-05- โลกกลม
5 ปีต่อมา"กรี๊ดดดดดดดดดดด คุณยายขา คุณตาขา มันเริศมากค่ะหนูช๊อบชอบ" เสียงกรีดร้องของซีเนียร์ หลานสาวตัวน้อยที่ถูกอกถูกใจกับกระเป๋าใบใหม่ที่คุณลุงมิกซ์พี่ชายของมารดาเพิ่งส่งมาให้ ซีเนียร์หนูน้อยวัย 4 ขวบ น่าตาน่ารักมีแววสวยตั้งแต่เด็ก เธอชื่นชอบการแต่งตัวมาก เรียกได้ว่า แฟชั่นนิสต้าตัวน้อยเลยทีเดียว ตั้งแต่มิลล่าคลอดหนูน้อยซีเนียร์ออกมา บ้านของเธอมีสีสันมากขึ้นคุณตาคุณยายหลงหลานหนักมาก ซีเนียร์อยากได้อะไรไม่เคยขัด ถ้าวันไหนหนูน้อยซีเนียร์ตามมิลล่าไปทำงานที่รีสอร์ทด้วย จะได้ขนมนมเนยติดไม้ติดมือกลับมาทุกวันเพราะหนูน้อยต่างก็เป็นขวัญใจทั้งพนักงานและแขกที่มาพัก
"ซีเนียร์ มามี๊บอกแล้วใช่ไหม ว่าอย่ากรี๊ด" ตั้งแต่มีลูกมิลล่าลดความแก่นเซี้ยวลงและมีความเป็นแม่สูงมากแต่ลูกสาวของเธอกลับสืบทอดนิสัยของเธอไปเต็มๆ มิลล่ากลัวใจเหลือเกิน ถ้าหากวันหนึ่งซีเนียร์ไปให้ท่าผู้ชายแบบที่เธอเคยทำกับซีโร่ เธอคงจะหัวใจวาย ลูกสาวของเธอแสบสัน ตรงข้ามกับหน้าตาบ๊องแบ๋วเหลือเกิน เมื่อเดือนก่อนซีเนียร์นำทีมเพื่อนๆในห้องไปเปิดกระโปรงคุณครูจนต้องเรียกพบผู้ปกครองมาแล้ว เล่นเอาเธอปวดหัวไม่น้อย ล่าสุดซีเนียร์ไปหอมแก้มเด็กผู้ชายในห้องจนไม่กล้ามาโรงเรียนเพราะกลัวลูกสาวเธอ แม่อย่างเธออยากจะร้องไห้เสียจริงๆ ซีเนียร์ลูกสาวตัวแสบของเธอที่ฟูมฟักมาตั้งแต่อยู่ในครรภ์เป็นอย่างดี แถมยังเจ็บเจียนตายในตอนคลอดออกมา แต่ทว่าพอเห็นใบหน้าหนูน้อยแล้ว คนเป็นแม่อดที่จะน้อยใจไม่ได้เลยจริงๆ เพราะใบหน้าของลูกน้อยเหมือนกับซีโร่ราวกับฝาแฝด ไม่มีส่วนไหนที่คล้ายเธอเลยซีเนียร์ ชื่อเล่นของลูกสาวเธอจงใจตั้งให้คล้ายชื่อพ่อผู้ให้กำเนิด มันคงเป็นสิ่งเดียวละมั้ง ที่พอจะให้เขาได้ เธอแอบติดตามข่าวของซีโร่ตามนิตยสารตลอด เห็นเขาออกงานคู่กับคุณหนูตระกูลดัง สงสัยอีกไม่นานคงจะมีข่าวดี เธอไม่คิดจะบอกเรื่องลูกให้เขารู้อยู่แล้ว เพราะเธอเป็นฝ่ายเข้าหาเขาก่อน ตั้งแต่เกิดมาซีเนียร์ก็ได้รับความรักจากเธอและครอบครัวไม่ขาด จึงไม่จำเป็นต้องมีพ่อ!!! "มามี๊ขา วีคหน้ามีแฟชั่นโชว์รุ่นจิ๋ว หนูเนียร์อยากไปดูจังเลยค่ะ" ซีเนียร์อ้อนเธอแล้วทำตาปริบๆ เธอรู้ว่าลูกสาวคลั่งไคล้แฟชั่นและการแต่งตัวมาก งานนี้ถ้าไม่พาไปมีหวังงอนยาวแน่ๆ "โอเคค่ะ ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นหรอก มามี๊เคลียร์งานเพื่อหนูเลยนะ" งานแฟชั่นโชว์จะจัดขึ้นที่กรุงเทพฯ ในสัปดาห์หน้า @สัปดาห์ต่อมา "มามี๊ขา หนูเนียร์สวยแล้วจริงๆใช่ไหมคะ" หนูน้อยซีเนียร์ ถามมิลล่าขณะนั่งรถไปยังโรงแรมที่จัดงานวันนี้ "ค่ะลูก สวยที่สุดค่ะ งานนี้ลูกสาวมามี๊ปังสุดๆค่ะ" มิลล่าบอกซีเนียร์ไปตามความจริง วันนี้ลูกสาวของเธอน่ารักไม่เบา แต่งตัวด้วยชุดคู่แม่ลูกตามคอนเซปเจ้าหญิงในสวนดอกไม้ เธอมาพักคอนโดฯที่คุณอคินซื้อให้ตอนสมัยเรียนตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้ว เพราะอยู่ไม่ไกลจากโรงแรมที่จัดงานแฟชั่นโชว์มากนัก "ไปค่ะ หนูเนียร์พร้อมแล้ว" หลังจากลงจากรถ หนูน้อยก็จูงมือมารดาเข้าไปในงานทันที ทุกย่างก้าวของคู่แฟชั่นนิสต้าแม่ลูกถูกจับจ้องด้วยสายตาคนในงาน "มามี๊ว่าเราไปถ่ายรูปกันดีกว่าค่ะ" ร่างบางของคุณแม่ยังสาวจูงมือเล็กของลูกสาวไปถ่ายรูปตามจุดต่างๆ ระหว่างรอการเดินแบบรุ่นจิ๋วแชะ! แชะ! แชะ! เสียงกดชัตเตอร์รัวๆจากมารดา ทำให้หนูน้อยมองกล้องพร้อมเปลี่ยนท่าทางน่ารักๆไปเรื่อยๆ "มามี๊ขา หนูเนียร์อยากไปนั่งรอที่หน้าเวทีแล้วค่ะ" "ได้ค่ะ วันนี้มามี๊ตอบแทนความน่ารักของซีเนียร์ด้วยการให้ประมูลชุดไปใส่สวยๆด้วยค่ะ" "เย้ๆ ขอบคุณค๊า ฟอด ~ ฟอด~" พูดจบร่างเล็กก็ถลาเข้าไปกอดหอมมารดาอย่างเอาใจ หลังจากจบงาน มีแมวมองมาติดต่อทาบทามลูกสาวของเธอให้เข้าวงการ มิลล่ารู้ดีว่าลูกสาวชอบ แต่ซีเนียร์ยังเด็กเกินไปสำหรับวงการนี้ เธอจึงตอบปฏิเสธออกไป ระหว่างพูดคุยกันเรื่องนี้ ทำให้หนูซีเนียร์ที่เห็นนางแบบขวัญใจรุ่นพี่ที่ตนชื่นชอบ เลยวิ่งตามไปขอถ่ายรูปโดยไม่ได้บอกมารดาตึก! ตึก! ตึก! "เอลล่า เอลล่า รอหนูเนียร์ด้วยค่ะ" ซีเนียร์วิ่งตามเอลล่า นางแบบวัยกระเตาะไป แต่ก็คลาดกันอย่างน่าเสียดาย "เอ๋ เราอยู่ตรงไหนกัน มามี๊ละ" หนูน้อยเริ่มหันซ้าย หันขวา หามารดา แต่พบเพียงความว่างเปล่า เพราะวิ่งตามเอลล่ามาค่อนข้างไกลจากห้องจัดงานเสียแล้ว "คุณแม่ครับ ผมขอไปรับสายสำคัญก่อนนะครับ" ซีโร่ที่มางานจัดแสดงเครื่องเพชรเป็นเพื่อนคุณหญิงญาตาวีเลี่ยงออกไปคุยโทรศัพท์กับลูกน้อง "ค่ะลูก คุณแม่รอแถวนี้นะคะ" คุณหญิงญาตาวีบอกลูกชายที่เธอลากออกมาเพื่อมาทำความรู้กับสมาคมพ่อค้าเพชรพลอย "เอ๊ะ หนูน้อย มาทำอะไรตรงนี้คะ" เด็กน้อยน่ารักในชุดฟูฟ่อง กำลังยืนทำหน้าหงอยอยู่ ทำให้คุณหญิงญาตาวีเข้าไปถามไถ่อย่างเอ็นดู "ไม่ใช่หนูน้อย แต่ชื่อหนูเนียร์ค่ะ" ซีเนียร์ตอบผู้ใหญ่ด้วยความใสซื่อ "ฮ่าๆ จ๊ะๆ หนูเนียร์ ทำไมยืนอยู่คนเดียวละคะ" คุณหญิงญาตาวีถามด้วยน้ำเสียงระคนเอ็นดู "หนูเนียร์หามามี๊ไม่เจอค่ะ ไม่รู้มามี๊หายไปไหน" ซีเนียร์ตอบพร้อมทำหน้าเศร้าจนเธออดสงสารไม่ได้ เห็นหนูน้อยคนนี้แล้วพาลให้นึกถึงตอนลูกชายยังเด็กหน้าตาช่างละม้ายคล้ายกันเหลือเกิน "งั้นฉันพาไปตามหาแม่เอาไหมจ๊ะ" "ได้ค่ะ คุณป้าไม่หลอกพาหนูเนียร์ไปขายใช่ไหมคะ" มามี๊ของเธอบอกไว้เสมอว่าอย่าไปไหนกับคนแปลกหน้า เพราะจะโดนพาไปขาย "อุ๊ย เรียกฉันว่าคุณย่าดีกว่านะจ๊ะ คุณย่าไม่พาหนูเนียร์ไปขายหรอกค่ะ แค่จะพาไปประกาศตามหามามี๊" ถึงแม้คุณหญิงญาตาวีจะยังสาวและสวย แต่เธอก็อายุอานามไม่น้อยแล้ว จะให้เด็กรุ่นหลานเรียกว่าคุณป้าก็จะกระไรอยู่ "ค่ะคุณย่า" รอยยิ้มน้อยๆปรากฏบนใบหน้าอย่างมีความหวัง เพราะป่านนี้มามี๊คงตามหาเธอแล้ว "เอ่อ คุณแม่พาเด็กที่ไหนมาครับ" ซีโร่ที่คุยโทรศัพท์เสร็จเข้ามาเจอมารดาจูงเด็กผู้หญิงใส่ชุดเหมือนหลุดมาจากโลกนิทานอยู่ "อ่อ หนูเนียร์หลงทางมาค่ะ แม่จะพาไปประกาศตามหาผู้ปกครองสักหน่อย" "อ่อครับ งั้นผมพาไปแทนดีกว่าครับ เอ่อ หนู ไปกับพี่ดีกว่า" ซีโร่อุ้มร่างเล็กของซีเนียร์ขึ้นแนบอก "เดี๋ยวค่ะ คุณแม่ขอถ่ายรูปเก็บไว้หน่อยนะคะ"แชะ! แชะ! "หนูจำชื่อพ่อแม่ได้ไหม บอกพนักงานไปสิ" ซีโร่พาหนูน้อยมาติดต่อที่ประชาสัมพันธ์ทันที "มามี๊ชื่อมิลล่าค่ะ ส่วนพ่อมามี๊ยังไม่หามาให้เลยค่ะ" หนูน้อยบอกเสียงดังฟังชัด ทำเอาผู้ใหญ่ทำหน้าอึ้งกันไป มิลล่าหรอ ชื่อนี้ไม่ได้ยินมาหลายปีแล้วสินะ คงไม่ใช่มิลล่าเดียวกันหรอก หลังจากประกาศตามหาผู้ปกครองได้ไม่นาน มิลล่าก็วิ่งกระหือกระหอบมาหาลูกสาวทันที"มามี๊ขา มามี๊" ซีเนียร์ปีนลงจากเก้าอี้แล้ววิ่งไปกอดเอวบางของมารดาไว้แน่น
-06- DNA บนหน้าลูก"ซีเนียร์ มามี๊ตามหากันให้วุ่น ทำไมออกมาไม่บอกมามี๊ล่ะคะ" มิลล่าทำเสียงดุจนหนูน้อยใจแป้ว เพราะกลัวมามี๊ลงโทษ "เอ่อ หนูจ๊ะ อย่าดุหนูเนียร์เลย แกคงไม่ได้ตั้งใจ" คุณหญิงญาตาวีที่ยืนสังเกตการณ์อยู่ใกล้ๆ สงสารเด็กน้อยจึงเข้าไปช่วยพูดให้ผู้ปกครองใจเย็นลง"คะ...ค่ะ" มิลล่าที่เห็นหน้าคุณหญิงญาตาวีก็ทำหน้าตื่นลนลาน เธอจำได้ นั่นมันคุณแม่ของซีโร่ทำไมมาอยู่กับหนูเนียร์ได้ล่ะ"ฉันญาตาวีนะจ๊ะ เอ่อหนู...""หนูมิลล่าค่ะ ขอบคุณคุณหญิงมากนะคะที่ช่วยเหลือซีเนียร์" มิลล่าหันไปส่งยิ้มหวานให้แม่ของซีโร่"จ๊ะหนูมิลล่า บังเอิญเจอหนูเนียร์หลงทาง ฉันกับลูกชายเลยพามาที่นี่" "ละ...ลูกชายหรอคะ" มิลล่าทำตาโตตกใจ ลูกชายคุณหญิงญาตาวีก็ ซะ...ซีโร่ "ใช่จ๊ะ ลูกชาย นั่นไงมาโน้นแล้ว ตาซีหนูเนียร์เจอมามี๊แล้วค่ะ เรากลับกันเลยไหมลูก" คุณหญิงญาตาวีหันมาถามลูกชายที่เพิ่งเดินเข้ามาสมทบ"…มิลล่า" ซีโร่เอ่ยเรียกอีกฝ่ายเสียงเบาหวิวราวกระซิบ"..!!!.." ซะ..ซีโร่"ซีเนียร์ ขอบคุณคุณหญิงด้วยค่ะลูก" เสียงหวานบอกกับลูกสาวตัวน้อย"ขอบคุณค่ะคุณย่า ขอบคุณค่ะคุณลุงซี บ๊าย บายค่า" หนูน้อยพนมมือขอบคุณพร้อมโบกมือลา"หน
-07- กังวลเช้าวันต่อมามิลล่าแทบไม่ได้นอนเลยตั้งแต่เมื่อคืนเธอมัวแต่กังวลเรื่องของซีโร่ ถึงแม้ทั้งเขาและเธอต่างก็พลาดจนมีซีเนียร์ออกมา แต่เธอก็เลี้ยงดูลูกด้วยความรัก และไม่มีทางที่จะยอมยกลูกให้ซีโร่ง่ายๆ เขาก็มีคนรักอยู่แล้วอีกไม่นานคงมีลูกด้วยกัน จะมาตามวุ่นวายเธอกับลูกไปทำไมกัน ยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจ "มามี๊ เป็นอะไรคะ หนูเนียร์เรียกตั้งนานแล้ว" เสียงใสๆของลูกสาวปลุกให้มิลล่าออกจากภวังค์ ต่อไปนี้อะไรจะเกิดก็คงต้องเกิด เธอจะไม่กีดกันระหว่างซีโร่กับซีเนียร์ เพราะอำนาจเงินสมัยนี้สามารถสืบหาได้ไม่ยากว่าซีเนียร์เป็นลูกใคร"เอ่อ นายครับ เมื่อคืนคุณปกรณ์ เจ้าของผับคู่แข่ง ส่งคนมาป่วนที่ผับเราอีกแล้วครับ" ดินแดน เข้ามารายงานให้ผู้เป็นนายทราบ เพราะปกรณ์อดีตเพื่อนรักของเจ้านายที่ผันตัวไปเป็นศัตรูทางธุรกิจส่งคนมาก่อความวุ่นวายให้กับผับไม่เว้นวัน"เห้อ เมื่อไหร่มันจะหยุดสักทีวะ ส่งคนไปสั่งสอนมันหน่อยละกัน" ใช่ว่าเขาจะอยากมีเรื่องกับปกรณ์ แต่ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมหยุดก็คงต้องสั่งสอนกลับไปบ้าง ไม่อย่างนั้นคงไม่เลิกราง่ายๆ เขาและปกรณ์ เคยเป็นเพื่อนรักกัน แต่มาผิดใจเพราะผู้หญิงเพียงคนเดียวสมัยเรียนมห
-08- ตัวแทนความเจ็บปวด"ซีโร่ลูกรัก คุณป้ามัณฑนาโทรมาบอกแม่ว่าวันนี้หนูลันตากลับมาแล้ว ซีช่วยแวะไปรับน้องที่สนามบินหน่อยนะคะ" คุณหญิงญาตาวีบอกลูกชายอย่างตื่นเต้นและมีความหวัง เพราะลันตาขอทางครอบครัวไปศึกษาต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศ เมื่อ 2 ปีก่อน หลังจากกลับมาเธอตั้งใจจะจัดงานมงคลระหว่างซีโร่กับลันตาทันที"คุณแม่ยังไม่เลิกจับคู่ผมกับน้องลันตาอีกหรอครับ ผมคิดกับน้องลันตาแค่น้องสาวจริงๆ" เขาต้องคุยกับแม่ให้รู้เรื่องเสียที นี่แม่เขาถึงขั้นโทรตามให้เข้ามาพบ จนต้องเสียการเสียงาน เพียงเพราะลูกสาวของเพื่อนกลับมาเนี่ยนะ "หนูลันตาน่ารัก เพียบพร้อม และเหมาะสมกับซีที่สุดเลย คุณแม่มองคนไม่ผิดแน่นอน อ๊ะๆ อย่าค่ะอย่าเถียงคุณแม่ นี่ถ้าไม่โทรตามก็คงไม่กลับมาบ้านเลยใช่ไหมคะ" "เห้อออ ครับๆ ผมจะไปรับน้องลันตาให้ละกัน ว่าแต่คุณแม่อยากมีหลานใช่ไหมครับ?" ซีโร่ลองเกริ่นถาม"แน่นอนสิคะ ลูกสะใภ้คุณแม่ต้องเป็นหนูลันตาเท่านั้น!!" คำสั่งประกาศิตทำเอาซีโร่ต้องกรอกตามองบนอย่างเบื่อหน่าย "ถ้าผมมีหลานให้คุณแม่แล้วละครับ ยังจะต้องแต่งงานกับน้องลันตาอีกไหม" "เลอะเทอะ พูดจาอะไรไม่รู้ ไปรับหนูลันตาด้วยนะ แม่จะไปหาคุณพ
-09- พบเจอ"ดินแดน พรุ่งนี้เช้าเตรียมตั๋วเครื่องบินไปเชียงใหม่ให้กูหน่อย" ซีโร่ไม่ได้ลืมว่าเขายังมีภารกิจไปเคลียร์กับแม่ของลูก แต่ที่ปล่อยผ่านเพราะไม่อยากให้มิลล่าลำบากใจ และเขาเองก็ต้องจัดการงานที่คั่งค้างให้เสร็จเสียก่อน แต่ตอนนี้มันคงถึงเวลาอันสมควรแล้วที่ต้องไปเจรจากับแม่ของลูกเสียที"เอ่อ บอสครับ คุณหญิงโทรมาถามว่าไปรับคุณหนูลันตาแล้วยังครับ""แม่งเอ้ย กูลืม!!! แม่กูเอาตายแน่งานนี้" เขาลืมไปเสียสนิทว่าแม่ให้ไปรับน้องลันตาจากสนามบิน ป่านนี้คุณหญิงญาตาวีคงรอบ่นอยู่แน่ๆ"คุณหญิงบอกว่าคุณหนูลันตาเลื่อนวันกลับครับ ไม่ต้องไปรับแล้ว แหะๆ""เห้อออ รอดตัวไป" ซีโร่ถอนหายพรืดใหญ่"บอสไปเชียงใหม่ทำไมหรอครับ หรืองานที่นั่นมีปัญหา ให้ผมไปด้วยไหม" ปกติถ้าเจ้านายมีงานด่วน หรือต้องไปดูผับZE สาขาอื่นๆที่ต่างจังหวัด จะมีดินแดนติดตามไปด้วยเสมอ"ไม่ต้อง!! ถ้าแม่กูถามบอกว่าไปดูผับที่นั่นละกัน ถ้าไม่อยากตกงาน อย่าปากมาก" ดินแดนรีบหุบปากฉับพลัน เขาเป็นลูกน้องที่ภักดีต่อเจ้านายมาก แต่ก็สู้อำนาจของคุณหญิงญาตาวีไม่ได้ เลยต้องเป็นกบฏบ้างเป็นครั้งคราว"เอ๊ะ ทำไมวันนี้ตากระตุกทั้งวันแล้วเนี่ยะ" มิลล่าเริ่มสัง
-10- พ่อลูกเจอกัน"คุณพ่ออออออ หนูเนียร์มาแล้วค้าาา~" ซีเนียร์ตะโกนเรียกหาพ่อมาแต่ไกลหวังจะโผกอดให้หายคิดถึง เธอจินตนาการถึงพ่อไว้มากมายตามประสาเด็ก"สวัสดีครับหนูเนียร์ลูกพะ..พ่อ" ซีโร่ปรากฏตัวพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น เขาได้แต่นั่งดูรูปถ่ายหลากหลายอิริยาบทของลูกสาวตัวน้อยมาหลายวันแล้ว ลูกของเขาน่ารักเหลือเกิน "เอ๋...~ คุณลุงซีนี่นา ...แล้วคุณพ่ออยู่ที่ไหน" หนูน้อยเอียงคอถามซีโร่อย่างน่ารัก"หนูเนียร์อยากเจอคุณพ่อไหมครับ" "เอ๋.. คุณพ่อหรอคะ มามี๊บอกว่าถ้าอยากมีคุณพ่อให้บอกมามี๊ค่ะ เดี๋ยวมามี๊ไปหามาให้หลายๆคนเลยค้า คริคริ""..!!!.." ซีโร่ใบ้กินทันที ทำไมมิลล่าบอกลูกสาวเขาแบบนี้ น่าจับมาตีก้นเสียให้เข็ด"แต่มามี๊บอกว่าถ้าหนูเนียร์เป็นเด็กดี คุณพ่อจะมาหาหนูเนียร์ค่ะ คุณลุงรู้จักคุณพ่อไหมคะ" "ละลุง คือ.." ไม่ทันตอบลูกสาวก็มีเสียงคุ้นเคยเหวดังขึ้นมาจากข้างหลังเสียก่อน"หยุดนะ!!! นายมีสิทธิ์อะไรมาเจอลูกฉัน" มิลล่ารีบอุ้มซีเนียร์ออกมาจากเขาทันที วันนี้เธอมารับลูกสาว แต่คุณครูพี่เลี้ยงบอกว่าคุณพ่อมารับและรอเธออยู่ที่สนามเด็กเล่น เธอเดาได้ไม่ยากว่าเป็นฝีมือของซีโร่ เขายังไม่เลิกยุ่งกับเธอและลูก ม
-11- ว่าที่ลูกเขย"มามี๊ขา ให้คุณพ่อไปส่งหนูเนียร์ที่บ้านได้ไหมคะ? นะคะ! นะคะ!" ซีเนียร์เริ่มงอแงตั้งแต่ออกมาจากห้างสรรพสินค้าแล้ว"มิลล่า ถ้าผมจะขอไปส่งลูกได้ไหม" เขาเองก็อยากไปส่งลูกสาว"อืมก็ได้ งั้นคุณช่วยแวะส่งฉันเอารถที่หน้าโรงเรียนลูกก่อนนะ" บรรยากาศในรถกลับมาเงียบอีกครั้ง หนูเนียร์เริ่มตาปรือจะปิดแล้ว"คุณขับได้รึเปล่า รถคุณไม่มีคาร์ซีท ลูกจะหลับแล้ว""งั้นคุณนั่งไปกับลูกเลยแล้วกัน พรุ่งนี้เช้าผมเข้าไปรับคุณกับลูกเอง" ทางเลือกนี้ทำให้เขาได้ใกล้ชิดกับลูกอีกด้วย ซีโร่ได้แต่ยิ้มกริ่มอยู่ในใจลำพัง"เอางั้นก็ได้ ที่ฉันยอมให้คุณไปส่งเพราะเห็นแก่ลูกหรอกนะ" เธอกระซิบบอกเขา เพราะกลัวลูกสาวจะสะดุ้งตื่น ตอนนี้ซีเนียร์หลับซบอกเธอไปเรียบร้อยแล้ว"เอ่อ ผมขอโทษนะที่ปล่อยให้คุณเลี้ยงลูกคนเดียว" ซีโร่เอ่ยทำลายความเงียบขึ้น"คุณไม่ผิดหรอก ที่จริงมันเป็นความผิดฉันเองแหละ" ใช่ มันคือความผิดของเธอ ถ้าเธอไม่แพ้ยาคุมฉุกเฉิน เรื่องคงไม่เป็นแบบนี้ "แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว เอาเป็นว่าผมพร้อมรับผิดชอบลูก และคุณ" ซีโร่มีความรับผิดชอบมากพอ เขากล้าทำก็กล้ารับ "แค่ลูกก็พอเถอะยะ ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วยมิทราบ" ใจดวงน
-12- ใกล้ชิด"ฉันต้องขอโทษพ่อหนุ่มด้วย สำหรับเรื่องที่มิลล่าไปขืนใจ" คุณอคินเปิดประเด็นด้วยคำพูดที่ทำเอาซีโร่ต้องกลั้นขำสุดฤทธิ์ ส่วนมิลล่าได้แต่อ้าปากค้าง คิดไม่ถึงว่าพ่อจะพูดแบบนี้ ให้ตายสิ น่าอายชะมัด เธอแค่ยั่วยวนเขาเองนะ ไม่ได้ไปข่มขืนเขาเหมือนที่พ่อเข้าใจ!!! "เอ่อ เรียกผมว่าซีก็ได้ครับคุณพ่อ" "หืมม ว่าแต่ซีตกลงกับยัยมิลเรื่องหนูเนียร์แล้วใช่ไหม" แม้จะฉงนกับสรรพนามที่ถูกเรียก แต่ท่านก็ไม่ติดใจอะไรมาก"ครับ มิลล่าให้ผมมาหาลูกได้ ผมยินดีจะรับผิดชอบครับ" "มิลตกลงกับเขาแล้วค่ะพ่อ สิทธิการเลี้ยงดูยังเป็นของมิลค่ะ" มิลล่า บอกให้พ่อสบายใจ เธอรู้ว่าพ่อรักหลานมากและกลัวซีเนียร์จะโดนแย่งไป"อืมๆ พ่อก็ไม่อยากให้มีปัญหาตามมาทีหลังหรอกนะ ถ้าซีจะมาหาหลานพ่อก็มาได้ บ้านนี้ยินดีต้อนรับ" คุณอคินไม่ได้หัวโบราณที่จะกีดกันพ่อลูกไม่ให้เจอกัน เขาปล่อยให้ลูกสาวเป็นคนตัดสินใจเอง เรื่องคนหนุ่มสาว คนแก่อย่างเขาจะคอยดูอยู่ห่างๆ "ครับ ผมขอตัวกลับก่อนดีกว่า รบกวนทุกคนนานแล้ว สวัสดีครับ" ซีโร่บอกลาพ่อแม่ของมิลล่าเสร็จก็เดินออกมาที่รถ โดยมีมิลล่าเดินตามออกมาส่ง"คุณพรุ่งนี้ผมเข้ามารับตอนเช้านะ ผมไปก่อน" "
-13- ปล่อยตั้งแต่กลับจากมาบ้านของมิลล่า ซีโร่ได้แต่ครุ่นคิดว่าเขารู้สึกกับเธออย่างไรกันแน่ ทำไมตอนเห็นเธออยู่ผู้ชายคนอื่นแล้วใจมันร้อนรนชอบกล แต่ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ หรือเขาจะชอบเธอ ความคิดสับสนไปหมดไม่เป็นอันทำงาน คุณแม่ก็ยังโทรมาตามให้กลับกรุงเทพฯไปคุยเรื่องงานหมั้นหมายระหว่างเขากับลันตา เรื่องมันชักอิรุงตุงนังไปหมด มิลล่าเองก็ไม่เป็นอันทำอะไร มัวแต่ขบคิดเรื่องพ่อของลูก วันนี้มาแปลก รุกเธอหนักมาก ไม่รู้ว่าผีเข้าหรืออย่างไรกัน 'ผมไม่ยอมให้คุณหาพ่อใหม่ให้ลูกหรอกนะ อย่าได้คิดเชียวละ มิลล่า' วันนี้พ่อเลี้ยงธันวามาเอาคำตอบจากเธอ ซึ่งเธอก็บอกไปตามความจริงไม่คิดที่จะให้ความหวังให้เขา เธอขอเป็นเพียงน้องสาวของเขาแทน แม้จะรู้สึกผิดที่ทำให้เขาเสียใจ แต่มันคือทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว เธอไม่ใช่ผู้หญิงตัวเปล่า ผู้ชายดีๆอย่างเขาควรได้เจอผู้หญิงที่ดีกว่านี้ ลันตาหายป่วยแล้ว เธอเพิ่งรู้ว่าคนใจร้ายชื่อปกรณ์ เขาไม่ได้รังแกเธอเลยตั้งแต่วันนั้น เธอพยายามทำตัวให้เงียบ และไม่มีปากเสียง เพราะไม่อยากเจ็บตัวอีก รอเพียงอีกฝ่ายพอใจ เธอถึงจะได้รับอิสระ"มานี่สิ คุณหนูลันตา" แม้จะกลัว แต่ไม่อยากมีปัญหากับเขา จ
ตอนพิเศษส่งท้าย15 ปีผ่านไป ตอนนี้ซีเนียร์ลูกสาวคนโตของบ้านอายุ 23 ปีแล้ว ใบหน้าที่เหมือนคุณพ่อราวกับพิมพ์เดียวกันบวกกับความสะสวยที่ได้รับจากมามี๊ไปเต็มพิกัดยิ่งทำให้เธอดูน่าหลงไหล แต่หนุ่มๆที่เข้ามาขายขนมจีบต่างก็หนีหายกันไปหมด ไม่เคยมีใครอยากสานสัมพันธ์กับเธอ แรกๆพวกเขาดูเหมือนจะจริงจังพอคุยไปคุยมาไม่เคยเกินสามวันก็มาขอตัดความสัมพันธ์กับเธอทุกราย ทำให้เธอคิดถึงคำพูดของกานต์รัก น้องชายคนสนิทที่เคยติดเธอแจเมื่อครั้งเป็นเด็ก เขาบอกเธอว่า 'พี่หนูเนียร์ยิ่งโตยิ่งขี้เหร่นะครับ ผมว่าชาตินี้คงไม่มีแฟนหรอก' นั่นคือคำพูดที่บาดจิตบาดใจเจ้าแม่แฟชั่นอย่างเธอมาก เจ้าเด็กน้อยกานต์รักในครั้งเยาว์วัยมักจะชมเธอว่างดงามปานนางฟ้า แต่พอเธอเริ่มโตเป็นสาวเขากลับทำร้ายเธอได้เจ็บแสบ เสียความมั่นใจอยู่พักใหญ่ เธอเลยโสดมาตลอดจนถึงปัจจุบัน!"หนูเนียร์ ทำไมมารับผมช้าจังเลยครับ" ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนหรอกนอกจากกานต์รัก น้องชายที่เปลี่ยนจากเด็กน้อยน่ารักเป็นหนุ่มน้อยวัย 20 ปีขยันทำตัวน่าตบมาก"เห้ออ บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกพี่ สอนไม่เคยจำจริงๆ" พอเขาเริ่มโตเป็นหนุ่มคำเรียกขานก็เปลี่ยนไป จากพี่หนูเนียร์ก็เหลือเพี
THE ENDทั้งสองครอบครัวจัดปาร์ตี้ริมสระว่ายน้ำเป็นการร่วมฉลองวันครบรอบแต่งงานของซีโร่และมิลล่า พร้อมทั้งต้อนรับสมาชิกใหม่อีกคนอย่างสนุกสนาน"ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะเฮียซี มิลรักเฮียนะคะ""เฮียก็รักมิลกับลูกๆมากครับ จุ๊บ" ชีวิตนี้แค่มีเธอกับลูกๆเขาก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ความสุขของชีวิตคือครอบครัวจริงๆ 3 เดือนต่อมา"เด็กๆเร็วครับ วันนี้เราจะไปดูน้องกันนะลูก" คุณพ่อสุดหล่อเร่งเร้าให้ลูกๆรีบแต่งตัว เพราะวันนี้คุณหมอนัดตรวจดูเพศเจ้าตัวเล็กในครรภ์ ทั้งสามตื่นเต้นมาก เขาและเด็กๆถนุถนอมมามี๊เป็นอย่างดีแถมยังมีกานต์รักหลานชายมาคอยดูแลด้วยอีกแรง รายนั้นขอน้องจากคุณแม่แล้วแต่คุณพ่อยังทำไม่สำเร็จ เลยต้องรอต่อไป ปกรณ์แต่งงานกับลันตาเมื่อสองเดือนที่แล้ว กว่าฝ่ายหญิงจะตกลงลุ้นกันแทบแย่ ทุกวันนี้หมั่นทำการบ้านทุกครั้งที่มีโอกาสแต่ก็ชวดเพราะประจำเดือนเมียยังมาทุกเดือน"สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ วันนี้พี่ๆมาดูน้องด้วยหรอคะ" คุณหมอสาวทักทายเหล่าองครักษ์พิทักษ์น้องในครรภ์อย่างอารมณ์ดี ครอบครัวนี้รักใคร่กลมเกลียวกันมาก คุณพ่อดูเห่อลูกสุดๆขนาดนี่เป็นท้องที่สามแล้ว!"ช่ายคร้าบ พี่ซีต้าร์จะมาดูน้องซีกัส" คุณ
-38- คิดมากหลังจากเล่าให้พี่เมียฟังจนเข้าใจแล้ว เขาจึงขอความร่วมมือให้พี่มิกซ์ช่วยสานต่อแผนการณ์จากเขาอีกที ในเมื่อเมียเข้าใจผิดเขาก็จะใช้ความเข้าใจผิดให้เกิดประโยชน์ที่สุด ค่อยตามง้อทีหลังแล้วกัน "มิลช่วงนี้ดูมีน้ำมีนวลจังเลยลูก ทานเก่งขึ้นนะ" คุณรินลณีถามอย่างแปลกใจเพราะปกติแล้วลูกสาวนางรักษาหุ่นจะตาย"ช่วงนี้ทานอะไรก็อร่อยค่ะคุณแม่" พูดพรางหยิบขนมเค้กชิ้นที่ 2 ออกมาตักกินอย่างอารมณ์ดี ผิดกับตอนเพิ่งมาถึง หน้าหงิกหน้างอมาก"นึกว่าจะมีหลานให้แม่อีกสักคน" คุณรินลณีเอ่ยแซวขำๆแค่กๆ แค่กๆมิลล่าสำลักจนหน้าดำหน้าแดง หรือเธอจะท้อง แต่ทำไมไม่เห็นมีอาการอื่นๆเหมือนตอนท้องซีเนียร์ กับซีต้าร์ละ "ค่อยๆทานลูก เดี๋ยวแม่ไปหาคุณพ่อก่อนนะ" คล้อยหลังคุณรินลณีมิลล่ารีบหยิบกุญแจรถแล้วออกไปตรวจให้มั่นใจ เธอจะมาท้องตอนนี้ไม่ได้นะยัยมิลขับรถมาจอดหน้าคลินิกเดิมที่เคยมาตรวจ ความรู้สึกในแต่ละครั้งแตกต่างกันออกไป ครั้งแรกที่ท้องซีเนียร์เธอมาตรวจด้วยความตกใจ ส่วนครั้งที่สองที่ท้องซีต้าร์เธอมาตรวจด้วยความสุข และครั้งนี้เธอเข้ามาในคลินิกด้วยความรู้สึกที่ยากเกินจะบรรยาย"ยินดีด้วยครับ คุณแม่ตั้งครรภ์ได้ 12 ส
-37- แซนดี้คือใคร ช่วงนี้ซีโร่มีงานที่ผับแทบจะทุกคืน เขาไปทำงานเร็วขึ้นและกลับบ้านช้ากว่าเดิม จนมิลล่าเริ่มเป็นห่วงสุขภาพของสามี ส่วนลูกๆทั้งสองคนคุณตาคุณยายทนความคิดถึงไม่ไหว เลยส่งให้พี่มิกซ์มารับหลานๆไปหาในช่วงปิดเทอม ช่วงนี้งานที่ซีโร่ให้เธอรับผิดชอบก็ไม่มีอะไรมากมาย เข้าไปตรวจบัญชีแค่เพียงบางวัน เพราะมีผู้จัดการสาขาที่ไว้ใจได้อยู่แล้ว อีกหลายวันกว่าคุณปู่คุณย่าของลูกๆจะกลับ เธอคงต้องกินๆนอนๆจนอ้วนเป็นหมูแน่ๆ ช่วงนี้ยิ่งกินจุมากกว่าปกติอยู่ด้วยคงต้องหาเวลาเบิร์นออกซะหน่อยแล้ว"เฮียซี คืนนี้เข้าผับไหมคะ?" เสียงหวานของมามี๊คนสวยถามสามีที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ"ไปครับ คืนนี้เฮียอาจจะกลับดึกเหมือนเดิมนะ มิลไม่ต้องรอ" ร่างสูงเดินมาจุมพิตบนหน้าผากภรรยาอย่างแผ่วเบา"มิลเหงาจังเลยค่ะ ขอมิลไปเที่ยวที่ผับด้วยได้ไหมคะ" น้ำเสียงออดอ้อนถูกยกมาใช้เพื่อให้สามีอนุญาต แต่เหมือนครั้งนี้จะไม่ได้ผล"อะเอ่อ เฮียว่ามิลอยู่บ้านพักผ่อนดีกว่าครับ เฮียจะรีบกลับดีไหม หืม?" "เห้ออ เอางั้นก็ได้ค่ะ ช่วงนี้เฮียทำงานหนัก ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ มิลเป็นห่วงค่ะ" สามีเธอขี้หึง เขาไม่ค่อยให้เธอออกไปไหน หากเวลาออกงาน
-36- ป๊ะป๋า เมื่อคืนซีโร่กลับบ้านดึกกว่าปกติ เขาบอกภรรยาว่าที่ผับมีปัญหาเลยต้องอยู่เคลียร์ความเรียบร้อย มิลล่าเองก็เข้าใจ ซีโร่มีผับหลายสาขาต้องดูแลจะให้พึ่งพาลูกน้องทั้งหมดก็คงไม่เหมือนดูแลเอง เมื่อคืนกานต์รักถามหาแม่อยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้งอแงมากมายเพราะมีพี่ซีเนียร์เข้าไปกล่อมและนอนเป็นเพื่อนน้องชายทั้งสองตลอดทั้งคืน เช้านี้เด็กน้อยทั้งสามมาร่วมทานอาหารเช้าอย่างมีความสุข เว้นแต่ซีโร่ที่ขอนอนต่อเพราะอ่อนเพลียจากการทำงานเมื่อคืนนี้บรื้น บรื้นเสียงรถขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน ไม่นานร่างสูงของปกรณ์และร่างบางของลันตาเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกันจนกานต์รักยิ้มอย่างดีใจ"คุณแม่คร้าบบบ~" เด็กน้อยปีนลงจากเก้าอี้วิ่งไปกอดมารดาด้วยความคิดถึง "ครับลูก ดื้อกับคุณป้ารึเปล่าหืม" ลันตาส่งยิ้มทักทายเจ้าของบ้านอย่างเป็นมิตร เธอทราบจากปกรณ์แล้วว่าเขาหลอกใช้มิลล่าเพื่อจะได้เจอกับเธอ ลันตาไม่ใช่คนใจจืดใจดำ เธอเข้าใจว่ามิลล่าตามไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของอีกคนจึงไม่คิดโกรธเคือง "คะ..คุณลันตา มิลขอโทษนะคะ คะ..คือมิลไม่ทราบว่าจะมีคนหลอกใช้ค่ะ" มิลล่าขอโทษลันตาอย่างรู้สึกผิด เธอเข้าใจหัวอกผู้หญิงดีว่าลันตารู้สึก
-35- โอกาสสุดท้ายวันนี้ที่บ้านของซีโร่ค่อนข้างวุ่นวายเป็นพิเศษ เพราะมีกานต์รักเป็นสมาชิกใหม่มาพักอาศัยระหว่างพ่อกับแม่ไปเคลียร์ปัญหา ซีโร่ไม่อยากให้คุณลุงพิภพรู้เรื่องนี้จากปากของคนอื่น เขาจึงโทรไปเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ท่านทราบ ทีแรกท่านโมโหมาก แต่เขาขอโอกาสให้เพื่อนรักอีกสักครั้ง ให้มันลองพิสูจน์ตัวเองกับครอบครัวน้องลันตา เขาเห็นแก่หลานชาย อยากให้หลานมีครอบครัวที่อบอุ่น "พี่หนูเนียร์ครับ กานต์แบ่งขนมให้ครับ" หลานชายเขาค่อนข้างติดซีเนียร์มาก จะแบ่งปันของเล่น ขนมนมเนยให้ลูกสาวเขาก่อนเสมอ"ของซีต้าร์ละคร้าบพี่กานต์ยัก" เห็นพี่สาวได้มากกว่าเจ้าตัวแสบก็ไม่ยอม จนกานต์รักต้องเสียสละขนมให้น้องชายอีกชิ้น"น้องกานต์รักทานเถอะค่ะ พี่หนูเนียร์อิ่มแล้ว เดี๋ยวอ้วนแล้วใส่เสื้อผ้าไม่สวยค่ะ" คุณย่าโทรทางไกลจากต่างแดนมาบอกหลานสาวสุดที่รักว่ามีเสื้อผ้ามาฝากเยอะแยะ ส่วนหลานชายตัวน้อยก็ไม่น้อยหน้ากัน คุณปู่ซื้อเลโก้และหุ่นยนต์รุ่นลิมิเต็ดมาฝากเพื่อเอาอกเอาใจ "พี่หนูเนียร์สวยอยู่แล้วครับ ใส่อะไรก็สวย" ได้ยินน้องชายตัวน้อยชมทำเอาใบหน้าเล็กของซีเนียร์แดงก่ำด้วยความเขินอาย น้องกานต์รักชอบพูดความจริงอยู่
-34- ปรับความเข้าใจ nc ในเมื่อทำร้ายเขาไม่ได้ลันตาก็ต้องพาตัวเองออกไปจากห้องนี้ก่อนจะถูกปีศาจร้ายรังแก เตียงนอนอยู่ห่างจากประตูห้องไม่กี่เมตร ลันตารวบรวมแรงทั้งหมดที่มีผลักร่างหนาของปกรณ์ออกแล้วเตรียมตัวจะวิ่งหนี"จะไปไหนครับคุณหนู" ถามเสียงดุแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูงกระชากแขนเรียวของคนที่กำลังจะก้าวหนีเข้ามาชนกับอกแกร่ง มือหนาอีกข้างลูบไล้แผ่นหลังเนียนอย่างแผ่วเบา"จะไปจากคนอย่างคุณไง คุณมันบ้าปกรณ์!" ลันตาพยายามขืนตัวยืนให้ห่างจากเขา เพราะตอนนี้เนื้อตัวเธอเปลือยเปล่าหน้าอกถูไถไปกับอกแข็งแรงของอีกฝ่าย แม้รู้ว่าร่างกายไร้อาภรณ์แต่ก็อยากหนีออกไปจากห้องนี้ให้ได้ก่อน ยังไงเสียก็ไม่ยอมอยู่กับปกรณ์ในสภาพแบบนี้เป็นอันขาดมือใหญ่ของปกรณ์โอบกอดรัดร่างแน่งน้อยให้เข้ามาแนบชิดถูไถไปกับตน มีหรือที่เธอจะสู้แรงชายชาตรีได้ ความใกล้ชิด ความอึดอัด ความเบียดแน่นในตอนนี้ทำให้ลันตาอ่อนแรง เรี่ยวแรงที่ไม่มีอยู่แล้วยิ่งไม่มีไปใหญ่ เมื่อมือหนาเคลื่อนมายังเอวเล็กคอดของเธอ พร้อมบีบรวบให้ปะทะกับเอวสอบของเขา ลันตาสั่นสะท้านไหวไปกับแรงกอดรัดของชายหนุ่ม แต่ด้วยความที่ยังแค้นเคืองกับการกระทำป่าเถื่อนของเขา เธอจึง
-33- ลักพาตัวปกรณ์มาดักรอลันตาอยู่ที่สวนข้างบ้านของซีโร่ สมัยก่อนตอนที่ยังไม่มีเรื่องบาดหมางกัน เขามักจะมาเที่ยวเล่นที่บ้านของซีโร่บ่อยๆ จึงไม่แปลกที่เขาจะรู้ช่องทางเข้าออกอย่างชำนาญ ไม่นานร่างบางของลันตาเดินเข้ามาในสวน ทันทีที่เจอเขาเธอเบิกตากว้างตกใจ ใจจริงก็ไม่อยากใช้วิธีนี้ แต่ถ้าไม่ทำเขาก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเข้าหาเธอยังไง ลองเป็นตัวร้ายที่รักเธอก่อนแล้วกัน ผลออกมาเป็นหัวหรือก้อยค่อยมาลุ้นกันอีกที "คะ..คุณ!!!" ปกรณ์ย่างสามขุมก้าวไปหาเธออย่างรวดเร็ว ไม่รอให้เธอส่งเสียงร้อง เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าอุดจมูกเธอเบาๆไม่นานก็สติดับวูบในอ้อมแขนของเขา ปกรณ์อุ้มลันตาไปทางประตูเล็กที่ซีโร่เคยทำไว้ตอนแอบหนีเที่ยวในอดีต ก่อนออกไปเขาเขียนโน๊ตตั้งไว้บอกมิลล่าแล้ว ได้แต่ขอโทษเธอในใจที่ใช้ความเมตตาของเธอมาทำร้ายผู้หญิงอีกคน ปกรณ์ขับรถพาลันตาไปที่บ้านสวนที่ชานเมือง เขาแอบซื้อไว้พักผ่อนโดยไม่มีใครรู้แม้แต่ชุนลูกน้องคนสนิทก็ตาม "อื้ออ.." เธอค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ เขาใช้ยานอนหลับชนิดอ่อน ไม่เป็นอันตราย เธอจะหลับแค่ระยะสั้นๆ ทันทีที่เห็นหน้าปกรณ์ก็เดาได้ไม่อยากว่าเขาใช้ความร้ายกาจลักพาตัวเธอมาแน่
-32- แผนร้ายปกรณ์กลับมานั่งคิดนอนคิดว่าจะเข้าหาลันตากับลูกยังไงดี ก่อนกลับพยายามขอร้องให้ซีโร่ช่วยมันก็รีบออกตัวว่าขอเป็นกลางยืนอยู่ข้างความถูกต้อง เขาร้อนใจมากจนต้องโทรเรียกชุนลูกน้องคนสนิทที่เขาเอ็นดูเหมือนน้องชายมาปรึกษา เอาวะ คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย!"ผมว่าบอสต้องใช้ความจริงใจครับ" ความจริงใจหรอ แล้วจะมีโอกาสได้ใช้รึเปล่าละ ขนาดเข้าหาลูกยังยากเลย เห้อ คิดถูกไหมเนี่ยที่เรียกมันมาปรึกษา "กูจะไปเจอลูกได้ยังไงละ ลันตาเกลียดขี้หน้ากูซะขนาดนี้" เธอแสดงออกชัดเจนเลยแหละว่าเกลียดเขา ที่ยอมให้กานต์รักมานั่งทานข้าวด้วยที่บ้านไอ้ซีโร่เธอคงเกรงใจมันละมั้ง เกิดเป็นไอ้ปกรณ์ทำไมมันยุ่งยากจังวะ!"บอสเคยทำยังไงให้ได้ตัวคุณหนูลันตามาละครับ" ชุนเคยสำนึกผิดและขอโทษเธอกับเรื่องในอดีตแล้ว เขารู้ว่ามันไม่ดีแต่อยากให้เจ้านายที่เคารพรักสมหวัง ชุนคนนี้ยอมเป็นคนเลวอีกสักครั้ง"เขาไม่ยิ่งเกลียดกูหรอวะ?" ปกรณ์เองก็คิดว่าวิธีนี้เข้าท่าดีเหมือนกัน "ผู้หญิงเกลียดแปลว่าผู้หญิงรักครับ" สงสัยลันตาต้องรักเขามากแน่ๆ เธอเกลียดเขาชนิดที่ไม่อยากมองหน้า ปัดโธ่!!! ไอ้ชุน"กูขอสาระได้ไหมชุน ตอนนี้กำลังจริงจัง" ปกรณ์