บทที่ 739

เกี่ยวกับพฤติกรรมของหยางเหมิง นอกจากมี่เฟยเอ๋อร์จะโกรธแล้วก็ยังคงทำอะไรไม่ถูก เพราะในความคิดของเธอ หยางเหมิงไม่รู้ว่าหานซานเฉียนเป็นคนแบบไหน และสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือการตั้งความหวังไว้กับหานซานเฉียนนั้นมันก็ยิ่งผิด

คนขี้ขลาดและไร้ประโยชน์เช่นเขา อาจจะไม่กล้ามาที่หมู่บ้านเฉิงจงด้วยซ้ำ แล้วเขาจะมาช่วยพวกเธอได้อย่างไร?

“พี่เฟยเอ๋อร์ คุณหานจะไม่มาจริง ๆ เหรอ?” หยางเหมิงถาม ตอนนี้เธอกลัวมาก และคนเดียวที่เธอติดต่อคือหานซานเฉียน ดังนั้นเธอจึงฝากความหวังทั้งหมดไว้กับหานซานเฉียน หากมันเป็นเรื่องจริงตามที่มี่เฟยอ๋อร์พูด เธอคงหมดหวังแล้ว

ถังโก่วไม่ใช่คนดีตั้งแต่แรก และเขาก็ทำอย่างตรงไปตรงมา หยางเหมิงไม่อยากตกอยู่ในเงื้อมมือของคนแบบนี้

"เธออธิษฐานให้เทวดามาช่วย แต่อย่าหวังว่าเขาจะช่วยเรา" มี่เฟยเอ๋อร์พูดอย่างดูถูก หลังจากเหตุการณ์สองครั้ง เธอคิดว่าเธอรู้จักหานซานเฉียนดีพอ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมาปรากฏตัวที่นี่

“ทำไมเหรอ” หยางเหมิงถามอย่างงุนงง

เมื่อเห็นว่าหยางเหมิงยังคงมีความหวัง มี่เฟยเอ๋อร์ก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า "ครั้งล่าสุดที่ฉันวิ่งในหมู่บ้านในตอนเช้า ฉันทะเลาะกับคนจูงส