-03- อีกครั้งและอีกครั้ง
หลังจากซดน้ำคาวของซีโร่ไปแล้ว เขาก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วช้อนตัวเธออุ้มในท่าเจ้าหญิงจนเธอเผลอกอดเขาแน่น เพราะกลัวจะตก "จะ จะไปไหนของนายอ่ะ ซีโร่" "ไปสวรรค์ ของเราสองคนไงจ๊ะ" พูดจบเดินดุ่มๆเขาไปห้องนอนส่วนตัวทันที "มามะ มาสนุกกันเถอะมิลล่าของเฮีย" ยิ่งเห็นใบหน้าสวยมองเขาอย่างอึ้งๆ ปากสวยเดี๋ยวอ้า เดี๋ยวหุบ ยิ่งทำให้ซีโร่อยากแกล้งเธอเข้าไปอีก "จะถอดเอง หรือให้ฉันถอดให้ละ หืม" ไวเท่าความคิด มือบางค่อยๆรูดซิปชุดเดรสรัดรูปลงแล้วถอดบราเซีย จนเห็นอกอวบอูมน่าขย้ำเหลือเพียงแพนตี้ตัวบางลายลูกไม้ที่ปิดนาผืนน้อยไว้แทบไม่มิดอีกปราการสุดท้าย ตอนนี้มิลล่าหมดความเขินอายแล้ว หากเธอไม่ถอด เขาคงกระชากเสื้อผ้าเธอเหมือนครั้งแรกอีกเป็นแน่ ซีโร่ที่ยืนมองร่างบางแต่หน้าอกหน้าใจใหญ่ล้นมืออย่างกระหาย เขารู้ว่ามิลล่าเขิลอาย แต่แล้วยังไงละ ในเมื่อเขาให้โอกาสเธอแล้ว เธอกลับมาหาเขาเอง "มานี่สิ ถอดเสื้อผ้าให้ฉันหน่อยสิมิลล่า" มือสั่นเทาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำของชายหนุ่มออกจนเผยให้เห็นแผงอกแน่น มีไรขนอ่อนๆ จนมิลล่าเผลอลูบไล้อย่างลืมตัว วันนั้นมัวแต่เจ็บที่เสียซิง ไม่ได้มองหุ่นอันน่าหลงใหลให้เต็มตาตอนนี้ทั้งเธอและเขาต่างก็เปลือยเปล่าทั้งคู่ มิลล่าหน้าแดงก่ำสร้างความเอ็นดูให้แก่ซีโร่ไม่น้อย ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! "อ๊าา...อ๊ะ..อึก..จะจุก...ซีเบาๆหน่อย ..อ๊าา" ซีโร่กระแทกแก่นกายใส่ร่องสาวอย่างหนักหน่วงความคับแน่นตอดรัดจนเขาแทบจะเสร็จตั้งแต่สอดใส่ ช่างหน้าอายเสียจริงปึก! ปึก! ปึก! "อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊าา แรงๆหน่อยซี มิลเสียว~ อ๊าาา" เสียงหวานครางกระเส่า ซีโร่รีบตอบสนองความต้องการของมิลล่าทันที ไม่กี่นาทีต่อมาทั้งคู่ต่างก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน "อ๊าาาาาาสสส / อ๊ายยยยยยย" ร่างสูงของซีโร่ซบลงบนอกของมิลล่า ทั้งที่แก่นกายยังฝังอยู่ในร่องสาว และไม่นานมันเริ่มจะพองตัวจนมิลล่าที่นอนเหนื่อยหอบถึงกับถลึงตาโตตกใจ ใจคอหมอนี่จะไม่ให้พักหน่อยรึไง "ขึ้นให้หน่อยสิมิลล่า" เสียงทุ้มบอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "ฉะ...ฉันทำไม่เป็น" มิลล่าตอบพร้อมกับหลบสายตาคู่คมทันที "ขึ้นมาบนตัวฉัน แล้วก็ขย่มแรงๆ" พูดจบซีโร่พลิกตัวมิลล่าให้อยู่บนตัวเขาทันที โดยที่ยังไม่ถอดแก่นกายออกจากกัน "อ๊ะๆๆ...อ๊าา...ซี..มิล สะเสียวว...อ๊ะๆ" "ขย่มแรงๆเลย ทำตามใจเธอเลยมิลล่า" ซีโร่มองดูร่างอรชรโยกย้ายร่ายรำอยู่ข้างบนอย่างน่าหลงใหล ปกติคู่นอนคนอื่นๆเขาไม่เคยต้องเสียเวลาแบบนี้ แค่กระแทกให้น้ำแตกก็จบ "อ๊ะๆ ...อ๊ะ...มิล..จะเสร็จแล้วซี..อ๊ะๆๆ~" "อ๊าสสสส / กรี๊ดดดดดดด" ไม่นานซีโร่ก็ปลดปล่อยสายธารเข้าสู่กายสาวทุกหยาดหยดจนมิลล่ารู้สึกอุ่นวาบในช่องท้อง แต่นาทีนี้เธอคงไม่มีแรงไปทักท้วงอะไร เพราะเพลียจากการขย่มเหลือเกิน มิลล่าค่อยๆซบหน้าลงบนอกของซีโร่ ทั้งที่ยังมีแก่นกายใหญ่ฝังเชื่อมอยู่ "มิล มิลล่า เฮ้ เธอจะมาหลับแบบนี้ไม่ได้นะ" ร่างบางที่ฟุบลงบนอกแกร่งนานจนซีโร่เริ่มเอะใจ และมันก็เป็นแบบที่คิด เจ้าหล่อนหลับคาอกไปแล้ว ส่วนตัวเขายังไม่อิ่มเลยด้วยซ้ำ แม้จะแตกไปสามน้ำแล้วก็ตาม สุดท้ายซีโร่ค่อยๆถอดเจ้าโลกออกจากโพรงอุ่นนุ่มอย่างแสนเสียดาย "อื้อ ~" เขาเผลอยิ้มให้กับคนขี้เซา มือหนาคว้าผ้าห่มมาคลุมร่างบางลวกๆ แล้วเดินเลี่ยงไปเข้าห้องน้ำ ไม่นานก็กลับมาสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกันกับมิลล่าแล้วโอบกอดเธอและเข้าสู่ห้วงนิทรา@เช้าวันต่อมา มิลล่าที่รู้สึกตัวตื่นค่อยๆลืมตามองรอบๆห้อง และหันกลับมามองที่นอนข้างๆที่มีรอยยับยู่ยี่ของผ้าปูที่นอนบ่งบอกว่าอีกคนเพิ่งลุกออกไปไม่นาน ร่างบางค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้นช้าๆ แล้วถือวิสาสะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อเชิ๊ตตัวโคร่งของซีโร่มาสวมใส่ "ไร้มารยาท หยิบของคนอื่นไม่ขออนุญาต หึ" ใบหน้าสวยตวัดสายตาไปมองยังต้นเสียง ซีโร่อยู่ในชุดไปรเวทสบายๆ แต่ออร่าความหล่อยังฟุ้งกระจาย "มองขนาดนี้ หิวอีกหรอ" "นะนายสัญญาแล้วว่าจะลบคลิป หวังว่าคงเป็นลูกผู้ชายพอนะ" มิลล่าบอกด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ "แน่นอน เสร็จธุระแล้วก็ออกไปจากห้องได้ละ" ซีโร่บอกอย่างไม่ใส่ใจ พร้อมกับเดินผ่านหน้ามิลล่าไปอย่างไร้ความรู้สึก หลังจากออกจากห้องทำงานของซีโร่แล้ว เธอเจอกับดินแดน คนสนิทของเขายืนจ้องเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าอยู่หน้าห้องจนเธอรู้สึกประหม่า "ขะขอตัวนะคะ" พูดจบมิลล่าก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งจนไปถึงที่รถแล้วขับออกจากผับหรูทันที-04- ของแถมจากคืนนั้นมิลล่าขับรถกลับมาถึงคอนโดฯ ก็ได้รับสายจากมารดา ว่าให้กลับบ้านด่วน เธอไม่มีทางเลือกมากนัก นอกจากเตรียมเก็บของใช้ส่วนตัวลงกระเป๋าเดินใบใหญ่ แล้วให้ รปภ. เรียกแท็กซี่ไปสนามบินอย่างไม่ลังเล"มาหาใครคะ" เสียงของป้านภาแม่บ้านเก่าแก่เอ่ยถามผู้มาใหม่"มาหาใครดีน๊า~" มิลล่าถอดแว่นตากันแดดออกแล้วเดินเข้าไปสวมกอดป้านภาทันที เธอสนิทกับป้านภามาก"โธ่.. หนูมิล ป้าตกใจหมดเลย สวยขึ้นจนป้าจำแทบไม่ได้" "นภา ใครมาจ๊ะ เอะอะโวยวายอะไรกัน" คุณรินลณี เดินเข้ามาถามแม่บ้านคนสนิท"มิลเองค่ะแม่ มามะ มาให้หอมแก้มซะดีๆ ฟอด~ ฟอด~ ฟอด~" "ยัยมิลทำไมไม่โทรมาบอกละว่าจะมาวันนี้เลย แม่จะได้ให้คนไปรับ" "อยากมาเซอร์ไพรส์ไงคะ คุณพ่ออยู่ไหนคะ ไม่เห็นมาต้อนรับลูกสาวกลับบ้านเลย น่าน้อยใจจริงๆ" มิลล่าบ่นอุบ พร้อมทำหน้างอ"คุณพ่อไปประชุมที่อำเภอตั้งแต่เที่ยงแล้วลูก น่าจะกลับเย็นๆโน้นแหละ" คุณรินลณีว่าพรางจูงมือลูกสาวเข้าไปในบ้าน"มิลล่าลูกรัก กลับมารอบนี้อยู่ยาวเลยไหมคะ คุณแม่เหง๊าเหงา ลูกชายก็ไปทาง ลูกสาวก็ไปทาง""แน่นอนอยู่แล้วค่ะ อยู่ให้เบื่อกันไปเลย" พูดพลางกอดแขนมารดาออดอ้อน @สองเดือนต่อมาอ๊วกกก
-05- โลกกลม5 ปีต่อมา"กรี๊ดดดดดดดดดดด คุณยายขา คุณตาขา มันเริศมากค่ะหนูช๊อบชอบ" เสียงกรีดร้องของซีเนียร์ หลานสาวตัวน้อยที่ถูกอกถูกใจกับกระเป๋าใบใหม่ที่คุณลุงมิกซ์พี่ชายของมารดาเพิ่งส่งมาให้ ซีเนียร์หนูน้อยวัย 4 ขวบ น่าตาน่ารักมีแววสวยตั้งแต่เด็ก เธอชื่นชอบการแต่งตัวมาก เรียกได้ว่า แฟชั่นนิสต้าตัวน้อยเลยทีเดียว ตั้งแต่มิลล่าคลอดหนูน้อยซีเนียร์ออกมา บ้านของเธอมีสีสันมากขึ้นคุณตาคุณยายหลงหลานหนักมาก ซีเนียร์อยากได้อะไรไม่เคยขัด ถ้าวันไหนหนูน้อยซีเนียร์ตามมิลล่าไปทำงานที่รีสอร์ทด้วย จะได้ขนมนมเนยติดไม้ติดมือกลับมาทุกวันเพราะหนูน้อยต่างก็เป็นขวัญใจทั้งพนักงานและแขกที่มาพัก "ซีเนียร์ มามี๊บอกแล้วใช่ไหม ว่าอย่ากรี๊ด" ตั้งแต่มีลูกมิลล่าลดความแก่นเซี้ยวลงและมีความเป็นแม่สูงมากแต่ลูกสาวของเธอกลับสืบทอดนิสัยของเธอไปเต็มๆ มิลล่ากลัวใจเหลือเกิน ถ้าหากวันหนึ่งซีเนียร์ไปให้ท่าผู้ชายแบบที่เธอเคยทำกับซีโร่ เธอคงจะหัวใจวาย ลูกสาวของเธอแสบสัน ตรงข้ามกับหน้าตาบ๊องแบ๋วเหลือเกิน เมื่อเดือนก่อนซีเนียร์นำทีมเพื่อนๆในห้องไปเปิดกระโปรงคุณครูจนต้องเรียกพบผู้ปกครองมาแล้ว เล่นเอาเธอปวดหัวไม่น้อย ล่าสุดซีเนียร์ไ
-06- DNA บนหน้าลูก"ซีเนียร์ มามี๊ตามหากันให้วุ่น ทำไมออกมาไม่บอกมามี๊ล่ะคะ" มิลล่าทำเสียงดุจนหนูน้อยใจแป้ว เพราะกลัวมามี๊ลงโทษ "เอ่อ หนูจ๊ะ อย่าดุหนูเนียร์เลย แกคงไม่ได้ตั้งใจ" คุณหญิงญาตาวีที่ยืนสังเกตการณ์อยู่ใกล้ๆ สงสารเด็กน้อยจึงเข้าไปช่วยพูดให้ผู้ปกครองใจเย็นลง"คะ...ค่ะ" มิลล่าที่เห็นหน้าคุณหญิงญาตาวีก็ทำหน้าตื่นลนลาน เธอจำได้ นั่นมันคุณแม่ของซีโร่ทำไมมาอยู่กับหนูเนียร์ได้ล่ะ"ฉันญาตาวีนะจ๊ะ เอ่อหนู...""หนูมิลล่าค่ะ ขอบคุณคุณหญิงมากนะคะที่ช่วยเหลือซีเนียร์" มิลล่าหันไปส่งยิ้มหวานให้แม่ของซีโร่"จ๊ะหนูมิลล่า บังเอิญเจอหนูเนียร์หลงทาง ฉันกับลูกชายเลยพามาที่นี่" "ละ...ลูกชายหรอคะ" มิลล่าทำตาโตตกใจ ลูกชายคุณหญิงญาตาวีก็ ซะ...ซีโร่ "ใช่จ๊ะ ลูกชาย นั่นไงมาโน้นแล้ว ตาซีหนูเนียร์เจอมามี๊แล้วค่ะ เรากลับกันเลยไหมลูก" คุณหญิงญาตาวีหันมาถามลูกชายที่เพิ่งเดินเข้ามาสมทบ"…มิลล่า" ซีโร่เอ่ยเรียกอีกฝ่ายเสียงเบาหวิวราวกระซิบ"..!!!.." ซะ..ซีโร่"ซีเนียร์ ขอบคุณคุณหญิงด้วยค่ะลูก" เสียงหวานบอกกับลูกสาวตัวน้อย"ขอบคุณค่ะคุณย่า ขอบคุณค่ะคุณลุงซี บ๊าย บายค่า" หนูน้อยพนมมือขอบคุณพร้อมโบกมือลา"หน
-07- กังวลเช้าวันต่อมามิลล่าแทบไม่ได้นอนเลยตั้งแต่เมื่อคืนเธอมัวแต่กังวลเรื่องของซีโร่ ถึงแม้ทั้งเขาและเธอต่างก็พลาดจนมีซีเนียร์ออกมา แต่เธอก็เลี้ยงดูลูกด้วยความรัก และไม่มีทางที่จะยอมยกลูกให้ซีโร่ง่ายๆ เขาก็มีคนรักอยู่แล้วอีกไม่นานคงมีลูกด้วยกัน จะมาตามวุ่นวายเธอกับลูกไปทำไมกัน ยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจ "มามี๊ เป็นอะไรคะ หนูเนียร์เรียกตั้งนานแล้ว" เสียงใสๆของลูกสาวปลุกให้มิลล่าออกจากภวังค์ ต่อไปนี้อะไรจะเกิดก็คงต้องเกิด เธอจะไม่กีดกันระหว่างซีโร่กับซีเนียร์ เพราะอำนาจเงินสมัยนี้สามารถสืบหาได้ไม่ยากว่าซีเนียร์เป็นลูกใคร"เอ่อ นายครับ เมื่อคืนคุณปกรณ์ เจ้าของผับคู่แข่ง ส่งคนมาป่วนที่ผับเราอีกแล้วครับ" ดินแดน เข้ามารายงานให้ผู้เป็นนายทราบ เพราะปกรณ์อดีตเพื่อนรักของเจ้านายที่ผันตัวไปเป็นศัตรูทางธุรกิจส่งคนมาก่อความวุ่นวายให้กับผับไม่เว้นวัน"เห้อ เมื่อไหร่มันจะหยุดสักทีวะ ส่งคนไปสั่งสอนมันหน่อยละกัน" ใช่ว่าเขาจะอยากมีเรื่องกับปกรณ์ แต่ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมหยุดก็คงต้องสั่งสอนกลับไปบ้าง ไม่อย่างนั้นคงไม่เลิกราง่ายๆ เขาและปกรณ์ เคยเป็นเพื่อนรักกัน แต่มาผิดใจเพราะผู้หญิงเพียงคนเดียวสมัยเรียนมห
-08- ตัวแทนความเจ็บปวด"ซีโร่ลูกรัก คุณป้ามัณฑนาโทรมาบอกแม่ว่าวันนี้หนูลันตากลับมาแล้ว ซีช่วยแวะไปรับน้องที่สนามบินหน่อยนะคะ" คุณหญิงญาตาวีบอกลูกชายอย่างตื่นเต้นและมีความหวัง เพราะลันตาขอทางครอบครัวไปศึกษาต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศ เมื่อ 2 ปีก่อน หลังจากกลับมาเธอตั้งใจจะจัดงานมงคลระหว่างซีโร่กับลันตาทันที"คุณแม่ยังไม่เลิกจับคู่ผมกับน้องลันตาอีกหรอครับ ผมคิดกับน้องลันตาแค่น้องสาวจริงๆ" เขาต้องคุยกับแม่ให้รู้เรื่องเสียที นี่แม่เขาถึงขั้นโทรตามให้เข้ามาพบ จนต้องเสียการเสียงาน เพียงเพราะลูกสาวของเพื่อนกลับมาเนี่ยนะ "หนูลันตาน่ารัก เพียบพร้อม และเหมาะสมกับซีที่สุดเลย คุณแม่มองคนไม่ผิดแน่นอน อ๊ะๆ อย่าค่ะอย่าเถียงคุณแม่ นี่ถ้าไม่โทรตามก็คงไม่กลับมาบ้านเลยใช่ไหมคะ" "เห้อออ ครับๆ ผมจะไปรับน้องลันตาให้ละกัน ว่าแต่คุณแม่อยากมีหลานใช่ไหมครับ?" ซีโร่ลองเกริ่นถาม"แน่นอนสิคะ ลูกสะใภ้คุณแม่ต้องเป็นหนูลันตาเท่านั้น!!" คำสั่งประกาศิตทำเอาซีโร่ต้องกรอกตามองบนอย่างเบื่อหน่าย "ถ้าผมมีหลานให้คุณแม่แล้วละครับ ยังจะต้องแต่งงานกับน้องลันตาอีกไหม" "เลอะเทอะ พูดจาอะไรไม่รู้ ไปรับหนูลันตาด้วยนะ แม่จะไปหาคุณพ
-09- พบเจอ"ดินแดน พรุ่งนี้เช้าเตรียมตั๋วเครื่องบินไปเชียงใหม่ให้กูหน่อย" ซีโร่ไม่ได้ลืมว่าเขายังมีภารกิจไปเคลียร์กับแม่ของลูก แต่ที่ปล่อยผ่านเพราะไม่อยากให้มิลล่าลำบากใจ และเขาเองก็ต้องจัดการงานที่คั่งค้างให้เสร็จเสียก่อน แต่ตอนนี้มันคงถึงเวลาอันสมควรแล้วที่ต้องไปเจรจากับแม่ของลูกเสียที"เอ่อ บอสครับ คุณหญิงโทรมาถามว่าไปรับคุณหนูลันตาแล้วยังครับ""แม่งเอ้ย กูลืม!!! แม่กูเอาตายแน่งานนี้" เขาลืมไปเสียสนิทว่าแม่ให้ไปรับน้องลันตาจากสนามบิน ป่านนี้คุณหญิงญาตาวีคงรอบ่นอยู่แน่ๆ"คุณหญิงบอกว่าคุณหนูลันตาเลื่อนวันกลับครับ ไม่ต้องไปรับแล้ว แหะๆ""เห้อออ รอดตัวไป" ซีโร่ถอนหายพรืดใหญ่"บอสไปเชียงใหม่ทำไมหรอครับ หรืองานที่นั่นมีปัญหา ให้ผมไปด้วยไหม" ปกติถ้าเจ้านายมีงานด่วน หรือต้องไปดูผับZE สาขาอื่นๆที่ต่างจังหวัด จะมีดินแดนติดตามไปด้วยเสมอ"ไม่ต้อง!! ถ้าแม่กูถามบอกว่าไปดูผับที่นั่นละกัน ถ้าไม่อยากตกงาน อย่าปากมาก" ดินแดนรีบหุบปากฉับพลัน เขาเป็นลูกน้องที่ภักดีต่อเจ้านายมาก แต่ก็สู้อำนาจของคุณหญิงญาตาวีไม่ได้ เลยต้องเป็นกบฏบ้างเป็นครั้งคราว"เอ๊ะ ทำไมวันนี้ตากระตุกทั้งวันแล้วเนี่ยะ" มิลล่าเริ่มสัง
-10- พ่อลูกเจอกัน"คุณพ่ออออออ หนูเนียร์มาแล้วค้าาา~" ซีเนียร์ตะโกนเรียกหาพ่อมาแต่ไกลหวังจะโผกอดให้หายคิดถึง เธอจินตนาการถึงพ่อไว้มากมายตามประสาเด็ก"สวัสดีครับหนูเนียร์ลูกพะ..พ่อ" ซีโร่ปรากฏตัวพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น เขาได้แต่นั่งดูรูปถ่ายหลากหลายอิริยาบทของลูกสาวตัวน้อยมาหลายวันแล้ว ลูกของเขาน่ารักเหลือเกิน "เอ๋...~ คุณลุงซีนี่นา ...แล้วคุณพ่ออยู่ที่ไหน" หนูน้อยเอียงคอถามซีโร่อย่างน่ารัก"หนูเนียร์อยากเจอคุณพ่อไหมครับ" "เอ๋.. คุณพ่อหรอคะ มามี๊บอกว่าถ้าอยากมีคุณพ่อให้บอกมามี๊ค่ะ เดี๋ยวมามี๊ไปหามาให้หลายๆคนเลยค้า คริคริ""..!!!.." ซีโร่ใบ้กินทันที ทำไมมิลล่าบอกลูกสาวเขาแบบนี้ น่าจับมาตีก้นเสียให้เข็ด"แต่มามี๊บอกว่าถ้าหนูเนียร์เป็นเด็กดี คุณพ่อจะมาหาหนูเนียร์ค่ะ คุณลุงรู้จักคุณพ่อไหมคะ" "ละลุง คือ.." ไม่ทันตอบลูกสาวก็มีเสียงคุ้นเคยเหวดังขึ้นมาจากข้างหลังเสียก่อน"หยุดนะ!!! นายมีสิทธิ์อะไรมาเจอลูกฉัน" มิลล่ารีบอุ้มซีเนียร์ออกมาจากเขาทันที วันนี้เธอมารับลูกสาว แต่คุณครูพี่เลี้ยงบอกว่าคุณพ่อมารับและรอเธออยู่ที่สนามเด็กเล่น เธอเดาได้ไม่ยากว่าเป็นฝีมือของซีโร่ เขายังไม่เลิกยุ่งกับเธอและลูก ม
-11- ว่าที่ลูกเขย"มามี๊ขา ให้คุณพ่อไปส่งหนูเนียร์ที่บ้านได้ไหมคะ? นะคะ! นะคะ!" ซีเนียร์เริ่มงอแงตั้งแต่ออกมาจากห้างสรรพสินค้าแล้ว"มิลล่า ถ้าผมจะขอไปส่งลูกได้ไหม" เขาเองก็อยากไปส่งลูกสาว"อืมก็ได้ งั้นคุณช่วยแวะส่งฉันเอารถที่หน้าโรงเรียนลูกก่อนนะ" บรรยากาศในรถกลับมาเงียบอีกครั้ง หนูเนียร์เริ่มตาปรือจะปิดแล้ว"คุณขับได้รึเปล่า รถคุณไม่มีคาร์ซีท ลูกจะหลับแล้ว""งั้นคุณนั่งไปกับลูกเลยแล้วกัน พรุ่งนี้เช้าผมเข้าไปรับคุณกับลูกเอง" ทางเลือกนี้ทำให้เขาได้ใกล้ชิดกับลูกอีกด้วย ซีโร่ได้แต่ยิ้มกริ่มอยู่ในใจลำพัง"เอางั้นก็ได้ ที่ฉันยอมให้คุณไปส่งเพราะเห็นแก่ลูกหรอกนะ" เธอกระซิบบอกเขา เพราะกลัวลูกสาวจะสะดุ้งตื่น ตอนนี้ซีเนียร์หลับซบอกเธอไปเรียบร้อยแล้ว"เอ่อ ผมขอโทษนะที่ปล่อยให้คุณเลี้ยงลูกคนเดียว" ซีโร่เอ่ยทำลายความเงียบขึ้น"คุณไม่ผิดหรอก ที่จริงมันเป็นความผิดฉันเองแหละ" ใช่ มันคือความผิดของเธอ ถ้าเธอไม่แพ้ยาคุมฉุกเฉิน เรื่องคงไม่เป็นแบบนี้ "แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว เอาเป็นว่าผมพร้อมรับผิดชอบลูก และคุณ" ซีโร่มีความรับผิดชอบมากพอ เขากล้าทำก็กล้ารับ "แค่ลูกก็พอเถอะยะ ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วยมิทราบ" ใจดวงน
ตอนพิเศษส่งท้าย15 ปีผ่านไป ตอนนี้ซีเนียร์ลูกสาวคนโตของบ้านอายุ 23 ปีแล้ว ใบหน้าที่เหมือนคุณพ่อราวกับพิมพ์เดียวกันบวกกับความสะสวยที่ได้รับจากมามี๊ไปเต็มพิกัดยิ่งทำให้เธอดูน่าหลงไหล แต่หนุ่มๆที่เข้ามาขายขนมจีบต่างก็หนีหายกันไปหมด ไม่เคยมีใครอยากสานสัมพันธ์กับเธอ แรกๆพวกเขาดูเหมือนจะจริงจังพอคุยไปคุยมาไม่เคยเกินสามวันก็มาขอตัดความสัมพันธ์กับเธอทุกราย ทำให้เธอคิดถึงคำพูดของกานต์รัก น้องชายคนสนิทที่เคยติดเธอแจเมื่อครั้งเป็นเด็ก เขาบอกเธอว่า 'พี่หนูเนียร์ยิ่งโตยิ่งขี้เหร่นะครับ ผมว่าชาตินี้คงไม่มีแฟนหรอก' นั่นคือคำพูดที่บาดจิตบาดใจเจ้าแม่แฟชั่นอย่างเธอมาก เจ้าเด็กน้อยกานต์รักในครั้งเยาว์วัยมักจะชมเธอว่างดงามปานนางฟ้า แต่พอเธอเริ่มโตเป็นสาวเขากลับทำร้ายเธอได้เจ็บแสบ เสียความมั่นใจอยู่พักใหญ่ เธอเลยโสดมาตลอดจนถึงปัจจุบัน!"หนูเนียร์ ทำไมมารับผมช้าจังเลยครับ" ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนหรอกนอกจากกานต์รัก น้องชายที่เปลี่ยนจากเด็กน้อยน่ารักเป็นหนุ่มน้อยวัย 20 ปีขยันทำตัวน่าตบมาก"เห้ออ บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกพี่ สอนไม่เคยจำจริงๆ" พอเขาเริ่มโตเป็นหนุ่มคำเรียกขานก็เปลี่ยนไป จากพี่หนูเนียร์ก็เหลือเพี
THE ENDทั้งสองครอบครัวจัดปาร์ตี้ริมสระว่ายน้ำเป็นการร่วมฉลองวันครบรอบแต่งงานของซีโร่และมิลล่า พร้อมทั้งต้อนรับสมาชิกใหม่อีกคนอย่างสนุกสนาน"ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะเฮียซี มิลรักเฮียนะคะ""เฮียก็รักมิลกับลูกๆมากครับ จุ๊บ" ชีวิตนี้แค่มีเธอกับลูกๆเขาก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ความสุขของชีวิตคือครอบครัวจริงๆ 3 เดือนต่อมา"เด็กๆเร็วครับ วันนี้เราจะไปดูน้องกันนะลูก" คุณพ่อสุดหล่อเร่งเร้าให้ลูกๆรีบแต่งตัว เพราะวันนี้คุณหมอนัดตรวจดูเพศเจ้าตัวเล็กในครรภ์ ทั้งสามตื่นเต้นมาก เขาและเด็กๆถนุถนอมมามี๊เป็นอย่างดีแถมยังมีกานต์รักหลานชายมาคอยดูแลด้วยอีกแรง รายนั้นขอน้องจากคุณแม่แล้วแต่คุณพ่อยังทำไม่สำเร็จ เลยต้องรอต่อไป ปกรณ์แต่งงานกับลันตาเมื่อสองเดือนที่แล้ว กว่าฝ่ายหญิงจะตกลงลุ้นกันแทบแย่ ทุกวันนี้หมั่นทำการบ้านทุกครั้งที่มีโอกาสแต่ก็ชวดเพราะประจำเดือนเมียยังมาทุกเดือน"สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ วันนี้พี่ๆมาดูน้องด้วยหรอคะ" คุณหมอสาวทักทายเหล่าองครักษ์พิทักษ์น้องในครรภ์อย่างอารมณ์ดี ครอบครัวนี้รักใคร่กลมเกลียวกันมาก คุณพ่อดูเห่อลูกสุดๆขนาดนี่เป็นท้องที่สามแล้ว!"ช่ายคร้าบ พี่ซีต้าร์จะมาดูน้องซีกัส" คุณ
-38- คิดมากหลังจากเล่าให้พี่เมียฟังจนเข้าใจแล้ว เขาจึงขอความร่วมมือให้พี่มิกซ์ช่วยสานต่อแผนการณ์จากเขาอีกที ในเมื่อเมียเข้าใจผิดเขาก็จะใช้ความเข้าใจผิดให้เกิดประโยชน์ที่สุด ค่อยตามง้อทีหลังแล้วกัน "มิลช่วงนี้ดูมีน้ำมีนวลจังเลยลูก ทานเก่งขึ้นนะ" คุณรินลณีถามอย่างแปลกใจเพราะปกติแล้วลูกสาวนางรักษาหุ่นจะตาย"ช่วงนี้ทานอะไรก็อร่อยค่ะคุณแม่" พูดพรางหยิบขนมเค้กชิ้นที่ 2 ออกมาตักกินอย่างอารมณ์ดี ผิดกับตอนเพิ่งมาถึง หน้าหงิกหน้างอมาก"นึกว่าจะมีหลานให้แม่อีกสักคน" คุณรินลณีเอ่ยแซวขำๆแค่กๆ แค่กๆมิลล่าสำลักจนหน้าดำหน้าแดง หรือเธอจะท้อง แต่ทำไมไม่เห็นมีอาการอื่นๆเหมือนตอนท้องซีเนียร์ กับซีต้าร์ละ "ค่อยๆทานลูก เดี๋ยวแม่ไปหาคุณพ่อก่อนนะ" คล้อยหลังคุณรินลณีมิลล่ารีบหยิบกุญแจรถแล้วออกไปตรวจให้มั่นใจ เธอจะมาท้องตอนนี้ไม่ได้นะยัยมิลขับรถมาจอดหน้าคลินิกเดิมที่เคยมาตรวจ ความรู้สึกในแต่ละครั้งแตกต่างกันออกไป ครั้งแรกที่ท้องซีเนียร์เธอมาตรวจด้วยความตกใจ ส่วนครั้งที่สองที่ท้องซีต้าร์เธอมาตรวจด้วยความสุข และครั้งนี้เธอเข้ามาในคลินิกด้วยความรู้สึกที่ยากเกินจะบรรยาย"ยินดีด้วยครับ คุณแม่ตั้งครรภ์ได้ 12 ส
-37- แซนดี้คือใคร ช่วงนี้ซีโร่มีงานที่ผับแทบจะทุกคืน เขาไปทำงานเร็วขึ้นและกลับบ้านช้ากว่าเดิม จนมิลล่าเริ่มเป็นห่วงสุขภาพของสามี ส่วนลูกๆทั้งสองคนคุณตาคุณยายทนความคิดถึงไม่ไหว เลยส่งให้พี่มิกซ์มารับหลานๆไปหาในช่วงปิดเทอม ช่วงนี้งานที่ซีโร่ให้เธอรับผิดชอบก็ไม่มีอะไรมากมาย เข้าไปตรวจบัญชีแค่เพียงบางวัน เพราะมีผู้จัดการสาขาที่ไว้ใจได้อยู่แล้ว อีกหลายวันกว่าคุณปู่คุณย่าของลูกๆจะกลับ เธอคงต้องกินๆนอนๆจนอ้วนเป็นหมูแน่ๆ ช่วงนี้ยิ่งกินจุมากกว่าปกติอยู่ด้วยคงต้องหาเวลาเบิร์นออกซะหน่อยแล้ว"เฮียซี คืนนี้เข้าผับไหมคะ?" เสียงหวานของมามี๊คนสวยถามสามีที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ"ไปครับ คืนนี้เฮียอาจจะกลับดึกเหมือนเดิมนะ มิลไม่ต้องรอ" ร่างสูงเดินมาจุมพิตบนหน้าผากภรรยาอย่างแผ่วเบา"มิลเหงาจังเลยค่ะ ขอมิลไปเที่ยวที่ผับด้วยได้ไหมคะ" น้ำเสียงออดอ้อนถูกยกมาใช้เพื่อให้สามีอนุญาต แต่เหมือนครั้งนี้จะไม่ได้ผล"อะเอ่อ เฮียว่ามิลอยู่บ้านพักผ่อนดีกว่าครับ เฮียจะรีบกลับดีไหม หืม?" "เห้ออ เอางั้นก็ได้ค่ะ ช่วงนี้เฮียทำงานหนัก ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ มิลเป็นห่วงค่ะ" สามีเธอขี้หึง เขาไม่ค่อยให้เธอออกไปไหน หากเวลาออกงาน
-36- ป๊ะป๋า เมื่อคืนซีโร่กลับบ้านดึกกว่าปกติ เขาบอกภรรยาว่าที่ผับมีปัญหาเลยต้องอยู่เคลียร์ความเรียบร้อย มิลล่าเองก็เข้าใจ ซีโร่มีผับหลายสาขาต้องดูแลจะให้พึ่งพาลูกน้องทั้งหมดก็คงไม่เหมือนดูแลเอง เมื่อคืนกานต์รักถามหาแม่อยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้งอแงมากมายเพราะมีพี่ซีเนียร์เข้าไปกล่อมและนอนเป็นเพื่อนน้องชายทั้งสองตลอดทั้งคืน เช้านี้เด็กน้อยทั้งสามมาร่วมทานอาหารเช้าอย่างมีความสุข เว้นแต่ซีโร่ที่ขอนอนต่อเพราะอ่อนเพลียจากการทำงานเมื่อคืนนี้บรื้น บรื้นเสียงรถขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน ไม่นานร่างสูงของปกรณ์และร่างบางของลันตาเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกันจนกานต์รักยิ้มอย่างดีใจ"คุณแม่คร้าบบบ~" เด็กน้อยปีนลงจากเก้าอี้วิ่งไปกอดมารดาด้วยความคิดถึง "ครับลูก ดื้อกับคุณป้ารึเปล่าหืม" ลันตาส่งยิ้มทักทายเจ้าของบ้านอย่างเป็นมิตร เธอทราบจากปกรณ์แล้วว่าเขาหลอกใช้มิลล่าเพื่อจะได้เจอกับเธอ ลันตาไม่ใช่คนใจจืดใจดำ เธอเข้าใจว่ามิลล่าตามไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของอีกคนจึงไม่คิดโกรธเคือง "คะ..คุณลันตา มิลขอโทษนะคะ คะ..คือมิลไม่ทราบว่าจะมีคนหลอกใช้ค่ะ" มิลล่าขอโทษลันตาอย่างรู้สึกผิด เธอเข้าใจหัวอกผู้หญิงดีว่าลันตารู้สึก
-35- โอกาสสุดท้ายวันนี้ที่บ้านของซีโร่ค่อนข้างวุ่นวายเป็นพิเศษ เพราะมีกานต์รักเป็นสมาชิกใหม่มาพักอาศัยระหว่างพ่อกับแม่ไปเคลียร์ปัญหา ซีโร่ไม่อยากให้คุณลุงพิภพรู้เรื่องนี้จากปากของคนอื่น เขาจึงโทรไปเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ท่านทราบ ทีแรกท่านโมโหมาก แต่เขาขอโอกาสให้เพื่อนรักอีกสักครั้ง ให้มันลองพิสูจน์ตัวเองกับครอบครัวน้องลันตา เขาเห็นแก่หลานชาย อยากให้หลานมีครอบครัวที่อบอุ่น "พี่หนูเนียร์ครับ กานต์แบ่งขนมให้ครับ" หลานชายเขาค่อนข้างติดซีเนียร์มาก จะแบ่งปันของเล่น ขนมนมเนยให้ลูกสาวเขาก่อนเสมอ"ของซีต้าร์ละคร้าบพี่กานต์ยัก" เห็นพี่สาวได้มากกว่าเจ้าตัวแสบก็ไม่ยอม จนกานต์รักต้องเสียสละขนมให้น้องชายอีกชิ้น"น้องกานต์รักทานเถอะค่ะ พี่หนูเนียร์อิ่มแล้ว เดี๋ยวอ้วนแล้วใส่เสื้อผ้าไม่สวยค่ะ" คุณย่าโทรทางไกลจากต่างแดนมาบอกหลานสาวสุดที่รักว่ามีเสื้อผ้ามาฝากเยอะแยะ ส่วนหลานชายตัวน้อยก็ไม่น้อยหน้ากัน คุณปู่ซื้อเลโก้และหุ่นยนต์รุ่นลิมิเต็ดมาฝากเพื่อเอาอกเอาใจ "พี่หนูเนียร์สวยอยู่แล้วครับ ใส่อะไรก็สวย" ได้ยินน้องชายตัวน้อยชมทำเอาใบหน้าเล็กของซีเนียร์แดงก่ำด้วยความเขินอาย น้องกานต์รักชอบพูดความจริงอยู่
-34- ปรับความเข้าใจ nc ในเมื่อทำร้ายเขาไม่ได้ลันตาก็ต้องพาตัวเองออกไปจากห้องนี้ก่อนจะถูกปีศาจร้ายรังแก เตียงนอนอยู่ห่างจากประตูห้องไม่กี่เมตร ลันตารวบรวมแรงทั้งหมดที่มีผลักร่างหนาของปกรณ์ออกแล้วเตรียมตัวจะวิ่งหนี"จะไปไหนครับคุณหนู" ถามเสียงดุแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูงกระชากแขนเรียวของคนที่กำลังจะก้าวหนีเข้ามาชนกับอกแกร่ง มือหนาอีกข้างลูบไล้แผ่นหลังเนียนอย่างแผ่วเบา"จะไปจากคนอย่างคุณไง คุณมันบ้าปกรณ์!" ลันตาพยายามขืนตัวยืนให้ห่างจากเขา เพราะตอนนี้เนื้อตัวเธอเปลือยเปล่าหน้าอกถูไถไปกับอกแข็งแรงของอีกฝ่าย แม้รู้ว่าร่างกายไร้อาภรณ์แต่ก็อยากหนีออกไปจากห้องนี้ให้ได้ก่อน ยังไงเสียก็ไม่ยอมอยู่กับปกรณ์ในสภาพแบบนี้เป็นอันขาดมือใหญ่ของปกรณ์โอบกอดรัดร่างแน่งน้อยให้เข้ามาแนบชิดถูไถไปกับตน มีหรือที่เธอจะสู้แรงชายชาตรีได้ ความใกล้ชิด ความอึดอัด ความเบียดแน่นในตอนนี้ทำให้ลันตาอ่อนแรง เรี่ยวแรงที่ไม่มีอยู่แล้วยิ่งไม่มีไปใหญ่ เมื่อมือหนาเคลื่อนมายังเอวเล็กคอดของเธอ พร้อมบีบรวบให้ปะทะกับเอวสอบของเขา ลันตาสั่นสะท้านไหวไปกับแรงกอดรัดของชายหนุ่ม แต่ด้วยความที่ยังแค้นเคืองกับการกระทำป่าเถื่อนของเขา เธอจึง
-33- ลักพาตัวปกรณ์มาดักรอลันตาอยู่ที่สวนข้างบ้านของซีโร่ สมัยก่อนตอนที่ยังไม่มีเรื่องบาดหมางกัน เขามักจะมาเที่ยวเล่นที่บ้านของซีโร่บ่อยๆ จึงไม่แปลกที่เขาจะรู้ช่องทางเข้าออกอย่างชำนาญ ไม่นานร่างบางของลันตาเดินเข้ามาในสวน ทันทีที่เจอเขาเธอเบิกตากว้างตกใจ ใจจริงก็ไม่อยากใช้วิธีนี้ แต่ถ้าไม่ทำเขาก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเข้าหาเธอยังไง ลองเป็นตัวร้ายที่รักเธอก่อนแล้วกัน ผลออกมาเป็นหัวหรือก้อยค่อยมาลุ้นกันอีกที "คะ..คุณ!!!" ปกรณ์ย่างสามขุมก้าวไปหาเธออย่างรวดเร็ว ไม่รอให้เธอส่งเสียงร้อง เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าอุดจมูกเธอเบาๆไม่นานก็สติดับวูบในอ้อมแขนของเขา ปกรณ์อุ้มลันตาไปทางประตูเล็กที่ซีโร่เคยทำไว้ตอนแอบหนีเที่ยวในอดีต ก่อนออกไปเขาเขียนโน๊ตตั้งไว้บอกมิลล่าแล้ว ได้แต่ขอโทษเธอในใจที่ใช้ความเมตตาของเธอมาทำร้ายผู้หญิงอีกคน ปกรณ์ขับรถพาลันตาไปที่บ้านสวนที่ชานเมือง เขาแอบซื้อไว้พักผ่อนโดยไม่มีใครรู้แม้แต่ชุนลูกน้องคนสนิทก็ตาม "อื้ออ.." เธอค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ เขาใช้ยานอนหลับชนิดอ่อน ไม่เป็นอันตราย เธอจะหลับแค่ระยะสั้นๆ ทันทีที่เห็นหน้าปกรณ์ก็เดาได้ไม่อยากว่าเขาใช้ความร้ายกาจลักพาตัวเธอมาแน่
-32- แผนร้ายปกรณ์กลับมานั่งคิดนอนคิดว่าจะเข้าหาลันตากับลูกยังไงดี ก่อนกลับพยายามขอร้องให้ซีโร่ช่วยมันก็รีบออกตัวว่าขอเป็นกลางยืนอยู่ข้างความถูกต้อง เขาร้อนใจมากจนต้องโทรเรียกชุนลูกน้องคนสนิทที่เขาเอ็นดูเหมือนน้องชายมาปรึกษา เอาวะ คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย!"ผมว่าบอสต้องใช้ความจริงใจครับ" ความจริงใจหรอ แล้วจะมีโอกาสได้ใช้รึเปล่าละ ขนาดเข้าหาลูกยังยากเลย เห้อ คิดถูกไหมเนี่ยที่เรียกมันมาปรึกษา "กูจะไปเจอลูกได้ยังไงละ ลันตาเกลียดขี้หน้ากูซะขนาดนี้" เธอแสดงออกชัดเจนเลยแหละว่าเกลียดเขา ที่ยอมให้กานต์รักมานั่งทานข้าวด้วยที่บ้านไอ้ซีโร่เธอคงเกรงใจมันละมั้ง เกิดเป็นไอ้ปกรณ์ทำไมมันยุ่งยากจังวะ!"บอสเคยทำยังไงให้ได้ตัวคุณหนูลันตามาละครับ" ชุนเคยสำนึกผิดและขอโทษเธอกับเรื่องในอดีตแล้ว เขารู้ว่ามันไม่ดีแต่อยากให้เจ้านายที่เคารพรักสมหวัง ชุนคนนี้ยอมเป็นคนเลวอีกสักครั้ง"เขาไม่ยิ่งเกลียดกูหรอวะ?" ปกรณ์เองก็คิดว่าวิธีนี้เข้าท่าดีเหมือนกัน "ผู้หญิงเกลียดแปลว่าผู้หญิงรักครับ" สงสัยลันตาต้องรักเขามากแน่ๆ เธอเกลียดเขาชนิดที่ไม่อยากมองหน้า ปัดโธ่!!! ไอ้ชุน"กูขอสาระได้ไหมชุน ตอนนี้กำลังจริงจัง" ปกรณ์