บทที่ 885

ชุมชนที่หานซานเฉียนอาศัยอยู่มีเพียงสี่ครัวเรือนและลิฟต์หนึ่งตัวเท่านั้น หานเฟิงที่ไม่ค่อยมีประสบการณ์ในการตามจีบผู้หญิงมากนัก เขาตัดสินใจใช้วิธีทำเป็นว่าบังเอิญเจอ โดยไม่ได้คำนึงเลยว่าการบังเอิญนี้จะทำให้ฉี๋อีหยุนสงสัยหรือไม่

เมื่อขึ้นมาถึงชั้นบน หานเฟิงก็กดกริ่งประตูเพื่อนบ้านที่อยู่ติดกับหานซานเฉียน

คนที่อาศัยอยู่ในห้องนี้ไม่ใช่ผู้เช่า แต่เป็นบ้านของพวกเขา สำหรับชีวิตคนเมืองสมัยใหม่ ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เพื่อนบ้านจะไม่ได้เจอกันเลยเป็นปี ๆ และไม่มีใครรู้จักใครเลย

ดังนั้นเมื่อเจ้าของบ้านเปิดประตูออกมา และเห็นหานเฟิง จึงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

"คุณมาหาใคร?" เจ้าของบ้านถามหานเฟิง ไม่นานมานี้มีเพื่อนบ้านที่เพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ ได้ยินว่าเขาเป็นชายหนุ่ม ดังนั้นเขาจึงนึกว่าหานเฟิงคือเพื่อนบ้านคนนั้น

“คุณเป็นเจ้าของบ้านนี้เหรอ?” หานเฟิงถามตรง ๆ

“ครับ” เจ้าของบ้านรับคำ

"ตั้งราคามาสิ ผมต้องการซื้อบ้านของคุณ" หานเฟิงกล่าว วิธีการของเขาเจาะจงตรงประเด็นและรวดเร็วเสมอ ไม่มัวเสียเวลาพูดเรื่องไร้สาระใด ๆ

สำหรับหานเฟิง สิ่งที่สามารถแก้ไขได้ด้วยเงินนั้นไม่เรียกว่าปัญหา

เจ้าของบ้านรู้สึกนึกสนุก เขาไ