แชร์

บทที่ 1334

ผู้เขียน: เจว๋เหริน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-01-19 16:00:01
“ขอ ขอโทษ” หานซานเฉียนรีบขอโทษและรีบออกจากห้องไปทันที

ท่าทีของเจียงหยิงหยิงนั้นแปลกมาก หากเป็นเด็กผู้หญิงทั่วไป ถูกบุกเข้าไปในห้องและเห็นเธอเปลือยเปล่า คงจะตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก แต่เธอกลับไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย แถมยังรู้สึกได้ถึงความเสียดายที่อธิบายไม่ถูก โดยหวังว่าหานซานเฉียนจะออกไปแบบนี้

หลังจากแต่งตัวเสร็จแล้ว เจียงหยิงหยิงก็เปิดประตูตามปกติแล้วถามหานซานเฉียน "พี่ซานเฉียน รีบมาหาฉันแบบนี้ มีเรื่องอะไรเหรอคะ?"

หานซานเฉียนคิดว่าการพบกันคงจะทำให้ทั้งคู่รู้สึกอึกอัด แต่เขาไม่คิดว่าเจียงหยิงหยิงจะทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดูเหมือนว่าเรื่องเมื่อครู่ไม่ได้ทำให้เธอกลัว หรือทำให้เธอตื่นตระหนกใด ๆ เลย

“เราต้องกลับไปที่หยุนเฉิงทันที” หานซานเฉียนกล่าว

เจียงหยิงหยิงเริ่มกังวล หานซานเฉียนรีบกลับไปที่หยุนเฉิงแบบนี้ แสดงว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้น

“เกิดอะไรขึ้นกับพี่หยิงเซี่ยเหรอคะ หรือว่าเนี่ยนเอ๋อร์?” เจียงหยิงหยิงถาม

“ไปกันเถอะ ไว้ฉันจะอธิบายให้ฟังระหว่างทาง”

พวกเขาทั้งสองออกจากเทียนฉี โดยไม่ต้องรับกระเป๋าเดินทางใด ๆ

ระหว่างทางหานซานเฉียนก็อธิบายสาเหตุของเรื่องนี้ให้เจียงหยิงหยิงฟัง ซึ่ง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1335

    หลังจากที่ทั้งสองพูดคุยกันสักพัก ฟางจ้านก็เดินเข้าไปในคฤหาสน์ใจกลางภูเขาซือจิง หานเทียนหยาง และคนอื่น ๆ กำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น แต่ไม่เห็ซูหยิงเซี่ยเลยนับตั้งแต่ซูหยิงเซี่ยเริ่มแก่ตัวมากขึ้น เธอก็ไม่ต้องการเห็นใคร และแม้แต่กระจกที่บ้านก็ถูกทุบทิ้งไปจนหมดสำหรับผู้หญิงที่อยู่ในช่วงวัยหนุ่มสาว การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ไม่อาจยอมรับได้ ซูหยิงเซี่ยไม่รู้ว่าเธอจะเผชิญหน้ากับหานซานเฉียนอย่างไรในอนาคต เธอกลัวมากว่าเขาจะกลับมาหยุนเฉิงอย่างกะทันหันเธอไม่อยากให้หานซานเฉียนเห็นตัวตนที่น่าเกลียดของเธอ และเธอถึงขั้นเคยคิดที่จะอยากตายแต่เมื่อซูหยิงเซี่ยคิดว่าหานเนี่ยนยังเด็กอยู่ เธอก็ไม่กล้าตาย เธอไม่อยากให้หานเนี่ยนสูญเสียแม่ไปตั้งแต่อายุยังน้อยเช่นนี้“คุณฟาง”“คุณฟาง”“คุณฟาง”หลายคนยืนขึ้นและทักทายฟางจ้าน“หยิงเซี่ยล่ะ?” ฟางจ้านถามซือจิงเหลือบมองหานเทียนหยาง ในครอบครัวนี้หากจะพูดอะไร.ต้องได้รับความยินยอมจากหานเทียนหยางก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของซูหยิงเซี่ย ซือจิงไม่กล้าพูดเองตามใจชอบ“คุณฟาง ที่คุณมาครั้งนี้ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” หานเทียนหยางถาม“ซานเฉียนไม่ได้ก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-19
  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1336

    เฉินหลิงเหยารู้ชัดเจนมากเกี่ยวกับเหตุผลที่หานซานเฉียนต้องเช่าบ้าน เป็นเพราะหานซานเฉียนและซูหยิงเซี่ยต้องแสร้งทำเป็นหย่าร้างกัน เขาจึงย้ายออกจากคฤหาสน์ใจกลางภูเขาชั่วคราว แต่การที่เขาบังเอิญอาศัยอยู่ถัดจากหยางเหมิงและกลายเป็นเพื่อนบ้านกันทำให้เฉินหลิงเหยาประหลาดใจเล็กน้อย เพราะหยางเหมิงก็เป็นผู้หญิงที่ไม่เลวคนหนึ่ง ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างหานซานเฉียนกับเธอหรือเปล่าเพื่อคลายข้อสงสัยขอตัวเอง เฉินหลิงเหยาจึงถามขึ้นอย่างตรงประเด็น "ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขาหรอกใช่ไหม?"หยางเหมิงโบกมือด้วยความตื่นตระหนกและพูดขึ้นอย่างรวดเร็วว่า "คุณเฉิน คุณกำลังคิดอะไรอยู่คะ ระหว่างฉันกับเขาไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นแน่นอนค่ะ"เฉินหลิงเหยาขมวดคิ้ว หากไม่มีอะไร ทำไมหยางเหมิงถึงได้ตื่นตระหนกมากขนาดนี้ล่ะ เห็นได้ชัดว่ามีความรู้สึกผิดอยู่ในสายตาของเธอ“ไม่มีอะไรจริง ๆ งั้นเหรอ แต่สายตาของเธอมันบอกว่ามีอะไรบางอย่างนะ” เฉินหลิงเหยายืนขึ้น เดินตรงไปที่หยางเหมิง และมองตรงไปที่เธอหยางเหมิงไม่กล้ามองเข้าไปในดวงตาของเฉินหลิงเหยา แม้ว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างทั้งสอง แต่ในช่วงเวลานั้น หยางเหมิงก็มีคว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-20
  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1337

    เฉินหลิงเหยาตกใจมากจนแขนขาอ่อนแอ สำหรับเธอ เสียเงินได้ แต่จะสูญเสียความบริสุทธิ์ไม่ได้ และตอนนี้เธอก็ไม่ได้ขาดแคลนเงิน และทุกสิ่งที่สามารถแก้ไขได้ด้วยเงินก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่“ฉันให้เงินนายได้มากเท่าที่นายต้องการ” เฉินหลิงเหยากล่าว“แต่ฉันไม่สนใจเงิน ถ้าเธอยอมให้ความร่วมมือ เธอก็จะไม่เจ็บตัวมากนัก” หานซานเฉียนกล่าวเฉินหลิงเหยาตกใจมากจนร้องไห้ "พี่ชาย ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันยังไม่ได้แต่งงานเลย"หานซานเฉียนไม่คิดว่าเฉินหลิงเหยาจะหวาดกลัวขนาดนี้ เขารีบถอดหน้ากากและหมวกออก แล้วพูดด้วยน้ำเสียงปกติ "เฉินหลิงเหยา ผมแค่ล้อเล่น คุณไม่ต้องกลัวขนาดนั้น"เฉินหลิงเหยาตกตะลึงเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนี้เธอมองในกระจกมองหลังและเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย หลังจากตกตะลึงไปครู่หนึ่ง เฉินหลิงเหยาก็โกรธขึ้นมาทันที“หานซานเฉียน คุณไม่มีอะไรทำแล้วหรือไง ฉันไม่มีความแค้นอะไรกับคุณ ทำไมต้องแกล้งฉันให้ตกใจกลัวด้วย” เฉินหลิงเหยาพูดด้วยสีหน้าโกรธเคืองหานซานเฉียนมองเจียงหยิงหยิงด้วยความสับสน เจียงหยิงหยิงเองก็แสดงสีหน้าแปลกใจเหมือนกันพูดตามหลัก หากข่าวการเสียชีวิตของหานซานเฉียนแพร่กระจายไปทั่วหยุนเฉิงแล้ว ด้วยคว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-20
  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1338

    เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา ตัวล็อกประตูคลายเกลียวออก แต่ก็ยังไม่ได้เปิดออกหานซานเฉียนไม่รีบร้อน เขารู้ว่าซูหยิงเซี่ยต้องการการเตรียมตัวด้านจิตใจ เพราะตอนนี้เธอแตกต่างจากเมื่อก่อน“ไม่ต้องกังวล ผมจะรักษาคุณให้ได้” หานซานเฉียนพูดต่อประตูเปิดออกทีละน้อย ซูหยิงเซี่ยก้มศีรษะลงต่ำ และสิ่งที่ดึงดูดสายตาของหานซานเฉียนก็คือผมสีขาว ซึ่งนั่นทำให้หานซานเฉียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเจ็บปวดใจเมื่อเข้าไปในห้อง สิ่งแรกที่หานซานเฉียนทำคือกอดซูหยิงเซี่ยไว้ในอ้อมแขนของเขา อย่างที่เขาพูด ไม่ว่าซูหยิงเซี่ยจะเป็นอย่างไร ความรักที่เขามีต่อเธอจะไม่เปลี่ยนแปลง แม้ว่าเธอจะแก่มากก็ตาม หานซานเฉียนก็จะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไปซูหยิงเซี่ยรู้สึกถึงร่างกายที่คุ้นเคยนี้ และอดไม่ได้ที่จะกอดเอวของหานซานเฉียน“ฉันกลัวมากว่ามันจะเป็นแบบนี้ต่อไป ฉันกลัวว่าจะสูญเสียคุณ ฉันกลัวว่าเนี่ยนเอ๋อร์จะสูญเสียแม่ของเธอไป” ซูหยิงเซี่ยร้องไห้อย่างขมขื่น เมื่ออยู่ต่อหน้าหานซานเฉียน เธอก็ทำเป็นแข็งแกร่งไม่ไหวอีกต่อไปหานซานเฉียนลูบหลังซู่หยิงเซี่ยเบา ๆ แล้วพูดว่า "ไม่ต้องกังวล ผมจะไม่ปล่อยให้เนี่ยนเอ๋อร์สูญเสียแม่ของเธอไป และผมจะช่วยคุณอย่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-21
  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1339

    เมื่อมองไปที่ซูหยิงเซี่ย หัวใจของหานซานเฉียนก็เต้นเร็วขึ้นมากในทันทีเพราะเขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น และไข่มุกนี้จะนำมาการเปลี่ยนแปลงอะไรมาให้กับซูหยิงเซี่ยความไม่รู้อนาคตนี้กำลังท้าทายขีดจำกัดความกลัวของหานซานเฉียน แม้ว่าเขาจะอยู่ในถ้ำราชาปีศาจ แต่หานซานเฉียนก็ไม่เคยกลัวเลยเพราะซูหยิงเซี่ยมีค่ามากกว่าชีวิตของเขามาช้านานแล้ว เขายอมตายดีกว่าให้ซูหยิงเซี่ยตกอยู่ในอันตราย“ฝู๋เหยา หากคุณมีความสัมพันธ์กับเธอจริง ๆ คุณต้องช่วยปกป้องชีวิตเธอด้วย ผมถึงจะรู้ได้ว่าคุณต้องการทำอะไร” หานซานเฉียนพูดเสียงทุ้มในเวลานี้ เสียงที่ตื่นเต้นของม่อหยางก็ดังมาจากห้องนั่งเล่นหลังจากรู้ว่าหานซานเฉียนกลับมาแล้ว ม่อหยางก็รีบมาที่คฤหาสน์ใจกลางภูเขาโดยเร็วที่สุด สำหรับเขา เขาได้เกิดใหม่เพราะหานซานเฉียน และเป็นเพราะหานซานเฉียนเขาถึงสามารถมายืนอยู่ในจุดที่เขาอยู่ทุกวันนี้ได้ก่อนที่หานซานเฉียนจะออกจากหยุนเฉิง เขามอบทุกอย่างให้เขา แต่เขากลับล้มเหลวในการปกป้องซูหยิงเซี่ย ในมุมมองของม่อหยางการที่ซูหยิงเซี่ยป่วยหนักมันเป็นความรับผิดชอบของเขาเมื่อหานซานเฉียนเดินออกมาจากห้อง ม่อหยางก็คุกเข่าลงตรงหน้าเขา“ซา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-21
  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1340

    สีหน้าของหานเทียนหยางและเหยียนจุนไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้เมื่อดวงตาของพวกเขาเบิกกว้าง และอ้าปากค้าง จนหานซานเฉียนสามารถมองเห็นต่อมทอนซิลของทั้งสองได้อย่างชัดเจน “ถ้าต้องให้ผมเลื่อนระดับอีก เกรงว่าคงจะเหลือแต่ตำแหน่งของอี้เหล่าแล้วล่ะครับ” หานซานเฉียนกล่าวต่อลมหายใจของหานเทียนหยางหนักขึ้นมาก และหน้าอกของเขาก็กระเพื่อมอย่างรุนแรงหานซานเฉียนเพิ่งจะไปเทียนฉีแค่หนึ่งเดือน เขาก็สามารถท้ายทายบททดสอบสำเร็จทั้งสี่ระดับ เทียน ตี้ เชวียน ฮวง มันช่างเหลือเชื่อจริง ๆ สำหรับหานเทียนหยาง“ซานเฉียน นาย...นายไม่ได้ล้อพวกเราเล่นใช่ไหม” เหยียนจุนถามเสียงสั่น เทียนฉีคือวังสูงสุดของนักรบ แม้ว่าเหยียนจุนจะไม่เคยไปที่นั่น แต่เขาก็รู้ว่ามีปรมาจารย์มากมายอยู่ที่นั่น ในความเห็นของเขา มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่หานซานเฉียนจะสามารถเลื่อนระดับสำเร็จภายในครั้งเดียว คิดไม่ถึงเลยว่าเด็กนี่จะเก่งขนาดที่เลื่อนไปถึงระดับเทียน“ไม่แน่นอนครับ ตอนนี้ผมเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทียนแล้วจริง ๆ” หานซานเฉียนกล่าวหานเทียนหยางเดินไปหาหานซานเฉียน และยื่นมือที่สั่นเทาของเขาออกไปคว้าแขนของหานซานเฉียนแล้วพูดว่า "ซานเฉียน นาย..

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-22
  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1341

    เมื่อเห็นฟางจ้านมองไปรอบ ๆ หานซานเฉียนก็รู้ว่าเขาต้องการถามอะไร แต่เขาก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้นเพราะเขาไม่ได้อยากให้คนอื่นรู้เรื่องที่เกิดขึ้นภายในถ้ำราชาปีศาจทำไมงูสีขาวตัวน้อยถึงได้เอาชนะสัตว์ร้ายตัวอื่นได้ นี่ยังคงเป็นข้อสงสัยที่ใหญ่ที่สุดในใจของหานซานเฉียน และทำไมมันถึงแสดงความใกล้ชิดกับเขาขนาดนี้ นี่ก็เป็นสิ่งที่เขายังไม่เข้าใจ“ซานเฉียน คุณออกมาจากถ้ำราชาปีศาจได้ยังไง?” หลังจากทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ ฟางจ้านก็ถามขึ้นเสียงเบา “สู้ไปวิ่งไป แล้วก็หนีออกมาได้” หานซานเฉียนกล่าว“สู้?” ฟางจ้านมองหานซานเฉียนด้วยความตกใจแม้ว่าหานซานเฉียนจะมีพลังมาก แต่สัตว์ร้ายเหล่านั้นก็มีพลังมากกว่า เขาจะรอดจากการเผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายได้อย่างไร“คุณไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม สัตว์ร้ายเหล่านั้นมีพลังมากจนแม้แต่อี้เหล่าและเหอชิงเฟิงก็ไม่สามารถเอาชนะได้ คุณสู้พวกมันยังไง?” ฟางจ้านถาม“สู้ด้วยมือสิ จะให้สู้ด้วยอะไร” หานซานเฉียนพูดด้วยรอยยิ้มประโยคนี้ดูเหมือนตอบไปที ฟางจ้านไม่ใช่คนโง่ ดังนั้นเขาจึงไม่เชื่ออย่างแน่นอน แต่เนื่องจากหานซานเฉียนไม่อยากพูด เขาจึงไม่ถามอะไรอีก แต่มีอีกสิ่งหนึ่งที่เขาส

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-22
  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1342

    เกี่ยวกับการไปโลกใบที่สองหานซานเฉียนมีทัศนคติที่หนักแน่นมาก อี้เหล่าไม่สามารถทำอะไรกับเขาได้จริง ๆ แม้ว่าอี้เหล่าปากจะพูดว่าไม่เห็นด้วย แต่ในใจเขาก็จำต้องยอมรับเรื่องนี้ และอี้เหล่าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับ บางทีการที่หานซานเฉียนไปอาจมีประโยชน์มากกว่าเขาหลังจากคุยกับฟางจ้านเสร็จแล้ว หานซานเฉียนก็กลับเข้าไปในคฤหาสน์“ซานเฉียน หยิงเซี่ยเป็นยังไงบ้าง ลูกมีวิธีรักษาเธอจริง ๆ เหรอ?” ซือจิงถามหานซานเฉียนอย่างเป็นกังวล แม้ว่าในอดีตเธอจะทำหน้าที่ในฐานะแม่ได้ไม่ดี แต่ตอนนี้เธอไม่เพียงแต่อยากทำดีกับหานซานเฉียนเพื่อชดเชยเรื่องในอดีตเท่านั้น แต่เธอยังถือว่าซูหยิงเซี่ยเป็นลูกสาวของเธอเองแล้วด้วยซือจิงรู้ดีว่าหานซานเฉียนให้ความสำคัญกับซูหยิงเซี่ยมากแค่ไหน ดังนั้นจะเกิดอะไรขึ้นกับซูหยิงเซี่ยไม่ได้เด็ดขาดหานซานเฉียนไม่แน่ใจว่าไข่มุกจะส่งผลต่อซูหยิงเซี่ยอย่างไร ดังนั้นหานซานเฉียนจึงไม่สามารถบอกได้ว่าสามารถรักษาเธอได้ไหม“แม่ครับ ไม่ต้องกังวลมากเกินไป ช่วงนี้อย่าเพิ่งรบกวนเธอ ร่างกายของเธอต้องค่อย ๆ ดูดซับยาที่ผมให้” หานซานเฉียนกล่าวหานซานเฉียนไม่สามารถคาดเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อซู

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-23

บทล่าสุด

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1455

    เมื่อเผชิญกับทัศนคติเช่นนี้ของเฟยหลิงเอ๋อร์ หานซานเฉียนก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับนางอย่างไรขอทานตัวน้อยคนนี้จงใจปกปิดตัวตน การเก็บนางไว้จะเป็นเรื่องดีหรือร้ายกันนะ?แต่นางรู้ข่าวเกี่ยวของเจียงหยิงหยิงและรู้ตัวตนของไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ด้วย ดังนั้นหานซานเฉียนจึงไม่สามารถขับไล่นางไปได้แต่ถ้าอยากรู้ตัวตนของนาง นางก็พูดเอาไว้อย่างชัดเจนแล้วว่าต้องเก็บนางเอาไว้ถึงจะรู้ได้ว่านางเป็นใคร“เจ้ามาหาข้าเพราะเหตุใด” หานซานเฉียนถาม และหลังจากถามคำถามนี้ เขาก็เตือนอีกว่า “ข้าจำเป็นต้องรู้ หากเจ้าไม่เต็มใจที่จะตอบข้าอย่างตรงไปตรงมา ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าอยู่ด้วย”“ข้าคิดว่าท่านมีพลังมาก เหตุผลนี้เพียงพอหรือไม่” เฟยหลิงเอ๋อร์กล่าวนี่...หานซานเฉียนพูดไม่ออก และทันใดนั้นก็รู้สึกว่าคำถามของเขาไม่จำเป็นเลย และเขาก็ไม่สามารถได้รับคำตอบที่ลึกกว่านี้ได้แต่สิ่งหนึ่งที่หานซานเฉียนแน่ใจก็คือ เฟยหลิงเอ๋อร์ต้องซ่อนความลับบางอย่างไว้ สำหรับสิ่งที่นางต้องการนั้น บางทีอาจต้องรู้จักกันสักพักถึงจะสามารถรู้ได้“ท่านคงไม่คิดที่จะเก็บนางไว้จริง ๆ หรอกใช่หรือไม่?” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์มองหานซานเฉียนด้วยท่าทางเป็นกังวล นาง

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1454

    “เจ้าเป็นใครกันแน่ ข้าไม่คิดว่าเจ้าเป็นขอทาน” หานซานเฉียนถามเฟยหลิงเอ๋อร์อย่างตรงไปตรงมาเฟยหลิงเอ๋อร์ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ถ้าอยากรู้ว่าข้าเป็นใคร ก็เก็บข้าไว้ แล้วท่านจะได้รู้ในภายหลัง"หานซานเฉียนขมวดคิ้วเล็กน้อย สิ่งที่เด็กหญิงตัวน้อยพูดมันชัดเจนมาก นางยอมรับว่าตัวเองไม่ใช่ขอทาน แต่ถ้าหานซานเฉียนอยากรู้ เขาก็ต้องเก็บนางไว้ข้างกาย“นี่เป็นข้อตกลงอย่างนั้นหรือ?” หานซานเฉียนถามพลางขมวดคิ้วเฟยหลิงเอ๋อร์ยิ้มและพยักหน้า“หากข้าไม่สงสัยเกี่ยวกับตัวตนของเจ้า ข้าก็ไล่เจ้าไปได้ใช่หรือไม่?” หานซานเฉียนกล่าวต่อราวกับว่านางไม่คิดว่าหานซานเฉียนจะพูดแบบนั้น เฟยหลิงเอ๋อร์ย่นจมูกและดูครุ่นคิด เห็นได้ชัดว่ากำลังคิดอะไรบางอย่างเพื่อตอบโต้หานซานเฉียน“เราไม่อยากรู้เกี่ยวกับเจ้า รีบออกไปซะ” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น“ไม่ ท่านต้องสงสัยเกี่ยวกับตัวข้าแน่” เฟยหลิงเอ๋อร์กล่าวหานซานเฉียนยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่ได้คาดหวังว่าสาวน้อยคนนี้จะผยองเช่นนี้ แต่เขาได้รับไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์เอาไว้แล้วหนึ่งคน และตัวตนของนางก็พิเศษมากด้วย เขาจะยอมให้เฟยหลิงเอ๋อร์อยู่ด้วยได้อย่างไร?หานซานเฉีย

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1453

    เมื่อหานซานเฉียนกลับมาที่ลานบ้าน ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์กำลังนั่งอยู่บนบันไดศาลาลานด้วยความงุนงงราวกับว่านางเสียสติไปแล้ว“เป็นอะไรไป?” หานซานเฉียนเดินเข้ามาก่อนจะถามขึ้นไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ชี้ไปข้างหน้าและไม่พูดอะไรเมื่อมองไปทางนิ้วของไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ หานซานเฉียนก็พบแผ่นหลังของหญิงสาวผมหางม้า นางดูตัวเล็กมาก แต่เมื่อมองจากด้านหลังก็เดาได้ว่านางเป็นคนที่สวยงาม“นางเป็นใคร?” หานซานเฉียนถามอย่างสงสัยไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ได้สติ นางเงยหน้าขึ้นมองหานซานเฉียนแล้วพูดว่า “นางคือขอทานตัวน้อยคนนั้นไงเจ้าคะ”ขอทานตัวน้อย!หานซานเฉียนก้าวไปข้างหน้าและตะโกนเรียกขอทานตัวน้อย “หันกลับมาให้ข้าดูหน่อยสิ”ขอทานตัวน้อยตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงหันกลับมาอย่างเขินอาย ใบหน้าของนางแดงราวกับแอปเปิลประณีต ไร้ที่ติ นี่เป็นคำจำกัดความที่สมบูรณ์แบบที่สุดที่หานซานเฉียนนึกถึงได้เด็กผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเหมือนกับตุ๊กตา ไม่เพียงแต่ผิวพันของนางจะเนียนสวยไร้ที่ติเท่านั้น แต่หน้าตาของนางก็ปราณีตมาก ในชีวิตของหานซานเฉียน ไม่มีใครเทียบความงามของฉี๋อีหยุนได้ แต่ด้วยการปรากฏตัวของขอทานตัวน้อยคนนี้ ดูเห

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1452

    เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ฮวงเซียวหย่งก็รู้สึกเป็นกังวล ท่านอาจารย์มาหาเขาที่จวนของเจ้าเมืองเป็นครั้งแรก แต่ถูกขัดขวางโดยคนโง่เหล่านี้!“เจ้าพวกโง่ กล้าดียังไงมาขวางอาจารย์ของข้า!” ฮวงเซียวหย่งตะโกนยามดูเสียใจและพูดว่า “คุณชายฮวง พวกเราแค่กลัวว่าเขาจะโกหกน่ะขอรับ”ฮวงเซียวหย่งตบหัวยามคนนั้นแล้วพูดว่า “เจ้านี่ช่างโง่เขลาจริง ๆ ใครจะกล้ามาแสร้งทำเป็นอาจารย์ของข้าที่จวนเจ้าเมืองอีก เว้นเสียแต่ต้องการตาย”เมื่อยามได้ยินสิ่งนี้ เขาก็รู้สึกได้ทันทีว่ามันสมเหตุสมผลฮวงเซียวหย่งคือใคร เขาเป็นบุตรชายของเจ้าเมืองเชียวนะ!จะมีใครกล้ามาแกล้งทำเป็นอาจารย์ของเขาได้อย่างไร?ซึ่งหมายความว่าชายหนุ่มที่อยู่นอกประตูนั้นเป็นปรมาจารย์สามอันดับหลังจริง ๆ ทันใดนั้นเหงื่อเย็นก็ไหลลงมาที่หลังของยาม เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาเพิ่งพูดกับหานซานเฉียนไปเมื่อครู่ เป็นไปได้ไหมว่าเขาได้ผ่านประตูนรกไปแล้ว!ถ้าหานซานเฉียนมีนิสัยดุร้าย เกรงว่าพวกเขาคงตายไปนานแล้วฮวงเซียวหย่งวิ่งไปจนสุดทางของจวนเจ้าเมือง ไม่กล้าแม้แต่จะพักหายใจ เมื่อเขาเห็นหานซานเฉียนถูกพวกโง่เขลาขวางไว้ เขาก็โกรธมาก“พวกเจ้ากำลังทำอะไร กล้าดียังไงมา

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1451

    “เจ้ากำลังทำอะไร รู้หรือไม่ว่านี่คือที่ไหน นี่คือจวนของเจ้าเมือง เจ้าไม่สามารถเข้าไปได้!”จวนของเจ้าเมืองหานซานเฉียนถูกยามขวางเอาไว้ยามในชุดเกราะหลายคนดูมีพลังราวกับสายรุ้ง โดยมีออร่าที่แม้แต่ราชาแห่งสวรรค์ก็ไม่สามารถหยุดยั้งพวกเขาได้หานซานเฉียนรู้สึกคุ้นเคยกับความรู้สึกนี้มาก และทันใดนั้นเขาก็อดหัวเราะไม่ได้นี่มันเหมือนกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูของคลับระดับไฮเอนด์ หรือโรงแรมบนโลกปัจจุบันที่พยายามขวางเขาไม่ให้เข้าประตูเลยไม่ใช่เหรอเมื่อนึกถึงความจริงที่ว่าหานซานเฉียนเคยพบกับสิ่งต่าง ๆ มากมายบนโลกมาก่อนแล้ว เขาไม่คิดเลยว่าสถานการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้นกับเขาในโลกเชวียนหยวนด้วย ดูเหมือนว่าธรรมชาติของมนุษย์จะเป็นเช่นนี้ ไม่ว่าโลกไหน ๆ ก็มักจะมีคนที่ดูถูกคนอื่นอยู่เสมอ“ข้ามาหาฮวงเซียวหย่ง ไปบอกเขา แล้วเขาจะมาพบข้าเอง” หานซานเฉียนกล่าวพวกยามดูไม่พอใจ ตอนนี้ฮวงเซียวหย่งคือความภาคภูมิใจของจวนเจ้าเมือง ฮวงเซียวหย่งมีความแข็งแกร่งระดับโคมห้า แม้แต่ยามเหล่านี้ก็ดูเหมือนด้พึ่งบารมีของเขาไปด้วยเมื่อเอ่ยถึงและผู้ชายที่อยู่ข้างหน้ากลับพูดอย่างโจ่งแจ้งว่าต้องการพบฮวงเซียวหย

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1450

    ตระกูลเฉินเคยรุ่งโรจน์อย่างยิ่งในเมืองหลงหยุน และเฉินเถี่ยซินซึ่งเป็นบุตรชายคนโตของตระกูลเฉินก็มีสถานะที่ไม่ธรรมดา แต่ตอนนี้เขาได้รับความทุกข์ทรมานจากจุดจบเช่นนี้ แม้ว่ามันจะเป็นความผิดของเขาเอง แต่ก็ยังทำให้หลายคนถอนหายใจด้วยความเสียดาย“แค่มีเงินก็เปล่าประโยชน์ โลกเชวียนหยวนความแข็งแกร่งคือการรับประกันที่ยิ่งใหญ่ที่สุด”“เฉินเถี่ยซิน โอ้อวดมากเกินไป ถึงกับบอกว่าเขาจะสามารถเข้าสู่ราชสำนักได้อย่างแน่นอน แต่กลับต้องมาเสียชีวิตอย่างไม่คาดคิดตั้งแต่ยังเยาว์วัย”“เขาเดินทางจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อตามหาอาจารย์ แต่อาจารย์ที่แท้จริงก็อยู่ข้าง ๆ เขา แต่เขากลับทำลายโอกาสนี้เสียเอง ไม่มีที่สำหรับความเห็นอกเห็นใจจริง ๆ”“ใครจะคิดว่าคนไร้ค่าที่ถูกตระกูลเฉินขับไล่ออกไปจะเป็นคนที่มีอำนาจได้ขนาดนี้ ฮวงเซียวหย่งเลื่อนขึ้นสู่ระดับโคมห้าในช่วงเวลาสั้น ๆ ความแข็งแกร่งของเขาจะต้องอยู่ในสามลำดับหลังอย่างแน่นอน”ประโยคนี้ได้รับการยอมรับจากหลาย ๆ คน ไม่มีใครคาดคิดถึงความแข็งแกร่งของหานซานเฉียนจริง ๆ เพราะการแสดงของเขาในตระกูลเฉินนั้นดูไร้ค่าโดยไม่มีความเชี่ยวชาญใด ๆ เลยแต่ตอนนี้พวกเขารู้แล้

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1449

    ในการรับรู้ของทุกคน หานซานเฉียนเป็นคนไร้ค่าที่ถูกไล่ออกจากตระกูลเฉิน ตอนนั้นเขาถูกคนนับไม่ถ้วนหัวเราะเยาะแต่ตอนนี้ จู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนไป และกลายเป็นอาจารย์ของฮวงเซียวหย่ง!ความสามารถในการทำให้ฮวงเซียวหย่งเลื่อนจากระดับโคมสองทะลวงไปสู่ระดับโคมห้าได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ ปรมาจารย์คนนี้จะต้องทรงพลังมากเพียงใดแล้วชายที่แข็งแกร่งเช่นนี้จะกลายเป็นคนไร้ค่าในตระกูลเฉินได้อย่างไร?“คุณ...คุณชายฮวง ล้อเล่นหรือไม่?”“หานซานเฉียน คุณชายกำลังพูดถึงหานซานเฉียนที่เรารู้จักหรือเปล่าขอรับ”“ถ้าเขาเป็นคนที่ทรงพลัง เหตุใด...เขาถึงถูกเฉินเถี่ยซินขับไล่ออกไปล่ะขอรับ?”ทุกคนถามฮวงเซียวหย่งด้วยความไม่เชื่อ เพราะเรื่องนี้อยู่นอกเหนือขอบเขตที่คนธรรมดาจะเข้าใจได้โดยสิ้นเชิงเขาเป็นคนทรงพลัง แต่ถูกเฉินเถี่ยซินที่อยู่เพียงระดับโคมสองรังแก มันช่างไม่มีเหตุผลเอาซะเลย“พวกเจ้าได้ยินไม่ผิด และข้าก็ไม่ได้ล้อเล่น อาจารย์ของข้าคือหานซานเฉียนจริง ๆ สำหรับสาเหตุที่เขาอยู่ในตระกูลเฉิน และเหตุใดถึงถูกเฉินเถี่ยซินขับไล่นั้น เป็นเพราะว่าอาจารย์ของข้าขี้เกียจเกินกว่าจะโต้เถียงด้วย” ฮวงเซียวหย่งกล่าวเมื่อเห็นว่าทุกคนยังค

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1448

    หานซานเฉียนยิ้มและไม่พูดอะไร ทำไมเขาต้องจำเฉินเหยียนหรันด้วยล่ะ? ผู้หญิงคนนี้ไม่คู่ควรที่จะมาครอบครองพื้นที่ใดในใจของเขาเลย“ไม่กล้าตอบข้ามาตรง ๆ ท่านกลัวงั้นหรือ” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ถามอย่างไม่เต็มใจ“อย่าว่าแต่นางเลย แม้แต่เจ้า ข้าก็จะลืมไปในไม่ช้า คำตอบนี้พอใจแล้วหรือไม่” หานซานเฉียนหัวเราะเบา ๆจู่ ๆ ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ก็โกรธ นางถามเกี่ยวกับความคิดของหานซานเฉียนที่มีต่อเฉินเหยียนหรัน แล้วมันจะเกี่ยวอะไรกับนาง แถมยังพูดจาทำร้ายจิตใจคนฟังเช่นนี้อีก“ข้าจะทำให้มันเป็นที่น่าจดจำสำหรับท่านอย่างแน่นอน และทำให้ท่านไม่มีวันลืมข้าไปตลอดชีวิต” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์พูดผ่านไรฟันหานซานเฉียนขี้เกียจเกินกว่าจะคุยกับไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ จึงกลับไปที่ห้องของเขาตอนนี้ราชสำนักตระหนักถึงการดำรงอยู่ของเขา และแม้แต่จักรพรรดิซุนก็ยังต้องการเอาใจเขา ในสายตาของคนอื่น ๆ นี่เป็นสิ่งที่ดี แต่หานซานเฉียนคิดว่าสิ่งต่าง ๆ กำลังพัฒนาเร็วเกินไป และกำลังจะอยู่เหนือการควบคุมของเขา ราชสำนักเป็นหนึ่งในสามแกนหลักของโลกเชวียนหยวน หานซานเฉียนยังไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับ โลกเชวียนหยวนมากนัก การเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องระด

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1447

    “ท่านเป็นอะไรไป?”"เกิดอะไรขึ้น!"การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของโหยวไห่ทำให้ปี่ยางและฝูซานสับสน เพราะพวกเขาไม่รู้สึกอะไรเลย“ข้า...ข้าไม่รู้” เหงื่อเย็นหยดลงมาราวกับหยดลงมาราวกับเม็ดฝนบนหน้าผากของโหยวไห่ แรงกดเมื่อครู่นี้แทบจะทำให้เขาระเบิดตาย“เมื่อครู่...เมื่อครู่ ข้ารู้สึกถึงแรงกดอย่างรุนแรงจนเกือบจะบดขยี้ข้าได้” โหยวไห่อธิบายให้ทั้งสองคนฟังหลังจากสูดลมหายใจเข้าแรงกด?ทันใดนั้นสีหน้างุนงงของปี่ยางก็แปลเปลี่ยนเป็นความตื่นตระหนก ก่อนจะพูดกับทั้งสองคน “รีบออกไปจากที่นี่เร็วเข้า”เมื่อเผชิญกับความตื่นตระหนกของปี่ยาง แม้ว่าฝูซานและโหยวไห่จะสับสนเล็กน้อย แต่ก็ไม่อยู่ที่นี่นานลานบ้านของหานซานเฉียนเฉินเถี่ยซินยังคงตัวสั่นเทาคุกเข่าอยู่บนพื้นเขาไม่เคยคิดฝันว่าแผนการที่สมบูรณ์แบบของเขาจะจบลงเช่นนี้แม้ว่าศพจะถูกพบแล้ว แต่ปี่ยางก็ยังไม่ตัดสินโทษ แถมยังเป็นความเห็นชอบจากจักรพรรดิซุนอีกด้วย นี่แสดงให้เห็นว่าแม้ว่าหานซานเฉียนจะยังไม่ได้ไปที่ราชสำนัก แต่เขาก็ได้รับความสนใจจากจักรพรรดิซุนเป็นอย่างมากแล้วและเขาก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะไปต่อกรกับบุคคลดังกล่าวตอนนี้เมื่อเขาทำให้หานซานเฉ

DMCA.com Protection Status