ตอนที่36 พวกบุรุษหน้าโง่

พอไท่ชินอ๋องอุ้มกุ้ยหวางเฟยออกไปจากห้องโถงจัดเลี้ยงแล้ว...ไทเฮาเจียงซู่จิ่นก็ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง แล้วเอ่ยอย่างยิ้มแย้มว่า

"ข้าเองก็รู้สึกว่าจะเมานิดหน่อยแล้วเหมือนกัน ขอเสียมารยาทขอตัวก่อน แต่ทุกท่านจงสนุกกันต่อ และขอฝากท่านอ๋องสามช่วยเป็นดูแลงานเลี้ยงต่อด้วย"

"พ่ะย่ะค่ะ" อ๋องสามลุกขึ้นน้อมรับคำ

ไทเฮาก็ให้นางกำนัลประคองออกจากห้องโถงจัดเลี้ยง ท่ามกลางเสียง

"น้อมส่งไท่เฮาๆๆๆๆๆ..."

พอออกจากห้องโถงจัดเลี้ยงมาขึ้นเกี้ยว...อาการคล้ายจะเมามายของไทเฮาก็หายเป็นปลิดทิ้ง นางกำมือแน่น ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

"พวกบุรุษหน้าโง่...เจ้าเด็กนั่นต่อให้สวยงามเพียงใด ก็เป็นเพียงบุรุษ ไม่อาจทำให้งอกเงยผลิดอกออกผลได้หรอก!"

เช้าวันรุ่งขึ้น...ที่ตำหนักใหญ่จวนไท่ชินอ๋อง

หลี่ชิงตื่นขึ้นมาด้วยอาการมึนศีรษะเล็กน้อย...มือหนาใหญ่อังที่หน้าผากมน แล้วถามว่า "รู้สึกอย่างไรบ้าง?"

"มึนงงนิดหน่อยขอรับ"

"ถ้าเช่นนั้น...ดื่มน้ำแกงสร่างเมาแล้วนอนพักต่อ วันนี้ไม่ต้องเรียนสักวันหนึ่ง" ไท่ชินอ๋องกล่าว

"ไม่ได้ขอรับ เดี๋ยวอาเฟยจะไม่มีเพื่อนเรียน"

แต่พอถึงเวลาเรียน...

เหล่าซือกั