ตอนที่38 รู้สึกตัว

อาเฟยวิ่งเต็มเหยียด...แล้วต้องชะงักตัวโก่ง เมื่อเห็นร่างในชุดรัดกุมสีดำร่างหนึ่งขวางอยู่ตรงหน้า

ร่างนั้นสูงใหญ่ แต่ก็ยังเล็กกว่าท่านอ๋องสี่นิดหน่อย...ขนาดท่านอ๋องสี่ยังถูกอาเฟยจับทุ่มมาแล้ว แค่นี้ไม่ครณามือหรอก!

อาเฟยคิดอย่างฉับไว พร้อมกับพุ่งเข้าใส่ร่างตรงหน้า กะจับทุ่มเสียให้จุก เพราะที่ห้องฝึกซ้อมนั้นปูพื้นด้วยฟูกนุ่ม ถึงถูกจับทุ่มก็แค่มึนๆ ไม่เจ็บเท่าไหร่ แต่นี่มันพื้นถนนที่อัดแน่นด้วยดินปนกรวด ถูกทุ่มลงไปมีหวังเจ็บไม่หยอก

ร่างอาเฟยพุ่งปะทะร่างเป้าหมายเต็มแรง...แต่ไม่เพียงไม่สามารถจับอีกฝ่ายทุ่มได้อย่างที่เรียนมา กลับถูกศัตรูล้มทับเอาไว้ มิหนำซ้ำพวกที่วิ่งไล่มาข้างหลังยังช่วยกันทับ...จนอาเฟยแทบจะหายใจไม่ออก!!!

หลี่ชิงนั่งซ้อมดีดพิณอยู่ในห้องฝึกพิณ มีเสียวฉีจื่อกับเสี่ยวจางจื่อยื่นเฝ้าที่ประตู

สาวใช้นางหนึ่งถือถาดขนมและน้ำชาเข้ามาให้ โดยนำไปวางไว้บนโต๊ะ ก่อนจะเดินเข้ามาหาและยื่นจดหมายฉบับหนึ่งที่ไม่ได้ใส่ซองให้แก่หลี่ชิงโดยไม่เอ่ยปากพูดอะไร แล้วนางก็รีบออกจากห้องไป

หลี่ชิงเปิดจดหมายอ่านดู...ในนั้นมีเพียงไม่กี่คำ

'อาเฟยอยู่ในมือข้า'

หลี่ชิงรีบถลามา