บทที่ 740

“นายกลับไปก่อน ฉันมีเพื่อนที่จะต้องไปทักทาย” หลังจากพูด หยางซิ่งก็รีบออกจากบ้าน

“ปีศาจตนนี้มาทำไมอีก” หยางซิ่งถามลูกน้อง ในขณะที่รีบเดิน

“ไม่รู้สิ พี่ซิ่ง เขามาตามเราอีกแล้วเหรอ คราวที่แล้วก็ต้องหามส่งโรงพยาบาลไปตั้งหลายคน” ลูกน้องพูดอย่างเป็นห่วง

เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งล่าสุด หยางซิ่งรู้สึกเสียวสันหลัง เขาไม่กลัวใครในหมู่บ้านเฉิงจง แต่หลังจากเหตุการณ์นั้น เขามักจะฝันร้ายในตอนกลางคืน

ไม่มีทาง ทักษะของเขาร้ายกาจเกินไป ลูกน้องของหยางซิ่งทั้งหมดถูกล้มลง หยางซิ่งไม่เคยแม้แต่จะพบเจอคนประเภทนี้มาก่อน

ในที่สุดหยางซิ่งก็ได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยจากระยะไกล ตัวเขาสั่นโดยไม่รู้ตัว และรีบวิ่งเข้าไปหาเขา

"พี่หาน ทำไมวันนี้พี่ถึงว่างมาที่หมู่บ้านเฉิงจงล่ะ" หยางซิ่งถามอย่างระแวดระวัง

หลังจากที่หานซานเฉียนได้รับข้อความของหยางเหมิง เขาก็ขับรถมาทันที สถานที่นี้ค่อนข้างวุ่นวาย และหยางเหมิงก็ส่งที่อยู่ที่นี่ให้เขา ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น

หากเป็นมี่เฟยเอ๋อร์ หานซานฉียนจะไม่ตอบโต้เธอแน่นอน

"หยางซิ่ง ที่นี่มีคนที่ดูลับ ๆ ล่อ ๆ หรือเปล่า" หานซานเฉียนถามเบา ๆ

"ไม่ ไม่ ไม่มีอย่างแน่นอน"