนนี้ก็ได้รับกรรมที่ก่อไว้แล้ว”“น่ายินดีสุดๆเลยโว้ย ในที่สุดสองพ่อลูกจางก็โดนจัดการสักที หมอหลินเป็นคนกล้าหาญที่ไม่ยอมแพ้จริงๆ”หลายคนแอบยินดีและโล่งใจที่หลินเฉินปลอดภัยดีอย่างไรก็ตาม คนบางคนที่ไม่ชอบขี้หน้าหลินเฉินและหวังให้เขาโดนไล่ออกต่างก็คิดไม่ตกมันไม่สมเหตุสมผลเลยที่รองผู้อำนวยการจางไม่สามารถสู้หลินเฉินได้หลินเฉินนั่น หากไม่มีประธานซูคอยหนุนหลัง เขาจะไปทำอะไรได้แพทย์ชายหลายคนที่มีความคิดเชื่อมโยงอันล้ำเลิศสบตากันและคิดถึงเบื้องหลังที่น่าตกใจหรือว่าหลินเฉิน จะหาทางเกาะผู้อำนวยการโลลิคนนี้กินได้แล้ว?หากเป็นเช่นนั้นจริงๆ ชายเหล่านี้ก็คงไม่สามารถอยู่ร่วมชายคาเดียวกันกับหลินเฉินได้“เสี่ยวหนาน หมอหลินออกหน้าให้คุณเลยนะ ฮีโร่ช่วยชีวิตสาวสวย คุณควรจะแสดงความขอบคุณสักหน่อยไหม?”“นั่นสิเสี่ยวหนาน เธอเป็นถึงดอกไม้งามในโรงพยาบาลข
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 16
ในขณะนี้ ทางฝั่งของหลินเฉิน ได้รับโทรศัพท์จากหลิวเจิ้นหู่“คุณชายหลิน ซูอวี้เหยาอยากได้ที่ดินของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า คุณจะให้หรือไม่ให้ดีครับ?”หลินเฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า: “คุณตัดสินใจเองก็ได้ แต่ฉันกับเธอก็เคยมีความสัมพันธ์กันมาก่อน ถ้าซูซื่อเสนอเงื่อนไขที่ดี ก็ให้เธอไปเถอะ”หลิวเจิ้นหู่ถอนหายใจ: “รู้แล้วครับว่าคุณชายหลินยังตัดใจจากผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ ได้ครับ งั้นก็ยกให้ซูซื่อไปเถอะ”ในไม่ช้า ข่าวที่ว่าหู่เสียวกรุ๊ปได้ตกลงที่จะมอบที่ดินให้กับซูซื่อกรุ๊ปเพื่อพัฒนา ก็ถูกส่งไปถึงซูอวี้เหยาความสุขมาเร็วเกินไป จนเธอแทบไม่เชื่อ: “คุณชายหู่ นี่คุณเปลี่ยนใจแล้วเหรอคะ?”พนักงานที่เคยมาแจ้งข่าวบอกว่า “คุณซูสมกับเป็นดาวรุ่งแห่งวงการธุรกิจเจียงตง มีความสามารถอยู่ไม่น้อย ไม่ขอปิดบังเลยนะคะ คุณชายหู่ของเราได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง แล้วก็ตกลงให้เลยค่ะ”เพราะโทรศัพท์สายหนึ่ง คุณชายหู่เลยเปลี่ยนใจงั้นหรือ?ซูอวี้เหยาอึ้งไป แล้วหันไปมองฟางซื่อหาว พูดขอบคุณอย่างจริงใจ “คุณชายฟาง ช่วยขอบคุณคุณพ่อให้ด้วยนะคะ ครั้งนี้คุณช่วยฉันมาก อวี้เหยาขอจดจำไว้ไม่ลืมเลยค่ะ”ฟางซื่อหาวแข็งทื่อ หน้าตา
บทล่าสุด
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 30
อู๋เฮ่ามองหลินเฉินอย่างอึ้งๆ แล้วส่ายหัวพลางยิ้มพูดว่า: "ขอโทษด้วย ถ้าคำพูดเมื่อกี้ทำร้ายความภาคภูมิใจของพี่หลิน ผมขอโทษ""ผมแค่รู้สึกว่า สำหรับเด็กสาวจากตระกูลใหญ่อย่างเชี่ยนเอ๋อร์ ควรมีสุภาพบุรุษอยู่ข้างกาย จึงจะเหมาะสมกับสถานะของเชี่ยนเอ๋อร์"แม้ไม่ได้แสดงออกถึงการดูถูกหรือโจมตีอย่างชัดเจน แต่ในน้ำเสียงและคำพูดนั้นแฝงไปด้วยความรู้สึกเหนือกว่าของคนที่มาจากตระกูลใหญ่ และการมองข้ามหลินเฉินอย่างเย็นชาหลินเฉินยิ้มพูด: "สมแล้วที่เป็นคุณชายอู๋ แม้แต่ผมยังต้องยกนิ้วให้เลย""เมื่อครู่ได้ยินคุณชายอู๋พูดว่า วันนี้ค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่คลับเซียงซาน คุณชายอู๋จะเป็นคนจ่ายให้ ใช่ไหมครับ?"อู๋เฮ่าชะงักไปครู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าไม่คาดคิดว่าหลินเฉินจะถามเช่นนี้ จึงพยักหน้าตอบ: "ถูกต้อง คุณหลินมาที่นี่ไม่บ่อย อยากดื่มอะไร อยากเล่นอะไร จะเล่นยังไงก็ได้ ผมจะให้ฟรีทั้งหมด!"รอยยิ้มบนใบหน้าของหลินเฉินยิ่งกว้างขึ้น: "นี่เป็นคำพูดของคุณชายอู๋เองนะ งั้นผมก็ขอรับน้ำใจแล้วกัน!"อู๋เฮ่าหัวเราะเบาๆ แม้แต่จะตอบก็ไม่อยากตอบ พาซูอวี้เหยาเดินจากไปเขาคิดว่าหลินเฉินเป็นแค่คนไม่มีชื่อเสียงที่อยากได้ของฟรี เขาคิด
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 29
“คุณชายอู๋ช่วยชีวิตแกไว้ แกไม่ควรขอบคุณเขาหน่อยหรือไง”“ผมรู้แล้ว ไอ้นี่คงอิจฉาคุณชายอู๋ที่ดูดีมีหน้ามีตา เลยอิจฉาริษยา!”ทันใดนั้น คนรอบข้างก็มองหลินเฉินด้วยสายตาเหยียดหยามบางคนถึงกับอยากแสดงความดีต่อหน้าคุณชายอู๋ จัดการหลินเฉินซะซูอวี้เหยาขมวดคิ้ว: “ก็เพราะอู๋เฮ่า เรื่องราววุ่นวายกับนายท่านป้าร์ถึงได้สงบลง หลินเฉิน ไม่ว่ายังไง อู๋เฮ่าก็ช่วยคุณและฉัน ขอบคุณเขาสักคำมันยากนักหรือไง”ก่อนที่หลินเฉินจะได้พูดอะไร อู๋เฮ่าโบกมือ ทำท่าไม่ใส่ใจ“อวี้เหยา อย่าไปบังคับเขาเลย อย่างที่คุณรู้ ผมไม่ใช่คนหวังผลตอบแทน!”เขามองหลินเฉิน ยิ้มแล้วพูดว่า: “หลินเฉินใช่ไหม ก่อนหน้านี้อวี้เหยาเคยเล่าเรื่องของคุณให้ผมฟัง ตลอดสามปีที่ผ่านมา อวี้เหยาได้รับการดูแลจากคุณ ดังนั้นผมต้องขอบคุณคุณด้วย!”“คุณชายอู๋ใจกว้างจริงๆ ไม่เหมือนไอ้หนุ่มคนนั้น ใจกว้างกว่าเยอะ!”“คุณหนูซูฉลาดจริงๆที่ทิ้งไอ้หนุ่มคนนี้ไป เห็นท่าทางเจ้าคิดเจ้าแคลนแบบนั้นทีไรก็โมโหทุกที!”“อย่าพูดเลย ไอ้คนไร้ค่าคนนี้คงรู้สึกแย่ แต่ก็โทษมันเองที่สู้คุณชายอู๋ไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ!”อู๋เฮ่าเป็นฝ่ายขอบคุณเอง ทำให้คนรอบข้างชื่นชมตรงกันข้าม ทุกคนรู้
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 28
“อาเป้า ให้เกียรติฉันหน่อย วางมีดลงซะ!”ขณะที่หวังเป้ากำลังจะลงมือ เสียงทุ้มนุ่มๆเอ่ยขึ้นหวังเป้าหัวเราะเยาะ หันหลังจะพูดว่า มึงเป็นใครวะถึงจะมาสั่งกูได้แต่เมื่อเห็นว่าเป็นคุณชายอู๋ แต่งตัวอย่างดี ดูภูมิฐาน เดินเข้ามาหวังเป้ารีบวางท่าที ยิ้มแห้งๆว่า: “คุณชายอู๋ ทำไมถึงมาที่นี่ครับ”ข้างๆอู๋เฮ่า คือซูอวี้เหยา หญิงสาวสวย เดินตามมาท่ามกลางสายตาของทุกคนชายรูปงามหญิงสวย ราวกับเจ้าชายและเจ้าหญิง!“อาเป้า ฉันกับนายท่านของคุณ หวังป้าร์ สนิทกันเหมือนพี่น้อง วันนี้ผมขอช่วยคนนี้ไว้ เดี๋ยวผมจะโทรไปคุยกับนายท่านของคุณเอง”อู๋เฮ่า ยิ้มบางๆ ราวกับเป็นเรื่องเล็กน้อยแล้วเหลือบมองหลินเฉิน แววตาแปลกๆ แวบขึ้นมาสองครั้งสีหน้าหวังเป้า ดูลำบากใจ: “แต่คุณชายอู๋ คนนี้เมื่อวานทำร้ายลูกน้องของนายท่านป้าร์ถึงสิบกว่าคน ทำให้นายท่านป้าร์เสียหน้ามาก…”อู๋เฮ่าเอ่ยขึ้นเบาๆว่า: “ผมหมายความว่า เรื่องหวังป้าร์ คุณไม่ต้องห่วง ผมจะจัดการเอง”“แล้วก็เมื่อวาน พวกคุณบอกว่าจะทำร้ายคู่หมั้นของผม ฮึ่ม เรื่องนี้ผมยังไม่ได้ไปเคลียร์กับนายท่านของคุณเลย!”สีหน้าหวังเป้าเปลี่ยนไป ตระกูลอู๋ในเจียงตงนั้นมีอิทธิพลมหาศ
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 27
จู่ๆ ได้ยินหลินเฉินพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า: "วันนี้อารมณ์ผมไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ดังนั้นผมขอเตือนคุณสักคำ อย่าหาเรื่องไม่สบายใจเลย"ดวงตาของหวังเป้าฉายแววอำมหิต: "แกว่าอะไรนะ? พูดอีกทีซิ?"หลินเฉินยิ้มพลางกล่าว: "ผมบอกว่า คุณไปให้ไกลเท่าไหร่ก็ไปเลย วันนี้อารมณ์ผมไม่ดี กลัวว่าถ้าลงมือไปแล้วจะทำให้คุณบาดเจ็บ"หลี่เชี่ยนเอ๋อร์รู้สึกว่าหลินเฉินคนนี้บ้าไปแล้วจริงๆ"หลินเฉิน หุบปากเดี๋ยวนี้ คุณรู้หรือเปล่าว่าหวังเป้าเป็นลูกน้องคนเก่งที่สุดของนายท่านป้าร์แห่งเมืองหนาน ถ้าคุณยังพูดจาโอหังแบบนี้ ฉันก็ช่วยคุณไม่ได้แล้วนะ"พูดจบ หลี่เชี่ยนเอ๋อร์หันไปทางหวังเป้า พูดเสียงด้วยเครียด: "หวังเป้า คนนี้เป็นเพื่อนของฉันกับซ่งเสวี่ยเฟย ถ้ามีความเข้าใจผิดอะไร เราหาเวลามานั่งคุยกันได้ วันนี้คุณจะปล่อยเขาไปได้ไหม?"แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยชอบหลินเฉิน แต่ชีวิตคนก็สำคัญถ้าหลินเฉินต้องมาตายต่อหน้าเธอ เธอก็คงจะอธิบายกับซ่งเสวี่ยเฟยลำบากหวังเป้ายิ้มอย่างสบายอารมณ์ พูดว่า: "เรื่องนี้ คงจะไม่ได้ครับ""ไอ้หนุ่มคนนี้เมื่อวานได้ทำลายแผนของนายท่านป้าร์ของพวกเรา นายท่านป้าร์สั่งชื่อมาเลยว่าต้องจัดการมัน""ดังนั้นคุณหนูหลี
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 26
"ทุกคนดื่มให้สนุก เล่นให้มีความสุข ค่าใช้จ่ายคืนนี้ ผมจัดการเอง"คุณชายใหญ่แห่งตระกูลอู๋กล่าวพร้อมรอยยิ้ม ท่าทางสง่างาม"คุณชายอู๋ใจกว้างจริงๆ!""คุณชายอู๋ยังคงเป็นคนเดิม ทำให้ผู้คนรู้สึกประทับใจมาก""มีเพียงประธานหญิงงามแห่งตระกูลซูเท่านั้น ที่เหมาะสมกับคุณชายอู๋ผู้หล่อเหลาและร่ำรวยของพวกเรา!"บรรดาชายหญิงในคลับต่างชูแก้วและโห่ร้องไม่หยุดค่าใช้จ่ายที่คลับเซียงซานนั้นแพงลิบลิ่วที่สุดในเจียงตงมีเพียงคุณชายใหญ่แห่งตระกูลอู๋เท่านั้นที่กล้าพูดว่าจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดหลี่เชี่ยนเอ๋อร์มองตามอู๋เฮ่าและซูอวี้เหยาที่หายไปในห้องวีไอพีชั้นสอง แสดงความชื่นชมอย่างไม่ปิดบัง"ก่อนคุณชายอู๋จะไปเมืองนอก เขาได้ชื่อว่าเป็นหนุ่มรูปงามเจ้าสำราญในเจียงตงของเรา เป็นชายในฝันของสาวน้อยนับไม่ถ้วน""ตอนนี้กลับมาแล้ว ยิ่งเพิ่มความสุภาพและมั่นคง ตระกูลอู๋นี่ มีคนสืบทอดที่ดีจริงๆ คุณหนูซูคนนั้น โชคดีแล้วล่ะ!"หลินเฉินยกแก้วเหล้าตรงหน้าขึ้น จิบเบาๆ แล้วพยักหน้าพูดว่า: "เหล้าดีจริง!"หลี่เชี่ยนเอ๋อร์รู้สึกงุนงงเล็กน้อย: "ในเวลาแบบนี้ คุณยังมีอารมณ์นั่งชิมเหล้าอยู่ตรงนี้อีกเหรอ?"ในคลับ ทุกคนกำลั
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 25
หลินเฉินนั่งลง แล้วถามตรงประเด็นหลี่เชี่ยนเอ๋อร์จิ๊ปาก: “มาปุ๊บก็คุยเรื่องงานเลย ผู้ชายไม่มีรสนิยม หลินเฉิน คุณเป็นผู้ชายแบบนี้เสมอเหรอ?”ถึงแม้จะไม่พอใจ เธอก็ยังดันกล่องสวยงาม ไปตรงหน้าหลินเฉินหลินเฉินเปิดดู เห็นโสมอยู่ในกล่อง เมื่อแน่ใจแล้ว เขาก็ลุกขึ้นเดินออกไปหลี่เชี่ยนเอ๋อร์ตะโกน: “รอหน่อยสิ คุณได้ของแล้ว เมื่อไหร่จะรักษาให้ฉัน?”หลินเฉินตอบอย่างง่ายๆ: “คุณบอกเวลามา แต่ก่อนรักษา ผมต้องเตือนคุณสักอย่าง”“ตอนนั้น ผมต้องถอดกระโปรงคุณ”หลี่เชี่ยนเอ๋อร์งง: “ถอดกระโปรงฉัน? หมายความว่ายังไง?”หลินเฉินพูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้า: “โรคของคุณ ไม่ใช่โรคปกติ แต่เป็นโรคที่รุนแรง คุณรู้เรื่องนี้มาก่อนอยู่แล้ว”หลี่เชี่ยนเอ๋อร์นึกถึงอะไรบางอย่าง ใบหน้าค่อยๆ แดงขึ้น มองหลินเฉินด้วยความโกรธและอับอายหลินเฉินทำเป็นไม่เห็น พูดต่อ: “นั่นหมายความว่า โรคของคุณรักษาได้ยาก เพื่อให้แน่ใจว่าจะรักษาให้หาย ผมต้องผ่าตัดเล็กๆ ตรงที่เป็นโรค เข้าใจไหม?”หลี่เชี่ยนเอ๋อร์กัดฟัน: “ผู้ชายกับผู้หญิงไม่ควรแตะต้องกัน คุณคิดว่ามันเหมาะสมเหรอ?”หลินเฉินขมวดคิ้ว: “ต่อหน้าหมอ ไม่มีความแตกต่างระหว่างชายและหญิง ท
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 24
คืนนั้น ในแวดวงชนชั้นสูงของเจียงตง มีสองเหตุการณ์ที่สร้างความฮือฮาอย่างแรก หวังป้าร์ เจ้าเมืองหนาน แพ้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ขึ้นเป็นใหญ่ แพ้ไม่มากไม่น้อยอย่างที่สอง อู๋เฮ่า คุณชายใหญ่ของตระกูลอู๋ กลับมาจากต่างประเทศอย่างยิ่งใหญ่ เตรียมขึ้นเป็นหัวหน้าของตระกูลอู๋ตระกูลอู๋ในเจียงตง นับเป็นตระกูลชั้นนำสามอันดับแรก ไม่ใช่ตระกูลฟางที่เป็นแค่ตระกูลรองๆส่วนอู๋เฮ่านั้น ยิ่งมีชื่อเสียงมาก เคยเป็นหนึ่งในสี่หนุ่มสุดหล่อของเจียงตง เป็นลูกหลานตระกูลดังที่สุดในเจียงตงเช้าวันรุ่งขึ้น“คุณหมอหลิน ได้ยินว่าเมื่อวานนี้ที่โรงแรมเจียงตง คุณเจอเรื่องนิดหน่อย ถ้าต้องการความช่วยเหลือ บอกได้เลยนะคะ”ซ่งเสวี่ยเฟยโทรมา น้ำเสียงแสดงความห่วงใยหลินเฉินกล่าว: “ขอบคุณครับคุณหนูซ่ง ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอกครับ”ซ่งเสวี่ยเฟยหัวเราะ: “รู้แล้วล่ะว่าเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไม่ใช่เรื่องอะไรสำหรับคุณหมอหลิน เสวี่ยเฟยหวังว่าจะได้ช่วย แล้วคุณหมอหลินจะติดบุญคุณเสวี่ยเฟย”หลินเฉินยิ้ม: “บุญคุณเล็กๆ น้อยๆ ของผม สำหรับคุณหนูซ่ง คงไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรหรอกครับ”ซ่งเสวี่ยเฟยจิ๊ปาก: “ใครพูด ถ้าได้บุญคุณคุณหมอหลิน เสวี่ยเฟยยอ
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 23
“หลินเฉิน คุณรีบหนีไป ออกจากเจียงตงไปเลย เร็ว!”ซูอวี้เหยาคิดอยู่นาน แล้วพูดออกมา สายตาเต็มไปด้วยความร้อนรนหลินเฉินพูดอย่างสงบ: “ผมคิดว่า ไม่จำเป็น”ซูอวี้เหยาโกรธ: “คุณสร้างปัญหาแล้ว คุณไม่เข้าใจเหรอ? ทำไมถึงไม่จำเป็น?”หลินเฉินหัวเราะเยาะ มองเธอ: “แล้วไง? คุณคิดว่าผมทำให้ตระกูลซูเดือดร้อน ทำให้คุณเดือดร้อนเหรอ?”“ไม่ใช่เหรอ?”คำถามนี้ทำให้หลินเฉินอึ้งไปจางอ้ายยิงเดินเข้ามา ดึงซูอวี้เหยาไป: “อวี้เหยา เราไปกันเถอะ เรื่องวุ่นวายทั้งหมด เป็นเพราะไอ้คนนี้ ไม่เกี่ยวกับเรา ไปกันเถอะ”ซูหย่งก็เร่ง: “พี่สาว เราไปกันเถอะ พรุ่งนี้พี่เขยจะกลับมาจากต่างประเทศ ให้เขาช่วยจัดการ ตระกูลซูจะไม่เดือดร้อนหรอก”ซูอวี้เหยาได้ยินแล้ว รีบพูด: “ใช่ พรุ่งนี้อู๋เฮ่าจะกลับมาจากต่างประเทศ ถ้าเขาออกหน้า ก็คงไม่เป็นไร”เธอมองหลินเฉิน สายตาสับสน: “หลินเฉิน คุณหนีไปเถอะ อย่าห่วง ฉันจะขอให้อู๋เฮ่าจัดการ เพื่อดับความโกรธของหวังป้าร์ คุณจะไม่เป็นไรหรอก แต่คุณอาจจะ... กลับมาเจียงตงไม่ได้อีกแล้ว”หลินเฉินหัวเราะเยาะๆ: “เหรอครับ? คุณหนูซูใจกว้างจริงๆ ขอให้คู่หมั้นของคุณมาช่วยชีวิตอดีตคนรัก”“อย่างนั้น ผมควรจ
ล้มเลิกแต่งงานกลับสู่ความรุ่งเรือง บทที่ 22
“หุบปาก!”ในวินาทีสุดท้าย เสียงตะโกนเย็นชาดังขึ้นมือของคนหัวล้านเพิ่งจะเงื้อออกไป ก็ถูกกระแทกจากด้านหลังอย่างแรงร่างของเขาถูกเตะกระเด็นออกไป ไม่รู้ว่าตายหรือเป็นซูอวี้เหยามองไปทางด้านหลังของคนหัวล้าน แล้วก็เห็นหลินเฉินปรากฏตัวขึ้นสายตาของหลินเฉินตอนนี้ เย็นชาจนน่ากลัว ราวกับจะฆ่าคน“คุณ คุณ คุณ... คุณกลับมาได้ยังไง?”ซูอวี้เหยาพูดติดๆ ขัดๆเดิมทีเธอคิดว่าหลินเฉินไปแล้วตอนนั้นเธอรูสึกผิดหวังมาก คิดว่าหลินเฉินเป็นผู้ชายขี้ขลาด แม้แต่จะเทียบกับฟางซื่อหาวยังไม่ได้“ถ้าผมไม่กลับมา แล้วจะปล่อยให้คุณโดนพวกมันพาไป แล้วทำอะไรต่างๆ นานาเหรอ?”หลินเฉินมองผู้หญิงที่ไร้เดียงสาคนนี้ด้วยสายตาเย็นชา แล้วพูดอย่างไม่พอใจซูอวี้เหยาอึ้งไป รู้สึกว่าหลินเฉินดูแข็งกร้าวเกินไป: “หลินเฉิน ฉันรู้ว่าฉันเข้าใจผิด แต่คุณ...”เธอยังพูดไม่ทันจบ คนหัวล้านที่ถูกเตะกระเด็นไป ก็ตะโกนอย่างโกรธแค้น “เข้าไปจัดการมัน ฆ่ามันให้ตาย ฆ่ามันซะ!”ลูกน้องแต่งชุดดำหลายคน เข้าล้อมหลินเฉิน บางคนถึงกับหยิบอาวุธออกมาฟางซื่อหาวหัวเราะเยาะๆ: “โง่ ไม่รู้จักตาย กล้าทำร้ายคนของนายท่านป้าร์ คราวนี้ตายแน่ๆ ตายแน่ๆ”เขาไ
