-08- ตัวแทนความเจ็บปวด"ซีโร่ลูกรัก คุณป้ามัณฑนาโทรมาบอกแม่ว่าวันนี้หนูลันตากลับมาแล้ว ซีช่วยแวะไปรับน้องที่สนามบินหน่อยนะคะ" คุณหญิงญาตาวีบอกลูกชายอย่างตื่นเต้นและมีความหวัง เพราะลันตาขอทางครอบครัวไปศึกษาต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศ เมื่อ 2 ปีก่อน หลังจากกลับมาเธอตั้งใจจะจัดงานมงคลระหว่างซีโร่กับลันตาทันที"คุณแม่ยังไม่เลิกจับคู่ผมกับน้องลันตาอีกหรอครับ ผมคิดกับน้องลันตาแค่น้องสาวจริงๆ" เขาต้องคุยกับแม่ให้รู้เรื่องเสียที นี่แม่เขาถึงขั้นโทรตามให้เข้ามาพบ จนต้องเสียการเสียงาน เพียงเพราะลูกสาวของเพื่อนกลับมาเนี่ยนะ "หนูลันตาน่ารัก เพียบพร้อม และเหมาะสมกับซีที่สุดเลย คุณแม่มองคนไม่ผิดแน่นอน อ๊ะๆ อย่าค่ะอย่าเถียงคุณแม่ นี่ถ้าไม่โทรตามก็คงไม่กลับมาบ้านเลยใช่ไหมคะ" "เห้อออ ครับๆ ผมจะไปรับน้องลันตาให้ละกัน ว่าแต่คุณแม่อยากมีหลานใช่ไหมครับ?" ซีโร่ลองเกริ่นถาม"แน่นอนสิคะ ลูกสะใภ้คุณแม่ต้องเป็นหนูลันตาเท่านั้น!!" คำสั่งประกาศิตทำเอาซีโร่ต้องกรอกตามองบนอย่างเบื่อหน่าย "ถ้าผมมีหลานให้คุณแม่แล้วละครับ ยังจะต้องแต่งงานกับน้องลันตาอีกไหม" "เลอะเทอะ พูดจาอะไรไม่รู้ ไปรับหนูลันตาด้วยนะ แม่จะไปหาคุณพ
-09- พบเจอ"ดินแดน พรุ่งนี้เช้าเตรียมตั๋วเครื่องบินไปเชียงใหม่ให้กูหน่อย" ซีโร่ไม่ได้ลืมว่าเขายังมีภารกิจไปเคลียร์กับแม่ของลูก แต่ที่ปล่อยผ่านเพราะไม่อยากให้มิลล่าลำบากใจ และเขาเองก็ต้องจัดการงานที่คั่งค้างให้เสร็จเสียก่อน แต่ตอนนี้มันคงถึงเวลาอันสมควรแล้วที่ต้องไปเจรจากับแม่ของลูกเสียที"เอ่อ บอสครับ คุณหญิงโทรมาถามว่าไปรับคุณหนูลันตาแล้วยังครับ""แม่งเอ้ย กูลืม!!! แม่กูเอาตายแน่งานนี้" เขาลืมไปเสียสนิทว่าแม่ให้ไปรับน้องลันตาจากสนามบิน ป่านนี้คุณหญิงญาตาวีคงรอบ่นอยู่แน่ๆ"คุณหญิงบอกว่าคุณหนูลันตาเลื่อนวันกลับครับ ไม่ต้องไปรับแล้ว แหะๆ""เห้อออ รอดตัวไป" ซีโร่ถอนหายพรืดใหญ่"บอสไปเชียงใหม่ทำไมหรอครับ หรืองานที่นั่นมีปัญหา ให้ผมไปด้วยไหม" ปกติถ้าเจ้านายมีงานด่วน หรือต้องไปดูผับZE สาขาอื่นๆที่ต่างจังหวัด จะมีดินแดนติดตามไปด้วยเสมอ"ไม่ต้อง!! ถ้าแม่กูถามบอกว่าไปดูผับที่นั่นละกัน ถ้าไม่อยากตกงาน อย่าปากมาก" ดินแดนรีบหุบปากฉับพลัน เขาเป็นลูกน้องที่ภักดีต่อเจ้านายมาก แต่ก็สู้อำนาจของคุณหญิงญาตาวีไม่ได้ เลยต้องเป็นกบฏบ้างเป็นครั้งคราว"เอ๊ะ ทำไมวันนี้ตากระตุกทั้งวันแล้วเนี่ยะ" มิลล่าเริ่มสัง
-10- พ่อลูกเจอกัน"คุณพ่ออออออ หนูเนียร์มาแล้วค้าาา~" ซีเนียร์ตะโกนเรียกหาพ่อมาแต่ไกลหวังจะโผกอดให้หายคิดถึง เธอจินตนาการถึงพ่อไว้มากมายตามประสาเด็ก"สวัสดีครับหนูเนียร์ลูกพะ..พ่อ" ซีโร่ปรากฏตัวพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น เขาได้แต่นั่งดูรูปถ่ายหลากหลายอิริยาบทของลูกสาวตัวน้อยมาหลายวันแล้ว ลูกของเขาน่ารักเหลือเกิน "เอ๋...~ คุณลุงซีนี่นา ...แล้วคุณพ่ออยู่ที่ไหน" หนูน้อยเอียงคอถามซีโร่อย่างน่ารัก"หนูเนียร์อยากเจอคุณพ่อไหมครับ" "เอ๋.. คุณพ่อหรอคะ มามี๊บอกว่าถ้าอยากมีคุณพ่อให้บอกมามี๊ค่ะ เดี๋ยวมามี๊ไปหามาให้หลายๆคนเลยค้า คริคริ""..!!!.." ซีโร่ใบ้กินทันที ทำไมมิลล่าบอกลูกสาวเขาแบบนี้ น่าจับมาตีก้นเสียให้เข็ด"แต่มามี๊บอกว่าถ้าหนูเนียร์เป็นเด็กดี คุณพ่อจะมาหาหนูเนียร์ค่ะ คุณลุงรู้จักคุณพ่อไหมคะ" "ละลุง คือ.." ไม่ทันตอบลูกสาวก็มีเสียงคุ้นเคยเหวดังขึ้นมาจากข้างหลังเสียก่อน"หยุดนะ!!! นายมีสิทธิ์อะไรมาเจอลูกฉัน" มิลล่ารีบอุ้มซีเนียร์ออกมาจากเขาทันที วันนี้เธอมารับลูกสาว แต่คุณครูพี่เลี้ยงบอกว่าคุณพ่อมารับและรอเธออยู่ที่สนามเด็กเล่น เธอเดาได้ไม่ยากว่าเป็นฝีมือของซีโร่ เขายังไม่เลิกยุ่งกับเธอและลูก ม
-11- ว่าที่ลูกเขย"มามี๊ขา ให้คุณพ่อไปส่งหนูเนียร์ที่บ้านได้ไหมคะ? นะคะ! นะคะ!" ซีเนียร์เริ่มงอแงตั้งแต่ออกมาจากห้างสรรพสินค้าแล้ว"มิลล่า ถ้าผมจะขอไปส่งลูกได้ไหม" เขาเองก็อยากไปส่งลูกสาว"อืมก็ได้ งั้นคุณช่วยแวะส่งฉันเอารถที่หน้าโรงเรียนลูกก่อนนะ" บรรยากาศในรถกลับมาเงียบอีกครั้ง หนูเนียร์เริ่มตาปรือจะปิดแล้ว"คุณขับได้รึเปล่า รถคุณไม่มีคาร์ซีท ลูกจะหลับแล้ว""งั้นคุณนั่งไปกับลูกเลยแล้วกัน พรุ่งนี้เช้าผมเข้าไปรับคุณกับลูกเอง" ทางเลือกนี้ทำให้เขาได้ใกล้ชิดกับลูกอีกด้วย ซีโร่ได้แต่ยิ้มกริ่มอยู่ในใจลำพัง"เอางั้นก็ได้ ที่ฉันยอมให้คุณไปส่งเพราะเห็นแก่ลูกหรอกนะ" เธอกระซิบบอกเขา เพราะกลัวลูกสาวจะสะดุ้งตื่น ตอนนี้ซีเนียร์หลับซบอกเธอไปเรียบร้อยแล้ว"เอ่อ ผมขอโทษนะที่ปล่อยให้คุณเลี้ยงลูกคนเดียว" ซีโร่เอ่ยทำลายความเงียบขึ้น"คุณไม่ผิดหรอก ที่จริงมันเป็นความผิดฉันเองแหละ" ใช่ มันคือความผิดของเธอ ถ้าเธอไม่แพ้ยาคุมฉุกเฉิน เรื่องคงไม่เป็นแบบนี้ "แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว เอาเป็นว่าผมพร้อมรับผิดชอบลูก และคุณ" ซีโร่มีความรับผิดชอบมากพอ เขากล้าทำก็กล้ารับ "แค่ลูกก็พอเถอะยะ ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วยมิทราบ" ใจดวงน
-12- ใกล้ชิด"ฉันต้องขอโทษพ่อหนุ่มด้วย สำหรับเรื่องที่มิลล่าไปขืนใจ" คุณอคินเปิดประเด็นด้วยคำพูดที่ทำเอาซีโร่ต้องกลั้นขำสุดฤทธิ์ ส่วนมิลล่าได้แต่อ้าปากค้าง คิดไม่ถึงว่าพ่อจะพูดแบบนี้ ให้ตายสิ น่าอายชะมัด เธอแค่ยั่วยวนเขาเองนะ ไม่ได้ไปข่มขืนเขาเหมือนที่พ่อเข้าใจ!!! "เอ่อ เรียกผมว่าซีก็ได้ครับคุณพ่อ" "หืมม ว่าแต่ซีตกลงกับยัยมิลเรื่องหนูเนียร์แล้วใช่ไหม" แม้จะฉงนกับสรรพนามที่ถูกเรียก แต่ท่านก็ไม่ติดใจอะไรมาก"ครับ มิลล่าให้ผมมาหาลูกได้ ผมยินดีจะรับผิดชอบครับ" "มิลตกลงกับเขาแล้วค่ะพ่อ สิทธิการเลี้ยงดูยังเป็นของมิลค่ะ" มิลล่า บอกให้พ่อสบายใจ เธอรู้ว่าพ่อรักหลานมากและกลัวซีเนียร์จะโดนแย่งไป"อืมๆ พ่อก็ไม่อยากให้มีปัญหาตามมาทีหลังหรอกนะ ถ้าซีจะมาหาหลานพ่อก็มาได้ บ้านนี้ยินดีต้อนรับ" คุณอคินไม่ได้หัวโบราณที่จะกีดกันพ่อลูกไม่ให้เจอกัน เขาปล่อยให้ลูกสาวเป็นคนตัดสินใจเอง เรื่องคนหนุ่มสาว คนแก่อย่างเขาจะคอยดูอยู่ห่างๆ "ครับ ผมขอตัวกลับก่อนดีกว่า รบกวนทุกคนนานแล้ว สวัสดีครับ" ซีโร่บอกลาพ่อแม่ของมิลล่าเสร็จก็เดินออกมาที่รถ โดยมีมิลล่าเดินตามออกมาส่ง"คุณพรุ่งนี้ผมเข้ามารับตอนเช้านะ ผมไปก่อน" "
-13- ปล่อยตั้งแต่กลับจากมาบ้านของมิลล่า ซีโร่ได้แต่ครุ่นคิดว่าเขารู้สึกกับเธออย่างไรกันแน่ ทำไมตอนเห็นเธออยู่ผู้ชายคนอื่นแล้วใจมันร้อนรนชอบกล แต่ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ หรือเขาจะชอบเธอ ความคิดสับสนไปหมดไม่เป็นอันทำงาน คุณแม่ก็ยังโทรมาตามให้กลับกรุงเทพฯไปคุยเรื่องงานหมั้นหมายระหว่างเขากับลันตา เรื่องมันชักอิรุงตุงนังไปหมด มิลล่าเองก็ไม่เป็นอันทำอะไร มัวแต่ขบคิดเรื่องพ่อของลูก วันนี้มาแปลก รุกเธอหนักมาก ไม่รู้ว่าผีเข้าหรืออย่างไรกัน 'ผมไม่ยอมให้คุณหาพ่อใหม่ให้ลูกหรอกนะ อย่าได้คิดเชียวละ มิลล่า' วันนี้พ่อเลี้ยงธันวามาเอาคำตอบจากเธอ ซึ่งเธอก็บอกไปตามความจริงไม่คิดที่จะให้ความหวังให้เขา เธอขอเป็นเพียงน้องสาวของเขาแทน แม้จะรู้สึกผิดที่ทำให้เขาเสียใจ แต่มันคือทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว เธอไม่ใช่ผู้หญิงตัวเปล่า ผู้ชายดีๆอย่างเขาควรได้เจอผู้หญิงที่ดีกว่านี้ ลันตาหายป่วยแล้ว เธอเพิ่งรู้ว่าคนใจร้ายชื่อปกรณ์ เขาไม่ได้รังแกเธอเลยตั้งแต่วันนั้น เธอพยายามทำตัวให้เงียบ และไม่มีปากเสียง เพราะไม่อยากเจ็บตัวอีก รอเพียงอีกฝ่ายพอใจ เธอถึงจะได้รับอิสระ"มานี่สิ คุณหนูลันตา" แม้จะกลัว แต่ไม่อยากมีปัญหากับเขา จ
-14- สารภาพเช้านี้ซีโร่ยังคงไปรับลูกสาวมาส่งโรงเรียนเหมือนอย่างเคย เขาอยากใช้เวลากับลูกให้มากที่สุด เพราะเมื่อเช้าตรู่คุณหญิงญาตาวีโทรมาบอกให้เขากลับบ้านด่วน เห็นทีว่ากลับบ้านไปรอบนี้เขาต้องกล่อมให้แม่ยอมรับหลานสาวตัวน้อยให้ได้" ..มิลล่า วันนี้คุณไปส่งลูกพร้อมผมเลยแล้วกัน ผมมีเรื่องจะคุยด้วยหน่อย ขากลับจะแวะมาส่ง""คุณมีอะไรก็คุยตอนนี้เลยสิ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาขับรถไปมาหลายรอบเลย""...เอ่อ คือ" ใบหน้าเขาเหมือนคนมีเรื่องหนักใจ เธอไม่อยากเซ้าซี้มาก เลยยอมนั่งรถไปกับเขาด้วย"คุณพ่อขา พรุ่งนี้วันหยุด คุณพ่อพาหนูเนียร์ไปเที่ยวได้ไหมคะ นะคะ! นะคะ!" น้ำเสียงออดอ้อนของลูกสาวยิ่งทำให้ ซีโร่ทำหน้าคิดหนักเข้าไปใหญ่ "คะ..คือพรุ่งนี้พ่อต้องกลับไปทำธุระที่กรุงเทพฯครับลูก" เขาตัดสินใจบอกให้ลูกสาวรู้ "...หรอคะ" น้ำเสียงเศร้าและใบหน้าหงอยๆของซีเนียร์ทำเอาใจคนเป็นพ่อกระตุกวูบ เขาอยากพาลูกไปด้วย แต่มิลล่าคงไม่ยอมแน่ๆ หลังจากนั้นลูกสาวก็นั่งเงียบตลอดทางจนถึงโรงเรียน ใบหน้าไร้ความร่าเริงเหมือนก่อน ยิ่งทำให้เขารู้สึกไม่ดีเลยส่งลูกสาวเสร็จซีโร่พามิลล่ามานั่งคุยกันที่ร้านกาแฟใกล้ๆโรงเรียนอนุบาล เขาอยาก
-15- คุณย่าจะเป็นลม@สนามบิน"ซีเนียร์ จำที่มามี๊บอกได้ไหมคะ" มิลล่ามาส่งซีโร่และซีเนียร์ขึ้นเครื่องตั้งแต่เช้า เธอไม่อยากห่างลูกเลย แต่ช่วงนี้งานล้นมือ จะให้ทิ้งงานไปด้วยคงไม่ได้ ต้องลองเสี่ยงไว้ใจพ่อของลูกดูสักตั้ง"จำได้ค่ะ ห้ามดื้อ ห้ามซน ห้ามเอาแต่ใจค่ะ" เสียงฉะฉานของลูกสาวทำให้มิลล่ายิ้มขำ เมื่อคืนกำชับไปหลายรอบ กลัวซีโร่จะรับมือกับความดื้อไม่ไหว"อย่าห่วงไปเลยมามี๊ เดี๋ยวคุณพ่อจะดูแลลูกสาวของเราเป็นอย่างดีเลย" ลูกสาวของเรา ฟังแล้วอบอุ่นใจจัง ช่วงนี้ซีโร่ชอบมาทำให้ใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะบ่อยๆ อารมณ์เขาไม่ค่อยคงที่ บางวันหน้าตึง บางวันอารมณ์ดี เธอเดาใจเขาไม่ถูกจริงๆ "บะ..บ้า ดูแลลูกให้ดีๆละ ถ้ามีอะไรรีบโทรมาหาฉันนะ" "ครับๆ อย่างอแงสิ ผมพาลูกไปแค่สองวันเอง" เขาเห็นมิลล่าทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้ก็อดเอ็นดูไม่ได้"ผมไปก่อนนะ หนูเนียร์บอกลามามี๊ก่อนลูก" "หนูเนียร์จะซื้อขนมมาฝากมามี๊นะคะ ฟอด~ ฟอด~ บ๊ายบายค่ะ" "ผมไปก่อนนะมิลล่า ฟอด~" ซีโร่อยากแกล้ง เลยหอมแก้มคนเป็นแม่เหมือนที่ลูกสาวทำ สร้างความเขิลอายจนใบหน้าสวยแดงระเรื่อ"ซะ..ซีโร่ ทำบ้าอะไรเนี่ย ถึงแล้วโทรมาบอกด้วยนะ" มิลล่าเขิล
ตอนพิเศษส่งท้าย15 ปีผ่านไป ตอนนี้ซีเนียร์ลูกสาวคนโตของบ้านอายุ 23 ปีแล้ว ใบหน้าที่เหมือนคุณพ่อราวกับพิมพ์เดียวกันบวกกับความสะสวยที่ได้รับจากมามี๊ไปเต็มพิกัดยิ่งทำให้เธอดูน่าหลงไหล แต่หนุ่มๆที่เข้ามาขายขนมจีบต่างก็หนีหายกันไปหมด ไม่เคยมีใครอยากสานสัมพันธ์กับเธอ แรกๆพวกเขาดูเหมือนจะจริงจังพอคุยไปคุยมาไม่เคยเกินสามวันก็มาขอตัดความสัมพันธ์กับเธอทุกราย ทำให้เธอคิดถึงคำพูดของกานต์รัก น้องชายคนสนิทที่เคยติดเธอแจเมื่อครั้งเป็นเด็ก เขาบอกเธอว่า 'พี่หนูเนียร์ยิ่งโตยิ่งขี้เหร่นะครับ ผมว่าชาตินี้คงไม่มีแฟนหรอก' นั่นคือคำพูดที่บาดจิตบาดใจเจ้าแม่แฟชั่นอย่างเธอมาก เจ้าเด็กน้อยกานต์รักในครั้งเยาว์วัยมักจะชมเธอว่างดงามปานนางฟ้า แต่พอเธอเริ่มโตเป็นสาวเขากลับทำร้ายเธอได้เจ็บแสบ เสียความมั่นใจอยู่พักใหญ่ เธอเลยโสดมาตลอดจนถึงปัจจุบัน!"หนูเนียร์ ทำไมมารับผมช้าจังเลยครับ" ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนหรอกนอกจากกานต์รัก น้องชายที่เปลี่ยนจากเด็กน้อยน่ารักเป็นหนุ่มน้อยวัย 20 ปีขยันทำตัวน่าตบมาก"เห้ออ บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกพี่ สอนไม่เคยจำจริงๆ" พอเขาเริ่มโตเป็นหนุ่มคำเรียกขานก็เปลี่ยนไป จากพี่หนูเนียร์ก็เหลือเพี
THE ENDทั้งสองครอบครัวจัดปาร์ตี้ริมสระว่ายน้ำเป็นการร่วมฉลองวันครบรอบแต่งงานของซีโร่และมิลล่า พร้อมทั้งต้อนรับสมาชิกใหม่อีกคนอย่างสนุกสนาน"ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะเฮียซี มิลรักเฮียนะคะ""เฮียก็รักมิลกับลูกๆมากครับ จุ๊บ" ชีวิตนี้แค่มีเธอกับลูกๆเขาก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ความสุขของชีวิตคือครอบครัวจริงๆ 3 เดือนต่อมา"เด็กๆเร็วครับ วันนี้เราจะไปดูน้องกันนะลูก" คุณพ่อสุดหล่อเร่งเร้าให้ลูกๆรีบแต่งตัว เพราะวันนี้คุณหมอนัดตรวจดูเพศเจ้าตัวเล็กในครรภ์ ทั้งสามตื่นเต้นมาก เขาและเด็กๆถนุถนอมมามี๊เป็นอย่างดีแถมยังมีกานต์รักหลานชายมาคอยดูแลด้วยอีกแรง รายนั้นขอน้องจากคุณแม่แล้วแต่คุณพ่อยังทำไม่สำเร็จ เลยต้องรอต่อไป ปกรณ์แต่งงานกับลันตาเมื่อสองเดือนที่แล้ว กว่าฝ่ายหญิงจะตกลงลุ้นกันแทบแย่ ทุกวันนี้หมั่นทำการบ้านทุกครั้งที่มีโอกาสแต่ก็ชวดเพราะประจำเดือนเมียยังมาทุกเดือน"สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ วันนี้พี่ๆมาดูน้องด้วยหรอคะ" คุณหมอสาวทักทายเหล่าองครักษ์พิทักษ์น้องในครรภ์อย่างอารมณ์ดี ครอบครัวนี้รักใคร่กลมเกลียวกันมาก คุณพ่อดูเห่อลูกสุดๆขนาดนี่เป็นท้องที่สามแล้ว!"ช่ายคร้าบ พี่ซีต้าร์จะมาดูน้องซีกัส" คุณ
-38- คิดมากหลังจากเล่าให้พี่เมียฟังจนเข้าใจแล้ว เขาจึงขอความร่วมมือให้พี่มิกซ์ช่วยสานต่อแผนการณ์จากเขาอีกที ในเมื่อเมียเข้าใจผิดเขาก็จะใช้ความเข้าใจผิดให้เกิดประโยชน์ที่สุด ค่อยตามง้อทีหลังแล้วกัน "มิลช่วงนี้ดูมีน้ำมีนวลจังเลยลูก ทานเก่งขึ้นนะ" คุณรินลณีถามอย่างแปลกใจเพราะปกติแล้วลูกสาวนางรักษาหุ่นจะตาย"ช่วงนี้ทานอะไรก็อร่อยค่ะคุณแม่" พูดพรางหยิบขนมเค้กชิ้นที่ 2 ออกมาตักกินอย่างอารมณ์ดี ผิดกับตอนเพิ่งมาถึง หน้าหงิกหน้างอมาก"นึกว่าจะมีหลานให้แม่อีกสักคน" คุณรินลณีเอ่ยแซวขำๆแค่กๆ แค่กๆมิลล่าสำลักจนหน้าดำหน้าแดง หรือเธอจะท้อง แต่ทำไมไม่เห็นมีอาการอื่นๆเหมือนตอนท้องซีเนียร์ กับซีต้าร์ละ "ค่อยๆทานลูก เดี๋ยวแม่ไปหาคุณพ่อก่อนนะ" คล้อยหลังคุณรินลณีมิลล่ารีบหยิบกุญแจรถแล้วออกไปตรวจให้มั่นใจ เธอจะมาท้องตอนนี้ไม่ได้นะยัยมิลขับรถมาจอดหน้าคลินิกเดิมที่เคยมาตรวจ ความรู้สึกในแต่ละครั้งแตกต่างกันออกไป ครั้งแรกที่ท้องซีเนียร์เธอมาตรวจด้วยความตกใจ ส่วนครั้งที่สองที่ท้องซีต้าร์เธอมาตรวจด้วยความสุข และครั้งนี้เธอเข้ามาในคลินิกด้วยความรู้สึกที่ยากเกินจะบรรยาย"ยินดีด้วยครับ คุณแม่ตั้งครรภ์ได้ 12 ส
-37- แซนดี้คือใคร ช่วงนี้ซีโร่มีงานที่ผับแทบจะทุกคืน เขาไปทำงานเร็วขึ้นและกลับบ้านช้ากว่าเดิม จนมิลล่าเริ่มเป็นห่วงสุขภาพของสามี ส่วนลูกๆทั้งสองคนคุณตาคุณยายทนความคิดถึงไม่ไหว เลยส่งให้พี่มิกซ์มารับหลานๆไปหาในช่วงปิดเทอม ช่วงนี้งานที่ซีโร่ให้เธอรับผิดชอบก็ไม่มีอะไรมากมาย เข้าไปตรวจบัญชีแค่เพียงบางวัน เพราะมีผู้จัดการสาขาที่ไว้ใจได้อยู่แล้ว อีกหลายวันกว่าคุณปู่คุณย่าของลูกๆจะกลับ เธอคงต้องกินๆนอนๆจนอ้วนเป็นหมูแน่ๆ ช่วงนี้ยิ่งกินจุมากกว่าปกติอยู่ด้วยคงต้องหาเวลาเบิร์นออกซะหน่อยแล้ว"เฮียซี คืนนี้เข้าผับไหมคะ?" เสียงหวานของมามี๊คนสวยถามสามีที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ"ไปครับ คืนนี้เฮียอาจจะกลับดึกเหมือนเดิมนะ มิลไม่ต้องรอ" ร่างสูงเดินมาจุมพิตบนหน้าผากภรรยาอย่างแผ่วเบา"มิลเหงาจังเลยค่ะ ขอมิลไปเที่ยวที่ผับด้วยได้ไหมคะ" น้ำเสียงออดอ้อนถูกยกมาใช้เพื่อให้สามีอนุญาต แต่เหมือนครั้งนี้จะไม่ได้ผล"อะเอ่อ เฮียว่ามิลอยู่บ้านพักผ่อนดีกว่าครับ เฮียจะรีบกลับดีไหม หืม?" "เห้ออ เอางั้นก็ได้ค่ะ ช่วงนี้เฮียทำงานหนัก ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ มิลเป็นห่วงค่ะ" สามีเธอขี้หึง เขาไม่ค่อยให้เธอออกไปไหน หากเวลาออกงาน
-36- ป๊ะป๋า เมื่อคืนซีโร่กลับบ้านดึกกว่าปกติ เขาบอกภรรยาว่าที่ผับมีปัญหาเลยต้องอยู่เคลียร์ความเรียบร้อย มิลล่าเองก็เข้าใจ ซีโร่มีผับหลายสาขาต้องดูแลจะให้พึ่งพาลูกน้องทั้งหมดก็คงไม่เหมือนดูแลเอง เมื่อคืนกานต์รักถามหาแม่อยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้งอแงมากมายเพราะมีพี่ซีเนียร์เข้าไปกล่อมและนอนเป็นเพื่อนน้องชายทั้งสองตลอดทั้งคืน เช้านี้เด็กน้อยทั้งสามมาร่วมทานอาหารเช้าอย่างมีความสุข เว้นแต่ซีโร่ที่ขอนอนต่อเพราะอ่อนเพลียจากการทำงานเมื่อคืนนี้บรื้น บรื้นเสียงรถขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน ไม่นานร่างสูงของปกรณ์และร่างบางของลันตาเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกันจนกานต์รักยิ้มอย่างดีใจ"คุณแม่คร้าบบบ~" เด็กน้อยปีนลงจากเก้าอี้วิ่งไปกอดมารดาด้วยความคิดถึง "ครับลูก ดื้อกับคุณป้ารึเปล่าหืม" ลันตาส่งยิ้มทักทายเจ้าของบ้านอย่างเป็นมิตร เธอทราบจากปกรณ์แล้วว่าเขาหลอกใช้มิลล่าเพื่อจะได้เจอกับเธอ ลันตาไม่ใช่คนใจจืดใจดำ เธอเข้าใจว่ามิลล่าตามไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของอีกคนจึงไม่คิดโกรธเคือง "คะ..คุณลันตา มิลขอโทษนะคะ คะ..คือมิลไม่ทราบว่าจะมีคนหลอกใช้ค่ะ" มิลล่าขอโทษลันตาอย่างรู้สึกผิด เธอเข้าใจหัวอกผู้หญิงดีว่าลันตารู้สึก
-35- โอกาสสุดท้ายวันนี้ที่บ้านของซีโร่ค่อนข้างวุ่นวายเป็นพิเศษ เพราะมีกานต์รักเป็นสมาชิกใหม่มาพักอาศัยระหว่างพ่อกับแม่ไปเคลียร์ปัญหา ซีโร่ไม่อยากให้คุณลุงพิภพรู้เรื่องนี้จากปากของคนอื่น เขาจึงโทรไปเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ท่านทราบ ทีแรกท่านโมโหมาก แต่เขาขอโอกาสให้เพื่อนรักอีกสักครั้ง ให้มันลองพิสูจน์ตัวเองกับครอบครัวน้องลันตา เขาเห็นแก่หลานชาย อยากให้หลานมีครอบครัวที่อบอุ่น "พี่หนูเนียร์ครับ กานต์แบ่งขนมให้ครับ" หลานชายเขาค่อนข้างติดซีเนียร์มาก จะแบ่งปันของเล่น ขนมนมเนยให้ลูกสาวเขาก่อนเสมอ"ของซีต้าร์ละคร้าบพี่กานต์ยัก" เห็นพี่สาวได้มากกว่าเจ้าตัวแสบก็ไม่ยอม จนกานต์รักต้องเสียสละขนมให้น้องชายอีกชิ้น"น้องกานต์รักทานเถอะค่ะ พี่หนูเนียร์อิ่มแล้ว เดี๋ยวอ้วนแล้วใส่เสื้อผ้าไม่สวยค่ะ" คุณย่าโทรทางไกลจากต่างแดนมาบอกหลานสาวสุดที่รักว่ามีเสื้อผ้ามาฝากเยอะแยะ ส่วนหลานชายตัวน้อยก็ไม่น้อยหน้ากัน คุณปู่ซื้อเลโก้และหุ่นยนต์รุ่นลิมิเต็ดมาฝากเพื่อเอาอกเอาใจ "พี่หนูเนียร์สวยอยู่แล้วครับ ใส่อะไรก็สวย" ได้ยินน้องชายตัวน้อยชมทำเอาใบหน้าเล็กของซีเนียร์แดงก่ำด้วยความเขินอาย น้องกานต์รักชอบพูดความจริงอยู่
-34- ปรับความเข้าใจ nc ในเมื่อทำร้ายเขาไม่ได้ลันตาก็ต้องพาตัวเองออกไปจากห้องนี้ก่อนจะถูกปีศาจร้ายรังแก เตียงนอนอยู่ห่างจากประตูห้องไม่กี่เมตร ลันตารวบรวมแรงทั้งหมดที่มีผลักร่างหนาของปกรณ์ออกแล้วเตรียมตัวจะวิ่งหนี"จะไปไหนครับคุณหนู" ถามเสียงดุแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูงกระชากแขนเรียวของคนที่กำลังจะก้าวหนีเข้ามาชนกับอกแกร่ง มือหนาอีกข้างลูบไล้แผ่นหลังเนียนอย่างแผ่วเบา"จะไปจากคนอย่างคุณไง คุณมันบ้าปกรณ์!" ลันตาพยายามขืนตัวยืนให้ห่างจากเขา เพราะตอนนี้เนื้อตัวเธอเปลือยเปล่าหน้าอกถูไถไปกับอกแข็งแรงของอีกฝ่าย แม้รู้ว่าร่างกายไร้อาภรณ์แต่ก็อยากหนีออกไปจากห้องนี้ให้ได้ก่อน ยังไงเสียก็ไม่ยอมอยู่กับปกรณ์ในสภาพแบบนี้เป็นอันขาดมือใหญ่ของปกรณ์โอบกอดรัดร่างแน่งน้อยให้เข้ามาแนบชิดถูไถไปกับตน มีหรือที่เธอจะสู้แรงชายชาตรีได้ ความใกล้ชิด ความอึดอัด ความเบียดแน่นในตอนนี้ทำให้ลันตาอ่อนแรง เรี่ยวแรงที่ไม่มีอยู่แล้วยิ่งไม่มีไปใหญ่ เมื่อมือหนาเคลื่อนมายังเอวเล็กคอดของเธอ พร้อมบีบรวบให้ปะทะกับเอวสอบของเขา ลันตาสั่นสะท้านไหวไปกับแรงกอดรัดของชายหนุ่ม แต่ด้วยความที่ยังแค้นเคืองกับการกระทำป่าเถื่อนของเขา เธอจึง
-33- ลักพาตัวปกรณ์มาดักรอลันตาอยู่ที่สวนข้างบ้านของซีโร่ สมัยก่อนตอนที่ยังไม่มีเรื่องบาดหมางกัน เขามักจะมาเที่ยวเล่นที่บ้านของซีโร่บ่อยๆ จึงไม่แปลกที่เขาจะรู้ช่องทางเข้าออกอย่างชำนาญ ไม่นานร่างบางของลันตาเดินเข้ามาในสวน ทันทีที่เจอเขาเธอเบิกตากว้างตกใจ ใจจริงก็ไม่อยากใช้วิธีนี้ แต่ถ้าไม่ทำเขาก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเข้าหาเธอยังไง ลองเป็นตัวร้ายที่รักเธอก่อนแล้วกัน ผลออกมาเป็นหัวหรือก้อยค่อยมาลุ้นกันอีกที "คะ..คุณ!!!" ปกรณ์ย่างสามขุมก้าวไปหาเธออย่างรวดเร็ว ไม่รอให้เธอส่งเสียงร้อง เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าอุดจมูกเธอเบาๆไม่นานก็สติดับวูบในอ้อมแขนของเขา ปกรณ์อุ้มลันตาไปทางประตูเล็กที่ซีโร่เคยทำไว้ตอนแอบหนีเที่ยวในอดีต ก่อนออกไปเขาเขียนโน๊ตตั้งไว้บอกมิลล่าแล้ว ได้แต่ขอโทษเธอในใจที่ใช้ความเมตตาของเธอมาทำร้ายผู้หญิงอีกคน ปกรณ์ขับรถพาลันตาไปที่บ้านสวนที่ชานเมือง เขาแอบซื้อไว้พักผ่อนโดยไม่มีใครรู้แม้แต่ชุนลูกน้องคนสนิทก็ตาม "อื้ออ.." เธอค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ เขาใช้ยานอนหลับชนิดอ่อน ไม่เป็นอันตราย เธอจะหลับแค่ระยะสั้นๆ ทันทีที่เห็นหน้าปกรณ์ก็เดาได้ไม่อยากว่าเขาใช้ความร้ายกาจลักพาตัวเธอมาแน่
-32- แผนร้ายปกรณ์กลับมานั่งคิดนอนคิดว่าจะเข้าหาลันตากับลูกยังไงดี ก่อนกลับพยายามขอร้องให้ซีโร่ช่วยมันก็รีบออกตัวว่าขอเป็นกลางยืนอยู่ข้างความถูกต้อง เขาร้อนใจมากจนต้องโทรเรียกชุนลูกน้องคนสนิทที่เขาเอ็นดูเหมือนน้องชายมาปรึกษา เอาวะ คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย!"ผมว่าบอสต้องใช้ความจริงใจครับ" ความจริงใจหรอ แล้วจะมีโอกาสได้ใช้รึเปล่าละ ขนาดเข้าหาลูกยังยากเลย เห้อ คิดถูกไหมเนี่ยที่เรียกมันมาปรึกษา "กูจะไปเจอลูกได้ยังไงละ ลันตาเกลียดขี้หน้ากูซะขนาดนี้" เธอแสดงออกชัดเจนเลยแหละว่าเกลียดเขา ที่ยอมให้กานต์รักมานั่งทานข้าวด้วยที่บ้านไอ้ซีโร่เธอคงเกรงใจมันละมั้ง เกิดเป็นไอ้ปกรณ์ทำไมมันยุ่งยากจังวะ!"บอสเคยทำยังไงให้ได้ตัวคุณหนูลันตามาละครับ" ชุนเคยสำนึกผิดและขอโทษเธอกับเรื่องในอดีตแล้ว เขารู้ว่ามันไม่ดีแต่อยากให้เจ้านายที่เคารพรักสมหวัง ชุนคนนี้ยอมเป็นคนเลวอีกสักครั้ง"เขาไม่ยิ่งเกลียดกูหรอวะ?" ปกรณ์เองก็คิดว่าวิธีนี้เข้าท่าดีเหมือนกัน "ผู้หญิงเกลียดแปลว่าผู้หญิงรักครับ" สงสัยลันตาต้องรักเขามากแน่ๆ เธอเกลียดเขาชนิดที่ไม่อยากมองหน้า ปัดโธ่!!! ไอ้ชุน"กูขอสาระได้ไหมชุน ตอนนี้กำลังจริงจัง" ปกรณ์