-33- ลักพาตัว

-33- ลักพาตัว

ปกรณ์มาดักรอลันตาอยู่ที่สวนข้างบ้านของซีโร่ สมัยก่อนตอนที่ยังไม่มีเรื่องบาดหมางกัน เขามักจะมาเที่ยวเล่นที่บ้านของซีโร่บ่อยๆ จึงไม่แปลกที่เขาจะรู้ช่องทางเข้าออกอย่างชำนาญ ไม่นานร่างบางของลันตาเดินเข้ามาในสวน ทันทีที่เจอเขาเธอเบิกตากว้างตกใจ ใจจริงก็ไม่อยากใช้วิธีนี้ แต่ถ้าไม่ทำเขาก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเข้าหาเธอยังไง ลองเป็นตัวร้ายที่รักเธอก่อนแล้วกัน ผลออกมาเป็นหัวหรือก้อยค่อยมาลุ้นกันอีกที

"คะ..คุณ!!!"

ปกรณ์ย่างสามขุมก้าวไปหาเธออย่างรวดเร็ว ไม่รอให้เธอส่งเสียงร้อง เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าอุดจมูกเธอเบาๆไม่นานก็สติดับวูบในอ้อมแขนของเขา ปกรณ์อุ้มลันตาไปทางประตูเล็กที่ซีโร่เคยทำไว้ตอนแอบหนีเที่ยวในอดีต ก่อนออกไปเขาเขียนโน๊ตตั้งไว้บอกมิลล่าแล้ว ได้แต่ขอโทษเธอในใจที่ใช้ความเมตตาของเธอมาทำร้ายผู้หญิงอีกคน

ปกรณ์ขับรถพาลันตาไปที่บ้านสวนที่ชานเมือง เขาแอบซื้อไว้พักผ่อนโดยไม่มีใครรู้แม้แต่ชุนลูกน้องคนสนิทก็ตาม

"อื้ออ.." เธอค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ เขาใช้ยานอนหลับชนิดอ่อน ไม่เป็นอันตราย เธอจะหลับแค่ระยะสั้นๆ

ทันทีที่เห็นหน้าปกรณ์ก็เดาได้ไม่อยากว่าเขาใช้ความร้ายกาจลักพาตัวเธอมาแน่